เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 64 พี่สาวสุดเท่

ตอนที่ 64 : พี่สาวสุดเท่

มันก็ไม่เลวหรอกนะที่มีสาวสวยแบบนี้มาเป็นบอดี้การ์ด

 

โดยปกติแล้ว ศิลปะการต่อสู้โบราณของตระกูลเล้งจะถูกส่งต่อให้ลูกชายไม่ใช่ลูกสาว แต่เพราะการที่เล้งเสียวอู่หมกมุ่นอยู่กับพวกวรรณกรรมมากกว่า

 

และเพื่อไม่ให้ศิลปะการต่อสู้ตระกูลเล้งต้องสูญหายไป เล้งเสี่ยวหยาน(เล้งเซี่ย)จึงได้รับทักษะ นี้มาโดยบังเอิญ

 

และจากสิ่งต่างๆในวันนี้ แม้แต่พวกสี่คนนั้นที่ดูแข็งแกร่งที่ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอด้วยซ้ำ

 

ศิลปะการต่อสู้โบราณของตระกูลเล้งนั้นจะความสําคัญกับความแข็งแกร่งและยืดหยุ่นรวมถึงจุดทั้ง 6 ที่ขาและ 4 จุดในการใช้มือ

 

และด้วยสิ่งนี้เองจึงทําให้ขาของเธอดูสวยเรียวยาว

 

เจียงเฉินมองเล้งเซี่ยขึ้นลง

 

เล้งเซี่ยที่เห็นก็ช่วยไม่ได้ที่หน้าของเธอจะหน้าร้อนผ่าว ก่อนพยายามหลบสายตาของเขา

 

ไม่รู้ว่าทําไมกัน ทั้งๆที่เธอก็ใส่เสื้อไหมสไตล์พังก์สีดําเป็นปกติ แต่พอโดนเขามองเธอถึงได้รู้สึกอายกันนะ

 

เจียงเฉินนั้นไม่ได้ตั้งใจจะมองรูปร่างของเธอแต่เพราะในบ้านของเขาเวลานี้มีครอบครัวของครูหยางอยู่ด้วย

 

อย่างน้อยก็ควรแต่งตัวให้เหมาะสมดีกว่า

 

“ตอนนี้เพิ่งจะหัวค่ำ ฉันจะพาเธอไปซื้อของใช้ในชีวิตประจําวันกับชุดทํางานก่อนละกัน”

 

เล้งเซียพยักหน้า

 

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง

 

เล้งเสี่ยวหยานก็อยู่ภายในชุดกระโปรงทรงกว้างสีน้ำเงินอ่อน และเสื้อลายลูกไหมแขนครึ่งส่วน หลังจากที่ให้สไตลิสต์ลองหาชุดให้เธอมาใส่ ตอนนี้เธอมีการศึกษาทันที

 

สาวงามที่มีกลิ่นอายของคนที่มีสติปัญญา แถมยังมีเอวเล็กๆยิ่งทําให้คนอยากเข้าไปโอบกอดซะจริงๆ

 

95 คะแนนเลย! ผู้หญิงนั้นเมื่อแต่งตัวดีๆ ก็จะสามารถช่วยทําให้พวกเธอสวยโดดเด่นขึ้นมาได้ทันที

 

และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอต้องมาใส่ชุดแบบนี้ด้วย!

 

ปกติแล้วเธอมักจะใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อธรรมดาๆ แต่วันนี้เธอต้องมาใส่อะไรแบบนี้ ~

 

อา~ เจ้านายไร้ยางอายคนนี้นี่นะ!

 

ฉันอยากจะร้องไห้~

 

เล้งเสี่ยวหยานเขินอาย เธอยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าวังเพราะอายเกินกว่าที่จะเข้าไปข้างใน

 

เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขันเมื่อเห็นแบบนี้แต่เขาก็ดึงเธอเข้าไปในบ้าน “จะกลัวเกินไปหน่อยมั้ง เธอสวยมากจริงๆ เข้ามาสิ เกือบได้เวลาอาหารเย็นแล้ว”

 

หลังจากชักชวนอยู่พักหนึ่งเล้งเสี่ยวหยานก็เริ่มเชื่อมั่นในตัวเองในที่สุด

 

ใช่แล้ว!

 

ฉัน เล้งเสี่ยวหยานต้องทั้งหวานทั้งเค็ม!

 

ในห้องนั่งเล่น

 

ครูหยางและครอบครัวที่อยู่ที่นี่ และก็ยังมีหลี่หมิงฮุ่ยและพ่อบ้านจ้าวอยู่ด้วย

 

ทันทีที่หลี่หมิงฮุ่ยเห็นเล้งเสี่ยวหยานดวงตาของเขาเป็นประกายก่อนจะถอนหายใจเข้าข้างใน!

 

พี่เฉิน~~ ทําไมพี่ถึงหาแฟนสาวรูปร่างดีๆแบบนี้ได้ง่ายๆกัน!

โครงหน้าก็ได้รูปหน้าตาก็ดี!

 

สวยจริงๆ~

 

ฉันอิจฉามาก … แต่ทําไมเธอดูคุ้นๆนะ

 

เจียงเฉินทําการแนะนาตัวเล้งเสี่ยวหยานให้ทุกคน

 

“คนนี้คือเพื่อนของผม เธอชื่อเล้งเสี่ยวหยาน เธอมาจากเหลียงเฉิงเหมือนกัน 

เธอจะกลับบ้านพร้อมกับเราพรุ่งนี้นะครับ”

 

ในเวลานี้ดวงตาของนางฟ้าตัวน้อยของหยางยี่ยี่ก็สว่างขึ้น “พี่สาวคนนี้หนูเคยเจอพี่ที่ไหนมาก่อนนะ!”

 

เล้งเสี่ยวหยานตื่นตระหนกทันที แต่ที่นี่มีทั้งครูของเจ้านาย เพื่อนร่วมชั้นและน้องสาวของเขา

 

เธอเคยเห็นฉันตอนเป็นนักเลงงั้นหรอ?

 

เล้งเสี่ยวหยานแสร้งทําเป็นยิ้มและพูดอย่างอ่อนโยน “น้องสาวน่าจะจําผิดแล้ว ปกติพี่มักจะอยู่บ้านนะ~”

 

หยางยี่ยี่ลุกขึ้นจากโซฟาและมองเล้งเสี่ยวหยานขึ้นลงและกระพริบตาปริบๆ

 

“พี่เสี่ยวหยานปกติพี่จะชอบใส่ชุดเท่ๆใช่ไหม ชุดของคนที่ชอบขับมอเตอร์ไซค์นะ”

 

เล้งเสี่ยวหยานอยากจะก่ายหน้าผากของเธอจริง”

 

เธอพูดไม่ออกและอยากจะร้องไห้

 

สาวน้อยจําใครไม่จํา ดันมาจําฉันได้ยังไงกันเนี่ย

 

ตอนนั้นคงจะเป็นตอนที่ฉันกําลังขับมอเตอร์ไซค์ไล่ทุบตีคนอยู่แน่ๆ

 

“บางที…ฉันก็ชอบใส่ชุดแบบนั้นเป็นงานอดิเรกน่ะ”

 

เล้งเสี่ยวหยานก็ไม่อยากจะโกหกเช่นกัน

 

แต่ทันใดนั้นหยางยี่ยี่ก็กอดแขนของเล้งเสี่ยวหยานและพูดอย่างตื่นเต้น “พี่สาวเสี่ยวหยาน พี่เท่มากจริงๆนะ~ ครั้งก่อนที่หนูเห็นพี่ตอนนั้นพี่ไล่ตีโจรขโมยกระเป๋ามันเท่จริงๆ”

 

“เอ๊ะ?”

 

เล้งเสี่ยวหยานถอนหายใจออกมาก่อนจะรีบหลบออกไป

 

สุดท้ายดันโดนเผยเรื่องน่าอายต่อหน้าเจ้านายของตัวเองจนได้~

 

ตอนกลางคืนในห้องนอนใหญ่

 

เจียงเฉินที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็ห่อตัวด้วยผ้าขนหนูแล้วเดินออกมาดูทีวี

แต่เขาดันเผลสะดุดขาตัวเองจนล้มลงบนพื้นก่อให้เกิดเสียงที่ดังและหลังจากนั้นก็มีการเคลื่อนไหวมากมายตามมา!

 

“บอสตกอยู่ในอันตราย!”

 

ปัง~

 

เล้งเสี่ยวหยานรีบเปิดประตูแล้วเข้ามา!

 

เธอตกตะลึงในทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า~ และใบหน้าก็ค่อยๆร้อนขึ้น

 

ร่างกายของผู้ชายคนนี้มัน

 

เจียงเฉินพูดไม่ออกไปซักพัก “รีบปิดตาเลยเร็วๆ!”

 

“โอ้ ได้ๆ~”

 

เล้งเสี่ยวหยานเธอเดินก้าวไปข้างหน้าแล้วเอามือของเธอไปปิดตาของเจียงเฉิน

 

หัวใจของเจียงเฉินแทบตกลงพื้น “ผมให้ปิดตาของคุณไม่ใช่ของผม”

 

เล้งเสี่ยวหยานที่ได้ยินก็เขินทันที! นี่ฉันทําอะไรลงไป~

 

ฉันจะโดนไล่ออกตั้งแต่ทํางานวันแรกไหมเนี่ย?

 

บอดี้การ์ดที่ห่วยแตกที่สุดในประวัติศาวตร์ก็คือเล้งเสี่ยวหยาน

 

เล้งเสี่ยวหยานเอามือมาปิดตาของเธอแล้วเปิดช่องเล็กๆมองดูแล้วพูดเบาๆว่า

 

“ขอโทษด้วยค่ะบอส มันเป็นครั้งแรกที่ฉันมาเป็นบอดี้การ์ด เลยยังไม่ค่อยคุ้นเคยกับงานเท่าไหร่…”

 

เจียงเฉินมองกวาดผ่านเธอจนกระทั่งพบกับลําธารลึกสีขาวบนหน้าอกของเธอ

โอ้พระเจ้า

 

สาวน้อยเธอคิดจะเล่นกับไฟรียังไง~

 

“โอเค งั้นรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ”

 

“ค่ะ”

 

เล้งเสี่ยวหยานเหลือบมองอย่างสงสัยอีกครั้งแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

 

ถ้าสิ่งนั้นมันโตขึ้นมันคงน่ากลัวไม่น้อยเลย

 

ค่ำคืนนี้ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก

 

เหลียนเฉิง

 

การประกาศเปลี่ยนมือผู้จัดการของบาร์เทียนไม่กี่วันก่อนนั้นสร้างผลกระทบเป็นวงกว้าง

 

บาร์ขนาดเล็กและกลางจํานวนมากต่างตั้งตารอ เพราะหากไม่มีการคุ้มครองจากบริษัทลงทุนเทียนฉู่ บาร์เทียนฉู่แห่งนี้ที่เป็นบาร์ขนาดใหญ่ก็จะไม่ต่างกับเสือกระดาษ

 

หรืออาจจะเป็นเนื้อบนเขียง

 

หรืออาจจะต้องถูกทําลาย

 

เพราะการทําลายบาร์เทียนฉู่ลงจะสามารถเพิ่มกําไรให้บาร์อื่นๆได้มากทีเดียว

 

ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่ดีไม่น้อยเลย

 

บาร์เทียนฉู่ห้องผู้จัดการ

 

ทนายความหวู่และผู้จัดการเฉียนกําลังคุยกันเรื่องการส่งมอบบาร์ให้กับเจ้าของคนใหม่ 

 

เฉียนเหยากวงตะโกนออกมา “บัดซบ! เจ้าของคนใหม่เป็นพวกคนรวยรุ่นที่สองอายุ 26 ปีไม่มีภูมิหลังไม่มีอิทธิพล แถมบาร์ของเราจะโดนล้มในเวลาอีกไม่ถึงเดือนแล้ว”

 

ทนายหวู่ถาม “ตาแก่เฉียน ไม่ใช่ว่านายยังมีคนอยู่ในมือไม่ใช่หรอ? ใช้คนพวกนั้นไปแสดงความโหดเหี้ยมของนายหน่อยไม่ได้หรอ?

 

เฉียนเหยากวงพูด “ตอนนี้เล้งเซียไปหาน้องชายของเธอที่เมืองหลวงจักรวรรดิและเสี่ยวหูก็เหมือนจะตามไปด้วยตอนนี้จึงเหลือคนที่ใช้ได้แค่ 10 มันไม่คุ้มหรอก!”

 

“เมื่อคืนนี้ ก็มีคนหาเรื่องกันคนของเราเข้าไปห้ามก็โดนตีจนเข้าโรงพยาบาลไปสามคน ดูเมือนตําแหน่งฉันคงจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว!”

 

ทนายหวู่ดูเคร่งขรึม “แล้วตอนนี้นายจําทํายังไง?”

 

เฉียงเหยากวงดูเศร้า “ฉันควรทํายังไงล่ะ ต้นไม้ล้มความหิวโหยแพร่กระจาย ทําได้เพียงรอความตาย!”

 

ในเวลานี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้น

หญิงผิวในถุงน่องสีดําดูสง่างามเข้ามาพร้อมกับวิญญาณชั่วร้ายในดวงตาที่เย็นชาของเธอ

 

ทั้งสองจ้องมองเธออย่างว่างเปล่า

 

สาวงาม!

 

และเป็นสาวงามที่พวกเขาต่างก็คุ้นเคย!

 

เฉียนเหยากวงขมวดคิ้ว “เล้งเซี่ยทําไมวันนี้เธอถึงได้แต่ตัวแบบนี้กันล่ะได้เงินก้อนโตมารีไง?”

 

“เงินก้อนโต?”

 

เล้งเสี่ยวหยานพูดอย่างเย็นชา “ฉันหางานที่ดีกว่านี้ได้แล้ว ฉันเลยกลับมาคุยด้วย เพราะยังไงพี่น้องของฉันก็ยังต้องทํางานกับคุณ”

 

“ยังมีหน้าจะกลับมาอีกเหรอ”

 

เฉียนเหยากวงดูโกรธแล้วกล่าวโทษเล้งเซีย “เธอรู้ไหมว่าสองสามวันที่เธอหายไปเกิดอะไรขึ้นกับบาร์บ้าง”

 

เล้งเสี่ยวหยานอธิบาย “แล้วฉันไม่ได้บอกไปแล้วหรอ? ว่าน้องชายของฉันต้องเข้ารับการผ่าตัดที่เมืองหลวงจักรวรรดิ”

 

“ไม่เธอไปไม่ได้”

 

เฉียนเหยากวงตั้งเป้าหมายแน่วแน่ “ถ้าเธอไป กลุ่มน้องของเธอก็ต้องออกไปจากที่นี้ด้วย!”