เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 755 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (6)/ตอนที่ 756 น่ารักจนเหมือนเด็กหญิงตัวน้อย (1)
ตอนที่ 755 วางยาพิษลูกเต่าพวกนั้นให้ตาย (6)
“คู่หมั้นที่ตระกูลมู่หาให้หนานเสียนหนีไปคนหนึ่งแล้ว ต่อมาก็คิดจะแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลนายท่านของจวน ผลปรากฏว่าก่อนหน้านี้ไม่นานนายท่านจวนเทียนเสินยกกลุ่มคน เอิกเกริกไปตระกูลมู่เพื่อถอนหมั้น หนานเสียนถูกทิ้งอีกครั้งแล้ว”
“…”
ไม่รู้เพราะเหตุใดเฟิงหรูชิงจึงรู้สึกเห็นใจหนานเสียนขึ้นมา
ถูกถอนหมั้นสองครั้งติดๆ กัน
“เจ้าไม่ดีใจหรือ?” จิ่วหมิงเห็นสีหน้าเฟิงหรูชิงก็เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มบางๆ
เฟิงหรูชิงลังเลอยู่ชั่วขณะ “ข้าเพียงแค่สงสัยเหตุใดหนานเสียนจึงถูกถอนหมั้นอีกครั้ง หากไม่อยากรับเขาก็ต้องไม่ยอมรับตั้งแต่แรกแล้ว เหตุใดจึงถอนหมั้นในเวลาต่อมา…ตระกูลมู่ท ทำอะไรอย่างนั้นหรือ?”
ถังอิ่นถอนหมั้นก็เพื่อนางเป็นเหตุ
นายท่านจวนเทียนเสินผู้มั่งคั่งนั่น…ทำเพื่ออะไร?
“ดังนั้น…” จิ่วหมิงยกยิ้มบางๆ “ตระกูลมู่สอบถามถึงเพศของเจ้า เป็นไปได้มากว่าต้องการจะใช้การแต่งงานมาผูกมัดเจ้า ผู้มีพรสวรรค์สามารถคิดค้นอาหารบำรุงคนหนึ่ง หากมียาวิเศษมาก พอย่อมสามารถคิดค้นอาหารบำรุงวิเศษได้ นี่สำหรับกองกำลังต่างๆ แล้วล้วนเป็นข้อดี”
“โชคดีเพียงอย่างเดียวก็คือ เฟิงหรูซวงที่รู้ว่าอาหารบำรุงสุขภาพมาจากฝีมือของเจ้าได้ตายไปแล้ว คนอื่น…ข้าหาไม่พบสักคน พวกเขาเทิดทูนเจ้ายิ่งนักและล้วนเป็นลูกหลานของขุ นนางของแคว้นหลิวอวิ๋นย่อมไม่มีทางขายเจ้า”
จิ่วหมิงเงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยต่อ
ตอนนั้นในห้องเครื่องของหอแห่งแรก เฟิงหรูชิงพูดสูตรยาที่สามารถรักษาแผลเป็นออกมาต่อหน้าทุกคน
หลังจากนั้นคนเหล่านั้นก็พอจะเดาได้ อาหารบำรุงสุขภาพของหอแห่งแรกจะต้องมาจากฝีมือของเฟิงหรูชิงแน่…
ดีที่ทุกคนที่อยู่ที่นั่นในตอนนั้นล้วนเป็นคนของแคว้นหลิวอวิ๋น อีกทั้งยังชอบเฟิงหรูชิงถึงเพียงนี้ ไม่มีทางจะสอบถามเรื่องใดออกจากปากของพวกเขาได้
“อ้อ” เฟิงหรูชิงทำปากยื่นไม่ทุกข์ร้อน
“นางหนู” สายตาจิ่วหมิงอ่อนโยน “เช่นนี้แล้วหากพูดออกไป เจ้าก็จะได้แต่งงานกับหนานเสียน
อย่างเปิดเผย”
เฟิงหรูชิงยิ้มเยาะ “เรื่องของข้ากับหนานเสียนไม่ต้องการให้คนพวกนั้นยื่นมือเข้ามายุ่ง หากพวกเขายอมรับพวกข้าก็ไม่มีทางเป็นคนตระกูลมู่ กลับกันหากพวกเขาคัดค้านข้าก็ไม่มีว วันไปจากหนานเสียน!”
น่าขัน!
ตระกูลมู่ทำร้ายซู่อีมากมายถึงเพียงนี้ มีสิทธิ์อะไรคิดว่านางจะทำงานให้ตระกูลมู่?
ไม่กลัวนางจะวางยาพิษลูกพวกเต่าพวกนั้นให้ตายหรือ?
จิ่วหมิงเงียบไปนานกว่าจะเอ่ยถามต่อ
“นางหนูเจ้าจะไปจวนเทียนเสินเมื่อใด?”
เฟิงหรูชิงยิ้มน้อยๆ “อีกไม่กี่วัน หากเจ้าอยู่แคว้นหลิวอวิ๋นอย่าให้ซู่อีรู้เรื่องที่ข้าจะไปจวนเทียนเสินเป็นอันขาด การทำร้ายที่พวกเขาได้รับข้าจะเอาคืนแทนพวกเขา แต่ว่าข้า ไม่อยากให้พวกเขาแม่ลูกพบเจอกับคนน่ารังเกียจเหล่านี้อีก”
นิสัยซู่อีเรียบง่ายอ่อนโยนไม่ใช่คู่ปรับของคนเหล่านั้นเป็นแน่
อีกทั้งนางยังด่าใครไม่เป็นมีแต่จะถูกรังแก
เพราะเหตุนี้นางไม่มีทางให้ซู่อีเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
จิ่วหมิงยิ้มอย่างจนใจ “ต่อให้ข้าไม่พูดไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็ต้องรู้ว่าเจ้าไปจวนเทียนเสิน…”
“อ้อ ยืดเวลาไปได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น” เฟิงหรูชิงยักไหล่ “จิ่วหมิงไม่ว่าอย่างไรข้าก็ต้องขอบคุณเจ้าที่ช่วยข้ามาโดยตลอด”
จิ่วหมิงให้ข่าวกับนางมากมาย
หากไม่ใช่เพราะจิ่วหมิง เกรงว่านางคงยังไม่รู้ว่าเฉินเอ๋อร์อยู่ที่จวนเทียนเสิน
“พวกเราเป็นหุ้นส่วนกันข้าก็ย่อมต้องช่วยเจ้า” สายตาจิ่วหมิงมองไปยังเฟิงหรูชิงผ่านๆ แล้วรีบละกลับมา
ยิ้มอย่างไม่คิดอะไรเช่นเดิม
ทว่าเป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่เกรงว่าจะมีเพียงในใจของเขาเท่านั้นที่รู้ชัด
ความจริงแล้วเดิมข่าวนี้เขาจะให้คนของหอแห่งแรกมาบอกกับนาง
ทว่าในที่สุด…เขาก็มาด้วยตัวเอง
มีเพียงเช่นนี้เท่านั้นจึงจะได้เห็นหน้านางอีกครั้ง
………
ตอนที่ 756 น่ารักจนเหมือนเด็กหญิงตัวน้อย (1)
“อ้อ” สายตาเฟิงหรูชิงฉายแววเข้าใจยิ้มตาหยี “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ หวังว่าเจ้าจะช่วยข้าดูแคว้นหลิวอวิ๋นเสียหน่อย ช่วงนี้เสด็จพ่อและเสด็จแม่ของข้าล้วนไม่อยู่ในแคว้นหลิวอวิ น ข้าเกรงว่าคนตระกูลมู่พวกนั้นหาข้าไม่เจอแล้วจะคิดไม่ดีกับแคว้นหลิวอวิ๋น”
จิ่วหมิงยกมือขึ้นลูบศีรษะเฟิงหรูชิง “เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะไม่ให้แคว้นของเจ้าได้รับอันตรายใดๆ”
“จริงสิ…” นัยน์ตาเฟิงหรูชิงมีความยับยั้งชั่งใจอยู่เล็กน้อย “หากตระกูลมู่ต้องการรู้ชื่อข้าให้ได้เจ้าก็บอกตระกูลมู่ไปว่าข้าชื่อชิงเสียน”
ความหมายที่แฝงอยู่ก็คือนางกับหนานเสีย
ทว่าหากใช้ตัวอักษรสองตัวนั้นตรงๆ ก็โจ่งแจ้งเกินไปหน่อย เฟิงหรูชิงจึงได้เจอกันครึ่งทางใช้ตัวอักษรที่มีเสียงเดียวกัน
“ได้”
สายตาของจิ่วหมิงหยุดอยู่ที่ใบหน้าของหญิงสาว “ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง แม่ของหนานเสียนหนานซู่อีออกจากออกจากแคว้นหลิวอวิ๋นไปแล้ว”
เฟิงหรูชิงชะงัก
ซู่อีออกจากแคว้นหลิวอวิ๋นไปแล้ว?
“นอกจากนี้…” จิ่วหมิงเงียบไป “ถานซวงซวงหายตัวไป! ดูเหมือนนางจะถูกคนของกองกำลังอื่นพาไปแล้วอีกทั้งยังจงใจลบร่องรอย หากหอแห่งแรกต้องการหาตัวคนที่พานางไปเกรงว่าจะต้อ องใช้เวลา”
ถานซวงซวงไม่ได้อยู่ในสายตาเฟิงหรูชิงตั้งแต่แรก ทว่าเฟิงหรูชิงคิดไม่ถึงว่าเวลาเช่นนี้ถานซวงซวงจะยังถูกคนพาตัวไปได้อีก
นิ้วมือของนางลูบปลายคางเบาๆ แล้วเงียบไปสักพัก “ไม่เป็นไร ด้วยสมองของถานซวงซวงแล้วไม่มีทางเป็นโล้เป็นพายอะไรได้ จิ่วหมิงเจ้าจะไปเมื่อไร”
รอยยิ้มจิ่วหมิงหายไปทันที “นางหนูเจ้าอยากจะไล่ข้าไปถึงเพียงนี้เลยหรือ?”
“อื้อ ข้าเพียงแต่อยากให้เจ้าช่วยข้าสืบเรื่องหนึ่ง เหตุใดคนพรรคเภสัชเทพจึงลงมือกับคนจวนเทียนเสิน ข้ารู้สึกว่ามีคนเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” นางหรี่ตาลงแสงบางอย่างฉ ฉายออกจากดวงตา
ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้า
บนใบหน้าของชายหนุ่มยังคงสวมหน้ากากดังเดิม ปกปิดความสง่างามไว้ภายใต้หน้ากาก
“ที่จริง…” เฟิงหรูชิงยิ้มบางๆ “เจ้าไม่จำเป็นต้องปกปิดใบหน้าตัวเองเอาไว้ตลอด รอยสัญลักษณ์นั้นของเจ้า…สวยมาก บนโลกนี้ไม่ใช่ทุกคนที่จะรับความงามของเจ้าได้”
ชายหนุ่มลูบหน้ากากบนหน้าเบาๆ เข้ามองลึกไปยังรอยยิ้มงดงามของหญิงสาว
จู่ๆ เขาก็หัวเราะออกมาแล้วถอดหน้ากากออกเผยใบหน้าอันสง่างาม
รอยสายฟ้าผ่าที่ใต้ตาของเขางดงามไม่มีสิ่งใดเทียบเท่า เพิ่มความน่าเกรงขามให้ใบหน้าของเขาอีกหลายส่วน
“หากเจ้าไม่อยากให้ข้าใส่หน้ากากเช่นนั้นวันหน้าข้าก็จะไม่ใส่มันอีก”
“…”
เฟิงหรูชิงกะพริบตาปริบๆ
นางเพียงแค่แนะนำเท่านั้น เหตุใดจึงรู้สึกว่าคำพูดของจิ่วหมิงมีความนัย?
“นี่ก็สายแล้วข้าจะไปสืบเรื่องพรรคเภสัชเทพกับจวนเทียนเสินเสียหน่อย” สายตาจิ่วหมิงจ้องไปยังหญิงสาวตรงหน้า “บางทีเจอกันครั้งหน้าอาจจะเป็นในจวนเทียนเสิน”
นางหนูคนนี้แม้เลือกที่จะเข้าไปในจวนเทียนเสินเพียงคนเดียว แต่เขาก็ไม่อาจปล่อยให้นางเป็นอันตรายได้
คำพูดของจิ่วหมิงเฟิงหรูชิงไม่มีความสงสัยใดๆ
ในเมื่อจิ่วหมิงเป็นคนของหลิงเสินเหมิน วันหน้าไม่แน่พวกเขาอาจจะได้พบกันที่จวนเทียนเสิน…
พูดจบจิ่วหมิงก็ไม่อยู่ต่อให้เสียเวลา เขามองเฟิงหรูชิงแล้วหันหลังชุดสีม่วงหายลับไปภายใต้แสงอาทิตย์ยามเช้า
หลังจากเขาเดินออกมานอกจวนเฟิงอวิ๋นก็มีชายสูงวัยคนหนึ่งยืนรอเขาอยู่แล้วด้วยความเคารพนอบน้อม
YOU MAY ALSO LIKE
