เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 787 ในที่สุดพี่สาวก็ได้พบน้องชาย (4)/ตอนที่ 788 ในที่สุดพี่สาวก็ได้พบน้องชาย (5) - novel-lucky

ตอนที่ 787 ในที่สุดพี่สาวก็ได้พบน้องชาย (4)

นางมักรู้สึกว่าปิ่นปักผมนี้…คุ้นตาอยู่บ้าง

จริงสิ…

เหมือนของที่เฟิงหรูชิงปักอยู่

ตอนพวกเขาเดินอยู่ด้วยกัน เสี่ยวชิงบอกว่าปิ่นปักผมของนางมีเป็นคู่ มีผลช่วยรวบรวมพลัง ดังนั้นนางถึงได้ปักมันตลอด น่าเสียดายที่ปิ่นปักผมอีกอันถูกคนขโมยไป ปิ่นปักผมนางถึงมีอ อันเดียว

มาถึงวันนี้…

ครั้นเห็นปิ่นปักผมในมือฉินเฉิน หลัวลี่ดวงตายินดี ทะยานไปขวางอยู่ตรงหน้าฉินเฉินอีกครั้ง

“ของสิ่งนี้…ข้าเคยเห็น” แววตานางวาวโรจน์ ชี้ไปที่ปิ่นปักผมในมือฉินเฉิน

ฉินเฉินชะงักฝีเท้า หยุดลง

นิ้วมือเรียวยาวของเขากำปิ่นปักผมไว้แน่น สุดท้ายสายตาก็มองไปที่หลัวลี่

“เจ้าไปที่หนึ่งกับข้าก่อน ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเสียใจ!” หลัวลี่สีหน้าจริงจัง เอ่ยออกมาทีละคำ

ฉินเฉินนิ่งไปสักครู่ “ได้”

หลัวลี่เห็นว่าในที่สุดฉินเฉินรับปากนางแล้ว ความยินดีปรี่ล้น ดูกระฉับกระเฉงขึ้นมา

แบบนี้นางก็ทำงานให้เสี่ยวชิงสำเร็จแล้ว

…

ฉินเฟยเอ๋อร์เพิ่งเดินออกจากสวนพร้อมกับหลิวสยาก็เห็นฉินเฉินที่เดินออกจากตระกูลฉินไปพร้อมหลัวลี่

ตั้งแต่ต้นตระกูลฉินที่รักศักดิ์ศรีไม่ควบคุมอิสระของฉินเฉิน เพราะเกรงว่าจะถูกคนวิพากษ์วิจารณ์ ดังนั้นฉินเฉินออกจากประตูใหญ่ไป ก็ไม่มีใครขัดขวางเขา

เพียงแต่…

ที่ทำให้ฉินเฟยเอ๋อร์ไม่เข้าใจก็คือ นางเด็กหลิวลี่มาอยู่กับฉินเฉินตั้งแต่เมื่อไรกัน

“หรือที่เขากล้าไม่สนใจคุณหนู ที่แท้เพราะไปเกาะคุณหนูใหญ่ตระกูลหลัว” หลิวสยาหัวเราะเย็นชา “คุณหนู บ่าวว่าท่านอย่าไปสนใจเขาอีกเลย ตระกูลฉินเลี้ยงดูให้เขาจนไม่ผิดต่อเขาแล ล้ว ไม่จำเป็นต้องตอบแทนอะไรเขา กลับเป็นเขาที่ยังไม่รับน้ำใจ”

คราวนี้ฉินเฟยเอ๋อร์ตกอยู่ภวังค์ความคิด ไม่ได้ยินคำพูดของหลิวสยาจึงไม่หยุดยั้ง

นางตื่นจากภวังค์ความคิด มองชายหนุ่มที่เย็นชาอยู่เสมอในสายตานาง มีอารมณ์ที่นางไม่เคยเห็นมาก่อน

นั่นคือความตื่นเต้น หรือว่าดีใจกัน

ฉินเฟยเอ๋อร์กำหมัดแน่น นางสะกดความเสียใจเอาไว้

“เมื่อครู่ เฉินเอ๋อร์แสดงอารมณ์อื่นใช่หรือไม่”

นับตั้งแต่ฉินเฉินรู้ความ นางก็ไม่เคยเห็นเขาแสดงอารมณ์มาก่อน

ไม่เพียงแต่รอยยิ้ม ใบหน้าและสายตาเขา นอกจากความเย็นชาแล้วก็ไม่มีสิ่งใดอื่น

นางหลงคิดว่าฉินเฉินจะเป็นเช่นนี้ตลอด ไม่มีข้อยกเว้นสำหรับใครทั้งนั้น ดังนั้นฉินเฉินทำกับนางเช่นนี้ นางจึงไม่ใส่

ยามนี้เด็กหนุ่มเย็นชาราวน้ำแข็งเริ่มมีเจ็ดอารมณ์หกความปรารถนาแล้ว

“คุณหนู…” หลิวสยาอึ้งงัน หันไปหาฉินเฉิน

ฉินเฟยเอ๋อร์หลุบตาลง ยิ้มขมขื่น “ความจริงเฉินเอ๋อร์มีเจ็ดอารมณ์หกความปรารถนาไม่ใช่เรื่องเลวร้าย อย่างน้อยเขาจะได้ไม่เย็นชากับข้าอีก เพราะอะไร เพราะอะไรถึงเขามีความรู้สึกแล้ว กลับยังเย็นชากับข้าเช่นนี้ด้วย”

“ข้าเป็นพี่สาวของเขานะ ท่านพ่อท่านแม่ไม่ชอบเขา เช่นนั้นข้าก็เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวของเขาบนโลกนี้แล้ว! ทำไมเฉินเอ๋อร์ถึงทำแบบนี้กับข้า…”

น้ำตาฉินเฟยเอ๋อร์ไหลรินลงมา ปากนางสั่นระริก ร่างกายซวนเซยืนไม่มั่น

ทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นถึงคนที่ใกล้ชิดกันที่สุด!

แต่เขายอมให้หลัวลี่ดึงวิ่งไปด้วย แต่ไหนแต่ไรกลับไม่ยอมให้นางเข้าใกล้สักครึ่งก้าว…

ก่อนหน้านี้เขากับหลัวลี่ไม่เคยใกล้กันเลยสักนิด กลายเป็นสนิทกันแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร

นางเข้าใจว่า ภายหน้านางแต่งงานไป ฉินเฉินก็ต้องแต่งภรรยา แต่ที่นางไม่อาจรับได้ก็คือ เขาสนิทชิดเชื้อกับหญิงอื่นมากกว่านางผู้เป็นพี่สาว…

……………….

ตอนที่ 788 ในที่สุดพี่สาวก็ได้พบน้องชาย (5)

ฉินเฟยเอ๋อร์ปาดน้ำตา ยิ้มออกอย่างอ่อนโยน “หลิวสยา เรื่องนี้อย่าให้ท่านพ่อท่านแม่รู้เด็ดขาด พวกเขาไม่มีทางยอมฉินเฉินกับหลัวลี่คบหากันแน่”

หากฉินเฉินเกาะตระกูลหลัวได้ อย่างนั้นพวกเขา…จะไม่มีทางทำให้ฉินเฉินเป็นกระสายยาให้นางได้อีก

ด้วยเหตุนี้หากท่านพ่อท่านแม่รู้เรื่องนี้ก็เป็นเภทภัยสู่เฉินเอ๋อร์

แต่ว่า…นางเชื่อในตัวฉินเฉิน

ไม่ว่าฉินเฉินจะเย็นชากับนางขนาดไหน ในใจเขาก็ยังมีพี่สาวอย่างนาง ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่กลับตระกูลฉิน

ดังนั้นต่อให้ฉินเฉินออกจากจากตระกูลฉิน ก็ต้องเป็นหลังจากอาการป่วยของนางทรงตัว ก่อนหน้านั้นเขาไม่อาจติดตามหลัวลี่จากไปได้

“เจ้าค่ะ คุณหนู”

หลิวสยากัดริมฝีปาก ตอบรับอย่างไม่เต็มใจ

“พวกเราไปกันเถอะ”

สุดท้ายฉินเฟยเอ๋อร์มองไปทางที่ฉินเฉินจากไป จากนั้นหมุนตัวเดินไปทางตรงข้าม

…

ในศาลารับลม

เฟิงหรูชิงเกียจคร้าน นั่งอยู่ฝั่งหนึ่งในศาลา

ภายใต้แสงแดดสาดส่อง รอบกายนางห้อมล้อมไปด้วยแสงอบอุ่น

จากนั้น…เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นคล้ายแหวกผ่านห้วงเวลาหลายยุคสมัยเข้าสู่โสตประสาทนาง

“ชิงชิง!” เฟิงหรูชิงเบี่ยงหน้ามอง ชั่วขณะนั้นได้เห็นใบหน้าสง่างามของเด็กหนุ่มในสายตานางเมื่อเทียบเด็กหนุ่มก่อนหน้านี้ ความขมขื่นหายไปจากหว่างคิ่วเขาหลายส่วน เปลี่ยนไปดูสงบแล ละโตขึ้นแต่เฟิงหรูชิงเข้าใจมาตลอด

เขายังคงเป็นเขาคนนั้น รอยยิ้มขวยเขิน ใสสะอาดเหมือนแสงอาทิตย์นามเช้า

เฟิงหรูชิงค่อยๆ ลุกขึ้น

สายลมพัดอ่อน ไม่รู้ว่าชายหนุ่มมาหยุดอยู่เบื้องหน้าเขาตั้งแต่เมื่อไร ดึงหญิงสาวเข้าไปกอดแน่น

เขาคิดถึงนางมาก

คิดถึงความอบอุ่นเดียวนี้

ถูกแล้ว เขาสัมผัสถึงความอบอุ่นได้จากร่างกายนางเท่านั้น

มันทำให้เขาหลงรักถึงขั้นยามแลกทุกอย่างกับความอบอุ่นนี้!

เฟิงหรูชิงยกมือขึ้นลูบหลังฉินเฉินเบาๆ

นอกจากกั๋วซือแล้ว ก็ยากปล่อยให้คนอื่นกอดนางเช่นนี้ แต่สำหรับนางแล้ว ฉินเฉินเป็นข้อยกเว้น

น้องชายในแผ่นดินหัวเซี่ยของนาง สายใยความผูกพันไม่ใช่ใครจะตัดมันไปได้

ฉินเฉินในตอนนี้ บางอาจมีสายเลือดกับนางในชาตินี้ด้วย

ดังนั้นสำหรับอ้อมกอดของฉินเฉินแล้ว นางไม่เคยปฎิเสธ

“ชิงชิง ข้าคิดถึงเจ้ามาก”

เฟิงหรูชิงยิ้ม ตบหลังชายหนุ่มหาย “ดังนั้น ข้ามาแล้ว ข้ามาพาเจ้ากลับบ้าน”

ฉินเฉินตัวแข็งทื่อ

ผ่านไปสักพัก เขาคลายหญิงสาวออกจากอ้อมกอด

“ชิงชิง เจ้าให้เวลาข้าสักหน่อยดีหรือเปล่า ข้ายังมีเรื่องยังไม่ได้จัดการ รอข้าจัดการแล้ว ค่อยตามเจ้ากลับบ้าน”

เฟิงหรูชิงช้อนตาขึ้น จับจ้องที่ใบหน้าฉินเฉิน “เจ้าบอกข้ามาว่า เจ้าอยู่ที่ตระกูลฉินสบายดีหรือไม่”

ฉินเฉินยิ้มใช้นิ้วปัดผมที่คอหญิงสาว ยิ้มอบอุ่นและสดใส “ข้าสบายดี ชิงชิงไม่ต้องกังวล เพื่อเจ้าข้าไม่ทำให้ตัวเองถูกทำร้าย”

ถูกแล้ว

เขาไม่มีทางทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บสักน้อย

แววตาเย็นเยียบฉายวาบออกมา เขากลับกลัวว่าเฟิงหรูชิงจะสังเกตพบ ก็รีบเก็บงำ ยิ้มมุมปาก

…

หลัวลี่ยืนห่างออกไป หรี่ตามองฉินเฉิน จากนั้นก็มองเฟิงหรูชิง นางไม่ค่อยเข้าใจ เสี่ยวชิงกับฉินเฉินเคยมีความสัมพันธ์แบบที่นางคิดหรือไม่…ระหว่างพวกเขาสนิทสนมกันเกินไป เหมือ อนนางกับเจ้าจิ้งจอกน้อยแบบนั้นนอกจากคนในครอบครัวแล้ว ที่จะสนิทกันเช่นนี้ได้ต้องไม่ธรรมดา

……………..