เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 851 ผู้เฒ่าตระกูลมู่ผู้ร้องไห้โวยวาย (5)/ตอนที่ 852 เจอถานซวงซวงอีกครั้ง (1)
ตอนที่ 851 ผู้เฒ่าตระกูลมู่ผู้ร้องไห้โวยวาย (5)
ในใจของนางรู้สึกอิจฉาเหมือนมีมดกัดแทะนานแล้ว ทว่าสุดท้ายนางก็อดทนเอาไว้
เพียงเพราะว่าคนตรงหน้าคือฉินเฉิน!
หากสามารถทำให้เสี่ยวเฉินไม่โกรธอีก เขาอยากสู่ขอก็สู่ขอแล้วกัน ตระกูลฉินก็ไม่สนใจหากมีคนเพิ่มมาอีกสักคน
บางที…การถอยครั้งนี้ของนางอาจทำให้เสี่ยวเฉินซาบซึ้ง ไม่เห็นนางเป็นคนอื่นไกลเช่นนี้อีก
อย่างไรเสีย นี่ก็เป็นสิ่งที่นาง…ติดค้างเขา…
ฉินเฉินไม่ได้พูดอะไร ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่มีสายตาเผื่อแผ่ไปยังฉินเฟยเอ๋อร์ก็เดินผ่านไป ไม่ยินยอมแม้แต่จะอธิบายอะไร
ร่างของฉินเฟยเอ๋อร์แข็งทื่ออยู่กับที่
นางมองร่างที่เดินจากไปของชายหนุ่มค้าง รู้สึกเพียงไอเย็นไหลผ่านในใจของนาง
นางก้มหน้าลงนัยน์ตาฉายแววขื่นขม
ตั้งแต่นางเลือกยินยอมเดินในทางที่เสื่อมโทรมเป็นอนุของคนอื่น บางที…เสี่ยวเฉินก็เลยผิดหวังในตัวนาง?
ทว่าไม่เป็นไร สักวันหนึ่งเสี่ยวเฉินจะต้องเข้าใจนาง
ตอนที่ชอบคนคนหนึ่งจริงๆ ไม่ว่าต้องจ่ายมากเท่าไหร่ก็ล้วนหอมหวานราวน้ำตาล
อีกอย่าง ตระกูลนายท่านถอนหมั้นไปแล้ว ตระกูลมู่ไม่มีตัวเลือกอื่นอีก ท่านพ่อไม่มีทางให้นางเป็นอนุ
นางจะแต่งเป็นภรรยาเขา
ฉินเฟยเอ๋อร์ไม่ได้สังเกตว่าบนท้องฟ้ามีนกน้อยสีเขียวหยกตัวหนึ่งกำลังพักผ่อนอยู่บนต้นไม้
รอจนฉินเฉินจากไปนกน้อยจึงจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วหายลับไป
คาดว่าแม้ฉินเฟยเอ๋อร์จะเห็นนกน้อยตัวนี้ก็ไม่มีทางสนใจอะไรนัก
…
“ท่านแม่ ท่านแม่”
ภายในลาน ชิงหานที่กำลังใช้ศีรษะเล็กๆ หนุนตักเฟิงหรูชิงพักผ่อนอยู่เห็นนกน้อยบินมาก็ยิ้มกว้างลุกขึ้น นางชูนิ้วมือตัวเองขึ้นมาให้นกน้อยหยุดพักที่ปลายนิ้วของนาง
“เฝ่ยชุ่ยกลับมาแล้ว”
เฝ่ยชุ่ยก็คือชื่อของนกน้อยตัวนี้
เพราะว่าสีเหมือนหยกเฟิงหรูชิงจึงได้ตั้งชื่อนี้ให้มัน
นี่ก็เป็นสัตว์วิเศษตัวหนึ่ง แต่เป็นประเภทที่ธรรมดาที่สุด
ยากที่จะฝึกฝนแต่พบเห็นได้ทั่วไป
“เฝ่ยชุ่ย สองสามวันนี้ตระกูลฉินยังรักท่านน้าฉินเฉินหรือไม่ ท่านน้าฉินเฉินเป็นท่านน้าจริงๆ หรือ?” เสี่ยวชิงหานกะพริบดวงตากลมโตปริบๆ เอ่ยถาม
“จิ๊บจิ๊บ”
เฝ่ยชุ่ยส่งเสียงร้องจิ๊บๆ เฟิงหรูชิงฟังอยู่นานก็ฟังไม่เข้าใจว่ามันกำลังพูดอะไร
ชิงหานกลับรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างหันหน้ามา “ท่านแม่ เฝ่ยชุ่ยบอกว่าเดิมทีพวกคนเลวตระกูลฉินนั่นโมโหมาก ดูเหมือนจะเป็นฉินเฟยเอ๋อร์ไปขอร้องแทนท่านน้าจึงไม่มีใครลงโทษเขา ”
เฟิงหรูชิงขมวดคิ้วน้อยๆ
นางคาดเดาผิดจริงน่ะหรือ? ฉินเฟยเอ๋อร์ดีต่อเฉินเอ๋อร์จริงๆ ?
“ท่านแม่ เฝ่ยชุ่ยกลับมาแจ้งกับพวกเราก่อนอีกเดี๋ยวยังต้องไปสืบข่าวต่อ เฝ่ยชุ่ยหมายเลขสองกับเฝ่ยชุ่ยหมายเลขสามล้วนยังอยู่ที่ตระกูลฉิน ท่านแม่ท่านน้าฉินเฉินเป็นท่านน้าจริ งๆ หรือ?”
เฟิงหรูชิงเม้มปากเบาๆ ไม่พูดอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ
โลกใบนี้ไม่เหมือนกับที่หัวเซี่ย แค่ทดสอบความเป็นพ่อลูกก็สามารถยืนยันฐานะของอีกฝ่ายได้
แม้จะบอกว่ามีการกรีดเลือดทดสอบความสัมพันธ์อะไรนั่น ทว่าการกรีดเลือดทดสอบความสัมพันธ์ไม่ได้เชื่อถือได้แน่นอนยังมีโอกาสผิดพลาด
อีกอย่าง เสด็จพ่อเสด็จแม่ล้วนไม่อยู่ จะให้ฉินเฉินกรีดเลือดทดสอบความสัมพันธ์กับใคร?
เฟิงหรูชิงนวดขมับที่ปวดตุบ “หากมีวิธีใดสามารถยืนยันความสัมพันธ์ทางสายเลือดได้โดยตรงก็ดีสิ”
เพราะว่าไม่แน่ใจ นางถึงไม่ได้พูดเรื่องเหล่านี้กับฉินเฉิน
โชคดีที่ครั้งนี้หลังจากชิงหานตื่นขึ้นมา ก็สามารถสื่อสารกับบรรดาสัตว์วิเศษที่ไม่สามารถพูดภาษามนุษย์ได้ เพราะเหตุนี้นางจึงได้ใช้เทียนหลิงกั่วดึงดูดสัตว์วิเศษมาฝูงหนึ่ง ให้เห หล่าสัตว์วิเศษที่ไม่อยู่ในสายตามนุษย์มากที่สุดสืบข่าวให้นาง
…………………….
ตอนที่ 852 เจอถานซวงซวงอีกครั้ง (1)
ต่อให้การกรีดเลือดดูความสัมพันธ์จะไม่น่าเชื่อถือ ทว่าในตระกูลฉินจะต้องมีคนรู้เรื่องราวชีวิตที่แท้จริงของฉินเฉิน นางมีแต่ต้องเริ่มลงมือที่ตระกูลฉิน
“ท่านแม่” ชิงหานพุ่งเข้าสู่อ้อมอกของเฟิงหรูชิง “เมื่อไรท่านพ่อราคาถูกจะกลับมา?”
มือเฟิงหรูชิงที่ลูบศีรษะชิงหานชะงัก ก้มหน้าลงมองเด็กหญิงที่ซุกอยู่ในอ้อมอกนาง
“ข้าก็ไม่รู้”
เรื่องที่นางมาจวนเทียนเสินไม่ได้บอกกับหนานเสียน หนานเสียนก็ไม่รู้ว่านางมาจวนเทียนเสินแล้ว
ช่วงนี้หนานเสียนปกป้องนางมานับครั้งไม่ถ้วน ครั้งนี้นางอยากปกป้องเขา
“ท่านแม่ ข้าคิดถึงมะหมาตัวใหญ่แล้ว” ชิงหานหมดอาลัยตายอยาก “ไม่รู้ว่ามะหมาตัวใหญ่จะมาหาพวกเราเมื่อไร”
เวลานี้เด็กหนุ่มที่ถูกชิงหานเรียกว่ามะหมาตัวใหญ่กำลังยืนอยู่บนผืนน้ำอันเวิ้งว้าง สายตาของเขามองไปยังสายน้ำที่ไหลเชี่ยวด้วยความไม่เข้าใจ
“นกขาว นี่มันที่ไหนกันแน่? เกาะที่เจ้าบอกว่าเป็นทางไปสู่จวนเทียนเสินอยู่ที่ไหนกัน”
หงส์ขาวโมโห “ข้าเป็นหงส์ เป็นหงส์! ไม่ใช่นก! พวกเราไม่ใช่ประเภทเดียวกัน!”
เขาพูดไม่ผิดนี่ ตรงไปทางทิศใต้ก็คือทะเลใต้ จวนเทียนเสินอยู่บนหมู่เกาะแห่งหนึ่งกลางทะเล
ทว่าจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าหมู่เกาะนั่นอยู่ที่ไหนกันแน่?
ท้องทะเลกว้างใหญ่เช่นนี้เขาก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหน
เด็กหนุ่มมองหงส์ขาวด้วยสายตาดูถูก
รู้แต่แรกว่าเจ้าหงส์ขาวตัวนี้เชื่อถือไม่ได้แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นถึงขั้นนี้
ทำให้เขาไม่อาจไปพบเสี่ยวจิ่วจิ่วของเขา
โฮ่ว!
ทันใดนั้นเสียงมังกรคำรามก็ดังสนั่นฟ้าดิน
ทั้งท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นดำมืด
ท้องทะเลที่ไร้ขอบเขตส่งเสียงคำราม เกลียวคลื่นอันเชี่ยวกราดราวกับมีลมพายุพัดมา
สัตว์ทะเลวิเศษจำนวนนับไม่ถ้วนเหมือนถูกเรียกว่ายมาหาเด็กหนุ่มอย่างรวดเร็ว
สัตว์วิเศษทั้งหมดเรียงรายอยู่ตรงหน้าเด็กหนุ่ม เหมือนขุนนางที่ทำความเคารพฮ่องเต้ รอคำสั่งเขาอย่างเงียบๆ
“พวกเจ้ารีบไปหาให้ข้า ไปหาเกาะที่เป็นทางไปสู่จวนเทียนเสินนั่นมาให้ข้า”
หน้าตาเด็กหนุ่มดุดัน ใบหน้าอ่อนเยาว์ยังคงอ่อนวัยดังเดิมแตกลับสง่างามหาใดเปรียบ
ตาของหงส์ขาวหรี่ลงในมองสำรวจเด็กหนุ่มที่ราวกับเป็นเจ้านายทันที
เจ้านี่…เป็นคู่มือที่แข็งแกร่ง
ไม่ได้ จะให้เขาได้เจอเสี่ยวชิงโดยเร็วไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเกิดแย่งเสี่ยวชิงไปจากข้างกายหนานเสียน แล้วเขาจะเป็นพ่อสามีเสี่ยงชิงได้อย่างไร?
เขาจะสู่ขอซู่อี เสี่ยวชิงก็เป็นคนในครอบครัวของเขาจะให้คนอื่นมีโอกาสไม่ได้
หงส์ขาวยิ่งคิดในใจก็ยิ่งมีความสุข
รอได้พบซู่อี ซู่อีจะต้องชื่นชมเขา แค่คิดก็อารมณ์ดีแล้ว
อารมณ์ดีจนแม้แต่นกน้อยของเขายังตั้งชัน
“ได้แล้ว” เด็กหนุ่มหันไป “ข้าให้สัตว์วิเศษเหล่านั้นไปหาหมูเกาะ พวกเรารอข่าวอยู่ที่นี่ก็พอ”
ดวงตาหงส์ขาวกรอกไปมา อีกเดี๋ยวเขาจะแอบหนีไปดีหรือไม่? ทิ้งเจ้านี่เอาไว้ที่นี่?
ซู่อีเคยพูดกับเขาว่าเวทมนต์พรางตาบนเกาะนั่นมีนับไม่ถ้วน เจ้านี่ต้องเข้าไปไม่ได้แน่
อย่างไรเสียมันก็ตามเจ้านี่มาถึงที่นี่แล้ว ขาดอีกเพียงก้าวเดียวก็จะสามารถเข้าไปในจวนเทียนเสินได้ไม่ต้องการเขาแล้ว ถึงตอนนั้นหลังจากสะบัดเขาทิ้งมันก็ไปหาซู่อีกับหนานเสียน นและคนรัก ครอบครัวสี่คนมีความสุขดีขนาดไหนกัน?
เด็กหนุ่มในใจมีแต่ตามหาหมู่เกาะ คิดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อยว่าหงส์ขาวเพื่อนร่วมรบคนนี้เริ่มจะหักหลังแล้ว กำลังคิดจะสะบัดเขาออกไป
…
หมู่เกาะเป็นทางนำไปสู่จวนเทียนเสิน และจวนเทียนเสินนี้ก็เทียบเท่ากับประเทศหนึ่งบนเกาะทะเลตอนใต้
YOU MAY ALSO LIKE
