เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ - ตอนที่ 545 อํานาจที่สาม!
ฉินหรานพยักหนา เธอชําเลืองมองไปดานหลัง
ดานหลังของเธอแทบจะเป็นยอดฝีมือดีของตระกูลสวี
สวีซื่ออิ่งตัดสินใจแลววาจะสูเต็มที่ สงยอดฝีมือดีของ
ตระกูลสวีออกมาจนหมด
ฉินหรานเป็นคนทระนง แตเวลานี้เธอไมกลาที่จะเอาทั้ง
ตระกูลมาเสี่ยงเธอสามารถปกปูองสวีเหยากวงได แตถาไมกลา
รับประกันวาเธอจะสามารถปกปูองคนตระกูลสวีได
“สามคน” เธอถอนสายตากลับ หันไปมองลูกนองของแม
ทธิว
ลูกนองของแมทธิวรูจักเฉิงมู เวลานี้ก็ไมไดพูดอะไร พยัก
หนา “ครับ หัวหนาเตรียมเครื่องบินขนาดสิบคนดวยความ
เรงดวน พอนั่งอยูแลว เชิญขึ้นรถครับ”
“ขึ้นรถ กลับประเทศ” ฉินหรานปรายตามองสวีเหยากวงความคิดของสวีเหยากวงในตอนนี้เต็มไปดวยสวีซื่ออิ่ง
แปลกใจกับการปรากฏตัวของลูกนองแมทธิวอยูบาง แตก็
ไมไดคิดมาก
ทั้งสามคนขึ้นไปบนรถ
อารองสวีเพิ่งหลุดจากภวังคแ เขารีบเดินเขาไปขวาง
“คุณหนูฉิน! ทานแครแโรลบอกแลววาตอใหเป็นตระกูลมาสก็
ไมสามารถพากลับประเทศไดในระยะเวลาสั้นๆ คุณหนูอยา
…””กลับได” ฉินหรานมองเขาดวยแววตานิ่งงัน
จากนั้น “ปัง” ปิดประตูลง
ขณะที่เขาพูด ลูกนองของแมทธิวขับรถออกไปแลว
เหลือไวแคควันไอเสียของรถยนตแเทานั้น
รัฐ M มีขั้วอํานาจเล็กใหญมากมาย อารองสวีไมเขาใจ
สถานการณแของรัฐ M และไมเคยศึกษาอํานาจของพวกแม
ทธิวมากอนเห็นฉินหรานและสวีเหยากวงขึ้นรถคนแปลกหนา เขา
อดไมไดที่จะมองไปทางแครแโรล วิตกกังวลอยางมาก “ทาน
แครแโรล พวกนายนอยตองไมเป็นไรใชไหมครับ คุณหนูฉินยัง
บอกอีกวากลับประเทศได…”
แตแครแโรลพูดแลววาในระยะเวลาสั้นๆ ไมสามารถ
กลับไปได
หลังจากอารองสวีพูดจบ แครแโรลกลับนิ่งงันไปพักหนึ่ง
เขามองทางที่รถขับออกไปแครแโรลไมไดพูดอะไร เบิรแตที่อยูดานหลังเขากลับมีสี
หนาเรียบเฉย “คุณสวี คุณไมตองเป็นหวง คนที่มาเมื่อกี้เป็น
คนของแมทธิว ถาเขาไมสามารถพาคนออกจากรัฐ M ได ทั่ว
ทั้งรัฐ M ก็ไมมีใครทําไดแลว”
“แมทธิว?” อารองสวีและคนอื่นๆ ในตระกูลสวีไดยินชื่อ
ที่คุนหูอีกแลว
“อํานาจที่สามของรัฐ M ตํารวจอาชญากรรมระหวาง
ประเทศ” ในที่สุดแครแโรลก็ถอนสายตากลับ เขาเงียบไปพัก
หนึ่ง “อยางที่เบิรแตบอก ถาแมแตแมทธิวยังทําไมได ก็ไมมีใคร
ทําไดแลว แตวา คุณหนูฉินรูจักแมทธิวไดยังไง…”ขณะที่ทั้งสองกําลังพูดคุยกันอยูนั้น คนอื่นๆ ในตระกูลส
วีมองหนากัน ตํารวจอาชญากรรมระหวางประเทศแมทธิว?
นี่คือคําศัพทแใหม
พออารองสวีไดยินแครแโรลบอกวาพวกฉินหรานสามารถ
กลับเมืองหลวงไดจริงๆ เขาก็เริ่มกระวนกระวายขึ้นมา ไมทัน
ไดคิดถึงความสัมพันธแระหวางฉินหรานกับแมทธิว โทรไปตา
พอบานสวี เพื่อแจงเรื่องนี้
**สนามบิน
แมทธิวยืนรออยูตรงดานหนาเครื่องบินลําหนึ่ง รอฉินห
ราน
สองสามวันที่ผานมานี้แมทธิวแทบจะโกนหนวดจน
เกลี้ยงเกลา แควาครั้งนี้ฉินหรานมองเขา ไมไดมีอารมณแอะไร
มากมายเทาไหร สีหนาของเธอเย็นชา
“คุณ…” แมทธิวเห็นสีหนาของเธอ ก็ไมไดพูดถึงเรื่องเฉิง
เจวี้ยนกับQ เพียงแคขมวดคิ้ว “ไมเป็นอะไรใชไหม”สําหรับแมทธิว เป็นเพราะตอนนั้นเรื่องที่Qชวยคน
สะเทือนไปทั่วโลก เขาจึงมองฉินหรานเป็นคนดีทันที
สองปีที่ผานมานี้ก็ชวยตนทําคดีไมนอย
ถึงแมจะบอกวาความสัมพันธแของทั้งสองจะเป็นแค
ทํางานรวมกัน แตเพราะมีกูซีฉือ ความสัมพันธแจึงดีขึ้นเรื่อยๆ
ถาหากเกิดเรื่องขึ้นกับฉินหรานจริงๆ แมทธิวตองชวยแนนอน
“ไมมีอะไร” ฉินหรานเงยหนาขึ้น มองไปทางเครื่องบินเธอบอกวาไมมีอะไร แสดงวานาจะจัดการได แมทธิวก็
ไมไดถามอะไรมาก เขาถอยหลังหนึ่งกาว “ขึ้นเครื่องเถอะ”
“ขอบคุณ” ฉินหรานบอกกับแมทธิว แลวขึ้นเครื่อง
เวลานี้ที่รัฐ M ใกลจะเชามืดแลว
ตอนไปถึงสนามบินเมืองหลวง ก็เป็นเวลาเชาตรูพอดี
ฉินหรานปิดเครื่องตั้งแตตอนอยูบนเครื่องบินแลวตอนลงจากเครื่อง เธอกมหนาลง เปิดโทรศัพทแ เธอคุย
โทรศัพทแกับเฉิงเจวี้ยนเรียบรอยแลวตั้งแตตอนอยูที่รัฐ M
เฉิงสุยมารอเธอที่เมืองหลวง “ตอนนี้เฉิงจินอยูที่
โรงพยาบาล” เฉิงสุยหันไปพยักหนาใหสวีเหยากวง “ตอนนี้
ทานสวีอยูที่โรงพยาบาล หัวหนามาเยี่ยมทานสวีแลว ตอนนี้
เขากําลังจัดการเรื่องของตระกูลเฉิง แตวาคุณกูอยูที่
โรงพยาบาล คุณหนูไปดูก็เขาใจทุกอยางแลวครับ”
ถาเฉิงเจวี้ยนทราบเรื่องของสวีซื่ออิ่ง ตองไปหาเขา
แนนอนทวาระหวางทางกลับไมไดบอกเรื่องทานสวีใหเธอฟังเลย
ทั้งยังเชิญกูซีฉือมา ฉินหรานอดไมไดที่จะกําหมัดแนน
“ไปโรงพยาบาล” เธอตัดสินใจอยางรวดเร็ว
**
ตอนเชาตรูไมมีรถ
ใชเวลาไมถึงครึ่งชั่วโมง ฉินหรานก็ถึงโรงพยาบาลแลวณ โรงพยาบาล พอบานสวีและกูซีฉือทราบเรื่อง จึงยืน
รอฉินหรานที่ประตู
เห็นฉินหรานกับสวีเหยากวงเดินลงจากรถ เขาไมรูจะพูด
อะไร ควรจะบอกวาทานสวีมองฉินหรานไมผิดจริงๆ หรือควร
จะตําหนิฉินหราน
“คุณหนูฉิน แกแคนสิบปีก็ไมสาย ไมงายเลยกวาคุณทาน
จะสงพวกคุณไปรัฐ M เพื่อหลีกเลี่ยงหายนะในครั้งนี้ ทําไม
คุณหนูถึงไมเชื่อฟัง คุณหนูกลับมาเมืองหลวงอีกแบบนี้
คุณทานจะเอาอะไรมาปกปูองคุณหนูครับ” พอบานสวีเมม
ปาก”เขาเป็นยังไงบาง” ฉินหรานไมไดตอบพอบานสวี เพียง
แคถามกูซีฉือเทานั้น
กูซีฉือสายหนา เดินนําทาง “ไมดีเทาไหร ในรางกายของ
ทานฉวีมีสารพิษตกคางอยูแลว พิษที่อยูในรางกายไมตางจาก
ของคนตระกูลเฉิงเทาไหร ทั้งยังโดนคนจงใจสอบสวนอีก”
กูซีฉือพูดในแงที่ไมดีเทาไหรนัก
ฉินหรานไมไดพูดอะไร
เขากดลิฟตแหองของอาจารยแใหญสวีอยูบนชั้น 19
ฉินหรานรีบสาวเทาเดินไป ตอนที่เธอเปิดหองชั้น 19
อาจารยแใหญสวีนอนพิงอยูบนหมอน มองดูเธอดวยใบหนาที่
เปื้อนยิ้มบางๆ
“ฉันคิดวาเธอจะไมกลากลับมาแลว โงจริงๆ” อาจารยแ
ใหญสวีสายหนา เขามองฉินหราน ขยับปากไปมา แตก็พูด
อะไรไมออก
อีกทั้งใบหนายังแดงระเรื่อทวาหัวใจของฉินหรานกลับเย็นวาบ
อาการนี้ เหมือนกับนายทานเฉิงกอนหนานี้ทุกอยาง
“โอวหยางเวย? หรือวาหมิงไห” ฉินหรานกําหมัดแนน
ดวงตาของเธอแดงก่ํา