เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด - ตอนที่ 39

ตอนที่ 39

เสียงเปียกที่ลามกก้องอยู่ในห้อง

「คุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ อุ ♥」

ยืนอยู่บนเข่าขณะที่ยื่นหน้าอกออกมาโดยการงอหลัง, มารินะกระตุกอย่างรุนแรงระหว่างที่ตาของเธอเหลือกขาว, เธอได้ส่งเสียงครวญหวานที่เศร้า ขณะที่เธอกัดฟัน

หีของเธอได้ถูกคนอย่างไม่ปราณี

ผมจับไวเบรเตอร์ที่แทงหีของเธอ, ใช้มองแบบเอ็กซ์เรย์, ผมแทงจุดอ่อนที่อยู่ข้างในสุดของหีเธออย่างรุนแรก ด้วยปลายของหัวไวเบรเตอร์

「อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า ♥」

น้ำเงี่ยนและฉี่ได้กระจาย มารินะส่งเสียงตะโกนที่หวานและเศร้า และตัวของเธอสั่นอย่างผิดปรกติ

หน้าอกที่ยื่นออกมาเพราะหลังที่งอ ส่ายอย่างดีเยี่ยมไปกับการกระตุกที่รุนแรง ผลที่ตามมา, น้ำหนักของไม้หนีบผ้าที่ติดตั้งอยู่ในหัวนมเธอส่าย และหัวนมเธอถูกโจมตีเหมือนมันจะถูกดึงออกทุกครั้ง เพิ่มเติมคือ, น้ำหนักของที่ดูดแตดกระโดดขึ้นและลงด้วย ดังนั้นแตดของเธอก็ถูกโจมตีด้วย

「อ๊า, โอ้ โอ้ โอ้ ♥ อ๊า โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ ♥」

มารินะตะโกนขณะที่ตาของเธอขาว

ตัวของมารินะได้พร้อมอย่างสิ้นเชิงเมื่อเธอออกจากห้องน้ำ ผมแทงจุดอ่อนของหีเธอในสภาพนี้อย่างไม่ปราณี, เธอได้รับการแตกที่แท้จริงโดยธรรมชาติ มากกว่านั้น, หัวนมซ้ายและขวา และแตดเธอ ถูกโจมตีในเวลาเดียวกัน

มารินะจะสลบถ้ามันเป็นปรกติ

แต่ー

「โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ ♥ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ ♥」

มารินะที่ส่งเสียงหวานที่เศร้าต่อ, ได้สลบไปแล้วถ้าได้ชายตามอง แต่รูตูดของมารินะได้ปิดอย่างแน่น

เสียงเปียก *ชาปอน ชาปอน* ก้องทุกครั้งที่หีของเธอได้ถูกแทง

เธอสลบและรูตูดของเธอเปิด, น้ำอุ่นประมาน 1.5ลิตรและขี้จะพรั่งพรูออกมา เธอไม่สามารสลบได้เพื่อเลี่ยงมัน

มารินะปิดรูตูดเธอเหมือนเธอกำลังจะตาย, นั่นคือข้างในสติที่สลบของเธอ

หีของเธอได้ปิดแน่นเป็นผลที่ตามมา เปียกไปด้วยน้ำเงี่ยน, มันปิดแน่นจนมันมีปัญหาที่จะดึงไวเบรเตอร์ออกมา

ผมมั่นใจว่ามารินะสามารถทนมัน แต่ผมไม่คิดว่าเธอจะทนมันมาไกลขนาดนี้

เธอไม่ได้ทนเพราะเธอต้องการรางวัล มารินะพูดสิ่งนั้นและมันจริงอย่างแน่นนอน ไม่มีทางที่เธอจะทนได้ขนาดนี้ถ้าเธอต้องการรางวัล

มันเป็นเพราะเธอไม่อยากให้ยูกะขโมยผมไปจากเธอ

เธอมีความคิดแบบนี้แต่บางที, มารินะแน่นอนว่าー

「มารินะ-จังอยากจะถูกกอดโดยแค่โมตะคุง เธอเป็นแฟนสาวที่งดงามไปแล้ว」

ยูกะที่หันหน้าใส่มารินะยืนด้วยเข่า, พึมพำระหว่างที่เหงื่อไหลอาบแก้มและตาสั่น

「ชั้นได้ไรเดียงสา ชั้นไม่คิดว่าเธอจะโตขนาดนี้ มารินะ-จังได้เป็นแฟนสาวที่งดงามของโมตะ-คุง ก่อนชั้นจะรู้ตัว…」

มารินะข้ามขีดจำกัดของเธอไม่ว่าคุณจะคิดขนาดไหน แต่สำหรับยูกะที่ได้เห็นภาพลักษณ์ที่เธอทนมัน, ตาของเธอที่มองมารินะเปลียนไป

โน่นไม่ใช่ตามี่มองบางคนในระดับเดียวกัน ตาของเธอมองเซ็นไปที่อยู่ข้างหน้าเธอ ด้วยความเคารพและความกลัว

「เธอเข้าใจชั้นมั้ย แทนที่จะแพ้หรือชนะ ชั้นต้องไม่ปล่อยให้ตัวชั้นถูกแซงก่อน…」

เธอคิดว่าเธอด้อยกว่ามากกว่าตัวเธอเอง แต่เธอได้ผ่านเธอไปก่อนที่เธอจะรู้ตัว รับรู้ความจริงนั้น, เธมองลงมาหาเธอด้วยความเคารพ นั่นไม่ใช่อะไรที่งาย มันไม่มีทางที่คุณจะยอมรับมันง่ายๆ แต่ยูกะเปลี่ยนความคิดเธอ 180 องศาไปแล้ว

เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เธอสามารถสู้อย่างเท่าเทียม, เธอเป็นคู่ต่อสู้ที่เธอต้องตามให้ทันก่อน ถ้าเธอตามไม่ทัน, มันไม่มีทางที่จะมีการสู้

มาถึงความคิดนี้ทันที่ ขาดทุนไปอย่างต่อเนื่อง, นั่นน่าจะเป็นสาเหตุที่ยูกะถูกปล้น

ยิ้ม, ผมแทงไวเบรเตอร์เข้าไปข้างในส่วนที่ลึกที่สุดของหี และแทงจุดอ่อนในส่วนที่ลึกที่สุดอย่างรุนแรง

「อ๊า, ฮ๊า ♥ อิ คิ ย๊ะ ♥ อิ๊ คิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ ♥」

มารินะที่งอหลังเธอได้งอหลังเพิ่มไปอีกจนเหมือนธนู และเธอวางมือลงบนพื้นระหว่างยืนอยู่บนเข่า มองดูเพดาน, เธอพ่นคลื่นออกมาระหว่างที่กระตุกอย่างผิดปรกติ

ด้วยหลังเธอที่ทำเป็นโค้งขณะที่เธอยืนบนเข่าเธอและมือ, รูฉี่ของเธอได้ชึ้ไปข้างหน้า คลื่นที่พ่นออกมาโดนยูกะคือผลที่ตามมา

แต่เธอไม่แสดงการสั่นไหวเลยซักนิด, ยูกะมองมารินะอย่างเข้มขน

การเป็นศัตรูของเธอกับมารินะดูเหมือนจะหายไปโดยสิ้นเชิง

ที่สะท้อนอยู่ในตาของยูกะตอนนี้คือหลังของมารินะที่วิ่งอยู่ข้างหน้าเธอ

นั่นพอแล้ว มากกว่านี้จะเป็นอันตรายสำหรับมารินะดังนั้นเราควรมองรางวัลให้เธอตอนนี้มั้ย?

มีความคิดอย่างนั้น, ผมดึงไวเบรเตอร์ที่แทงเธออยู่ออก

「อึ๊น, โฮฮ๊ะ ♥」

ด้วยไวเบรเตอร์ที่ดึงออกอย่างกระทันหัน, ตัวของมารินะเด้งและเธอแทงลิ้นเธอออกมา ทันทีต่อจากนั้นー

「โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ ♥」

ที่อุดตูดกระโดดออกและน้ำอุ่นพรั่งพรูออกมาอย่างมีพลัง จากรูตูดเธอไปด้วยกันกับเสียงกรีดร้องที่บ้าของมารินะ

โอ้ผม, ผมควรจะดึงไวเบรเตอร์ออกในห้องน้ำ?

「โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ โอ้ ♥」

เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่งก้องอยู่ในห้อง ที่พองในท้องของมารินะราบลง ไปด้วยกันกับน้ำอุ่น ที่ออกมาจากรูตูดของเธอ

มันมีอย่างอื่นออกมา นอกเหนือจากน้ำร้อน แต่ยังไงซะ, เราไม่เห็นนั่น

「โอ้, โอ๊ะโฮ่ ♥ อ๊ะยะ ♥」

พลังของน้ำอุ่นที่ออกมาจารูตูดเธอได้อ่อนแอลงจากนั้นมารินะที่ดันน้ำอุ่นที่เหลือออกมา มีข้อศอกที่หนุนมือเธออยู่ทรุดลงไป ผมจับมารินะ

「โมตะ-คุงควรจะนำมารินะ-จังไปที่ห้องน้ำอีกครั้ง ชั้นจะดูแลตรงนี้เอง」

ผมกอดมารินะที่สลบและยูกะพูดกับผม

「ใช่, ขอบคุณ」

มองไปรอบๆ, ผมทำรอยยิ้มที่เบี้ยวกับภาพที่เป็นหายนะ และตอบยูกะ

ยูกะได้ยินคำตอบผมพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

ไม่ว่ากการเล่นแบบไหน, การทำความสะอาดนั้นน่าปวดหัว มันเป็นการช่วยที่ใหญ่ที่เธอได้ขึ้นนำ

「ยูกะ-จังเข้าห้องน้ำด้วยได้หลังจากที่ทำความสะอาดเสร็จแล้ว มาที่ห้องชั้นหลังจากอาบน้ำแล้ว ชั้นจะมอบรางวัลให้เธอ」

「เอ๋?」

ตาของเธอเบิกกว้างจากคำพูดผม และยูกะเอียงหัวของเธอ มันดูเหมือนว่าเธอตกใจโดยเรื่องตกใจ

「ชั้นไม่สนใจถ้าเธอไม่ต้องการมัน ชั้นจะปล่อยอันนี้ให้ยูกะนะ งั้นก็」

พูดสิ่งนั้น, ผมแบกมารินะ, ยืนขึ้นและเริ่มเดิน

「ร-รางวัล…」

ผมได้ยินเสียงที่สั่นของยูกะจากข้างหลังผม

ยูกะจะมาที่ห้องผมมั้ย? เธอจะหวังรางวัลมั้ยถ้าเธอมา?

ผมต้องการยูกะที่ได้ถูกขโมยต่อไป

ผมไม่สามารถคาดหวังสิ่งที่เธอจะพูดและนั่นมันสนุกในตัวมันเอง

ผมเข้ามาในห้องระหว่างที่แบกมารินะ, ผมพิงกำแพงจากนั้นเปลื้องผ้าเธอจนเธอเปลือย

น้ำเงี่ยนไหลออกมาจากปลายหัวควยผม

ยังไงก็ไม่รู้, ในท้ายที่สุด, ผมก็ไม่ได้น้ำแตกเลยซักนิด

ผมตั้งใจจะกระทำชำเราหีเธอและน้ำแตกระหว่างทำให้มารินะพ่อน้ำอุ่นออกมา

ยังไงซะ, มันช่วยไม่ได้ ผมคือคนที่รับผิดชอบการดึงไวเบรเตอร์ออกมาในห้องนั่งเล่น มันดีที่ผมสามารถมีความสุขกับมันได้มากกว่าที่คาด

มีความคิดอย่างนั้น, ผมยองลงตรงหน้ามารินะและนำไม้หนีบผมที่ติดกับหัวนมเธอและที่ดูดแตดออก

เพราะมันถูกโจมตีอย่างหนัก, หัวนมและแตดเลือดคั่งสีแดงและแข็ง

เมื่อผมดึงหัวนมและแตด, มารินะที่ตาปิดอยู่ได้ตอบสนอง

เธอทำดีที่สุดจริงๆ ผมจะใช้เวลาทะนุถนอมเธอหลังจากนี้

มากกว่านั้น, ผมก็เหมือนกันในการทน ผมเงี่ยนมากกว่าขีดจำกัดของผม ผมจะไม่พอใจด้วยแค่หนึ่งหรือสองยก

มารินะอาจจะได้รู้รสของนรกในความหมายอื่น

มีความคิดอย่างนั้นขณะที่ผมมองมารินะ, ผมยิ้มและเข้าไปในห้องน้ำระหว่างที่อุ้มมารินะที่สลบ

ผมแช่มารินะที่สลบลงในอ่างอาบน้ำโดยมีผมอยู่ข้างล่าง

น้ำร้อนได้แช่ผ่านผิวหนังและผมถอนหายใจของความโล่งใจออกมาด้วยสัญชาติญาน

ผมควรจะพูดยังไงดี, ผมประคองตัวเองค่อนข้างดี

ถ้าความสัมพันธ์ของมารินะและยูกะยังไม่ดี, ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากทิ้งยูกะไป แต่ยูกะคือพรสวรรค์ที่พิเศษที่จะเสียของถ้าโยนเธอทิ้งไป นั่นทำไมผมพยายามจะจัดการกับมันได้อย่างไรก็ไม่รู้ แต่มันไปได้ดีกว่าที่คาด

มากกว่านั้นม ความสัมพันธ์ของมารินะและยูกะได้ดีขึ้นจะอันตรายในบางความหมาย เพราะมันมีความเป็นไปได้ที่บางอย่างที่ไม่สะดวกจะถูกพัฒนานั้นสูง

ที่อัตรายอย่างพิเศษคืออาซาฮินะ ถ้าเธอมีพลังของมารินะและยูกะ, พลังของเธอจะเพิ่มขึ้นอีก เธออาจจะเป็นตัวตนที่อยู่เหนือการควบคุม

ผมต้องมีความสุขกับอาซาฮินะก่อนที่นั่นจะเกิดขึ้น

แม้ว่าหัวผมจะถูกตัด, ผมโอเคตราบใดที่ผมมีความสุขกับมัน

ทั้งหมดเพราะความสนุกนั้นมีความเสี่ยงตามมาเป็นเงา ถ้าหัวของผมถูกตัด, งั้นนั่นเป็นสิ่งที่ผมสมควรโดน

「อึน…」

ระหว่างที่ปล่อยใจไปกับความกังวล, มารินะสั่นและส่งเสียงที่บาง จากนั้นตาที่ปิดของเธอได้เปิดอย่างช้าๆ

「ท-ที่ไหน…?」

มารินะที่กลับมามีสติมองไปรอบๆด้วยสายตาที่เหม่อลอยและกระซิบ

「ห้องน้ำ」

ตอบมารินะ, ตัวที่สั่นของเธอได้แข็ง ตัวของเธอเสียพลังไปอย่างช้าๆ และเธอทิ้งตัวของเธอมาให้ผม จากนั้น, เธอมองกลับมาหาผมด้วยตาที่จะหลับครึ่งนึง

「ช-ชั้นไม่ผ่านเหรอ?」

พิงหัวของเธอมาที่ไหล่ของผม, มารินะมองผมด้วยตาที่หลับครึ่งนึงและหัวเราะขณะที่เธอถาม

「แค่ไกลแค่ไหนที่เธอจำได้」

ความจำมารินะดูเหมือนจะคลุมเครือขณะที่ผมถามเธอ, จากนั้นเธอมองขึ้นมาด้วยตาสี่น้ำตาลออกแดง มันดูเหมือนเธอหาในความทรงจำเธออยู่

「ตั้งแต่ชั้นออกจากห้องน้ำ หลังจากนั้นมันขาวโพลนและชั้นจำอะไรไม่ได้…」

มองขึ้นมาหาผม, มารินะดูขอโทษขอโพย

มันดูเหมือนเธอไม่ดับไปเมื่อเธอออกจากห้องน้ำ และเธอถามว่าเธอทนมันยังไง

「อยากได้อะไรเป็นรางวัล」

ถามเธอ, มารินะน่าจะเดามันได้ด้วย มารินะเปิดตาของเธอแต่ปิดมันลงทันที จากนั้นเธอฝังหน้าของเธอไปที่ไหล่ของผม

รู้สึกถึงหน้าอกที่ใหญ่ของเธอดันกับหน้าอกผมนั้นยอดเยี่ยม

「ชั้นขออะไรก็ได้เหรอ?」

เกาะผม, มารินะถามพร้อมดวงตาที่ปิด

「ชั้นจะตัดสินหลังจากชั้นได้ยินมัน」

มารินะหัวเราะเมื่อผมตอบเธออย่างนั้น จากนั้น มารินะมองขึ้นมาอย่างช้าๆ และส่งสายตามองขึ้นมาหาผม ด้วยแก้มที่แดง

「บอกว่านายรักมารินะ?」

เสียงที่หวานของมารินะก้องในห้อง และผมรู้สึกถึงเส้นเลือดปูดที่ขมับ

แค่เมื่อผมคิดว่ารางวัลแบบไหนที่เธออยากได้, เธอー

「อย่าอวดดี」

ผมรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางที่อวดดีของมารินะ ดังนั้นผมหยิกแก้มเธอและดึงมัน

「โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย! มันเจ็บ, มันเจ็บ!」

นำตาได้เล็ดออกมาจากมุมของตาเธอ

ผมรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น แต่ทำไมเธอขุดหลุมฝังตัวเธอเอง?

「นายพูดว่าชั้นขออะไรก็ได้นี่!」

แยกนิ้วออกจากแก้มของมารินะ, เธอวิจารณ์ระหว่างที่ถูกแก้มที่แดงของเธอด้วยมือของเธอ

ผมไม่ได้บอกว่าทุกอย่างโอเค ผมบอกว่าผมจะตัดสินเมื่อผมได้ยินมัน

「แม้ว่านายจะรักชั้นจริงๆ」

มารินะจ้องผมจากนั้นพึมพำขณะที่เธอหัวเราะ

ฮ่าฮ่า

「โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย! แก้มชั้นจะฉีกแล้ว!」

มารินะทำน้ำกระจายขณะที่เธอร้องและโกรธจากการที่โดนหยิกโดยผม

ผมรู้ว่านี่จะเกิดขึ้นแต่ทำไมเธอยั่วยุผม

ผมดึงแก้มเธอระหว่างที่จ้องเธอ, จากนั้นผมแยกนิ้วระหว่างที่ส่งเสียงทางจมูก

「อออุ, ชั้นคิดว่ามันจะฉีกจริงๆ…」

ลูบแก้มที่แดงของเธอด้วยมือที่แดงของเธอ, มารินะพึมพำด้วยตาที่เปียก มันปรกติที่จะคิดว่ามันฉีก ผมพยายามจะฉีกมันออกจริงๆ

「แต่, ฟุฟุ, ชั้นดีใจที่ได้ยินคำตอบ ♥」

มารินะที่ลูกแก้มของเธอด้วยตาที่เปียก เกาะผมระหว่างที่พูดอย่างมีความสุข

ได้ยินคำตอบเหรอ? เธอพูดถึงเรื่องอะไร? ผมแค่หยิกแก้มของเธอ?

「ถ้านายไม่ได้รักชั้น, งั้นมันก็ไม่จำเป็นที่ต้องหยิกแก้มชั้นจากความเขินอาย, ใช่มั้ย?」

คร่อมบนเอวผม, มารินะเกาะผม, วางคางของเธอบนไหล่ของผมแล้วพูดสิ่งนั้น ระหว่างที่ดันริมฝีปากของเธอสู่แก้มของผม

「อ๋า?」

ซ่อนความเขินอายเหรอ? ใครวะ? ผมเหรอ?

ผมเกือบจะลืมตัวในความโกรธ แต่มารินะได้ติดกับริมฝีปากผมก่อนที่ผมจะตอบกลับได้ ลิ้นของมารินะได้เข้ามาในปากผม

เสียงเปียกที่ลามกได้ก้อง มารินะที่แดงถึงหูพันลิ้นกับผมอย่างสิ้นหวัง ระหว่างที่มองขึ้นมาหาผม ด้วยตาที่ปิดครึ่งนึง จากนั้นเธอดันหน้าอกเธอกับผม และผมรู้สึกว่าหัวนมทั้งสองของเธอ ได้แข็งมากขึ้นไปอีก

*จุป๊อน* เส้นลามกที่เปียกปรากฏขึ้นขณะที่มารินะแยกริมฝีปากของเธอ

มารินะที่มือของเธออยู่ข้างหลังผม ยืดมือของเธอไปที่หว่างขาผม และจับเสาของควยที่โกรธของผมเงียบๆ จากนั้นมารินะยกเอวของเธอ และวางหัวเข้าไปบนรูเนื้อของเธอ

「ชั้นใส่มันเข้าไปได้มั้ย?」

ด้วยหัวที่วางบนรูเนื้อ, เธอหายใจอย่างหนัก, มารินะเอียงหัวระหว่างที่ขึ้นเสียงหวานที่เจ็บปวด

แม้ว่าเธอจำมันไม่ได้, เธอยังอยากได้ควยแม้ว่าเธอได้บ้าไปอย่างหนัก

「เธอรู้จักสิ่งที่เรียกว่าความเหนื่อยมะ」

ผมที่เหี่ยวจากความรู้สึกขยะแขยง, ถอนหายใจและถามมารินะ

「มันจริงที่ชั้นอยากได้ควยของนาย แต่…」

มารินะมองผมเมื่อเธอพูด แต่เธอดึงสายตาไปจากความอายและมองผมด้วยตามองข้าง

「ชั้นอยากจะเชื่อมต่อกับนาย ในช่วงเวลาที่นานกว่านี้」

จากนั้นเธอกระซิบในเสียงที่เจ็บปวด

จริงๆเลย, เธอนั้น…

โดยไม่ได้ตอบคำถามของมารินะ, ผมจับเอวของเธอ จากนั้นดันเอวของผมขึ้นระหว่างที่ดึงเธอลงด้วยกำลัง

「ฮยยยยยยู้~♥」

ควยผมได้แทงเข้าไปถึงโคนอย่างเร็วและมารินะสั่น จากนั้นส่งเสียงกรีดร้องที่หวาน

ความรู้สึกของเนื้อที่ห่อควยผม หีที่ได้เป็นรูเนื้อส่วนตัวของผมอย่างสิ้นเชิง ได้ปิดลงอย่างแน่น ระหว่างที่เปียกไปด้วยน้ำเงี่ยน, มันร้อนมากเหมือนแมกมา

「คคคุ」

ผมที่อยากจะน้ำแตกมาตลอดเวลานี้ได้หลั่งน้ำอสุจิในการทำพลาด

มากกว่านั้น, เพราะผมได้ทนมาตลอดเวลานี้, ผมรู้สึกว่าผมปล่อยอสุจิจำนวนมากที่ผมไม่เคยปล่อยมาก่อน, สติของผมได้รู้สึกว่ามันไกลไปสักครู่หนึ่ง

「อ๊า ♥ อาา ♥」

มารินะเล็ดเสียงหวานระหว่างที่กระตุก, ทั้งสองมืออยู่บนไหล่ผมและตาของเธอดูละลาย ขณะที่น้ำลายหยดลงจากปากเธอ

「อา, เห็นมั้ย…ขอโทษเรื่องนั้น」

ความรู้สึกดีที่มากมายได้ไปอยู่ในระยะไกล และผมกลับมามีสติ, ผมขอโทษโดยสัญชาติญาน เพราะมันน่าขายหน้าอย่างผิดปรกติที่ผมแตกโดยแค่ใส่มันเข้าไป

「แค่อีกนิดหน่อย…แบบนี้ ♥」

มารินะที่มดลูกได้กระตุกจากการรับอสุจิไปเป็นจำนวนมาก พิงหาผมและกระซิบในเสียงหวานที่หายไป

จากนั้นไม่นาน, เสียงหลับของมารินะได้ก้องอยู่ในห้องน้ำ

มารินะที่ข้ามขีดจำกับได้หลับ ระหว่างที่เชื่อมต่ออยู่กับผม รอยยิ้มของเธอดูโลงใจ

ยังไงซะ, มันจะช่วยผมเมื่อเธอจำไม่ได้ว่าผมน้ำแตกทันที

มีความคิดนั้น, ผมกอดมารินะถึงจุดที่ว่ามันจะไม่เปียกในน้ำ และดำลงไปในน้ำอย่างช้าๆ ระหว่างที่เชื่อมต่อกับมารินะ

ตัวของผู้หญิงนุ่มนวลและละเอียดอ่อนขนาดนี้? แล้วก็, ทำไมพวกเขาหอม? ผู้หญิงทุกคนเหมือนอย่างนี้เหรอ? หรือเป็นไปได้มั้ยว่าเพราะมันคือมารินะ?

ผมไม่เข้าใจมัน

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ผมกอดมารินะไปที่ชั้นสอง นอนมารินะลงบนเตียงของผมแล้วนอนลงต่อจากเธอ

「อึน…」

หันหน้าหามารินะที่นอนระหว่างที่หงายหน้า, มารินะเล็ดเสียงบางๆ และดิ้น และยื่นมือขวาของเธอไปที่อากาศ

มารินะที่คว้าอากาศด้วยมือขวาและตาที่ปิด, มืขวาของเธอได้สัมผัสผมและเธอเกาะผมเหมือนเธอได้ถูกดึงโดยแรงดึงดูด จากนั้นเธอหัวเราะอย่างสงบสุขและหายใจหลับ

ผมทึ่งในหน้าที่เลอะเทอะมากเกินไป แต่เธอได้ทำงานหนักวันนี้ ผมจะมองข้ามมัน

มีความคิดอย่างนั้น, ผมมองหน้าที่หลับของมารินะ

ผมได้ยินบางอย่างจากระยะไกล

โลกที่ขาวโพลน

มันรู้สึกดี, กลิ่นหอม, มันน่ายินดี

กลิ่นลามกที่หวานนี่เป็นกลิ่นผูหญิงของมารินะ? เธอได้อยู่ในความเงี่ยน? จริงๆเลย, ช่างเป็นสาวที่มีปัญหา

อึ๋น? แต่โลกที่ขาวโพลนนี้อะไร? แค่ผมอยู่ที่ไหน?

「ออุ」

สติผมกลับมาที่พื้นผิวทันที่เมื่อผมได้ยินเสียง ผมได้ยินเสียงของตัวเอง

เมื่อวานผมนอนลงบนเตียงกับมารินะและมองหน้าที่หลับของมารินะ…

ผมหลับไป?

「จุโป๊ะ ♥ ซุชุ้ ♥ มุชุ้ มุชุ้ ♥ จุซุซุซุ ♥ จุโป๊ะจุโป๊ะ จุโป๊ะ จุโป๊ะ จุโป๊ะ ♥」

ผมได้ยินเสียงเปียกที่ลามกจากนั้นความรู้สึกดีที่น่าทึ่ง

มาจากหัวควยของผม

ผมได้ตื่นตากับแสงเมื่อผมเปิดตาดังนั้นผมคิ้วขมวดและปิดมันโดยสัญชาติญาน

เช้าแล้ว? มันดูเหมือนว่าผมหลับไปจริงๆ ผมจำที่หลับไปไม่ได้เลยซักนิด

「มารินะ, เธอได้หมกมุ่นอยู่กับควยชั้นเช้าตรู่ขนาดนี้」

มึนเมากับความรู้สึกดีที่น่าทึ่งที่รู้สึกวาจากควยผม, ผมเรียกมารินะที่ฝังหน้าของเธอระหว่างง่ามขาของผม

「อึน…」

ผมได้ยินเสียงเบาๆ จากนั้นความรู้สึกนิ่มนวลห่อตัวผม

…เอ๋?

เปิดตาของผมในความตกใจ, ผมเห็นหน้ามารินะตรงหน้าผม

「เอ๋? นี่หมายความー」

เกาะผม, มารินะหายใจเหมือนคนหลับ แต่กระนั้นมันมีเสียงเปียกและความรู้สึกดีที่น่าทึ่งได้รู้สึก

เป็นไปได้มั้ยว่าー

「อออุ」

ผมกลืนสถานการณ์ในเวลาเดียวกันที่ควยผมถูกกลืน, ผมปล่อยน้ำว่าวที่ผมได้ทน

ตัวของผมได้แข็งจากคลื่นความรู้สึกทีก้อนใหญ่ที่พล่านเข้ามา

ผมกลืนน้ำลายที่เกือบออกไปจากความรู้สึกดี, ผมปล่อยน้ำว่าวออกไปทั้งหมด และรู้สึกโล่งกระหว่างที่แช่ในความรู้สึกที่สะท้อนจากความรู้สึกดี, อสุจิที่อยู่ในรูฉี่ของผมได้ถูกดูดออกและผมได้ถูกโจมตี โดยความรู้สึกดีอีกครั้ง

คนที่ดูดอสุจิที่เหลืออยู่ในรูฉี่ของผม กลืนควยผมลงไปอีกครั้งหนึ่ง และถูควยผมด้วยเนื้อที่ลื่น และมันสร้างเสียงเปียกที่ลามก *จุโป๊ะ จุโป๊ะ*, และเสียงลามกของการดูด

แม้ว่าผมเพิ่งจะน้ำแตก, ผมรู้สึกว่าควยผมแข็งอีกครั้ง

มองลงไป, มารินะเกาะตัวผมอยู่ใต้ผ้าห่มและบริเวณรอบหว่างขาผมยกขึ้นมาอย่างไม่ธรรมชาติ

ยูกะ ยูกะได้ทำการโม๊กควยตอนเช้าขณะที่ผมนอนลง

เหี้ยเอ๊ย, เทคนิคเธอน่าทึ่งเหมือนเคย

ตะลึงอย่างเชื่อฟังในความรู้สึกดีที่ยูกะมอบ, เธอนำควยผมออก

ความรู้สึกดีได้หายไปทันที

เฮ้, มันไม่เหมือนยูกะที่ทิ้งไปครึ่งทาง

ระหว่างที่มีความคิดอย่างนั้น, ผมรู้สึกว่ายูกะดิ้น และเริ่มไต่ขึ้นมา หน้าของยูกะออกมาจากผ้าห่ม และเธอยิ้มขณะที่ผมผม

「ชั้นจะใส่มันเข้าไปในหีชั้น ได้โปรดอย่าใส่ใจชั้นโอเคมั้ย?」

ยูกะพูดระหว่างยิ้ม อย่าใส่ใจชั้น? หมายความว่ายังไง?

「โมตะ-คุงแค่มองใบหน้าที่หลับของมารินะ-จังได้ นายได้ช่วยตัวเองกับใบหน้าที่หลับของมารินะ นายช่วยตัวเองโดยใช้หีของชั้น ใช่มั้ย? เพราะทั้งหมดชั้นเป็นหีกระป๋องไง」

พูดสิ่งนั้น, ยูกะได้พุ่งเข้าไปในผ้าห่มอีกครั้งโดยไม่รอคำตอบผม

「ออออุ」

ควยของผมได้แหวกเนื้อบางอย่าง และมันถูกกลืนในเนื้อนุ่มที่เปียก, และแน่น

หีกระป๋อง? ใบหน้าที่หลับ? ช่วยตัวเองระหว่างมองใบหน้าที่หลับของมารินะー?

ผมคิ้วขมวดขณะที่ควยของผมได้รู้สึกดีอย่างน่าทึ่ง, เมื่อผมมองไปข้างๆ, ผมสามารถเห็นใบหน้าที่หลับของมารินะ

「คุห์」

ควยได้ถูกดึงออกจากรูเนื้อที่ลื่น แต่กระนั้น มันได้ถูกกลืนเข้าไปในเนื้อทันทีหลังจากนั้น จากนั้นมันได้ถูกดึงออกในเวลาเดียวกันกับที่มันแทงเข้าไปถึงโคน, จากนั้นมันได้ถูกกลืนถึงโคนอีกครั้ง การเคลื่อนไหวได้เร็วขึ้นอีก

ผมได้ยินแต่เสียงเปียกที่ลามก ผมไม่ได้ยินแม้แต่เสียงหายจากนอกจากนั้น

เธอได้อุทิศตัวเธอเองเหมือนเป็นหีกระป๋อง เธอเจตนาจะให้ศัตรูของความรักเธอ เป็นวัตถุดิบการช่วยตัวเองของผม และอุทิศตัวเธอเองเพื่อเป็นหีกระป๋อง ที่ดูดซึมนำว่าวของผมเหรอ?

นั่นคือคำตอบของยูกะ? นั่นคือวิธีสู้ของยูกะ?

มันดูเหมือนเธอได้ทำการก้าวข้ามที่สมบูรณ์แล้ว

เธอได้เป็นอุปกรณ์ของการช่วยตัวเองระหว่างทำให้มารินะเป็นวัตถุดิบ เธอเป็นแค่หีกระป๋องที่รับอสุจิ มันง่ายที่จะพูด แต่มันมีหลายอย่างที่ต้องโยนทิ้งเพื่อดำเนินการมัน และนั่นเป็นบางอย่างที่มารินะทำไม่ได้แต่ยูกะทำได้

「คุห์」

ผมเพิ่มน้ำแตกไปไม่นานแต่กระนั้น, รูเนื้อคือดีเกินไป, เพิ่มการเคลื่อนไหวที่เหนือกว่าของเอวเธอ ดังนั้นผมถึงจุดสุดยอดทันที

ผมไม่มีเวลาจะใช้มารินะเป็นวัตถุดิบการช่วยตัวเอง

เธอได้คิดว่าการน้ำแตกผมใกล้เข้ามาแล้ว? ยูกะเร่งความเร็วการเคลื่อนไหวของเอวเธอ

เสียงเปียกที่ลามกก้องอยู่ในผ้าหมด

โดยไม่เล็ดเสียงออกมาซักนิด, เธอขยับอย่างลื่นไหลโดยนไม่ปล่อยให้การเคลื่อนไหวของเธอซบเซาเท่านั้น

ความรู้สึกน้ำแตกได้มาถึงจุดสุดยอด และผมรู้สึกว่าน้ำว่าวได้ไหลขึ้นไปที่รูฉี่ผมในเวลาเดียวกัน

「คคคคุ」

ทันทีต่อมา, ความรู้สึกดีพุ่งออกมาอย่างเร็วและสมองของผมได้เหมือนจะเผาไหม้, มันได้ขาวโพลน

เหี้ย นี่มันอันตรายจริงๆ มันเป็นซักพักแล้วที่ผมได้ชิมรสชาติหีของยูกะ และมันได้รูสึกต่างไปอีกระดับกับผู้หญิงที่ผมรู้ ไม่,เทียบมันไม่ได้กับเวลาที่ผมกระทำชำเรายูกคราวที่แล้ว

ยูกะได้พัฒนาจากเมื่อวานไปสู่วันนี้อย่างแน่นอน

ระหว่างที่มีความคิดอย่างนั้นระหว่างที่แช่ในการสะท้อนของความรู้สึกดี, ควยผมได้ถูกดึงออกจากรูเนื้อ จากนั้นยูกะดิ้นข้างในผ้าห่ม, เธอได้กลืนควยที่เพิ่มน้ำแตกเข้าไปในปากและเริ่มทำความสะอาดมัน

นี่มันทนไม่ได้

เมื่อผมรับการโม๊กควย โดยเจตนา, โดยยืนหยัด, สุภาพ และละเอียดอ่อน

ความรู้สึกอยากจะฉี่ได้ขึ้นมา ผมปล่อยมันโดยไม่ทน

ฉี่ผมได้พรั่งพรูออกมาและยูกะดื่มมัน

ผมสั่นจากนั้นผมรู้สึกโล่งใจในความรู้สึกดี จากนั้นผมมองไปที่ข้างๆ และจ้องหน้าที่หลับของมารินะ

「อึน…」

มารินะจากนั้นขยับและเธอมองผมด้วยตาที่ปิดครึ่งนึง

จากนั้นเธอยิ้ม ในเวลาเดียวกัน ยูกะนำอสุจิผมออกและเธอได้เสร็จการทำความสะอาด ดิ้นขณะเธอไต่ขึ้นมาและกลืนควยผมเข้าไปในหีของเธออีกครั้ง

「สวัสดียามเช้า ♥」

มารินะทักผมอย่างมีความสุขระหว่างที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นและเกาะผมอย่างแรง

บางทีเธอขยับให้มารินะไม่สังเกต, ยูกะได้ติดกับผม, ขยับเอวเธออย่างมีทักษะ และถูควยผมด้วยหีของเธอ

เหี้ย มันอันตรายไป แต่มันรู้สึกดี

ยูกะรับควยผมเข้าไปข้างในหีเธอใต้ผ้าห่มและมารินะไม่รู้มันเลยซักนิด, เธอได้ถูแก้มของเธอกับผมอย่างมีความสุข

ผมยืดมือขวาไปที่หว่างขาของมารินะจากนั้นผมจับและแล่นกับแตดเธอ

「อ้า ♥」

มารินะแก้มแดงและตัวเธอดิ้นในความรู้สึกดี ระหว่างที่ครึ่งหลับครึ่งตื่น ผมน้ำแตกใส่ยูกะระหว่างที่ดูมารินะ

นี่มันทนไม่ได้

ยูกะคิดไอเดียที่ดีออกมาอย่างคาดไม่ถึง

เธอไม่ได้เจอหน้ากับมารินะตรงๆ แต่เธอซ่อนตัวของเธอเองและอุทิศเพื่อเป็นหีกระป๋อง และเธอเจตนาจะนอนด้วยกับกับผม

ผมพูดยังไงดี? หลับด้วยกันจะเริ่มความรักถ้ามันทำซ้ำ ยูกะมีเป้าที่สิ่งนั้น

ยูกะเลือกแผนการที่ไม่แฟร์ แต่เธอได้ยอมรับว่าเธอคือขี้แพ้ที่เจ็บปวด และยูกะยอมรับกับตัวของเธอเอง ว่ามารินะเป็นกำแพงที่เธอควรจะข้าม

มันโอเคตราบใดที่เธอยังขโมยผมได้ ยูกะประกาศมันข้างหน้าของมารินะ และเธอจะทำอย่างที่เธอพูด

เธอใจวิธีที่ไม่แฟร์แทนที่จะเป็นสู้อย่างแฟร์ มันไม่มีสิทธิ์จะพูดว่าเธอไม่แฟร์

「อืน♥」

โดยไม่รู้อะไรเลย, มารินะจูบผมและพันลิ้นของเธอกับผมอย่างสิ้นหววัง ผมหยิกหัวนมซ้ายของมารินะ, ผมน้ำแตกในหีของยูกะอีกครั้งระหว่างที่มารินะได้ดิ้น

ใช่, นี่มันทนไม่ได้

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน