เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 18 : แรงกระตุ้น , หุ้น 51% ของหยินซานกรุ๊ป

ภายใต้สายตาของทุกคน หลินเถาถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด

ในตอนแรก จ่าวเจียฉีต้องการรอจนกว่าการผ่าตัดของหลินเถาจะสิ้นสุดลง แล้วค่อยจากไป

แต่ในฐานะผู้ว่าการจังหวัดชิงซี เขามีธุระอีกหลายอย่างที่ต้องไปจัดการ

หลังจากได้รับโทรศัพท์ฉุกเฉิน จ่าวเจียฉีก็รีบเดินทางออกจากโรงพยาบาลก่อนเวลา

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

พริบตาเดียวก็เป็นเวลา 12.00 น.

โทรศัพท์ของ หลินฟานสั่นเล็กน้อยและซองแดงก็ปรากฏขึ้น

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 2,000 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 5 หยวน”

…

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 10,000 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับหุ้น 51% ของหยินซานกรุ๊ป”

หลินฟานมองไปที่สิ่งที่เขาได้รับจากซองแดง ร่างของเขาก็ชะงักลงเล็กน้อย

หยินซานกรุ๊ป?

ถ้าฉันจำไม่ผิด รู้สึกว่าทรัพย์สินของหยินซานกรุ๊ป นั้นจะมีห้างสรรพสินค้าหยินซาน, ห้างทองหยินซาน และบริษัทอื่นๆ ทั้งหมดนี่มีมูลค่าในตลาดโดยรวมมากกว่าหมื่นล้าน

ถือหุ้น 51% ของกลุ่ม หยินซาน?

ซึ่งจะได้รับสินทรัพย์นับพันล้านในทันทีเลยไม่ใช่หรอ?

เขารู้สึกมึนงงจนเวลาเปลี่ยนเป็น 12:01 น.

แต่หลินฟานก็ไม่ได้รู้สึกแย่เลยที่เขาไม่ได้ใช้เวลาทั้งหนึ่งนาทีนั้นเปิดซองแดง

การเปิดซองแดงสองสามซองเทียบไม่ได้เลยกับการได้ถือหุ้น 51% ของหยินซานกรุ๊ปนี้

“พรึบ!”

ในเวลานี้ประตูห้องผ่าตัดก็ค่อยๆเปิดออก

หลี่ฉวนและหมอหลายคนเดินออกมาด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้า

“หมอหลี่ หลินเถาเป็นอย่างไรบ้าง” ต้าเหว่ยสัวถามด้วยความกังวล

“การผ่าตัดประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี แค่อยู่พักฟื้นในโรงพยาบาลไปสักระยะ อาการน่าจะดีขึ้น” หลี่ฉวนกล่าว

“โอเค ขอบคุณมาก ขอบคุณมากจริงๆ” ต้าเหว่ยสัวกล่าวอย่างตื่นเต้นมาก

แม้ว่าเธอรู้อยู่แล้วว่า หลี่ฉวนเป็นผู้เชี่ยวชาญและมีทักษะทางการแพทย์ระดับสูง

แต่หัวใจทั้งหมดของต้าเหว่ยสัวยังคงรู้สึกหวาดกลัว

เมื่อคืนเธอนอนไม่หลับทั้งคืน

เพราะการผ่าตัดมีความเสี่ยง

แต่ตอนนี้ หัวใจของเธอได้สงบลง

ต้าเหว่ยสัวถาม “ฉันสามารถเข้าพบหลินเถาได้หรือไม่”

หลี่ฉวนกล่าวว่า “คุณหลินเพิ่งเสร็จสิ้นการผ่าตัดและตอนนี้กำลังหลับอยู่ เป็นการดีที่สุดที่จะให้เขาพักผ่อนไปก่อน”

“ดีแล้ว” ต้าเหว่ยสัวตอบ

เมื่อหลินเถาลืมตาขึ้น ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว

“พ่อคะ พ่อตื่นแล้ว!” หลินเสี่ยวเหยา ซึ่งรีบไปโรงพยาบาลหลังเลิกเรียนทันที อุทานอย่างมีความสุข

ต้าเหว่ยสัวกระซิบ “เสี่ยวเหยา ลดเสียงลงหน่อยลูก!”

จากนั้นเธอก็ถามเบา ๆ “หลินเถา ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”

ลินฟานถามว่า “พ่อรู้สึกยังไงบ้าง?”

หลินเถาพยักหน้าและพูดว่า “ฉันรู้สึกดีมาก”

เมื่อได้ยินหลินเถาพูดเช่นนั้น ทุกคนรู้สึกมีความสุขมากขึ้น

…

ในทางกลับกัน สำนักงานของประธานหยินซานกรุ๊ป

ซงจื้อเฟิง ตรวจสอบข้อมูลตรงหน้าเขาหลายครั้งและถอนหายใจ”ในตอนแรก หุ้นจำนวนมากไหลเข้าสู่ตลาดเพื่อการเติบโต”

“ตอนนี้คุณหลินฟานได้เข้าซื้อหุ้น 51% ของกลุ่มหยินซานของเรา…”

เมื่อซงจื้อเฟิงกล่าวเช่นนี้ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเสียใจ

51% ของหุ้น เขากลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!

หยินซานกรุ๊ปเป็นอาณาจักรธุรกิจที่ซงจื้อเฟิงสร้างขึ้นมา จนทุกวันนี้มันกลายเป็นรูปเป็นร่างแล้ว แต่สุดท้ายมันกลับไม่ได้เป็นอาณาจักรของเขาอีกต่อไปแล้ว

นี่จะไม่ทำให้เขาเสียใจได้อย่างไร

ซงจื้อเฟิงลังเลอยู่นาน สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจกดเบอร์ตามหมายเลขในเอกสาร

“สวัสดีครับคุณหลิน ผมซงจื้อเฟิง ประธานของหยินซานกรุ๊ป” ซงจื้อเฟิงกล่าวอย่างระมัดระวัง

ทางโทรศัพท์ เสียงต่ำของหลินฟานก็ดังขึ้น “โอ้ เกิดอะไรขึ้น”

หลินฟาน คิดได้อย่างรวดเร็วเกี่ยวกับการถือหุ้น 51% ในหยินซานกรุ๊ปที่เขาเพิ่งได้มาเมื่อตอนเที่ยง ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจมากเมื่อซงจื้อเฟิงโทรมาหา

“ตอนนี้คุณเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของหยินซานกรุ๊ป คุณมีอะไรจะแนะนำสำหรับการพัฒนาหยินซานกรุ๊ปในอนาคตหรือเปล่า” ซงจื้อเฟิงถาม

หลินฟานพูดตอบ “คุณทำทุกอย่างไปเหมือนเดิมนั่นแหละ แค่พัฒนาให้ดีขึ้น ผมขอแค่รอรับเงินปันผลจากหุ้นของบริษัทก็พอ”

หลินฟานไม่มีความสนใจในการพัฒนาหยินซานกรุ๊ป

ถ้าเขาทำได้ เขาต้องการขายหุ้นทั้งหมดของเขาทันที

น่าเสียดายที่ทุกสิ่งที่ได้รับจากระบบนั้นถูกห้ามไม่ให้ทำการซื้อขาย

เมื่อซงจื้อเฟิงได้ยินเช่นนี้ ความยินดีก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในทันทีและพูด “ได้ครับ เราจะส่งเงินปันผลเข้าบัญชีของคุณอย่างตรงเวลาแน่นอน”

ซงจื้อเฟิงกลัวมากว่าผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดจะเข้ามาควมคุมบริษัท ถ้าเขารับแต่เงินปันผล ถือเป็นข่าวดีสำหรับเขาแน่นอน ข่าวดีจริงๆ!

…

หลินฟานอยู่ดูแลหลินเถาต่ออีกสองสามวันในโรงพยาบาล และขอให้แพทย์ใช้ยาที่ดีที่สุด เช่น โกลบูลินเพื่อรักษาหลินเถา

ค่ารักษาพยาบาลครั้งเดียวต้องใช้เงินหลายหมื่นหยวนต่อวัน

ร่างกายและผิวพรรณของหลินเถาเองก็ดีขึ้นทุกวัน เขาเริ่มสามารถลุกจากเตียงและเดินได้แล้ว

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ซองแดงที่หลินฟานเปิดนั้นมีแต่เงิน

บวกกับเงินจากทุกลมหายใจ การเดิน และการนอน

ยอดเงินในบัญชีของหลินฟานก็มีมากกว่า 3 ล้านหยวน

[ชื่อ: หลินฟาน]

[ระดับ: LV4]

【รางวัล LV4: รับ 10 หยวนทุกลมหายใจ รับ 10 หยวนทุก ๆ 1 วินาทีเมื่อนอนหลับ รับ 10 หยวนสำหรับทุกการกระทำของคุณ เงินจะถูกโอนเข้าบัญชีเวลา 24 นาฬิกาของทุกวัน 】

【ปริมาณเพื่ออัพเกรด: 750,000 / 10 ล้าน (ของขวัญที่มอบให้ผู้อื่น การพนัน ฯลฯ จะไม่ถูกนับ นอกจากนี้ ไอเทมทั้งหมดที่ได้รับจากระบบจะถูกห้ามทำการซื้อขาย)】

[ทักษะ: ทักษะการขับรถอย่างมืออาชีพ, ออร่าเสน่ห์ (โอกาส 5% ที่จะกระตุ้นความรักตั้งแต่แรกเห็น, ลืมไม่ลง), การโจมตีที่สวยงาม, ยอดนักดื่ม, มุ่งมั่นเต็มที่ (โอกาส 5% ที่จะทำให้เกิดแสงออร่า), ความรู้ด้านคณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ 】

เห็นได้ชัดว่าเงิน 5 ล้านที่หลินฟานโอนให้ต้าเหว่ยสัวเมื่อวันก่อน ไม่นับเป็นการใช้จ่าย

อย่างไรก็ตาม หลินฟานเองก็ไม่ได้สนใจมัน

ต้าเหว่ยสัวปลอกแอปเปิ้ลให้หลินเถาและพูด “มันหายากที่เสี่ยวเหยาจะมีเวลาว่างในวันหยุดสุดสัปดาห์ เสี่ยวฟานพาเสี่ยวเหยาออกไปเล่นสนุกๆหน่อยได้มั้ย”

“ใช่แล้ว ออกไปเดินเล่นบ้าง อย่าเอาแต่อุดอู้อยู่แต่ในห้องนี้” หลินเถากล่าว

หลินฟานเองก็รู้สึกว่าสิ่งที่พ่อของเขาพูดนั้นดูสมเหตุสมผล

หลินฟานพยักหน้าและพูด “ถ้าอย่างนั้นพวกเราออกไปเดินเล่นกันดีกว่า”

“ไปกัน!” หลินเสี่ยวเหยาพูดอย่างมีความสุข

หลินเสี่ยวเหยาเศร้าและกลัวมากตอนที่เห็นพ่อของเธอล้มป่วย

แต่ตอนนี้พ่อเองก็เริ่มกลับมาแข็งแรงดีแล้ว

หลินเสี่ยวเหยา ยังคงเป็นเด็กสาวที่ต้องการจะไปเที่ยวเหมือนกับเด็กสาวปกติทั่วไป

หลินฟานมองไปที่เสื้อผ้าสีซีดๆของหลินเสี่ยวเหยาและพูด “เสี่ยวเหยา ไปซื้อเสื้อผ้ากันเถอะ ร้านเสื้อผ้าในชิงซีที่ดูดีที่สุดอยู่ที่ไหน ไม่ต้องเกรงใจละ ใช้เงินของพี่ได้เต็มที่เลย”

หลินเสี่ยวเหยากล่าวอย่างมีความสุข “ไปที่ห้างสรรพสินค้าหยินซานกันเถอะ!”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน หลินเสี่ยวเหยาจะไม่ไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าหยินซาน

เสื้อผ้าที่นั่นดูดีก็จริง แต่ราคาก็อภิมหาแพง

แต่ตอนนี้ หลินเสี่ยวเหยาไม่กังวลเรื่องเงินเลย

หลินฟานซื้อรถสปอร์ตในราคาหลายล้านได้

ในขณะที่ใช้เงินของหลินฟานเพื่อซื้อเสื้อผ้าราคาแพงๆ หลินเสี่ยวเหยารู้สึกไม่มีภาระเลย

พี่ชายบอกจะจ่ายเงินให้นตนเอง

นอกจากนี้ หลินฟานยังบอกด้วยว่าให้ใช้เงินของเขาให้เต็มที่

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหลินเสี่ยวเหยา หลินฟานก็ทำรู้สึกแปลกๆ

ห้างสรรพสินค้าหยินซาน?

ที่นี่ไม่ใช่ห้างของเขาเองหรอ?

ไปที่ห้างสรรพสินค้าของตนเองเพื่อซื้อเสื้อผ้า?

หลินฟานยิ้มและพูดว่า “โอเค งั้นไปที่ห้างสรรพสินค้าหยินซานกันเถอะ”