เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 823 งานเลี้ยงยามค่ำคืน (12)/ตอนที่ 824 งานเลี้ยงยามค่ำคืน (13)
ตอนที่ 823 งานเลี้ยงยามค่ำคืน (12)
แม้ทุกคนจะรู้ลักษณะรูปร่างของโสมเชียนจี ทว่ากลับไม่เคยเห็นด้วยตาตัวเองย่อมสนใจเป็นธรรมดา
สีหน้ากู้สื่อสุดที่จะทน ครั้งนี้เขาไม่เพียงแต่จะเห็นแก่หน้าหลัวเฟย แต่นี่ยังเป็นวันคล้ายวันเกิดของลูกสาวเขาอีกด้วย
ที่สำคัญกว่านั้นคือ เขาต้องการรู้ว่าฉินเสี่ยวเย่ว์ต้องการจะทำอะไรกันแน่!
ไม่ง่ายเลยที่อีอีจะมีงานวันคล้ายวันเกิดสักครั้ง ไม่อยากให้เหตุนี้ทำให้เกิดความไม่พอใจ
“อีอีนี่คือของขวัญของเจ้า เจ้ามาเปิดเถอะ” เขาหันไปหากู้อีอี ความเย็นยะเยือกบนใบหน้าหายไปแทนที่ด้วยความอ่อนโยน
“อื้อ” กู้อีอีทำปากยื่นเดินไปตรงหน้ากู้สื่อ เปิดกล่องออกด้วยท่าทางหยาบกระด้าง “ข้าว่าที่เรียกว่าโสมเชียนจีนี่ก็เท่านั้นเอง”
ในกล่องมีผลรูปร่างคล้ายเด็กทารกผลหนึ่งนอนแน่นิ่งอยู่
ราวกับแกะสลักออกมาอย่างไรอย่างนั้น
ทว่าผลที่คล้ายเด็กทารกนี้ใสดุจแก้วน่าเอ็นดูยิ่งนัก ทำให้คนเห็นแล้วกลั้นใจกินมันไม่ลง
มุมปากฉินเสี่ยวเย่ว์ยกยิ้ม
รอยยิ้มนี้หุบลงอย่างรวดเร็วทว่ากลับอยู่ในสายตาเฟิงหรูชิงพอดี
เฟิงหรูชิงยักไหล่ “หลัวลี่ แม่เลี้ยงของเจ้าคิดจะทำอะไร?”
“นางไม่ใช่แม่เลี้ยงของข้า”
หลัวลี่เอ่ยด้วยความดื้อดึง
ต่อให้หลัวเฟยชอบผู้หญิงคนนี้นางก็ไม่มีทางยอมรับ
“ชิงชิง” ฉินเฉินยิ้มบาง “สังเกตผลที่หลัวเฟยส่งให้ดีๆ อีกเดี๋ยวจะมีละครดีๆ”
“อื้อ?”
เดิมเฟิงหรูชิงไม่ได้สังเกตนัก หลังจากได้ยินคำพูดของฉินเฉินจึงได้หันไปมองผลโสมที่เหมือนเด็กทารกนั่น
นางคิ้วขมวดเล็กน้อยแล้วจึงกวาดตามองอย่างพิจารณา
…
ท่ามกลางฝูงชนที่มุมปากของเวินอวี่มีรอยยิ้ม เห็นได้ชัดว่านางเห็นสายตาฉินเสี่ยวเย่ว์มองมาทางนางแต่นางกลับทำเป็นไม่เห็น แล้วส่งสายตาให้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกล
หญิงวัยกลางคนผู้นั้นเห็นสายตาที่ส่งมาก็ก้าวออกมาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณหนูกู้ ได้ยินว่าโสมนี้มีประโยชน์ต่อความงามนักสามารถเห็นผลได้อย่างรวดเร็ว แต่ว่าเงื่อนไขในการเติบโตมีมา ากจึงหาได้ยากที่จะโตขึ้นมา พวกเราเองก็ยากที่จะได้เห็น ไม่สู้คุณหนูให้ได้ประจักษ์ผลของมันเสียหน่อยเป็นอย่างไร?”
กู้อีอีเริ่มรำคาญจนทนไม่ไหวในใจโกรธเกรี้ยวยิ่งนัก จ้องมองหญิงวัยกลางคนคนนั้นด้วยสายตาเย็นชา
ใครจะรู้คนอื่นๆ เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงวัยกลางคนต่างก็พากันเห็นดีเห็นงาม
“ข้าก็อยากเห็นจริงๆ ว่าโสมนี้มีฤทธิ์มากเพียงใดกัน หากมีฤทธิ์อัศจรรย์จริงถึงตอนนั้นข้าคงต้องหาวิธีเอามาให้ลูกสาวข้าสักผล”
“คุณหนูกู้ ไม่สู้ท่านทำให้พวกเราสมหวังสักครั้ง ให้พวกเราได้เห็นฤทธิ์ของโสมและให้พวกเราได้รู้ว่าเสียแรงไปหาโสมนี่มามันคุ้มค่าจริงหรือไม่”
“อีกอย่าง คุณหนูกู้ท่านรู้สึกว่าตระกูลหลัวจะต้องสู้แม่นางท่านนี้ที่ท่านชอบไม่ได้แน่นอนมิใช่หรือ? หากไม่มีฤทธิ์จริงก็จะได้ทำให้เสี่ยวเย่ว์ตระกูลฉินได้รู้ ว่าของขวัญชิ้นน นี้ไม่ได้ล้ำค่าอย่างที่นางกล่าว…”
กู้อีอีที่เดิมไม่สนใจเมื่อได้ยินประโยคนี้ตาก็ประกายขึ้นมาในทันที
จริงด้วย นางสามารถใช้เรื่องนี้ทำให้คนที่ดูถูกเสี่ยวชิงได้รู้ว่าโสมเชียนจีนี่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
แล้วก็แนะนำอาหารบำรุงที่หอแห่งแรกของนางไปในตัวด้วย
ใช่แล้ว จิ่วหมิงเคยพูดความจริงกับนาง หอแห่งแรกเป็นของเสี่ยวชิง นางจึงจะเป็นเจ้าของหอแห่งแรกอย่างแท้จริง เช่นนั้นนางจะต้องช่วยเสี่ยวชิงเรียกลูกค้าเพิ่มมากขึ้น
“ได้ ในเมื่อพวกเจ้าไม่ละความพยายามกันเช่นนี้ ข้าก็จะกินให้พวกเจ้าดู” กู้อีอียกยิ้มมุมปากอย่างได้ใจ
………………
ตอนที่ 824 งานเลี้ยงยามค่ำคืน (13)
อื้อ นางปราดเปรื่องมากจริงๆ เสี่ยวชิงชอบเงินถึงเพียงนี้จะต้องคิดว่านางเป็นภรรยาที่ดีแน่ ทว่าฉินเสี่ยวเย่ว์ที่เดิมควรคาดหวังให้กู้อีอีกินโสมมากที่สุด ตอนที่ได้ยินประโยค คนั้นหน้ากลับซีดขาวขึ้นมาทันที นางรีบหันไปมองเวินอวี่ด้วยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
นี่มันไม่เหมือนกับที่พี่สะใภ้เคยบอกกับนางนี่
ไม่ใช่ว่าควรก้าวออกมาเปิดโปงว่าในกล่องนั่นเป็นยาพิษหรอกหรือ?
เหตุใดยังชักชวนให้กู้อีอีกินยาพิษนี้เข้าไป?
เกิดกู้อีอีถูกยาพิษตายตระกูลหลัวก็ต้องตายเท่านั้น!
“เจ้าเป็นอะไรไป?” ในที่สุดหลัวเฟยก็สังเกตเห็นความผิดปกติของฉินเสี่ยวเย่ว์จึงขมวดคิ้วเอ่ยถาม
ริมฝีปากฉินเสี่ยวเย่ว์สั่นนางส่ายหน้า “ไม่ ไม่มีอะไร…”
หากนางพูดออกไปตอนนี้ย่อมทันการณ์ หลัวเฟยก็ไม่ต้องตาย
ทว่า…หากนางพูดออกไปเช่นนี้นั่นจะทำให้คนรู้ว่านางเปลี่ยนยา คิดจะว่ายาทำร้ายกู้อีอีถึงตอนนั้นที่จะตายต้องเป็นนางแน่!
ขอโทษหลัวเฟย ขอโทษจริงๆ…ข้าไม่มีทางเลือก! ข้าไม่คิดเลยว่าเวินอวี่จะทำเช่นนี้ หากจะโทษก็ต้องโทษนาง ข้าถูกปิดบังไม่รู้อะไรทั้งนั้น
ตั้งแต่เริ่มแรกเฟิงหรูชิงก็รู้สึกว่าโสมเชียนจีนี่มีบางอยู่ไม่ถูกต้อง ด้านขวาของโสมราวกับมีรอยสีม่วงเลือนราง รอยนั้นบางมาก บางจนไม่อาจมองเห็นได้
แสงสว่างวาบขึ้นในหัวเฟิงหรูชิง เมื่อเห็นกู้อีอีหยิบโสมขึ้นมาและกำลังจะกลืนลงท้องสีหน้านางก็เปลี่ยนไปทันที รีบก้าวออกไปยกมือขึ้นปัดโสมใบมือกู้อีอีตกลงพื้น ผลใสราวกับแ แก้วตกลงพื้น็แตกละเอียด
ทุกคนตกตะลึงนิ่งค้างมองเฟิงหรูชิงด้วยความไม่เข้าใจ สายตาแฝงด้วยความตกตะลึงและประหลาดใจ
มองหญิงสาวสีหน้าเย็นชาตรงหน้า สายตาของกู้อีอีงงงันและตกตะลึง “เสี่ยวชิง?”
นี่…เกิดเรื่องอะไรขึ้น?
เหตุใด้เสี่ยวชิงจึงได้โกรธเช่นนี้?
ฉินเสี่ยวเย่ว์ถอนหายใจโล่งอกโดยไม่รู้ตัว ทว่าคนที่ก้าวออกมาคือเฟิงหรูชิงในใจของนางจึงไม่พอใจนัก มุมปากยกยิ้มเย็น “ดูเหมือนจะรู้สึกว่าของขวัญตัวเองแร้นแค้นเกินไป ถึงได้ไม่อย ยากเห็นของขวัญที่คนอื่นให้เลยทำเช่นนี้”
หลัวเฟยไม่พอใจต่อการกระทำของเฟิงหรูชิงเป็นอย่างมาก ครั้งนี้เขาไม่ได้ห้ามปรามฉินเสี่ยวเย่ว์ขมวดคิ้วแน่นมองเฟิงหรูชิงที่ยืนอยู่ข้างหน้า
“แม่นางเสี่ยวชิง นี่เจ้า…” กู้สื่อตกตะลึงไม่เข้าใจว่าเฟิงหรูชิงหมายความว่าอย่างไรกันแน่
สายตาเฟิงหรูชิงสงบนิ่งราบเรียบ “ในจวนนายท่านของพวกท่านมีหมอหรือไม่?”
“มี แต่ว่าวันนี้เขามีธุระไม่ได้อู่ในจวนนายท่าน แม่นางชิงถามหาเขาทำไมกัน?”
“ท่านให้เขากลับมา หลังจากเขากลับมาแล้วก็จะรู้เอง”
สายตาเฟิงหรูชิงกวาดมองตั้งแต่หลัวเฟยแล้วหยุดที่ใบหน้าของฉินเสี่ยวเย่ว์สักพัก จึงจะหันกลับไปมองกู้สื่อแล้วเอ่ยนิ่งๆ
สีหน้าฉินเสี่ยวเย่ว์มืดลง
คงจะไม่ใช่ว่านางหนูนี่สามารถมองอะไรออกจริงๆ?
แต่ว่าแม้นางจะมองอะไรออกแล้วอย่างไร? โสมแตกเป็นเสี่ยงๆ ไปแล้วหมอของจวนนายท่านกลับมาก็ไม่อาจเห็นอะไรได้
คิดได้ดังนั้นฉินเสี่ยวเย่ว์ก็ถอนหายใจโล่งอกเบาใจลงได้
กู้สื่อเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของเฟิงหรูชิงก็ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย เขาส่งสายตาให้ลูกน้องแล้วก็มีคนรับคำสั่งถอยออกไปในทันที
ในฝูงชนเวินอวี่กับฉินลี่สบตากันรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาอย่างประหลาด
นางกัดฟันก้าวถอยหลังด้วยความระมัดระวัง
ตั้งแต่ต้นจนจบฉินเฉินสังเกตเวินอวี่ฮูหยินอยู่ตลอด ตอนนี้เมื่อเห็นการกระทำของนางแล้วก็กระซิบข้างหูเฟิงหรูชิงเบาๆ สองสามคำ
YOU MAY ALSO LIKE
