เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ - ตอนที่ 27 อัดคลิปเสียง ASMR
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
วันนี้จะเป็นวันที่ผมจะอัดคลิปเสียงสำหรับงานคอมมิกเก็ต
ผมพยายามพูดให้มันดูอลังการ แต่ความจริงแล้วผมก็แค่กำลังเร่งเพื่อนให้ทันเด็ดไลน์
หลังจากอัดเสียงเสร็จจนหมด ผมต้องทำรหัสสำหรับดาวโหลด ซึ่งเป็นงานที่ต้องทำเองที่ละอันหมด
และในครั้งนี้ รหัสจะถูกใส่เข้าไปใน เซ็ตผลงานใหม่ของอาจารย์ยูรุด้วย
มันเหมือนจะเป็นโดจินที่เกี่ยวข้องกับ ชิราฮิเมะ ยูกะ เพราะงั้นมันก็เป็นของแถมที่ดี
ผมอยากจะขายมันให้ถูกที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ผมเลยตั้งราคาไว้ที่ 500 เยน สำหรับชุดปกติ
ผมจะมีความสุขมากถ้าทุกคนสามารถมีความสุขกับเสียงที่ผมอัดๆไว้ แค่นิดหน่อยก็ยังดี
“ฟู เอาหละมาเริ่มอัดกันเถอะ”
ผมตั้งสมาธิและเปลี่ยนเป็น ชิราฮิเมะ ยูกะ
[ขอบคุณที่ทำงานหนักเสมอน้า โอนี้จัง!]
[หืม? แคะหูหรอ? ฮิฮิ เริ่มติดใจแล้วหละสิ หืม….]
[เราจะทำมันเมื่อไหรก็ได้ ถ้าโอนี้จังโอเคที่มันเป็นผมนะ…]
[โอเคเลย มานี้สิ! มาหนุนตักผมเลย!]
[เก่งมากเลย!]
[เอาหละ เรามาเริ่มกันได้หรือยัง?]
เสียงแคะหูดังอยู่ซักพัก
[เป็นยังไงบ้าง โอนี้จัง? รู้สึกดีไหม?]
[ฮิฮิ รู้สึกดีหรอ? โอนี้จังทำหน้ามีความสุขมากเลยหละ]
[ฟู-]
เสียงลมหายใจเปาเข้ามาในหู
[555! โอนี้จังสะดุงด้วยหละ!]
[มันจักจี้ไหม?]
[ให้มาให้ผมแคะหูอีกข้างนะ หันไปอีกข้างให้ผมหน่อยน้า!]
[โอเค! ผมจะเริ่มแคะอีกข้างแล้วนะ!]
เสียงแคะหูดังมาอีกครั้ง
[นี้! โอนี้จังไม่ขยับสิ มันอันตรายนะ!]
[….เอาหละ! แค่นี้ก็เสร็จแล้ว]
[โอ๋! จริงด้วยเกือบลืมไปเลย!]
[ฟู-]
[555! โอนี้จังสะดุงอีกแล้ว! มันก็น่ารักอยู่แหะ]
[ล้อเล่นนนนน]
[ตื่นได้แล้วน้า โอเน่จัง!]
[หืม….]
[ตื่นได้แล้วน้า! จะสายแล้ว!]
[โถ่…ถ้าแบบนี้ละก็…..]
เสียงคลุกคลักดังเข้ามาใกล้หู
[โอเน่จัง ถ้ายังไม่ตื่น…]
[ฟู-]
[ตื่นแล้วหรอ? โอเน้จังนี้ไวกับเสียงจังเลยน้า!]
[โอเน้จังคงไม่ได้แกล้งทำเป็นหลับอยู่เพื่อที่ผมจะได้เป่าลมใส่หูหรอกนะ ใช่ไหม?]
เมื่อบันทึกเสียงเสร็จผมก็กลับมาเป็นตัวเองตามปกติ ผมตรวจสอบคุณภาพของเสียงที่อัดไว้
“คะคงไม่มีปัญหา หรอกมั้ง…แต่ว่านะฟังเสรยง ASMR ของตัวนี้มันแบบ…ค้อนข้างสาหัส”
“มันคงไม่ได้ฟังดูแปลกๆหรอกเนอะ?”
ผมควรลองให้คาโอรุซังฟังมันดูว่ามีอะไรต้องแก้ไขอีกไหม
เพื่อติดต่อเธอ ผมเปิดแอปคุยเสียงและส่งข้อความหาคาโอรุซัง
*************
เมื่อเร่งงานรอบสุดท้ายก่อนถึงวันงานคอมมิกเก็ต ฉันทำงานของฉันอยู่ แล้วฉันก็ได้รับการแจ้งเตือนจากแอปคุยเสียง
“หืม ข้อความจากยูกิคุง?”
“อ่อ เขาอัดเสียงเสร็จแล้วแต่ตรวจสอบมันเองไม่ได้เขาเลยอยากให้ฉันช่วยฟังสินะ”
แน่นอนว่าฉันตอบไปว่า โอเค
สิบนาทีหลังจากนั้น ฉันก็ได้รับไฟล์จากยูกิคุง
ฉันไม่ได้อยากให้มันมารบกวนการทำงานของฉัน ฉันเลยโหลดมันลงในคอมพิวเตอร์อีกเครื่อง
ฉันย้ายข้อมูลมาในโทรศัพท์ของฉันและฟังมันจากหูฟังตอนทำงาน
“โอออออออออออออออออ……………..”
ฉันไม่สามารถตังสมาธิกับการทำงานได้อีกแล้ว
มันมีหลายครั้งมากเลยที่เขาเป๋าลมใส่ไมค์ และทุกๆครั้ง ร่างกายของฉันก็สั่นสะท้าน
เอาจริงๆเลย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเวลามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว
“โอเน่จัง อาหารเย็นพร้อมแล้วนะ! นี้ เกิดอะไรขึ้น?! พี่โอเคไหม?!”
“หืมมม? มันเย็งแล้วหลอ?!”
“โอเน่จังพี่ออกเสียงผิดหมดแล้ว!”
ฉันส่งโทรศัพท์ให้ยูระพร้อมกับไฟล์เสียงนั้น และกินอาหารเย็น
ยูกิคุงยังสติดีอยู่ใช่ไหมที่ขายไอ้นี้ในราคา 500 เยน….?
ก่อนที่จะเข้านอน ฉันแวะไปที่ห้องของยูระ และเห็นเธออยู่บนเตียงกำลังจะฟังคลิปเสียงของยูกิคุง
มันถึงเวลาที่ยูระจะได้พบกับจุดจบของเธอแล้ว
ฉันส่งความคิดเห็นของฉันให้กับยูกิแล้วเดินกลับห้องไปนอน
**************
ไม่ได้แปลมานานก็เจอตอนที่โครตกาวเลย….. คาโอรุซังก็เหี้ยมโหดมากเช่นกัน….
ตอนนี้เป็นตอนแรกของบทใหม่ครับ งานคอมมิกเก็ตที่ทุกคนรอคอยกำลังจะมาถึงแล้วครับ!!!
-A Cup of Owls
