เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 843 ข้อสงสัยของเฟิงหรูชิง (2)/ตอนที่ 844 ข้อสงสัยของเฟิงหรูชิง (3)
- Home
- เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา
- ตอนที่ 843 ข้อสงสัยของเฟิงหรูชิง (2)/ตอนที่ 844 ข้อสงสัยของเฟิงหรูชิง (3)
ตอนที่ 843 ข้อสงสัยของเฟิงหรูชิง (2)
หน้าตากู้อีอีเข้มขึ้น หากที่เสี่ยวชิงทายไว้ไม่มีผิดเพี้ยนไปแม้แต่น้อย นั่นก็เป็นการพิสูจน์ให้เห็นว่าตระกูลมู่นี้น่ากลัวเหลือเกิน
โชคดีที่นางไม่ได้แต่งเข้าไป มิเช่นนั้นพอท่านพ่ออายุร้อยปีแล้วไม่แน่ว่านางอาจจะถูกถลกหนังทุบกระดูกก็เป็นได้!
สายตาเฟิงหรูชิงหันไปอีกทาง
ทางนั้นเป็นบ้านตระกูลมู่พอดี
นัยน์ตานางประกายแสงเย็นยะเยือก
“ท่านแม่…”
ชิงหานดึงมือเฟิงหรูชิงแล้วหันไปมองทางหลังเขาจวนฝูจู่
เฟิงหรูชิงไม่พูดอะไร หลังจากนางล่ำลากับกู้อีอีแล้วก็จูงมือชิงหานเดินไปท่ามกลางแสงจันทร์
หลัวลี่จากไปกับตระกูลหลัวแล้ว ฉินเฉินก็เพิ่งกลับไปเมื่อครู่ ตอนนี้เหลือเพียงนางกับชิงหานอีกครั้ง
ไม่รู้เพราะเหตุใดตอนนี้นางจึงคิดถึงกั๋วซือเช่นนี้
ในหัว ในใจ ทั้งหมดล้วนมีแต่ภาพเขา
“ท่านแม่ ข้าหาของที่ร้องเรียกข้าพบแล้ว อยู่บนหลังเขาจวนฝูจู่นั่น”
“รู้ว่าอยู่ที่ไหนก็ง่ายขึ้นแล้ว” เฟิงหรูชิงยิ้มบางๆ “จวนฝูจู่แห่งนี้ไม่ช้าก็เร็วพวกเราต้องได้มาอีก ถึงตอนนั้นข้าจะคิดหาวิธีไปหลังเขานั่นสักครั้ง”
“เจ้าค่ะท่านแม่”
ชิงหานแย้มยิ้มสว่างไสว
ดวงจันทร์ที่เย็นฉ่ำลากเงาของหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ให้ทอดยาวก่อนจะค่อยๆ หายไปในความมืดอย่างเงียบเฉียบ
…
กู้อีอีเพิ่งกลับถึงจวนฝูจู่ก็เห็นกู้สื่อนั่งรอนางอยู่แล้ว
ในห้องโถงใหญ่มีของขวัญของตระกูลใหญ่วางเรียงราย
ทว่ากู้อีอีไม่แม้แต่จะมองของขวัญเหล่านั้น กอดกระดาษที่เฟิงหรูชิงเขียนให้นางแน่นแล้วใช้สายตาระแวดระวังจ้องมองกู้สื่อ กลัวว่าเขาจะแย่งของในอ้อมอกของนาง
“อ่ะแฮ่ม” กู้สื่อไอแห้งๆ สองครั้ง “ส่งแม่นางเสี่ยวชิงไปแล้วหรือ? ยังมีอีกเจ้าไม่ต้องตื่นเต้นเช่นนั้นก็แค่กระดาษแผ่นเดียวมิใช่หรือ? แล้วพ่อก็ไม่มีทางแย่งของของเจ้า เด็กดี เจ จ้าวางของลงก่อนพวกเราสองคนพ่อลูกไม่ได้คุยกันดีๆ นานแล้ว เจ้าดูสิว่าในงานเลี้ยงคืนนี้มีชายที่เจ้าชื่นชอบหรือไม่?”
สายตากู้อีอีงุนงงพร้อมกับส่ายหน้า “ไม่แน่ใจ ไม่ได้สนใจ”
มุมปากกู้สื่อกระตุกสองครั้งอย่างอธิบายไม่ได้
นางหนูนี่เอาความสนใจไปไว้ที่เฟิงหรูชิงทั้งหมดจริงๆ
เสียแรงที่เขาจัดงานเลี้ยงครั้งนี้ขึ้นมาด้วยความยากลำบาก
“ที่จริงข้าคิดว่าคุณชายตระกูลจังนั่นก็ไม่เลวทีเดียว แม้ความสามารถของตระกูลจังจะไม่เท่าไหร่ทว่าคุณชายตระกูลจังนั่นนิสัยอ่อนโยน คนเป็นไม่เลวเลย อ้อ จริงสิ ยังมีคุณชายตระกูลเจ้ าก็ใช้ได้ อีอี เจ้าวางของในอ้อมกอดเจ้าลงก่อนพ่อไม่แย่งจริงๆ”
กู้อีอีใช้สายตาสงสัยมองไปยังกู้สื่อ “จริงหรือ?”
“จริง”
อย่างไรเขาก็เป็นนายท่านจวนเทียนเสิน จะไปแย่งของของลูกสาวตัวเองได้อย่างไร?
อีกอย่างนั่นก็เป็นแค่กระดาษแผ่นเดียวมีอะไรน่าแย่งกัน?
“อ้อ งั้นก็ได้” กู้อีอีถอนหายใจเบาๆ
นางแย่งของรักของท่านพ่อตั้งมากมายขนาดนั้น นางคิดว่าครั้งนี้จะถึงคราวที่ท่านพ่อจะแย่งของนางบ้างเสียแล้ว
กู้สื่อเห็นสีหน้าผ่อนคลายของกู้อีอีคิ้วของเขาก็กระตุก
บรรพบุรุษตัวน้อยของเขาเห็นเขาเป็นคนแย่งของคนอื่นจริงๆ น่ะหรือ?
กู้อีอีวางใจลงไม่กอดกระดาษแน่นอีก นางวางลงบนโต๊ะด้านข้างด้วยความระมัดระวังและจงใจให้ห่างจากกู้สื่อ
แล้วจึงเดินไปข้างกายกู้สื่อ
กู้อีอียิ่งทำเช่นนี้กู้สื่อก็ยิ่งอยากรู้ว่าเฟิงหรูชิงเขียนอะไรให้นาง
ดังนั้นจึงอาศัยตอนที่กู้อีอีไม่ทันสังเกต เขารีบก้าวออกไปหยิบเอากระดาษบนโต๊ะมาไว้ในมือ
……………….
ตอนที่ 844 ข้อสงสัยของเฟิงหรูชิง (3)
กู้อีอีเบิกตาโตในทันใด
ท่านพ่อไหนบอกว่าจะไม่แย่ง?
“ลูกสุดที่รัก ของเล่นนี่เจ้าเห็นเป็นของล้ำค่าเช่นนี้ ข้าอยากเห็นจริงๆ ว่านางเขียนข้อความรักอะไรให้เจ้า ถึงทำให้เจ้า…”
เสียงขาดหายไปในตอนนี้เอง
กู้สื่อมองกระดาษในมือค้าง สายตาของเขาเปลี่ยนจากงุนงงในตอนแรกกลายเป็นสับสนและจากสับสนเป็นตกตะลึง
“นี่…นี่มันอะไรกัน?”
มองเพียงผิวเผินรู้สึกว่านี่เป็นเพียงเทียบยาอันหนึ่ง
ทว่ายาในเทียบเหตุใดจึงต้องใส่อาหารลงไป?
หรือว่าเฟิงหรูชิงเพียงแค่เขียนเรื่อยเปื่อยให้กู้อีอี?
“ท่านพ่อ!” กู้อีอีโกรธจนอกแทบระเบิดรีบเข้าไปอาศัยตอนที่กู้สื่อยังไม่ได้สติกลับมาแย่งสูตรอาหารบำรุงมาไว้ในอกตัวเอง กอดเอาไว้ราวกับของล้ำค่า “ท่านบอกแล้วว่าจะไม่แย่งเหต ตุใดจึงพูดไม่เป็นคำพูด?”
ใบหน้ากู้สื่อปรากฏความกระดากอาย “พ่อเพียงแค่ดูเท่านั้น แค่ดูเท่านั้นจริงๆ …จริงสิ นี่มันของเล่นอะไรกันแน่? เหตุใดข้าจึงดูไม่ออก?”
“ท่านไม่รู้จักตัวหนังสือหรือ? ในนี้ก็เขียนเอาไว้ชัดเจน รวมสูตรอาหารวิเศษ!”
กู้สื่อ “…”
ก็เพราะเห็นอักษรสองสามตัวนี่เขาถึงได้ไม่เข้าใจ นี่มันเขียนอะไรกันแน่?
สายตากู้อีอีเต็มไปด้วยความหวาดระแวง ราวกับว่ากู้สื่อจะแย่งของรักของนางอีกอย่างไรอย่างนั้น
“ตอนที่ข้าอ้วนก็เป็นเพราะอาหารบำรุงสุขภาพวิเศษของหอแห่งแรกจึงทำให้ข้าลดน้ำหนักลงได้ และสูตรอาหารบำรุงวิเศษนั้นล้วนเป็นของเสี่ยวชิง ทว่าเพราะข้าอ้วนมาตั้งแต่เล็กทำให้ไ ไม่สามารถฝึกตบะเหมือนคนทั่วไปได้ ด้วยเหตุนี้จึงล้าหลังอยู่มาก เสี่ยวชิงก็เลยให้สูตรกับข้าให้ข้าสามารถพัฒนาข้ามขั้นได้เร็วขึ้นหน่อย”
เหตุใดคนอ้วนจึงไม่อาจฝึกตบะได้?
ในตัวนางมีไขมันอยู่มากมายเช่นนี้อย่าว่าแต่ความยกลำบากในการฝึกตบะเลย แม้แต่การดูดซับพลังวิเศษก็ถูกไขมันขัดขวางเอาไว้
ดังนั้นในผู้ที่แข็งแกร่งโดยทั่วไปแล้วไม่มีคนอ้วนแบบกู้อีอี
เพื่อให้ฝึกตบะได้ดียิ่งขึ้นทุกคนจึงตั้งใจควบคุมน้ำหนัก อย่างมากก็แค่อวบเพียงเล็กน้อย
หาอ้วนเกินไปจะไม่เป็นผลดีต่อการฝึกตบะ
ลมหายใจกู้สื่อสะดุดแฝงด้วยความรีบร้อน
อาหารบำรุงที่สามารถเพิ่มความเร็วในการฝึกตบะของคน? นี่…เทียบกับผลลัพธ์จากการกินยาวิเศษทั่วไปแล้วมันดีกว่าเป็นไหนๆ
“บรรพบุรุษตัวน้อย เมื่อครู่พ่อยังดูไม่ชัดเจ้าให้พ่อดูอีกครั้งดีหรือไม่?”
กู้อีอีจากไปแล้วโดยไม่แม้แต่จะหันหลังกลับ
ราวกับว่าข้างหลังมีโจรอะไรอยู่อย่างไรอย่างนั้น
หลังจากออกมาจากท้องโถงแล้วนางจึงหันกลับไปพูดประโยคหนึ่ง “ของขวัญอันอื่นให้ท่านหมดเลย นี่เป็นของที่เสี่ยวชิงให้ข้าใครก็อย่าคิดจะแย่ง”
“…”
เขาปวดใจราวกับถูกแย่งชิงลูกสาวไปเสียแล้ว
กู้สื่อถอนหายใจ ครั้งนี้เขาไม่ได้พูดอะไรมาก
เพียงแค่…คิดถึงเฟิงหรูชิงแล้วคิ้วของเขาก็ขมวดคิ้วเบาๆ
นางหนูคนนี้หน้าตาไม่เลว ความสามารถแข็งแกร่ง นิสัยก็สอดคล้องกับความชอบของเขา
ที่สำคัญที่สุดคือกู้อีอีชอบ
ทว่าเพราะอะไรนางต้องเป็นผู้หญิงด้วย?
น่าเสียดาย น่าเสียดายจริงๆ…
…
ตั้งแต่ถานซวงซวงมาถึงตระกูลมู่ก็คิดว่าตัวเองจะสามารถเป็นเหมือนนกกระจอกที่บินขึ้นกิ่งไม้กลายเป็นหงส์ ใครจะรู้ว่าเฉินชิงเยียนจะร้ายกาจเหลือเกินนางยังห่างชั้นไม่ใช่คู่มือ แล้ว ยังถูกมู่หลิงกักขังเพราะตั้งท้องอีก
โชคดีที่ทายาทตระกูลมู่นั้นบอบบางมู่หลิงให้ความสำคัญกับลูกคนนี้มาก ขังเพียงไม่กี่วันก็ปล่อยนางออกมาแล้วยังส่งบรรดาสาวใช้มาดูแลใกล้ชิดนาง
และด้วยเหตุนี้เองถานซวงซวงปัดกวาดความเสื่อมโทรมในตอนแรกออก ใช้ชีวิตด้วยความภาคภูมิใจ