เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ - ตอนที่ 18 กลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง
- Home
- เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ
- ตอนที่ 18 กลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง
รู้ตัวอีกที ชาแนลของผมก็มีผู้ติดตาม 10,000 คนแล้ว
พอลองคิดดูแล้วผมก็ไม่ได้เช็คยอดผู้ติดตามของตัวเองมากหลายวันแล้ว
ผมสงสัยจังว่ามีอะไรเกิดขึ้นในช่วงนั้นกัน?
[ชาแนลผมพึ่งจะมีผู้ติดตาม 2000 คนไม่นานมานี้เอง มันมีอะไรเกิดขึ้นกันนะ?]
“ฉันก็ไม่แน่ใจ แต่มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ?”
“ใช่แล้วหละ ชาแนลของเธอเป็นที่นิยมเร็วมากเลยหละ ยูกะจัง”
[ผมมีความสุขนะ แต่มันจะโอเคจริงๆหรอสำหรับชาแนลแบบของผม…]
ทุกอย่างกำลังเป็นไปได้ด้วย ดีเกินไปจนผมรู้สึกกังวล
“มันโอเคอยู่แล้ว เธอทำได้ดีมากเลยนะ ยูกะจัง”
คาโอรุโอเน่จังพูดและลูบหัวผมเป็นการปลอบใจ
[…ผมต้องพยายามมากขึ้น]
“อย่าฝืนตัวเองมากเกินไปนะ โอเค?”
“เธอพูดถูกแล้ว ที่รักอย่าหักโหมเกินไปนะ”
พวกเขาทั้งสองคนต่างใจดี มันทำให้หัวใจของผมรู้สึกอบอุ่น
ผมต้องร่าเริงเข้าไว้
“พอแล้วกับเรื่องเศร้าๆ! ยูกะจัง ฉันขอถ่ายรูปเธอหน่อยได้ไหม? มีไว้อ้างอิงเวลารายงานหัวหน้าจะช่วยได้มากได้เลย”
[ได้เลย!]
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ผมกลับบ้านกับคาโอรุโอเน่จัง
“ฉันส่งเธอไว้ตรงนี้ โอเคไหม ยูกะจัง? เธออยากให้ฉันไปส่งเธอที่บ้านไหม?”
คาโอรุโอเน่จังถามผมด้วยความเป็นห่วง
[ไม่เป็นไร ผมโอเค คาโอรุโอเน่จัง!]
“โอเค ถ้ามีเรื่องอะไรก็ติดต่อมาหาฉันได้เลยนะ ฉันจะรีบมาหาเลย” คาโอรุโอเน่จังตอบแล้วส่งนามบัตรให้ผม
“เอาหละ เจอกันสัปดาห์หน้านะ”
[ขอบคุณสำหรับวันนี้นะ โอเน่จัง]
แล้วผมก็กลับบ้าน
….ใช่แล้ว
ผมกลับมาถึงบ้านแล้ว….
….ในสภาพของ ชิราฮิเมะ ยูกะ
“อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!”
แล้วผมก็ได้สติ
“นี้ผมทำอะไรลงไป?! ร่วมงานกับบริษัท?! แล้วก็นั้นด้วย แต่งหญิง?!”
“ทำไมผมถึงสวมชุดนี้ไว้จนกลับถึงบ้าน?! ผมยังเอาชุดที่ใส่เมื่อเช้ากลับมาด้วยอยู่เลย! แล้วตอนนี้ชาแนลของผมมีผู้ติดตาม 10,000 คน?!?!?!”
“มันมากเกินกว่าที่ผมจะรับไหววววววว!!!”
“…แต่ ผมน่ารักมากๆเลยตอนนี้”
มันน่าอายที่จะยอมรับมัน แต่เงาสะท้อนของผมในกระจกดูน่ารักมาก
มันสนุกมาที่จะหมุนตัวไปมาแล้วโพสท่า
“อ่าาา แต่ผมเป็นผู้ชายนะ!!!”
**************
“….กลับมาแล้ว”
“ยินดีตอนรับกลับ โอเน่จ- พี่โอเคไหม?”
“ยูระ ฉันอาจจะตายแล้ว”
“เกิดอะไรขึ้น?! ไม่ว่าพี่ไปส่งแบบชุดหรอ?!”
“คือว่านะ ยูกิคุง กลายเป็นยูกะจัง”
“มันหมายความว่ายังไงละนั้น?”
“คือ ยูกิคุงถูกพนักงานที่บริษัทของรุ่นพี่ฉันจับแต่งหญิง”
“พี่มีรูปไหม?”
“ว้าว ยูระนี้ซื้อสัตว์กับความต้องการของตัวเองจังนะ”
“เอารูปให้หนูดูเถอะน่า!!”
“โอเค โอเค นี้ไง!”
“?????”
“นี้ โอเน่จัง”
“ว่าไงยูระ?”
“เด็กผู้หญิงที่สุดแสนจะน่ารักคนนี้คือใคร?
ทำไมโมเดลตัวละครถึงออกมามีชีวิตจริงๆได้หละ?
เดียวนะ นี้คือความจริงใช่ไหม? ไม่มีทาง มันไม่จริงหรอ”
ยูระสับสนจนเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง
“….ฟู”
“ดีขึ้นหรือยัง ยูระ?”
“ขอโทษ หนูสับสนไปเพราะความน่ารัก”
“ไม่ใช่แค่นั้นนะ ยูกิคุงกลับบ้านไปในสภาพของยูกะจังทั้งแบบนั้นเลย”
“ห่ะ?”
“ฉันคิดว่าฉันจะต้องตายในรถเพราะความน่ารักพุ่งทะลุหลอดแล้ว”
“บางทีหนูควรจะไปกับพี่…”
ถ้อยคำแห่งความเศร้าโศกของยูระดังก้องไปทั่วห้อง
*************
“ขอบคุณสำหรับวันนี้”
หลังจากเสร็จการถ่ายทำ ฉันกลับมาที่ออฟฟิศ
“โอ๋ ฮารุกะจัง หวานใจ วันนี้ทำงานได้ดีมากกก!” ผู้จัดการที่คึกคักผิดปกติทักทายฉัน
สำหรับคนที่รูปงามแบบเขา ทำไมการพูดจาหวานแหวแบบนั้นถึงเหมาะกับเขาจังนะ?
“มีอะไรดีๆเกิดขึ้นหรอคะ?” ฉันถาม สงสัยในความกระตือรือร้นของผู้จัดการ
มันนานมากแล้วที่ฉันเห็นเขาเป็นแบบนี้
“โอ เธอสนใจสินะ! จริงๆแล้วนะ…”
เขาพูดแล้วเอารูปให้ฉันดู
ฉันไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง
มันคือรูปของยูกะจัง
“ห่ะ? ยูกะจัง?”
“โอ๋ เธอรู้จักด้วยหรอที่รัก?”
“เธอเป็นวีทูปเบอร์หน้าใหม่ที่ฉันพึ่งจะรู้จักเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แต่เธอน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!”
“ฮะฮารุกะจัง อยู่ๆเธอก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาเลยนะ”
“ฉะฉันขอโทษ ฉันเผลอไปหน่อย” ฉันตอบกลับ รู้ตัวว่าพลังความดีดของฉันพึ่งพุ่งทะลุหลอดไป
“ไม่เป็นไรนะหวานใจ ฉันยอมรับเลยว่าเธอน่ารักมาก”
“แล้ว ผู้จัดการไปได้รูปนี้มาจากไหนคะ?”
“พนักงานชั่วคร่าวของบริษัทนะ ฉันมั่นใจว่าเธอจะเดาที่เหลือได้นะ”
“เอ๋?”
ยูกะจังร่วมงานกับบริษัทหรอ?
“แปลว่าเด็กผู้หญิงคนนี้….”
“เป็นคนที่อยู่เบื่องหลังเธอคนนั้น”
“พระเจ้าได้ประทานรางวัลมาให้พวกเรา….”
“(มันอาจจะทำให้เธอเข้าใจผิดถ้าฉันบอกไปว่าจริงๆแล้วเขาเป็นผู้ชาย แต่ฉันคิดว่าฉันไม่จำเป็นต้องบอกเธอละนะ)”
“มันเป็นโปรเจคอะไรหรอคะ?”
“เราจะทำ IV สำหรับแบรนใหม่ของเรา”
“IV? คลิปรูปภาพหรอ…สำหรับกอรี่คิ้ว?”
“อือหือ”
“ฉันจำได้ว่าคุณมองหาคนอยู่ ฉันดีใจที่คุณหาโมเดลได้แล้วนะคะผู้จัดการ!”
“ฟุฟุฟุ ขอบใจนะที่รัก แต่เธอเธอดูจะมีความสุขมากๆเหมือนกันนะ ดูหน้าก็รู้แล้ว”
ฉันไม่สามารถซ้อนความตื่นเต้นเอาไว้ได้ และดูเหมือนจะแสดงออกมาทางสีหน้าของฉันจนหมด
*********
828: โอเน่จัง นิรนาม
เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส!
829: โอนี้จัง นิรนาม
>>828
มีราย
830: โอเน่จัง นิรนาม
>>829
มันกลายเป็นไวรัล! มันเป็นไวรัลแล้ว!!!
831: โอนี้จัง นิรนาม
>>830
เดียวนะ นี้มันเกี่ยวกับคลิปที่เธอบอกก่อนหน้านี้ใช่ไหม?
832: โอเน่จัง นิรนาม
>>831
ใช่แล้ว อันที่ฉันตัดออกมานั้นแหละ
มันดังเปรี้ยงปร้าง ฉันได้รับการแจ้งเตื่อนข้ามาไม่หยุดเลย 5555
833: โอนี้จัง นิรนาม
>>832
เรากำลังจะสร้างดาราขึ้นมาแล้ว lol
แล้วมันมีผลกับอะไรไหมละนั้น?
834: โอเน่จัง นิรนาม
>>833
อยากตกใจนะถ้าฉันบอกนายไป แต่…
ชาแนลเธอมียอดติดตาม 10,000 คนแล้ว…
835: โอนี้จัง นิรนาม
>>834
WTF???
836: โอนี้จัง นิรนาม
ฉันพึ่งมา แต่ตอนนี้ทวิทเตอร์บ้าคลั้งกันมากเลย
ทวิตนั้นมีคนรีทวิตไป 2หมื่นคน มีคนกดไลค์ 6หมื่นคน นั้นมันระดับวีทูปเบอร์ดังๆเลยนะ
837: โอเน่จัง นิรนาม
ฉันตกใจมาก เพราะมันโดนแชร์มาจนแอคเค้าหลักของฉันยังเห็นเลย
838: โอนี้จัง นิรนาม
มันขึ้นมาในไทมไลน์ของฉันเหมือนกัน
839: โอนี้จัง นิรนาม
>>838
ผู้ชายมีแอคเค้าลับ…?
840: โอเน่จัง นิรนาม
>>838
แอคเค้าลับของผู้หญิงน่ากลัวมาก แต่ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายมีแอคเค้าลับเลยนะ
จะว่าไปแล้วมันเป็นยังไงหรอ?
841: โอนี้จัง นิรนาม
>>840
เอาตรงๆนะมันไม่ค่อยต่างจากแอคเค้าหลักของฉันหรอก
เดียวนะ แล้วฉันจะมีแอคเค้าลับไปทำไมละนั้น
842: โอนี้จัง นิรนาม
นายพึ่งจะคิดได้หรอ? ก๊าก
843: โอเน่จัง นิรนาม
อิทธิพลของยูกะจังไปไกลและกว้างมาก….
844: โอเน่จัง นิรนาม
ฉันเดาว่าไลฟ์พิเศษฉลอง ผู้ติดตามครบ 10,000 คน และไลฟ์ฉลองการสร้างรายได้น่าจะเกิดขึ้นพร้อมกัน
พวกนายคิดว่าไง?
845: โอนี้จัง นิรนาม
>>844
มัน จะ มี คน ตาย
846: โอเน่จัง นิรนาม
>>844
ฟุวะจังไม่ก็มาม๊ายูรุ ไม่น่ารอด
847: โอเน่จัง นิรนาม
>>845
>>846
ไม่ ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น…แต่โอเค
อีกไม่นานแล้ว งานเทศกาลก็จะเริ่มขึ้น
*************
ด้วยเหตุผลอะไรบางยางผมอ่านนิยาย 70 ตอน จบไป 1 เรื่อง 100+ ตอนจบไปอีก 2 เรื่อง ในหนึ่งสัปดาห์
โดยที่ยังทำงานและแปลยูกะจังได้ตามตาราง…
เผื่อใครยังไม่สังเกตุ ยูกะจังจะลงทุกวัน พุธ ศุกร์ และ อาทิตย์นะครับ
ถ้ามีธุระ อาจจะดีเลย์ไปลงเช้าวันถัดไปบ้าง ผมจะพยายามรักษาความเร็วที่ 3 ตอนต่อ สัปดาห์ถ้าเป็นไปได้นะครับ
-A Cup of Owls