เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ - ตอนที่ 498 รัฐ M กําลังสนุก

“บ้า เอ๊ย” ผู้ดูแลท่านหนึ่งที่อยู่ข้างอารองสวีพูดเบาๆ “ท่านสวีโดนคุณไสยอะไรกันแน่เนี่ย ยกสถาบันวิจัยให้คน นอกก็ว่ามากพออยู่แล้ว นี่ยังจะให้เธอตามมาด้วย เธอเป็นแค่

นักวิจัย ตามพวกเรามาจะมีประโยชน์อะไร? ”

ถ้าฉินหร่านเป็นเพียงสมาชิกของสถาบันวิจัย ก็สามารถ สร้างประโยชน์คุณูปการให้แก่สถาบันวิจัยได้…

ทุกคนในตระกูลสวีคงปฏิบัติกับเธอด้วยความเคารพนบ

น้อม ไม่มีทางมีท่าทีแบบนี้แน่

แต่ตอนนี้ ในฐานะที่ฉันหร่านเป็นคนนอกตระกูลและยัง

เป็นคนนอกที่มีความสัมพันธ์กับตระกูลเฉิง การที่เธอรับช่วง ต่อสถาบันวิจัยจึงกระตุ้นให้คนตระกูลสวีโกรธแค้น

สวีเหยากวงที่สวมเสื้อกันลมสีเข้มอยู่ด้านข้างยังคงเยือก

เย็น ไม่พูดแม้แต่คําเดียว

จนกระทั่งฉินหร่านมาถึง เขาถึงจะเงยหน้ามองไปทาง

ฉินหร่านด้วยแววตาล้ําลึก หลังจากนั้นไม่นานก็พูดออกมาว่า

“ยินดีด้วย”

ฉันหร่านปลดกระดุมเสื้อแจ็คเก็ตขนเปิดอย่างส่งๆ

เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา “ขอบคุณ”

ฟังไม่ออกถึงอารมณ์ความรู้สึก

พอพูดเสร็จก็ไม่สนคนอื่นที่อยู่ที่นั่น เธอหยิบหูฟังยัดใส่หู

แล้วเปิดเพลง

เย็นชาและเย่อหยิ่งเหมือนเดิม

สวีเหยากวงมองไปยังแผ่นหลังเธอพร้อมกับเกิดคําถาม

มากมายในใจ รวมถึงเหตุผลที่เธอปกปิดความจริงเรื่องฟิสิกส์

และไวโอลิน…

พอเห็นเธอสวมหูฟัง เขาก็กลืนคําพูดอีกครั้ง

เวลา 07.00 น. คุณแคร์โรลที่ทุกคนรอคอยก็เดินมา อย่างช้าๆ

“คุณแคร์โรล” ตระกูลสวีทุกคนต่างก็เรียกเขาด้วยความ

เคารพหลังจากเจอเขา

สายตาหยุดอยู่ที่ฉินหร่าน

เป็นธรรมดาที่แคร์โรลยังจํางานเลี้ยงเมื่อไม่กี่วันก่อนได้

นี่เหมือนจะเป็นคนตระกูลสวี

ส่วนอะไรเป็นอะไรนั้น แคร์โรลไม่ได้ศึกษาอย่างละเอียด

อิทธิพลในประเทศจีนเขาไม่ชายตามองเลยด้วยซ้ํา

เพียงแต่ว่าทุกครั้งที่ไปรัฐ M ทีมของตระกูลมาสก็มี

กําลังคนอยู่จํานวนหนึ่ง

ฉินหร่านเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ปรากฏตัวในทีม

“ท่านสวีอยากให้คุณหนูฉินตามไปสั่งสมความรู้ ไม่ต้อง เป็นห่วงนะครับ เธอไม่เป็นอุปสรรคต่อเรื่องสําคัญของเรา หรอก” เมื่อเห็นแคร์โรลดูไม่พอใจเล็กน้อย อารองสวีก็ลุกขึ้น ลดเสียงอธิบายทันที

พอได้ยินอารองสวีอธิบาย แคร์โรลก็ขมวดคิ้ว “พาคนไป

หาความรู้?”

เขาพูดภาษาสากล

อารองสวีก้มหน้าอธิบายอีกรอบ

แคร์โรลเหลือบมองฉินหร่านเป็นครั้งสุดท้าย ท้ายที่สุดก็ ไม่ได้พูดอะไร ในเมื่อตระกูลสวีรับประกันแล้ว เขาก็พูดอะไร

ไม่ได้

เฉิงมู่ลากกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่เดินตามหลังฉินห

ร่าน ใบหน้าไร้อารมณ์เงยหน้ามองแคร์โรลเมื่อได้ยินที่แคร์

โรลพูด

“คุณแคร์โรลนั่นเขาเป็นหัวหน้าสนามมวยของตระกูล มาส” สวีเหยากวงยืนห่างจากฉินหร่านไปไม่กี่ก้าว พอเห็น สายตาเฉิงก็ค่อยๆ อธิบายให้ฟังอย่างเป็นงานเป็นการ

“ตระกูลมาสเป็นหนึ่งในกองกําลังที่มีอํานาจมากในรัฐ M

99

แม้ว่าสนามมวยจะเป็นเพียงกองกําลังภายใต้ชื่อตระกูล

มาสและยังเป็นหัวหน้าที่ต่ําต้อย แต่สิ่งเหล่านี้สําหรับคนใน เมืองหลวงถือว่าเป็นการได้เปิดตลาดใหญ่แล้ว

เสียงหูฟังฉินหร่านดังมาก

เธอไม่ได้ยินเสียงสวีเหยากวง

เธอเพียงแค่ก้มหน้าเปิดโทรศัพท์ดูข้อความที่เฉิงเจวียน

ทิ้งไว้ เขามาถึงรัฐ M แล้วและกําลังช่วยคนดูอาการป่วย

ฉินหร่านตอบกลับไปหนึ่งประโยคอย่างส่งๆ จากนั้นก็

ตามทีมออกเดินทาง

คนที่ตระกูลสวีส่งออกมาล้วนเป็นคนหัวกะทิทั้งนั้น

คนจํานวนสามสิบคน ฉินหร่านไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไร คนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ต่างก็หลีกเลี่ยงเธอ คุยแต่เรื่องเล็กๆ

น้อยๆ ว่าครั้งนี้จะถือโอกาสช่วยตระกูลมาสปราบปราม

สถานที่รวมตัวกองกําลังหนึ่ง

ฉินหร่านพิงพนักเก้าอี้ เธอได้ยินมาแค่บางส่วน จากนั้น

ดึงผ้าปิดตาลงมาปิดตาตัวเอง ไม่ได้ฟังต่อ

แปดชั่วโมงต่อมา เครื่องบินลงจอดที่ลานจอดเครื่องบิน

สวีเหยากวงและพวกอารองสวีไม่รู้ว่าเวลานี้รัฐ M กําลัง

สนุกสนาน

ในเวลาเดียวกัน

ฐานปฏิบัติการสมาคมแฮกเกอร์ทางฝั่งประตูใหญ่ มีรถสีดําปักธงเล็กค่อยๆ ขับมาจอด

มีคนลงจากที่นั่งคนขับและเบาะหลังมาสองคน

ชายที่เดินตามหลังรูปร่างสูง ผอมบาง นัยน์ตาคมกริบ

ท่าทางเย็นชานั่นก็คือเฉิงเจวี้ยน

ท่านหลี่ยืนรออยู่ที่หน้าประตูใหญ่ด้วยความนอบน้อม

ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

“คุณเฉิง” ท่านหลี่ก้มหน้าด้วยความเคารพ “นายท่าน รอคุณอยู่ที่ห้องครับ”

ใน

“อืม” เฉิงเจวียนตอบเบาๆ และตามท่านหลี่เข้าไปข้าง

สมาคมแฮกเกอร์เคลียร์พื้นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งสองข้าง

ทางไม่มีคนอยู่เลย ท่านหลี่พาเฉิงเจวียนตรงขึ้นไปชั้นบน

ชั้นบน เฉิงเจวียนกําลังดูอาการฟื้นตัวบนมือทั้งสองข้าง

ของถังจวิน

“เป็นยังไงบ้าง?” ถังจวินนั่งเอนกายบนเก้าอี้พลางเงย หน้าขึ้นเอ่ยถาม

เฉิงเจวี้ยนส่ายหน้า เขาเอื้อมมือไปหยิบกล่องยาสีขาว

ออกมาจากกระเป๋า “ยาทดลองจะช่วยบรรเทาอาการ

เจ็บปวดได้ แต่ระดับสปีดมือผมไม่มีความสามารถพอที่จะ ช่วยได้”

ถังจวินได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้ผิดหวังอะไรมาก เขายิ้มและ

ถอนหายใจอีกครั้ง “ทักษะทางการแพทย์ของคุณก็ยอดเยี่ยม

มากพออยู่แล้ว มือหักซะขนาดนั้นยังต่อได้

จัดการยากมากหรอครับ?” ท่านหลี่ยกชามาเสิร์ฟ เฉิง

เจวี้ยนถือถ้วยชามาจิบ

“อินทรีดําถูกจัดอยู่ในสิบอันดับแรก คนในสมาคมแฮก

เกอร์ที่ประมือกับเขาได้มีแค่ผมคนเดียว” ถังจวินมองออกไป

ยังนอกหน้าต่าง ปลายนิ้วบีบขวดยาสีขาว “และยังมีอีกคน

แต่ว่า…”

ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ส่ายหน้าเล็กน้อย

เฉิงเจวี้ยนไม่ได้สนใจกิจการภายในสมาคมแฮกเกอร์ เขา วางถ้วยชาลง ปลายนิ้วเคาะลงบนโต๊ะ “อีกสี่วันนับจากนี้?”

ขณะที่คุยกับถังจวินก็เปิดโทรศัพท์ดูข้อความที่ฉันหร่าน

ทิ้งไว้ด้วย

“อืม คราวนี้อินทรีดําเหิมเกริมมาก พุ่งเป้ามาที่สมาคม แฮกเกอร์อย่างชัดเจน” ถังจวินหรี่ตาลง สายตาเคร่งขรึม

“ผมจะจัดการเขาอย่างสุดความสามารถ”

เฉิงเจวี้ยนพยักหน้า

เขาไม่ได้พูดอะไร แค่เปิดโทรศัพท์และตอบกลับฉินหร่าน

อย่างเอื่อยเฉื่อย

(มีเรื่องสนุกๆ )

ฉินหร่านเป็นนักแฮกเกอร์ นักแฮกเกอร์ทั่วโลกต่างให้ ความสนใจสมาคมแฮกเกอร์ เมื่อประธานสมาคมแฮกเกอร์ป ระมือกับนักแฮกเกอร์ชั้นนําระดับโลก เธอจะต้องสนใจอย่าง

แน่นอน