เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 57 : อิจฉา

ขณะที่หลินฟานกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ แอร์โฮสเตสก็ได้เดินเข้ามาหาหลินฟานอย่างช้าๆ และค่อยๆพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะอย่างมาก “คุณผู้ชายตอนนี้คุณสามารถขึ้นเครื่องได้เลยนะคะ”

หลังจากที่หลินฟานได้ยินเสียง หัวใจของเขาก็ถึงกับสั่นไหวและได้หันกลับไปมองอย่างทันที

ทันใดนั้นร่างกายของเขา…ก็เกือบจะกระทบกับรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของแอฮอสเตสสาว (oYo)

หลินฟาน ก็รู้สึกได้กลิ่นหอมจาง ๆจากตัวเธอ

หลินฟานรีบถอยออกมาจากเธอประมาณสองสามก้าว

ในตอนนี้ เขาตระหนักได้ว่าแอร์โฮสเตสคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคงสูงประมาณ 168 มีลักษณะที่ละเอียดอ่อนและสวยมาก เธอมีดวงตาสีฟ้าและผิวขาวราวกับหิมะ

เยี่ยมมาก!

สวยสุดๆ!

หลินฟาน ใช้ดวงตาแห่งความจริงเพื่อสังเกตเธอ

【คะแนนรูปร่างหน้าตา: 96】

【คะแนนความชื่นชอบ: 70】

หลินฟานไม่แปลกใจเลยที่เธอจะได้คะแนนรูปร่างหน้าตาจะถึง 96 คะแนน

แต่มีความชื่นชอบถึง 70 เลยงั้นหรอ?

ทำไมกันนะ?

ฉันพึ่งจะเคยเจอกับเธอครั้งแรกเอง ทำไมเธอถึงมีความชื่นชอบให้กับฉันถึงขนาดนี้กัน?

หลังจากผ่านไปซักพัก หลินฟานก็กลับมารู้สึกตัวและพูดว่า “ขอโทษที เมื่อกี้ผมกำลังฟุ้งซ่านอยู่ ผมเลยไม่ได้ยินสิ่งที่คุณพูด”

“คุณอยู่ในชั้นเฟิร์สคลาส คูณจึงสามารถขึ้นเครื่องได้ก่อนครึ่งชั่วโมงและตอนนี้คุณก็สามารถขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ” เสียงที่ออกมาจากปากของแอร์โฮสเตสแต่ละคำ มันเป็นเสียงที่ไพเราะน่าฟัง

หลินฟานพูดว่า “โอเค”

จากนั้น ภายใต้การแนะนำของแอร์โฮสเตสคนงาม หลินฟานก็เดินทางไปยังชั้นวีไอพี

ในระหว่างทางหรือแม้แต่ในระหว่างเที่ยวบินของหลินฟาน แอร์โฮสเตสคนสวยก็ได้วนเวียนอยู่รอบๆที่นั่งของหลินฟานอยู่เสมอ เธอทักทายหลินฟานเป็นครั้งคราวและคอยให้บริการเขาอยู่ตลอด

ความรู้สึกแบบนี้ เหมือนกับว่าเธอเป็นแอร์โฮสเตสส่วนตัวของเขาเลย

……

ขณะที่หลินฟานกำลังอยู่บนเครื่องบิน ฉินหยู่ซวนก็กำลังขับรถมินิสีขาวกลับมาที่มหาวิทยาลัย ซางไห่

เธอเดินกลับไปยังหอพักพร้อมกับใบรับรองรถ สัญญา และเอกสารอื่นๆอีกมากมาย

หวางโหมว, จางจิ่ง, วานหยู่หรง รีบเข้ามารุมล้อมทันที

ในหมู่ของพวกเธอ จางจิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าใคร เธอกอดแขนของฉินหยู่ซวนและพูดว่า “หยู่ซวน ฉันต้องทำตัวอย่างไรจึงจะสามารถหาแฟนได้อย่างเทพบุตรหลินฟาน ”

วานหยู่หรง “หยู่ซวน ฉันล่ะอิจฉาเธอจริงๆที่มีแฟนเป็นเทพแบบนี้!”

หวางโหมวถาม “หยู่ซวน เขาให้ของขวัญอะไรกับเธอเมื่อวานนี้ ตอนนี้เธอกำลังถืออะไรอยู่งั้นหรอ?”

ฉินหยู่ซวน มองดูความอยากรู้อยากเห็นและความอิจฉาของเพื่อนๆทั้งสามคน เธอรู้สึกมีความสุขที่เห็นท่าทางของเพื่อนๆเป็นแบบนี้

เธอพูดอย่างมีความสุข “วานหยู่หรง เธอไม่ต้องอิจฉาฉันหรอก เมื่อโชคชะตามาถึงเมื่อไหร่เธอก็จะพบคู่ชีวิตที่เหมาะสมกับเธออย่างแน่นอน”

จากนั้น ฉินหยู่ซวนก็หยิบกุญแจรถในมือของเธอออกมาแล้วพูดว่า “นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่ หลินฟาน มอบให้ฉันน่ะ”



“โอ้ย ให้รถเลยอย่างงั้นหรอ!” หวางโหมวอุทานด้วยความตกใจ

วานหยู่หรงพูดเสริมว่า “และยิ่งไปกว่านั้น มันน่าจะเป็นตัวท็อปด้วยมั้งเนี่ย!”

“อะไรนะ รถมินิอย่างงั้นหรอขอฉันดูหน่อยสิ!” จางจิ่งพูดอย่างตื่นเต้นว่า “หูย! แถมยังเป็นมินิสีขาวที่ฉันชอบมากด้วย! และสไตล์แบบนี้อีก มันจะสวยเกินไปแล้ว”

เห็นได้ชัดว่าวานหยู่หรงมีความรู้เกี่ยวกับรถยนต์อยู่พอประมาณ

ส่วนจางจิ่ง…ก็ดูแค่ความสวยงามของรถแล้วก็หลงไหลที่มันเป็นสีขาวเท่านั้น

หวางโหมวอดไม่ได้ที่จะถามออกไป: “ตัวท็อปรุ่นนี้ราคาเท่าไหร่งั้นหรอ?”

“ด้วยการตกแต่งและอุปกรณ์ของตัวเครื่อง คาดว่าน่าจะประมาณ 400,000 หยวน” วานหยู่หรง.

“ห้ะ?” หวางโหมวส่งเสียงออกมาด้วยความตกใจอย่างยิ่ง “โอ้พระเจ้า! แค่เฮลิคอปเตอร์กับดอกกุหลาบทั้งหมดก็ราคาประมาณ 6 – 7 แสนหยวนแล้วนะ?”

หวางโหมวถามอีกครั้ง: “หยู่ซวน บอกฉันหน่อยว่าเขาพาคุณไปกินอาหารร้านไหน”

“สามดาวมิชลิน” ฉินหยู่ซวนกล่าว

“นั่นก็ราคาหมื่นกว่าหยวนเลยไม่ใช่หรอ?” หวางโหมว อุทาน

หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ฉินหยู่ซวนพูดออกมาตามความจริง “เมื่อวานนี้ เขาจองทั้งร้านเลยละ”

เงียบ!

ทั้งห้องนอนเงียบสงัด!

หวางโหมว, จางจิ่ง และ วานหยู่หรง ทั้งสามถึงกับอ้าปากค้างและได้จ้องมองไปที่ ฉินหยู่ซวนด้วยดวงตาที่เหมือนจะว่างเปล่าแต่มีความอิจฉาริษยาแฝงเอาไว้

จางจิ่งพึมพำออกมา “พระเจ้า นี่แฟนเธอเป็นเทพบุตรจริงๆด้วย!”

…

ตอนนี้เอง หลินฟานก็ได้มาถึงเมืองเจียงเป่ยเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วยภายใต้การดูแลอย่างพิถีพิถันของแอร์โฮสเตสคนสวย

หลังจากที่ลงมาจากเครื่องบิน หลินฟานก็ได้ตรงไปที่ลานจอดรถทันที

เพียงไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงแลมโบร์กินี่และนั่งลงบนรถ

โทรศัพท์ก็สั่นเล็กน้อย

12:00. น.

ซองแดงได้ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอ

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 1 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 5,000 หยวน”

…

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 2,000 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 10,000 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 3 หยวน”



หลังจากเปิดซองแดงวันนี้ หลินฟานได้เงินทั้งหมด 30,304 หยวน

จากนั้นเขาก็เก็บโทรศัพท์ แล้วเตรียมที่จะขับลัมโบร์กินี่ออกไปจากที่นี่

แต่ในขณะนั้น แอร์โฮสเตสคนสวยก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาและยืนอยู่ข้างรถของหลินฟาน

ร่างกายที่สวยงามของเธอก็เอนตัวมาที่หน้าต่างรถของหลินฟาน แล้วพูดขึ้นอย่างอ่อนหวาน “เราเจอกันอีกแล้วนะคะ บ้านฉันอยู่ไกล้ๆแค่นี้เอง คุณสามารถไปส่งฉันได้ไหมคะ?”

หลังจากลังเลอยู่สักพัก หลินฟานก็พยักหน้าและพูดว่า “ได้ครับ”

แอร์โฮสเตสคนสวยพูด “ขอบคุณมากเลยค่ะ!”

หลังจากพูดจบเธอก็นั่งลงบนรถลัมโบร์กินี่อย่างมีความสุข

แต่หลินฟานยังไม่ได้สตาร์ทรถในทันที เขาพูดออกมาก่อนว่า “ผมมีแฟนอยู่แล้วนะ”

แอร์โฮสเตสคนงามได้ดูแลหลินฟานเป็นพิเศษตั้งแต่ห้องรับรองวีไอพีไปจนถึงบนเครื่องบิน

และตอนนี้เธอก็มาขอให้ฉันไปส่งเธอที่บ้าน

หลินฟานไม่ใช่คนโง่ ที่จะไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

หลังจากที่ได้ยิน ใบหน้าของแอร์โฮสเตสก็ยังเป็นปกติอยู่เหมือนเดิม เธอยิ้มก่อนจะพูดออกมา “ฉันรู้แล้ว”

รู้แล้วงั้นหรอ?

แล้วคุณยังจะ…

หลินฟานตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

จากนั้นหลินฟานก็ใช้ดวงตาแห่งความจริงเพื่อสังเกตแอร์โฮสเตสสคนนี้อีกครั้ง

【คะแนนรูปร่างหน้า: 96】

【ระดับความชื่นชอบ: 80】

หลินฟานตกตะลึงคลั้งแล้วครั้งเล่า

เธอน่าจะรับรู้ว่าฉันมีแฟนแล้วหนิ แต่ทำไมค่าความชื่นชอบกลับเพิ่มขึ้นสูงมากกว่าเดิมกันเนี่ย?

ขณะนั้นเอง…

ไม่ไกลนักจากตัวรถ ได้มีแอร์โฮสเตสที่ค่อนข้างจะดูดีกำลังจูบกับชายวัยกลางคนอ้วนๆคนหนึ่งอยู่

และจากนั้นทั้งสองก็ได้ขึ้นรถเมอร์เซเดส-เบนซ์สีดำไปด้วยกัน

ดูนั่นสิ…

แอร์โฮสเตสคนสวยถอนหายใจ “หลายคนอิจฉาการทำงานของแอร์โฮสเตส ที่ดูเหมือนจะสบาย ได้อยู่บนเครื่องบินทั้งวันไม่ต้องทำอะไรมาก“

“แต่พวกเขาไม่รู้ว่างานที่เราทำมันก็เหนื่อยเหมือนกันและเงินต่อเดือนก็แค่หมื่นหยวนนิดๆ”

“เนื่องจากลักษณะของงาน พวกเราจึงมักจะได้พบปะกับพวกคนรวยจำนวนมาก”

“ภายใต้อำนาจของเงิน ผู้หญิงหลายคนก็ค่อยๆถูกล่อลวง”

เมื่อมาถึงจุดนี้ แอร์โฮสเตสคนสวยก็ก้มหน้าลงแล้วพูด “จริงๆ แล้ว ฉันไม่กลัวมุกตลกของคุณหรอก เคยมีบอสใหญ่อายุ 50 คนนึงเสนอเงินให้ฉันเดือนละ 50,000 หยวน เพื่อให้ฉันอยู่กับเขาเป็นเวลาสองปี”

“ตอนนั้นฉันเองก็เกือบล่อลวงเหมือนกัน”

จากนั้นแอร์โฮสเตสคนสวยก็มองมาที่หลินฟานด้วยความกังวลก่อนจะถามว่า”คุณดูถูกผู้หญิงอย่างฉันไหม”

หลินฟานส่ายหัวแล้วพูดว่า “คนส่วนใหญ่เรียนและทำงานหนักเพียงเพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้น”

“แต่ผมก็ไม่ค่อยเห็นคนที่จริงใจอย่างคุณ”