เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 73 : เปิดซองแดงสีเงินอีก 5 ซอง

ตอนนี้ซุนเหยาตงได้ออกไปจากห้องแล้ว แต่ซงหยี่ก็ยังคงรู้สึกภาคภูมิใจอยู่เช่นนั้น

“วิสัยทัศน์ของอาจารย์ซุนดีมากจริงๆ เขารู้ได้ทันทีว่าฉันมีความสามารถด้านคณิตศาสตร์!”

จากนั้นเขาก็หยุดไปชั่วครู่แล้วถอนหายใจออกมา “น่าเสียดายที่ฉันยังทำได้ไม่ดีพอ เลยได้แค่รองชนะเลิศอันดับสองของจังหวัดมาเท่านั้น ไม่เหมือนกับหม่าจงและพี่ฟาน ที่ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับหนึ่งของจังหวัดหนึ่งรางวัล และรางวัลชนะเลิศระดับประเทศอีกหนึ่งรางวัล”

เจิ้งจินเป่าได้ขดริมฝีปากของเขาแล้วพูดว่า “ ทำไมฉันถึงไม่ได้รับรางวัลอะไรเลยนะ ”

จากนั้นซงหยี่ก็ตบไปที่ไหล่ของเจิ้งจินเป่าและพูดอย่างจริงจัง “ นายทำได้แค่นี้ก็ดีแล้ว ไม่เห็นมีเรื่องที่ต้องเสียใจเลย เพราะนายยังมีเพื่อนร่วมหอพักถึงสองคนที่ได้รับรางวัลระดับจังหวัดและเพื่อนหอพักอีกหนึ่งคนที่ได้รับรางวัลระดับประเทศอยู่ด้วย”

เจิ้งจินเป่า:…

……

ในวันนี้ที่มหาวิทยาลัย อาจารย์ได้ปล่อยก่อนเวลา และหลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จ หลินฟานก็เดินกลับไปยังหอพักของตัวเองแล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียง

“ติ๊ง!”

โทรศัพท์ในกระเป๋าของหลินฟานได้มีการสั่นเล็กน้อย

12:00. น.

ซองแดงได้ปรากฎ!

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 8 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 99 หยวน”

…

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 2,000 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 10,000 หยวน”

ครั้งนี้หลินฟานได้นับเงินจากซองแดงมาทั้งหมด 30,225 หยวน

และหลินฟานก็ได้นึกถึงซองแดงสีเงินของเขาขึ้นมา

จากนั้นเขาก็พูดพึมพัมอยู่ในใจ: 5 ซองแดงสีเงินที่เคยได้รับมาจากการฉลองงานวันเกิดให้หยู่ซวนเมื่อตอนนั้น ก็ได้รับแต่ของดีๆกลับมา และการชนะการแข่งขันแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ก็ได้รับมาอีก 5 ซอง มาดูกันดีกว่า ว่าฉันจะเปิดได้อะไรบ้าง

“เปิด!”

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับ 200,000 หยวนแล้ว 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับการ์ดเพิ่มพลังทักษะสองเท่า 】

…

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับ 500,000 หยวนแล้ว 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับปานหลงวิลล่ากรุ๊ป 】

…

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับโล่พลังงาน 】

…

หลังจากเปิดซองแดงสีเงินไปทั้งหมด 5 ซอง หลินฟานก็ได้รับเงินมาถึง 700,000 หยวน

แต่แน่นอนว่าหลินฟานไม่ได้สนใจจำนวนเงินที่ได้มาเลย ตอนนี้เขากำลังมุ่งความสนใจไปที่การ์ดเพิ่มพลังทักษะสองเท่า กับโล่พลังงาน และปานหลงวิลล่ากรุ๊ปอยู่

[การ์ดเพิ่มพลังทักษะสองเท่า สามารถกำหนดให้เพิ่มความสามารถเป็นสองเท่าของทักษะบางอย่างได้ภายใน 1 ชั่วโมง ทำให้ทักษะทรงพลังมากยิ่งขึ้นและเพิ่มเสน่ห์ที่มีอยู่มากกว่าเดิม 】

หลินฟานถึงกับพยักหน้าขึ้นลงทันที เมื่อได้เห็นข้อความนี้

ทำให้เพิ่มความสามารถของทักษะได้เป็นสองเท่าอย่างงั้นหรอ เป็นของที่ดีมากอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

แต่น่าเสียดายที่ใช้แล้วอยู่ได้เพียงแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น

【โล่พลังงาน สามารถดูดซับพลังงานอิสระในโลกได้อย่างต่อเนื่อง และเมื่อมันพบกับภัยอันตราย มันจะสร้างโล่ป้องกันแบบโปร่งใสโดยอัตโนมัติทันที เพื่อปกป้องความปลอดภัยของโฮสต์ 】

สิ่งนี้ถึงกับทำให้ดวงตาของหลินฟานสว่างขึ้นมาในทันที

แม้ว่าตอนนี้หลินฟาน จะมีทักษะการโจมตีที่สวยงามที่ใช้ต่อสู้กับศัตรูเป็นร้อยคนได้อยู่แล้ว

แต่ในโลกยุคนี้ ก็ยังคงเป็นยุคของอาวุธร้อน

หากว่าสักวันหนึ่งเขาถูกใครบางคนสมคบคิดที่จะทำร้ายเขา เขาคงจะไม่สามารถหลบหนีไปได้อย่างปลอดภัย

แต่ตอนนี้เขาก็ได้รับของป้องกันตัวเองมาแล้ว

【ปานหลงวิลล่ากรุ๊ป วิลล่าตั้งอยู่ที่ริมทะเลสาบเทียนหูในเจียงเป่ย มีทิวทัศน์ที่สวยงามและเหมาะสำหรับการอยู่อาศัย 】

หลินฟานได้มองดูข้อความนี้ด้วยสีหน้าแปลก ๆ

วิลล่าริมทะเลสาบ?

เขาจำได้ว่ามีวิลล่าสองแห่งที่ตั่งอยู่ตรงริมทะเลสาบเทียนหู แห่งแรกก็คือชุนซิงวิลล่า ซึ่งเป็นที่อยู่ของครอบครัวของซ่งเจียซิน และอีกแห่งหนึ่งก็คือปานหลงวิลล่ากรุ๊ปที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่

ตอนนี้เขาได้เป็นเจ้าของปานหลงวิลล่ากรุ๊ปแล้วหรอ?

และเมื่อหลินฟานเงยหน้าขึ้น พวงกุญแจและหนังสือรับรองกองหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของเขา

จากนั้นหลินฟาน ก็ค่อยๆเปิดหนังสือรับรองอสังหาริมทรัพย์ออกมาดู

ปานหลงวิลล่า หมายเลข1 มีเนื้อที่ทั้งหมด 3,200 ตารางวา เจ้าของทรัพย์สิน หลินฟาน

ปานหลงวิลล่า หมายเลข2 มีเนื้อที่ทั้งหมด 3300 ตารางวา เจ้าของทรัพย์สิน หลินฟาน

…

ปานหลงวิลล่า หมายเลข10 มีเนื้อที่ทั้งหมด 3300 ตารางวา เจ้าของทรัพย์สิน หลินฟาน

ตอนนี้วิลล่าทั้ง 10 หลังได้เป็นของหลินฟานทั้วหมด!

ถึงหลินฟานเองจะมีอสังหาริมทรัพย์อยู่มากมายอยู่แล้ว เช่น อาคารเฉียนคุณ, คอนโดว่านเจียฮั่วฟู และ ห้องสรรพสินค้า KM

แต่หลังจากได้เห็นกองหนังสือรับรอง รอยยิ้มก็ได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

หลินฟานพึมพัม “ซองแดงสีเงินเป็นของดีจริงๆ”

…

หลังจากที่เลิกเรียนในตอนบ่าย หลินฟานก็เดินตรงไปที่ลานจอดรถในทันที

คืนนี้เขาเองก็ไม่มีธุระอะไรที่ต้องทำ หลินฟานจึงได้ตัดสินใจว่าจะไปยังปานหลงวิลล่าเพื่อดูบ้านที่เขาเพิ่งได้รับมา

ถ้าหากเป็นการเดินทางระยะไกล หลินฟานจะเลือกขับ Mercedes-Benz Big G

เพราะว่ารถบิ๊กจีค่อนข้างเป็นมิตรกับเอวของเขา

แต่ปานหลงวิลล่าอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยเจียงเป่ยเพียงแค่ 20 กิโลเมตรเท่านั้น

ดังนั้นหลินฟานจึงเลือกขับลัมโบร์กินี่ ซึ่งมีแรงม้าและความเร็วที่สุดยอดมากกว่าบิ๊กจี

ไม่นานหลังจากเหยียบคันเร่ง รถทั้งคันก็พุ่งตรงไปข้างหน้าทันที

…

ตอนนี้หานเทียนเองก็ได้มาถึงที่ทางเข้าของปานหลงวิลล่าเช่นกัน

หานเทียนยิ้มและพูดว่า “สวัสดีคะ ฉันชื่อหานเทียนเป็นผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์ของเหลียนเจีย ตอนนี้ฉันมีลูกค้าที่ต้องการจะซื้อวิลล่าหมายเลข 8 อยู่

“แต่ดูเหมือนลูกค้าจะค่อนข้างยุ่ง เธอจึงมอบหมายให้ฉันเข้ามาช่วยถ่ายรูปและส่งไปให้เธอดูหน่อยน่ะ ฉันสามารถเข้าไปข้างในได้ใช่ไหม”

บางคนคงคิดว่า คนที่ทำงานเป็นตัวแทนขายบ้านมีหน้าที่แค่เอาเอกสารต่างๆไปให้แล้วก็เซ็นสัญญาแค่นิดหน่อยก็จะได้รับค่าคอมมิสชั่นก้อนโตแล้ว

แต่ความจริงนั้น พวกเขาต้องเตรียมการหลายๆอย่าง ซึ่งยุ่งยากมากพอสมควร

และการมาถ่ายภาพแบบนี้ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของงานเท่านั้น

รปภ.พูดขอโทษ “ปานหลงวิลล่าของเราได้ถูกขายออกไปแล้วและตอนนี้ก็ถือว่าเป็นทรัพย์สินส่วนตัวของเจ้าของคนล่าสุด ทางเราคงไม่สามารถให้คุณเข้าไปถ่ายรูปได้ ต้องขอโทษด้วยครับ”

สิ่งที่ได้ยินทำให้หานเทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “ขายออกไปทั้งหมดเลยหรอ?”

ในฐานะผู้จัดการของเหลียนเจีย เธอรู้จักอสังหาริมทรัพย์เกือบทั้งหมดในเจียงเป่ย

ซึ่งปานหลงวิลล่า เป็นวิลล่าสุดหรูที่เพิ่งจะถูกสร้างขึ้นมาได้ไม่นาน และวิลล่าแต่ละหลังนั้น ก็มีราคาตกอยู่ประมาณ 150 ล้านหยวนเลยทีเดียว

แถมยังเป็นการขายวิลล่าทั้งหมดในทีเดียว?

ตอนนี้หานเทียนสับสนเป็นอย่างมาก ” ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาก่อน ?”

“เรื่องนี้พวกเราเองก็เพิ่งจะได้รับการแจ้งมาจากหัวหน้ามาไม่นานนัก” รปภ.พูด

อันที่จริง ไม่เพียงแต่หานเทียนเท่านั้นที่รู้สึกสับสน รปภ.เองก็รู้สึกสับสนมากไม่แพ้กัน

เพราะเมื่อก่อน บริษัทอสังหาริมทรัพย์หลายบริษัทก็มักจะเข้ามาที่นี่เพื่อถ่ายรูปกันทุกวัน ถ้าหากมีคุณสมบัติเพียงพอ รปภ. ก็จะยินยอมให้เข้าไปด้านในอย่างง่ายดาย

แต่ในบ่ายวันนี้ จู่ๆหัวหน้าก็แจ้งมาว่าวิลล่าทั้งหมดถูกขายออกไปแล้ว ทำให้ตอนนี้บริษัทอสังหาริมทรัพย์และบริษัทอื่นๆ ถูกห้ามไม่ให้เข้าไปข้างในวิลล่าเด็ดขาด

เรื่องนี้ทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนประหลาดใจเป็นอย่างมาก

หานเทียนอุตส่าได้พบกับลูกค้าที่สนใจจะซื้อปานหลงวิลล่าแล้ว

แต่วิลล่ากลับถูกขายไปทั้งหมด ซึ่งเธอก็คงไม่สามารถที่จะทำอะไรได้

ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ที่ทำได้ก็แค่หันหลังแล้วเดินจากไปเท่านั้น

“ตึก!”

ทันใดนั้นเองก็ได้มีเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามาจากด้านหลังของเธอ

จากนั้นร่างที่คุ้นเคยก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าของเธอ

นั่นก็คือ หลินฟาน

หานเทียนได้มองไปที่ร่างสูงๆของหลินฟาน ใบหน้าที่ราวกับแกะสลักออกมาด้วยความประณีตกับดวงตาที่สว่างสดใส มันทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

หานเทียน ดูเหมือนจะรู้สึกตัวแล้วว่าเธอจ้องที่หลินฟานนานเกินไป เธอจึงรีบก้มศีรษะลงราวกับกระต่ายตัวน้อยที่ตื่นตกใจ

หลินฟานเองก็สังเกตเห็นหานเทียนเช่นกัน เขาพูดขึ้นออกมาด้วยรอยยิ้ม “ผู้จัดการหาน เราพบกันอีกแล้วนะ”

จากนั้นหานเทียนก็ค่อยๆตั้งสติแล้วยิ้มออกมาก่อนจะพูดว่า “ใช่ค่ะ”

และหลังจากหยุดไปชั่วครู่ เธอก็ได้พูดขึ้นมา “คุณหลินมาที่เพื่อต้องการซื้อบ้านในปานหลงวิลล่าหรอคะ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้วิลล่าทั้งหมดได้ถูกซื้อไปจนหมดแล้ว รปภ.เพิ่งจะบอกให้ฉันรู้เมื่อกี้เอง แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเปล่านะคะ แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงก็น่าเสียดายมากๆเลย”

ในวงการอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ก็มักจะเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ จนไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

จากนั้นหลินฟานก็ตอบกลับ “ไม่ได้มาซื้อหรอกครับ ผมแค่มาดูว่าบ้านของผมเป็นยังไงบ้างเท่านั้นเอง”

ขณะที่พูด เขาก็ยื่นหนังสือรับรองอสังหาริมทรัพย์จำนวนหนึ่งให้กับรปภ.ดูแล้วพูดว่า “เข้าไปได้ใช่ไหมครับ”

รปภ.เหลือบมองไปที่หนังสือรับรองครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มตัวลงแล้วยิ้มอย่างเคารพและพูดว่า “คุณหลิน ยินดีต้อนรับครับ”

ท่าทางของรปภ.ที่แสดงออกมา ทำให้หานเทียนตกตะลึงเป็นอย่างมาก

นี่มันยังไงกัน ฉันกำลังเห็นอะไรอยู่?

อย่าบอกนะว่า ปานหลงวิลล่าที่ถูกขายไปทั้งหมดนั่น!

เป็นหลินฟานที่ซื้อไปเองทั้งหมดงั้นหรอ!

และตอนนั้นเองหลินฟานก็หันกลับมาและถามว่า “ผู้จัดการหาน คุณอยากจะเข้าไปดูข้างในกับผมไหม”