เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - บทที่ 173 : เนื้อเพลงอยู่ในโทรศัพท์

นักไลฟ์สตรีมเหล่านี้พูดเก่งมาก
ราวกับว่าหลินฟานกำลังถูกล้อมรอบด้วยกลุ่มนกคีรีบูน
ซึ่งพวกเธอกับหลินฟานก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆและหัวเราะเป็นครั้งคราว
“ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าเศรษฐีต้าจงเหรินจะอายุน้อยขนาดนี้” โมโมะพูด
“แถมเขายังหน้าตาดีอีกด้วย” เสี่ยวอ้ายเสริม
หลินฟานถามว่า “แล้วตอนแรกพวกคุณคิดว่าฉันเป็นยังไงหรอ”
“ฉันคิดว่า…คุณน่าจะมีอายุพอๆกับพ่อของฉัน” เสี่ยวอ้ายพูด
“ฉันคิดว่าคุณเป็นคนหัวล้านและมีพุงใหญ่ๆ” โมโมะกล่าว
หลินฟานคิดตามในสิ่งที่พวกเธอได้พูดออกมาและก็อดไม่ได้ที่จะสั่นเทา
เขายิ้มแล้วพูดว่า “แล้วพวกคุณผิดหวังหรือเปล่า ที่ฉันไม่ได้มีรูปลักษณ์แบบนั้น”
“ไม่เลย แบบนี้ดีแล้ว!” โมโมะพูด
จากนั้นเสี่ยวอ้ายก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วพูดว่า “ฉันมักจะพูดกับคนติดตามของฉันว่าฉันอยากจะพบกับเศรษฐีต้าจงเหรินมากๆ และวันนี้ ในที่สุดความปรารถนาของฉันก็เป็นจริง ฉันได้พบกลับเขาแล้ว”
หลังจากพูดจบ เธอก็เปิดแพลตฟอร์มของซางหยูและล็อกอินเข้าบัญชีของเธออย่างรวดเร็ว
หลินฟานพูด “อย่าให้เห็นหน้าฉันนะ”
นี่ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะนี่คือสิ่งที่หลินฟานมักจะร้องขอมาโดยตลอด
และตั้งแต่ตอนที่เขาแก้ไขปริศนาของโจว การคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ และสร้างเครื่องทำนายแผ่นดินไหว…เขาก็พยายามหลบเลี่ยงกล้องเช่นกัน
ซึ่งก็เป็นเพราะเหตุนี้ถึงทำให้ตอนนี้เขาสามารถมีชีวิตที่ผ่อนคลายและสะดวกสบายโดยไม่ถูกรบกวน
เสี่ยวอ้ายพยักหน้า
จากนั้นเธอก็ยิ้มให้กล้องและพูดว่า “อรุณสวัสดิ์ทุกคน!”
ต้องบอกว่าเสี่ยวอ้ายนั้นดังระดับต้นๆของซางหยูเลย
และทันทีที่เธอได้เปิดไลฟ์สตรีม ความนิยมก็พุ่งทะยานขึ้นทันที
ซึ่งในเวลาเดียวกัน ช่องแชทจำนวนนับไม่ถ้วนก็พิมพ์ข้อความส่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
จางเสี่ยวเนา: ตกใจเลย! เสี่ยวอ้ายไลฟ์ไวกว่าปกติ?
ซีอังฉง: วันนี้ฉันมีความสุขมาก ได้เห็นเสี่ยวอ้ายมาไลฟ์ไวขนาดนี้
ปลาเหงา: เฮ้ ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม? ข้างๆเสี่ยวอ้าย…คือโมโมะหรอ?
เจียวเว่ยซิง: ไม่ใช่แค่โมโมะ เซียงเซียงก็อยู่ด้วย!
เงาดำ: แถมคนข้างๆนั่นจิ่วยี่ไคใช่ไหม?
…………
เสี่ยวอ้ายกล่าวว่า “ใช่ พวกคุณเข้าใจถูกแล้ว คนที่อยู่ถัดจากฉันคือ โมโมะ, เซียงเซียง, จิ่วยี่ไค, เสี่ยวลี่..เนื่องจากวันนี้เรามางานคาร์นิวัลของรายการซางหยูนั่นเอง!”
“นอกจากนี้ ไม่ได้มีแค่พวกเราเท่านั้น เศรษฐีต้าจงเหรินก็อยู่ที่นี่วันนี้ด้วย!”
ขณะพูด เสี่ยวอ้ายก็ค่อยๆขยับกล้องไปที่หลินฟาน
แต่ก็เปิดเผยแค่ร่างกายส่วนล่างของหลินฟานเท่านั้น
เชอริช : อะไรนะ? เศรษฐีต้าจงเหรินอยู่กับพวกเธอด้วยงั้นหรอ?
อยู่ที่ไหน เขาอยู่ตรงไหน?
เจียง : เซียวอ้ายยกกล้องขึ้นสูงๆหน่อยสิ… ฉันอยากเห็นหน้าตาของเศรษฐีต้าจงเหรินว่าเป็นยังไง?
ซวนยี่: ใช่! ฉันก็อยากรู้ว่าหน้าตาของเศรษฐีต้าจงเหรินนั้นเป็นยังไง!
…………
ทันใดนั้น ห้องไลฟ์สตรีมของเสี่ยวอ้ายก็ได้ปรากฏข้อความเตือนสีทองขึ้นมา: ยินดีต้อนรับจักรพรรดิเศรษฐีต้าจงเหริน
แล้ว……
10 ลำ.
30 ลำ.
100 ลำ
…………
จรวดอัดแน่นเต็มจอในทันที
ฝนจรวดที่ไม่ได้เห็นมาเป็นเวลานานได้กลับมาโลดแล่นในไลฟ์สตรีมห้องนี้อีกครั้ง
หลิงเฟิง: บ้าจริง! สมแล้วที่เป็นเทพแห่งการเปย์ ต้าจงเหริน!
หวงแหน: เศรษฐีต้าจงเหรินจงเจริญ
บิงเสว่: ฉันไม่มีทางเปย์สู้เศรษฐีต้าจงเหรินได้เลย
ถานหวู่ซิน: ท่านอาจารย์เศรษฐีต้าจงเหริน ได้โปรดรับข้าเป็นศิษย์ผู้น้อยด้วยเถิด!
โมฉาง: เอาไปสองพยางค์ สุดยอด!
…………
ยิ่งกว่านั้นคือคำว่า ‘666’ มันได้ถูกส่งมาในแช่งแชทอย่างไม่หยุดหย่อน
และความนิยมในสตรีมของเสี่ยวอ้ายก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก
ซึ่งเมื่อโมโมะ, จิ่วยี่ไค, เจิ้งซื่อลี่ และคนอื่นๆที่อยู่ข้างๆได้เห็นสิ่งนี้… แววตาของพวกเธอก็แดงเล็กน้อย และพวกเธอก็รีบกดเปิดไลฟ์สตรีมทันที
โมโมะ: วันนี้ ฉันมีความสุขมากเลยที่ได้พบเศรษฐีต้าจงเหริน แถมเขาหล่อกว่าที่ฉันคิดอีก!
จิ่วยี่ไค: ในฐานะที่ฉันอยู่ในวงการนี้มานาน เศรษฐีต้าจงเหรินเป็นคนเดียวที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังถูกคุกคามมากที่สุด
เสี่ยวลี่: วันนี้ฉันมีความสุขมาก ที่ได้พบกับเศรษฐีต้าจงเหรินอีกครั้ง
…………
จากนั้นในห้องถ่ายทอดสดของ โมโมะ จิ่วยี่ไค เสี่ยวลี่และคนอื่น ๆ ก็ปรากฏข้อความสีทองขึ้นมา
ต้อนรับจักรพรรดิต้าจงเหรินมาที่ห้องไลฟ์สตรีม
ซึ่งทันทีที่เข้ามา…
10 ลูก
50 ลูก
100 ลูก
…
ฝนจรวดได้กระหน่ำไปทั่วทั้งห้องไลฟ์สตรีม
ยิ่งใหญ่!
สถานการณ์นี้ได้รับความสนใจจากผู้คนนับไม่ถ้วน
ซึ่งสิ่งนี้ก็ส่งผลให้มีคนดูเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
และการเติบโตอย่างรวดเร็วก็ได้ส่งผลกระทบต่อเซิร์ฟเวอร์ของซางหยู
ผู้อำนวยการด้านเทคนิคถามทีมงานอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้น? แฮ็กเกอร์โจมตีเซิร์ฟเวอร์ของเราหรอ”
ทีมงานของซางหยูถึงกับต้องยุ่งวุ่นวายกันไปหมด
ซึ่งเรื่องพวกนี้……ไอรีนโนเวล
หลินฟานไม่มีทางรู้เลย
และในขณะนี้ เขาก็กำลังกดส่งจรวดตามห้องไลฟ์สตรีมอีกหลายห้องอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งเดิมที บัญชีของเขาก็มีเหรียญฉลามหลายร้อยล้านเหรียญอยู่แล้ว แต่เขาก็ได้รับมาอีก 100 ล้านเหรียญเมื่อไม่กี่วันก่อน
และเหรียญฉลามเหล่านี้มันก็ไร้ประโยชน์สำหรับหลินฟาน
และการที่เขากดส่งของขวัญให้คนอื่น มันก็ช่วยทำให้เขามีความสุข
จากนั้น หลินฟานก็ค่อยๆหยุดหลังจากที่กดส่งจรวด 1,000 ลูกให้เหล่านักไลฟ์สตรีมหลายห้อง
“ขอบคุณมากๆเลยเศรษฐีต้าจงเหริน!” โมโมะพูดอย่างตื่นเต้น
เซียวอ้ายอุทาน “เศรษฐีต้าจงเหรินจงเจริญ!”
“เศรษฐีต้าจงเหริน นายเป็นพระเจ้า!” จิ่วยี่ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
“ขอบคุณเศรษฐีต้าจงเหริน” เจิ้งซื่อลี่กล่าวอย่างมีความสุข
สักพักก็มาถึงร้านอาหาร
สเต็ก,บาร์บีคิว, กุ้งก้ามกรามตัวใหญ่…และก็อีกหลายๆอย่าง.
ซึ่งอากาศในร้านก็เต็มไปด้วยกลิ่นเนื้อแสนหอม
จิ่วยี่เปิดไวน์แดงขวดใหญ่และพูดว่า “วันนี้ เราทุกคนรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบกับเศรษฐีต้าจงเหรินฉันขอแนะนำให้ทุกคนร่วมดื่มให้กับความสุดยอดของเศรษฐีต้าจงเหริน
“เอาสิ!” ทุกคนเห็นด้วย
“ขอบคุณนะทุกคน” หลินฟานหยิบแก้วไวน์และค่อยๆเทไวน์เข้าปากของเขา
สุภาพบุรุษนักดื่ม!
ท่าทางการดื่มของหลินฟานนั้นถูกมองเห็นได้ในสายตาของพวกเธอ และพวกเธอก็ไม่ได้ที่จะหลงใหลเขา นั้นทำให้พวกเธอหน้าแดงกันอย่างมาก
เซียงเซียงที่อยู่ด้านข้าง หลังจากพบโอกาสที่หลินฟานอยู่คนเดียว เธอก็เข้าไปพูดอย่างจริงใจ “ขอบคุณเศรษฐีต้าจงเหริน”
คำขอบคุณนี้คือสิ่งที่เธออยากจะพูดมานานแล้ว
เซียงเซียงชอบในการไลฟ์สตีม แต่ครอบครัวของเธอไม่เห็นด้วยและไม่สนับสนุนเธอ
เพราะครอบครัวของเธอนั้นรู้สึกว่ามันไม่มั่นคงและมีรายได้น้อย
หากไม่มีการส่งของขวัญแบบบ้าคลั่งของหลินฟานที่ทำให้ความนิยมของเซียงเซียงพุ่งสูงขึ้น เธอคงจะไม้ได้รับรายได้มากมายอย่างตอนนี้
เซียงเซียงไม่รู้ว่าเธอจะขอบคุณหลินฟานยังไงดี
หลินฟานยิ้มและพูด “ยินดีด้วย”
ตอนนั้นเอง เสียงเพลงก็ดังขึ้นมาในห้องอาหาร
โมโมะรู้สึกประหลาดใจมาก “มันคือเพลง “หนีตามกันไปยังดวงจันทร์”! ฉันชอบเพลงนี้มาก!”
ขณะที่เธอฟังเพลง ร่างที่สง่างามของเธอก็โยกไปมาตามเพลง
ทันทีหลังจากนั้น เธอหันกลับมาก่อนจะพูด“เศรษฐีต้าจงเหริน เรามาร้องเพลงนี้ด้วยกัน โอเคไหม?”
หลินฟานลังเลอยู่แวบนึงแล้วพูด “คือว่า ไม่เอาดีกว่า… ฉันจำเนื้อเพลงไม่ได้…”
“ไม่เป็นไร ฉันมีเนื้อเพลงอยู่ในโทรศัพท์” โมโมะพูดอย่างมีความสุข
เมื่อเธอพูดจบ เธอก็จับมือของหลินฟานเดินไปที่ด้านหน้าอย่างรวดเร็ว