เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ - ตอนที่ 485 ยังมีงานฝากตัวเป็นศิษย์

“หร่านหร่านเธอ…คงเป็น poppy แห่งอวิ๋นกวงสินะ?”

ถังจวินไม่ค่อยรู้จักคนของอวิ๋นกวงกรุ๊ป แต่ถังจวินรู้จัก

poppyคนนี้เป็นอย่างดี

ไม่ใช่เพียงเพราะอีกฝ่ายดํารงตําแหน่งในวงการไอที แต่

ช่วงแรกๆ ลู่จือสิงเคยพูดถึงเธอต่อหน้าถังจวินเมื่อนานมาแล้ว

ถังจวินมีความคิดอยากให้อีกฝ่ายเข้าสมาคมแฮกเกอร์

ถังจวินไม่ค่อยรู้จักเพื่อนลู่จือสิ่ง ทว่า….ด้วยอุปนิสัยและ วัยของฉันหร่านมีความคล้ายคลึงกับคนคนนั้นที่ลู่จือสิงเคย

พูดถึงก่อนหน้านี้อายุก็ใกล้เคียงกัน

ตอนที่ถังจวินบอกให้ลู่จือสิ่งเชิญ poppy ลู่จือสิ่งก็บอก

แล้วว่าอีกฝ่ายอายุไม่ถึง20ปี

หายากมากที่คนวัยนี้จะมาถึงจุดนี้ได้ อย่างที่ว่ากันว่า น้อยนักที่จะพบปัญญาชนในหมู่พ่อค้า แม้แต่ถังจวินยังอยาก

ดึงมาเป็นพวกแต่น่าเสียดายที่อีกฝ่ายไม่ตอบรับ

เมื่อได้เห็นลู่จื่อสิงกับฉินหร่านวันนี้ ถึงจวินก็นึกถึงเรื่องนี้

ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวอายุ อุปนิสัย สถานที่เติบโต….ประสบการณ์ที่ฉันหร่าน พบเจอแทบจะเหมือน poppy ที่ลู่จือสิ่งเคยพูดถึงไม่มีผิด

แน่นอนว่าถังจวินย่อมจําได้

ปลายสาย ลู่จือสิ่งถือคอมพิวเตอร์ด้วยมือข้างหนึ่ง อีก ข้างหนึ่งถือโทรศัพท์พลางมองไปทางฉินหร่าน สีหน้ายังคง เป็นดังเดิม “แผนกกลางชั้น 28 รู้เรื่องนี้กันตั้งหลายคนว่า เป็นเธอ พ่อถามเรื่องพวกนี้ไปทําไม?”

ถังจวินยืนอยู่ริมหน้าต่างสูงจรดพื้น พอได้ยินประโยคนี้ก็ อดไม่ได้ที่จะจับเก้าอี้โยกที่อยู่ข้างลําตัว “เธอเรียนฟิสิกส์ไม่ใช่

เหรอ?”

“เมื่อก่อนตาของเธอเคยเป็นหัวหอกในวงการฟิสิกส์

เรียนฟิสิกส์มันแปลกตรงไหน?” ลู่จื่อสิ่งพูดเรียบๆ

ปัจจุบันหนิงเอ๋อร์เป็นบุคคลประวัติศาสตร์ในตําราเรียน และเป็นที่รู้จักในวงการฟิสิกส์ ลู่จือสิ่งรู้เรื่องนี้ดี

“เก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?” ถังจวินตกตะลึง เขาสืบเรื่อง พวกนี้ไม่เจอ “สองวันก่อนฉันพบคนวัยหนุ่มสาวที่ติดตามฉัน

ก็คือฝึกฝนพวกเขา…”

“ไม่ต้องคิดแล้ว” ลู่จือสิ่งขมวดคิ้ว ทันทีที่ถังจวินเอ่ย ขึ้นมาเขาก็รู้แล้วว่าถังจวินจะพูดอะไร “ตอนนี้หร่านหร่าน

เธอทุ่มให้กับการเรียนฟิสิกส์เท่านั้น ขนาดเรื่องอวิ๋นกวงกรุ๊ป เธอยังไม่อยากจะยุ่งเลย อีกอย่างพ่อก็แย่งไปไม่ได้หรอก”

ขณะที่พูดลู่จือสิ่งก็มองไปทางฉินหร่าน “พ่อสามารถเข้า ระบบเบราว์เซอร์ในประเทศและเข้าระบบไปดูเว็บไซต์ต่างๆ

ได้ วางแล้วนะ”

เข้าระบบดูเว็บไซต์?

นี่หมายความว่าอะไร?

ถังจวินหรี่ตา เขาก้มหน้าเปิดโทรศัพท์แล้วเปิด

เบราว์เซอร์ในประเทศ

พาดหัวข่าวจากเบราว์เซอร์ล้วนเกี่ยวกับข่าวชนะเลิศ

โครงการฟิสิกส์โครงการใหญ่ที่สุดในรัฐ M

(ประเทศจีนคว้ารางวัลชนะเลิศในโครงการใหญ่ระดับ

โลกอย่างโครงการICNE! หวนคืนสู่เวทีระดับโลกในรอบ 40

ปี!)

ความตื่นตาตื่นใจทางประวัติศาสตร์แบบนี้ไม่สามารถ

บรรยายออกมาเป็นคําพูดได้ แต่ละคนต่างก็เคยเรียน ประวัติศาสตร์ 40 ปีแห่งวงการฟิสิกส์ เมื่อเห็นประโยคนี้ แม้แต่คนธรรมดาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นกับหัวข้อนี้

ถังจวินเปิดอ่านดูก็เห็นภาพโฆษณาทีมฉินหร่านห้าคนยืน

อยู่ใต้ธงชาติซึ่งเป็นตึกของสถาบันวิจัยทางฟิสิกส์แห่งรัฐ M

เมื่อหัวข้อเหล่านี้ออกมา มันไม่ได้เป็นแค่การเฉลิมฉลอง

ที่ยิ่งใหญ่สําหรับวงการฟิสิกส์เท่านั้น จะเห็นได้ว่าชาวเน็ตทุก คนต่างก็ตื่นเต้นดีใจกันไปหมด

ภาควิชาฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยต่างๆ ต่างพากันยก

หัวข้อนี้ขึ้น

ถังจวินนิ่งเล็กน้อย เขารู้ว่าฉันหร่านอยู่ที่นั่นและการ แข่งขันโครงการนั้นไม่ใช่การแข่งขันธรรมดา แต่คิดไม่ถึงว่า

จะมาถึงระดับนี้

ไม่ไกลจากข้างหลังถังจวิน คุณชายใหญ่ถังกับถังชิงยังไม่นอน

“พ่อ คุณอาว่ายังไงบ้าง?” ถึงชิงวางถ้วยชาลงพลางมอง ไปทางคุณชายใหญ่ถัง

คุณชายใหญ่ถังมองโทรศัพท์แล้วส่ายหน้า “น้องรองยัง

ไม่ตอบกลับ”

เขาขมวดคิ้วให้คนเรียกหัวหน้าผู้ดูแลมาสอบถามเรื่องที่

เขาไปสนามบินวันนี้

“นายน้อยสองกับคุณหนูฉินท่านนั้นรู้จักกัน….” ก่อน

หน้านี้หัวหน้าผู้ดูแลไม่ได้สนใจในตัวฉินหร่าน จําได้แค่ชื่อฉิน ฮั่นชิว อย่างอื่นเขาไม่ได้สนใจ แน่นอนว่าจําไม่ได้

“รู้จัก?” คุณชายใหญ่ถังอึ้ง “รู้จักกันได้ยังไง?”

“พ่อ พวกคุณคุยกันเถอะ หนูขอขึ้นไปข้างบนก่อน” ถัง ซึ่งไม่ได้ข่าวลู่จือสิง เธอจึงไม่อยากฟังเรื่องคนอื่น หลังจากที่ พูดเสร็จก็เดินตรงขึ้นไปข้างบน เตรียมหาวิธีการของตัวเอง

“เดี๋ยวหนูจะขึ้นไปติดต่อคุณอาเอง”

ความสัมพันธ์ระหว่างลู่จือสิ่งกับคนอื่นในตระกูลถัง

ค่อนข้างจืดจางและเฉยชามาโดยตลอด แต่ก็ยังติดต่อกับถัง

ชิงอยู่บ้าง

เมื่อเห็นถึงชิงกําลังจะขึ้นไปข้างบน คุณชายใหญ่ถังก็ลุก ขึ้น เขากังวลเรื่องการมอบอํานาจของอวิ๋นกวงกรุ๊ป

ฉันก่อน”

ด้านหลัง หัวหน้าผู้ดูแลกําลังเอ่ยปาก “คุณชายใหญ่ครับ คุณหนูฉินทางนั้นจะ….”

“ฉันจะขึ้นไปข้างบนก่อน จะดูสักหน่อยว่าเธอติดต่ออา เธอได้หรือเปล่า” คุณชายใหญ่ถังโบกไม้โบกมือและไม่ได้พูด ต่อ ตอนนี้แค่เรื่องลู่จือสิ่งก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว

ลู่จือสิ่งเดินทางกลับวันนี้และบอกไว้แล้วว่าเขาจะคุยกับ

ผู้รับผิดชอบวันนี้ แต่กลับไม่มีข่าวคราวอะไรเลย คุณชายใหญ่ ถังต้องการอํานาจสิทธิ์นี้มาขยายตลาด เขาจึงร้อนใจเป็น

ธรรมดา

ส่วนทางด้านฉินหร่านกับฉินฮั่นชิว เขาให้ความสนใจ

น้อยมาก

เขารีบตามถังชิงขึ้นไปข้างบน

ผู้ดูแล

ประโยคที่หัวหน้าผู้ดูแลจะพูดจุกอยู่ในท้อง

“หัวหน้าผู้ดูแล?” คนใช้ที่มาถูพื้นหยุดอยู่ข้างๆ หัวหน้า

“ไม่มีอะไร…” หัวหน้าผู้ดูแลเม้มปาก เขาหลีกทางให้ และคิดแค่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างคู่คือสิ่งกับฉินหร่านไม่ได้

ธรรมดาขนาดนั้น

แบบนี้

ตั้งแต่เขาอยู่ตระกูลถังมาก็ยังไม่เคยเห็นลู่คือสิ่งพูดมาก

แต่คุณชายใหญ่ถังไม่ได้ฟังต่อ…

หัวหน้าผู้ดูแลก็ไม่แน่ใจในเรื่องนี้แล้ว

เมืองหลวง กลุ่มของฉินหร่านเฉิงเจวียนมาถึงที่ถึงหลาน

นายท่านเฉิงกับเฉิงเงินหรูก็อยู่ที่นี่ด้วย

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่จากรัฐ M

และแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ตแล้ว

“อีกสองสามวันคงพักผ่อนกันแล้วสินะ?” นายท่านเฉิง

มองมาทางฉินหร่าน

ฉินหร่านนิ่งไปพักหนึ่ง

“มีอะไรเหรอ?” นายท่านเฉิงมองเธอ

เฉิงเจวี้ยนเอามือแตะริมฝีปาก กระแอมเสียง “ยังมีงาน

ฝากตัวเป็นศิษย์อีกงานหนึ่ง”