เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 182 : หลันหน่วนหยานกลับมาแล้ว

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ ตอนที่ 182 : หลันหน่วนหยานกลับมาแล้ว–

หยุนติงวิลล่า

หลันเจี้ยนเฟิงกําลังร้อนใจเรื่องลูกสาวสุดที่รักของเขาที่ขาดการติดต่อไปกว่า 10 วัน!

“บอสครับ บอส คุณหนู!”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงานหลันเจี้ยนเฟิงด้วยใบหน้าดีใจ

“มีอะไร?”

หลันเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้วด้วยความตกใจ “เกิดอะไรขึ้น?”

บอดี้การ์ด “ผมรู้แล้วครับว่าตอนนี้คุณหนูไปอยู่ที่ไหน”

“โอ้ เธอไปอยู่ไหนหรอ?”

ช่วงนี้หลันเจี้ยนเฟิงกังวลเรื่องลูกสาวสุดที่รักจนผมบนหัวของเขาร่วงออกมาจนแทบจะหมด!

แม้ว่าลูกสาวสุดที่รักของเขาจะอัพเดท Wechat กับ Weibo ของตัวเองทุกวันแต่ไม่ว่าหลันเจี้ยนเฟิงจะโทรหาเธอท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่เคยรับเลยแถมยังบล็อคเบอร์เขาไปอีก

หลังจากเหตุการณ์ฆาตกรรมที่คฤหาสน์ในครั้งก่อนประธานหลันเจี้ยนเฟิงก็กังวลจนเกินเหตุและดัดสินใจขังลูกสาวของตัวเองเอาไว้แต่ในห้อง

แต่ใครจะไปคิดว่าตํารวจจะคลี่คลายตดีได้เร็วขนาดนั้น(ด้วยเงินรางวัล 5 ลานหยวนจากเจียงเฉิน)เพียงแค่วันถัดมาคดีก็ถูกคลี่คลาย แต่หลันเจี้ยนเฟิงก็ยังไม่เห็นด้วยกับหลันหน่วนหยานที่ต้องการจะเป็นทนายอยู่ดีดังนั้นความขัดแย้งในครอบครัวจึงเริ่มปะทุขึ้น!

หลันหน่วนหยานเองก็ดื้อรั้นมาก เธอไม่ยอมอ่อนข้อและก็หนีออกจากบ้านไป!

ในตอนนั้นหลันเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกผิดไปไม่น้อย!

“เธออยู่ที่ไหน?”

“ตามการแกะรอยอย่างหนักของพวกเราผลที่ออกมา ดูเหมือนกับว่าคุณหนูจะอยู่ในเมืองเผิงเฉิงครับ!”

ปากของบอดี้การ์ดกระตุกและพูดไม่ออก

หลันเจี้ยนเฟิงตอบสนองทันที “บ้านน้าสะใภ้ของเธอหรอ?”

“ดูจากตําแหน่งแล้วเป็นไปได้ครับ!”

บอดี้การ์ดพยักหน้า

“บินไปเมืองเผิงเฉิงเดี๋ยวนี้!”

ทันทีที่หลันเจี้ยนเฟิงรู้ว่าลูกสาวตัวเองไปอยู่ที่บ้านของน้องสะใภ้ เขาก็โล่งใจทันที

แต่อย่างไรก็ตามประธานเผด็จการกลับมาอารมณ์เสียอีกครั้งเขากัดฟันกรอด “จับเธอกลับมาให้ได้!”

ก่อนที่จะได้รู้ว่าลูกสาวของเขานั้นหายไปไหน เขานั้นกังวลจนนอนไม่หลับ แต่พอได้รู้ว่าลูกสาวตัวเองอยู่ไหนนั้นเขาก็กลับมาเป็นประธานเผด็จการอีกครั้ง!

เอาแต่ใจ!

เผด็จการ!

หลันเจี้ยนเฟิงเป็นคนแบบนี้

แต่โดยที่เขานั้นไม่รู้เลยว่าในเวลานี้หลันหน่วนหยานกําลังคุยกับน้าของเธอเกี่ยวกับการกลับไปรักษาในเมืองหลวง–

“คุณน้าโรคมะเร็งของคุณน้าคงรักษาได้ไม่ดีแน่ถ้ายังอยู่ในเมืองเผิงเฉิงต่อไป”

หลันหน่วนหยานขมวดคิ้ว

ในช่วงเวลานี้เหตุผลที่เธอนั้นพักอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าอาการของน้าของเธอนั้นทรุดลงมาก หลันหน่วนหยานเองก็ต้องวิ่งไปมา เพื่อขอคําปรึกษาจากแพทย์ตลอดเวลา

หลังจากที่แม่ของเธอนั้นจากไป หลันหน่วนหยานก็ถือว่าน้าของเธอนั้นเป็นเหมือนกับแม่คนหนึ่งของเธอ เป็นคนที่เธอนั้นรักมากที่สุด และน้าของเธอนั้นก็รักเธอมากเช่นกัน

อย่างไรก็ตามครอบครัวของหลันหน่วนหยานนั้นมีภูมิหลังทางครอบครัวที่ดี ดังนั้นเท่าที่เธอนั้นมองหาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในเผิงเฉิงแต่ก็ยังไม่มีโรงพยาบาลไหนที่มีทรัพยากรที่เทียบเท่ากับได้กับโรงพยาบาลในเมืองหลวง และดูเหมือนว่าอาการป่วยของน้าของเธอก็จะดูแย่ลงเรื่อยๆด้วย”

แม้ว่าจะผ่านการรักษามาหลายรอบแล้ว แต่อาการของน้าก็กลับมาอีก และใบหน้าของเธอก็ดูแย่ลงเรื่อยๆ

หลันหน่วนหยานกังวลมากเธอตัดสินใจออกมา

“คุณน้า หนูว่าน้าไปตรวจที่เมืองหลวงหน่อยนะ! โรงพยาบาลในเมืองหลวงของเรานั้นอยู่แนวหน้าของประเทศเลยนะ!”

หลันหน่วนหยานพูดอย่างจริงจัง “พวกเขาจะต้องรักษาอาการป่วยของน้าได้แน่!”

น้าของเธอยิ้มออกมาอย่างขมขึ้น “เด็กโง่ อาการของน้าจะดูจากที่ไหนก็เหมือนๆกันจะลําบากไปทําไม”

“ไม่ ยังไงหนูก็จะให้พวกเขารักษาให้ได้น้า!”

หลันหน่วนหยานเข้าไปซบอกของน้าของเธอก่อนจะร้องไห้ออกมา “น้าเป็นญาติสนิทคนเดียวของหนู หนูจะเสียน้าไปไม่ได้เด็ดขาด”

“จริงสิ เธอออกมาตั้งนานแล้วได้ติดต่อหาพ่อเขารียัง?”

น้าของเธอบ่นออกมา

“นี่– ติดต่อหาเขาได้แล้วเร็วเข้า”

หลันหน่วนหยาน “เพื่อไม่ให้หนูได้เป็นทนายพ่อเขายอมทําทุกอย่างไม่แม้แต่การเล่นตุกติก หนูก็เลยหนีออกจากบ้านมา!”

“เฮ้อ

”

น้าสาวยิ้มออกมาอย่างขมขื่นก่อนจะส่ายหัว ถ้าฉันไม่ยอมไปเมืองหลวง หน่วนหยานคงไม่ยอมกลับไปแน่นอน หลันเจี้ยนเฟิงก็ไม่รู้ว่ากังวลไปถึงขนาดไหนแล้ว?

ลืมมันไปเถอะ รับปากไปก่อนก็แล้วกัน

อย่างดีก็อาจจะรักษาอาการเจ็บปวดได้ แต่ถ้าไม่ดีอย่างน้อยก็คงทําให้สองพ่อลูกอยู่กันได้เหมือนเดิม

“ก็ได้ งั้นเธอก็ช่วยน้าติดต่อโรงพยาบาลไว้ด้วยนะ”

น้าสาวพยักหน้าออกมา “เราจะไปหาหมอกันที่เมืองหลวง เราจะไม่บอกพ่อของเธอหน่อยหรอ?”

“จะบอกเขาทําไมกัน?”

“เพราะเขาเป็นพ่อของเธอไง”

น้าสาวยิ้มและพูดออกมา “นอกจากนี้ทรัพย์สินของรุ่ยเฟิงกรุ๊ปนั้นมีมูลค่ากว่าหมื่นล้านหยวนเขาก็น่าจะมีเส้นสายช่วยได้เยอะเลยนะ”

คะ ??

หลันหน่วนหยานคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกมา แต่เธอก็ยังไม่อยากติดต่อกับพ่อของเธอ-

แต่คุณน้าจะไปหาหมอ แล้วจะทํายังไงดี?

ทันใดนั้นดวงตาของหลันหน่วนเยี่ยนก็สว่างขึ้น!

“คุณน้า เราไม่จําเป็นต้องไปติดต่อหาพ่อหรอกค่ะ”

หลันหน่วนเยี่ยนพูดอย่างภาคภูมิใจ “หนูสามารถติดต่อหา–สามีของหนู…เจียงเฉินได้!”

“สามีของเธอ?”

น้าสาวดูประหลาดใจไม่น้อย

เธอพยายามเจียงเฉินที่หลันหน่วนหยานพูดออกมาแม้เธอจะยังไม่เคยเจอตัวจริงก็ตาม เธอนั้นคิดไม่ถึงเลยว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองจะไปถึงขนาดนี้แล้ว?

มันถึงจุดที่เรียกกันว่าสามีแล้วหรอ?

น้าสาวอยากรู้เกี่ยวกับเจียงเฉินคนนี้มาก….

“แต่เขา จะโอเคใช่ไหม?”

น้าสาวกังวลเล็กน้อย เธอนั้นไม่ได้กังวลเรื่องนิสัยของเจียงเฉิน แต่กังวลเรื่องความสามารถของเขา

เพราะยังไงซะเธอนั้นก็ปวยเป็นโรคมะเร็ง การจะไปรักษาที่เมืองหลวงนั้นไม่ใช่สิ่งที่ใครจะทําก็ทําได้

“ไม่ใช่เธอบอกว่าเขาเป็นคนส่งพัสดุหรอ?”

น้าสาวพูดออกมา “ถ้าไปขอเขาแบบนี้จะไม่ทําให้เขาเดือดร้อนใช่ไหม?”

“ไม่หรอกค่ะ! เจียงเฉินเขาเก่งมาก!”

หลันหน่วนหยานลูบสร้อยคอแห่งท้องทะเลบนหน้าอกของเธอ ก่อนจะเริ่มคิดถึงเจียงเฉิน

เธอนั้นรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของเจียงเฉิน

ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทกฎหมายเทียนกวน สมาชิกระดับแพลตตินั่มของคฤหาสน์ Reignwood แถมยังสามารถซื้อสร้อยคอหัวใจแห่งท้องทะเลมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์ให้เธอได้

แต่ถ้าจะให้เธออธิบายเกี่ยวกับเจียงเฉิน เธอนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนดี!

แต่เธอนั้นก็พูดออกไปอย่างโอ้อวด

เพราะถึงยังไงซะสามีของเธอเจียงเฉินนั้นก็น่าทึ่งจริงๆ!

“ก็ได้ เธอช่วยเตรียมการเลยก็แล้วกัน”

น่าสาวยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้

เธอนั้นคิดว่าหลันหน่วนหยานนั้นรู้สึกผิดหวังกับหลันเจี้ยนเฟิง ดังนั้นเธอก็เลยเลือกแฟนหนุ่มแบบนี้ให้กับตัวเอง

เฮ้อ

ผู้หญิงสมัยนี้นี่นะ

พวกเธอยังไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของเงินมากพอ

แต่ว่าตราบใดที่เจียงเฉินคนนี้ปฏิบัติกับหลันหน่วนหยานเป็นอย่างดี เธอนั้นก็เห็นด้วย เพราะถึงอย่างไรความรักนั้นก็ประเมินค่าไม่ได้อยู่แล้ว

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นจากมุมมองของเธอ เธอนั้นก็เชื่อไปแล้วว่าเจียงเฉินคนนี้จะไม่สามารถช่วยเธอรักษาโรคมะเร็งได้

ลืมมันไปดีกว่า ให้หลันหน่วนหยานจัดการไป

เมื่อเธอนั้นได้พบเจอกับทางตันในชีวิตเธอนั้นก็รู้ดีว่าความปราถนาดีไม่อาจช่วยอะไรได้มาก เพราะความแข็งแกร่งนั้นมาเป็นอันดับแรก

หลันหน่วนหยานที่เห็นน้าของเธอพยักหน้าเธอก็ดีใจและโทรหาเจียงเฉินทันที

เจียงเฉินยิ้มเมื่อเห็นหลันหน่วนหยานโทรมา

“หน่วนหยาน”

“สามี!”

หลันหน่วนหยานพูดออกมาอย่างลังเล “ฉันมีเรื่องให้นายช่วยหน่อย!”

เจียงเฉิน “เธอจะเกรงใจฉันไปทําไม”

“สามี อาการของน้าของฉันยังไม่ดีขึ้นเลย ฉันเลยอยากให้เธอไปรักษาตัวต่อในเมืองหลวงนะ!”

หลันหน่วนหยานขอร้องออกมา “หลังจากที่แม่ของฉันจากไป ก็มีแต้น้าของฉันนี่แหละที่ฉันรักที่สุดในโลก นายช่วยฉันหน่อยได้ไหม? ช่วยหาหมอที่เก่งๆมารักษาคุณน้าของฉันหน่อยนะ?”

เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อย

ยังไงซะหลันหน่วนหยานนั้นเป็นผู้หญิงของเขาแล้วครั้งก่อนตอนที่ทั้งคู่อยู่ที่คฤหาสน์ Reignwood ทั้งสองต่างก็ทําอะไรกันมาบ้างแล้ว

และช่วงนี้หลันหน่วนหยานก็โทรมาหาเจียงเฉินทุกๆวัน ดังนั้นเจียงเฉินก็เลยรู้อาการของน้าของเธอดี

หลันหน่วนหยานนั้นก็อยู่ในเมืองหลวง เธอนั้นก็มีพ่อของเธอที่เป็นประธานจอมเผด็จการหลันเจี้ยนเฟิงอยู่ แต่เธอกลับไม่ยอมไปขอความช่วยเหลือจากทางนั้น แต่กลับมาขอความช่วยเหลือจากเขาแทน

นี่คือความเชื่อมั่นของเธอที่มีต่อเขา!

หญิงสาวที่ไม่ยอมขอให้พ่อของตัวเองช่วยและมาขอให้แฟนของเธอช่วยแทน แสดงว่าตําแหน่งของเขาในใจของเธอนั้นอยู่สูงกว่าพ่อของตัวเองไปแล้ว!

(หลันเจี้ยนเฟิง : กระอักเลือด)

เจียงเฉินพยักหน้า “น้าของเธอก็เป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งของฉัน มีอะไรก็บอกมาได้เลยส่วนเรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง!”

“ฉันรักนายที่สุดเลย สามีของฉัน มั๊วะ !”

หลันหน่วนหยานส่งจูบทางโทรศัพท์ไปให้เจียงเฉินก่อนที่ใบหน้าของเธอจะเริ่มแดง… “ฉันคิดถึงนายมากเลยนะ!”

“ฮี่ฮี่ กลับมาก็ค่อยว่ากัน”

เมื่อเจียงเฉินคิดถึงความอ่อนโยนและความมีเสน่ห์ของหลันหน่วนหยาน เขาก็ยิ้มออกมา

รูปร่างที่สวยงามราวกับเทพธิดาของหลันหน่วนหยานค่อยปรากฏขึ้นมาในหัวของเจียงเฉิน ใบหน้าที่ราวกับเซียนสวรรค์ รูปร่างที่โค้งเว้างดงาม –

สวยงามจนต้องตกตะลึง!