เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 723 คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว (3)/ตอนที่ 724 คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว (4)
ตอนที่ 723 คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว (3)
เงียบไปนาน เมื่อครู่ถังอิ่นใช้เสียงน่าเอ็นดูและว่าง่ายเอ่ยออกมา
มุมปากซู่อีอดไม่ไหวที่จะยกยิ้มขึ้น ทว่านางก็เกรงว่าถังอิ่นจะสังเกตเห็นจึงค่อยๆ หุบลง
ถึงตอนนั้นก็มีลูกของชิงเอ๋อร์กับหนานเสียนแล้ว นางหนูนี่คงจะล้มเลิกได้แล้ว…
…
จวนเฟิงอวิ๋น
ตั้งอยู่บนเขาสูง
ศิษย์สองคนเฝ้าอยู่ที่บริเวณประตูจวน พวกเขาเห็นร่างงดงามปรากฏสู่สายตาจากที่ไกลลิบๆ
ดวงตาของศิษย์ทั้งสองคนนั้นฉายแววประหลาดใจก่อนจะเรียกสติกลับมา กำลังคิดจะเข้าไปขวางก็เห็นหงอวี้ที่ตามหลังหญิงสาวมาด้วย
“นี่…ผู้พิทักษ์หงอวี้มิใช่หรือ?”
สีหน้าศิษย์คนซ้ายมือเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง เหมือนเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้รีบเปิดทางให้ด้วยท่าทางเคารพนอบน้อม
หลังจากเฟิงหรูชิงก้าวเข้าจวนเฟิงอวิ๋นได้โดยไม่มีสิ่งใดกีดขวาง ไม่นานก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งรีบร้อนเดินมาภายใต้การนำของผู้อาวุโสเหลยอวิ๋น
ฝีเท้าทุกคนตรงมาที่ตรงหน้าเฟิงหรูชิงด้วยความรวดเร็วแล้วจึงหยุดลง
“ยินดีต้อนรับคุณหนูใหญ่กลับจวน”
“ยินดีต้อนรับคุณหนูใหญ่กลับจวน!”
เสียงดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้านานไม่จางหาย
“ผู้อาวุโสเหลยอวิ๋น” เฟิงหรูชิงยกมุมปากขึ้นยิ้มบางๆ สายตาของนางหยุดอยู่ที่ใบหน้าสูงอายุของผู้อาวุโสเหลยอวิ๋น “ห้องของข้าจัดเตรียมไปถึงไหนแล้ว?”
ผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นโค้งตัวอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน น้ำเสียงเคารพนอบน้อม “เรียนคุณหนูใหญ่ ตอนนั้นเฟิงชิงย่วนของท่านถูกถังอวี้ยึดครอง ตอนนี้ข้าได้จัดการใหม่ทั้งหมด น่าจะสามารถเข้าอยู่ได้แล้ว”
“ดี อีกเดี๋ยวท่านไปที่จวนของข้าหน่อย ข้ามีเรื่องจะฝากฝังท่าน นอกจากนี้เด็กสาวสองคนนี้คอยปรนนิบัติข้ามาตั้งแต่เล็ก ท่านจัดการให้ข้าหน่อย จัดให้อยู่ใกล้ๆ เฟิงชิงย่วนของข้า”
“ขอรับคุณหนูใหญ่!”
สาวใช้สองคนที่เฟิงหรูชิงพามาผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นย่อมไม่กล้าละเลย เขาสั่งคนให้ไปจัดเตรียมที่พักให้พวกนาง
เห็นดังนั้นเฟิงหรูชิงก็ไม่สนใจคนอื่นๆ อีก ตรงไปยังเฟิงชิงย่วน
มองไปทางที่เฟิงหรูชิงจากไปแล้วสายตาผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นก็หันมายังหงอวี้และคนอื่นๆ
“ก่อนหน้านี้พวกเจ้าอยู่ที่ไหนตอนนี้ก็สามารถกลับไปที่นั่นได้ แน่นอนว่าข้าเห็นคุณหนูดูเหมือนว่าจะพอใจพวกเจ้ามาก วันหน้าพวกเจ้าก็จะเป็นคนข้างกายของคุณหนู”
เหล่าสาวใช้ล้วนดีอกดีใจ เทียบกับการฝึกฝนในจวนเฟิงอวิ๋นแล้วพวกนางเต็มใจที่จะติดตามเฟิงหรูชิงมากกว่า
จากจุดนี้จะเห็นได้ว่า การตัดสินใจเลือกของพวกนางในตอนนั้นไม่ผิด!
“แยกย้ายเถอะ”
ผู้อาวุโสผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นโบกมือแล้วหันหลังจากไป
“นี่คือโอกาสที่ผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นให้พวกเจ้า” หงอวี้ยิ้มบางๆ หันหลังกลับไปมองเหล่าสาวใช้ที่ท่าทางนอบน้อม “ตอนนั้นเขาถามทุกคนแล้วว่ายินดีรับโอกาสนี้หรือไม่ มีเพียงพวกเจ้าที่เชื่อผู้อาวุโส
เหลยอวิ๋นจึงได้ตัดสินใจในสิ่งที่ตัวเองไม่มีวันเสียใจไปตลอดชีวิต!”
ด้วยพรสวรรค์ของคนเหล่านี้ ในจวนเฟิงอวิ๋นแม้จะเป็นเพียงศิษย์คนหนึ่ง ทว่าก็สามารถมีที่ยืนในจวนเฟิงอวิ๋น
กลับกันหากไปแคว้นหลิวอวิ๋นเป็นเพียงสาวใช้เล็กๆ คนหนึ่ง ไม่มีการบ่มเพาะใดๆ และยิ่งไม่มีสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในการฝึกตบะเหมือนจวนเฟิงอวิ๋น
ดังนั้น…
ผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นในตอนนั้นพูดเป็นประโยคเดียว นี่คือโอกาส ดูสิว่าผู้ใดจะคว้าเอาไว้ได้!
เขาไม่ได้บีบบังคับผู้ใด ดังนั้นสุดท้ายแล้วที่ยินดีไปเป็นสาวใช้มีเพียงบรรดาคนตรงหน้านี้
“พวกเจ้าก็เหนื่อยกันแล้ว พักผ่อนให้สบาย หลังจากนี้มีเวลาก็มารอรับคำสั่งที่เฟิงชิงย่วน”
พูดจบหงอวี้ก็หันหลังจากไป ทิ้งไว้เพียงบรรดาสาวใช้
…………………
ตอนที่ 724 คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว (4)
เหล่าสาวใช้ก็ไม่ได้อยู่ต่อ กำลังคิดจะเดินไปทางที่พักศิษย์ทว่าจู่ๆ ก็มีเสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นมาขัดฝีเท้าของพวกนาง
“ข้าคิดว่าใครกลับมาเสียอีกที่แท้ก็เป็นพวกเจ้า เจิ้งฉู่ฉู่ อยู่ในจวนเฟิงอวิ๋นเป็นศิษย์ดีๆ พวกเจ้าไม่เป็นอยากจะไปเป็นสาวใช้อะไรนั่น เจ้าคิดว่าเจ้าไปประจบคุณหนูใหญ่แล้วจะนำพาความช่วยเหลืออะไรมาให้เจ้างั้นหรือ?”
สีหน้าเจิ้งฉู่ฉู่เปลี่ยนไปเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวที่โผล่มาท่ามกลางฝูงชน “มั่วเฟยเฟย! คุณหนูใหญ่เพิ่งจะกลับจวนมาข้าไม่อยากคิดเล็กคิดน้อยกับเจ้า เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์สุภาพสตรีที่อ่อนโยนของข้า รู้แล้วก็ไสหัวไปซะ!”
ใบหน้างดงามของมั่วเฟยเฟยเผยยิ้มเย้ยหยัน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง “เจ้าเป็นแค่คนที่คิดเพ้อฝันหวังจะประจบคุณหนูใหญ่เพื่อเลื่อนตำแหน่งก็เท่านั้น น่าเสียดายที่จวนเฟิงอวิ๋นดูกันที่ความสามารถ เมื่อไม่กี่วันก่อนข้าก้าวขึ้นหลิงอู่ขั้นกลางแล้ว แต่เจ้า…ละทิ้งเวลาไปตั้งครึ่งปีเต็มๆ”
ครึ่งปีสำหรับผู้บำเพ็ญตบะแล้วไม่นับว่ายาวนาน แต่กลับสำคัญเป็นอย่างยิ่ง
หากอยู่ข้างนอกเสียเวลาไปครึ่งปีโดยไม่ได้อะไรเลย ย่อมต้องถูกคนอื่นๆ ก้าวข้ามไป
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงในจวนเฟิงอวิ๋นที่มีการแข็งขันกันอย่างดุเดือดแล้วด้วย
“มั่วเฟยเฟย เจ้าอย่าให้มันเกินไปนัก!”
สีหน้าสาวใช้คนอื่นๆ ก็ไม่น่ามองเช่นเดียวกัน
ตอนนั้นที่ผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นเอ่ยเรื่องนี้กับพวกนางมั่วเฟยเฟยเป็นคนแรกที่ปฏิเสธ ดีที่ผู้อาวุโสจิตใจดีไม่ได้คิดบัญชีกับนาง ไม่เช่นนั้นนางที่เป็นเช่นนี้ยังคิดจะอยู่ในจวนเฟิงอวิ๋นได้อีกหรือ?
“ข้าเกินไปตรงไหนกัน? ที่ข้าพูดไม่ใช่เรื่องจริงหรือ? อย่างไรเสียข้ากับนางเจิ้งฉู่ฉู่ไม่เหมือนกัน ข้าอาศัยความหมั่นเพียรกับความสามารถ นางก็แค่คนที่ประจบสอพลอคุณหนูใหญ่โดยเฉพาะก็เท่านั้น”
สายตารังเกียจของมั่วเฟยเฟยมองไปยังใบหน้าของเจิ้งฉู่ฉู่ ความรังเกียจในนัยน์ตานั้นเข้มข้นยิ่งนัก “คนเช่นนี้ไม่มีแม้แต่คุณสมบัติที่จะสู้กับข้า”
ครึ่งปีก่อนความสามารถของเจิ้งฉู่ฉู่กับนางพอๆ กัน ตอนนี้ผ่านไปครึ่งปีเกรงว่า…ผู้หญิงคนนี้จะถูกนางเหยียบไว้ใต้เท้านานแล้ว!
นี่ก็คือสิ่งที่นางเลือกตั้งแต่แรก!
หลายปีมานี้แม้นางกับเจิ้งฉู่ฉู่จะเป็นศิษย์สำนักเดียวกันแต่กลับเป็นคู่มือกัน เพื่อความยุติธรรมนางเคยชักชวนเจิ้งฉู่ฉู่ว่าจะถูกผลประโยชน์ทำให้ดวงตามืดบอดไม่ได้ สำหรับพวกนางแล้วพลังจึงจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
มีพลังจึงจะมีทุกอย่าง
ทว่าต่อหน้าคำตักเตือนจากใจที่คิดดีของนางเจิ้งฉู่ฉู่ก็ยังยืนกรานท่าเดียว นางไม่รู้เลยว่าเจิ้งฉู่ฉู่ที่เป็นคู่มือกับนางมานานหลายปีจะเป็นคนเห็นแก่ผลประโยชน์เช่นนี้
เพื่อให้สำเร็จเป้าหมายไม่เลือกวิธี! ต่อให้ต้องลดตัวไปเป็นสาวใช้ที่คอยรับใช้คนหนึ่ง!
“เจิ้งฉู่ฉู่!” เห็นสีหน้าเขียวคล้ำของเจิ้งฉู่ฉู่แล้วมั่วเฟยเฟยก็เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ สายตานางเหลือบมองลงมา “เคยยกเจ้าเป็นคู่มือเป็นความผิดของข้า…คนเช่นเจ้าไม่มีค่าที่จะเป็นคู่มือของข้า! ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้ข้าก้าวข้ามเจ้าแล้ว เจิ้งฉู่ฉู่ตอนนี้…เจ้าเสียใจหรือไม่?”
เจิ้งฉู่ฉู่จ้องมั่วเฟยเฟยชั่วครู่ ทว่าจู่ๆ นางก็หัวเราะออกมา
“เจ้าพูดไม่ผิด ข้าติดตามคุณหนูใหญ่ก็เพื่อเลื่อนตำแหน่ง เช่นนั้นแล้วอย่างไร? อย่างน้อย…ข้าก็เป็นคนของคุณหนู และข้าก็ไม่เคยเสียใจกับการตัดสินใจนี้!”
เพราะว่ามั่วเฟยเฟยไม่ได้เลือกเดินเส้นทางเดียวกับพวกนาง ก็ย่อมไม่รู้ว่าพวกนางได้รับผลประโยชน์จากในมือเฟิงหรูชิงมากเพียงใด
นั่นเป็นเรื่องที่คนอื่นไม่ได้มีนึกถึง!
ชีวิตนี้นางจะติดตามนางไม่มีวันเสียใจและยิ่งไม่มีทางล้มเลิก!
“พวกเราไปกันเถอะ”
เจิ้งฉู่ฉู่ไม่ได้สนใจหน้าที่ถมึงทึงลงของมั่วเฟยเฟยเดินผ่านนางไป ตั้งแต่ต้นจนจบนางไม่อธิบายใด ๆ ให้ตัวเองทั้งสิ้น
………………….
YOU MAY ALSO LIKE
