เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 219 : ถึงฝั่งตรงข้ามจะมีถึง 3 แต่ฝั่งเรามีราชา!

ตอนที่ 219 : ถึงฝั่งตรงข้ามจะมีถึง 3 แต่ฝั่งเรามีราชา!

ในสายตาของซุนฮ่าวมีเพียงหลันหน่วนหยานเท่านั้น

แน่นอนว่าเขานั้นเห็นเจียงเฉินด้วยแต่เขาไม่สนใจเจียงเฉิน

 

เขานั้นมองไปที่เรือยอทช์พักผ่อนของเจียงเฉินโดยไม่สนใจสิ่งอื่น

 

“หึหึ ก็แค่เรือยอทช์พักผ่อน!”

“ขยะ!”

“ราคาแค่หลักสิบล้านเท่านั้น!”

“มันต่างจากของฉันที่ลําละร้อยล้าน!

 

“แถมเรือลํานั้นน่าจะเป็นเรือเช่าด้วย!”

“มันจะมาเทียบกับของฉันได้ยังไงกัน?!”

 

ซุนฮ่าวลงมาที่ทะเลจีนใต้เพื่อจัดการสิ่งต่างๆ และงานเลี้ยงเขานั้นย่อมต้องมั่นใจในความสามารถของตัวเองอย่างเต็มเปี่ยม!

เมื่อเขานั้นเห็นว่าเจียงเฉินนั่งกอดสาวสวยระดับเทพธิดาเขานั้นก็อิจฉาเป็นอย่างมาก!

 

โดยเฉพาะเมื่อเขานั้นแล่นเรือยอทช์ธุรกิจไปอยู่ข้างๆเรือยอทช์พักผ่อนของเจียงเฉินแล้วและมองอีกฝ่ายอย่างกดดันและดูถูกเหยียดหยาม แต่เจียงเฉินกลับไม่สะทกสะท้าน แล้วยังพูดคุยและหัวเราะกับหลันหน่วนหยาน

 

ซุนฮาวยิ่งรู้สึกอารมณ์เสียขึ้นไปใหญ่

 

ทําไมแกถึงกล้าดูถูกฉันต่อหน้าแบบนี้

 

ทําไมแกถึงได้รับความโปรดปรานจากเทพธิดาชั้นยอดที่แม้แต่ฉันยังไม่เคยเห็นมาก่อน?!

 

“หึ!”

 

ดวงตาของซุนฮาวกระพริบไปมาด้วยความมืดมน

นายน้อยหลินที่อยู่ข้างๆเขาก็ย่อมต้องเข้าใจว่าซุนฮ่าวกําลังหมายถึงอะไรเขานั้นก็รีบออกหน้าทันที

“ตรงนั้นน่ะ!”

นายน้อยหลินตะโกนออกมา “พวกนายนะ รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

 

บนเรือยอทช์มีเสียงหัวเราะดังออกมามากมาย

ซุนฮ่าวพูดกับเจียงเฉินอย่างสุภาพ “ดูเหมือนว่าน้อยชายของฉันจะไม่เข้าใจมารยาทเท่าไหร่ อย่าโกรธเคืองเขาเลย พอดีวันนี้พวกเราได้มาเจอกันบางทีอาจจะเป็นลิขิตจากสวรรค์ก็ได้ ทําไมไม่ขึ้นมาทําความรู้จักกันหน่อยล่ะ?”

 

แม้ว่าซุนจะพูดออกมาอย่างสุภาพมากกว่านายน้อยหลินผู้หยิ่งผยอง แต่ใบหน้าของเขานั้นยังเต็มไปด้วยความดูถูก!

 

ช่างน่าสมเพช!

 

นายน้อยหลินนั้นเป็นเหมือนกับสุนัขบ้าที่พร้อมจะจิกกัดทุกคน ทุกครั้งที่เปิดปากส่วนน้ายน้อยฮาวนั้นเป็นเหมือนกับสุนัขจิ้งจอกที่จะหลอกล่อเหยื่อก่อนเข้าโจมตี

เจียงเฉินพูดออกมาเบาๆ “ขอโทษด้วยครับผมไม่ได้อยากจะรู้จักใคร!”

“อะไรนะ?!”

 

ซุนฮาวดูตกใจกอนจะยักไหล่ “ฉันคิดว่านายคงจะไม่รู้อะไร นายไม่รู้หรอว่าฉันมีอํานาจมากแค่ไหน?”

“ไม่!”

เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “คุณน่ะยังไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะรู้จักผมด้วยซ้ํา!”

“อะไรนะ?!”

 

ซุนฮ่าวดูเหมือนจะได้ยินเรื่องที่ตลกที่สุดในโลกจนตัวเองอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

นายน้อยหลินที่กําลังยืนอยู่ก็หัวเราะตามออกมา

“หึ เขานี่มันโง่จริงๆ!”

 

“พลังของนายน้อยซุนเพียงคนเดียวก็มากพอที่จะพลิกเรือของเขาให้คว่ํา 100 รอบด้วยซ้ํา!”

“คนโง่มักจะไม่มีความกลัว!”

กลุ่มคนรวยรุ่นที่สองต่างพากันหัวเราะเยาะเย้ยเจียงเฉิน

“ดูเรือของแกสิ ไม่ถึงสิบล้านเลยมั้ง! เรือของพวกเรานี่สิหลักร้อยล้าน!”

“เรือลํานี้มีไว้ก็เพื่อต้อนรับนายน้อยซุนเท่านั้น นายน้อยศุนคนนี้ ร่ํารวยและมีอํานาจมากกว่าแกเยอะ!

“คนสวย ฟังคําแนะนําของฉันนะ นายน้อยซุนชื่นชอบเธอ! ทิ้งแฟนของเธอไปเถอะแล้วขึ้นมาบนนี้เลย!”

“คลื่นไส้!”

 

หลันหน่วนหยานตะโกนขึ้นไปบนเรือยอทช์สุดหรูลํานั้นด้วยความโกรธ “พวกนายไม่รู้อะไรหรอก!”

“ฮ่าๆๆๆ!”

 

นายน้อยซุนไม่ได้รู้สึกโกรธต่อหน้าเทพธิดา เขานั้นพูดออกมา “เทพธิดา คุณอาจจะชอบแฟนของคุณมากและคิดว่าเขามีอํานาจมาก แต่แฟนของคุณมันก็แค่เศษเสี้ยวของผมเท่านั้น บนโลกนี้ยังมีคนที่มีอํานาจมากกว่าเขาอยู่มากมาย และหนึ่งในนั้นก็คือผม!”

เขายึดหน้าแกตัวเองอย่างภาคภูมิใจและโอ้อวดอย่างก้าวร้าวต่อหน้าเทพธิดา

นายน้อยซุนไม่คิดว่าสิ่งนี้คือการเสแสร้ง ตรงกันข้ามกันเลย เขานั้นคิดว่าสิ่งนี้คือเรื่องจริง!”

คําพูดของเขาถูกส่งออกมาจากก้นบึงของหัวใจของเขา

หลันหน่วนหยานหัวเราะออกมาอย่างโกรธเคือง

 

“นายไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?”

 

“คุณผู้หญิงคุณไม่รู้จักผมจริงๆหรอ?”

นายน้อยซุนหัวเราะออกมาก่อนที่จะพูดออกมาอย่างจริงใจ “ถ้าคุณได้รู้ว่าช่องว่างระหว่างแฟนของคุณกับผมมันกว้างแค่ไหน คุณก็คงจะรู้ตัวว่าสิ่งที่คุณพูดตอนนี้นั้นมันไร้สาระแค่ไหน แต่ด้วยความงามของคุณที่ใครก็ไม่อาจเทียบได้ ผมก็ยินดีที่จะให้อภัยกับความผิดพลาดของคุณ”

 

“มันไม่จําเป็น

 

หลันหน่วนหยานพูดไม่ออก

ในโลกนี้ยังมีคนหลงตัวเองขนาดนี้ด้วยหรอ?

ในเวลานี้เองคลื่นลูกแรกของการโต้กลับของเจียงเฉินก็เริ่มต้นขึ้น!

 

เจียงเฉินพูดออกมาอย่างขี้เกียจ “คุณคิดว่าการที่พวกคุณนั่งเรือยอทช์ธุรกิจแล้วมันเท่มากใช่ไหม?”

“ขอโทษทีนะ!”

นายน้อยหลินเยาะเย้ยออกมา “พวกเรานะเท่มาก!”

“แต่ 2”

เจียงเฉินพูดออกมา “แล้วถ้าฉันสามารถเอาซูเปอร์ยอทช์ที่ใหญ่กว่าของพวกคุณมาล่ะ?”

 

คนจากฝั่งตรงข้ามตกตะลึงทันที–

ทันใดนั้นทุกคนก็หัวเราะออกมา

 

“ฮ่าๆๆๆ!”

นายน้อยหลินเยาะเย้ยออกมา “นายอย่าโอ้อวดไปเลย! นายเคยเห็นไหมว่าเรื่อซุปเปอร์ยอทช์ของจริงมันเป็นยังไง? คิดว่าเรือใหญ่ขนาดนั้นเป็นกําหล่ําปลีที่อ้าปากแล้วก็ออกมารียังไง?!”

 

นายน้อยซุนก็ยิ้มอย่างเงียบๆอยู่ข้างๆ

ในฐานะที่เขานั้นเป็นนายน้อยเขานั้นรู้ดีว่าเรือซูปเปอร์ยอทช์นั้นแพงแค่ไหน!

เรือยอทช์ธุรกิจนั้นมีมูลค่าหลักร้อยล้าน

 

แล้วซูปเปอร์ยอทช์ล่ะ? ถ้าจะให้พูดง่ายๆก็คือหลักพันล้านก็แค่ราคาเริ่มต้น!

บ่อยครั้งที่จะได้ยินเรื่องที่จะชายเจ้าหญิงจากประเทศแถบตะวันออกกลางผู้มั่งคั่งและร่ํารวยจากการปกครองนั้นใช้เงินหลายพันล้านเพื่อซื้อซูปเปอร์เรือยอทช์!

เรือซูปเปอร์ยอทช์นั้นแพงกว่าเครื่องบินส่วนตัวทั่วไปด้วยซ้ํา!

 

“หึ!”

 

ซุนฮ่าวมองไปที่เจียงเฉินอย่างดูถูกก่อนจะหันไปมองที่หลันหน่วนหยานและวางแผนที่จะทําให้เจียงเฉินหวาดกลัว

 

แต่น่าสงสาระ

 

คนอย่างเขาจะทําให้เจียงเฉินกลัว?

“เจ้าหนู นายคงยังไม่เคยเห็นโลกนั้นสินะ?!”

 

ซุนอ่าวยิ้มออกมาอย่างมีชัยและเย่อหยิ่ง “ถ้านายมีความสามารถขนาดเอาเรือซูปเปอร์ยอทช์ออกมาได้จริงฉันจะหันหัวเรือจากไปก็ได้”

ประกายแสงเย็นชาวาบขึ้นมาดวงตาของเจียงเฉิน

 

หันหลังแล้วจากไป?

เจียงเฉินนั้นระมัดระวังตัวอยู่เสมอเขาใช้ความคิดอย่างรอบคอบทันที

เขากับหลันหน่วนหยานในตอนนี้กําลังอยู่กลางทะเล

 

ถ้าเกิดออกไปไกลเกินไปโดยที่ไม่มีใครเห็นแล้วเจอกับโจรสลัดล่ะ?

ทันใดนั้นเจียงเฉินก็ตระหนักอะไรบางอย่างได้

เขาเป็นเจ้าของโรงแรมแอตแลนติส!

เขานั้นให้กองถ่ายยืมเรือซูปเปอร์ยอทซ์ไปสําหรับการถ่ายทํา!

 

และมันจะต้องอยู่ในทะเลใกล้ๆนี้แน่!

และที่สําคัญมันสามารถมาหาเขาได้ในเวลาไม่กี่นาที!

เขานั้นโทรหาผู้จัดการซอสที่อยู่บนเรือซูปเปอร์ยอทช์ด้วยทันที

ซอสพูด “อีก 5 นาทีมันจะถึงที่นั่นแน่นอนครับ!”

เจียงเฉินพูดออกมา “เรือซูปเปอร์ยอทช์ของฉันกําลังมาแล้ว รอสักครู่!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! การถ่วงเวลาไม่มีประโยชน์หรอกนะ!”

 

ซุนฮ่าวชี้ไปที่หลันหน่วนหยานอย่างมีชัย “คนสวยเรามาทําข้อตกลงกันดีกว่า!”

 

เจียงเฉินกับหลันหน่วนหยานก็คร้านที่จะสนใจคนงี่เง่า

 

ในเวลานี้เอง

 

ในทะเลที่ห่างออกไปไม่ไกล

บนเรือยอทช์ขนาด 118 ฟุต!

ผู้กํากับ ผู้ช่วยผู้กํากับและทีมงานกองถ่ายต่างตกตะลึงกับขนาดของเรือยอทช์!

 

“นี่ นี่ นี่ นี่คุณเจียงเขาให้พวกเราถ่ายทําบนเรือลํานี้จริงๆหรอ?”

 

“ก็คงจะแบบนั้น”

ผู้ช่วยผู้กํากับพูดออกมาอย่างสั่นเครือ “เขาโทรหาฉันแล้วบอกเรื่องนี้ตอนแรก ฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อ!”

 

เรือยอทซ์สุดหรูลํานี้ก็เป็นของเจียงเฉิน?

เจียงเฉินทําให้พวกเขานั้นต้องตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

เขาเป็นทั้งผู้ถือหุ้นของบริษัทกฎหมายเทียนกวน โรงแรมเจ็ดดาวมูลค่าหลายหมื่นล้าน เรือยอทช์สุดหรูราคาพันล้าน!

นี่มันยิ่งกว่าประธานเผด็จการที่พวกเขานั้นเขียนไว้บนสครปต์

เจียงเฉินคนนี้เป็นประธานที่มีอํานาจมากกว่าที่พวกเขาคิด!

 

ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมการแสดงของเขามันถึงได้ออกมาดูเป็นธรรมชาติมาก ปรากฏว่าเขาก็แค่แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา!

 

หานซูหยานเองก็ยังต้องตกตะลึง เธอมองไปที่เรือยอทช์ของเจียงเฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

“เจียงเฉินเป็นใครกันแน่?”

ความประหลาดใจที่เจียงเฉินนํามาให้เธอนั้นไม่มีที่สิ้นสุด

ตอนแรกเธอรู้แค่ว่าเขานั้นโดนกองถ่ายจับตัวเอาไว้เพื่อถ่ายทําพอมีที่หลังเธอก็ได้ยินมาว่าเขาเป็นคนขับตีตี้?

คนขับติ์ตี้คนไหนกันที่เป็นเจ้าของโรงแรมเจ็ดดาวได้? คนไหนบ้างที่จะสามารถเรียกทนายชั้นยอดออกมาได้ตลอดเวลา?

บนเรือยอทซ์นั้นก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งอยู่!

คนกลุ่มนั้นก็คือจางเทียนเหิง หวางกวนและพนักงานของบริษัทกฎหมายเทียนกวนที่กําลังตกตะลึง!

มีเพียงโรงแรมแอตแลนติสที่มีมูลค่ากว่าหกหมื่นล้านเท่านั้นที่จะสามารถมีเรือยอทช์สุดหรูราคาหลายร้อยล้านเอาไว้บริการได้

 

“เหล่าเพิ่ง”

หวางกวนที่ได้เห็นแบบนี้เขาก็รู้สึกขาอ่อนขึ้นมา “ก่อนหน้านี้ฉันไม่เชื่อคําพูดของนายที่บอกว่าคุณเจียงนั้นไม่ใช่คนธรรมดา ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิด ผิดครั้งใหญ่เลยด้วย!”

จางเทียนเพิ่งพูดออกมา “ให้ตายสิ ฉันเองก็รู้ว่าเขาสุดยอดมาก แต่คิดไม่ถคงเลยว่ามันจะขนาดนี้!”

เหล่าพนักงานบริษัทก็พากันพยักหน้าราวกับไก่ที่กําลังจิกข้าว

ลนเรือยอทช์ลํานี้มี WIFI อยู่เพราบนเรือนั้นติดตั้งเครื่องรับสัญญาณแบบระยะไกลพิเศษ ที่จะมีตัวสัญญาณส่งออกมาจากประภาคารบนชายฝั่งตลอดเวลา

และรุ่นน้องของเจียงเฉินก็ถ่ายทอดสดกลับไปยังเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว!

“ว้าว!”

“รุ่นพี่เจียงเฉินยังมีที่ให้ฉันได้เกาะขาของเขาอยู่ไหม?”

“สวัสดิการดีมากเลยฉันอยากเข้าไปทํางานที่นี่จัง!”

 

จางโห่วจุน “…”

เมื่อพวกเขาได้เห็นพวกเขาก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา

เจียงเฉินทําไมนายถึงได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้?

ซอสผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมแอตแลนติสก็พาเลขา และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขึ้นมาบนเรือด้วย (เพื่อเอาใจเจียงเฉิน)

ในเวลานี้เองซอสก็ได้รับโทรศัพท์จากเจียงเฉินใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

 

“คุณเจียง เกิดเรื่องงั้นหรอครับ!”

“ครับๆ ตําแหน่งนั้นอยู่ไม่ไกลมาก!”

เมื่อทุกคนได้ยินเสียงของซอสก็เกิดความวุ่นวายขึ้นมาทันที

มีคนกล้าสร้างปัญหาให้กับเจียงเฉิน?

 

นี่พวกนั้นไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ต่อแล้วใช่ไหม?

“เร็วเข้า! รีบไปเสริมทัพกัน!”

จางเทียนเพิ่งพูดออกมาด้วยความโกรธ

“ออกเรือ!”

ซอสสั่งการออกมา “ทีมรักษาความปลอดภัย เตรียมพร้อมทันที! เตรียมพร้อมสําหรับการคุ้มกันคุณเจียง เรือเดินหน้าเต็มกําลังเดี๋ยวนี้!”

 

ไม่กี่นาทีต่อมาเรือก็มาถึงจุดเกิดเหตุ

เขาพบว่ามีเรือยอทช์ธุรกิจลําหนึ่งจอดอยู่ข้างเรือยอทช์พักผ่อนของเจียงเฉินและดูเหมือนว่าอีกฝ่ายนั้นกําลังกลั่นแกล้งเจียงเฉินอยู่!

“บัดซบ! เข้าไปหาพวกเขาเร็ว!”

จางเทียนเหิงที่เคยเป็นทนายความมาหลายปี ในตอนนี้เขาได้เปลี่ยนอาชีพแล้ว เขานั้นเปลี่ยนมาเป็นอันธพาลแห่งท้องทะเล

 

“เดินหน้า!”

 

ทนายกลุ่มหนึ่งตะโกนออกมา “ฆ่ามัน!”

ซอส “???”

 

ฉันได้ยินมาว่าพวกนายเป็นทนายจากบริษัทกฎหมายนะ??

“เอาเลย!”

หานซูหยานยิ่งกระตือรอร้นกว่าคนทั่วไปท่าทางของเธอนั้นราวกับ “วีรสตรีสาวสุดสวย” เธอตะโกนออกมาอย่างเลือดร้อนจนผู้ชายต้องอับอาย “ไปเลย!!”

 

เรือซูปเปอร์ยอทช์สุดหรูปล่อยแรงกดดันออกมา

เมื่อเทียบกันแล้วซูปเปอร์ยอทช์ที่ย่าว 118 ฟุตกับเรือยอทช์ธุรกิจที่มีความยาว 70 ฟุตนั้นไม่ต่างจากน้องชายเลย!

เมื่อเห็นเรือยอทซ์ที่ลําใหญ่กว่าและสูงกว่าตัวเองที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมาข้างๆแล้วจ้องมองอย่างมุ่งร้าย

มีคนจากทั้งสํานักงานกฏหมายเทียนกวน กองถ่าย ผู้จัดการโรงแรมซอสและเลขาของเขา ลูกน้องและยังรวยถึงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย…

ตาเบิกกว้าง!

 

กลุ่มคนบนเรือของซุนฮ่าวตื่นตระหนกขึ้นมาทันที

 

นายน้อยหลิน “…”

นายน้อยซุน “…”

กลุ่มคนรวยรุ่นที่สองพากันตื่นตระหนก

พวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยเงาจากเรื่อซูปเปอร์ยอทช์ของเจียงเฉิน!

จะทํายังไงดี?

ไม่น่ามาที่นี่เลย!

ใครจะคิดว่า “หนุ่มน้อย” ที่ดูเหมือนจะไม่มีอันตรายจะมีความสามารถเรียกเรื่อซูปเปอร์ยอทช์มาได้จริงๆ!

เจียงเฉินพูดออกมา “คุณไม่ได้บอกหรอว่าผมแค่โอ้อวด คุณไม่ได้บอกหรอว่าตราบใดที่ผมสามารถนําเรือยอทช์ที่ใหญ่กว่าของคุณออกมาได้คุณก็จะออกไปทันที ตอนนี้”

เจียงเฉินยื่นมือออกไป “เชิญออกไปจากที่นี่ได้แล้วครับ!”

ใบหน้าของซุนห้าวซีดเผือด

 

นายน้อยหลินเองก็กัดฟันของเขา

 

เขานั้นเป็นคุณชายผู้สูงศักดิ์ เขาจะออกจากที่นี่ได้ยังไง?!

 

ถ้าเกิดว่าเรื่องวันนี้หลุดออกไปเขาจะเอาหน้าของเขาไปไว้ที่ไหน?

“หึ นายอายุเท่าไหร่กันเชียว?!”

นายน้อยหลินพูดออกมา “พวกฉันไม่ไปแล้วแกจะทําอะไรฉันได้”

แต่…

พวกเขานั้นยังไม่รู้ตัวว่าการต่อปากต่อคําของพวกเขากําลังจะนําปัญหาใหญ่มา!

เจียงเฉินยังไม่ทันได้พูดอะไรบนเรือซูเปอร์ยอทช์ก็มีทนายกลุ่มหนึ่งที่ทนไม่ไหว

“ยังไม่ยอมไปใช่ไหม ได้! พวกเราจะฟ้องพวกคุณจนต้องสงสัยเลยว่าชีวิตนี้จะเกิดมาทําไม!”

“ยังไม่ยอมงั้นสินะ?! พวกคุณต้องการมีปัญหากับบริษัทกฏหมายเทียนกวนของพวกเราจริงๆหรอ ฮ่า ฮ่า”

“ไสหัวไปได้แล้ว! แล้วก็ไม่ต้องมาโอ้อวดหรือมาเถียงด้วย!”

“ฮ่าๆ

 

จนสุดท้านหวางกวนก็เดินออกมา!

หวางกวนนั้นเดินออกมาในชุดสูท (ทําตัวเคยชินแม้แต่บนเรือยอทช์ก็ใส่สูท) เขายิ้มออกมาอย่างหยิ่งผยอง “ พวกคุณขับเรือยอทช์ แล้วมาก่อกวนลูกความของผม นี่ถือเป็นอาชญากรรม! การใช้อํานาจข่มเหงคนอื่นแถมยังรังแกลูกความของผม ด้วยการเอาเรือเข้ามาชนถือเป็นความผิดในการขับรถและเรือที่อาจก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้อื่น! หยอกล้อกับแฟนของเขาถือว่ามีความผิดในการล่วงละเมิดผู้หญิง! การดูถูกผู้อื่นมีความผิดฐานหมิ่นประมาท!–” (ยังมีต่ออีก 10,000 คํา)

นายน้อยหลินตกตะลึงกับสิ่งที่หวางกวนพูดออกมา

 

ทนายมือดี!

ในช่วงเวลาสั้นๆหวางกวนก็ร่ายข้อหาทั้งหมดสิบข้อหาออกมา

และหลากฐานนั้นก็ถูกพูดร่ายยาวออกมาตลอดทาง!

นายน้อยหลินที่ถูกแจ้งข้อหาก็สงสัยเลยว่าตัวเองเกิดมาทําไม?!

เขานั้นรู้สึกราวกับว่าหากตัวเองไม่โดนติดคุกหัวโต เขาคงเป็นคนชั่วร้ายที่สุดบนโลกและถ้าเขาไม่ตายเขาก็ต้องรู้สึกผิดต่อโลกที่ตัวเองเกิดมา!

 

ด้านข้างของหวางกวนก็มีทนายความจํานวนมากออกมาให้การสนับสนุน

 

นายน้อยหลินมองไปที่เรือซูเปอร์ยอทช์ด้วยความหวาดกลัว

ตัวสั่น!

“ฮ่าๆ”

 

ซุนฮ่าวมองดูน้อยน้อยหลินที่กําลังจะเดินหน้าลงทะเลเขารีบดึงตัวนายน้อยหลินเอาไว้ก่อนจะพูดออกมา “โอเค นายยอดเยี่ยมาก! นายถึงกับเอาเพื่อนจากบริษัทกฎหมายมาได้ด้วย แถมปากของเขาถือว่าดีมากเลยทีเดียว”

“แล้วเพื่อนจากบริษัทกฎหมายมาจากบริษัทไหนล่ะ?”

รุ่นน้องของเจียงเฉินตะโกนตอบกลับไป “นี่คือหวางกวนของพวกเรา! คุณเองก็มาจากเมืองหลวงคุณก็น่าจะรู้จักชื่อของเขา!”

ซุนฮ่าว “!!”

ใบหน้าของเขาแข็งที่อทันที!

แม่งเอ๊ย!

เขาคือหวางกวน?

ทนายความที่เก่งที่สุดในเมืองหลวง?

ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเมื่อกี้นายน้อยหลินถึงอยากจะกระโดดทะเลฆ่าตัวตาย!

ปรากฏว่าอีกฝ่ายมีทนายความระดับนี้อยู่!

ถ้าปล่อยไปแบบนี้คนที่จะตายก็คือฉัน!

 

และตอนนี้ไม่ว่าจะพูดอะไรไปมันก็คงแก้ไขไม่ได้แล้ว!

“หึ!”

ในเมื่อเอาชนะด้วยปากไม่ได้ก็ต้องบดขยี้!

 

ซุนฮ่าวเยาะเย้ยออกมา “หวางกวน ยอดเยี่ยมจริงๆ ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะมีเพื่อนแบบนี้ แต่น่าเสียดาย ที่นี่คือกลางทะเลอันกว้างใหญ่ไม่ใช่ในศาล ดังนั้นจะมาพูดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน!”

 

เขาหยิบปืนพลุออกมา!

ใช่แล้วมันคือปืนพลุที่สามารถยิงขึ้นสู่ท้องฟ้าได้

 

ซุนฮาวยิงปืนออกไป

เปลวเพลิงทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าก่อนจะระเบิดออก

ซุนฮ่าวเยาะเย้ยออกมา “อย่าคิดว่านายสามารถเรียกซูปเปอร์ยอชท์ออกมาได้แล้วฉันจะไม่มี! ฉันมีคนมากกว่านาย มาดูกันดีกว่าว่าใครเก่งกว่ากัน?!”

คนที่อยู่ฝั่งเจียงเฉินก็ประหลาดใจเช่นกัน

ดูเหมือนว่าการที่อีกฝ่ายกล้าอวดดีกลางทะเลแบบนี้ เขาคงมีความแข็งแกร่งไม่น้อยจริงๆ!

ไม่นานพวกเขาก็เห็นเรือโผล่พ้นเส้นขอบฟ้าขึ้นมา

ซุปเปอร์ยอทช์ลําใหญ่

ความยาวกว่า 120 ฟุต!

เรื่อซุปเปอร์ยอทช์ลํานี้มีขนาดพอๆกับซูปเปอร์ยอทช์ของเจียงเฉิน!

เหมาะกับการเป็นคู่แข่ง!

เรือซูปเปอร์ยอทซ์ลํานี้เต็มไปด้วยผู้คน!

บนเรือลํานี้เต็มไปด้วยคนรวยรุ่นที่สองทั้งผู้ใหญ่และหนุ่มสาว แถมยังมีนางแบบหลายคนกําลังเปิดปาร์ตี้กัน!

บนเรือนั้นมีคนรวยรุ่นที่สองอยู่จํานวนมาก เมื่อเห็นเรือยอทช์ของเจียงเฉินอยู่ฝั่งตรงข้ามพวกเขาก็เริ่มท้าทายออกมาทีละคน!

“บัดซบ! ใครมันกล้ายุ่งกับพวกเรา!”

“พวกเรามีลูกเศรษฐีอยู่มากมาย! ครอบครัวของพวกเรามีชื่อเสียงทุกคน พวกเราจะไปกลัวทําไม?!”

“พวกมันกําลังหาความตายกันอยู่ยังไง!”

“ที่นี้ ก็แค่คนธรรมดาแต่กลับกล้าหยิ่งผยอง!”

ท่ามกลางผู้คนมากมายเจียงเฉินก็สังเกตุเห็นคนบางคนที่คุ้นเคย!

หยาง

ลูกชายของผู้ถือหุ้นรายย่อยหยางอี้

“ฉันรู้จักคนๆนี้! แซ่ของเขาคือแซ่เจียง! ไปเถอะไปตอกหน้าเขาหน่อย!”

ก่อนหน้านี้หยางอี้เคยโอ้อวดต่อหน้าเจียงเฉิน จนสุดท้ายตัวเองก็ถูกเท้าของพนักงานโรงแรมเหยียบย่ําอย่างรุนแรงซึ่งมันทําให้เขาโกรธแค้นมาก แต่เขานั้นก็ไม่คิดว่าเขาจะได้เจอกับสถานการณ์ที่พลิกกลับแบบนี้ เมื่อเขาเห็นเชิงเขากระโดดลุกขึ้นมาทันที และเริ่มทําการยุยงเหล่าลูกหลานคนรวยเพื่อให้ร่วมมือกันจัดการกับเจียงเฉิน

 

ท่ามกลางความวุ่นวายเรือซูปเปอร์ยอทช์ลํานั้น ก็เข้ามาเทียบอยู่กับเรือของเจียงเฉินเพื่อที่จะเข้าทําการต่อสู้แบบระยะประชิด!

แต่น่าเสียดายที่นี่คือท้องทะเลไม่ใช่ผืนแผ่นดิน!

แม้ว่าเหล่าลูกหลานคนรวยจะตะโกนออกมาแต่ก็ไม่มีใครกล้ากระโดดข้ามมาเพื่อสู้เลยสักคน!

เพราะยังไงสักคนเหล่านี้ก็คือลูกหลานคนรวย ไม่ใช่โจรสลัดเหมือนในหนังเรื่องไพเรทออฟเดอะแคริบเบียน–

พวกเขาจ้องกันไปมา

“นายน้อยหม่า! ไปเลย!”

“แม่งเอ้ย! ทําไมแกไม่ไปก่อนวะ!”

“ถ้าฉันอยู่บนบกฉันคงไปนานแล้ว!

“ไร้สาระถ้าฉันอยู่ในเมืองหลวงฉันสามารถเรียกอันธพาลมาได้มากกว่า 10,000 คนด้วยซ้ํา!”

เรารู้ล้านคนรวยต่างพากันโอ้อวดออกมาทุกรูปแบบ แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าขยับ!

น่าอาย.jpg

สุดท้ายผลกลับมาเหมือนเดิมเพราะสิ่งเดียวที่เราลูกหลานคนรวยเหล่านี้ทําได้ดีนั่นก็คือ

การโอ้อวด!

และคนแรกๆที่ออกมานั้นก็คือ

และคนแ

หยางอี้

เขาเริ่มโอ้อวดออกมาทันที!

“แม่งเอ้ย พ่อของฉันเป็นผู้ถือหุ้นโรงแรมแอตแลนติส! แกเป็นใครกน?!”

 

ด้วยความที่มีคนจํานวนมากสนับสนุนเขา และหยางอี้ก็ไม่อยากจะทนกับความอับอายที่ถูกตีก่อนหน้านี้ เค้าก็เลยพูดออกมาด้วยเสียงอันดัง

แต่ใครจะรู้

ที่เรือฝั่งตรงข้ามผู้จัดการใหญ่ซอสเดินออกมา

 

เขาชี้ไปที่หยางอี้ผู้หยิ่งผยองทันที!

“ถ้าฉันเป็นผู้จัดการของโรงแรมแอตแลนติส! ฉันย่อมต้องรู้จักพ่อของนาย! และฉันเองก็เป็นเพื่อนของพ่อของนายด้วย หลังจากฉันกลับไปแล้วฉันจะบอกพ่อของนายเรื่องสิ่งที่นายทําและให้เขาสั่งสอนบทเรียนให้!”

การที่ซอสอ้างตําแหน่งผู้จัดการโรงแรมแอตแลนติสออกมา ย่อมเป็นธรรมดาที่จะไม่มีคนเชื่อ

 

แต่หยางอี้ที่กําลังหยิ่งทะนงอยู่จู่ๆก็เหงื่อไหลออกมา “…”

เมื่อนึกถึงผลที่จะตามมาทันใดนั้นอย่าให้ความกลัวก็เริ่มครอบงําเขาทันที

ตัวสั่น

“เปล่านะ ไม่นะ คุณซอส ลุงซอส ฮ่าฮ่าฮ่า นี่มันเรื่องเข้าใจผิด มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันจริงๆ! ผมแค่โดนพวกเค้าหลอกขึ้นมาอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อผมเลย”

 

บนเรือซูปเปอร์ยอร์ชของเจียงเฉินก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา

“ฉากการโอ้อวดอันยิ่งใหญ่เพิ่งฉายออกมาได้ไม่นาน สุดท้ายก็ต้องพลิกคว่ําแล้ว!”

 

“ลูกชายของฉันเป็นผู้ถือหุ้น! พอพูดถึงพ่อ! ก็ขอร้องเรียกลุงออกมาทันที!”

“นี่ ถึงฝั่งตรงข้ามจะมีถึง 3 แต่ฝั่งเรามีราชา!!”

 

หยางอี้รู้สึกอับอายจนอยากจะกลิ้งหนีออกไป

ลูกหลานคนรวย “…”

วันของฉัน!

 

เมื่อกี้ยังทําตัวเจ๋งมากอยู่เลยไม่ใช่หรือยังไง? ทําไมดูสวนกลับครั้งเดียวก็เงียบไปซะแล้ว? มันยังไม่ถึงสามวินาทีเลยด้วยซ้ํามั้ง? ขยะชัดๆ!

สายตานับร้อยต่างมองด้วยความเหยียดหยาม!

 

หยางอี้อับอาย

 

เขาไม่เข้าใจ เขานั้นเป็นถึงลูกของผู้ถือหุ้น!

แต่กลับไม่สามารถเทียบกับเจียงเฉินที่เป็นแขกสําคัญได้?