เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 753 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (4)/ตอนที่ 754 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (5)
- Home
- เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา
- ตอนที่ 753 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (4)/ตอนที่ 754 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (5)
ตอนที่ 753 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (4)
คนในโลกล้วนรู้ว่าคุณชายหนานเสียนตระกูลมู่กตัญญูยิ่งนักเชื่อฟังคำของมู่หลิง ไม่เพียงรูปงามไร้ผู้ใดเทียบเทียม แม้แต่พรสวรรค์ยังแข็งแกร่งยิ่ง
“อื้อ”
มู่หลิงพูดถึงเขาดีเช่นนี้ย่อมไม่ใช่เพื่อเขา เป็นเพื่อประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่าขอเพียงมู่หลิงหาหญิงสาวให้เขา เขาก็จะต้องรับเอาไว้อย่างเชื่อฟัง
เช่นนี้แล้ว…
เขาควรจะกลับไปนำมู่หลิงแขวนไว้บนกำแพงเมืองแล้วเฆี่ยนร้อยทีเพื่อเป็นการแสดงว่าเขาไม่กตัญญูหรือไม่?
“คุณชายหนานเสียน...” ผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นเห็นสีหน้านิ่งเงียบไปของหนานเสียนในใจก็ยิ่งอยู่ไม่เป็นสุข
หนานเสียนค่อยๆ เรียกสติกลับมา “ท่านแม่ของข้าชอบชิงเอ๋อร์มาก”
“…”
คำพูดของคุณชายหนานเสียนหมายความว่าอย่างไร?
“ไม่ว่าท่านแม่ของข้าจะชอบนางหรือไม่ นางล้วนเป็นคนเดียวที่ข้ายอมรับ”
ความหมายก็คือไม่ว่าใครก็ไม่อาจแทรกแซงการตัดสินใจของเขาได้
ประโยคแรกเขาบอกกับผู้อาวุโสเหลยอวิ๋น ในครอบครัวของเขามีคนที่ยอมรับชิงเอ๋อร์
คนเดียวที่ยอมรับนางไม่ได้ก็แค่มู่หลิงเท่านั้น!
แน่นอนหากเป็นเมื่อก่อนหนานเสียนไม่มีทางพูดกับผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นมากมายเช่นนี้ พูดแค่การตัดสินใจสุดท้ายก็พอแล้ว
ทว่าผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นในตอนนี้เป็นตัวแทนของน่าหลานเยียน
เขาจะทำให้น่าหลานเยียนรู้ ชิงเอ๋อร์แต่งกับเขาจะไม่มีวันได้รับความอยุติธรรมใด!
หนานเสียนไม่พูดมากอีก
เขาปิดประตูให้เฟิงหรูชิงแล้วเดินผ่านผู้อาวุโสเหลยอวิ๋นไป
ชุดขาวของชายหนุ่มภายใต้แสงจันทร์ปกคลุมดูเย็นยะเยือกยิ่งขึ้น ร่างที่ราวกับเทพเซียนเดินห่างออกไปเรื่อยๆ ค่อยๆ หายลับไปในความมืด
ราวกับไม่เคยมาเยือนมาก่อน...
…
วันรุ่งขึ้น
ภายใต้แสงอาทิตย์ยามเช้าหญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้น
นางบิดขี้เกียจแล้วลุกจากเตียง
หลายวันมานี้นางนอนน้อยจริงๆ แม้จะมีการฟื้นฟูจากเทียนหลิงกั่วแต่ก็ไม่สดชื่นเหมือนเมื่อคืน
“อาจเป็นเพราะข้าคิดถึงกั๋วซือมากเกินไป เมื่อคืนจึงได้ฝันเห็นเขา…”
นางรู้สึกว่าเมื่อคืนเหมือนมีคนมา
ทว่าในจวนเฟิงอวิ๋นก็ไม่มีเสียงใดๆ คิดดูแล้วนางคงคิดมากไปเอง
บางทีอาจเป็นเพราะนางคิดถึงกั๋วซือมากเกินไปจึงได้ฝันว่าเขามาหา
“รอข้าหาเฉินเอ๋อร์พบเสียก่อน ข้าก็จะได้กลับไปหากั๋วซือ”
เฟิงหรูชิงหรี่ตาลง
ในจวนเทียนเสินนั่นไม่ได้มีแค่ฉินเฉิน ยังมี…ตระกูลมู่!
หากนางมีโอกาสอยากจะเห็นเสียจริง ผู้หญิงที่บีบซู่อีให้ไป ทำร้ายหนานเสียนสองแม่ลูกมากมายเช่นนี้เป็นใครกันแน่!
“องค์หญิง”
หลิวลี่ยกน้ำล้างหน้าล้างตาเข้ามาจากนอกประตู
นางนำกะละมังวางไว้บนโต๊ะแล้วเดินไปตรงหน้าเฟิงหรูชิง
“องค์หญิง…คุณชายจิ่วหมิงแห่งหอแห่งแรกมาแล้วเพคะ”
เฟิงหรูชิงชะงัก “จิ่วหมิง? เขามาได้อย่างไร? หากไม่มีเรื่องอะไรเขาไม่มีทางมาหาข้า หลิวลี่เจ้าไปบอกให้เขารอเดี๋ยวข้าล้างหน้าหวีผมเสร็จแล้วจะไปหาเขา”
“เพคะองค์หญิง”
หลิวลี่ย่อตัวทำความเคารพเสร็จก็ถอยออกไป
…
จวนเฟิงอวิ๋น
ลานภายในจวน
จิ่วหมิงมือไพล่หลังข้างหนึ่งยืนอยู่ในศาลาหินตรงกลาง
มุมปากของเขามีรอยยิ้มบางๆ ดวงตากลับจ้องมองหญิงสาวที่เดินมาไม่ไกลไม่ละสายตา
“นางหนูเจ้าออกมาโดยไม่พูดไม่จาสักคำทำให้ข้าต้องตามหา”
นางหนูคนนี้อย่างไรเสียพวกเขาเคยผ่านการต่อสู้ในป่าสัตว์วิเศษมา ตอนนี้นางออกมากลับไม่พูดไม่จาสักคำ แม้แต่จะทักทายสักคำก็ไม่มีหายตัวไปดื้อๆ
หากเขาไม่มาหานาง ไม่รู้จริงๆ ว่านางจะไปหาเขาเองสักครั้งหรือไม่
“จิ่วหมิงเจ้ามาหาข้า…แคว้นหลิวอวิ๋นเกิดเรื่องอะไรอย่างนั้นหรือ? หรือว่าอาหารบำรุงของหอแห่งแรกเกิดปัญหา?” เฟิงหรูชิงเดินเข้ากลางศาลาหินแล้วจึงหยุดลง
…………
ตอนที่ 754 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (5)
จิ่วหมิงยิ้มร้ายกาจ “ข้าไม่มีเรื่องจะมาหาเจ้าไม่ได้หรือ?”
“อื้อ…” นิ้วเฟิงหรูชิงลูบปลายคางแย้มยิ้มบางๆ “เจ้างานยุ่งเช่นนี้หากไม่ใช่เรื่องสำคัญไม่มีทางมาหาข้า”
รอยยิ้มของนางงดงามราวกับภาพวาด
เหมือนกับมือข้างหนึ่งมาลูบหัวใจของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบา
“ข้ามีเรื่องมาหาเจ้าจริง” สายตาจิ่วหมิงจ้องมองลึกไปยังเฟิงหรูชิง “ช่วงนี้มีคนจวนเทียนเสินมาถามข่าวเรื่องของเจ้า”
เฟิงหรูชิงชะงัก “คนตระกูลมู่?”
“อื้อ”
“คนตระกูลมู่รู้ความสัมพันธ์ของข้ากับหนานเสียน มาหาข้า…ก็เป็นเรื่องปกติ”
“ไม่” จิ่วหมิงส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม “ที่พวกเขาถามหา…คือคนที่จัดหาอาหารบำรุงให้หอแห่งแรกของพวกเรา ดีที่ข้าเคยเตือนเจ้าก่อนเรื่องหญิงอ้วนคนนั้นที่เรียกมาที่หอแห่งแร รกอย่าได้พูดเรื่องอาหารบำรุงวิเศษออกไป แต่ว่าเรื่องสัตว์วิเศษของเจ้าสามารถทำอาหารบำรุงวิเศษได้เกรงว่าช้าเร็วก็ต้องเผยแพร่ออกไป” เรื่องอาหารบำรุงวิเศษเฟิงหรูชิงไม่เคยพู ดออกไปเลย
แม้กระทั่งต่อหน้าสาวใช้ในจวนเฟิงอวิ๋นนางก็จงใจปิดบัง ไม่เอาอาหารบำรุงวิเศษออกมาตามอำเภอใจอีก
ตั้งแต่ต้นจนจบนางเคยนำอาหารบำรุงวิเศษให้หลิวลี่กับชิงหลิงกินแค่สองคนนี้เท่านั้น
หญิงสองคนนี้ไม่เคยสัมผัสยาวิเศษมาก่อนนิสัยก็ซื่อบริสุทธิ์ นางเพียงแค่หลอกพวกนางว่านั่นเป็นเพียงอาหารบำรุงธรรมดา หญิงสาวทั้งสองก็เชื่ออย่างไม่สงสัย
ทว่าการหลอกด้วยวิธีนี้ไม่อาจใช้กับคนอื่นได้
ดังนั้นตอนนั้นเพื่อที่จะขูดรีดเงินจากกู้อีอีนางจึงได้แนะนำหอแห่งแรกไป ทว่ากู้อีอีไม่ใช่เสี่ยวอิ่น นางไม่ได้ใสซื่อเหมือนเสี่ยวอิ่นย่อมเดาออกแต่แรกว่าอาหารบำรุงวิเศษ ของหอแห่งแรกเกี่ยวข้องกับนาง
“อ้อ เช่นนั้นแล้วอย่างไร? พวกเขาอยากหาก็ปล่อยให้พวกเขาหาก็สิ้นเรื่อง” เฟิงหรูชิงยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อน “อย่างไรเสียข้าก็เชื่อว่าเจ้าไม่มีทางขายข้า”
จิ่วหมิงยิ้มอย่างจนใจ “ความผิดของเจ้าหอแห่งแรกถึงคราวต้องรับไว้แล้ว แต่ว่านางหนูหอแห่งแรกของข้านี้วันหน้า…ย่อมเป็นของเจ้า”
“ข้าไม่ต้องการ” เฟิงหรูชิงยักไหล่ไม่ได้สนใจหอแห่งแรกนั่นเสียเท่าไร
“ข้าจะดูแลหอแห่งแรกแทนเจ้า วันหน้าเจ้าหอของหอแห่งแรกเป็นเจ้าได้คนเดียวเท่านั้น” น้ำเสียงจิ่วหมิงหนักแน่นไม่ยอมให้ปฏิเสธ
เฟิงหรูชิงสีหน้าถมึงทึงลง
เจ้านี่จะบังคับยัดเยียดหอแห่งแรกให้นางหรือ? ไม่เอาก็ไม่ได้?
“จิ่วหมิง คนตระกูลมู่หาข้าต้องการจะทำอะไร?” เฟิงหรูชิงเงียบไปชั่วครู่แล้วเอ่ยถาม “เพราะท่านผู้เฒ่าตระกูลมู่…ต้องการการรักษาใช่หรือไม่?”
ที่แคว้นหลิวอวิ๋นหลังจากฐานะของซู่อีถูกเปิดเผยก็ไม่ได้ปกปิดอีก บางครั้งนางก็เอ่ยถึงผู้เฒ่าตระกูลมู่ผู้นั้นขึ้นมา
จากที่พูดร่างกายของผู้เฒ่าไม่ดีจึงทำให้ตระกูลมู่ตกอยู่ในมือของมู่หลิง
เดิมเฟิงหรูชิงไม่ได้รู้สึกดีกับตระกูลมู่…
จนกระทั่งซู่อีบอกกับนางว่าผู้เฒ่าตระกูลมู่ยืนข้างนางตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ
จากตรงนี้จะเห็นได้ว่า ที่เรียกว่าตระกูลมู่นั่นไม่ได้แต่คนที่ทำให้นางรังเกียจ…
“ไม่ใช่ คนของตระกูลมู่มาสอบถามเรื่องเพศของเจ้า” จิ่วหมิงยิ้มเย็น “เพศของข้า?”
“ไม่ผิด ตระกูลมู่ต้องการรู้ว่าเจ้าเป็นชายหรือหญิง”
เฟิงหรูชิงเงียบไปสักพักจึงจะเอ่ยออกมา “พวกเขาทำเช่นนี้มีจุดประสงค์อะไร?”
เมื่อได้ยินนัยน์ตาจิ่วหมิงก็มีรอยยิ้มอีกครั้ง ใช้สายตาแปลกประหลาดนั่นมองมายังเฟิงหรูชิง
“โลกสันโดษข่าวกระจายไปทั่วว่า หนานเสียนตระกูลมู่ถูกถอนหมั้นอีกแล้ว”
“…”