เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ - ตอนที่ 6 เดบิวหละ!
วิธีการอ่านเพื่อความเข้าใจในการอ่าน
” ” คือตัวละครพูด
[ ] ยูกะที่ดัดเสียง
< > มาลแมลโลว์
– แชท
( ) คำอธิบายจากต้นฉบับ
( ) คำอธิบายจากผู้แปล
***********************
คลิปที่อัพโหลดไปได้รับการตอบกลับดีเกินคาด ทำให้ยอดผู้ติดตามของผมเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ถึงแม้ว่าผมจะอัพคลิปทำอาหารไปอีกสองคลิปหลังจากคลิปแรก แต่ทุกคนก็ดูจะชอบกัน
ที่จริงแล้วผมอยากจะทำคลิปอื่นๆนอกจากคลิปทำอาหารด้วย แต่เพราะผมยังไม่ได้ไลฟ์เลยผมเลยยังไม่รู้ว่าคนดูอยากดูอะไรกัน ดังนั้นผมเลยซื้อเวลาด้วยคลิปทำอาหารไปก่อน
คลิปแรกเป็น คาราเกะ ทามาโกะยากิ และ คินปิระ คลิปต่อมาผมทำพาสต้า ผมชอบคาโบนาร่า ผมเลยทำแบบไม่ใช้ซอสแบบดังเดิมที่ใส่ครีมลงไป
มันง่าย อร่อย และจุดใจ
สำหรับคลิปที่สามผมทำ เท็นชินฮัง (ข้าวหน้าไข่เจียวปูราดซอสข้นเหนียวคล้ายราดหน้า) เมนูง่ายๆที่แค่ตีปูอัดลงไปในไข่และทอดมันจนนุ่มฟู ก่อนจะเอาไปโป๊ะบนข้าวสวยร้อนๆ ปิดท้ายด้วยการาดซอสข้นแบบจีนลงไปเป็นอันเสร็จ
ผมตัดต่อและอัพโหลดคลิป และยังทำงานพาร์ทไทม์ในช่วงวันหยุดด้วย
ก่อนจะรู้ตัวอีกที่สุดสัปดาห์ต่อมาก็มาถึงแล้ว รู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปเร็วมากเลย
ถ้าทุกอย่างยังเป็นไปได้ด้วยดีแบบนี้และผมสามารถหาเงินจากชาแนลได้ ผมอาจจะไม่จำเป็นต้องทำงานพาร์ทไทม์อีกแล้ว
ผมคิดแบบนั้นก่อนจะเตรียมตัวไลฟ์
วันนี้ผมจะไลฟ์โดยแสดงอวาต้าของผมทั้งหมด ผมเลยสวมใส่อุปกรณ์โมชั่นแทรกเกอร์ทั้งตัวผม
อุปกรณ์แทรกเกอร์สามารถหาซื้อได้ในราคาประมาณหมื่นเยนต่อชิ้น แต่ปัญหาคือมันต้องเตรียมไว้สำหรับทั้งตัวนะสิ
นับรวมตัวสำรองแล้ว ผมเตรียมไว้ 10 ตัวเลยหละ
อีกทั้งผมยังมีถุงมือที่สามารถตรวจสอบการขยับนิ้วมือของผมได้ด้วย แต่มันจะร้อนมากเลยถ้าสวมพวกมันเพราะงั้นผมต้องเปิดเครื่องปรับอากาศทุกครั้งที่ใส่มันเพื่อป้องกันไม่ให้ร้อนจนเป็นลม
ผมประกาศในทวิตเตอร์ว่าไลฟ์จะเริ่มในอีก 10 นาที และเริ่มตรวจสอบการตั้งค่าของ ยูทูปไลฟ์
ผมเปิดโปรแกรมสำหรับไลฟ์และเชื่อมมันเข้ากับโปรแกรมที่จัดการโมเดลอวาต้า
แล้ว อวาต้าก็ปรากฎขึ้น ชิราฮเมะ ยูกิ เริ่มขยับไปมาในหน้าจอ สอดคล้างการขยับร่างกายของผม
หลังจากมั่นใจว่าทุกจุดไปจนถึงนิ้วมือสามารถขยับได้อย่างถูกต้อง ผมก็พร้อมแล้ว
ผมดัดเสียงของผม ตอนนี้ผมคือยูกะ
ถึงเวลาไลฟ์แล้ว
เอาหละ มาเริ่มการเดบิวในฐานะวีทูปเบอร์ของผมกันเถอะ
**********************************
[ขอบคุณที่รอน้าทุกคนนน ผม ชิราฮิเมะ ยูกะ มาแล้ววว!]
– ในที่สุด
– เธอมาแล้ววววววว ━━ヽ(゜ヽ(゜∀ヽ(゜∀゜ヽ(゜∀゜)ノ゜∀゜)ノ∀゜)ノ゜)ノ)ノ━━━!!!
– น่ารักตั้งแต่เริ่มเลยนะ
– ยูกะจว้างง เธอน่าย๊ากก
– วันนี้เธอจะทำอะไรบ้าง
ผมทักทายผู้ชม ผลตอบรับในช่องแชททำให้ผมรู้สึกเป็นที่ต้อนรับมากกว่าที่คาด
มันไม่ใช่ประสบการณ์ที่อินดี้ คอนเท็นครีเอเตอร์จะได้รับง่ายๆ
ผมรู้สึกขอบคุณอาจารย์ยูรุจากใจจริง
[ขอบคุณที่มาดูไลฟ์ในวันนี้น้า! ผมอยากจะใช้โอกาศนี้แนะนำตัวเองอีกครั้ง และอ่านมาร์ชแมลโลว์ที่ผมรบรวมมากจากทวิตเตอร์ ผมจะทำแบบสอบถามเกี่ยวกับคลิปในอนาคตของผมด้วย เพราะงั้นขอให้ทุกคนอยู่ด้วยกันจนจบด้วยน้าาา]
(ผู้แปล : มาร์ชแมลโลว์เป็นsnsที่สามารถถามคำถามให้กับเจ้าของมาร์ชแมลโลว์โดยตรงโดยไม่จำเป็นต้องระบุชื่อ นิยมใช้กันใน Vtunber เพื่อตอบคำถามแฟนๆ)
– ผมส่งมาร์ชแมลโลว์ไปนะ หวังว่าเธอจะอ่านมัน
– ฉันก็ส่งไปเหมือนกัน
– ฉันด้วย
– ฉันจะรอแบบสอบถามเลย ฉันเป็นพวกนอนไม่หลับตอนกลางคืน
– ผมจะอยู่กับคุณเอง (จงใจพูดกำกวม)
[มาเริ่มจากการแนะนำตัวกันน้า อย่างที่ผมเคยบอกไป ผม ชิราฮิเมะ ยูกะ อายุ 17 ปี และสูง 150 เซนติเมตร!!]
– ไม่มีทางอะ มันไม่จริงหรอก
– ใครจะรู้เธออาจจะสูงแค่ 140…
– ห่า? 17 จริงดิ
– มันเขียนไว้ในข้อมูลชาแนล เพราะงั้นฉันไม่คิดว่าเธอโกหกเพราะเธอไม่สามารถทำเงินจาก ชาแนลที่ใส่ประวัติปลอมได้
– ขอบคุณสำหรับคำอธิบายนะพี่ชาย ช่วยได้เยอะเลย
[ผมพูดจริงๆนะ ผมสูง 150 ซม ในชีวิตจริงเลย!!]
– lmfao วีทูปเบอร์ได้เปิดเผยชีวิตจริงแล้ว
– XD
– LOL
– ตัวละครของเธอไม่ได้ว่างบทหรือประวัติอะไรไว้ด้วยซ้ำ
[ระ-เรื่องนั้นช่างมันเถอะ! มาม๊าของผมคือ คาคิซากิ ยูรุ มาม๊ายูรุหละ! ]
– คาคิซากิ ยูรุ : ฉันยินดีจะตายในวินาทีนี้เลย…
– มาม๊าได้ปรากฎตัวแล้ว แต่ก็ตายในทันที
– มาม๊า ยูรุ?!
– เกิดอะไรขึ้นกับอาจารย์ยูรุผู้สุขุมเยือกเย็น!!??
– เผยธาตุแท้ออกมาแล้วสินะ
[โอ้ มาม๊ายูรุอยู่ด้วยหละ ขอบคุณที่มาน้าาา]
ผมพูดด้วยรอยยิ้ม
– คาคิซากิ ยูรุ :
– ฉุกเฉิน! ฉุกเฉิน! มาม๊ายูรุได้จากเราไปแล้ว!!
– แม้งเอ้ย น่าเสียดายคนดีๆ
– เธอได้รับการชำระล้างด้วยรอยยิ้มนั้น…หืม? ทำไมพื้นใต้เท้าฉันกำลังหายไปละ
– a
– ฉันคิดไปเองหรือมีคนตายไปหลายคนตั้งแต่เริ่มแล้วเนี้ย
[เข้มแข็งไว้นะทุกคน! อย่าตายจากผมไปเลย!]
– ฉันคืนชีพแล้ว
– อึก ไม่ต้องห่วง มันแค่แผลสาหัส ไม่ใช่อะไรที่ต้องกังวล
– ฉันไม่ได้ตายนะ
– คาคิซากิ ยูรุ : ฉ-ฉันโอเค เธอพูดต่อได้เลย
– มาม๊ายูรุ มันสายไปแล้วที่จะทำตัวสุขุมตอนนี้
[เอ่อ งั้นต่อไปผมจะเริ่มตอบ มาร์ชแมลโลว์ที่ทุกคนส่งมาน้าา]
– ร่างกายของผมพร้อมแล้ว
– ฉันหวังว่าจะไม่มีมาร์ชแมลโลว์ไหม้นะ (ผู้แปล : มาร์ชแมลโลว์ที่ไม่ดี)
– ยูกะจังน่ารัก ผมมั่นใจว่าเธอจะไม่เป็นอะไร
– ไม่มีเรื่องลามกนะ โอนี่จะไม่ยอมทนกับอะไรแบบนั้น
[เอาหละ ผมจะเริ่มอ่านมาร์ชแมลโลว์แรกแล้วนะ!]
<ยุกะจังเป็นอินดี้วีทูปเบอร์ เธอพอจะบอกได้ไหมว่าทำไมเธอถึงมาเดบิว และเธอเจอปัญหาอะไรบ้าง? แล้วก็นะฉันรู้จักวีทูปเบอร์ที่เธอชื่นชอบด้วย ถ้ามีนะ>
– เป็นอันที่โอเคแหะ
– ขอบคุณพระเจ้าที่เป็นคำถามธรรมดา
– ไม่โกหกเลย ฉันก็สงสัยเหมือนกัน
[อย่างแรกเลย เกียวกับการเดบิวของผมนะมันมีเรื่องน่าอายอยู่ด้วยหละ คืองี้นะผมมีคนที่แอบชอบอยู่หละ]
– ห่ะ
– ถามจริง?
– เอาจริงดิ
– yamestop kudaplease… (ล้อ Coco จาก Hololive)
[ผมเป็นรุ่นน้องของเขาที่แอบชอบเขาอยู่ข้างเดียว แล้ววันหนึ่งผมพบว่าเขามีแฟนหนุ่มอยู่…]
– แม้ง
– ไม่ร้องน้า
– ผมก็เคยผ่านอะไรแบบนั้นมาแล้วเหมือนกัน ผมเข้าใจเลยว่ามันเจ็บแค่ไหน
[เพราะเขาชอบวีทูปเบอร์ ผมเลยคิดว่าถ้าผมมาเป็นวีทูปเบอร์ ผมจะแสดงให้เขาเห็นว่าผมก็มีความสามารถนะ นั้นแหละจุดเริ่มต้นของผม]
– มันเกียวข้องกันแบบนี้เองสินะ
– เข้าใจแล้ว…
– มาเป็นวีทูปเบอร์เพราะอกหัก นี้มันความคิดสร้างสรรค์ระดับไหนกันเนี้ย
[พอแล้วกับเรื่องเศร้าๆ มาพูดถึงเรื่องปัญหาที่ผมเจอกันดีกว่า อย่างแรกเลยนะ ร่างกายผมหละ มันเป็นไปไม่ได้เลยหละที่ผมจะทำได้ตัวเอง แต่ถ้าใช้อวาต้าทั่วๆไกปผมก็จะแสดงตัวตนของผมออกมาไม่ได้เต็มที่ ทุกคนเข้าใจใช่ไหม? ผมอยากจะเป็นวีทูปเบอร์ที่มีเอกลักษณ์มันทำให้การหานักวาดลำบากมากเลยหละ แต่ในที่สุดผมก็ได้คอมมิชชั่นให้กับมาม๊ายูรุที่ผมติดตามมานาน]
– ฉันเดาว่าทุกคนก็มีปัญหากับอวาต้าของพวกเค้า
– ฉันยอมแพ้ที่ตรงนั้นเหมือนกัน
– ถึงแม้ว่าอวาต้าทั่วไปจะมีคุณภาพมากขึ้นแล้ว แต่มันก็ยังมีโรคหน้าซ้ำอยู่ที่
[ต่อไปก็วีทูปเบอร์ที่ผมชอบ…ฮืม มันยากจะตอบเพราะมีเยอะมากเลยแหะ]
– เข้าใจเลย
– เดียวนี้มีวีทูปเบอร์ที่น่าสนใจเยอะด้วย
– ไม่ใช่แค่นั้นนะ แม้แต่พวกบริษัทเองก็เพิ่มขึ้น มันยากมากเลยที่จะตามให้ทัน
[เห็นด้วยเลย]
– 555 พูดอะไรละนั้นเธอก็เป็นวีทูปเบอร์นะ
– เธอแปลงร่างกลายเป็นโอตาคุวีทูปเบอร์แล้ว
[ยังไงก็ตาม เริ่มจากคนที่ผมชอบก่อนเลยก็ อุคิกุโมะ ฟูวาริจัง จาก อิมานาจิ รุ่นที่ 7!]
– โอ ฉันเข้าใจเลย
– เธอไม่มีทางเบื่อความชิวๆของเธอเลยหละ
– เรามีรสนิยมเหมือนกันเลย
[ส่วนวีทูปเบอร์ที่ผมนับถือ ก็น่าจะเป็น ชวาร์ตษ์ เดอะ กลินซ์ จาก วีไลฟ์รุ่นที่ 1 ละมั้ง? ]
– มาแล้วสินะ ด้านจูนินเบียวนะ
– การตั้งชื่อของเขาค้อนข้างจะประมาณหนึ่ง แต่เขาเป็นคนดี ฉันเลยเข้าใจ
– เขาน่านับถือ เขาช่วยไว้หลายคนเลยจากไลฟ์พูดคุยของเขา
[ถูกต้องเลย แต่คลิปของคนนั้นๆนะทำออกมาดีมากเลยหละ ถึงตอนนี้พวกเขาจะมีทีมงานแล้ว แต่ผมได้ยินมาว่ารุ่นแรกๆนะต้องทำทุกอย่างเองหมดเลยรวมทั้งตัดต่อด้วย ผมถึงนับถึงพวกเขามากๆ]
– จริงเลย ทำทุกอย่างเองหมดมันลำบากมากเลย
– ฉันเป็นห่วงเลยหละว่าพวกเขาจะเป็นล้มเป็นแล้งไปกันก่อน
– ฉันจำได้เลยว่าเผลอหลับไปตอนตัดต่อหลายครั้งเลย
[เอาหละ เราไปที่คำถามต่อไปกันดีกว่า]
<ผมเห็นคลิปทำอาหารของเธอ เธอทำกับข้าวให้กับครอบครัวด้วยหรอ>
– อาหารของเธอน่ากินมาก
– ใช่เลย
– จริงๆเลย
– แค่คิดถึงก็ทำให้น้ำลายไหลแล้ว
[เพราะพ่อแม่ของผมทำงานทั้งคู่ทำให้ยากที่จะแบ่งเวลา พวกเขามักจะทำกับข้าวให้ผมในวันหยุดผมมีความสุขมากเลยหละ แต่ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวผมเลยทำอาหารกินเอง]
– เป็นเด็กดีจังน้า…
– บริสุทธ์
– คาคิซากิ ยูรุ : ฉันอยากกินอาหารของยูกะ…
– ฉันคิดว่าเธอหายไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเธอยังอยู่กับเรา
– ฉันเข้าใจเลย
[เอ่?! แต่ผมยังไม่เก่งพอจะทำกับข้าวให้คนอื่นหรอก…]
– เจอจังหวะที่ตัดได้แล้ว
– “เอ่” นั้นน่ารักมาก
– อุก น่ารัก..
– คาคิซากิ ยูรุ : (´・ω・｀)
– แม้แต่มาม๊ายูรุกเริ่มดูน่ารักขึ้นมาแล้ว
[บะ-บางที่ ครั้งหน้าถ้าผมมีโอกาส..? ได้ไหม?]
– คาคิซากิ ยูรุ : สาบานเลยนะ
– ห่ะ
– หว่-
[มะ-มาต่อกันเถอะ]
<ฉันรักเธอ ยูกะจัง>
[อิอิ ขอบคุณน้า! ผมก็รักคุณเหมือนกัน โอเน่จัง!]
– !
– ?!?!?!?
– ฉันกำลังละลาย…
[ใกล้จะหมดเวลาแล้ว เพราะงั้นผมจะรีบไปต่อเลยน้า ทุกคนเข้มแข็งไว้น้า]
<เธอชอบอันไหนมากกว่า ไก่คาราเกะ หรือ ไก่ทอด?> (แบบญี่ปุ่น หรือ อเมริกัน)
[คาราเกะแน่นอน ไม่อนุญาติให้เห็นต่าง]
– รับทราบ
– จดๆ
– พวกบ้าคาราเกะสินะ
[ต่อไป!]
<ถ้าหัวใจพวกเราล้มเหลวหลังจากเธอเรียกพวกเราว่า โอนี่จัง หรือ โอเน่จัง เธอจะมาเยี่ยมพวกเราที่โรงพยาบาลไหม>
[ถ้ามีอะไรจริงๆ ผมไม่อยากให้ทุกต้องถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะอะไรแบบนั้หรอกนะ ตรวจสุขภาพกันด้วยน้า]
– ช่างน่ารักเหลือเกิน
– แต่มันเกิดขึ้นจริงๆนะ เธอไม่รู้หรอ
– เหมือนกัน
– ทางนี้ก็เหมือนกัน
– คาคิซากิ ยูรุ : มันเกิดขึ้นกับฉันเหมือนกัน
– มาม๊ายูรุก็ด้วย 555
– มาม๊ายูรู-
[มาเร่งเครื่องกันเถอะ!]
<ในหัวข้องานอดิเรก เธอบอกว่าชอบเล่นเกม เธอบอกหน่อยได้ไหมว่าชอบเล่นเกมแนวไหน แล้วเธอเล่นแนวไหนเก่ง>
[หึ ผมชอบคำถามนี้]
– เองเป็นใครฟระ
– อย่าเปลี่ยนมาใช้เสียหล่อแบบนั้นสิฟระ
– นั้นไม่ใช่เสียงที่อวาต้าแบบนั้นควรจะใช้
– ฉันขำกากเลยหละ
[โอเค หยุดเล่นตลกได้แล้ว แนวที่ผมชอบคือ RPGหละ ส่วนเกมที่ถนัดก็คงเกมยิงปืน]
– โอ เธอชอบเกมยิงปืน?
– FPS?
– แอคชั่น RPG สนุกดีนะ
[ช่าย พวก FPS!!]
– ฉันรอเธอไลฟ์พวกนั้นนะ
– เหมือนกัน
– รอดูเลย
[ผมมีแผนจะไลฟ์พวกนั้นอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงน้า]
– เย้
– เยี่ยมมม
– สาธุ…
[ต่อไปอันสุดท้าย]
<งานคอมมิกเก็ตสัปดาห์หน้า เธอจะไปเปิดบูทด้วยไหม?>
[ผมสนใจที่จะไปนะ แต่ตอนที่ผมตัดสินใจจะมาเป็นวีทูปเบอร์ช่วงเวลาจองบูทก็หมดลงแล้ว เพราะงั้นผมคงไม่ได้ไปเปิดบูทหรอก]
– ช่วยไม่ได้ละนะ
– โชคชตาไม่เป็นใจ
– บูทคอมมิกเก็ตปิดจองเร็วมาก
– ฉันอุสาหวังว่าเธอจะไปขายแพ็คเสียง..
– ฉันก็ว่างั้น
– ฉันเข้าใจเลยว่านายหมายถึงอะไร
[ขอโทษน้า แต่ว่านะถ้าฉันจะเข้ารวมละก็มันน่าจะเป็นคอมมิตเก็ทช่วงฤดูหนาวหละ แบบนั้นทุกคนโอเคไหม?]
– โอเคเลย
– จะรอน้า
– ถ้าคอมมิกเก็ตฤดูหนาวมาแล้ว ปลุกฉันด้วยนะ
– คาคิซากิ ยูรุ : รอเดียว
– มาม๊ายูรุ?
– โอ๋? อะไรหรอ?
[มาม๊ายูรุ?]
คาคิซากิ ยูรุ : ฉันมีบูทอยู่ ทำไมไม่มากับฉันหละ
[หืม?]
– หืม?
– เอาจริงดิ?
– รวมกันเปิดบูท?
– คาคิซากิ ยูรุ : ฉันจะส่งรายระเอียดไปให้ที่หลังนะ
[หืมมมมมมมมมม?!]
******************************
ตอนนี้แปลเหนื่อยมาก ยังไม่ได้ตรวจคำผิด ถ้าเจอคำผิดแจ้งได้นะครับ
A Cup of Owls
