เสน่ห์คมดาบ - ตอนที่ 364
ซัมเมอร์ตกใจและค่อยๆ ก้มหน้าลงพร้อมขมวดคิ้ว จากนั้นจู่ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมองเบนด้วยดวงตาเป็นประกายและพูดเบาๆ แต่หนักแน่น ”เบน ข้าเชื่อในสัญชาตญาณของเจ้า แม้ว่านางจะเป็นพี่สาวของข้า แต่ข้าก็รู้นิสัยของนางอยู่บ้างเหมือนกัน เจ้าคิดว่าจุดประสงค์ของนางที่มางานแต่งงานของเราอย่างกะทันหันนี้คืออะไรหรือ?”
เบนหัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็ยิ้มบางๆ แล้วเอามือแตะใบหน้าของซัมเมอร์เบาๆ “นี่สิผู้หญิงที่ข้าตามหา ไม่โง่”
พลั่ก! ในวินาทีต่อมา ซัมเมอร์ก็ทุบหัวของเบนด้วยหมัดและพูดอย่างดูถูก “ชิ ใครกันแน่ที่โง่? ข้าฉลาดกว่าเจ้าอีก เจ้าฉลาดขึ้นได้ไม่ใช่เพราะอ้าวชวางหรือไง”
เบนยิ้มและไม่พูดอะไร แล้วเขาก็กอดซัมเมอร์ไว้ในอ้อมแขน
“ข้าไม่รู้ว่าคนอื่นๆ จะมาถึงเมื่อไหร่ ช้าจริงๆ เลย” ซัมเมอร์บ่นอย่างไม่พอใจ
“เป็นเพราะเราเคลื่อนไหวเร็วเกินไปต่างหาก คนอื่นๆ ยังไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย” เบนบีบจมูกของซัมเมอร์และพูดด้วยรอยยิ้ม
“ชิ” ซัมเมอร์ตีมือของเบนและทันใดนั้นหน้าก็นิ่งไป ”อันที่จริง ข้าอยากให้อ้าวชวางมาร่วมงานมากที่สุดเลย”
“เราไม่รู้ว่าตอนนี้นางอยู่ที่ไหน ไม่อย่างนั้น เอาอย่างนี้สิ รอให้นางกลับมาแล้วเราจะอุ้มลูกและแต่งงานกันอีกครั้งนะ” เบนยิ้ม
“ไม่ต้องหรอก” ซัมเมอร์พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นเสียงก็ค่อยๆ ลดลง “อ้าวชวาง ตอนนี้นางจะเป็นอย่างไรบ้างนะ…”
“ไม่ต้องกังวล นางจะต้องไม่เป็นไรหรอก” เบนกอดซัมเมอร์อย่างนุ่มนวลอีกครั้ง
งานแต่งงานกำลังใกล้เข้ามา และที่เส้นเลือดมังกรก็มีความสุขกันมาก วังของซัมเมอร์ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น และทุกคนก็กำลังเตรียมของสำหรับงานแต่งงาน ทั้งอาหาร เครื่องดื่ม และของอื่นๆ อย่างกระตือรือร้น
แม้ว่ามังกรจะไม่ได้ข้องเกี่ยวกับมนุษย์มากนัก แต่ครั้งนี้ส่งคนไปยังเมืองมนุษย์เพื่อซื้อของต่างๆ มากมายสำหรับงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ให้ซัมเมอร์ ซึ่งทั้งหมดนี้จัดขึ้นตามพิธีของมนุษย์ โจไมเออร์เฝ้ามองสิ่งล้ำค่ามากมายที่เคลื่อนตัวเข้ามาในวังอย่างต่อเนื่องทุกวันและเริ่มอิจฉาริษยามากขึ้นเรื่อยๆ นางรู้ว่านางรอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว นางต้องครอบครองเขาโดยเร็วที่สุด ในใจนางเชื่อมั่นว่ามีเพียงนางเท่านั้นที่คู่ควรที่จะเป็นราชินีแห่งเผ่ามังกร มนุษย์ได้เป็นราชินีของเหล่ามังกรผู้สูงศักดิ์ นี่คือสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน หากมันเป็นจริงจะต้องกลายเป็นตำนานอย่างแน่นอน! นี่เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก จะยอมให้เด็กนั่นได้รับไปได้อย่างไร อีกอย่าง ราชามังกรก็รูปงามมากด้วย…
เย็นนี้ เบนและซัมเมอร์รับประทานอาหารเย็นกัน หลังจากเพลิดเพลินกับดวงจันทร์ในสวนแล้ว เบนก็ส่งซัมเมอร์กลับไปที่ห้องของนาง แล้วเขาก็ยืนพิงเสาตรงทางเดินเพื่อพักผ่อนอยู่ตามลำพัง ช่วงนี้เขายุ่งมาก และรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย แต่เมื่อเขาคิดว่าซัมเมอร์จะเป็นเจ้าสาวของเขาในอีกไม่กี่วันนี้ ใบหน้าของ เบนก็มีรอยยิ้มขึ้นอีกครั้ง
ในขณะที่เบนกำลังตกอยู่ในภวังค์ ก็มีเสียงหวานๆ ดังมาเข้าหูของเขา
“ราชา ท่านมาทำอะไรที่นี่คนเดียวหรือ?” โจไมเออร์เดินมาจากด้านหลัง ในเวลานี้นางอยู่ในชุดลูกไม้สีขาวคอแหลมแหวกลึกมาก เผยให้เห็นเนินอกหนัดแน่นและมีเสน่ห์ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยเสน่ห์ นางถือถาดที่มีเหยือกไวน์และแก้วสองใบวางอยู่บนนั้นมาด้วย
“อื้อ ดึกขนาดนี้เจ้ายังไม่พักผ่อนหรือ?” เบนถามอย่างแผ่วเบา
“ข้าเห็นว่าเจ้าอยู่ที่นี่คนเดียว ข้าก็เลยมาอยู่เป็นเพื่อน และข้าก็อยากจะขอบคุณสำหรับการช่วยชีวิตข้าครั้งที่แล้วด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน ข้าคงไม่ได้เจอน้องสาวของข้าอีก” โจไมเออร์ยิ้มแล้ววางถาดในมือที่บนรั้วแกะสลัก
เบนมองพฤติกรรมของโจไมเออร์ จากนั้นเหงื่อเย็นๆ ก็ปรากฎใต้ดวงตาของเขา แต่เขาไม่พูดอะไร
“ราชา แสงจันทร์คืนนี้ช่างมีเสน่ห์จริงๆ งานมงคลกำลังใกล้เข้ามาแล้ว ข้าขอแสดงความยินดีกับราชาด้วย” โจไมเออร์รินไวน์สองแก้วแล้วยกแก้วขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ราชา ไวน์แก้วนี้ ถือเป็นการขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้า และข้าขอแสดงความยินดีกับราชาในงานแต่งงานที่กำลังจะมาถึงด้วย” ดวงตาของโจไมเออร์ทอประกายมีเสน่ห์ แน่นอน โจไมเออร์รู้ดีว่าแม้ว่านางจะมีความสัมพันธ์กับราชามังกร เบนก็ไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับนาง แต่ซัมเมอร์จะไม่มีวันยอม ซัมเมอร์จะไม่ปล่อยให้เป็นแบบนั้นแน่ ความเป็นคนดีของซัมเมอร์จะต้องบังคับให้ราชามังกรแต่งงานกับนาง แม้ว่าผลลัพธ์ของเรื่องนี้จะไม่ค่อยดีนัก แต่อย่างน้อยหนึ่งคืนก็อาจจะได้มีความสุขกับคนที่นางชอบได้ และเด็กกะโปโลซัมเมอร์จะไม่แต่งงานกับราชามังกรอีกเพราะเรื่องนี้
โจไมเออร์หยิบแก้วไวน์แล้วยื่นให้เบน ความปรารถนาลึกล้ำส่องประกายในดวงตาของนาง เพียงแค่ชายที่อยู่ข้างหน้าดื่มไวน์แก้วนี้ ทุกอย่างก็จะสำเร็จ
เบนหยิบแก้วไวน์ช้าๆ แต่ไม่ได้ดื่มในทันที เขาถือแก้วไวน์มองโจไมเออร์ด้วยรอยยิ้ม โจไมเออร์ยิ้ม ยกแก้วไวน์ขึ้นเบาๆ แล้วพูด ”ขอเชิญ” สิ้นคำ นางก็ดื่มลงไป
เมื่อโจไมเออร์ดื่มเสร็จก็ลืมตาขึ้น แล้วก็พบว่าเบนยังไม่ได้ดื่มไวน์ แต่ยังคงมองนางด้วยรอยยิ้มอยู่
“ราชา?” สีหน้าของโจไมเออร์แสดงความคับข้องใจขึ้นมา “ราชาไม่เต็มใจรับคำอวยพรจากข้าหรือ?” โจไมเออร์ชักสีหน้าชัดเจน หัวใจนางกังวลกับท่าทีของเบน
“เจ้าดื่มแก้วนี้” เบนยัดแก้วไวน์ในมือของเขาไปในมือของโจไมเออร์ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “ในเมื่อเป็นพรที่จริงใจกับข้า เช่นนั้นเจ้าดื่มก่อนสามแก้ว”
“ราชา เดิมทีแล้วข้าดื่มไม่เป็น แต่วันนี้เป็นข้อยกเว้น ข้าดื่มไม่ได้แล้ว” โจไมเออร์พูดอย่างนุ่มนวล แต่ในใจก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจแล้ว สายตาของชายตรงหน้าเย็นชามากจนทำให้คนตัวสั่นได้ ในที่สุดโจไมเออร์ก็เข้าใจแล้วว่าชายผู้นี้ไม่ธรรมดา และครั้งก่อนที่ปล่อยนางไปก็อาจจะไม่ใช่เพราะความงามของนางเลยก็ได้
“แล้วถ้าข้าอยากให้เจ้าดื่มล่ะ?” เบนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ร้ายที่อธิบายไม่ได้
“ราชา…” โจไมเออร์ทั้งประหลาดใจและไม่พอใจ นางหรี่ตาลงและกำลังจะร้องไห้
“คุณผู้หญิง อย่าดูถูกข้า เจ้าต้องเข้าใจนะว่าข้าเป็นราชาแห่งเผ่ามังกร! ข้าดูจัดการได้ง่ายขนาดนั้นหรือ? หรือเจ้าคิดว่ารสนิยมของข้าจะต่ำจนชอบผู้หญิงแบบเจ้าลง?” เบนยิ้มเยาะ เขายกมือขึ้นและโบกมืออย่างอ่อนโยน จากนั้นก็ไม่พูดอะไร เขาหันหลังเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย
หัวใจของโจไมเออร์สั่นสะท้านเมื่อได้ยินคำเยาะเย้ยนั้นและกำลังจะตามไปเพื่ออธิบาย แต่ทันใดนั้นนางก็รู้สึกว่ามือและแขนของนางก็ถูกจับเอาไว้ มังกรสองตัวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดปรากฏตัวขึ้นทันทีหลังจากเห็นสัญญาณของเบน
“พวกเจ้าจะทำอะไร…” โจไมเออร์รู้สึกสับสนและกำลังดิ้นรน แต่นางก็ถูกมังกรสองตัวอุ้มนางไว้ หนึ่งในนั้นหยิบแก้วไวน์ของเบนและบังคับให้โจไมเออร์ดื่มมันลงไป
โจไมเออร์อยากจะตะโกนออกมา แต่ทันใดนั้นก็พบว่านางตะโกนไม่ออก ลำคอของนางเหมือนจะถูกรัดไว้ โจไมเออร์พยายามดิ้นรน แต่ในฐานะมนุษย์ นางจะต่อสู้กับเผ่ามังกรได้อย่างไรกัน ไวน์ถูกเทลงคอของโจไมเออร์โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก หลังจากเทลงไปแล้วมังกรหญิงทั้งสองก็ปล่อยโจไมเออร์ โจไมเออร์คิดจะอาเจียนไวน์ที่เพิ่งดื่มออกมา แต่ผ่านไปครู่หนึ่งก็ไม่มีผลใดๆ โจไมเออร์เอื้อมมือไปล้วงคอทันที มังกรหญิงทั้งสองสบตากัน และหนึ่งในนั้นคว้าคอของนางแล้วกระโดดไปตรงข้ามทางเดิน บินขึ้นไปบนท้องฟ้าและหายตัวไปในยามค่ำคืน
มังกรสาวที่บินไปกับโจไมเออร์บินไปอย่างรวดเร็ว ทันทีที่โจไมเออร์จะอ้าปากตะโกน นางก็ได้แต่กินลมเข้าไปเต็มปาก หลังจากบินออกจากเส้นเลือดมังกรแล้ว ความเร็วของมังกรสาวก็ลดลงเล็กน้อย
“เจ้า เจ้าจะทำอะไร? ข้าเป็นพี่สาวของราชินีของพวกเจ้านะ เจ้ากล้าหยาบคายกับข้ามากขนาดนี้เลยหรือ” ในที่สุดโจไมเออร์ก็พูดได้แล้ว นางจึงตะโกนต่อว่าออกมา
มังกรสาวก็ทำเป็นไม่ได้ยินและบินต่อไปด้วยท่าทีไม่แยแส
ไม่ว่าคำก่นด่าของโจไมเออร์จะดำเนินต่อไปอย่างไร มังกรสาวก็ยังมั่นคงและบินไปข้างหน้าพร้อมกับโจไมเออร์ต่อไป
หัวใจของโจไมเออร์เริ่มสั่น เพราะนางรู้สึกถึงความรู้สึกประหลาดในร่างกายตนเอง มันร้อน ร้อนราวกับแมลงตัวเล็กๆ จำนวนมากคลานไปทั่วร่าง และลมหายใจของนางก็กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ นางรู้ว่ายาที่นางตั้งใจจะใช้กับราชามังกรมันกำลังส่งผลกับร่างกายของนางแล้ว!
“ปล่อยข้าลงเร็วๆ ถ้าน้องสาวของข้ารู้ว่าเจ้าหยาบคายกับข้า นางจะต้องฆ่าเจ้าอย่างแน่นอน! นางฆ่าเจ้าแน่!” โจไมเออร์ดิ้นรนและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง แต่คำตอบเดียวที่นางได้คือลมที่พัดเข้ามาในหูของนาง
มีเพียงมังกรสาวเท่านั้นที่รู้ว่าโจไมเออร์จะถูกส่งไปที่ไหน
วันรุ่งขึ้น ซัมเมอร์ตื่นขึ้นมาแล้วก็ไม่เห็นโจไมเออร์ มีเพียงเบนเท่านั้นที่นั่งเงียบๆ อยู่ข้างเตียงของนางและมองนางด้วยรอยยิ้ม รอให้นางตื่น ซัมเมอร์ยื่นมือออกไปกอดคอของเบนและยิ้มอย่างสดใส นางไม่ได้ถามว่าโจไมเออร์ไปไหน นางเชื่อในตัวเบน และเชื่อว่าชายผู้นี้ซึ่งกำลังจะเป็นสามีของนางจัดการเรื่องนี้ได้
งานแต่งงานของซัมเมอร์กับเบนจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ คนที่มาร่วมงานก็คือคนจากกลุ่มทหารรับจ้างหยวนเป่า ยกเว้นชีอ้าวชวาง เฟิงอี้เซวียน และคามิลล์ นอกจากนั้นก็มากันทั้งหมด สุ่ยเหวินโม่ส่งของขวัญชิ้นใหญ่มาให้ แต่ตัวเขาไม่มา เขายังคงตัดใจไม่ได้ วัลโดตะโกนเสียงดังมาว่าเมื่อไหร่ซัมเมอร์จะมีมังกรตัวน้อยๆ ทำให้ใบหน้าของซัมเมอร์กลายเป็นสีแดง และทำให้ทุกคนหัวเราะกันหมด
“ฉู่ซิน เจ้างี่เง่าของเจ้าจะจัดการเรื่องเมื่อไหร่ล่ะ?” ซัมเมอร์อยู่ในชุดแต่งงานสีขาวที่ดูมีเกียรติและบริสุทธิ์ราวกับเทพธิดา เพื่อนเจ้าสาวเฉียวฉู่ซินก็สวมชุดขาวเช่นกัน แต่กระโปรงนั้นเรียบง่ายกว่าและสั้นกว่า แต่พอยืนข้างกันก็เหมือนดอกลิลลี่สีขาวสองดอก
“หึ! เจ้างี่เง่านั่น!” เฉียวฉู่ซินกัดฟันเมื่อเห็นตงเฟิงโฮ่วที่พูดคุยและหัวเราะกับทุกคนที่อยู่ไม่ไกล จากนั้นก็พูดอย่างขมขื่น “หมอนี่น่ะ มักจะดึงดูดความสนใจจากผู้หญิงจำนวนมากตลอดเวลาเลย ข้าไม่สนใจเขาหรอก!”
YOU MAY ALSO LIKE
