เสน่ห์คมดาบ - ตอนที่ 345
ใบหน้าหานชวีเย็นชา เขายกแส้ขึ้นมาเบาๆ เตรียมจะแยกร่างของผู้หญิงที่ขัดจังหวะการต่อสู้ของพวกเขาด้วยแส้แล้วสู้ต่อ
“อ้าวชวาง!” ท่าทีของมิเชลเปลี่ยนไปทันที เขาไม่อยากให้ชีอ้าวชวางต้องมาจบชีวิตที่นี่
สีหน้าของราชาเยว่ก็ดูกังวล แม้ว่าชีอ้าวชวางจะไม่ได้มีมิตรภาพอะไรกับเขามาก่อน แต่ดูเหมือนว่านางจะเป็นคนรักของเฟิงอี้เซวียน ตอนนี้ราชาเยว่ปล่อยให้ชีอ้าวชวางตายไม่ได้
“อ้าวชวาง! อ้าวชวาง เจ้าทำอะไร?!” เฟิงอี้เซวียนตะโกนอย่างกังวลแทบบ้าจากด้านล่าง แต่ก็จนใจเพราะความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ยังบินขึ้นไปห้ามไม่ได้
“ไปตายซะ!” เหราหยู่ทนไม่ไหวแล้วโบกดาบในมือไปด้วยความโกรธ
ราชาเยว่และมิเชลรีบบินไปข้างหน้าทันทีเพื่อที่จะหยุดพวกเขา
แต่ทันใดนั้นภาพที่น่าตกใจก็ปรากฏขึ้น
“ไฟ…” ชีอ้าวชวางพูดเบาๆ และตรงไปที่หน้าของเหราหยู่พร้อมยื่นมือออกไปบีบปลายดาบของเหราหยู่อย่างแผ่วเบา สีหน้าของเหราหยู่เปลี่ยนเป็นประหลาดใจทันที วินาทีต่อมาเปลวไฟสีแดงก็ลุกโชนขึ้นทั่วร่างของเหราหยู่
“อ๊าก...” เสียงกรีดร้องของเหราหยู่ทำให้คนได้ยินรู้สึกไม่ดี
ทุกคนตกตะลึง อาวุธในมือของเหราหยู่ละลายไปทันที! เหราหยู่ถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟแปลกประหลาดนั้นและถูกไฟเผาไหม้ ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนแค่ไหน เขาก็ดับเปลวไฟบนร่างกายของเขาไม่ได้ เหราหยู่กรีดร้องและตกลงมาจากกลางอากาศ เขารีบลงไปเกลือกกลิ้งในทรายเพื่อพยายามจะดับไฟบนร่างกายของเขาแต่ก็ไร้ประโยชน์ ทรายบริเวณนั้นดูเหมือนจะละลายไป และเหราหยู่ก็ค่อยๆ จมลงไป ทรายรอบๆ นั้นกลายเป็นทรายดูดไปแล้ว!
“ไฟนรก รสชาติดีเลยใช่หรือไม่?” ชีอ้าวชวางหัวเราะเยาะและค่อยๆเ งยหน้าขึ้นมองหานชวีที่ตกตะลึงอยู่
หานชวีที่ถูกชีอ้าวชวางจ้องมองนั้นรู้สึกหนาวไปทั้งตัว เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังถูกงูพิษจ้องมองอยู่ และก็เป็นความรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกแบบที่ไม่อาจหนีไปไหนได้ มันทำให้เขาเกือบจะล้มลง แต่เด็กสาวคนนี้ไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย นางยิ้มอย่างมีเสน่ห์ และตาสีดำทั้งสองนั้นก็มีสีแดงปนอยู่ด้วย หน้าขาวนั้นแทบจะโปร่งใส และริมฝีปากก็แดงมาก!
ผู้หญิงผมดำตาดำคนนี้เป็นใครกัน?
รอยยิ้มที่เย็นชาของชีอ้าวชวางทำให้หานชวีตะลึง เขาคิดจะหนีไปจากที่นี่ทันที! แรงกดดันเช่นนี้ อย่าว่าแต่ราชาสวรรค์คนก่อนไม่มีเลย คนปัจจุบันเองก็ไม่มีแช่นกัน!
เฟิงอี้เซวียนอ้าปากค้างและมองชีอ้าวชวางด้วยความงุนงง ในตอนนี้ชีอ้าวชวางดูแปลกและก็ดู…งดงามมาก? ใช่ มันเป็นความงามที่ดึงดูดใจ ราวกับดอกไม้พิษที่บานสะพรั่งทั้ งที่รู้ว่ามีพิษแต่ก็ยังอยากจะเด็ดดม! ความรู้สึกแปลกๆ นี่มันคืออะไรกัน?
ราชาเยว่และมิเชลก็ตกตะลึงอยู่กลางอากาศเช่นกัน พวกเขาราวกับจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจตนเอง เสียงกรีดร้องของเหราหยู่ค่อยๆ เงียบลงจนหมดสิ้น และลมหายใจของเหราหยู่ก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เหราหยู่ผู้เป็นหนึ่งในสี่แม่ทัพถูกชีอ้าวชวางฆ่าได้อย่างง่ายดาย? ราชาเยว่และมิเชลแทบไม่เชื่อสายตาของพวกเขาเลย
“อืม เป็นขยะที่ขวางหูขวางตาจริงๆ” ดวงตาของชีอ้าวชวางเริ่มเย็นลง แต่รอยยิ้มที่ดูน่าเกรงขามกลับปรากฏขึ้นบนใบหน้า นางมองหานชวีที่อยู่ตรงหน้าไม่ขยับไปไหน
หานชวีทนต่อแรงกดดันที่มองไม่เห็นและน่ากลัวนี้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาจึงหันไปเตรียมจะหนี
ควับ…
เกิดเสียงเบาๆ ขึ้นกลางอากาศ
จากนั้นก็มีเสียงเบาๆ
หานชวีค่อยๆ ก้มลงมองไปยังวัตถุมีคมที่ระบุไม่ได้สองสามชิ้นที่ทะลุหน้าอกของเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เขาค่อยๆ หันกลับมองดวงตาของชีอ้าวชวางที่เย็นชาราวกับธารน้ำแข็งนั้น อาวุธที่แหลมคม อาวุธที่ทะลุหน้าอกของเขา แท้จริงแล้วมันคือเล็บที่ยืดออกมาของชีอ้าวชวาง!!
มีเสียงผิวปากเบาๆ ดังขึ้นอีกและเล็บก็หดกลับไป หน้าอกของหานชวีมีเลือดไหลออกมาราวกับน้ำพุ
ไม่มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน ตอนที่ทุกคนเรียกสติกลับมาได้ ทุกอย่างก็เกิดขึ้นแล้ว
ในที่สุดหานชวีก็เข้าใจถึงความน่ากลัวของผู้หญิงคนนี้ ตอนนี้เขาได้กระตุ้นศักยภาพทั้งหมดของตัวเองออกมาแล้ว ตอนนี้เขามีความคิดเดียวเท่านั้น นั่นคือการหลบหนี! เขาต้องออกไปจากที่นี่ทันทีและอย่าได้พบกับสาวผมดำคนนี้อีก แต่พอร่างของหานชวีขยับ ใบหน้าที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา
รอยยิ้มที่เย็นชาของชีอ้าวชวางทำให้เขาหยุดนิ่งไป
“จะไปไหนหรือ? ”เสียงของชีอ้าวชวางราวกับความฝัน แต่หานชวีเกือบจะล้มลงด้วยความหวาดกลัว
หานชวีหันหลังละคิดจะหนี แต่ในวินาทีต่อมาก็มีภาพที่น่ากลัวเกิดขึ้น เขาเห็นร่างของเขาลอยอยู่ข้างหน้าแต่กลับไม่มีศีรษะ และร่างไร้ศีรษะนั้นก็ร่วงหล่นจากกลางอากาศหลังจากที่ลอยออกไปในระยะหนึ่งเท่านั้น จากนั้นดวงตาของเขาก็มืดลง และทุกอย่างก็หายไป
“เฮ้อ…น่าเบื่อจริงๆ” มือของ ชีอ้าวชวางถือศีรษะที่ยังคงมีเลือดไหลอย่างเย็นชา เลือดหยดลงไปจากกลางอากาศอยู่เช่นนี้และหายไปหลังจากตกลงไปในทราย
เฟิงอี้เซวียนมองไปยังชีอ้าวชวางที่แปลกประหลาดนั้นอย่างพูดไม่ออก
ราชาเยว่และมิเชลก็ไม่กล้าขยับตัว เขามองดูพฤติกรรมของชีอ้าวชวางอย่างงุนงน แต่หัวใจของพวกเขากลับสั่นไหว นี่คือใบหน้าที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้หรือ? หรือเป็นอีกด้านหนึ่งที่นางซ่อนเอาไว้?! ราชาเยว่กลั้นหายใจและมองชีอ้าวชวางที่ยกศีรษะขึ้นในอากาศนั้น ชีอ้าวชวางดูเบื่อและส่ายหน้าอย่างเกียจคร้านพร้อมกับมองเลือดสีแดงสดที่ยังคงหยดอยู่อย่างต่อเนื่อง ราชาเยว่รู้สึกมานานแล้วว่าชีอ้าวชวาง แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไป แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่านางจะทำให้ตกตะลึงขนาดนี้
“ที่นี่?” ชีอ้าวชวางเหวี่ยงศีรษะในมือและมองไปไกลๆ แล้วก็พ่นลมออกมาอย่างดูถูก “หึ ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง”
จากนั้นชีอ้าวชวางก็ลืมตามองไปยังคนด้านล่างอย่างช้าๆ สายตาของนางหยุดอยู่ที่ร่างของเฟิงอี้เซวียน เฟิงอี้เซวียนเองก็เงยหน้าขึ้นมองชีอ้าวชวาง แต่ก็มีความกังวลเล็กน้อยในสายตาของเขา ชีอ้าวชวางในแบบนี้ดูผิดปกติเกินไป เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
“ฮ่าๆ สถานที่ที่น่าเบื่อ แต่ก็ถือว่าไม่ได้มาเสียเที่ยว” ชีอ้าวชวางพูดคำแปลกๆ ออกมาแบบนี้ และค่อยๆ บินไปตรงหน้าเฟิงอี้เซวียน
เฟิงอี้เซวียนมองชีอ้าวชวางที่ดูสง่างามตรงหน้า มือของชีอ้าวชวางยังคงมีเลือดแปดเปื้อน นางปรือตาลงอย่างมีเสน่ห์ ผมสีดำของนางพาดอยู่บนหน้าอก นางยิ้มและมองไปที่เฟิงอี้เซวียน
“อ้าว อ้าวชวาง... ”เฟิงอี้เซวียนเรียกเบาๆ
“ดีมาก ยังขาดไปอีกหนึ่ง” ชีอ้าวชวางพูดสิ่งที่เฟิงอี้เซวียนไม่เข้าใจออกมาอีกครั้ง
เฟิงอี้เซวียนงุนงง แต่ก่อนที่เขาจะได้มีเวลาถามคำถาม นิ้วของชีอ้าวชวางก็บีบคางของเขาเบาๆ และวินาทีต่อมาความรู้สึกเย็นเยียบก็เกิดขึ้นที่ริมฝีปากของเขา ตรงหน้าของเขาคือใบหน้าที่มีเสน่ห์ของชีอ้าวชวาง นางหลับตาและจูบริมฝีปากของเฟิงอี้เซวียน
เฟิงอี้เซวียนตัวแข็งเป็นหินทันที
จูบ?
จูบ!
ชีอ้าวชวางจูบเขา!
ริมฝีปากของชีอ้าวชวางเย็นชืดและดูเหมือนจะมีกลิ่นหอมจางๆ ด้วย
เฟิงอี้เซวียนตัวแข็ง สมองของเขาว้าวุ่น จากนั้นก็ว่างเปล่า เขาสูญเสียความสามารถในการคิดไปแล้ว
ราชาเยว่และมิเชลก็อึ้งไปเช่นกัน พวกเขามองไปที่ฉากตรงหน้าโดยไม่รู้ว่าควรพูดอะไร
ฉากตรงหน้านั้นควรจะสวยงามมาก ในทะเลทรายอันกว้างใหญ่มีหญิงสาวผมยาวสีดำตาสีดำกำลังล่องลอยไปในอากาศอย่างนุ่มนวล สายลมอ่อนๆ พัดไปมาแผ่วเบา และนางก็จูบชายหนุ่มรูปงาม ถ้าหญิงสาวไม่บีบคางของชายหนุ่ม และถ้ามือเรียวเล็กที่บีบคางนั้นไม่มีคราบเลือดอยู่ ทุกอย่างก็ดูสวยงาม แต่ภาพนี้มันดูน่ากลัวเล็กน้อยในสายตาของราชาเยว่และมิเชล
“อืม…” ชีอ้าวชวางถอนหายใจ หลับตาลงช้าๆ และล้มตัวลง แต่ทันทีที่นางทรุดลง เฟิงอี้เซวียนก็เอื้อมมือไปโอบกอดร่างกายที่อ่อนนุ่มของชีอ้าวชวางไว้ และมองคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่การแสดงออกของเขานั้นซับซ้อนมาก เฟิงอี้เซวียนเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าการจูบเมื่อสักครู่คือชีอ้าวชวาง แต่ก็ไม่ใช่ชีอ้าวชวาง เมื่อครู่นี้ผู้นำร่างกายนั้นใช่ชีอ้าวชวางหรือไม่? เฟิงอี้เซวียนตระหนักได้ในทันทีว่ามีความลึกลับอีกมากมายในร่างกายของชีอ้าวชวางที่เขาไม่รู้เลย
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” ราชาเยว่และมิเชลเข้าไปหาและถามด้วยความสงสัยอย่างมาก
เฟิงอี้เซวียนส่ายหัวน้อยๆ แต่สายตาของเขาไม่ได้ละออกจากใบหน้าของชีอ้าวชวางสักนิด ตอนนี้ชีอ้าวชวางดูสงบอยู่ในอ้อมแขนเขาและผล็อยหลับไปราวกับว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนางเลย
“เจ้าส่ายหัวหมายความว่าอะไร?” มิเชลถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
“หมายความว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกัน” ราชาเยว่ตอบแทนเฟิงอี้เซวียน
“จะเป็นไปได้อย่างไร ก็ความสัมพันธ์ของพวกเขา…เขาจะไม่รู้ได้หรือ… ” เสียงของมิเชลเงียบลงเพราะเขาเห็นได้จากการแสดงออกของเฟิงอี้เซวียนว่าสิ่งที่ราชาเยว่พูดดูเหมือนจะเป็นจริง แม้แต่เฟิงอี้เซวียนก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นกัน
“แต่ไม่ว่าอย่างไร ปัญหาก็ได้รับการแก้ไขแล้ว” ราชาเยว่มองไปรอบๆ บริเวณโดยรอบเละเทะไปหมด แต่เขารู้ว่าในไม่ช้าเมื่อลมพัดมาทุ กอย่างก็จะกลับคืนสู่สภาพเดิม
“แต่ราชาหย่ง…” มิเชลกัดริมฝีปากและพูดออกมาอย่างแผ่วเบา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเข้าใจในสิ่งที่เหราหยู่พูดไว้ก่อนหน้านี้
“ราชาหย่ง เราอาจจะไม่ได้พบ แต่เราไปหาราชาองค์อื่นกันเถอะ หากราชาไป๋และราชาหย่งองค์ใหม่ปรากฏตัวขึ้นอาจจะมีปัญหา ถึงเวลานั้นค่อยหาวิธีอีกครั้ง” ราชาเยว่พูดอย่างช่วยไม่ได้
“แม่ทัพอีกสองคนนั่น ไม่รู้ว่าพวกเขาไปพึ่งพิงราชาสวรรค์องค์ใหม่ด้วยหรือไม่” มิเชลพูดอย่างกังวลเล็กน้อย “เราต้องรีบไปหาราชาองค์อื่นให้เร็วที่สุด หากราชาองค์อื่นพบกับอีกสองแม่ทัพตามลำพัง ผลที่จะตามมาคงไม่ดี”
YOU MAY ALSO LIKE
