เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 160 : โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์
ถึงหลิวหยูหางจะมีบุคลิกที่กล้าหาญมากและชอบเรื่องสนุกๆอยู่แล้ว
แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ค่อยไปรวมตัวกันเพื่อเล่นเกมอะไรแบบนี้
ถานเซิงหยู่เข้าใจดีว่าเหตุผลที่หลิวหยูหางยอมตกลงเข้าร่วมก็เป็นเพราะ…หลินฟานอย่างแน่นอน
เรื่องนี้ทำให้ถานเซิงหยู่ยกระดับสถานะของหลินฟานที่อยู่ในใจของเขาขึ้นอีก
…………
โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์เป็นบาร์ที่มีชื่อเสียงมากในเจียงเป่ย
ในตอนนี้ มีรถยนต์หรูหราจำนวนมาก เช่น บีเอ็มดับเบิ้ลยู เมอร์เซเดส-เบนซ์ ออดี้และอื่นๆ ได้จอดอยู่หน้าบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์แล้ว
และที่จอดรถยังมีรถหรูระดับไฮเอนด์มากมายอย่างเช่น ปอร์เช่และมาเซราติ ตลอดจนรถซุปเปอร์สปอร์ตอย่างเฟอรารี่และแลมโบกินี่…
สาวงามหลายคนเดินอยู่รอบๆรถเฟอรารี่ แลมโบกินี่ และรถซุปเปอร์สปอร์ตอื่นๆ พวกเธอเหมือนสัตว์นักล่าที่กำลังมองหาเหยื่อ
“บูม!”
หลังจากเสียงคำรามดังขึ้นมาจากระยะไกล สาวสวยเหล่านั้นก็ดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงเหยื่อของพวกเธอ พวกเธอหันมองไปข้างหน้าพร้อมกันอย่างรวดเร็ว
พวกเธอเห็น…
รถปากานี เฟิงเซินสุดเท่ขับมาจากระยะไกลด้วยความเร็ว
จนตอนนี้ มันก็ได้มาจอดนิ่งอยู่ที่หน้าบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์แล้ว
เสียงคำรามของปากานี เฟิงเซินได้ดังอยู่ในหัวใจของเหล่าสาวงาม หัวใจของพวกเธอเต้นเร็วก่อนจะถูกมันดึงดูดให้ค่อยๆเข้าไปใกล้
อย่างไรก็ตาม……
วินาทีถัดมาทุกคนก็หยุดขยับ
เพราะคนที่เดินลงมาจากรถปากานีเฟิงเสิน มีทั้งชายและหญิง
เมื่อมีทั้งชายและหญิง นี่หมายความว่าคนทั้งสองไม่ใช่เหยื่อของพวกเธออีกต่อไปแล้ว
ซ่งเจียซินเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ภายในสายตาของเธอ เธอยิ้มก่อนจะพูด “หลินฟานนายรู้สึกยังไงบ้าง? เริ่มเสียใจรึยังที่พาฉันมาด้วย?”ไอรีนโนเวล
หลินฟานถามกลับ “ทำไมฉันต้องเสียใจ?”
“ถ้านายไม่พาฉันมาด้วย…ตอนนี้นายก็คงถูกห้อมล้อมไปด้วยสาวสวยมากมายแล้วน่ะสิ” ซ่งเจียซินพูด
“ถ้างั้น ตอนนี้เธอก็คือโล่ของฉันสินะ?”หลินฟานยิ้ม
โล่?
ซ่งเจียซินหัวเราะอย่างไพเราะ
เธอมักจะได้ยินคำนี้อยู่เป็นประจำ
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คำว่าโล่ถูกใช้กับตัวของเธอเอง
ตอนนั้นเอง ถานเซิงหยู่ที่ยืนรออยู่ตรงประตูของบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์อยู่นานแล้วก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“พี่เจียซิน พี่ฟาน พวกพี่มาถึงแล้วหรอ?” ถานเซิงหยู่พูด
“ใช่ คนอื่นๆอยู่ที่นี่หรือเปล่า” ซ่งเจียซินพยักหน้าและถาม
“นายน้อยหลิว นายน้อยต้วน นายน้อยหวงและคนอื่นๆอยู่ที่นี่กันหมดแล้ว ส่วนน้อยนายซุนและคนอื่นๆบอกว่าพวกเขากำลังจะมาถึงในเร็วๆนี้” ถานเซิงหยู่พูด
ทั้งสามคนเดินไปคุยกันไป…
เมื่อเดินเข้าไปในบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์ หูของพวกเขาก็ได้ยินแต่เสียงเพลงที่ดังก้อง แสงไฟสว่างไสว และชายหญิงจำนวนมากกำลังสนุกสนานกันอย่างบ้าคลั่งบนฟลอร์ที่อยู่ห่างออกไป
ทั้งสามคนยังคงเดินหน้าต่อไปและมาถึงดาดฟ้าขนาดใหญ่
ในตอนนี้ หลิวหยูหางและคนอื่นๆกำลังนั่งดื่มวิสกี้อยู่ที่นี่
หลังจากที่พวกเขาเห็นหลินฟานและซ่งเจียซินเดินมา พวกเขาก็ลุกขึ้นยืนกันทีละคน
“พี่ฟาน ในที่สุดฉันก็มีโอกาศได้เจอพี่สักที!”หลิวหยูหางพูดอย่างมีความสุข
พอพูดจบ เขาก็อ้าแขนออกและเข้าไปทำท่าจะกอดหลินฟาน
แต่ก่อนที่เขาจะเข้ามาถึงตัว หลินฟานก็หลบอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “ฉันกอดแค่ผู้หญิงเท่านั้น ถ้าคิดจะกอดฉันละก็… ลืมมันไปซะ”
หลังจากพูด หลินฟานก็ลูบแขนของเขาเบา ๆ
นี่…
ดูเหมือนว่าท่าทางของหลิวหยูหางจะทำให้หลินฟานขนลุก
เมื่อมองไปที่ท่าทางของหลินฟาน…
ทุกคนก็หัวเราะออกมา
ทันใดนั้นเอง ซุนลูกั่วกับชายสองคนก็เดินเข้ามาพอดี
เมื่อพวกเขาเห็นหลินฟานและคนอื่นๆ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูด “ทุกคนมาเร็วเกินไปแล้ว!”
“นายช้าเกินไปต่างหาก?” หลิวหยูหางพูด
“โอ้ กลายเป็นว่า ความเร็วก็เป็นข้อได้เปรียบด้วยเช่นกัน” ซุนลูกั่วพูด
หลิวหยูหางขมวดคิ้วราวกับว่าเขาต้องการพูดตอบโต้กลับอีกครั้ง
ตระกูลซุนและตระกูลหลิวสามารถพูดได้ว่าเป็นคู่อริกันมาโดยตลอด
เป็นผลให้ซุนลูกั่วและหลิวหยูหางจะต้องหาเรื่องสู้กันตลอด
ไม่ว่าจะเป็นหมากรุก แข่งรถหรือเรื่องดื่ม… ทั้งสองจะสู้กันไม่เลิกลา
หลินฟานพูด “น่าจะเกือบถึงเวลาแล้วใช่ไหม? นั่งลงพักกันก่อนเถอะ”
เมื่อทุกคนได้ยินที่หลินฟานพูด พวกเขาก็เริ่มนั่งลงกันทีละคน
จากนั้น ถานเซิงหยู่ก็กวักมือเรียกใครบางคนจากระยะไกล
ไม่นาน ผู้จัดการหม่าในชุดสูทก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
เขาพูดด้วยความเคารพ “นายน้อยถาน คุณต้องการอะไรหรือเปล่า?”
เห็นได้ชัดว่าถานเซิงหยู่มาเที่ยวที่นี่บ่อยครั้ง และผู้จัดการหม่าก็จำเขาได้หลังจากมองเพียงแวบเดียว
“สเต็ก ของว่าง ผลไม้ แล้วก็ไวน์เซินหลงสองขวด!” ถานเซิงหยู่พูด
เมื่อผู้จัดการหม่าได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มทันที
ต้องรู้ว่า……
ไวน์เซินหลงเป็นไวน์ที่มีราคากว่า 100,000 หยวน!
ไวน์เซินหลงสองขวด แม้จะไม่รวมสเต็ก ผลไม้และของขบเคี้ยวต่างๆก็ตาม… ราคาของมันก็จะอยู่ที่ 200,000 หยวน!
นี่เป็นเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน!
หลิวหยูหางพูด “ไวน์เซินหลงสองขวด? นายน้อยหยู่ช่างใจใหญ่จริงๆ!”
แม้ว่าคนที่มาที่นี่จะเป็นลูกของตระกูลที่มีฐานะก็ตาม
แต่เงินของพวกเขาก็มีจำกัด
โดยทั่วไปแล้ว พวกเขาจะได้เงินค่าขนมเพียง 10 ล้านต่อปีเท่านั้น
และบางคนอาจจะได้น้อยกว่านี้อีก
ใช้เงินมากกว่า 200,000 หยวนในการสร้างเกมขึ้นในบาร์ นี่ถือว่าใจใหญ่จริงๆ
ในเวลานี้ กลุ่มสาวงามที่มีรูปร่างอันเร่าร้อน แต่ละคนถือขวดเอซโพดำเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่ราวกับดอกไม้อันอ่อนโยน
ในขณะเดียวกัน ดีเจที่ยืนอยู่บนเวทีก็ตะโกนว่า “มีคนสั่งไวน์เซินหลงสองขวด! เรามาส่งเสียงให้แขก VIP กันดังๆเถอะ!”
ทันใดนั้น คนทั้งบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลก็ส่งเสียงออกมาในทันที
ทุกคนต่างพากันตะโกนกันอย่างสุดเสียง
หลิวหยูหางเปิดขวดเอซโพดำและตะโกนว่า “มาเลย มาดื่มด้วยกัน!”
ต้องบอกว่าบาร์นี้เป็นสถานที่ที่ดีมาก
ต่างคนต่างดื่ม ฟังเพลงและเต้น…
ณ เวลานี้ดูเหมือนว่าทุกคนจะลืมปัญหาและเรื่องทุกอย่างไปจนหมด…
เหลือเพียงความสุขและความสดชื่นในใจ!
เมื่อไวน์หมดขวด ทุกคนก็ต่างกระโดดและร้องออกมา…
คนที่นั่งบนดาดฟ้า ต่างก็พูดคุยกันไปเรื่อยๆ ทุกคนรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจ
“ครั้งนี้สนุกแน่ คราวหน้าเราจะมีเกมแข่งรถอีกเกม!”หลิวหยูหางพูดอย่างจริงใจ
ชายร่างผอมที่ชื่อต้วนเฉียน นั้นนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
หลิวหยูหางตะโกนออกมา “ต้วนเฉียนเป็นอะไรไป หรือว่ายังเก็บเงินไม่พอที่จะซื้อรถซุปเปอร์คาร์น่ะ?”
ต้วนเฉียนพยักหน้าอย่างหมดหนทาง
ที่จริงแล้ว แต่ละคนที่นั่งอยู่บนดาดฟ้าสามารถซื้อรถซูเปอร์คาร์ได้อย่างไม่เป็นปัญหาเลย
แต่ต้วนเฉียนนั้นแตกต่าง…
เขามีความสามารถในการขับรถดีมาก เขาเคยแข่งรถมาอย่างโชกโชนและทุ่มเทแรงกายทั้งหมดให้กับรถด้วย
ต้วนเฉียนนั้นมัวแต่สนใจเรื่องรถจนลืมวันเกิดพ่อของเขา
เรื่องนี้ทำให้พ่อของของเขาโกรธมากจนยึดรถและหักเงิน 90% ของเงินค่าขนมของเขาไป
ปัจจุบัน ต้วนเฉียนมีเงินใช้จกเดือนละ 100,000 หยวนเท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาแทบจะไม่สามารถใช้เงินเพื่อซื้อของที่เขาอยากได้ได้เลย
หลิวหยูหางวางมือบนไหล่ของหลินฟานแล้วพูด “ถ้านายต้องการเงินเพื่อซื้อรถ นายก็ถามพี่ฟานสิ! พี่ฟาน พี่พอมีโครงการดีๆ ที่จะช่วยเราทำเงินไหม? ”
แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ค่อยไปรวมตัวกันเพื่อเล่นเกมอะไรแบบนี้
ถานเซิงหยู่เข้าใจดีว่าเหตุผลที่หลิวหยูหางยอมตกลงเข้าร่วมก็เป็นเพราะ…หลินฟานอย่างแน่นอน
เรื่องนี้ทำให้ถานเซิงหยู่ยกระดับสถานะของหลินฟานที่อยู่ในใจของเขาขึ้นอีก
…………
โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์เป็นบาร์ที่มีชื่อเสียงมากในเจียงเป่ย
ในตอนนี้ มีรถยนต์หรูหราจำนวนมาก เช่น บีเอ็มดับเบิ้ลยู เมอร์เซเดส-เบนซ์ ออดี้และอื่นๆ ได้จอดอยู่หน้าบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์แล้ว
และที่จอดรถยังมีรถหรูระดับไฮเอนด์มากมายอย่างเช่น ปอร์เช่และมาเซราติ ตลอดจนรถซุปเปอร์สปอร์ตอย่างเฟอรารี่และแลมโบกินี่…
สาวงามหลายคนเดินอยู่รอบๆรถเฟอรารี่ แลมโบกินี่ และรถซุปเปอร์สปอร์ตอื่นๆ พวกเธอเหมือนสัตว์นักล่าที่กำลังมองหาเหยื่อ
“บูม!”
หลังจากเสียงคำรามดังขึ้นมาจากระยะไกล สาวสวยเหล่านั้นก็ดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงเหยื่อของพวกเธอ พวกเธอหันมองไปข้างหน้าพร้อมกันอย่างรวดเร็ว
พวกเธอเห็น…
รถปากานี เฟิงเซินสุดเท่ขับมาจากระยะไกลด้วยความเร็ว
จนตอนนี้ มันก็ได้มาจอดนิ่งอยู่ที่หน้าบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์แล้ว
เสียงคำรามของปากานี เฟิงเซินได้ดังอยู่ในหัวใจของเหล่าสาวงาม หัวใจของพวกเธอเต้นเร็วก่อนจะถูกมันดึงดูดให้ค่อยๆเข้าไปใกล้
อย่างไรก็ตาม……
วินาทีถัดมาทุกคนก็หยุดขยับ
เพราะคนที่เดินลงมาจากรถปากานีเฟิงเสิน มีทั้งชายและหญิง
เมื่อมีทั้งชายและหญิง นี่หมายความว่าคนทั้งสองไม่ใช่เหยื่อของพวกเธออีกต่อไปแล้ว
ซ่งเจียซินเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ภายในสายตาของเธอ เธอยิ้มก่อนจะพูด “หลินฟานนายรู้สึกยังไงบ้าง? เริ่มเสียใจรึยังที่พาฉันมาด้วย?”ไอรีนโนเวล
หลินฟานถามกลับ “ทำไมฉันต้องเสียใจ?”
“ถ้านายไม่พาฉันมาด้วย…ตอนนี้นายก็คงถูกห้อมล้อมไปด้วยสาวสวยมากมายแล้วน่ะสิ” ซ่งเจียซินพูด
“ถ้างั้น ตอนนี้เธอก็คือโล่ของฉันสินะ?”หลินฟานยิ้ม
โล่?
ซ่งเจียซินหัวเราะอย่างไพเราะ
เธอมักจะได้ยินคำนี้อยู่เป็นประจำ
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คำว่าโล่ถูกใช้กับตัวของเธอเอง
ตอนนั้นเอง ถานเซิงหยู่ที่ยืนรออยู่ตรงประตูของบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์อยู่นานแล้วก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“พี่เจียซิน พี่ฟาน พวกพี่มาถึงแล้วหรอ?” ถานเซิงหยู่พูด
“ใช่ คนอื่นๆอยู่ที่นี่หรือเปล่า” ซ่งเจียซินพยักหน้าและถาม
“นายน้อยหลิว นายน้อยต้วน นายน้อยหวงและคนอื่นๆอยู่ที่นี่กันหมดแล้ว ส่วนน้อยนายซุนและคนอื่นๆบอกว่าพวกเขากำลังจะมาถึงในเร็วๆนี้” ถานเซิงหยู่พูด
ทั้งสามคนเดินไปคุยกันไป…
เมื่อเดินเข้าไปในบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลด์ หูของพวกเขาก็ได้ยินแต่เสียงเพลงที่ดังก้อง แสงไฟสว่างไสว และชายหญิงจำนวนมากกำลังสนุกสนานกันอย่างบ้าคลั่งบนฟลอร์ที่อยู่ห่างออกไป
ทั้งสามคนยังคงเดินหน้าต่อไปและมาถึงดาดฟ้าขนาดใหญ่
ในตอนนี้ หลิวหยูหางและคนอื่นๆกำลังนั่งดื่มวิสกี้อยู่ที่นี่
หลังจากที่พวกเขาเห็นหลินฟานและซ่งเจียซินเดินมา พวกเขาก็ลุกขึ้นยืนกันทีละคน
“พี่ฟาน ในที่สุดฉันก็มีโอกาศได้เจอพี่สักที!”หลิวหยูหางพูดอย่างมีความสุข
พอพูดจบ เขาก็อ้าแขนออกและเข้าไปทำท่าจะกอดหลินฟาน
แต่ก่อนที่เขาจะเข้ามาถึงตัว หลินฟานก็หลบอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “ฉันกอดแค่ผู้หญิงเท่านั้น ถ้าคิดจะกอดฉันละก็… ลืมมันไปซะ”
หลังจากพูด หลินฟานก็ลูบแขนของเขาเบา ๆ
นี่…
ดูเหมือนว่าท่าทางของหลิวหยูหางจะทำให้หลินฟานขนลุก
เมื่อมองไปที่ท่าทางของหลินฟาน…
ทุกคนก็หัวเราะออกมา
ทันใดนั้นเอง ซุนลูกั่วกับชายสองคนก็เดินเข้ามาพอดี
เมื่อพวกเขาเห็นหลินฟานและคนอื่นๆ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูด “ทุกคนมาเร็วเกินไปแล้ว!”
“นายช้าเกินไปต่างหาก?” หลิวหยูหางพูด
“โอ้ กลายเป็นว่า ความเร็วก็เป็นข้อได้เปรียบด้วยเช่นกัน” ซุนลูกั่วพูด
หลิวหยูหางขมวดคิ้วราวกับว่าเขาต้องการพูดตอบโต้กลับอีกครั้ง
ตระกูลซุนและตระกูลหลิวสามารถพูดได้ว่าเป็นคู่อริกันมาโดยตลอด
เป็นผลให้ซุนลูกั่วและหลิวหยูหางจะต้องหาเรื่องสู้กันตลอด
ไม่ว่าจะเป็นหมากรุก แข่งรถหรือเรื่องดื่ม… ทั้งสองจะสู้กันไม่เลิกลา
หลินฟานพูด “น่าจะเกือบถึงเวลาแล้วใช่ไหม? นั่งลงพักกันก่อนเถอะ”
เมื่อทุกคนได้ยินที่หลินฟานพูด พวกเขาก็เริ่มนั่งลงกันทีละคน
จากนั้น ถานเซิงหยู่ก็กวักมือเรียกใครบางคนจากระยะไกล
ไม่นาน ผู้จัดการหม่าในชุดสูทก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
เขาพูดด้วยความเคารพ “นายน้อยถาน คุณต้องการอะไรหรือเปล่า?”
เห็นได้ชัดว่าถานเซิงหยู่มาเที่ยวที่นี่บ่อยครั้ง และผู้จัดการหม่าก็จำเขาได้หลังจากมองเพียงแวบเดียว
“สเต็ก ของว่าง ผลไม้ แล้วก็ไวน์เซินหลงสองขวด!” ถานเซิงหยู่พูด
เมื่อผู้จัดการหม่าได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มทันที
ต้องรู้ว่า……
ไวน์เซินหลงเป็นไวน์ที่มีราคากว่า 100,000 หยวน!
ไวน์เซินหลงสองขวด แม้จะไม่รวมสเต็ก ผลไม้และของขบเคี้ยวต่างๆก็ตาม… ราคาของมันก็จะอยู่ที่ 200,000 หยวน!
นี่เป็นเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน!
หลิวหยูหางพูด “ไวน์เซินหลงสองขวด? นายน้อยหยู่ช่างใจใหญ่จริงๆ!”
แม้ว่าคนที่มาที่นี่จะเป็นลูกของตระกูลที่มีฐานะก็ตาม
แต่เงินของพวกเขาก็มีจำกัด
โดยทั่วไปแล้ว พวกเขาจะได้เงินค่าขนมเพียง 10 ล้านต่อปีเท่านั้น
และบางคนอาจจะได้น้อยกว่านี้อีก
ใช้เงินมากกว่า 200,000 หยวนในการสร้างเกมขึ้นในบาร์ นี่ถือว่าใจใหญ่จริงๆ
ในเวลานี้ กลุ่มสาวงามที่มีรูปร่างอันเร่าร้อน แต่ละคนถือขวดเอซโพดำเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่ราวกับดอกไม้อันอ่อนโยน
ในขณะเดียวกัน ดีเจที่ยืนอยู่บนเวทีก็ตะโกนว่า “มีคนสั่งไวน์เซินหลงสองขวด! เรามาส่งเสียงให้แขก VIP กันดังๆเถอะ!”
ทันใดนั้น คนทั้งบาร์โฟร์ซีซั่นส์เวิลก็ส่งเสียงออกมาในทันที
ทุกคนต่างพากันตะโกนกันอย่างสุดเสียง
หลิวหยูหางเปิดขวดเอซโพดำและตะโกนว่า “มาเลย มาดื่มด้วยกัน!”
ต้องบอกว่าบาร์นี้เป็นสถานที่ที่ดีมาก
ต่างคนต่างดื่ม ฟังเพลงและเต้น…
ณ เวลานี้ดูเหมือนว่าทุกคนจะลืมปัญหาและเรื่องทุกอย่างไปจนหมด…
เหลือเพียงความสุขและความสดชื่นในใจ!
เมื่อไวน์หมดขวด ทุกคนก็ต่างกระโดดและร้องออกมา…
คนที่นั่งบนดาดฟ้า ต่างก็พูดคุยกันไปเรื่อยๆ ทุกคนรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจ
“ครั้งนี้สนุกแน่ คราวหน้าเราจะมีเกมแข่งรถอีกเกม!”หลิวหยูหางพูดอย่างจริงใจ
ชายร่างผอมที่ชื่อต้วนเฉียน นั้นนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
หลิวหยูหางตะโกนออกมา “ต้วนเฉียนเป็นอะไรไป หรือว่ายังเก็บเงินไม่พอที่จะซื้อรถซุปเปอร์คาร์น่ะ?”
ต้วนเฉียนพยักหน้าอย่างหมดหนทาง
ที่จริงแล้ว แต่ละคนที่นั่งอยู่บนดาดฟ้าสามารถซื้อรถซูเปอร์คาร์ได้อย่างไม่เป็นปัญหาเลย
แต่ต้วนเฉียนนั้นแตกต่าง…
เขามีความสามารถในการขับรถดีมาก เขาเคยแข่งรถมาอย่างโชกโชนและทุ่มเทแรงกายทั้งหมดให้กับรถด้วย
ต้วนเฉียนนั้นมัวแต่สนใจเรื่องรถจนลืมวันเกิดพ่อของเขา
เรื่องนี้ทำให้พ่อของของเขาโกรธมากจนยึดรถและหักเงิน 90% ของเงินค่าขนมของเขาไป
ปัจจุบัน ต้วนเฉียนมีเงินใช้จกเดือนละ 100,000 หยวนเท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาแทบจะไม่สามารถใช้เงินเพื่อซื้อของที่เขาอยากได้ได้เลย
หลิวหยูหางวางมือบนไหล่ของหลินฟานแล้วพูด “ถ้านายต้องการเงินเพื่อซื้อรถ นายก็ถามพี่ฟานสิ! พี่ฟาน พี่พอมีโครงการดีๆ ที่จะช่วยเราทำเงินไหม? ”