เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 4 : ค่าเช่าราคาเท่าไหร่นะ!

เงียบ!

ให้เช่าทั้งคอนโด! ความเงียบเข้าครอบคลุมไปชัวขณะ

เฉียวซีหยา เปิดปากของเธอครึ่งหนึ่ง เหมือนเธอตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

เธอพึ่งได้ยินอะไร?

หลินฟาน มอบทั้งคอนโดหลังในว่านเจียฮั่วฟู ให้บริษัทเหลียนเจียเช่า?

เขาเป็นเจ้าของทั้งคอนโดเลยหรอ!?

นอกจากนี้ มาจากหว่านเจียฮั่วฟู?

ราคาเฉลี่ยของหว่านเจียฮั่วฟูตอนนี้อยู่ที่ 50,000 หยวน ต่อตารางวา ห้องนึงราคาประมาณ 5 ล้านหยวน ถ้ารวมราคาห้องทั้งหมด…จะเป็นเท่าไหร่?

หลังจากนั้นทันที เฉียวซีหยา ก็นึกถึงลัมโบร์กินีที่หลินฟานขับเมื่อวานนี้อีกครั้ง

ปรากฎว่าเขาเป็นเทพจริงๆ เทพบุตร!

และฉันเอง… ก็เพิ่งปฏิเสธเขาไปเมื่อวาน?

ถ้าอยู่กับเขา วันนี้ฉันจะต้องวิ่งไปมาให้เสียเหงื่อทำไม?

ในเวลานี้ เฉียวซีหยา รู้สึว่าภาพในฝันที่เธอเดินชื้อกระเป๋าแบรนด์เนมและไปกินอาหารที่ร้านอาหารระดับไฮเอนด์ก็เริ่มห่างออกไปเรื่อยๆ

เจ็บใจจริงๆ

เฉียวซีหยา รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดไม่รู้จบในอกของเธอ

หลินฟานเหลือบไปที่เฉียวชือหยาเบาๆ แล้วเดินออกไปข้างนอก

เขาไม่มีความชอบต่อผู้หญิงคนนี้ที่เอาแต่ดูถูกคนอื่น

เฉียวซีหยารีบตะโกน: “หลินฟาน…คุณหลิน…”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ตอบเธอกลับมีเพียงแผ่นหลังของหลินฟาน

“คุณผู้หญิง คุณยังต้องการเช่าห้องในหว่านเจียฮั่วฟูหรือไม่” หานเทียนถาม

“เช่าค่ะ ฉันขอเช่าค่ะ” เฉียวซีย่ารีบกล่าว

ในเวลานี้เธอกลับมามีสติอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม วันนี้ฉันต้องเช่าห้องให้ได้ก่อน

หานเทียนกล่าวว่า “ตอนนี้สามารถเช่าได้เฉพาะอาคาร A 104 และค่าเช่าเดือนละ 30,000 หยวน”

ก่อนหน้านี้ หานเทียน เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเมื่อเห็นการแสดงออกของหลินฟาน เธอก็รู้ทันทีว่า หลินฟานไม่ชอบผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอ

หลินฟาน เป็นลูกค้ารายใหญ่ของเธอ เพราะฉนั้นเธอจึงต้องใส่ใจเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับเขามากขึ้น!

เมื่อหลินฟานเกลียดผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นฉันจึงต้องสอนบทเรียนให้เธอบ้าง

“30,000 หยวน แพงขนาดนี้ได้ยังไง ชุมชนหรูหราไม่ห่างจากที่นี่ ตกเดือนละ 3,000 เอง!” เฉียวซีหยาอุทาน

“และเมื่อกี้ พนักงานของคุณยังบอกด้วยว่ามีหลายชั้นให้เลือก ทำไมตอนนี้ถึงเหลือเพียงห้อง 104 เท่านั้น!”

หานเทียน พูดอย่างรวดเร็ว “พนักงานขายของเราไม่ได้มีคนเดียว เธอยังไม่รู้ว่ามีลูกค้าคนอื่นได้จองห้องไปหลายห้องแล้ว”

“ส่วนที่คุณบอกว่ามีห้องพักสุดหรูราคาไม่แพง ถ้าคุณไม่พอใจ ฉันก็แนะนำว่าให้ไปเช่าห้องหรูพวกนั้นแทน”

หลังจากพูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไป

“นี่คุณ…”

เฉียวซีหยาโกรธจัด

ในเวลานี้ โทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น

“ซีหยา ลูกต้องช่วยน้องชายของลูก เช่าบ้านในหว่านเจียฮั่วฟู! ถ้าลูกไปเช่าที่อื่น น้องจะไม่สามารถเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นอันดับ1ใน เจียงเป่ยได้” เสียงที่เต็มไปด้วยความกังวลของเฉินหมินเฟิน ดังขึ้นผ่านทางโทรศัพท์

“แม่คะ หนูเจอห้องแล้ว” เฉียวซีหยาลังเล

“จริงเหรอ โอเค ทำสัญญาเช่าเร็วๆ เดี๋ยวโดนคนอื่นแย่งไป!” เฉินหมินเฟินอุทานอย่างตื่นเต้น

“แต่ราคาห้อง…”

“ราคาเท่าไหร่? แพงแค่ไหนก็ต้องเช่า! มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่น้องชายของลูกได้เข้าโรงเรียน?” เฉินหมินเฟินตะโกน

เฉียวชือหยา ถอนหายใจและพูดว่า “ฉันจะเช่าเดี๋ยวนี้แหละ”

หลังจากหยุดไปชั่วคราว เธอก็พูดว่า: “ที่เมื่อวานแม่พูดว่าที่บ้านของหลินฟานนั้น… ธรรมดามากใช่ใหม?”

“ใช่ พวกเขาเปิดร้านขายเสื้อผ้าเล็กๆ เกิดอะไรขึ้น” เฉินหมินเฟินกล่าว

“ไม่มีอะไร.” เฉียวซีหยา ถอนหายใจ

ร้านเสื้อผ้าเล็กๆหรอ? ฉันไม่คิดว่านั่นจะเป็นเรื่องจริง จริงๆแล้วพวกเขาน่าจะเปิดบริษัทเสื้อผ้าขนาดใหญ่

หลังจากวางสาย เฉียวซีหยา ตัดสินใจเด็ดขาด เธอกัดฟันและพูดว่า: “ฉันขอเช่าห้อง 104 ห้องนั้น!”

…

หลังจากรับประทานอาหารกลางที่ร้านอาหารฮิลตันแล้ว หลินฟานเปิดห้องเพื่อพักผ่อน

ตอนนี้เขาได้นำของใช้ส่วนตัวทั้งหมดออกจากห้องเช่าแล้ว เขาจะไม่กลับไปที่นั่นอีกเป็นอันขาด

หลินฟาน ปิดตาและค่อยๆหลับไป

เมื่อเขาลืมตาขึ้นก็เป็นเวลา 17.00 นาฬิกาแล้ว

หลินฟาน กดดูโทรศัพท์มือถือของเขาไปเรื่อย และพบว่ากลุ่มแชทของเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายมีการพูดคุยกันในวันนี้

ปรากฎว่าพวกเขาได้จัดงานพบปะสังสรรค์กันที่โรงแรมเจียงเป่ยเฟิงหลาย เวลา 19 นาฬิกาในเย็นวันนี้ เพื่อให้เพื่อนทั้งหมดได้ไปสังสรรค์ด้วยกัน

หลินฟาน อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเสียงหัวเราะและคิดถึงเสียงพูดคุยเหล่านั้นในโรงเรียนมัธยมปลาย เมื่อนึกถึงเพื่อนที่ดีสองสามคน

ในขณะเดียวกัน เมื่อคิดว่าไม่มีอะไรทำในตอนกลางคืน เขาจึงตัดสินใจไปงานเลี้ยงรุ่นนี่ด้วย

หลินฟานรู้สึกว่าในช่วงเวลารวมตัว มันเป็นช่วงเวลาเร่งด่วน แน่นอนว่าจะมีรถติดจำนวนมาก

ดังนั้นเขาจึงเดินทางออกจากฮิลตันล่วงหน้า

เป็นไปตามที่ที่หลินฟานคาดการไว้ มีรถมากมายบนท้องถนน

อย่างไรก็ตาม เขาลืมไปว่าเขากำลังขับรถแลมโบกินี่อยู่ รถที่อยู่รอบๆ ก็เริ่มที่จะขับออกห่างจากรถเขา

ควบคู่ไปกับทักษะการขับรถอย่างมืออาชีพของ หลินฟาน ทำให้ทั้งถนนไม่มีอะไรมาชะลอเขาได้

เวลา 18:40 น. หลินฟาน มาที่ “Box 666” ของโรงแรมเฟิงหลาย

“หือ หลินฟาน?” ชายหน้ากลมพูดด้วยความไม่แน่ใจ

หลินฟานยิ้มและพยักหน้าและกล่าวว่า “เซินเหลียง นายเปลี่ยนไปมากจริงๆ!”

สมัยที่ยังเรียนมัธยม เซินเหลียงมีรูปร่างสูงและผอม มีชื่อเล่นว่า “กระบอกไม้ไผ่”

แต่ตอนนี้ร่างกายดูมีน้ำมีเนื้อ

“เป็นนายนี่เอง! ฉันไม่ได้เจอนายมาสองสามปีแล้ว นายหล่อขึ้นเรื่อยๆเลยนะ แทบจำไม่ได้เลย!” เซินเหลียงกล่าว

ข้างๆชายหนุ่มชื่อหวางห่าวฉี กล่าวว่า “หลิน ฟาน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบตั้งแต่เรียนจบ ฉันได้ยินมาว่านายเข้าทำงานหลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมปลาย ตอนนี้เดือนละเท่าไหร่แล้วละ?”

“ไม่กี่พันหยวน” หลินฟานตอบอย่างสบายๆ

“ไม่กี่พันหยวนงั้นหรอ ถ้าอย่างนั้นกินให้เต็มที่ละ เพราะมื้อนี้ของพวกเรามีค่าเท่ากับเงินเดือนหนึ่งเดือนของนายเลยนะ” หวางห่าวฉีเยาะเย้ย และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการดูถูกอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

หล่อแล้วไง?

แต่มีรายได้ไม่กี่พันหยวนต่อเดือน

หลินฟานขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขาทำเป็นไม่ได้ยินการเยาะเย้ยในคำพูดของ หวางห่าวฉี

เนื่องในวันนี้เป็นงานเลี้ยงรุ่น เขาจึงไม่อยากจะทำให้เสียบรรยากาศ

ดังนั้นหลินฟานไม่ได้พูดอะไรมาก

ในขณะนี้ หยางเหวินจิง สวมกระโปรงยาวแอร์เมส ถือกระเป๋ากุชชี่ แต่งหน้าจัด กอดแขนชายอ้วนอยู่ ชายอ้วนใส่เข็มขัดหลุยวิคตองรอบเอว พวกเขาเดินเข้ามาช้าๆ

หลังจากพบเธอ ทุกคนก็เริ่มทักทายกัน

“ว้าว! นี่คงไม่ใช่หยางเหวินจิง สาวงามในชั้นเรียนของเราใช่ไหม?”

“ไม่ได้เจอหน้าเธอมาสองสามปีแล้ว ดูเด็กลงและสวยขึ้นมากเลย!”

…

หยางเหวินจิง ได้รับการยกย่องจากเพื่อนร่วมชั้น และเธอรู้สึกดีจนหุบยิ้มไม่ได้

“ขอบคุณสำหรับคำชม นี่คือตู่เล่ยสามีของฉัน” หยางเหวินจิง กล่าว

หลินฟานมอง หยางเหวินจิงและสามีของเธอ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างช่วยไม่ได้

ในโรงเรียนมัธยม เด็กผู้หญิงหลายคนในชั้นเรียนต่างก็แสดงความชอบต่อหลินฟาน

ในหมู่พวกเธอ หยางเหวินจิงนั้นกล้าหาญและตรงไปตรงมาที่สุด

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นจิตใจของหลินฟานนั้นจดจ่อกับการเรียน ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธหยางเหวินจิงและเหล่าสาวๆทั้งหมด

ตอนนี้ หลินฟาน มองไปที่รูปร่างหน้าตาของหยางเหวินจิง และรู้สึกดีมากที่เขาตัดสินใจแบบนั้นไปเมื่อตอนเรียน

“ตึก ๆ ๆ!”

ในขณะนี้ ฉินหยู่ซวน เธอเดินเข้ามา มีผิวขาวและผมสีดำสนิทที่ตกลงมาราวกับน้ำตก

ฉินยู่ซวน สวมชุดลำลองธรรมดา แต่รูปลักษณ์ที่สวยงามและรูปร่างที่เพอร์เฟคของเธอทำให้เธอดูไม่ธรรมดาเลย

เมื่อเธอมาถึง ดูเหมือนว่าแววตาของทั้งห้องจะเปล่งประกายมากขึ้น

แม้แต่ดวงตาของ หลินฟานก็สว่างขึ้นเล็กน้อย

“ฉินหยู่ซวน! ไม่คิดเลยว่า เธอที่เป็นนักเรียนดีเด่นก็มาด้วย!”

“วันนี้หายากจริงๆ!”

“ยังไงก็ตาม ในตอนที่เรียนมัธยม มีข่าวลือไม่ใช่หรือว่าฉินหยู่ซวน และหยางเหวินจิง ทั้งคู่นั้นสนใจหลินฟาน แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”

“เป็นอย่างไงบ้างหรือ? หยางเหวินจิง แต่งงานกับบอสใหญ่คนนั้นแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จไปแล้ว! ส่วนฉินหยู่ซวน ได้ยินมาว่าเธอกำลังศึกษาอยู่ในมหาลัยที่มีชื่อเสียง!”

“หยางเหวินจิง และ ฉินหยู่ซวน เป็นสองเทพธิดา! และหลินฟานก็ทำงานทันทีหลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม ตอนนี้มีเพียงแค่เงินสองสามพันหยวนต่อเดือนเท่านั้น เขาไม่คู่ควรกับเทพธิดาหรอก”