เพราะเป็นเทพมังกรเลยไม่มีระบบพิเศษเหมือนเขาอ่ะ! - ตอนที่ 90 เรย์น่า

บทที่ 90 – เรย์น่า

“เอ้ะ..”

มิวพยายามรวบรวมความคิด แน่นอนว่ามิวแค่ตกใจว่าทำไมคนตรงหน้านี้ให้ความรู้สึกเหมือนแฟนเธอมากๆ

แต่มิวก็รู้ดีว่าไม่ใช่คนเดียวกัน เพราะหน้าตาคนคนนี้คือคนต่างชาติ อีกอย่างนี่จะต้องเป็นภายในหอคอยชั้นที่สี่แน่ๆ

แถมทุกอย่างรอบด้านก็ประดับประดาด้วยความหรูหราก็จริง แต่มันเป็นความหรูหราแบบในการ์ตูนแนวแฟนตาซีเลยก็ว่าได้

ก็คือไม่น่าจะใช่สิ่งที่อยู่โลกด้านนอกนั่นแหละนะ อีกอย่างแม้มิวจะรู้สึกเหมือนว่ามีพลังบางส่วนหายไป

แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดอยู่ดี หากเป็นคนอื่นถูกเอาพลังออกไปก็คงจะอ่อนแอลงมาก แต่มิวก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนตัวเองสูญเสียพลังแต่อย่างใด

พลังเธอรู้สึกจะลดหายไปแค่ครึ่งเดียว แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่ามิวอ่อนแอลงจนไม่สามารถสู้กับใครได้เลย

อันที่จริงความแข็งแกร่งก็ยังอยู่ในเกณฑ์ที่สูงกว่าคนหลายคน..แม้แต่องค์หญิงและองค์ชายอยู่ดีน่ะนะ

มิวพยายามตั้งสติกลับคืนมาแล้วก็วิเคราะห์สิ่งที่เกิดขึ้น

“พลังหายไปครึ่งหนึ่งงั้นสินะ.. แสดงว่าบทลงโทษที่ว่าคือทำให้พลังลดไปครึ่งหนึ่ง แถมถ้าตามที่เทพธิดานั่นบอก..”

“ที่นี่คงจะเป็นโลกที่ฉันต้องดำเนินเนื้อเรื่องภายในหอคอยของเนื้อเรื่องชั้นที่สี่งั้นสินะ แล้วคนตรงหน้านี้…”

มิวคิดในใจและเธอก็เดาได้ทันทีว่าเจ้าตัวคือคนของโลกนี้ แม้ตัวของเทรต้าก็น่าจะมาที่นี่พร้อมกับเขา แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้หน้าเหมือนเทรต้าแต่อย่างใด

พูดถึงหน้าเหมือนแล้ว มิวก้เหมือนจะหน้าตาเหมือนเดิมไม่มีผิดด ผมสีม่วงอมดำของเธอยังคงยาวสลวยอยู่เช่นเดิม

[แจ้งเตือนเควส]

ในฐานะที่คุณเป็นผู้ใช้วิชาศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก คุณต้องเป็นอาจารย์สอนวิชาศักดิ์สิทธิ์ให้กับสตรีศักดิ์สิทธิ์หรือร่าง ‘ธิดาเทพ’ ผู้เกิดมาพร้อมกับกายาไร้จิต เพื่อทำให้เธอปัดเป่าความชั่วร้ายที่เรียกว่า ‘จิตมรณะ’ ได้

[ของรางวัล]

ไม่ระบุ

……….

หน้าต่างเควสเด้งขึ้นมาพร้อมกับคำอธิบายที่มิวไม่เข้าใจสักนิด แต่เหมือนว่ามิวต้องสอนวิชาบางอย่างให้กับคนที่เป็นธิดาเทพที่ว่านั่นแหละ

แต่ปัญหาคือมิวต้องสอนอะไรนี่แหละ.. ไม่สิ ก่อนอื่นเลยต้องกลับมาสถานการณ์ปัจจุบันก่อน สาวน้อยไม่ทราบชื่อนี้กำลังกอดมิวด้วยความห่วงใยอยู่

มิวไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่เธอเหมือนจะรู้จักมิวตามบทบาทที่เทพธิดามอบให้กับมิว คำถามคือมิวควรปฏิบัติตัวอย่างไร

อย่างแรกแกล้งทำเป็นรู้จักจำอีกฝ่ายได้.. อย่างสองแกล้งทำเป็นจำอะไรไม่ได้.. แน่นอนว่าคำตอบของมิวมีเพียงอย่างเดียว

ตอนเจอคาโอรุครั้งแรกเธอก็ทำแบบนี้..

“เอ่อ.. ขอโทษนะ.. ที่นี่มันที่ไหนแล้วเธอเป็นใครเหรอ?”

มิวถามขึ้นด้วยความสงสัย อันที่จริงนี่ก็เป็นหนึ่งในบทลงโทษเหมือนกัน ในบางกรณีหากมิวไม่ทำเควสล้มเหลวเธอคงจะได้รับข้อมูลมากกว่านี้

อย่างน้อยก็น่าจะมีข้อมูลบทบาทที่มิวควรจะเป็นติดความคิดมาด้วย แต่เพราะบทลงโทษมิวจึงต้องงมหาเองทั้งหมดเพื่อเอาเคลียร์เควสดังกล่าว

“อ้ะ..”

ในตอนนั้นเองสาวน้อยคนนี้เหมือนพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองพึ่งทำอะไรที่เสียมารยาทไป เธอจึงรีบถอยออกห่างแทบจะทันที

เธอทำสีหน้ารู้สึกเหมือนเสียใจอยู่เล็กน้อย ราวกับว่าเธอไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ แต่เธอก็ซ่อนความรู้สึกนั้นอย่างรวดเร็ว

แสดงให้เห็นว่าเจ้าตัวนั้นเป็นคนเก็บอารมณ์ได้เก่งขนาดไหน

“นั่นสินะ ท่านจะจำข้าไม่ได้ก็ไม่แปลกสินะ”

แม้จะเห็นท่าทางแปลกๆ ของอีกฝ่ายมิวก็ไม่ได้มองคนเก่งขนาดนั้นเธอจึงเลือกที่จะต่อบทสนทนาเพื่อเก็บข้อมูล

ก่อนอื่นมิวต้องยืนยันชื่อตัวเองก่อน ไหนๆ ก็มาเรื่องว่าเสียความทรงจำแล้วมิวก็เลยขอเอาให้สุดทางเลยแล้วกัน

“เอ่อ.. ฉัน..เป็นใครเหรอ”

สาวน้อยที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็เหมือนจะตกใจเล็กน้อย เธอเลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจ เธอใช้ความคิดอย่างรวดเร็วจนทำให้ข้อสรุปอย่างหนึ่ง..

“เอ้ะ..หรือว่าท่านจำสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เหรอคะ?”

“อืม..ก็ประมาณนั้น”

เมื่อมิวตอบออกไปแบบนั้นสาวน้อยก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเหมือนกับว่าความรู้สึกเสียใจก่อนหน้านี้ของตัวเองดูเป็นคนคิดไปเองขึ้นมา

แต่พอมานึกดูว่าท่านคนนี้เสียความทรงจำ สีหน้าของสาวน้อยก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เพราะหากท่านผู้นี้เสียความทรงจำจริงๆ

แล้วมันไปถึงหูของคนอื่นๆ ละก็.. ปัญหาตามมามากมายแน่ๆ แถมสาเหตุที่คนคนนี้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งก็เพราะว่าเธอเป็นคนขอร้อง

อีกอย่างเพราะคนคนนี้เป็นคนที่แข็งแกร่งจนเกินไปทางฝั่งศาสนจักรจึงค่อนข้างระแวงเขา อันที่จริงจัดให้เขาเป็นภัยอย่างหนึ่งด้วย

หากเขาอยู่ในสถานการณ์ที่สูญเสียความทรงจำไปหมายความว่าใช้วิชาศักดิสิทธิ์ไม่ได้ เขาคงถูกศาสนจักรจัดการทันทีแน่

เมื่อสาวน้อยคิดเรื่องต่างๆ ออกมาได้แบบนั้นเธอจึงรีบอธิบายทุกอย่างให้กับมิวฟังโดยทันที

ซึ่งสำหรับเธอแล้วการที่มิวสูญเสียความทรงจำนั้นคือเรื่องใหญ่ที่สุดในตอนนี้ก็จริง แต่สำหรับมิวที่ไม่รู้เรื่องนั้นการแสดงออกไปแบบนั้น

แล้วได้ข้อมูลจากสาวน้อยคนนี้เธอรู้สึกเหมือนว่า ต่อให้เควสไม่บอก สาวน้อยคนนี้ก็บอกทุกอย่างมาหมด เหมือนกับ NPC ไกด์เหมือนตอนเริ่มเกมเลย

ถ้าหากการไม่รู้คือบทลงโทษ.. งั้นการที่ให้สาวน้อยคนนี้มาอยู่ตอนเริ่มเกม บทลงโทษนั้นคงไม่ใช่บทลงโทษอีกแล้วล่ะ

“ปัญหาด้านการดีไซน์แพทเทิร์นของเกมชัดๆ”

มิวได้แต่คิดแบบนั้นพร้อมกับอธิบาย.. มิวในโลกนี้..ก็ชื่อว่ามิวเหมือนเธอเลยก็จริง แต่มิวเหมือนจะมีประวัติที่ว่าเคยอาศัยอยู่ในโลกนี้

เมื่อราวๆ สิบกว่าปีก่อนนั้นมิวนั้นได้ปรากฏตัวขึ้นเพื่อช่วยเหลือเมืองแห่งนี้จากภัยอย่างหนึ่งเข้า เป็นภัยครั้งใหญ่ที่มากพอจะทำลายเมืองได้

แต่คนที่มาช่วยไว้ก็คือมิว.. แต่คนที่เห็นมิวว่าใช้วิชาอะไรนั้นก็ไม่มีใครรู้แม้แต่นิด อย่างไรก็ตามก็มีคนหนึ่งที่ได้คุยกับมิวและมิวก็บอกว่าเธอเป็นผู้ใช้วิชาศักดิ์สิทธิ์

และถ้ามิวเป็นตามที่ว่า คนที่ใช้วิชานั้นหยุดศัตรูรุกรานเมืองของศาสนจักรแห่งนี้ได้คงเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุด

ด้วยเหตุนี้ทางฝั่งศาสนจักรจึงค่อนข้างเป็นกังวลเกี่ยวกับตัวตนที่ทรงพลังเกินไปนั้น จึงมีการประกาศตามจับมิว

แต่มิวก็หายตัวไปจากทางโลกทำให้ไม่มีคนหาเธอเจอได้อีก เหมือนเธอก็น่าจะรู้ตัวว่าตัวเองถูกไล่ล่าแต่เธอไม่ต้องการเป็นศัตรูกับศาสนจักรเลยเลือกจะหลบหนี

แต่ทว่าผ่านมานับสิบปี.. ภัยพิบัตินั้นกำลังจะเริ่มขึ้น ศาสนจักรไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอนใบประกาศตามจับมิวออก

และประกาศตามหาคน.. มาเพื่อช่วยธิดาเทพของพวกเขา

เพราะธิดาเทพก็คือผู้ที่มีกายาไร้จิตเพียงคนเดียวซึ่งไม่ได้รับผลกระทบจากอสูร ‘จิตมรณะ’ นี้.. พูดง่ายๆ คือเธอเป็นคนเดียวที่สามารถเข้าไปชำระล้างจากภายในได้

แต่ว่าการจะชำระล้างจิตมรณะต้องใช้วิชาศักดิสิทธิ์ที่ทรงพลังขีดสุดเท่านั้น และคนที่ทรงพลังมากที่สุดก็คือตัวมิวที่จัดการกับกองทัพจิตมรณะซึ่งบุกมาเมื่อหลายสิบปีก่อน

อาจจะดูหน้าด้านอยู่บ้างที่ขอความช่วยเหลือจากคนที่ตัวเองตามจับ แต่ทว่าภายใต้ภัยร้ายที่ขยับเข้ามาอีกครั้ง แถมครั้งนี้กองทัพจิตมรณะนั้นแข็งแกร่งขึ้น

พวกปีศาจจิตมรณะระดับสูงๆ มันสามารถแพร่ ‘จิตมรณะ’ ได้เพียงผ่านการจ้องมองได้ด้วยซ้ำ

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากขอความช่วยเหลือจากมิวเพื่อมาช่วยสอนธิดาเทพให้แข็งแกร่งใช้วิชาศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงได้

และมิวก็เหมือนจะตอบรับคำขอนั้นจึงมาที่ศาสนจักรนี้ทนที แต่ว่าเหมือนจะเกิดอุบัติเหตุดินถล่มจนตกลงไปในรังของพวกปีศาจจิตมรณะ

ยังดีที่ทางศาสนจักรไปเจอและช่วยมิวออกมาได้.. แต่มิวก็นอนหลับไปหลายวันพอสมควร มิวน่าจะเสียความทรงจำจากการตกลงไปในนั้นแล้วสู้กับปีศาจจิตมรณะระดับสูงละมั้ง

“เข้าใจเซตติ้งแล้ว”

มิวพึมพำกับตัวเอง การที่เทพธิดาตั้งเซตติ้งให้เธอเป็นคนลึกลับอาจจเพราะให้เธอนั้นเป็นตัวของตัวเองได้มากที่สุดหรือเปล่ามิวไม่รู้

แต่ไอ้เซตติ้งที่ว่าเสียความทรงจำที่มีที่มาที่ไปนี้ค่อนข้างจะช่วยเหลือมิวได้เยอะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องคิดสดขึ้นมาเองว่าเจออะไรถึงเสียความทรงจำ

“แต่ว่าท่านมิวสูญเสียความทรงจำไปแล้ว และไม่สามารถสอนวิชาศักดิ์สิทธิ์ให้ธิดาเทพได้แน่ๆ ใช่ไหมละคะ?”

“อืม..”

ก็นะ ต่อให้มิวไม่บอกว่าตัวเองเสียความทรงจำ เธอก็ไม่รู้เกี่ยวกับไอ้วิชานั้นอยู่ดี กล่าวคือเธอก็สอนไม่ได้อยู่ดีอะนะ

“และนั่นแหละค่ะ ประเด็น.. ถ้าหากความลับที่ว่าท่านมิวเสียความทรงจำถูกเปิดเผยให้พวกโบสถ์ได้รับรู้ละก็ มันคงจัดการท่านทันทีแน่ค่ะ”

“เอ้ะ.. ทำไมล่ะ”

มิวถามด้วยความสงสัย จริงอยู่ที่พวกนั้นอาจจะกลัวมิวเพราะความแข็งแกร่ง แต่ถ้ามิวเสียความจำไปแล้วจะมีอะไรให้กลัวอีกล่ะ ถูกไหม

“อันที่จริงพลังศักดิ์สิทธิ์ก็คือตามชื่อมันเลยค่ะ เป็นพลังที่ศักดิ์สิทธิ์เหมือนกับพระเจ้า ทรงพลังอยู่เหนือกว่าความคิดของเวทมนตร์ วิชาต่อสู้ทุกอย่าง”

“พูดง่ายๆ คือต่อให้ท่านเสียความทรงจำไป อีกไม่นานพลังศักดิ์สิทธิ์ในตัวท่านก็คงจะดึงเอาความทรงจำส่วนที่หายฟื้นฟูกลับมาได้อยู่ดี”

“ดังนั้นการกำจัดตอนเสียความทรงจำนั้นจึงถือเป็นวิธีที่ง่ายและเร็วที่สุด ต่อให้พวกมันไม่สามารถกำจัดปีศาจจิตมรณะได้ก็ตาม”

“เพราะว่ากันตามตรงพวกโบสถ์ที่มันถอนการประกาศจับก็เพราะว่าไม่อยากหาเรื่องท่านพร้อมกับการบุกของปีศาจ”

มิวที่ฟังมาถึงจุดนี้ก็ขมวดคิ้ว ตามเนื้อเรื่องเจ้าพวกนี้ขอให้เธอมาช่วยไม่ใช่เหรอ สาวน้อยคนนี้ก็เป็นคนพูดเองในตอนแรก

แต่ทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็นว่าไม่ได้ขอความช่วยเหลือแต่เป็นไม่อยากสร้างศัตรูพร้อมกัน สาวน้อยเหมือนจะเห็นความคิดมิวเธอจึงพูดขึ้น

“อันที่จริงคนที่ขอร้องให้พวกนั้นขอให้ท่านมาช่วยก็คือข้าเอง.. ข้าอ้างว่าตัวเองไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถช่วยพวกเขาจากปีศาจจิตมรณะได้”

“ข้าต้องการให้คนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเรื่องวิชาศักดิ์สิทธิ์มาช่วยฝึกให้ ไม่งั้นไม่ต้องพูดถึงท่านมิวเลย แค่เอาตัวรอดจากปีศาจจิตมรณะก็คงไม่รอด”

“พวกมันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลืนคำและขอความช่วยเหลือจากท่านน่ะ”

มิวที่ฟังมาถึงจุดนี้ก็ร้อง “เอ้ะ” ขึ้นมา

“เธอเป็นคนขอ..?”

“อ้ะ.. ค่ะ ลืมแนะนำตัวไปสินะคะ ข้ามีชื่อว่าเรย์น่า เทียมูน เป็นคนที่ต้องเป็นลูกศิษย์ของท่านมิวน่ะ”

เอ้ะ… มิวได้แต่คิ้วกระตุก ตอนแรกเธอคิดว่าอีกฝ่ายเป็นแค่ตัวช่วยอธิบายเนื้อเรื่องเหมือนกับไกด์ตอนเล่นเกม.. เหมือนเทพธิดาใส่เธอมาเพื่อช่วยอธิบายให้มิวเข้าใจง่าย

แต่ไหง.. คนที่มาอธิบายทุกอย่างให้เธอฟังมันดันเป็น…

ธิดาเทพหรือสตรีศักดิ์สิทธิ์ตัวหลักเดินเรื่องที่เหมือนกับผู้กล้าในนิยายไปได้เนี่ย!

แถมเป็นคนที่เควสบอกด้วย เจอตัวง่ายเกิ๊น!

ง่ายจนเหมือนเควสในชั้นก่อนหน้านี้เป็นมุกตลกล้อเล่นไปเลย