เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 35 : อัจฉริยะ!

ทั้งจงหม่า,ซงหยี่ และ เจิ้งจินเป่า ต่างตกตะลึง

พวกเขาได้ยินอะไร

อาจารย์เทียนเถียนพึ่งเชิญหลินฟานไปที่ห้องพักครู!

และหลินฟานก็จะได้อยู่กับอาจารย์เทียนเถียนตามลำพัง? !

ทันใดนั้น พวกเขาก็นึกถึงตอนที่อาจารย์เทียนเถียนอยู่ในห้องเรียน เธอมองไปรอบๆห้องเรียนเหมือนกับว่าเธอกำลังมองใครบางคนอยู่

ตอนนี้ ในที่สุดพวกเขาก็รู้แล้วว่าอาจารย์เทียนเถียนกำลังมองหาใคร!

ที่แท้เธอก็กำลังมองหาหลินฟานนั่นเอง!

“พี่ฟาน ฉันขอคารวะพี่!” หม่าจง, ซงหยี่ และ เจิ้งจิ่นเป่า โห่ร้องพร้อมกัน

……

ณ ห้องพักครู

มีสิ่งของและหนังสือมากมายบนโต๊ะทำงานของหูเทียน แต่ทุกอย่างได้ถูกจัดวางไว้อย่างเรียบร้อย

หูเทียนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ

“ก็อก ก็อก ก็อก!”

ในตอนนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา

หูเทียนพูด “เข้ามาได้”

หลังจากที่ได้เห็นว่าคนที่มาเป็นหลินฟาน ใบหน้าที่สวยงามของหูเทียนก็เผยรอยยิ้มออกมา

“เป็นนายนี่เอง นั่งก่อนสิ”

จากนั้นหูเทียนก็ลุกขึ้นและพูดว่า “นายอยากดื่มอะไร ฉันมีชาเขียว ชาดำและก็กาแฟ”

วันนี้ หูเทียนสวมชุดสีขาวโชว์ส่วนโค้งที่สวยงามและมันเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่น่าหลงไหล

หลินฟานพูดว่า “ผมขอเป็นชาเขียว”

“ได้สิ” หูเทียนตอบกลับ

ในไม่ช้า ชาเขียวหอม ๆหนึ่งถ้วยก็ถูกวางไว้ตรงหน้าหลินฟาน

หูเทียนหยิบกระดาษกองหนึ่งออกมา เธอเขียนการคำนวณอย่างระเอียดแล้วเริ่มอธิบาย “ฉันอยากให้คุณดูนี่หน่อย p^q+2m=3q-2p^n…”

“ไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉันหมกมุ่นอยู่กับตัวเลขพวกนี้…”

หลังจากพูดจบ หูเทียนก็ยื่นกองกระดาษหนึ่งกองที่เต็มไปด้วยตัวเลขจำนวนมากให้หลินฟาน

“หลินฟาน นายคิดว่าการคำนวนของฉันมีปัญหารึเปล่า ฉันเองก็อยากเห็นการคิดของนายด้วยเช่นกัน นายเอามาด้วยใหม” หูเทียนถาม

เอิ่ม การคิดของเขาเหรอ? จะให้เขาไปเอามาจากที่ไหนล่ะ

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา หลินฟานไม่ได้สนใจเรื่องคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่เลย

หลินฟานรู้สึกละอายเล็กน้อย เขาตัดสินใจไม่ตอบและเลือกที่จะพลิกดูกระดาษที่อยู่ข้างหน้าเขาอย่างเงียบๆ

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าหลินฟานจะมีความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ แต่จะให้หลินฟานตรวจสอบการคำนวณและหาข้อผิดพลาดในแต่ละจุดก็ยังเป็นเรื่องที่ยากมากอยู่ดี

ทันใดนั้น หลินฟานก็นึกถึงการ์ดอัพเกรดระดับทักษะขึ้นมา

【จะอัพเกรดทักษะความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์หรือไม่? 】

“ใช่!” หลินฟานตอบในใจ

【ติ๊ง! อัพเกรดระดับสำเร็จ! ขอแสดงความยินดี คุณได้รับความรู้คณิตศาสตร์ระดับนักวิชาการ 】

จากนั้นเมื่อหลินฟานอ่านข้อความในกระดาษที่อยู่ตรงหน้าของเขาอีกครั้ง เขาก็เข้าใจมันได้อย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่นานเขาก็หยิบปากกาและกระดาษขึ้นมาและเริ่มเขียนอย่างรวดเร็ว

“2m+4n^5-8q=7y^2q-3z^8… มีปัญหาในการคำนวณตรงจุดนี้” หลินฟานกล่าว

หูเทียนอดไม่ได้ที่จะมองลงไปที่กระดาษ

วินาทีต่อมา ดวงตาที่สวยงามของเธอก็สั่นเล็กน้อย

อันที่จริง ตอนที่หลินฟานไขปริศนาของโจวบนกระดานของโรงแรมฮิลตัน เธอได้เห็นลายมือของหลินฟานมาก่อนแล้ว

ไม่นานมานี้ หลินฟานก็ได้ตอบคำถามบนกระดานดำในห้องเรียน และพวกเธอยังถกเถียงเกี่ยวกับคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่กัน

ในเวลานั้น ลายมือของหลินฟานนั้นธรรมดามาก และออกจะดูน่าเกลียดนิดหน่อยด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?

ไม่ว่าจะเป็นตัวเลข ตัวอักษรไม่ว่าจะภาษาอังกฤษหรือภาษาจีน หลินฟานก็เขียนมันออกมาอย่างสวยมาก

แม้ว่าหูเทียนจะเป็นอาจารย์สอนคณิตศาสตร์

แต่เธอก็ชอบการคัดตัวอักษรเช่นกัน

ในความเห็นของเธอ ลายมือที่สวยงามสามารถทำให้ผู้ที่พบเห็นรู้สึกเพลิดเพลินใจ

ในเวลานี้หลินฟานเห็นว่าหูเทียนเงียบลงไป เขาจึงคิดว่าเธอไม่เข้าใจ

ดังนั้นหลินฟานจึงพูดต่อ “หากคุณย้อนกลับไปคิดคำตอบอีกรอบ คุณจะพบข้อผิดพลาดนี้”

หูเทียนได้สติขึ้นมาเพราะคำพูดของหลินฟาน เธอหยิบกระดาษและปากกาขึ้นมาแล้วคำนวณใหม่อีกรอบ

แน่นอนว่าสูตรคำนวนสูตรเดิมนั้นผิด!

หลินฟานจึงพูด “เราสามารถนำสูตรนี้มาใช้ได้… ”

ขณะที่ หลินฟานกำลังพูดเขาก็เขียนสูตรลงบนกระดาษอย่างรวดเร็ว

“ขึด ขึด ขึด!”

เสียงของการขีดเขียนก็ดังขึ้นไปทั่วทั้งห้องพักครู

หูเทียนที่นั่งถัดจากหลินฟาน ได้มองที่ใบหน้าอันจริงจังของเขา เธอมองไปที่การคำนวณที่เขาเขียนลงในกระดาษ เธอก็รู้สึกทึ่งเล็กน้อย

ไม่นานกระดาษทั้งแผ่นก็ถูกเขียนจนเต็ม หลินฟานจึงค่อยหยุดมือลง

เขาหันศีรษะแล้วถามว่า “อาจารย์หูเทียน คุณคิดว่าอย่างไร?”

หูเทียนเพิ่งได้สติ เธอสังเกตทุกการคำนวณอย่างใจจดใจจ่อและพยักหน้าเล็กน้อย

หลินฟานพูดว่า: “โอเค งั้นเรามาสรุปกันต่อ”

เริ่มจากกระดาษแผ่นที่หนึ่ง สอง สาม สี่…

หลังจากนั้น กระดาษนับสิบแผ่นก็เต็มไปด้วยสูตรการคำนวนที่ซับซ้อนมากมาย

เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ตอนนี้ ผมทำได้เพียงเท่านี้”

ถึงแม้หลินฟานจะมีความรู้คณิตศาสตร์ระดับนักวิชาการแล้วก็ตาม แต่หากเขาไม่ใช้ “ออร่า”ของทักษะมุ่งมั่นเต็มที่ ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะแก้ปัญหาการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่

ท้ายที่สุด นี่คือปัญหาระดับโลกที่ไม่มีใครแก้ไขได้มานานกว่า 100 ปี!

หูเทียนที่นั่งอยู่ข้างๆเขา รู้สึกตกตะลึงเมื่อมองดูการคำนวณทั้งสิบหน้ากระดาษ

เมื่อตอนที่อยู่ในห้องเรียน หลินฟานแก้ปัญหาการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ได้ประมาณหนึ่งในสิบ

แต่ทั้งหมดที่เขาเขียนในตอนนี้ เขาน่าจะมาถึงครึ่งทางของการแก้ปัญหาแล้ว!

นี่มันพึ่งผ่านไปกี่วันเอง?

เขาทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?!

เขาศึกษาในห้องเรียนเพิ่ม? หรือเขาพึ่งจะมาแก้การคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ในวันนี้?

อัจฉริยะ!

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม หลินฟานเป็นอัจฉริยะ อัจฉริยะอย่างแท้จริง!

“หลินฟาน นายนี่มันอัจฉริยะจริงๆ!” หูเทียนพูดด้วยความจริงใจ

หลินฟานยิ้มและพูดว่า “อาจารย์ คุณชมผมเกินไปแล้ว”

หูเทียนมองไปบนท้องฟ้าที่เริ่มมืดแล้วจากทางหน้าต่างและพูดขึ้น “ยังไม่ดึกจนเกินไป ให้ฉันเลี้ยงอาหารนายนะ”

ก่อนหน้านี้เธอรู้สึกตื่นเต้นกับสูตรต่างๆ เลยทำให้ไม่รู้สึกหิว

เมื่อพูดถึงเรื่องอาหาร ตอนนี้หลินฟานหิวเป็นอย่างมาก

“ยินดีอย่างยิ่ง” หลินฟานกล่าว

รถของหูเทียน เป็นรถมินิที่เล็กและน่ารัก และการตกแต่งภายในที่ก็สวยงาม

หลังจากขึ้นรถมินิแล้ว กลิ่นหอมจางๆก็อบอวลไปรอบๆจมูก ซึ่งทำให้หลินฟานรู้สึกสบายตัวมาก

ไม่นานหลังจากนั้นหูเทียนและหลินฟาน ก็มาที่ร้านอาหารสไตล์ตะวันตกอันเงียบสงบและสง่างาม

ร้านอาหารตั้งอยู่บนชั้น 26 ของอาคาร จงเฉิน

ภายในในร้านอาหาร ทุกคนสามารถมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเมืองเจียงเป่ย บนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวกับดวงจันทร์ที่สว่างไสว

หูเทียนส่งเมนูให้กับหลินฟานและทำท่าทางเหมือนบอกว่าให้เขาสั่งอาหารที่ชอบได้เลย

หลินฟานพูด “ผมมาที่ร้านนี้เป็นครั้งแรก และไม่รู้ว่ามีอะไรอร่อยบ้าง อาจารย์หูเทียนมีอะไรจะแนะนำไหม”

หูเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สเต็กของที่นี่ค่อนข้างขึ้นชื่อ และถ้าเพิ่มซอสสูตรเด็ดของทางร้านก็จะช่วยให้รสชาตินั้นกลมกล่อมยิ่งขึ้น”

“ซี่โคลงหมูและเนื้อมันฝรั่งของที่นี่นั้นไม่เหมือนที่อื่น”

“นอกจากนี้ ที่นี่ยังมีไวน์กุหลาบดำ ซึ่งเป็นไวน์ที่ผลิตขึ้นมาเอง มันเป็นจุดขายของร้าน นายอยากลองดื่มไหมล่ะ”

หลินฟานพยักหน้าและพูดว่า “เอาล่ะ เอาตามที่อาจารย์หูเทียนเถียนบอกแล้วกัน”

จากนั้นหูเทียนก็สั่งอาหารเพิ่มอีกสองสามจาน