เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 49 ฉันก็ไม่ได้อยากทำหรอกนะ แต่แกบังคับฉันเอง

ตอนที่ 49 : ฉันก็ไม่ได้อยากทำหรอกนะ แต่แกบังคับฉันเอง!

“เจียงเฉิน! นายกลับมาทันเวลาพอดี”

หลี่ปู้ฟานพูดออกมาด้วยจิตวิญญาณแห่งความชอบธรรมที่ภายในแฝงไปด้วยความขุ่นเคือง “ฉันไม่คิดเลยนะว่านายจะกลายเป็นหมาป่าทะเยอทะยานไปแล้ว หลังจากประกันตัวครูหยางออกมาได้ก็เอาแต่พูดเรื่องความรักกับลูกสาวของครูหยางอย่างเดียว รู้ใช่ไหมว่าครูหยางยังต้องสู้คดีอยู่?”

เจียงเฉินตกใจ “ฉันรู้”

“หึ!”

หลี่ปู้ฟานพ่นลมหายออกมาอย่างเย็นชา “แกไม่ได้ใส่ใจมันเลยต่างหาก! ฉันน่ะรู้จักทนายความจากเมืองหลวง และเขายังบอกฉันอีกว่าเขาจะช่วยครูหยางลดโทษเหลือสามปีได้อย่างแน่นอน!”

สามปี!

ยังต้องติดคุกอยู่อีกหรอ?

เจียงเฉินขมวดคิ้ว “สามปีมันเยอะเกินไป ฉันทำให้ครูพ้นผิดได้อยู่แล้ว”

“หึ”

หลี่ปู้ฟานยิ้ม “เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า มันจะมีทนายความคนไหนเก่งพอที่จะทำให้ตนูหยางพ้นผิดได้อย่างสมบูรณ์แบบนั้นกัน”

ทันใดนั้นแววตาของหลี่หมิงฮุ่ยก็เป็นประกายก่อนจะพูดว่า “ฉันรู้! มีทนายความสววรค์คนหนึ่งอยู่ในเขตเทียนกวนของเมืองหลวง ถ้าได้เขาช่วยครูหยางก็จะพ้นผิดแน่นอน!”

เหล่านักเรียนเริ่มกระซิบพูดคุยกัน

“หรือจะเป็น หวางฉวน ทนายความสวรรค์แห่งบริษัทกฏหมายเทียนกวน

“เขาคือทนายความในตำนานที่ไร้พ่ายถึง 14 ปีเลยใช่ไหม”

“แต่ว่ากันว่าค่าจ้างของเขาครั้งหนึ่งต้องใช้เงินหลายสิบล้าน!”

“นอกจากนี้ ไม่เพียงแต่ต้องใช้เงินก้อนโตในการจ้างเขา แต่การใช้เส้นสายให้เข้าถึงตัวเขาได้มันก็ยากแล้ว มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะให้เขาเข้ามาช่วยคดีของอาจารย์หยาง!”

ในมุมมองของพวกเขา สถานการณ์ทางการเงินของครูหยางมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะใช้เงินขนาดนั้นได้ สิ่งที่เป็นไปได้มากที่สุดก็คือลดโทษสามปีตามที่หลี่ปู้ฟานได้พูดไว้!

เมื่อได้ยินแบบนี้หลี่ปู้ฟานก็รู้สึกภูมิใจในตัวเองแบบลับๆ!

“เจียงเฉินนายจะเป็นตำรวจ และยังมีรถสปอร์ตไว้ขับ แต่นายจะไปมีเงินหลายสิบล้านมาจ่ายค่าสู้คดีให้ครูหยางหรอ?”

“นายเพียงแค่ปกปิดจุดประสงค์ที่แท้จริงของนายเลยพูดออกมาลอยๆใช่ไหมล่ะ?”

หลี่ปู้ฟานพูดเยาะเย้ยออกมาอย่างชาญฉลาด

หลี่หมิงฮุ่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงออกตัวจบเรื่องนี้เอง “ปู้ฟาน นายเกือบจะทำสำเร็จแล้ว งั้นไหนลองอธิบายหน่อยสิว่าทำไมเจียงเฉินถึงได้ประกันตัวครูหยางออกมาได้แต่นายทำไม่ได้?”

หน้าผากของหลี่ปู้ฟานปรากฏเส้นสีดำออกมา!

เขายังอับอายไม่หายเลยตอนที่พ่อของเขาพยายามประกันตัวครูหยางออกมาไม่สำเร็จ!

หลี่ปู้ฟานอารมณ์เสียมากเขาหันมาและพูดว่า “หมิงฮุ่ย นายไม่เห็นรึยังไง สิ่งที่หมาป่าเจียงเฉินมันทำไปทั้งหมดก็เพื่อลูกสาวของครูหยางก็เท่านั้น!”

คำพูดของหลี่ปู้ฟานที่พูดออกมาส่งผลกระทบต่อเพื่อนๆทุกคน

แม้จะฟังดูเหมือนว่ามันเป็นเพียงข้ออ้าง แต่มันก็มีบางอย่างที่อาจจะจริง ไม่งั้นทำไมเจียงเฉินถึงรีบชวนลูกสาวครูหยางแยกออกไปอย่างรวดเร็วด้วย?

เหล่าเพื่อนนักเรียนต่างมองไปที่ดวงตาของเจียงเฉินด้วยความสงสัย

เจียงเฉินส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

เขาไม่อยากจะพูดอธิบายจริงๆ คนแบบนี้มันจะไปใช้วิธีไหนอธิบายได้บ้าง?

แม้ว่าเจียงเฉินไม่ได้พูดอะไร แต่นางฟ้าตัวน้อยหยางยี่ยี่ไม่ได้คิดแบบนั้น เธอรู้ดีว่าปลี่ปู้ฟานกำลังพยายามใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นอยู่!

“คุณหลี่ปู้ฟาน ช่วยหยุดการกระทำของคุณด้วย!”

หยางยี่ยี่ก้าวออกไปข้างหน้าแม้ใบหน้าของเธอจะดูน่ารักแตในเวลานี้กลับเต็มไปด้วยความดุร้ายพร้อมที่จะต่อสู้เพื่อพี่เจียงเฉินของเธอ

“พี่ชายเจียงเฉิน ห่วงพ่อของฉันมาตลอด เมื่อกี้ที่เขาเรียกฉันออกไปก็เพื่อเอาเงิน 1.5 ล้านให้ฉัน ดังนั้นพี่เจียงเฉินไม่ใช่คนแบบที่คุณคิดหรอก!”

อะไรนะ?

1,500,000?

หลี่ปู้ฟานยิ้มออกมาเพราะสิ่งที่เธอพูดเพื่อเจียงเฉิน

“คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ”

หลี่ปู้ฟานมองไปที่ทุกคน “พวกนายเชื่อไหมล่ะ นั่นมันหนึ่งล้านห้าแสนเลยนะ! ฉันคนหนึ่งแหละที่ไม่เชื่อว่าเจียงเฉินจะยอมให้เงินคนอื่นขนาดนี้!”

นักเรียนทุกคนต่างเงียบไม่แสดงความหิดเห็นใดๆกัน

หยางยี่ยี่ที่เห็นแบบนี้ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาก่อนจะเปิดข้อความเงินเข้าและอ่านให้ทุกคนฟังและยื่นให้ดู

￥1,500,000.00

หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน!

“ว้าว นี่มัน 1.5 ล้านจริงๆ!”

“ว้าว~ พวกเราเข้าใจเจียงเฉินผิดไปจริงๆ

“ว้าว~ พวกเราทุกคนเข้าใจผิดกับเจียงเฉิน สำหรับเจียงเฉินแล้วครูหยางก็ไม่ต่างจากครอบครัวของเขาหรอก!”

“ถูกต้อง! เพราะหลี่ปู้ฟานใส่ร้ายเจียงเฉิน พวกเราเลยเข้าใจเขาผิด!”

“เจียงเฉินก็เป็นคนดีจริงๆ เขามอบเงิน 1.5 ล้านหยวนให้ครูหยางเลย ในทุ่ดครูหยางก็ได้รับการช่วยเหลือซะที!”

ตอนนี้ครูหยางก็คงมีเวลาได้พักฟื้นร่างกายและจ้างทนายความดีๆมาช่วยเขาได้ซะที!

หลี่ปู้ฟานโกรธมาก! ใบหน้าร้อนผ่าว!

แผนการของเขาล้มเหลวอีกแล้ว!

แพ้~

คิดไม่ถึงว่าเจียงเฉินจะให้เงิน 1.5 ล้านจริงๆ! หกหมื่นของเขาไม่ใช่ว่าตอนนี้มันกลายเป็นอากาศไปแล้วรึยังไง?

เขาหันศีรษะไปมองเหล่าเพื่อนร่วมชั้นอีกครั้งและเขาโกรธจนระเบิดอีกครั้ง!

ไอพวกเวร!

ตอนที่ฉันพูดว่าเจียงเฉินพวกแกไม่เคยพูดอะไรออกมาเลย!

ถึงเงิน 1.5 ล้านจะสามารถหาจ้างทนายความดีๆมาได้ แต่มันก็มีมีอะไรมารับประกันว่าครูหยางจะพ้นผิด!

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ มีเพียงแค่ทนายความสวรรค์จากเมืองหลวงเท่านั้นที่จะช่วยให้ครูหยางพ้นผิดได้ แล้วคิดว่าการเชิญอีกฝั่งให้มาช่วยมันง่ายอย่างนั้นหรอ?

ถึงเจียงเฉินจะมีความสามารถบ้าง แต่มันจะไปใช้เงินหลายสิบล้านเพื่อเชิญทนายแบบนั้นออกมาช่วยหรอ?

เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้!

หลี่ปู้ฟานที่คิดได้แบบนี้ก็เริ่มสงบใจลงได้และเตรียมที่จะฉีกหน้ากากของเจียงเฉินอีกครั้ง

“เพื่อนร่วมชั้น! อย่าถูกเจียงเฉินหลอกสิ”

หลี่ปู้ฟานยิ้มออกมาอย่างเย็นชาและพูดด้วยเสียงที่ดังว่า “เงิน 1.5 ล้านเขาให้ลูกสาวของครูหยางก็แล้วไป แต่เขาไปเอาอะไรมามั่นใจว่าครูหยางจะพ้นผิด!”

เจียงเฉินยิ้มอย่างแผ่วเบา “แล้วนายต้องการอะไรกันแน่”

หลี่ปู้ฟานหัวเราะและพูดว่า “ฉันต้องการให้นายพิสูจน์ให้พวกเราเห็น! ไม่งั้นก็เกรงว่าเพื่อนร่วมชั้นคงต้องโดนนายหลอกแน่ๆ! แต่ถึงอย่างงั้นนายก็ไม่มีโอกาศแล้วเพราะฉันคนนี้จะดึงหน้ากากของแกออกมาเอง!”

ในห้องรับรอง

เชื้อไฟเต็มไปหมดพร้อมที่จะปะทุออกมาจากบรรยากาศรอบๆ!

ในขณะนี้เองหยางตงเหิงมองไปที่เจียงเฉิน เขาเชื่อว่าเจียงเฉิงจะไม่มีเหตุผลแอบแฝงแน่นอน

แต่ยังไงก็ตามเขารู้อยู่แล้วว่าการพ้นผิดในครั้งนี้มันเป็นเพียงแค่ฝันเท่านั้น!

ยิ่งไปกว่านั้นเจียงเฉินให้เงินเขามาแล้ว 1.5 ล้านมันจำเป็นจริงๆหรอที่เจียงเฉินต้องมาล้มละลายจากการที่ต้องสูญเงินเป็นสิบล้านเพื่อหาทนายมาช่วยเขาสู้คดี?

มันไม่คุ้มค่า!

หยางตงเหิงยิ้มออกมาอย่างพอใจ “เจียงเฉินครูน่ะแก่แล้วคงทำอะไรไม่ได้อีกแล้วล่ะ มันไม่คุ้มหลอกนะที่ต้องมาสูยเงินเป็นสิบล้าน”

“คุ้ม!”

เจียงเฉินพูดออกมาอย่างมั่นใจ “ครูไม่ได้ผิด ครูจะต้องติดคุกไปทำไม ต่อให้ผมต้องจ่ายสิบล้านร้อยล้านผมก็จะจ่าย เพื่อให้ครูออกมาให้ได้!”

หลี่ปู้ฟานส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม “มันจะไปมีประโยชน์อะไรที่พูดออกมาน่ะอยากตบหน้าคนอื่นแรงๆก็แค่นั้นใช่ไหม!”

อา~

“ได้งั้นฉันจะเติมเต็มความปรารถนาให้”

เจียงเฉินส่ายหัวและยิ้ม “ไม่เคยมีใครทำให้ฉันต้องทำแบบนี้มาก่อนเลยหึหึ”

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะทำการโทรไปหาผู้บริหารของสำนักงานกฏหมายโดยตรง

ตุ๊ด~ตู๊ด~

รับสาย

จางเทียนเหิงรับสาย “สวัสดีครับ นั่นใคร”

“ผมเอง เจียงเฉิน”

ดวงตาของจางเทียนเหิงสดใสขึ้นมาทันที “เจียงเฉิน? คุณเจียงเฉินใช่ไหมครับ?”

เจียงเฉิน “ใช่ ผมมีปัญหานิดหน่อย คุณช่วยส่งทนายที่ดีที่สุดในบริษัทมาหาผมหน่อย”

จางเทียนเหิงมีความสุขมากกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะเขาได้โอกาศในการแสดงความสามารถแล้ว!

“ได้ครับ รอสักครู่นะครับ”

จางเทียนเหิงยกโทรศัพท์บนโต๊ะของเข้าขึ้นมา แล้วโทรไปหาเลขาของเขา “ไปเรียกราชามา เร็วเข้า เร็วเข้า!”

ในไม่ช้า ราชาที่ว่าก็มาถึง

จางเทียนเหิงพูดเตือนออกมา “ราชากวนครั้งนี้คุณเจียงขอร้องมาจัดการให้ดีอย่าให้พลาดล่ะ“

“ไม่ต้องห่วง เฒ่าเหิง ฉันมีวิธีของตัวเองอยู่แล้ว”

หวางกวนรับโทรศัพท์และกล่าวด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณเจียง ฉันชื่อหวางกวน จากสำนักงานกฎหมายเทียนกวน คุณเจอปัญหาอะไรหรอครับ?”

จียงเฉินเล่าถึงคดีของครูหยางสั้นๆ และบอกเป้าหมายที่ต้องการให้ครูหยางของเขานั้นพ้นผิดจากคดีนี้

หวางกวนกล่าวอย่างไร้ความกดดัน “โอ้! โซอีซี่! มันเป็นเรื่องง่ายๆขนาดนี้จริงๆหรอคุณเจียง?”

เจียงเฉิน “ใช่ มันง่ายมาก ไม่มีปัญหาใช่ไหม ศาลจะเปิดในสัปดาห์หน้าแล้ว”

หวังกวน: “แน่นอน คุณเจียง ฉันตอบรับคำขอของคุณแล้ว! แต่ช่วยมาที่บริษัทล่วงหน้าอย่างน้อยสามวันด้วยนะครับ เดี๋ยวผมจะให้ทีมงานของทางนี้ช่วยจัดการให้ เสร็จแล้วก็ไม่มีอะไรแล้วครับ”

“โอเค ขอบคุณมากเดี๋ยวว่างๆผมจะพาไปเลี้ยงข้าวละกัน”

เจียงเฉินวางสาย

ทุกคนตะลึง!