เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 215 : รู้สึกถึงความอาฆาตพยาบาทของโลก!

ตอนที่ 215 : รู้สึกถึงความอาฆาตพยาบาทของโลก!

ทําเลจีนใต้ เมืองซานย่า

 

ลมและแสงแดด ทะเลสีฟ้าและท้องฟ้าสีคราม อากาศดีๆเหมาะกับการท่องเที่ยว!

สนามบินหนานไห่ซานย่า

 

เครื่องบินส่วนตัวสุดหรูของกัลฟ์สตรีมซึ่งขึ้นมาจากเมืองหลวง กําลังจะเดินทางมาถึงเมือนซานย่า

 

เครื่องบินลํานี้เป็นเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวซึ่งเป็นการร่วมมือกันระหว่างโรงแรมแอตแลนติกับไชน่าแอร์ไลน์

ซึ่งเครื่องบินลําหรูลําใหม่เอี่ยมลํานี้ก็ถูกส่งมาโดยโรงแรมแอตแลนติส เพื่อรับเจียงเฉินโดยเฉพาะ!

 

ดังนั้นทั้งเครื่องนี้จึงมีผู้โดยสารเพียงแค่สองคนเท่านั้นนั่นก็คือ เจียงเฉินและหลันหน่วนหยาน!

ส่วนจางเทียนเหิงและคนอื่นๆนั้นจะเดินทางมาโดยเครื่องบินโดยสารธรรมดาอีกลํา ซึ่งเป็นไฟลท์เช่าเหมาลํา

และตามนโยบายของบริษัท จึงมีเพียงแค่ทนายความที่เข้าทํางานกับบริษัทเป็นเวลาหนึ่งปีขึ้นไปเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ในการเข้าร่วมงานฉลองในครั้งนี้

ดังนั้นพ่อของซูเสี่ยวเสี่ยว ซูยี่ให้จึงไม่ได้มาด้วย!

เมื่อเจียงเฉินได้ยินข่าวนี้เขาก็โล่งใจ เขามองที่ทนายสาวหลันหน่วนหยานที่มีรูปร่งที่ไม่มีใครสามารถเทียบกับเธอได้ เธอนั้นกําลังนอนพิงไหล่ของเขาอยู่

 

ความรู้สึกนี้มันน่าตื่นเต้นจริงๆ

ชีวิตนี้ชั่งสวยงามเหลือเกิน!

และในไม่ช้าเครื่องบินก็ลงจอด

แอร์โฮสเตสพูด “ขณะนี้ เครื่องบินกําลังเริ่มลงจอดที่สนามบินเมืองซานย่าแล้วค่ะ”

 

ในเวลาเดียวกัน

ด้านนอกสนามบิน

ฮึม ฮึม ฮึม—

 

รถโรลส์-รอยส์ แฟนธอมขับเข้ามาพร้อมกับรถบัสที่ขับตามเข้ามาเป็นขบวนอีก 6 คันส่งเสียงก้องไปทั่วสนามบิน พวกมันค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าไปในลานจอดเครื่องบินของสนามบิน

 

ตามกฏแล้วรถยนต์ทั่วไปจะไม่สามารถเข้าไปในลานจอดเครื่องบินได้ และจะมีเพียงแค่รถดับเพลิงหรือรถพิเศษเท่านั้นที่จะสามารถเข้าออกลานจอดเครื่องบินได้

เพราะท้ายที่สุดแล้วหากมีรถหลุดเข้าไปและขวางการลงจอดของเครื่องบินก็อาจทําให้เกิดอุบัติเหตุครั้งใหญ่ได้ ดังนั้นการจราจรในลานจอดนั้นจึงถูกควบคุมอย่างเข้มงวดมาก!

แต่

ขบวนรถของโรงแรมนั้นกลับไม่ถูกสนามบินขวางกั้นเอาไว้!

เนื่องจากเครื่องบินลํานี้เป็นไฟลท์บินพิเศษที่มีการร่วมมือกับโรงแรมแอตแลนติสซึ่งเป็นเหตุการณ์พิเศษมันจึงได้รับการจัดการ เป็นพิเศษจากสนามบิน!

ขบวนรถหยุดลง

รถบัสทั้งหมด 4 คันปล่อยสาวงามกว่า 150 คนเดินลงมา พวกเธอมาในชุดเครื่องแบบพนักงานดูแล้ว สวยงามและอ่อนเยาว์เป็นอย่างมาก

 

พวกเธอทําการตั้งแถวกันทันที

ขาคู่ยาวยืนตัวตรงดูเรียบร้อยและเป็นระเบียบ

พนักงานแต่ละคนนั้นมีความสวยกว่า 80 คะแนนขึ้นไปทั้งนั้นพวกเธอยืนถือดอกไม้และยิ้มกันอย่างกระตือรือร้น!

และก็ยังมีรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมที่ผู้จัดการโรงแรมแอตแลนติสนั่งมาพร้อมกับทีมบริหาร

ด้วยคนจํานวนมากขนาดนี้ ย่อมทําให้เกิดการดึงดูดความสนใจจากผู้โดยสารจํานวนมากในอาคารผู้โดยสาร

“เกิดอะไรขึ้นกันทําไมคนถึงมากันเยอะขนาดนี้?”

“ดูเหมือนว่าพวกเขากําลังต้อยรับใครสักคน?”

“ดูรถบัสคนนั้นสิ มันเขียนชื่อโรงแรมแอตแลนติสไว้ด้วยนี่ บางทีนี่อาจจะเป็นการต้อนรับของโรงแรมแอตแลนติส ซึ่งคนๆนั้นจะต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่!”

 

และก็ย่อมต้องคนที่จําผู้จัดการซอสซึ่งมันทําให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก

 

“เฮ้ นั่นมันเบอร์นาร์ด ซอส ผู้จัดการของโรงแรมแอตแลนติสไม่ใช่หรอ? เขาก็มาด้วยหรอเนี่ย?”

 

ผู้คนเข้ามามุงดูกันเยอะขึ้นทันที!

และในตอนนี้เอง

 

ก็มีเครื่องบินเข้ามาจอดใกล้ๆกับขบวนรถของโรงแรม

 

ภายในเครื่องบินลํานั้นมีชายหนุ่มที่เป็นคนรวยรุ่นที่สองกําลังจีบหญิงสาวที่มีความสวยประมาณ 90 คะแนนอยู่ทั้งสองนั้นขึ้นเครื่องบินลําเดียวกันมา ทันทีที่ชายหนุ่มเห็นเธอเขานั้นก็ตกหลุมรักสาวงามคนนี้ทันที

 

ทันที่เครื่องบินจอดเขาก็รีบเดินมาด้านข้างของสาวงามและเริ่มยั่วยวนสาวงามอย่างบ้าคลั่ง!

เสื้อผ้าของชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาเลย เสื้อผ้าของเขาดูแล้วคงไม่ต่ํากว่าหลายหมื่นแถมยังมีนาฬิกาข้อมือเรือนละหลายแสน!

 

ทุกการเคลื่อนไหวของเขานั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจ!

“คนสวย คุณมาเที่ยวเมืองซานย่างั้นหรอ? คุณพักอยู่ที่โรงแรมไหนหรอครับ?”

“ไม่ใช่เรื่องของคุณค่ะ กรุณาออกไปด้วยค่ะ!” สาวงามพูดออกมาพร้อมแสดงท่าทีรังเกียจ

“สาวสวย ให้ผมแนะนําตัวก่อนสิครับ ผมชื่อว่าหยางอี้ พ่อของผมเป็นผู้ถือหุ้นของโรงแรมแอตแลนติส คุณรู้จักโรงแรมแอตแลนติสใช้ไหม? มันคือโรงแรมระดับเจ็ดดาวของเมืองซานย่า เป็นโรงแรมที่มีชื่อเสียงระดับโลก!” เขาพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ

 

ผู้โดยสารรอบๆพากันมองไปที่เขาทันที!

ปรากฏว่าเป็นคนรวยรุ่นที่สอง!

ทันทีที่ชายหนุ่มพูดออกมา สาวสวยก็หันไปมองที่หยางอี้อย่างประหลาดใจทันที

“ช่างบังเอิญจริงๆ ฉันเองก็จะไปพักที่โรงแรมแอตแลนติสพอดีค่ะ” หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับแววตาของเธอที่เต็มไปด้วยความชื่นชม

 

“ฮ่าๆ บังเอิญจริงๆ!” หยางอี้ยิ้มออกมาและเริ่มโม้เรื่องเกี่ยวกับพ่อของเขาอย่างบ้าคลั่ง “พ่อของผมเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของโรงแรมเลยนะ คุณรู้รึเปล่า? โรงแรมแอตแลนติสก็เหมือนกับบ้านของผม! ผมที่เป็นนายน้อยของบ้านหลังนั้น! คนสวย หากคุณอยากเข้าไปพักที่นั่นผมพูดแค่คําเดียวก็จัดการให้ได้เลยทันที!”

 

ครอบครัวของเขานั้นถือหุ้นของโรงแรมแอตแลนติสก็จริง แต่น่าเสียดายที่มันเล็กน้อยมากเพียงแค่ 1% เท่านั้น

 

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นมันก็ยังทําให้หยางอี้สามารถโอ้อวดได้ไปทั่วอยู่ดี!

 

เพราะยังไงก็ตามโรงแรมแอตแลนติสนั้นก็เป็นถึงโรงแรมระดับเจ็ดดาวที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล

 

และทั่วทั้งโลกก็มีโรงแรมแอตแลนติสอยู่สามที่เท่านั้น ซึ่งหนึ่งในนั้นก็ตั้งอยู่ที่ดูไบ!

แม้จะเป็นหุ้นแค่ 1% แต่มูลค่าของมันก็สูงถึงหลักร้อยล้านแล้ว!

 

“ว้าว!”

หญิงงามพูดออกมา “ครอบครัวของคุณถือหุ้นของแอตแลนติสงั้นหรอคะ? ถ้าที่นั่นไม่ใช่โรงแรมที่หรูหราและได้รับความนิยมมากที่สุดในเมืองซานย่า ฉันก็คิดไม่ออกแล้วว่าที่ไหนที่จะดีไปกว่าโรงแรมนี้”

 

(ความคิดของสาวงาม : “ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าเจ้าขี้เหร่นี่จะเป็นถึงลูกของผู้ถือหุ้นใหญ่ของโรงแรม”)

หยางอี้พูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ “อันที่จริง ถึงจะเป็นแบบนั้น แต่ผมก็มักจะไปอยู่ที่ประเทศสหรัฐมากกว่าและก็ไม่ค่อยได้กลับมาจีนมากนัก และครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมมาที่เมืองซานย่า เพื่อตรวจสอบกิจการของครอบครัวของผม ก่อนหน้านี้พ่อของผมก็โทรหาคุณซอสที่เป็นผู้จัดการของโรงแรมให้ส่งคนมารับผมที่สนามบินโดยเฉพาะด้วย”

จากนั้นหยางอี้ก็พูดโอ้อวดออกมาอีกหลายรอบ

 

“โรงแรมของผมน่ะต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว…8%%”

หยางอี้พูดออกมาไม่หยุดจนดวงตาคู่งามของหญิงสาวเริ่มพร่ามัวขึ้นเรื่อยๆ

 

ช่างเป็นความรู้สึกที่ร่ํารวยจริงๆ!

 

มันเป็นกลิ่นของเงิน!

อันที่จริงแล้ว…เธอนั้นก็เป็นผู้หญิงขายบริการคนหนึ่งเท่านั้น!

หยางอี้พูดออกมา “ตอนนี้โรงแรมแอตแลนติสนั้นเป็นโรงแรมที่หรูหราที่สุดในเมืองซานย่า ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นโรงแรมที่หรูที่สุดในประเทศจีนอีกด้วย หากคุณมาที่เมืองซานย่าแล้วคุณก็ต้องมาที่โรงแรมแห่งนี้สักครั้ง!”

 

“ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดของโรงแรมนี้กับโรงแรมอื่นๆก็คือห้องเพรสซิเด้นท์สวีทใต้น้ํา – [ห้องเนปจูน] [ห้องโพไซดอน] พวกมันเป็นห้องเพรสซิเด้นท์สวีทใต้น้ําซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ในห้องนอนและห้องน้ําสามารถมองเห็นก้นทะเลใต้น้ําของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําได้โดยตรง ทั้งห้องนอนและห้องน้ํายังกว้างขวางและสะดวกสบายมากแถมยังสามารถเพลิดเพลินไปกับใต้ทะเลที่สวยงามตลอดทั้งคืน มีสัตว์ทะเลมากมายหลายหมื่นตัวที่จะคอยมองดูตอนที่คุณนั้นหลับ แถมยังมีบริการผู้ดูแลส่วนตัวตลอด 24 ชั่วโมงที่จะสามารถส่งขนมไปยังห้องของคุณได้ตลอดเวลา”

 

“ว้าวโรแมนติกจัง”

มีรูปหัวใจโผล่ขึ้นมาในดวงตาของสาวสวย–

 

ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่สามารถทนต่อความโรแมนติกนี้ได้

และก็ไม่มีผู้หญิงแบบเธอที่ไหนที่จะสามารถทนต่อความรู้สึกของเงินแบบนี้ได้

“แต่ว่ามันแพงเกินไป เพียงคืนเดียวก็มีค่าใช้จ่ายอยู่ที่ 120,000 หยวนแล้ว!”

 

“ไม่แพง! ไม่แพงเลย!” หยางอี้มองไปที่ขาเรียวยาวของหญิงสาว ก่อนจะโอ้อวดออกมา “พ่อของผมเขาบอกมาว่าห้องเพรสซิเด้นท์สวีทแบบนี้ อย่าไปมองว่ามันแพง เพราะมีคนมากมายต่างก็อยากเข้ามาใช้บริการห้องนี้ดังนั้นการจองมันจึงยากมาก!”

 

“ห้องเพรสซิเด้นท์สวีทใต้น้ําที่มีราคา 120,000 หยวนต่อคืนนั้น คุณอยากให้ผมพาไปดูไหมล่ะ? หรือจะนอนพักสักคืนดี?”

 

หยางอี้พูดออกมาพร้อมกับแววตาของเขาที่แสดงออกถึงความชั่วร้าย และรอยยิ้มของเขาก็ค่อยๆเปลี่ยนไป

 

แม้ว่าสิ่งที่หยางอี้จะพูดออกมามันจะเย้ายวน แต่สําหรับหญิงสาวแบบเธอนั้นก็ไม่ใช่หญิงสาวที่ไม่เคยพบเจอกับโลกมาก่อน เธอนั้นรู้ดีว่าการโอ้อวดของคนนั้นมันจะขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นยอดเยี่ยมจริงๆหรือไม่?

“ถึงคุณจะพูดอย่างนั้นเอาจริงๆแล้วฉันก็รู้สึกตื่นเต้น แต่มันทําให้ฉันค่อนข้างเขินนะคะ”

หญิงสาวแสเงท่าที่เขินอายออกมาะ

หัวใจของหยางอี้พองโต

 

ประตูเปิดแล้ว!

 

โอกาศมาถึงแล้ว!

หลังจากที่โอ้อวดมานานปลาของเขาก็ติดเบ็ดแล้ว!

และขั้นต่อไปเขาก็จะต้องแสดงความสามารถของ “นายน้อย” และความแข็งแกร่งของเขาออกมาและทําให้สาวสวยไม่รังเกียจที่จะอยู่กับเขาในห้องสวีทโพไซดอนในคืนนี้

ฮ่าๆๆษะ

ดวงตาของหยางอี้ลุกเป็นไฟ ฉากที่อธิบายไม่ได้ทุกรูปแบบค่อยๆผุดขึ้นมาบนหัวของเขาที่ละฉาก

 

ดีจริงๆ”

 

น่าเสียดายจริงๆที่ฉันเกิดมาเป็นลูกคนรวย เมื่อพูดถึงเมืองซายย่าแล้วฉันก็ควรไปเพลิดเพลินกับบรรยากาศอันยอดเยี่ยมของที่นี่

แสงแดด ชายหาด ทรายสีขาว สาวสวยในชุดบีกีนี่ และโรงแรมส่วนตัวของฉัน

หยางอี้ล่องลอยไปกับความคิดของตัวเอง

 

ในเวลานี้เองหยางอี้ก็มองผ่านหน้าต่างเครื่องบินออกไปที่ลานจอดเครื่องบิน

 

เขาพบกับการต้อนรับที่ถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่!

 

พนักงานสาวสวยกว่าหนึ่งร้อยคนยืนเข้าแถวกันอย่างเรียบร้อย!

และเมื่อหันไปดูตัวอักษรที่เขียนไว้อยู่บนรถบัส โรงแรมแอตแลนติส]

 

หยางอี้รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที!

“ฮ่าๆ นี้จะต้องเป็นคนจากโรงแรมแอตแลนติสที่มารับฉัน แน่นอน!”

“แม้ว่าฉันจะเป็นแค่เจ้าของโรงแรมอายุน้อย แต่การต้อนรับครั้งนี้ขณะผู้ยิ่งใหญ่มากเลยทีเดียว มากกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก”

 

“ผู้จัดการซอส ยังทํางานได้ดีอยู่มากเลยจริงๆ!”

หยางอี้ยกย่องผู้จัดการซอสขึ้นมาในทันที และตัวเขานั้นก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมากเขาเงยหน้าขึ้นแล้วรู้สึกราวกับว่าหน้าอกของเขานั้นขยายยาวออกไป 30 เมตรในทันที!

หยางอี้ซื้ออกไปข้างนอกหน้าต่างให้สาวสวยได้เห็น “ดูสิ คนที่จะมารับผมจากเครื่องบินรออยู่ที่นี่แล้ว!”

 

“จริงเหรอ?” สาวสวยมองออกไปข้างนอกด้วยความตกใจ “พาคนมาเยอะขนาดนี้เลยหรอ? แถมรถนําขบวนจะเป็นรถโรลส์รอยซ์ด้วย น่าทึ่งมาก!”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า” หยางอี้โอ้อวดขึ้นมาทันที “นี่ยังถือว่ามาน้อยอยู่ สาหรับโรงแรมของครอบครัวของผมที่ลงทุนไป 1 หมื่นล้านหยวนแล้ว รถหรูพวกนี้มันก็แค่อี!”

จากนั้นหยางอี้ก็โอ้อวดออกมาต่อ

“เพราะจริงๆแล้ว การมารับที่สนามบินด้วยวิธีที่ดีที่สุดก็คือการมารับด้วยเฮลิคอปเตอร์ บนสนามหญ้าและดาดฟ้าของโรงแรมนั้นมีฝูงบินเฮลิคอปเตอร์ประจําการอยู่ซึ่งโรงแรมนั้นได้ทําการนําเข้าเฮลิคอปเตอร์แสนหรูหราพวกนี้มาจากต่างประเทศ ซึ่งราคาของพวกมันหากไม่รวยจริงก็อย่าหวังได้แตะพวกมัน!”

 

“ว้าว

 

หญิงสาวรู้สึกตกตะลึงขึ้นมาทันที

“หึหึ มากับฉันสิ!”

หยงอพูดออกมาและเตรมิตออกจากเครื่องบิน พร้อมกับกระเป๋าเดินทางของเขา

หญิงสาวถูกความเย่อหยิ่งของหยางอี้ครอบงําอย่างสมบูรณ์ เพราะยังไงซะเธอนั้นก็เป็นแค่หญิงสาวขายบริการคนหนึ่งเท่านั้น เมื่ออีกฝ่ายมีเงินมากพอขาของเธอนั้นก็พร้อมที่จะอ้าออกอยู่แล้ว!

 

หยางอี้ลงจากเครื่องบินและเดินไปที่ผู้จัดการซอสที่อยู่ห่างไป 100 เมตรอย่างรวดเร็ว

 

หญิงสาวก็เดินตามเขาไปติดๆ

 

“คุณซอส..ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะมาต้อนรับผมด้วยตัวเองแบบนี้ ผมล่ะเกรงใจจริงๆ”

เมื่อหยางอี้เห็นผู้จัดการซอสเขาก็ส่งเสียงทักทายออกไปทันที

 

แต่ผลลัพธ์ก็คือ –

 

ผู้จัดการซอสมองไปที่หยางอี้ขึ้นๆลงๆด้วยความมึนงงก่อนจะพูดออกมา “คุณเป็นใคร?”

 

หยางอี้ “…”

สาวสวย “

 

ผู้จัดการซอส “…”

ฉากนี้นับว่าน่าอายมาก

ทุกอย่างพลิกคว่ําลงทันที!

การโอ้อวดของเขาพังลงในเสี้ยววินาที!

ปรากฏว่าคืนนั้นพ่อของหยางอี้นั้นโทรมาบอกผู้จัดการซอสว่าลูกชายของเขากําลังจะมาก็จริง แต่ผู้จัดการซอสนั้นลืมเรื่องนี้ไปสนิท เพราะเขานั้นเตรียมการต้อนรับให้กับเจียงเฉินทั้งคืน!”

เพราะท้ายที่สุดแล้วครอบครัวของเขาก็เป็นแค่ผู้ถือหุ้นรายย่อยที่มีหุ้นแค่ 1% เท่านั้นจะลูกชายหรือตัวเขามาเองมันก็เทียบกับผู้ถืออหุ้นที่มีหุ้น 82% ไม่ได้

 

จากนั้นหยางอี้ก็ตระหนัดอะไรบางอย่างได้ทันที! ผู้จัดการซอสนั้นไม่ได้มาสนามบินด้วยตัวเองเพื่อมาต้อนรับเขา!

เขารู้สึกโกรธขึ้นมาทันที!

“คุณ คุณกล้าเกินไปแล้ว!”

สาวสวยที่อยู่ข้างๆก็แกล้งทําเป็นไม่พอใจแล้วพูดออกมาด้วยความโกรธ “นายกล้าละเลยเขางั้นหรอ? เขาเป็นผู้ถือหุ้นของนาย

นะ!”

“โอ้…ฉันจําได้แล้ว นายคือเสี่ยวอี้งั้นสินะ?” ผู้จัดการซอสยิ้มออกมาอย่างสุภาพ “ฉันรู้เรื่องของนายแล้ว แต่ตอนนี้โรงแรมมีแขกคนสําคัญมาดังนั้นฉันต้องให้ความสําคัญกับเขาก่อน และฉันก็มาที่นี่เพื่อรับแขกคนนี้”

“แขกคนสําคัญ?” ด้วยแผนของเขาที่เพิ่งจะพังทลายไปทําให้หยางอี้หัวเราะออกมาอย่างโกรธเคือง “แขกสําคัญคนนั้นสําคัญกว่าฉันไหม?! ฉันเป็นนายน้อยของผู้ถือหุ้น พ่อของฉันเป็นผู้ถือหุ้นนะ!”

ผู้จัดการซอสหัวเราะเยาะออกมา “ฉันขอโทษนะ แต่แขกคนนี้สําคัญกว่านายจริงๆ เขาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่…อ้อ ฉันจําได้ว่าพ่อของนายถือหุ้นแค่ 1% เองนะ ใช่ไหม?”

“หนึ่งเปอร์เซ็นต์?”

สาวสวยเบิกตากว้างทันที “นาย นายไม่ได้บอกว่าพ่อของนายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่หรอ? นายมันคนโกหก!!”

หยางอี้เหงื่อออกอย่างรุนแรงเขาพูดออกมา “คนสวย ฟังคําอธิบายของฉันก่อน”

 

ด้านข้างมีคนพูดออกมา “ตระกูลหยางมีหุ้นแค่ 1% จะมาเทียบกับผู้ถือหุ้นใหญ่ได้ยังไงกัน ไร้สาระ!”

ผู้จัดการซอสคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา “เสี่ยวอี้ นายจะไปก่อนก็ได้นะหรือจะรอรถของโรงแรมก็ได้ แต่มันหลังจากที่เรารับแขกคนสําคัญเสร็จเดี๋ยวฉันจะให้คนมารับนายไป”

เมื่อหยางอี้ได้ยินดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงกําด้วยความโกรธ!

 

“บัดซบ! คุณต้อนรับแขกคนสําคัญพร้อมกับขบวนรถด้วยตัวเอง! แต่คุณทักทายฉันแล้วก็ให้หารถไปเองเนี่ยนะ? คิดว่าฉันเป็นขอทานรึยังไง?!”

ช่องว่างระหว่างเขากับคนใหญ่คนโตมันใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ?

เขาเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจ!

สาวสวยข้างๆก็กรอกตาใส่หยางอี้

โอ้อวดสะเทือนฟ้าแต่สุดท้ายก็แค่เรื่องโกหก!

ขบวนรถหรูนี้มาเพื่อรับแขกคนสําคัญ ส่วนเขาก็แค่ผู้ถือหุ้นรายย่อยแค่ 1% เท่านั้นไม่สิเป็นพ่อของเขาที่ถือหุ้น!

แต่สุดท้ายก็ยังไม่มีค่าเท่าแขกคําสําคัญ?!

 

และในเวลานี้เองเครื่องกัลฟ์สตรีมก็เข้ามาจอดตรงหน้าพนักงานที่มาต้อนรับ

ผู้จัดการซอสตะโกนออกมาทันที “ทุกคนเตรียมตัว! แขกคนสําคัญของพวกเรามาอยู่ที่นี่แล้ว!”

พนักงานและผู้จัดการกว่าร้อยคนเงยหน้าขึ้นมาเหมือนกับพวกเขานั้นได้ซ้อมกันไว้

พวกเขามองไปที่เครื่องบินสุดหรูหราด้วยความอยากรู้อยากเห็น

แขกคนสําคัญคนนี้เป็นใครกัน?

ประตูห้องโดยสารเปิดออกมา

มีแอร์โฮสเตสที่มีหน้าตาสวยงามกว่า 90 คะแนนมากถึง 10 คน เดินออกมาใบหน้าของพวกเธอนั้นทั้งสวยงาม รูปร่างก็ดีเยี่ยม แต่ละคนต่างมีเรียวขาที่สวยงามเป็นอย่างมาก พวกเธอพากันเดินลงมาตามบันไดของเครื่องบินก่อนจะเข้าแถวกัน

 

จากนั้นเจียงเฉินก็เดินออกมาจากเครื่องบิน

 

เปิดตัวอย่างเท่!

เขาสวมแว่นกันแดด เสื้อผ้าของเขาก็เป็นชุดที่ถูกออกแบบโดย หัวหน้าดีไซเนอร์ของกุชชี่เป็นชุดสูทแบบคลาสสิกที่ถูกออกแบบมาโดยใช้สีขาวและดํา มีรสนิยมแบบผู้ใหญ่ดูแข็งแกร่งและเหมาะสมกับทุกเวลาและสถานที่!

เจียงเฉินเดินออกมาอย่างใจเย็น ใบหน้าของเขาสงบนิ่งราวกับน้ําในทะเลสาบ

บอกได้คําเดียวเลยว่า : หล่อ หล่อ หล่อมาก!

“ลาก่อนค่ะคุณเจียง!”

แอร์โฮสเตสสาวส่งที่ใสและหวานออกมาอย่างพร้อมเพรียง

ฉากนี้ทําให้คนจํานวนมากต่างตกตะลึง!

ก่อนที่ผู้โดยสารทั้งหมดบนเครื่องที่หยางอี้บินมาจะเดินออกไปจนหมด พวกเขานั้นก็ได้เห็นเจียงเฉินและถูกดึงดูดให้หันมาสนใจเขาจนไม่ได้เดินต่อ!

 

“ว้าว- เทพบุตรสุดหล่อ!”

“เอิกเกริกอะไรอย่างนี้!”

“มองแว็บแรกก็รู้เลยว่ากลิ่นอายของเขานั้นไม่ต่างจากประธานาธิบดีเผด็จการ!”

 

เมื่อผู้จัดการใหญ่ซอสเห็นเจียงเฉินเดินออกมาเขานั้นก็ตระหนักได้ทันที ว่าคนๆนี้คือเจ้านายของเขา

 

เขามีความสุขขึ้นมาทันที!

เขานั้นไม่สนใจหยางอี้อีกต่อไป เขานั้นเป็นคนเรียบง่ายแม้จะหยาบคายไปบ้างก็ตาม เขาผลักหยางอี้ออกไปทันที–

“ยินดีต้อนรับครับ คุณเจียง!”

 

“โอ๊ย!”

หยางอี้ที่ไม่ทันระวังก็ถูกผลักจนล้มลงกับพื้นทันที

ทันใดนั้น

หยางอี้ก็ภาพเห็นสาวงามมากมายในชุดเครื่องแบบพนักงาน และผู้จัดการของโรงแรมพาเหยียบเขาและพุ่งไปหาเจียงเฉิน–

เมื่อฝูงชนผ่านไปหยางอี้นั้นก็นอนอยู่บนพื้นพร้อมกับรอยรองเท้ามากมายอยู่บนใบหน้าและร่างกายของเขา

เสื้อผ้าของเขาถูกเหยียบย่ําจนเละ!

แขนขาของเขากระตุก

น่าสงสาร!

สาวสวยถึง 150 คนในเครื่องแบบพากันโค้งคํานับอย่างพร้อมเพรียง

“ยินดีต้อนรับคุณเจียงสําหรับการมาเที่ยวเมืองซานย่า และเยี่ยมชมโรงแรมแอตแลนติสค่ะ!”

เสียงดังออกมาอย่างสม่ําเสมอ!

เอิกเกริอกมาก!!

เจียงเฉินยิ้มและพยักหน้า

 

“พวกคุณทํางานหนักแล้ว”

ผู้โดยสารที่อยู่บนลานจอดเครื่องบิน และอาคารผู้โดยสารต่างก็ตกใจกับภาพที่เห็น

“เทพบุตรคนนี้เป็นใครกัน?”

 

“แม้แต่โรงแรมแอตแลนติสยังส่งคนจํานวนมากขนาดนี้มารับเขาถึงเครื่องบิน!”

“สุดยอด!!”

เจียงเฉินกับหลันหน่วนหยานลงจากเครื่องบินและรับดอกไม้

 

ด้วยความสวยกว่า 80 แต้มและพวกเธอต่างอยู่ในชุดเครื่องแบบ มันก็อดไม่ได้ที่เจียงเฉินจะต้องชื่นชมพวกเธอในใจ..

ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปพวกเธอนั้นคงรู้สึกว่าตัวเองนั้นอยู่ท่ามกลางวิกฤตแล้ว……

แต่หลันหน่วนหยานกลับสัมผัสไปที่สร้อยคอหัวใจแห่งท้องทะเลที่มีอยู่บนหน้าอกของเธอ ก่อนจะยิ้มออกมา

เป็นภาพที่ดูสวยงามมาก

เธอนั้นเกิดมาพร้อมกับความมั่นใจในตัวเอง!

 

ความมั่นใจในตัวเองของหลันหน่วนหยานทนายสาวเทพธิดาสุดเพอร์เฟ็กต์!

เธอนั้นรู้ดีว่าเจียงเฉินนั้นเป็นผู้ชายที่มีความสามารถมาก และมันก็คงไม่พ้นที่จะต้องมีหญิงสาวนับไม่ถ้วนเข้ามาในชีวิตของเจียงเฉินแต่เธอนั้นก็ยังคงมั่นใจอยู่ดีว่าเธอนั้นมีดีพอที่จะสามารถอยู่กับเจียงเฉินต่อไปได้!

ผู้จัดการใหญ่ซอสเดินเข้ามาและจับมือกับเจียงเฉินอย่างกระตือรือร้น “ยินดีต้อนรับสู่ซานย่าครับคุณเจียง!”

ในอีกด้านหนึ่งจางเทียนเหิง หวางกวนและพนักงานบริษัทกฏหมายของบริษัทเทียนกวนก็เพิ่งจะได้ลงจากเครื่องบิน

พวกเขานั้นโดยสารมาโดยเครื่องบินพาณิชย์ธรรมดาๆ ซึ่งเป็นเครื่องที่พวกเขาเช่าเหมาลํามา ดังนั้นพวกเขาเลยลงจอดหลังจากที่เจียงเฉินลงจากเครื่องบินส่วนตัวไม่กี่นาทีเท่านั้น

หวางกวนแบกสัมภาระของตัวเองออกมาและมองดูไปรอบๆ ด้วยความสงสัย “เหล่าเหิง ทําไมคุณเจียงไม่บินมากับเรา?”

จางเทียนเหิงก็ดูงงงวงย “ฉันก็ไม่รู้ ฉันได้ยินมาว่าเขานั้นจะเดิน ทางกับหลันหน่วนหยานแต่พอฉันเชิญเขาให้มานั่งที่ชั้นเฟร์สคลาส แต่เขากลับหัวเราะและไม่พูดอะไร ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทําไมแต่ชั่งเถอะ พวกเราไปกันเถอะ”

 

ด้านข้างก็มีทนายฝึกหัด (รุ่นน้องของเจียงเฉินที่เพิ่งจะจบการศึก ษาและเข้าทํางานในปีนี้) เขาขมวดคิ้วและพูดออกมา “ตามหลักแล้ว ที่นั่งชั้นเฟิร์สคลาสนั้นก็ถือว่าดีที่สุดแล้วไม่ใช่หรอ? รุ่นพี่เจียงเฉินเขาคงไม่มีวิธีการเดินทางที่ดีกว่านี้หรอกม้างง–

ก่อนที่เขาจะพูดจบเขาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น

 

เครื่องบินกัลฟ์สตรีมสุดหรูของเจียงเฉินจอดอยู่ไม่ไกล

 

และเขาก็เห็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินสาวสวยทั้ง 10 คนลงมาเข้าแถวบอกลาเจียงเฉิน

และเขาก็เห็นกัปตันและรองกัปตันเดินตามหลังเจียงเฉินมาด้วยความเคารพ –

หลังจากนั้นเขาก็เห็นหลันหน่วนหยานเทพธิดาแห่งบริษัทกฎหมายเดินลงมาพร้อมกับเจียงเฉิน-

และก็เห็นขบวนรถหรูหราที่นํามาโดยผู้จัดการของโรงแรม เพื่อมาต้อนรับเจียงเฉิน-

สาวสวย 150 คนในเครื่องแบบพนักงานต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น–

และหญิงสาวที่มีความสวยกว่า 90 คะแนนก็เป็นผู้มอบดอกไม้ให้เจียงเฉิน

ฉากแต่ละฉากทําให้ทุกคนต้องตกตะลึง ความคิดของพวกเขาพังทลายผล

 

จางเทียนเหิง “…”

หวางกวน “…”

ทนายความจากบริษัทกฎหมายเทียนกวน “…”

เสียงเพลงแบล็คกราวดังขึ้น–

พวกเราไม่เหมือนกัน

แม้แต่คนใหญ่คนโตก็ยังคุกเข้าให้คุณ!

ด้วยสีหน้าที่พูดไม่ออกของจางเทียนเหิงตบบ่ารุ่นน้องของเจียงเฉิน “นายยังเด็กเกินไป!”

ทนายฝึกหัดที่กําลังตัวแข็งที่อก็พยายามพยักหน้าเบาๆ

เขานั้นคิดว่ารุ่นพี่ของเขานั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน ก็คงได้แต่เดินทางด้วยเครื่องบินชั้นเฟิร์สคลาส

แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาคิดผิด!

จะให้รุ่นพี่เจียงเฉินขึ้นเครื่องบินชั้นเฟิรส์คลาสงั้นหรอ?

 

นั่นเป็นความอัปยศ!

จะมีสักกี่คนกันที่สามารถขึ้นเครื่องบินส่วนตัวเพื่อมาโรงแรมได้กัน?

แถมยังมีทนายสาวที่สวยระดับเทพธิดาตามมาอีกด้วย!

พอเครื่องลงก็มีรถหรูพร้อมสาวสวยเป็นร้อยคนมารอต้อนรับ!

ทนายฝึกหัด : ใจสั่น!

 

รุ่นพี่เจียงเฉินจะน่าเกรงขามเกินไปแล้ว!

 

ด้วยมือที่สั่นเทาเขาพยายามถ่ายรูปฉากนั้น แล้วส่งลงกลุ่มศิษย์เก่า

 

“วิธีการเดินทางแบบปกติของรุ่นพี่เจียงเฉิน!”

 

แชทกลุ่มนั้นระเบิดทันที!

“พระเจ้า!!!”

 

“เล่นแบบนี้เลยหรอ?!”

 

“พระเจ้าน้องเจียงของฉันนี่น่าภูมิใจจริงๆ”

“เป็นคนใหญ่คนโตแล้ว ฉันที่เป็นรุ่นพี่ภูมิใจจริงๆ”

 

ผีคนทั้งห้องแชทโห่ร้องออกมา!

 

บอสผู้อยู่หลังโรงแรมแอตแลนติส!

รวย มีอํานาจและยังหล่อด้วย!

 

ซึ่งเป็นเทพบุตรอะไรขนาดนี้

 

ในเวลานี้เองหยางอี้ผู้ถูกเหยียบย่ําจนจมดินก็ค่อยๆลุกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ และพูดออกมา “เขา เขาเป็นใคร?! เขาดีขนาดนั้นเลยรึยังไง?! ทําไมถึงต้องปฏิบัติกับเขาด้วยความสุภาพขนาดนั้นด้วย!”

ซอสพูดไม่ออก “นี่เป็นแขกสําคัญของโรงแรม! นายไม่เข้าใจหรอก!”

หยางอู่ตะโกน “ฉันเป็นลูกชายของผู้ถือหุ้น! พ่อของฉันเป็นผู้ถือหุ้น! นายทํากับฉันแบบนี้ไม่ได้!”

 

เขาโอ้อวดพูดข่มออกมาแต่น่าเสียดายที่ทุกคนในตอนนี้เอาแต่ต้อนรับเจียงเฉินไม่มีใครสนใจเขา

หยางอี้ : OTTO

น่าสงสาร!

ซอสเชิญเจียงเฉินกับหลันหน่วนหยานมาที่รถโรลส์-รอยซ์แฟนธ

อม

และด้วยเหตุนี้ผู้จัดการใหญ่ซอสถึงกับต้องขอโทษต่อเจียงเฉิน

 

“คุณเจียงเฉิน ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ”

ผู้จัดการใหญ่ซอสขอโทษเจียงเฉินบนรถ “เดิมที่ผมอยากจะส่งบินเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวของทางโรงแรมมาเพื่อต้อนรับคุณ”

หลันหน่วนหยานตกตะลึง!

ฝูงบินเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว?

แค่เครื่องบินส่วนตัวของกัลฟ์สตรีมยังไม่พอ แต่ยังมีฝูงเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวด้วย?

โรงแรมแอตแลนติสแห่งนี้ไม่สามารถเอาความคิดของคนธรรมดามาตัดสินได้จริงๆ

 

ถ้าจางเทียนเหิงกับหวางกวนเห็นพวกเขาคงไม่ตกใจตายเลยหรอ?

 

“เดี่ยว”

ผู้จัดการใหญ่ซอสพูดออกมาอย่างจริงจัง “ก่อนหน้านี้ คุณเจียงน่าจะทราบว่ามีซุปเตอร์สตาร์ของ NBA ที่นั่งเฮลิคอปเตอร์แล้ว เครื่องของเขาตก และด้วยเหตุนี้เพื่อความปลอดภัยผมจึงนํารถมาแทนก่อนครับ”

หลันหน่วนหยานแลบลิ้นออกมาเล็กน้อยแต่ไม่พูดอะไร

การต้อนรับระดับนี้แม้แต่เธอที่เป็นลูกสาวมหาเศรษฐีหมื่นล้านก็ยังรู้สึกกดดันไม่น้อยเลย

เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “คุณซอส คุณจะสุภาพเกินไปแล้ว ผมเองก็ไม่อยากจะเท่มากเกินไปดังนั้นลืมเรื่องเฮลิคอปเตอร์ไปเถอะครับ อีกอย่างรถแฟนธอมผมก็เคยมีอยู่คันหนึ่งแต่ตอนนี้ ผมให้คนอื่นไปแล้ว”

หลันหน่วนหยานกระพริบตาเธอไม่แปลกใจเลยว่าทําไมหลังๆเธอถึงไม่เห็นรถคันนั้นอีกเลย กลับกลายเป็นว่ามันกลายเป็นของขวัญให้คนอื่นไปแล้ว

เมื่อผู้จัดการใหญ่ซอสได้ยินเขาก็ตกใจสั่น!

 

รถหรูราคา 9 ล้านกลับให้คนอื่นได้ง่ายๆ!

 

แถมเขานั้นยังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทกฎหมายเทียนกวน บริษัทกฎหมายที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศจีนด้วย!

หากเขาไม่มีความแข็งแกร่งเลย เขาจะมีโรงแรมแอตแลนติสโรงแรมระดับเจ็ดดาวราคานับหมื่นล้านแบบนี้ได้หรอ?

 

ซอสบูชาเจียงเฉินในใจของเขา แน่นอนว่าผู้ถือหุ้นรายใหญ่ยังไงก็เปรผู้ถือหุ้นรายใหญ่อยู่วันยันค่ํา ความแข็งแกร่งที่เขามีจะต้องเหนือความคาดหมายของฉันแน่!

 

เจ้านายผู้ทรงอํานาจ!

เจียงเฉินขึ้นไปบนรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมและพนักงานจากบริษัทกฎหมายเทียนกวนคนอื่นๆก็ขึ้นรถบัสตามไป!

เหล่าพนักงานออกเดินทาง!

 

“อ๊ะ! เดี๋ยวก่อน!”

“นี่ฉันอยู่ตรงนี้! ฉันไม่อยากนั่งตีตื้นะ!”

 

หยางอี้สูดอากาศจากท่อไอเสียเข้าไปเต็มๆและจิตใจของเขาก็ระเบิดทันที!

 

บ้าเอ้ย!

 

ทําไมหนุ่มหล่อคนนั้นถึงได้รับการต้อนรับเป็นพิเศษ มีขบวนรถ มีการต้อนรับขนาดใหญ่ มีพนักงานสาวสวยมากมายรอต้อนรับ ส่วนฉัน…

ฉันต้องนั่งรถตี้ตี้ไปงั้นหรอ?

เขาหันกลับมามองหาสาวสวยของเขาและก็ปรากฏว่าเธอนั้นหายไปแล้ว

คาดว่าเธอนั้นคงได้เห็นธาตุแท้ของเขาแล้วว่าจริงๆแล้วเขานั้นไร้ความสามารถ และเธอก็เลยทิ้งเขาไปทันที

หยางอี้ : รู้สึกถึงความอาฆาตพยาบาทของโลก!