เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ - ตอนที่ 427 ฉินหร่าน: ฉันอธิบายได้
ในตอนแรกที่ถ่ายทำ ‘ไอดอล24ชั่วโมง’ ผู้จัดการเคยพูดคุยกับบอสวังเรื่องของเจียงซานอี้
ตั้งแต่นั้นมา ผู้จัดการก็รู้ว่าเจียงซานอี้เป็นคนของอวิ๋นกวงกรุ๊ป
วันนั้นผู้จัดการยังอุทานกับบอสวัง ไม่แปลกใจที่เหยียนซีอยู่ในวงการบันเทิงได้อย่างราบรื่น ที่ผ่านมาไม่มีใครกล้าบังคับเขาเซ็นสัญญาอันวุ่นวาย เส้นทางราบรื่นกว่าซุปตาร์ฉินมาก
ผู้จัดการคนอื่นน่าจะจำไม่ได้ แต่สำหรับเบื้องหลังความลึกลับในวงการของเหยียนซี อีกทั้งยังเกี่ยวข้องกับคนที่ไม่รู้ที่มาที่ไปชัดเจนอย่างเจียงซานอี้ ผู้จัดการจำได้ทั้งหมดแม้แต่ท่าทีในตอนนั้นของบอสวัง
ตอนนี้…
ฉินหร่านกับเจียงซานอี้คือคนเดียวกัน งั้นก็เท่ากับว่า ฉินหร่านเป็นคนของอวิ๋นกวงกรุ๊ป…
ผู้จัดการมองฉินซิวเฉินเป็นระยะๆ เป็นผู้จัดการของฉินซิวเฉิน ร่วมงานกับฉินซิวเฉินมาหลายปี ผู้จัดการประสบกับพายุหลายครั้ง จนเขาสามารถคงความสงบนิ่งได้เมื่อพบหน้านายท่านคนที่สี่ของตระกูลฉิน
กระนั้นตั้งแต่ไม่กี่เดือนก่อนที่ฉินซิวเฉินพาฉินหร่านกลับมา ผู้จัดการคิดว่าคนของเขาต้องเจอกับความท้าทายไม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เป็นแชมป์การสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็แล้ว เป็นผู้คิดค้นไพ่เทพก็แล้ว…
“ซุปตาร์ฉิน อวิ๋น…อวิ๋นกวงกรุ๊ปเป็นยังไงบ้าง” ผู้จัดการมองฉินซิวเฉิน ค่อนข้างหวั่นใจ “หลานสาว สรุปเธอเป็นคนแบบไหน ทำให้อวิ๋นกวงกรุ๊ปสนับสนุนได้ ฉันจำได้ด้วยว่าหลานสาวเขียนโปรแกรมได้…”
จู่ๆ ผู้จัดการก็รู้สึกว่าก่อนหน้านี้เขาไม่ได้เจอฉินหร่านตั้งแต่แรก การเดาถึงฉินหร่านอย่างไม่สอดคล้องกับความจริงเป็นเรื่องไร้สาระเสียจริง
ทั้งยังคิดว่าฉินหร่านยังสามารถใช้ประโยชน์จากตระกูลฉินได้ด้วย…
คิดถึงตรงนี้ เขาก็อดที่จะปิดหน้าไม่ได้
อวิ๋นกวงกรุ๊ป สมาคมระดับอภิมหาเศรษฐีแห่งเอเชีย ทั้งยังมีส่วนร่วมกับเรื่องของเหยียนซีในวงการบันเทิง ผู้จัดการคิดว่าเจียงซานอี้ต้องเป็นคนในระดับผู้บริหาร
“คุณบอกว่าหลานสาวเป็นคนแผนก IT ของอวิ๋นกวงกรุ๊ปใช่ไหม!” มือที่ถือโทรศัพท์ของผู้จัดการกำแน่น ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้ สมองของเขาค่อยๆ แล่นวน “ครั้งก่อนเหมือนฉันได้ยินพ่อบ้านตระกูลฉินเอ่ยถึงหัวกะทิแผนก IT ของอวิ๋นกวงกรุ๊ป ทุกคนล้วนเป็นอัจฉริยะ ไม่รู้ว่าหลานสาวอยู่ในนั้นรึเปล่า เจอครั้งต่อไปต้องถามเรื่องนี้กับพ่อบ้านตระกูลฉินให้มาก…”
ขนตายาวของฉินซิวเฉินสั่นเล็กน้อย ขนตาเขาลู่ลง ผู้จัดการนึกได้ เขาเองก็นึกได้
ผู้กำกับตะโกนเรียกฉินซิวเฉินอยู่ไม่ไกลนัก มายังที่ของพวกเขา ฉินซิวเฉินส่งเสียงตอบ
ท่าทีไม่ต่างไปจากก่อนหน้า
นิ่งเฉยอะไรขนาดนี้
ผู้กำกับยกน้ำแร่เย็นในมือขึ้นดื่มหนึ่งอึก มองตามหลังฉินซิวเฉิน ซุปตาร์ฉินผู้สง่างาม…เนี้ยบไปหมด…
ผู้จัดการที่คิดว่าซุปเปอร์สตาร์ฉินนิ่งผิดปกติ “…”
เขามองซุปเปอร์สตาร์ฉินอยู่ที่เดิมสักพัก จึงอดไม่ได้ เอาโทรศัพท์ออกมาไถเวยป๋ออีกครั้ง
เทรนด์เวยป๋อเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เพราะฉินหร่านกับเจียงซานอี้ ฉินซิวเฉินที่ร้อนแรงอยู่แล้วความนิยมพุ่งสูงขึ้นอีก แฟนคลับถึง 100 ล้านเป็นที่เรียบร้อย
**
คืนนี้ถึงเวลาที่วงการบันเทิงต้องลุกเป็นไฟ
มีคนสุขมีคนเศร้า
ที่เมืองหลวง บ้านเถียนเซียวเซียว
พี่เวินยังอยู่ เธอกังวลความเคลื่อนไหวในอินเทอร์เน็ตของฉินหร่าน
เรื่องของเจียงซานอี้เผยออกมา เธอเป็นคนแรกที่รู้ ขณะนี้ถือโทรศัพท์นั่งอยู่โซฟา มองดูอย่างตะลึง
“พี่เวิน?” เถียนเซียวเซียวรินน้ำมะนาวสองแก้วออกมาจากห้องครัว แก้วหนึ่งวางด้านหน้าพี่เวิน เธอเลิกคิ้วแล้วถาม “ทำไมคุณทำท่าทีแบบนี้”
จู่ๆ พี่เวินก็นึกขึ้นได้ถึงเพลงไวโอลินเพลงนั้นที่หน้าหลักของเถียนเซียวเซียว ตามที่เถียนเซียวเซียวบอก ฉินหร่านช่วยเธอแก้ไขมัน นักดนตรีและผู้จัดรายการโทรศัพท์จำนวนมากสนใจเพลงนี้ของเถียนเซียวเซียว ตอนนั้นมีราคาไม่น้อยไปกว่าห้าแสน ทั้งราชินีภาพยนตร์จิ่งยังมาหาเถียนเซียวเซียวด้วยตัวเอง…
นี่ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องเงิน ในนั้นยังรวมถึงน้ำใจของผู้กำกับและราชินีภาพยนตร์จิ่ง…
ในตอนนั้นเถียนเซียวเซียวไม่ได้ตกลงขายลิขสิทธิ์ออกไป พี่เวินไม่ค่อยเข้าใจ
“เธอรู้ไหมว่าทำไมตอนนั้นราชาเหยียนไม่ให้เธอขายลิขสิทธิ์เพลงไวโอลินเพลงนั้นของเธอ” พี่เวินคว้ามือของเถียนเซียวเซียว
เถียนเซียวเซียวถูกเธอจับเข้า มือที่ถือน้ำมะนาวเกือบหก เธอดึงมือตัวเองออก เงยหน้ามองพี่เวิน ดื่มน้ำพลางถามอย่างไม่รีบร้อน “ทำไม”
“เพราะเพลงที่ได้รับการแก้ไข เรียบเรียงเพลงนั้นของเธอมาจากเจียงซานอี้” พี่เวินพูด
“หร่านหร่านจะเป็นเจียงซานอี้ได้ยังไง” เถียนเซียวเซียวไม่ได้คิด ตอบไปตามสัญชาตญาณ
ประมาณสองนาทีต่อมา…
เถียนเซียวเซียวได้สติกลับมา เธอเงยหน้ามองพี่เวิน “เดี๋ยวก่อน…คุณบอกว่าใครนะ”
“เจียงซานอี้” พี่เวินพูดซ้ำ
“พรูด” เถียนเซียวเซียวพ่นน้ำมะนาวในปากออกมาหมด
โปรดิวเซอร์ของ ‘Entertainment Gossip’ ให้ผู้ที่เกี่ยวข้องถอนสัญญากับเถียนเซียวเซียว แล้วเปลี่ยนเป็นหลี่ซวงหนิง หลังจากผ่านคลื่นอันร้อนแรงแล้วจึงเก็บโทรศัพท์ลงเพื่อไปอาบน้ำ
อาบน้ำออกมาจึงเห็นว่าโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะสั่นอย่างบ้าคลั่ง
เขาหยิบผ้าขนหนูเช็ดผม เดินไปที่โทรศัพท์ เห็นโทรศัพท์จากหัวหน้าของเขาก็ตกใจมาก รับสายทันที
เขาไม่พูดสักคำหลังจากรับสาย อีกฝั่งด่ามาไม่หยุดหย่อน “ใครให้คุณถอนเถียนเซียวเซียวออกโดยไม่ได้รับอนุญาต ต้องให้ฉันพูดถึงความร้อนแรงของเจียงซานอี้กับเหยียนซีอีกเหรอ ตอนนี้ชาวอินเทอร์เน็ตต่างด่าว่าทีมรายการของพวกเราไม่บอก แล้วยังทำให้เถียนเซียวเซียวไม่พอใจ คุณไปขอโทษเธอเลย ถ้าพรุ่งนี้เธอไม่ขึ้นถ่ายทอดสด คุณก็ไม่ต้องทำเนื้อหานี้แล้ว!”
พูดจบ ไม่ให้โอกาสโปรดิวเซอร์ตอบกลับ ตัดสายไปทันที
โปรดิวเซอร์ตกใจจนปล่อยผ้าขนหนูลงด้านข้าง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาว่าจะโทรหาเจ้าหน้าที่ ยังไม่ทันโทร ก็เห็นข่าวที่โพสต์ในเวยป๋อ…
[ตัวตนอันลึกลับของเจียงซานอี้อัจฉริยะแห่งเพลงในวงการบันเทิงเผยแล้ว…]
เขาคลิกเข้าไปดู หน้ามืดไปหมด…
**
ฉินหร่านไม่รู้ถึงความวุ่นวายในวงการบันเทิง
ตอนที่เธอออกมาจากลิฟต์เดินไปถึงถนนหลักด้านนอก มีสายเรียกเข้าจากหลินซือหรานและคนอื่นมากมาย
วางสายแล้ว เธอจึงเห็นรถที่จอดอยู่ข้างถนน
ในรถไม่เปิดไฟ มองเห็นเงาคนที่งดงามในรถผ่านแสงไฟถนนสีมัว
ฉินหร่านนิ่งลง วันนี้เธอออกมาก่อนและไม่ได้บอกเฉิงเจวี้ยนไว้ ตอนแรกเตรียมเดินกลับไปจากที่นี่อีกยี่สิบนาที
เธอเดินไปด้านข้างคนขับ มือข้างหนึ่งวางที่หน้าต่างรถ มืออีกข้างงอนิ้วเคาะที่ประตู
ที่นั่งคนขับ เฉิงเจวี้ยนที่พิงพนักเก้าอี้อย่างไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเห็นเธอจึงลดกระจกลง เขาเอื้อมมือเปิดประตูข้างคนขับ คิ้วอันงดงามเลิกขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงสบายๆ “วันนี้เร็วขึ้นหน่อย”
ฉินหร่านขึ้นรถเรียบร้อย “ทำไมคุณมาก่อนล่ะ”
เธอคาดเข็มขัดเรียบร้อย
เฉิงเจวี้ยนขับรถไปที่ถนนสายหลัก ได้ยินคำถามของฉินหร่าน เขาถอนหายใจจากนั้นจึงมองเธอ ปลายนิ้วสีขาวเคาะที่พวงมาลัย “จับจองแถวหน้า เพื่อการรับชมเทพที่ดี”
“ฉันอธิบายได้…” ฉินหร่านพิงหน้าต่างรถ เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเงยหน้ามองหลังคารถ
“เรียบเรียงระดับเทพเพียงหนึ่งเดียว” เฉิงเจวี้ยนเหลือบมองเธออีกครั้ง อย่างไม่รีบร้อน
ฉินหร่าน “…”
ในที่สุดเธอก็ยอมแพ้
ฉินหร่านเอาโทรศัพท์ออกมา ข่าวในเวยป๋อและวีแชทมีการแจ้งเตือนมากกว่า 99+
เปิดเวยป๋อและวีแชทอยู่เงียบๆ ส่วนมากเป็นเพื่อนร่วมชั้น เธอทยอยตอบ
เพราะหนานฮุ่ยเหยาและพวกอีกสองคนยังอยู่ห้องปฏิบัติการ ดังนั้นขณะนี้จึงไม่ได้รบกวนเธอ
ทั้งสองคนกลับถึงถิงหลาน
พ่อครัวจัดเตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อย
เฉิงมู่กับเฉิงจินกินข้าวไปก่อนแล้ว ปกติเวลานี้มีเพียงแค่เฉิงมู่อยู่ วันนี้เฉิงจินกลับนั่งรอฉินหร่านกลับมาอยู่โซฟากับเฉิงมู่
มองไปทางฉินหร่านเป็นครั้งคราว
เฉิงมู่นั่งเล่นมินิเกมในโทรศัพท์อยู่ด้านข้าง
เฉิงจินมองฉินหร่านสักพัก อดไม่ได้ที่จะหันสายตาไปหาเฉิงมู่
ตัวร้ายในโทรศัพท์เฉิงมู่ตายลงอีกครั้ง เงยหน้ามาเห็นสายตาที่จ้องมาของเฉิงจิน อดที่จะหดตัวลงไม่ได้ “พี่ คุณมองผมทำไม”
“มองว่าทำไมนายเฉยขนาดนี้” เฉิงจินก็สนใจเรื่องในอินเทอร์เน็ต เขาจึงรู้จักเจียงซานอี้ด้วย
ไม่กี่วินาทีก่อนเขาพูดกับเฉิงเจวี้ยนไปว่าเจียงซานอี้ซับซ้อน วินาทีต่อมาในอินเทอร์เน็ตก็เผยออกมาว่าเจียงซานอี้คือฉินหร่าน…
“คุณพูดถึงเรื่องการเรียบเรียงของคุณฉินเหรอ” เฉิงมู่ละสายตากลับ เปิดเกมอีกด่านต่อ น้ำเสียงยังคงนิ่งเฉยมาก “มีอะไรน่าแปลกใจ คุณยังรู้น้อยอยู่ล่ะสิ”
เฉิงมู่พบเจอหลายอย่างที่รัฐ M แล้ว และไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นการไปมาของฉินหร่านกับบุคคลสำคัญในอวิ๋นกวงกรุ๊ป
แม้ว่าสมองของเขาจะทื่อ แต่ก็รู้การไปมาของคนเหล่านี้ อย่างน้อยฉินหร่านก็เป็นบุคคลสำคัญของอวิ๋นกวงกรุ๊ป
อย่าว่าแต่เจียงซานอี้ ตอนนี้แม้จะเผยออกมาว่าฉินหร่านเป็นสมาชิกระดับกลางของ 129 ก็ทำให้เฉิงมู่ตะลึงได้แค่นิดหน่อย
เฉิงจินที่ถูกเฉิงมู่สบประมาท “…”
**
เทียบกับคนอื่น
ขณะเดียวกัน ฉินอวี่นับว่าอึดอัดที่สุด
เธอขดตัวในผ้าห่ม หน้าโทรศัพท์ยังคงค้างที่เวยป๋อหน้านั้นของเหยียนซี
เวยป๋อหน้านั้นของเหยียนซีมีความคิดเห็นแล้ว 1.25 ล้านความคิดเห็น
ตอนที่ฉินอวี่เห็นเวยป๋อหน้านี้ สมองของเธอก็ว่างเปล่าไปหมด
ฉินอวี่กัดริมฝีปาก จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ตอนมัธยมปลาย ที่โรงเรียนมีข่าวลือว่าฉินหร่านส่งอัลบั้มที่หยุดตีพิมพ์แล้วของเหยียนซีให้หลินซือหราน…