เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ - ตอนที่ 38 เตรียมตัวถ่ายแบบ!
ผมมีงานพาร์ทไทม์แบบกระทันหันวันนี้ แต่มันยังมีเวลาอีกนิดหน่อยก่อยที่จะถึงเวลาที่จะมีคนมารับ เพราะงั้นพวกเราสามคน คาโอรุซัง ยูระซัง และผม เลยไปหาข้าวเช้ากินที่ร้านที่มีชื่อเสียงใกล้ๆ
ตอนที่เรากำลังกินแซนวิสอยู่นั้นเอง พวกเราก็ได้รับข้อความเรียกให้ออกไปมา พวกเราเลยกลับไปที่หน้าทางเข้าโณงแรม
“ฟูว…นี้เป็นการถ่ายรูปแบบจริงจัง ไม่เหมือนตอนงานคอมมิกเก็ต ผมกังวลนิดหน่อย….”
“ไม่ต้องกังวลนะ พนักงานจะแนะนำเธอในระดับหนึ่ง ถ้าเธอตั้งใจฟังพวกเขา ฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรปิดพลาดหรอกนะ”
“ขอบคุณน้า ผมจะพยายามเต็มที่เลย!”
คาโอรุซังแนะนำผม เพราะงั้นผมจะตั้งใจฟัง
หลังจากรอซักพักรถสีดำก็มาจอดที่หน้าโรงแรม
“ขอโทษที่ทำให้รอนะ ฉันชื่อมิยาโนะ ฉันเชื่อว่าเธอได้ยินจากประธานแล้ว และฉันจะเป็นคนดูแลเรื่องการเดินทางไปจุดถ่ายทำเอง ดีใจที่ได้ทำงานด้วยกันนะ ถึงจะแค่ไม่นานก็เถอะ”
ผู้ชายที่พูดจาสุภาพก้าวออกมาจากรถ
“พวกเราก็ดีใจที่ได้ร่วมงานกับคุณเหมือนกัน”
พวกเราทักทายเขากันอย่างพร้อมเพรียง
แล้วพวกเราก็มุ้งหน้าที่สาขาพลักของกอรี่คิวเพื่อรับชุด
เมื่อรถหยุดลง พวกเราก็ลงมาแล้วเข้าไปในตึก
ที่ด้านในผู้จัดการก็รอเราอยู่
“ยินดีตอนรับนะ ยูกิจัง คาโอรุจัง ยูระจัง ขอบคุณที่มาในวันนี้นะ”
“ไม่เป็นราย! อีกอย่างสำหรับนักเรียนแล้วพวกเราหาเงินเยอะขนาดนี้ไม่ง่ายเลย เพราะงั้นผมสิควรจะขอบคุณ”
“ฉันเองก็อาจจะกระโดดเข้าไปเพื่อเงินห้าหมื่นเย็นเหมือนกัน” ยูระซังหัวเราะขณะที่พูด
“ก็นะ เหมือนที่ฉันบอกคาโอรุจังไป ตอนนี้พวกเรากำยังแย่เลยหละ เด็กที่จะมาถ่ายทำกับเราวันนี้เป็นนางแบบแนวหน้าเลยหละ เพราะงั้นตารางของเธอเลยแน่นมาก”
“แบบนี้เอง พวกคุณเลยต้องการจะถ่ายทำให้ได้แม้ว่าจะต้องหาคนมาแทนก็ตาม!”
“ใช่แล้วหละ พวกเราไม่มีเวลามาแล้ว ยูกิจัง ฉันจะพาเธอไปที่ๆเธอสามารถเปลี่ยนชุดได้”
“เข้าใจแล้ว!”
เมื่อผมเข้าไปในห้องที่ถูกพามา ชุดมากมายก็ถุกเตรียมไว้ข้างใน
ด้านในมีผู้หญิงนั่งอยู่ที่เก้าอี้รอผมอยู่
“เธอคือเด็กหนุ่มที่พวกเขาบอกสินะ หือ? หืม ฉันมีภาพในหัวอยู่หลายแบบ เธอมายืนตรงนี้ให้ฉันหน่อยได้ไหม?” เธอพูดแล้วชี้ไปที่กระจกเต็มตัวขนาดใหญ่
“ได้เลย!”
ผมตอบแล้วไปยืนที่หน้ากระจก
“หืม มันเป็นชื่อฤดูใบไม้ร่วงที่น่าจะเหมาะกับพี่สาวของพวกเขาเพราะงั้น….”
เธอพึมพำกับตัวเอง หยิบชุดไปแหวนไว้บนราวใกล้ๆผม
“อันนี้ก็น่าจะดี…”
เธอเลือกชุดต่อขณะที่หยิบบางอันขึ้นมาเทียบที่หน้าของผม
หลังจากผ่านไปซักพัก ดูเหมือนว่าเธอจะเลือกชุดเสร็จแล้ว และมันก็มีชุดจำนวนมากแขวนอยู่ข้างๆผม
“โอเค! นี้น่าจะพอแล้ว”
“เอ่อ ผมควรใส่ตัวไหนหรอ?”
ผมอดไม่ได้ที่จะถามเธอด้วยความสงสัย
“อืม อย่างแย่ก็ทั้งหมดเลยมั้ง?”
“เอ่?”
“ตอนนี้ฉันจะเอาชุดพวกนี้ไปก่อน พวกเราจะแต่งหน้าให้กับเธอก่อนจะพาไปที่จุดถ่ายทำ”
เธอเรียกผู้หญิงที่ดูแลเรื่องแต่งหน้าแล้วเอาชุดไปที่ไหนซักแห่ง
“เดียวฉันจะแต่งหน้าให้เธอนะ โอเคไหม?”
“อะโอเค คุณจัดการได้เลย”
“ว้าว หน้าของเธอเหมือนกับเด็กผู้หญิงเลย ผิวเธอก็เนียนมาก!”
“จะจริงหรอ…?”
ผมไม่เคยเปรียบเทียบผิวของผมก็ับคนอื่นเพราะงั้นผมเลยไม่รู้เลย
“เอาหละ มาเริ่มแต่งหน้ากันเถอะ”
ดวงตาของเธอเริ่มจริงจังขึ้นแล้วเธอก็เริ่มตกแต่งใบหน้าของด้วยทักษะอันหน้าทึ่ง
“…เสร็จแล้ว”
“นะนี้คือผมหรอ…ผมไม่ชินกับมันเลย…”
“ฮิฮฺ มันเหมาะกับเธอมากเลยหละ”
“ขอบคุณ”
ผมดีในที่ได้รับคำชม แต่ผมไม่แน่ใจว่ามันจะโอเคไหมที่ผู้ชายจะเป็นแบบนี้… บางที่มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงมัน
“เอาหละ ไปที่ต่อไปกันเถอะ ตามฉันมานะ”
“โอเค!”
ผมตามช่างแต่งหน้าไปที่ล็อบบี้ที่คาโอรุซังและคนอื่นๆรออยู่
“ขอโทษที่ทำให้รอนะ…”
ผมกลับมาเจอกับผู้จัดการ คาโอรุซัง และยูระซังอีกครั้ง
“ยินดีตอนรับกลับยูกิคุง เธอน่ารักเมหมือนเดิมเลยนะ”
“ช่าย! เธอดูมากวันนี้!”
“พอแต่งหน้าแล้วเธอโดดเด่นมาก…”
“อิอิ ขอบคุณ”
การได้รับคำชมไม่ได้รู้สึกแย่เลย แต่ผมก็ยังรู้สึกอาย
แล้วรถคันใหญ่ก็พาเราไปที่จุดถ่ายทำ
*********************
“หืม? พวกคุณหาคนมาแทนได้แล้วหรอคะ?” ฉันถามด้วยความแปลกใจ
“ใช่แล้ว และเธอก็น่ารักมากเลย ฉันจะส่งรูปให้เธอดูพรุ่งนี้นะ ฉันคาดหวังกับเธอจะหวานใจ”
“ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว!”
“อ่อ แล้วก็นะถ้าเราถ่ายทำกับเสร็จเร็วกว่าที่คิดเธอสามารถอยู่ที่นี้ต่อได้นะ เธออยากจะสนุกกับช่วงหยุดหน้าร้อนบ้างใช่ไหมหละ?”
“หืม จะดีหรอคะ? แล้วเรื่องตารางงานหละ”
“ถ้าเราถ่ายทำกันเสร็จแล้วละนะ! ฉันคิดว่าเธอจะจัดการมันได้โดยไม่มีปัญหา ฮารุกันจัง เพราะงั้นฉันไม่กังวลเลย”
“ขะขอณคุณนะคะ! ฉันอยากจะไปอากิฮาบาระนานแล้ว…”
“เป็นความคิดที่ดีที่รัก มันคือแดนศักดิ์สิทธิ์สำหรับโอตาคุใช่ไหม? ฉันเองก็อยากไปเหมือนกัน ฉันไม่ได้ไปมานานแล้ว”
“หืม คุณก็เป็นโอตาคุเหมือนกันหรอคะผู้จัดการ?”
“ฉันชอบของน่ารักๆนะ ฉันมีสินค้าหรูหราหลายอยากเลยที่บ้าน แล้วก็มีโมเดลน่ารักๆด้วย”
“นั้นมัน….น่าแปลกใจมาก”
“ฉันได้ยินบ่อยแล้วหละ…”
“ฮะฮะฮะ…”
หลังจากคุยกับผู้จัดการจนจบ ฉันตัดสินใจจะเข้านอนเร็วขึ้น เพื่อเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้
นอนหลับให้เพียงพอสำคัญสำหรับสาวงาม
รุ่งเช้ามาถึง และหลังจากเตรียมตัวเสร็จ ฉันก็มุ้งหน้าไปที่สาขาหลักเพื่อรับชุดและแต่งหน้า
ครั้งนี้พวกเขาแบ่งชุดออกเป็นสองกลุ่มไว้ที่รถของสตูดิโอ และฉันก็ไปประจำที่รถคันหนึ่งแล้วรอ
เด็กที่ฉันจะต้องจับคู่ด้วยพร้อมแล้ว พวกเราเลยออกมาจากที่นั้นกัน
ฉันหวังว่าจะถ่ายทำเสร็จเร็ว ฉันจะได้ไปที่อากิฮาบาระได้
***************
แปลเร็วเพราะคำน้อยน้อยลงจนน่าตกใจ…. ไม่สิต้องบอกว่าบทคอมมิกเก็ตมันมีคำเยอะกว่าปกติเกือบเท่าตัวเลยมากกว่า….
-A Cup of Owls
