เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 45

ตอนที่ 45

ถนนซีหยาง เขตหลงเฉิง อาคารกลาง

หลี่หมิงฮุ่ยกำลังมองซ้ายมองขวาหาเหลียงเฉินอยู่

ทันใดนั้นรถแลมโบกินี่สีเทาเงินก็ขับแหวกอากาศเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง!

ดวงตาของหลี่หมิงฮุ่ยเบิกกว้างและตกตะลึง

“พระเจ้า! รถจะเท่เกินไปแล้ว!”

คนที่ผ่านไปผ่านมาต่างก็หันมาดู

บุหรี่ในมือของชายคนหนึ่งร่วงหล่นเพราะความตกตะลึง “พระเจ้าแลมโบกินี่ เท่สุดๆ!”

เด็กทารกที่กำลังดูดจุกนมอยู่ก็ตกใจเช่นกัน และเธอก็เอามือเล็กๆชี้ไปทางรถแลมโบกินี่คันงาม “แอ้ แอ้~”

สาวคนหนึ่งรีบปิดกระโปรง!

“กรี๊ด~ โรคจิต~”

แลมโบกินี่พอยซั่น หยุดลงตรงหน้าหลี่หมิงฮึ่ย

เมื่อกระจกรถถูกเลื่อนลงมาก็พบกับชายหนุ่มหล่อคนหนึ่งที่เขารู้จักเป็นอย่างดี!

หลี่หมิงฮุ่ยตะลึง!

เจียงเฉินหัวเราะออกมานิดหน่อย “นายจะยืนรออะไรอีกเล่า รีบขึ้นมาเร็วๆ”

หลี่หมิงฮุ่ยดีใจมาก “ว้าว ไม่คิดเลยว่าพี่เฉินจะยอดเยี่ยมขนาดนี้ พี่ถึงกับขับแลมโบกินี่ได้แล้ว สุดยอดไปเลย!”

เจียงเฉิน “รถของบริษัทน่ะ”

หลี่หมิงฮุ่ย “หือ?”

เจียงเฉิน “บริษัทที่ฉันเปิด”

หลี่หมิงฮุ่ยหัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า พี่เฉิน พี่เป็นตลกจริงๆ!”

ปิดประตู!

เจียงเฉินเหยียบคันเร่ง!

หึ่ง~~

เสียงคำรามต่ำเหมือนสัตว์ร้ายดังออกมา และแลมโบกินี่พอยซั่นก็พุ่งออกไป!

เหลือไว้เพียงภาพติดตา!

เท่มาก!

……

บนทางหลวง

มีรถสองคันกำลังขับแข่งกัน!

หนึ่งคันสีแดงและอีกหนึ่งคันเป็นสีน้ำเงินพวกมันทั้งคู้ล้วนแต่เป็นรถที่ถูกปรับแต่งมาเป็นพิเศษ

รถสีแดงในตอนนี้กำลังนำอยู่ส่วนรถคันสีน้ำเงินก็วิ่งไล่ตามมาอย่างใกล้ชิด!

การแข่งขันดำเนินไปอย่างดุเดือดมาก

ภายในรถคันสีแดงหน้าปัดบอกความเร็วกำลังแสดงตัวเลข 120 อยู่โดยที่มีคนขับเป็นผู้ชายผมสีบลอนด์กำลังฟังเพลงและขับรถไปในเวลาเดียวกัน

เขามีท่าทางที่หยิ่งยโสและยิ้มออกมาอย่างพอใจ “ฮ่าฮ่า บนถนนเส้นนี้ฉันเก่งที่สุดแล้ว!”

ภายในรถสีน้ำเงินก็แสดงความเร็วของรถอยู่ที่ 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมงอยู่ คนขับในตอนนี้สดงท่าทีที่ค่อนข้างเคร่งขรึม เห็นได้ชัดเลยว่าทำไมเพราะเขานั้นกำลังตามอีกฝ่ายอยู่!

“เสี่ยวเฟยรอฉันก่อนเถอะ  หลังจากนี้จะเป็นโค้ง 168 องศาระวังให้ดีล่ะไม่งั้นโดนแซงทางโค้งไม่รู้ตัวแน่!”

หัวของคนขับรถคันสีแดงปรากฏรอยยิ้มออกมา “นายน่ะหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า! ล้อเล่นรึเปล่า ฉันไม่ใช่คนเส้นตื้นนะ คนที่เอาชนะฉันคนนี้ได้ยังไม่เคยปรากฏมาก่อนหรอกนะ”

ทันใดนั้นคนขับรถสีเงินก็อุทานออกมา “พระเจ้า! ให้ตายสิเมื่อกี้มีรถสีเงินพุ่งผ่านฉันไป!”

เมื่อคนขับรถคันสีแดงได้ยินก็ย่นจมูกออกเยาะเย้ยกลับไป “ตลกดีนิ ตลกจริงๆ ทักษะการขับขี่ของนายเป็นรองแค่ฉันใครจะไปแซงนายได้กัน”

ฮึ่ม!!!!!

แลมโบกินี่พอยซั่นที่วิ่งเร็วจนเห็นแต่เงาก็พุ่งผ่านรถคนสีแดงไปเหลือให้เห็นเพียงฝุ่นที่ฟุ้งออกมา

คนขับรถคันสีแดง”….”

คนขับรถสีน้ำเงิน “เสี่ยวเฟย ฉันไม่ได้โกหกเห็นรึยัง”

การโดนตบหน้าในครั้งนี้มันเกิดเร็วมาก!

จมูกของคนขับรถคันสีแดงพ่นลมหายใจออกมา “ฉันต้องแซงเขากลับให้ได้!”

ทันทีที่เหยียบคันเร่ง ความเร็วของรถก็เพิ่มสูงขึ้นเป็น 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

รถสีแดงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนตัวรถเริ่มลอย แต่ใบหน้าของคนขับกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น!

มันน่าตื่นเต้น!

ผ่านไปครึ่งนาที ในที่สุดรถสีแดงก็เห็นด้านหลังรถแลมโบกินี่พอยซั่นที่อยู่ห่างออกไป 50 เมตร!

คนขับรถสีแดงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “ตรงนี้เป็นโค้ง168องศาโอกาศเอาชนะฉันอยู่ตรงนี้แล้วเพราะยังไงเจ้านั่นก็ต้องชะลอรถแน่ๆ และมันจะเป็นโอกาศที่ดีในการแซงกลับ!”

มันจะเป็นโอกาสที่ดีในการพลิกฟื้นของฉัน!”

ทันใดนั้นคนขับรถคันสีแดงก็พบว่ารถแลมโบกินี่พอยซั่นด้านหน้าเข้าโค้งไปตามภูเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบและง่ายดาย ทิ้งไว้เพียงรอยยางดำๆบนถนนเท่านั้น!

คนขับอุทานออกมา “พระเจ้า! นี่มันรถบ้าอะไรกัน?”

และไม่เพียงแค่คนขับคันสีแดงเท่านั้นที่ตกตะลึงคนขับรถคันสีน้ำเงินก็ด้วย!

แต่อย่างไรก็ตาม ในเวลาแบบนี้ คนขับรถคันสีแดงก็ยังคงไม่ยอมแพ้ เขาตัดสินใจทำตามรถแลมโบกินี่คันข้างหน้าเขาโดยทำการดริฟท์แต่มันก็เพียงแค่เกือบจะสมบูรณ์แบบเท่านั้น!

ในหัวของคนขับรถเริ่มคำนวณออกมาอย่างรวดเร็ว

“ความเร็วลม 3.5 เมตรต่อวินาที ความเร็วรถ 161 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ระบบกันสะเทือน +3 และระยะทางปัจจุบันจากโค้งประมาณ 36 เมตร งั้น…”

“เดี๋ยวนะ!”

ทันทีที่เหยียบเบรก พวงมาลัยก็เลี้ยวซ้ายกะทันหันแล้วดึงกลับไปทางขวา รถสีแดงยังทิ้งรอยยางไว้ที่มุมซึ่งคล้ายกับรถแลมโบกินี่ก่อนหน้านี้มาก

แม้ว่าวิถีการดริฟท์จะคล้ายกันมาก แต่ก็ยังมีช่องว่างที่แตกต่างกันมากอยู่ดี!

คนขับรถคันสีแดงรู้ตัวทันทีว่าเธอแพ้แล้ว!

เธอตำตะลึงอย่างมากและไม่สามารถทำให้ตัวเองสงบได้

หากจะให้เธอทำตามแบบรถคันเมื่อกี้ แม้จะทำการคำนสณอย่างละเอียดแล้วก็มีโอกาศสำเร็จเพียง 80% แต่รถแลมโบกินี่คันนั้นกลับทำได้สมบูรณ์แบบ!

“คนคนนี้น่ากลัวมาก!”

เธอวิเคราะห์และประเมินออกมาในใจ!

และในเวลานี้เอง รถตำรวจจราจรก็พุ่งมาด้วยความเร็วสูงจากเบื้องหลังและเริ่มไล่ตามอีกฝ่าย

“หยุดแล้วจอดรถ ให้บิดาเดี๋ยวนี้!”

บ้าเอ้ย!

คนขับรถสีแดงและน้ำเงินต่างทำการจอดรถข้างถนนด้วยความหงุดหงิด!

แต่พวกเขาไม่ได้หงุดหงิดเพราะโดนตำรวจจับแต่หงุดหงิดเพราะแพ้เจ้ารถลึกลับนั่นต่างหาก!

ตำรวจจราจรยื่นใบสั่งออกมาให้ “ฮึ กลาให้บิดาคนนี้ขับตาม เป็นไงล่ะตอนนี้โดนบิดาคนนี้จับแล้ว”

คนขับรถสีแดงพูดออกมา “แลมโบกินี่ข้างหน้ายังวิ่งเร็วกว่านี้อีกทำไมไม่ไปจับล่ะ”

ตำรวจจราจรตกใจ “ได้ยังไงกัน ถ้ามีก็ต้องเห็นแล้ว”

คนขับรถคันสีน้ำเงิน “ก็เพราะเขาขับเร็วมากจนเห็นเป็นเงาไปแล้วน่ะสิ!”

ตำรวจที่ได้ยินก็ต่างตกตะลึง “พวกนายบอกว่าขับเร็วจนกลายเป็นเงางั้นหรอ ถ้าเป็นจริงพวกฉันจะไปเห็นได้ไง เลิกพูดไร้สาระแล้วขับตามไปรับโทษได้แล้ว!”

ในใจคนขับรถคันสีแดง “พวกตาถั่วเอ้ย!”

ในใจคนขับรถคันสีน้ำเงิน “อยากจะยิงทิ้งจริงๆเลยพวกนี้!”

……

แลมโบกินี่พอยซั่นมุ่งหน้าไปที่สถานกักกันเหลียงเฉินอย่างรวดเร็วก่อนจะหยุดลงที่หน้าประตู

เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนที่เห็นว่ามีรถมาก้ออกไปเพื่อสกัดกั้นทันที แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ตำรวจจราจร แต่พวกเขาก็ออกมาทำตามหน้าที่รักษากฏหมายทันที!

“หยุด! คุณต้องสงสัยว่าจะขับรถเร็วเกินกว่ากฏหมายกำหนด ตามผมกลับไปที่สถานนีตำรวจเดี๋ยวนี้”

เมื่อจอดเสร็จเจียงเฉินก็ค่อยๆลงมาจากรถ และหยิบบัตรตำรวจปลอมของเขาออกมา

“ฉันแค่กลับมาบ้านเอง ไม่ต้องจริงจังมากนักหรอก”

โอ้พระเจ้า!

กลายเป็นเขา!

เมื่อตำรวจทั้งสองเห็นใบรับรองตำแหน่งเจ้าหน้าที่ตำรวจของเจียงเฉินพวกเขาก็ตกตะลึงในทันที

ทำความเคารพ!

“สวัสดีครับเจ้าหน้าที่เจียง!”

“อรุณสวัสดิ์ เจ้าหน้าที่เจียง!”

พวกเขารู้มาว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน สถานีตำรวจได้ประกาศข่าวว่ามีตำรวจอาชญากรรมระดับชาติพิเศษจะมาประจำการที่เหลียนเฉิง ซึ่งเขาได้รับอำนาจเป็นรองเพียงแค่ผู้กำกับที่เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดเท่านั้น!

หลี่หมิงฮุ่ยตกตะลึงเพราะเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าเจียงเฉินในตอนนี้จะกลายเป็นตำรวจไปแล้ว!

เมื่อจอดรถเสร็จเจียงเฉินและหลี่หมิงฮุ่ยก็เดินเข้าสถานกักกันทันที!