เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ - ตอนที่ 600-1 งานวิวาห์อันงดงาม เสียหายทั่ว เมือง (จบ)

ตอนที่หยางซูเยี่ยนถูกแมทธิวพาตัวไป กู้ซีฉือเงยหน้าขึ้น เฉิงมู่ถือพลั่วขนาดเล็กมองกู้ซีฉือ “มองอะไร” กู้ซีฉือเหลือบมองเขา

เฉิงมู่พูดเสียงเบา “คุณกู้ อํานาจการใช้งาน 40% คุณ พูดถูกจริงๆ”

โลภมากลาภหายอยู่แล้ว

เกรงว่าหยางซูเยี่ยนจะนึกไม่ถึงว่าเพื่อฉินหร่านแล้ว เฉิง เจวี้ยนจะยอมสละอาณาเขตครึ่งหนึ่งของตนจริงๆ

กู้ซีฉือดึงสติกลับมา ส่งเสียง “อา” แล้วไม่พูดเรื่องนี้ต่อ เพียงพูดว่า “พาฉันไปที่ห้องปฏิบัติการของรุ่นพี่”

เมืองหลวงวุ่นวายแล้ว

แต่ฉินหร่านยังมีไวรัสอยู่ในร่างกาย เมืองหลวงยังตกอยู่ ในผลกระทบของไวรัส Y3

ข่าวดีคือ พืชของคุณพ่อหลินสามารถยังยั้งผลของไวรัส ได้จริง เฉิงเจวี้ยน กู้ซีฉือและห้องปฏิบัติการทางการแพทยแ รายใหญ่ของโลกต่างยังต้องทําการวิจัยสิ่งเหล่านี้อยู่

“พี่กู้…พี่กู้…ไม่ต้อง ฉันจะช่วยคุณเองเรื่องเล็กน้อยแค่นี้” เจียงตงเยี่ยพิมพแต้นฉบับออกมายื่นให้กู้ซีฉือ แล้วจึงเอนพิง โต฿ะถาม “หร่านหร่านเธอไม่เป็นไรนะ?”

ทุกคนในห้องปฏิบัติการไม่แปลกใจกับเรื่องนี้

“ลุงหลิน” กู้ซีฉือส่ายหน้า เขามองต้นฉบับสักพักจึงเงย หน้า มองคุณพ่อหลินอย่างครุ่นคิด “คุณดูแลต้นไม้เหล่านี้ ยังไง” คุณพ่อหลินชะงักไป เขาเกาศีรษะไปมา “ไม่ใช่ฉัน ชาย คนหนึ่งให้บางอย่างกับฉัน” “คุณจําเขาได้อยู่ไหม” กู้ซีฉือยืนขึ้นตรง “จําได้…” คุณพ่อหลินนิ่งไปแล้วพูด “ผู้จัดการสนาม ประมูลใต้ดิน” “ที่สนามประมูลใต้ดิน…” กู้ซีฉือพยักหน้า เขามาหา เฉิงสุ่ยที่ด้านนอก เฉิงสุ่ยวางธุระในมือลง “คุณกู้ ตามหาผมเหรอ” กู้ซีฉือบอกเล่าคําพูดของคุณพ่อหลิน

เฉิงสุ่ยตะลึง “คุณแน่ใจนะว่าเป็นผู้จัดการของสนาม ประมูลใต้ดินน่ะ?” “แน่ใจ ฉันมีการซื้อขายกับสนามประมูลใต้ดินอยู่เสมอ” คุณพ่อหลินพูดจริงจัง เฉิงสุ่ยส่งเสียง “อา เดี๋ยวจะพาพวกคุณไปหานายท่าน” กู้ซีฉือมองดูท่าทีของเฉิงสุ่ย รู้ว่ามีบางอย่างไม่ปกติ เขา ขมวดคิ้วถามไถ่ “มีปใญหาอะไรเหรอ” “ไม่มีปใญหา” เฉิงสุ่ยส่ายหน้า “คุณกู้ คุณหลิน ผมจะพา พวกคุณไปหานายท่าน สนามประมูลใต้ดินนั่นเป็นของเขา” เขาตอบเบาๆ “พรูด” เจียงตงเยี่ยที่กําลังดื่มน้ําพ่นน้ําออกมา หันหน้า มองเฉิงสุ่ยด้วยท่าทีเรียบนิ่ง

เฉิงสุ่ยเหลือบมองเจียงตงเยี่ยแล้วพยักหน้าเพื่อยืนยัน

**

ด้านบน

ตอนที่พวกเฉิงสุ่ยเข้ามา เฉิงเจวี้ยนกําลังดูงานวิจัยที่ องคแกรทางการแพทยแเพิ่งส่งมา

ฉินหร่านนั่งอยู่ด้านข้างไม่ไกลจากเขานัก สวมหูฟใงพา หลินซือหรานไต่ระดับปรมาจารยแสิบเก้าดาว

“มีผลลัพธแแล้วเหรอ” เฉิงเจวี้ยนวางข้อมูลในมือ มองมา ทางกู้ซีฉือ

กู้ซีฉือพยักหน้า “มีเงื่อนงํา ดอกไม้จีนของคุณลุงหลิน เป็นของนําเข้า ซึ่งตัวพืชสามารถหลั่งสารได้ ฉันเคยถามเขา เพียงแค่ตรวจพบการถ่ายโอนสื่อตั้งต้นและวิธีการได้ พวกเรา ก็จะรู้จักสารที่เราไม่รู้จักนี้ได้”

เขาไม่พูดอะไรนอกจากหยิบโทรศัพทแสีดําเครื่องเทอะทะ ของตนออกมาจากในลิ้นชัก “เปิดหน้าพืช”

ไม่กี่วันนี้เขาแสร้งเป็นไม่มีธุระทั้งที่จริงแล้วในใจทุกขแ ทรมาน

ใส่ใจเสียจนวุ่นวาย

เกือบจะลืมแล้วว่ายังมีพวกนี้อยู่

โทรศัพทแเครื่องดําเทอะทะเรืองแสงสั่นรัวและฉายภาพสี่ มิติขึ้นไปกลางอากาศ ในขณะเดียวกันก็ปรากฏตัวอักษร ละเอียดที่หน้าของพืช

เฉิงเจวี้ยนเลื่อนไปยังแถวที่เขาต้องการ มองกู้ซีฉือ “ใช่ พวกนี้ไหม”

เครื่องฉายภาพสี่มิติที่บริษัทตระกูลฉินวิจัยเมื่อเร็วๆ นี้มี ประสิทธิภาพแล้ว

ฉินฮั่นชิวให้คนส่งโทรศัพทแอีกเครื่องมาให้ กู้ซีฉือไม่ แปลกใจกับเรื่องนี้ เขาตั้งใจดูข้อความหน้านี้

หลังจากอ่านจบ ในที่สุดอารมณแที่อึดอัดมาหลายวันก็ คลายลง

เขานั่งยองลงที่พื้น มุดหัวลงที่เข่า น้ําเสียงสะอึกสะอื้น “ฉันรู้แล้วว่านั่นคือพืชอะไร…”

กู้ซีฉือ ผู้ให้กําเนิดโมเลกุลไวรัสอุตสาหกรรมทาง การแพทยแ

บรรยากาศที่ผ่อนคลายที่เกิดขึ้นในคฤหาสนแรวมถึง ห้องปฏิบัติการมาหลายปีนี้ ในที่สุดก็ปะทุออก

แค่มีฉินหร่าน เธอเอนพิงเก้าอี้ มองโทรศัพทแในมือเฉิง เจวี้ยนอย่างครุ่นคิด สักพักจึงยอมรับ “ในที่สุดฉันก็พบพี่ที่ หายสาบสูญไปหลายปีของคุณแล้ว”

ห้องฝใ่งตรงข้าม โทรศัพทแที่อุดอู้อยู่ในกระเป฻าสีดําก็กะพริบอย่างบ้าคลั่ง ที่รัฐ M

เรือนจําเฉพาะทาง หยางซูเยี่ยนและลูกน้องหลายคนถูกขังอยู่ที่นี่ เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ หลับตาพักผ่อน ราวกับทุกอย่าง ตอนนี้ไม่สามารถสั่นคลอนจิตใจเขาได้เลย แมทธิวเข้ามาจากด้านนอก ในมือถือแผ่นพับ “เฉิงเจวี้ยนใช้อํานาจครึ่งหนึ่งเพื่อแลกเปลี่ยนความ ร่วมมือกับคุณ” หยางซูเยี่ยนลืมตามองแมทธิวเล็กน้อย แมทธิวพยักหน้าอย่างชื่นชม “เขามีวิสัยทัศนแที่ดีจริงๆ”

ลูกน้องหลายคนของหยางซูเยี่ยนมองแมทธิว รู้สึกหวั่น กลัวมากขึ้น

เฉิงเจวี้ยนคนนั้น…บ้าไปแล้ว

ไม่แปลกใจที่แมทธิวจะสนใจ

“ฉันจะทําธุรกิจกับคุณ 50% ของสมาพันธแใต้ดินและรัฐ M” หยางซูเยี่ยนพูดอย่างช้าๆ

“นั่นไม่จําเป็น” แมทธิวโบกมืออย่างไม่ใส่ใจนัก “ฉันแค่ อยากจับกุมคุณ”

ลูกน้องของหยางซูเยี่ยนเงยหน้าทันที “แมทธิว โลภมาก ลาภหาย”

แมทธิวไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป เพียงมองดูเวลา “ถึง เวลางานวิวาหแแล้วรึยัง”

“ครับ” ลูกมือคนสนิทของเขาก้มหน้าอย่างเคารพ

“ถ้าอย่างนั้นฉันต้องรีบไปแล้ว ทางนี้ฝากคุณด้วย” แม ทธิวรีบเร่งออกไป

แมทธิวออกไปแล้ว หยางซูเยี่ยนพูดอย่างตระหนก “งาน แต่งงานของเธอเหรอ”

“ใช่แล้ว” ลูกมือคนสนิทของแมทธิวพยักหน้า พวกเขา มองข้อมูลที่ส่งมาแล้วเตรียมเปิดกลไก

“รอก่อน” หยางซูเยี่ยนไม่พูดจา ลูกน้องข้างเขารีบพูด “พวกคุณต้องการเท่าไหร่ถึงจะยอมปล่อยพวกเรา”

“นายท่านเคยบอกไว้แล้วว่าเขาแค่ต้องการจับกุมพวก คุณ” ลูกน้องคนสนิทของแมทธิวพูดอย่างอารมณแดี

“เหลวไหล!” ลูกน้องของหยางซูเยี่ยนยิ้มเยาะ “เขาไม่ได้ รับของของเฉิงเจวี้ยนไปเหรอ!”

ได้ยินดังนั้น ลูกน้องคนสนิทของแมทธิวมองอีกฝุาย พูด อย่างยากที่จะเข้าใจ “แม้ว่านายท่านจะรับเอาของของเฉิง เจวี้ยนไป แต่วันนี้เขาส่งกลับคืนไปแล้ว”

ได้ยินคําพูดนี้ หยางซูเยี่ยนและลูกน้องของเขาตกตะลึง

รู้สึกเป็นไปไม่ได้

“คุณหนูฉินและนายท่านของพวกเราเป็นเพื่อนร่วมตาย นายท่านจะรับเอาของของคุณเฉิงได้ยังไงล่ะ” พูดจบ ไม่รอ ให้พวกหยางซูเยี่ยนตอบกลับ เขาปิดประตูทันที

หลังจากปิดประตู

ก่อนหน้านี้ลูกน้องที่ห้ามปรามหยางซูเยี่ยนเงยหน้ามองห ยางซูเยี่ยนอย่างสับสน หวั่นเกรงจนพูดแทบไม่ออก “หัวหน้า บ..บางทีเป็นความผิดของฉัน…”

แมทธิว อํานาจใหญ่ที่สี่ของรัฐ M

แทบจะเท่ากับสมาพันธแใต้ดินเพื่อนร่วมตายอย่างฉินห ร่านและแมทธิว คําพูดนี้พูดออกมาจากคนสนิทของแมทธิว ไม่มีทางเป็นเรื่องโกหก

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเฉิงเจวี้ยนต่อสู้กับหยางซูเยี่ยนเพื่อ ฉินหร่านไม่คุ้มค่า

แต่ตอนนี้ต้องเสียใจ

คิดถึงตรงนี้ เขามองหยางซูเยี่ยนอย่างสงสัย

ไม่รู้ว่าหยางซูเยี่ยนกําลังคิดอะไรอยู่ เพียงหลับตาลงอีก ครั้ง

**

เรือนจําชายแดนขนาดใหญ่

โอวหยางเวยรอคนมาเยี่ยมที่เรือนจํา

คนที่มาคือคนสนิทคนก่อนหน้าของหมิงไห่ เขาถือ โทรศัพทแแล้วพูดขึ้น “คุณมาพาฉันออกไปใช่ไหม!” คนสนิทของหมิงไห่มองเธอแล้วส่ายหน้าช้าๆ “ขอโทษ ด้วย” “ทําไม” ดวงตาจ้องเขม็ง “ฉันติดต่อจระเข้ยักษแชัดเจน แล้ว และให้ความร่วมมือกับท่านประธานแล้วด้วย!” คนสนิทมองโอวหยางเวยอย่างเวทนา “คุณหมายความว่ายังไง” ใจของโอวหยางเวยสั่นระรัว “จระเข้ยักษแไม่ได้ร่วมมือกับท่านประธาน ท่าน ประธาน…ท่านประธานถูกต้องสงสัยในคดีอาญา ถูกจับกุม แล้ว” โอวหยางเวยเม้มปาก เธอยิ้มเหยียด “เป็นไปไม่ได้!”

“วันนี้เป็นงานวิวาหแของนายน้อยกับคุณฉิน” คนสนิท ส่ายหน้า

มือทั้งสองข้างของโอวหยางเวยกําเข้าหากันแน่น เธอกัด ฟในกรอด “ฉินหร่านเธอ…โชคดีจริงๆ เลยนะ!”

“คุณโอวหยาง” คนสนิทอุทาน “คุณน่าจะยังไม่รู้ล่ะสิ”

“อะไร” โอวหยางเวยมองคนสนิท

คนสนิทของหมิงไห่หยิบโทรศัพทแ เลื่อนไปยังรูปภาพที่ ธุลีมังกรส่งให้เขา

ในภาพคือข้อมูลภายในของหมาปุาเดียวดายที่ 129

หมาปุาเดียวดายคือใคร โอวหยางเวยรู้อยู่แล้ว บุคคล สําคัญของผู้อาวุโสทั้งห้าแห่ง 129 ที่ 129 มาถึงวันนี้ได้ มี ความสัมพันธแที่ดีอย่างยิ่งต่อเขา ทุกปีพนักงานนับไม่ถ้วนของ 129 มีแรงบันดาลใจมาจากหมาปุาเดียวดาย

นี่คือไอดอลในสายตาของทุกคนในวงการสืบสวน คดีอาญา

โอวหยางเวยก็เช่นกัน

แม้จะไม่เคยพบเจอผู้อาวุโสหลักทั้งห้า แต่โอวหยางเวยก็ จริงจังต่อผู้อาวุโสหลักทั้งห้า โดยเฉพาะหมาปุาเดียวดายที่มี ชื่อเสียงที่สุดในนั้น

แต่เธอ…

เห็นรูปภาพของฉินหร่านในข้อมูลของหมาปุาเดียวดาย!

โอวหยางเวยยืนขึ้นทันที “นี่เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้… เป็นเธอได้ยังไงกัน”

“คุณจระเข้ยักษแก็เป็นเพียงแค่กับดัก เพื่อคุณฉินแล้วเขา จึงยอมรับการติดต่อของคุณ…” คนสนิทเก็บโทรศัพทแ

ท้ายที่สุดเขามองโอวหยางเวยที่ท่าทางจําใจแล้วส่ายหน้าจาก ไป

ไม่นานโอวหยางเวยจึงถูกคนพาตัวไป