เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 173 : ถึงจะรวยแต่ก็ห้ามลืมรากเหง้าของตัวเอง!

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ ตอนที่ 173 : ถึงจะรวยแต่ก็ห้ามลืมรากเหง้าของตัวเอง!

 

ในตอนบ่าย

 

เจียงเฉินก็ได้โทรคุยกับเหล่าภรรยาของเขาและมันก็ทําให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมา!

เขายังคงขับตี้ตี้ต่อไปจนกระทั่งมาถึงลูกค้าชายหญิงคู่หนึ่งที่กําลังจะหย่ากัน

 

“ไป ไปสํานักงานทะเบียนเดี๋ยวนี้ ใครไม่ไปคนนั้นขี้ขลาด!

 

ฝั่งผู้ชายตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ผู้หญิง

 

ผู้หญิงคนนั้นก็อ้อนวอนออกมา “ฉันไม่อยากหย่า ฉันขอร้อง!”

 

“บัดซบ! ยังจะกล้าเถียงกับฉันอีกหรอ? เอาเถอะยังไง วันนี้ฉันก็จะต้องหย่าให้ได้!”

 

ผู้ชายพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง

 

เจียงเฉินมองดูด้วยความตกตะลึง

 

เกิดอะไรขึ้นกับสองคนนี้กัน?

 

จะไปฟ้องหย่ากันเพื่ออะไร?

 

ผู้หญิงถูกผู้ชายผลักเข้ามาในรถของเจียงเฉิน

 

ผู้ชายชี้นิ้วออกไปข้างหน้าแล้วตะโกนออกมา “อาจารย์ ไปที่สํานักงานทะเบียน ผมจะหย่ากับนางแพศยานี้!”

 

“นางแพศยา? นี่ฉันเป็นนางแพศยางั้นหรอ?”

 

ผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความคับข้องใจ เธอสูญเสียการควบคุมอารมณ์ของเธอเธอร้องออกมา “เราแต่งงานกันมาตั้งหลายปี คุณเคยมีเวลาอยู่กับฉันบ้างไหม? หะ? ฉันที่อยู่แต่บ้านตลอดเวลาดูแลคุณอย่างเงียบๆ ฉันยังเป็นนางแพศยาอยู่รึเปล่า!?”

 

“หึ!”

 

ในระหว่างนั้นผู้ชายก็พยายามกระตุ้นให้เจียงเฉินขับรถเร็วขึ้นก่อนที่จะหันกลับไปพูดอย่างเย้ยหยัน “ฉันน่ะต้องกับงานตลอดเวลา! แล้วเธอล่ะทําอะไรบ้าง?”

 

เจียงเฉินแอบมองทั้งคู่อย่างเฉยเมยระหว่างขับรถ

 

แม้ว่าทั้งสองจะทะเลาะกันอย่างดุเดือดแต่ดูแล้วคงยังไม่ถึงจุดสิ้นหวังซะทีเดียว

 

เจียงเฉินยิ้มออกมาตอนนี้เขามีความคิดอะไรบางอย่างแล้ว!

 

เจียงเฉินขับรถ Audi ไปตามทางแต่เขานั้นไม่ได้ขับตรงไปที่สํานักงานทะเบียนทันทีที่เขาพยายามขับอ้อมไป

 

เดิมทีหากจะไปเพียงแค่ขับไปตามถนนเส้นวงแหวนที่สอง แล้วออกจากถนนใหญ่หลังจากนั้นเลี้ยวโค้งก็จะถึงแล้ว

 

แต่เจียงเฉินนั้นขับไปตามถนนเส้นวงแหวนที่สาม

 

ส่วนชายหญิงทั้งสองก็กําลังทะเลาะกันอย่างดุเดือดอยู่ข้างหลัง ต่อให้พวกเขามองออกไปพวกเขาก็ยังไม่รู้สึกตัวเลย ว่าพวกเขานั้นกําลังอ้อมอยู่

 

“หลายปีมานี้ผมก็ซื้อทั้งบ้านทั้งรถ!”

 

ผู้ชายสูดหายใจเข้าก่อนจะพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “ผมไม่เข้าใจว่าคุณจะยังไม่พอใจอะไรอีก!”

 

“คุณไง แม้ธุรกิจของคุรจะใหญ่โตขึ้นทุกวันๆ แต่เวลาของคุณที่มีให้ฉันมันกลับน้อยลงเรื่อยๆ! เมื่อคืนนี้คุณก็ไม่ได้กลับ มาทั้งคืน! กว่าคุณจะกลับมาก็ตั้งเช้า! แถมคุณยังมีกลิ่นน้ําห อมผู้หญิงติดตัวกลับมาอีกแล้ว!”

 

หญิงสาวปิดหน้าร้องไห้ออกมา “ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเงินหรอกนะ ฉันต้องการแค่คุณก็เท่านั้น”

 

“หึ!”

 

ผู้ชายพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ “ผู้ชายน่ะต้องให้ความสําคัญกับงานของตัวเอง! ถ้าผมไม่ออกไปยุ่งอยู่ข้างนอกทุกวัน ผมจะรวยขนาดนี้ได้ยังไง? ถ้าผมเป็นคนขับรถแบบนี้ ผมจะไปมีชีวิตแบบนี้ได้ยังไงกัน?!”

 

เจียงเฉินที่กําลังขับรถ “???”

 

จะทะเลาะกันก็ทะเลาะกันไป จะหย่าก็เรื่องของพวกคุณ ทําไมต้องมาโดนฉันด้วยเนี่ย?

 

“แต่หลังๆมานี้คุณนะกลับบ้านดึกบ่อยขึ้น และทุกครั้งก็ยังมีร่องรอยจากผู้หญิง ใจของคุณมันเปลี่ยนไปแล้วสินะ!”

 

เมื่อเจียงเฉินได้ยินแบบนี้เขาก็เริ่มค่อยๆเข้าใจ–

 

ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเก่าๆอย่าง “ผู้ชายที่เปลี่ยนไปทางแย่ๆเมื่อมีเงิน”

 

ผู้ชายคนนี้ก็คงจะคิดว่าตัวเองหาเงินได้เยอะก็เลย เริ่มพองตัวและค่อยๆทําตัวบ้าๆ!

 

และก็ยังบ่นออกมาว่ากว่าตัวเองจะได้เงินมานั้นยากแค่ไหนแล้วก็ทําตัวอวดดี อวดว่าตัวเองเก่ง แต่ความหมายที่พยายามพูดก็คือผู้หญิงของตัวเองนั้นไม่ยอมเชื่อฟังและสุดท้ายก็จะให้หย่ากันไป!”

 

เพราะสุดท้ายตัวเองก็สามารถหาผู้หญิงคนใหม่ได้ตามต้องการ!

 

“เธอคงไม่รู้สินะว่าธุรกิจของผมตอนนี้มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน เมื่อคืนนี้ฉันเพิ่งจะลงนามข้อตกลงในการจัดหาไวน์ให้กับบาร์ขนาดใหญ่สองแห่งทั้งบาร์เทียนเฉินและบาร์เทียนฉู่ในเหลียงเฉิง เธอเข้าใจไหมว่าบาร์สองแห่งนี้ยิ่งใหญ่ขนาดไหน! จนตอนนี้ความนิยมของบาร์กุหลาบในเมืองมังกรก็โดนบดขยี้ไปแล้ว เพียงแค่ฉัยจัดหาไวน์แดงกับไวน์ขาวให้พวกเขา เพียงเท่านี้ก็ทําให้ฉันได้มีรายรับต่อปีถึง 1 ล้านได้ไม่ยากแล้ว!”

 

ผู้ชายมองหญิงสาวด้วยความดูถูกก่อนจะพูดอย่างภาคภูมิใจ “ไหนคุณลองพูดมาสิ! ผู้ชายอย่างผมจะไปมีผู้หญิงคนเดียวได้ยังไง!”

 

เจียงเฉินมองไปข้างหลังรถแล้วอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

 

แน่นอนว่าเขาเองก็รนวยเหมือนกันแต่เขาไม่เคยทอดทิ้งภรรยาของเขาแม้แต่คนเดียว!

 

และไม่ว่าฉันคนนี้จะเป็นคนเลวแค่ไหน ผู้หญิงของฉันคนนี้ก็ยังคอยเอาอกเอาใจฉัน! และไม่ทิ้งกันไปซักคน!

 

ต่อให้ภรรยาของฉันไม่มีเงินแม้แต่น้อยฉันก็จะไม่มีวันทิ้งพวกเธอ!

 

ถึงจะรวยแต่ก็ห้ามลืมรากเหง้าของตัวเอง!

 

การที่นายทําเงินได้ปีละไม่กี่ล้านแล้วคิดจะทําแบบนี้ก็ทําได้งั้นหรอ?

 

แล้วบาร์เทียนคู่กับบารเทียนเฉินในเหลียงเฉินไม่ใช่บาร์ของฉันยังไง?

 

“คนขับตายไปแล้วหรอหะ?! ฉันจะไปสํานักงานทะเบียน แกจะขับไปไหนของแก!”

 

เมื่อผู้ชายเห็นว่าเจียงเฉินยิ้มออกมาเขาก็โกรธจัด “เห็นพวกเราทะเลาะกันก็เลยจงใจขับอ้อมใช่ไหม แกอยากตายรึยังไง?”

 

เจียงเฉินพูดออกมาเบาๆ “ทําความสะอาดปากของตัวเองบ้างเถอะ!”

 

ชายคนนั้นคิดว่าตัวเองนั้นไปพูดจี้จุดของเจียงเฉินพอดี เขายิ้มเยาะแล้วพูดออกมา “ฉันร้องเรียนแกแน่! รู้ไหมว่าฉันดูถูกอะไรมากที่สุดพวกชอบเล่นตุกติกแล้วคิดว่าตัวเองฉลาดยังไงล่ะ! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?! แล้วรู้ไหมว่าฉันหาเงินได้วันละเท่าไหร่! พูดออกไปฉันกลัวว่าแกจะหัวใจวายตายไปซะก่อน เงินที่ฉันได้ในวันเดียวก็มากพอๆกับที่แกหาได้ใน 1 เดือนแล้ว!”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมา

 

คนๆนี้มั่นใจในตัวเองดีจริงๆ ฉันล่ะชอบจริงๆเลย!

 

เพราะเจียงเฉินนั้นชอบที่จะสู้กับคนที่ชอบคิดว่าตัวเองนั้นแข็งแกร่งมีพลัง!

 

แต่หญิงสาวในตอนนี้เริ่มทนไม่ไหวเธอพูดออกมาด้วยความโกรธ “คุณจะทําอะไร? เห็นได้ชัดว่าอาจารย์เขาเห็นเรากําลังจะหย่ากัน เขาก็แค่อยากจะยืดเวลาให้พวกเราคิดกันอีกซักนิดก็เท่านั้นเอง! เราไม่รู้หรอกว่าแท้จริงๆเขาต้องการอะไร แต่อย่างน้อยก็ช่วยพูดกับเขาดีๆด้วย!”

 

“หึ! ฉันใช้ให้มันถ่วงเวลานี้ยังไง? ฉันจะหย่ากับเธอตอนนี้!”

 

ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ “ตั้งแต่ที่ฉันน่ะจัดหาไวน์ให้บาร์เทียนเฉินและบาร์เทียนคู่ชีวิตของฉันมันก็เปลี่ยนไปนานแล้ว! ฉันแค่ต้องการจะมีผู้หญิงเพิ่มก็แค่นั้น! เธอจะยอมรับหรือจะหย่าเลือกเอา!”

 

“รวยแล้วมันวิเศษขนาดนั้นเลยหรอ?” เจียงเฉินพูดออกมาเบาๆ “คุณจะมีเพิ่มได้ซักเท่าไหร่กันเชียว?”

 

“ตราบใดที่แกรวยมันก็วิเศษ!” ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “แกมันก็แค่คนขับตี้ตี้แกไม่มีวันได้รับรู้ความสุขของคนรวยหรอก! ฮ่าฮ่าฮ่า!”

 

ผู้หญิงที่นั่งมาด้วยก็เอามือปิดหน้าก่อนจะร้องไห้ออกมา “ฉันไม่อยากให้คุณมีเงินเลย…เงินมันเปลี่ยนคุณไปแล้ว! คุณเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ!”

 

เจียงเฉินพยักหน้าอย่างครุ่นคิด “โอ้กรณีแบบนี้ให้ผมปลุกเขาให้ตื่นกลับมาเป็นคนธรรมดาให้เอาไหมล่ะ?”

 

ผู้ชายที่ได้ยินก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “แกมันก็แค่คนขับตี้ตี้ แกจะไปมีปัญญาทําให้ฉันไม่มีเงินได้ยังไง? คิดว่าตัวเองเป็นใครกันหะ?”

 

ก่อนที่เขาจะพูดจบเจียงเฉินก็กดรับวีดีโอคอลจากโทรศัพท์มือถือของตัวเอง!

 

เป็นเล้งเสี่ยวหยานที่โทรมา ตอนนี้เธอนั้นมีตําแหน่งเป็นรองประธานของร้านเทียนเฉินกับร้านเทียนฉู่(เถ้าแก่เนี้ย)

 

เดิมที่เจียงเฉินนั้นต้องการจะโทรหาหลี่หมิงฮุยแต่ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วก็คงไม่ต่างกัน

 

เชื่อมต่อสาย

 

“สามี

 

บนโทรศัพท์มีเสียงของผู้หญิงที่ฟังดูอ่อนโยนดังออกมา

 

สาวงามที่สวยจนต้องตกตะลึงกําลังอยู่ในชุดสูทตัวเล็กนั่งอยู่บนโซฟาในออฟฟิสขนาดใหญ่ของเจียงเฉิน เธอมองมาที่เจียงเฉินด้วยรอยยิ้มและดวงตาที่สวยงามของเธอ

 

เธอก็คือเล้งเสี่ยวหยานนั่นเอง!

 

ออฟฟิสของเจียงเฉินนั้นอยู่ที่บาร์เทียนเฉินซึ่งในตอนนี้มันก็ไม่ได้ต่างจากห้องทํางานของเล้งเสี่ยวหบานซักเท่าไหร่

 

“สามี– ไม่สิตอนอยู่บริษัทฉันควรเรียกว่าท่านประธานเจียงมากกว่า!”

 

ดวงตาที่เย็นชาแต่ก็อ่อนโยนของเล้งเสี่ยวหยานกระพริบ ปริบๆ

 

ทั้งชายและหญิงด้านหลังต่างตกตะลึง–

 

ท่านประธานเจียง?!

 

เธอกําลังพูดถึงใคร?

 

คนขับตี้ตี้ที่กําลังวีดีโอคอลกับเธอหรอ?

 

“ว้าว ฮ่าฮ่าฮ่า!” ชายคนนั้นหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “คนขับตี้ตี้เป็นประธานจริงๆหรอ? จะให้ฉันหัวเราะจนตายเลยรึยังไง? ว่าแต่สาวสวยระดับเทพธิดาแบบนี้แกไปหามาจากไหนกัน?”

 

เจียงเฉินเมินเขาชูโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาและพูดเบาๆ “ภรรยาของผม คุณช่วยจับภาพหน้าจอแล้วส่งไปให้หลี่หมิงฮุยตรวจสอบให้หน่อย”

 

“ตรวจสอบว่ามีไอ้โง่ตัวนี้อยู่ในซัพพลายเออร์ไวน์แดงกับไวน์ขาวของเรารึเปล่า?”

 

“แล้ว

 

“เขี่ยเขาออกไป!”

 

เมื่อผู้ชายคนนั้นได้ยินก็ตกตะลึง

 

หลี่หมิงฮุย? บอสหลี่?

 

แต่หลังจากคิดไปคิดมาเขาก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้!

 

“คิดจะหลอกฉันรึยังไง? ทุกคนในบาร์ต่างรู้จักหลี่หมิงฮฺยกันหมด คิดว่าฉันจะเชื่อยังไง?”

 

ในเวลานี้เองจู่โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

 

ชายคนนั้นมองดูทันที–

 

เวร!

 

เป็นหลี่หมิงฮุยผู้จัดการบาร์เทียนเฉินที่เขาเพิ่งไปเซ็นสัญญาด้วยเมื่อวานนี้!

 

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายด้วยมือที่สั่นเทา “สวัสดีครับผู้จัดการหลี่”

 

“สัญญาของคุณถูกยกเลิกแล้ว!”

 

หลี่หมิงฮุยพูดอย่างเย็นชาราวกับเขาอยู่ในฤดูหนาว “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ความร่วมมือของพวกเราถูกยกเลิกทั้งหมด!”

 

“อะไรนะ?”

 

ใบหน้าของชายคนนั้นแข็งที่อเป็นหินทันที

 

“เมื่อคืนคุณเพิ่งจะตอบตกลงไปเองไม่ใช่หรอ? คุณยังต้อนรับผมอยู่เลยนะ?”

 

“ต้อนรับแม่แกสิ!”

 

หัวของหลี่หมิงฮุยหลังเหงื่อเย็นออกมาเขาตะโกนออกไป “แก ไอ้แซ่จาง! แกทําให้พี่เฉินพี่ชายของฉันขุ่นเคือง แถมยังไปต่อว่าเขาอีก! ฉันล่ะเชื่อเลยจริงๆ! โชคดีที่สัญญายังไม่ได้ลงนามอย่างเป็นทางการ! ดังนั้นตั้งแต่นี้ต่อไปทุกอย่างถือเป็นโมฆะ!”

 

“ขุ่นเคือง—เฉิน- พี่ชาย! ใครคือเฉิน?”

 

ชายคนนั้นตกตะลึงในหัวของเขามีแต่ความว่าเปล่า

 

“พี่เฉินคือใคร? เจ้าของบาร์ทั้งสองแห่งไง! ทั้งบาร์เทียนเฉินและบาร์เทียนฉู่! เขาคือประธานของฉัน! และเขาก็เป็นพี่ใหญ่ของฉัน! รู้แล้วใช่ไหมว่าฉันพูดถึงใคร? ไปได้แล้ว! ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปฉันไม่รู้จักแกอีก!”

 

หลี่หมิงฮุยต่อว่าเขาอย่างโกรธจัดก่อนจะตัดสายไปทันที!

 

โล่งใจ

 

ตําแหน่งนี้เขาก็ได้มาเพราะพี่เฉิน แต่เจ้านี่กลับกล้าไปล่วงเกินพี่เฉินได้ยังไง?

 

เบื่อชีวิตรียังไงกัน!

 

“พี่เฉิน…เป็นประธานงั้นหรอ?”

 

ชายคนนั้นตกตะลึง ดวงตาของเขาว่างเปล่า

 

จู่ๆเขาก็สะดุ้ง!

 

ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองไปที่กระจกมองหลังของ รถก่อนจะเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาและสงบนิ่งของเจียงเฉิน!

 

ผู้ชายกลัวจนแทบจะฉีราดออกมา!

 

ผู้หญิงก็ตกตะลึง

 

ประธานของบาร์เทียนเฉินกับบาร์เทียนฉ่คงไม่ได้มาขับตี้ตี้ใช้ไหม?

 

จู่ผู้ชายก็จําชื่อชื่อหนึ่งขึ้นมาได้ ชื่อที่โด่งดังไปทั่วทั้งวงการบาร์!

 

“คุณ คุณคือ-เจียงเฉิน? ท่านประธานเจียง?”

 

ผู้ชายตัวสั่น

 

เจียงเฉินหยุดรถ

 

“จะไปสํานักงานทะเบียนไม่ใช่รึไง?”

 

เจียงเฉินหันหน้ามาหาทั้งสองก่อนจะพูด “คุณผู้โดยสารทั้งสอง เรามาถึงสํานักงานทะเบียนแล้ว!”

 

ผู้ชายทรุดตัวอย่างกระทันหัน!

 

สัญญาของเขานั้นถูกยกเลิกไปแล้ว

 

สัญญาที่มีกําไรหลายล้านโบยบินไปแล้ว เขาสูญเปล่า! ไม่มีเงินอีกแล้ว!

 

ได้ยังไงกัน?

 

และอีกอย่าง-งานที่เขาทําคือการจัดส่งไวน์ขาวไวน์แดง

 

เขาทําให้ประธานเจียงอุ่นเคืองไปแล้วอนาคตบริษัทของเขาจะยังใช้ทํามาหากินได้อีกหรอ? ใครจะไปกล้าใช้บริการจากบริษัทของเขา?

 

ชายคนนั้นก้มหัวอย่างสิ้นหวัง! ขอโทษเจียงเฉิน!

 

“ท่านประธานเจียงผมขอโทษ ผมถูกพิษจากอีไป! สิ่งที่ผมพูดไปมันคือการผายลมทั้งนั้น! ท่านประธานเห็นผมกําลังจะหย่า ก็เลยจงใจขับรถอ้อมและถ่วงเวลาเห็นได้ชัดเลยว่า เป็นความปราถนาดี! แต่ผมกลับไปดท่าน! อย่าถือสาผมเลยนะครับ! ผมไม่รู้จริงๆว่าท่านประธานจะมาขับที่ตี! ไม่งั้นผมคงไม่กล้าแม้แต่จะเปิดปากแน่ะ”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างใจเย็น “ฉันคิดว่าภรรยาของนายพูดถูกนะ”

 

“นายน่ะไม่คู่ควรกับเงินเพราะเงินมันเปลี่ยนใจนาย!”

 

“ลงไป!”

 

เจียงเฉินพูดออกมาสั้นๆแต่ชายคนนั้นก็กลัวจนต้องกลิ้งออกจากรถ

 

เจียงเฉินพูดกับภรรยาของชายคนนั้น “ตอนนี้เขาโดนส่งกลับไปอยู่ที่เดิมแล้วอยากจะหย่าก็หย่าเถอะ”

 

หญิงสาวพยักหน้าด้วยความขอบคุณ

 

เจียงเฉินขับรถวนกลับก่อนจะค่อยๆจากไป

 

ในกระจกหลังเจียงเฉินยังคงจ้องมองดูต่อไปซักพัก

 

ชายคนนั้นคุกเข่าอย่างขมขื่นพยายามขอร้องภรรยาของตัวเองไม่ให้หย่า

 

ตอนนี้สถานการณ์ของเขาเปลี่ยนไปแบบ 180 องศาเป็นตัวเขาที่ถูกลากเข้าไปในสํานักงานทะเบียน

 

หลังจากที่เจียงเฉินพูดใส่เขาเพียงแค่ไม่กี่ประโยคก็ทําให้เขานั้นกลับมาร่างเดิม ตอนนี้เขาดูซื่อสัตย์มากยิ่งขึ้นความหยิ่งยโสของเขาในตอนนี้หายไปหมด

 

เขาได้แต่คุกเข่าอ้อนวอนภรรยาของตัวเองไม่ให้หย่ากับเขา

 

เจียงเฉินสายหัวหลังจากเห็นสถานการณ์ที่พลิกไป 180 องศา “คนเรานี่ลืมรากเหง้าของตัวเองไม่ได้จริงๆ!”

 

เจียงเฉินรับโทรศัพท์

 

เป็นเล้งเสี่ยวหยานที่เพิ่งโทรคุยกับเขาไปเมื่อกี้

 

ช่วงนี้เธอนั้นรู้สึกคิดถึงเจียงเฉินมาก

 

เพราะช่วงนี้เธอนั้นต้องกลับมาเหลียงเฉินเพื่อจัดการเรื่องเรียนของน้องชายแล้วก็ช่วยจัดการบาร์ของสามีตัวเอง

 

และตอนนี้กิจการบาร์ทั้งสองก็กําลังเฟื่องฟูมาก มูลค่าทางการตลาดของพวกมันพุ่งสูงถึง 2.4 พันล้านเข้าไปแล้ว!

 

เจียงเฉินก็ตัดสินใจว่าหลังจากนี้อีก 2-3 วันก็จะกลับไปเหลียงเฉิงเพื่อยู่กับเล้งเสียวหยานสักหน่อย เพราะยังไงซะใช้เวลาในการขับรถไปก็แค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้น

 

เพราะยังไงซะเธอก็เป็นผู้หญิงของเขาดังนั้นเขาจึงไม่อาจทอดทิ้งเธอได้