เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด - ตอนที่ 79

ตอนที่ 79

คาซะฮานะตื่นขึ้นทันที่ ผมตัดสินจะจะรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับผู้ใช้แมลงทันที่ แต่ー

เปลือยเหมือนก่อนหน้านี้, คาซะฮานะนั่งบนโซฟา, กอดตัวที่สั่นของเธอ

ใจเธออยู่ในความสับสนที่แย่มากจนผมไม่สามารถได้ข้อมูลมาแม้ว่าผมอ่านใจของเธอ

ไม่มีเวลา แต่มันไร้ความหมายที่จะใจร้อน ในทางตรงกันข้าม, มันอันตรายที่จะเคลื่อนไหวอย่างบุ่มบ่าม

「แค่นี่มันหมายถึงอะไร?」

คาซะฮานะพึมพำกับตัวเธอเองระหว่างที่สั่น

ตรงกันข้ามกับริกกะที่ออกแมนๆ, ผมขาวของคาซะฮานะยาวและตาสีแดงของเธอนั้นตรงไปตรงมา, เธอมีความประทับใจที่ออกสาวๆมากกว่าริกกะ

มันไม่ใช่แค่ผมและตาของเธอแต่เป็นตัวเธอด้วย

มันยากที่จะเข้าใจเพราะเธอนั่ง แต่เธอค่อนข้างสูงกว่าริกกะและมันมีเนื้อที่ไร้ประโยชน์มากกว่าในริกกะ

พวกนั้นมันคือ หน้าอก, ก้น, และต้นขา

เธอนั้นหรูหราและอวบกว่าริกกะ

สั้นๆ, ตัวของเธอลามกกว่าริกกะ

บนนั้นเข้าไปอีก, มีหูและหางสัตว์

มันได้พูดกันว่าผู้ใช้แมลงขายกึ่งมนุษย์เหมือนริกกะและคาซะฮานะ แต่ไม่เหมือนริกกะที่ดูเหมือนมนุษย์, คาซะฮานะที่มีหูและหางสัตว์ เต็มไปด้วยความน่ารักของวัยเยาว์และภาพลักษณ์ของเธอ จนเธอจะขายได้มากกว่าแน่นอน

หืมม, ผมอย่างจะเห็นแม่ของคาซะฮานะและริกกะ แม่ของเธอดูจะน่าทึ่งในความหมายเฉพาะ

「ทำไม, ทำไมแผลที่ตัวของชั้นหาย? ชั้นใช้การรักษาขั้นสูงเหรอ? ถ้างั้น, ทำไมชั้นยังมีชีวิต?」

คาซะฮานะดูเหมือนจะกลัวชั่วครู่ที่แล้ว แต่เมื่อเธอรู้ว่าแผลที่ตัวเธอได้หายไป, มันดูเหมือนสติเธอได้กลับมา

เวลามันมีค่า แต่มันไม่สะดวกที่จะให้คาซะฮานะสับสนต่อไป

ถ้าผมใช้ความสามารถเพื่ออ่านใจ, แม้ว่าคาซะฮานะซ่อนมัน, ผมเห็นได้ตราบใดที่เธอคิดถึงมัน แต่, ใจของเธอไม่ต่อเนื่องกันและมันไร้ประสิทธิภาพ

ด้วยนั่นที่พูด, ผมต้องอธิบายทุกรายระเอียดให้คาซะฮานะเพื่อให้เธอสงบลงอย่างเร็ว

ยิ่งเรารีบเรายิ่งเดินหน้าได้น้อย

ใจของคาซะฮานะได้ย่อยสลายขณะที่เธอฟังผมอธิบาย

「…ไม่มีทางน่า」

ได้ยินว่าริกกะได้ทำลายแมลงที่อยู่ในหัวใจของคาซะฮานะ, เธอเปิดตากว้างแล้วพึมพำ

「ม-มันเป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าริกกะมีความสามารถเท่าไหร่, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าแมลงก่อนผู้ใช้จะรับรู้มัน แมลงได้รุกรานตัวของชั้น, กัดหัวใจชั้น ก่อนเหล็กหมาดจะไปโดนแมลง, แมลงจะกินหัวใจนั้นแน่ แล้วก็, นายกำจัดมันได้ยังไง? ความทนทานของแมลงมันไม่ปรกติเลยนะ」

ตาที่แดงของคาซะฮานะสั่นเหมือนเสียงของเธอ, เธอมองริกกะที่นั่งอยู่ข้างผม

คาซะฮานะเป็นพี่สาวของริกกะแต่เธอไม่ใช่พวกของผม ผมช่วยเธอเพราะเธอเป็นพี่สาวริกกะแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคาซะฮานะเป็นพวกผม

คาซะฮานะรู้ว่าผมมีความสามารถพิเศษ แต่เธอไม่รู้รายละเอียด

นั่นทำไมผมยังอยากจะเก็บรายละเอียดไว้ แต่มันจะยากที่จะอธิบายว่าเราทำลายแมลงยังไง

ผมควรทำอะไรดี?

「เน่-ซัง, ชั้นจะอธิบายถ้างั้น」

ริกกะพูดขึ้นเหมือนเธออ่านใจที่กังวลของผม จากนั้นริกกะยืนขึ้นและส่งสายตามาให้ผม

ーโปรดปล่อยนี่ให้ฉัน

ริกกะถามผมในใจของเธอ

มันไม่เหมือนเธอเดาหรืออะไรแบบนั้น ริกกะเห็นอกเห็นใจกับใจของผม

ริกกะ มันดูเหมือนว่าเธอได้เติบโตอย่างรวดเร็วเมื่อเธอข้ามอุปสรรคไป

เยี่ยมมาก! เยี่ยมมาก!

ริกกะที่รับความเห็นด้วยจากผมที่ไม่ได้พูดอะไร, เธอถอดเสื้อพาร์ก้าสีเหลือที่เธอใส่อยู่ออก

ตัวเปลือยที่เด็กของเธอได้ถูกเปิดเผย ริกกะใส่เข็มขัดหนังรอบตัวที่เปลือยเพื่อทำที่ใส่มีดเล่มใหญ่บนหลังของเธอ เหมือนกับที่ผมเจอเธอครั้งแรก

เข็มขัดหนังที่ห่อรอบตัวเด็กที่เปลือยของเธอค่อนข้างเร้าอารมณ์

ตัวที่ผู้หญิงของคาซะฮานะ ค่อนข้างลามกด้วยแต่, หืมม, ผมคิดว่าผมเอาริกกะดีกว่า

โอ้, ผมอยากจะหลับนอนกับริกกะ

「จิวที่อยู่หัวนมซ้ายและขวากับเม็ดถั่วได้ถูกมอบโดยมาสเตอร์」

「แล้วยังไงล่ะ?」

แสดงจิวตัวของเธอที่หัวนมและเม็ดถั่ว, คาซะฮานะถามริกกะ ริกกะถามคาซะฮานะกลับ ที่เธอดูสงสัยว่าริกกะพูดอะไรอยู่

「มันไม่มีจุดประสงค์ถ้าทำนั่นในสภาวะปรกติ แต่, ถ้าเธอใส่นี่ระหว่างการรักษาขั้นสูงถูกใช้งาน, เธอคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น」

พูดสิ้งนั้น, ริกกะดึงจิวที่ทั้งสองของหัวนมด้วยมือของเธอ จากนั้นเธอยิ้มระหว่างมองคาซะฮานะ

「ระหว่างที่รักษาขั้นสูงใช้งาน…ไม่มีทางน่า」

ได้ยินคำพูดของริกกะ, คาซะฮานะพึมพำซ้ำมันจากนั้นตาเบิกกว้าง

「การรักษาขั้นสูงของเธอใช้งานตลอดเหรอ?!」

「มันเป็นอย่างนั้น มันเป็นสิ่งสร้างสรรค์ของมาสเตอร์ การกินพลังงานมันเข้มข้น แต่ในการแลกเปลี่ยน, มันใช้งานอยู่ตลอด พลังกายและสมาธอนั้นสูงกว่าปรกติหลายเท่า ดังนั้น ชั้นกำจัดแมลงได้」

คาซะฮานะส่งเสียงตกใจและริกกะอธิบายพร้อมรอยยิ้มบนในหน้า แต่, ริกกะไม่ได้อธิบายความสามารถผมเลยซักนิด

เน้นไปที่การรักษาขั้นสูงของเธอใช้งานตลอดเวลา, สติของคาซะฮานะได้อยู่ที่ริกกะเท่านั้น

เยี่ยมมาก, ริกกะ เธอทำได้ยอดเยี่ยม ชั้นจะสร้างความรักกับเธอมากมายเลยภายหลัง

「ก-การใช้ของรักษาขั้นสูงมันเพื่อ…」

「นั่นใช่แล้ว, การรักษาขั้นสูงเป็นพลังที่เราจะใช่สืบพันธุ์ มากกว่านั้น, เพราะการกินพลังงานมันเข้มข้น, เราไม่เคยคิดว่าจะใช้มันตลอดเวลา ถ้าเน่-ซังลองมันและเข้าใจ, โลกของเธอจะเปลี่ยน ยังไงก็ตาม, มันอันตรายที่จะมั่นใจเกินไป」

ริกกะพูดกับคาซะฮานะที่ตะลึง

「วิธีใช้แบบนี้มันใช้ได้จริง เพราะมันอยู่ภายใต้การควบคุมของมาสเตอร์ ถ้าชั้นไม่ได้สาบานความภักดีกับมาสเตอร์จากก้นบึ้งของหัวใจ, ชั้นคงจะควบคุมไม่ได้แล้วทำลายตัวเอง แล้วก็, ชั้นคิดว่าเธอจะบ้าไปนอกจากความใคร่ของเธอถูกปลดปล่อยเป็นประจำ แต่, มันไม่ดีที่จะแค่ถึงจุดสุดยอดและปล่อยความต้องการนั้น บังคับกระสันก็ใช้งานตลอดเวลาด้วย ถ้ามดลูกไม่ได้รับอสุจิ และความกระสันไม่หายไป, ชั้นคิดว่าในท้างที่สุดเธอจะบ้า มาสเตอร์เป็นผู้ชายและเค้าสร้างความรักกับชั้นอย่างถูกต้อง นั่นทำไมมันมีประสิทธิภาพ」

ริกกะผู้อธิบายกับคาซะฮานะแก้มแดงจากนั้นมองข้างมาหาผม

ริกกะผู้สาบานความภักดีกับผม ได้ถูกล็อคออกจากความต้องการทางเพศที่พิเศษและไม่จบไม่สิ้น ด้วยพลังใจของเธอ

แค่มองผมด้วยตาที่เจ็บปวด อย่ากังวล ผมจะสร้างความรักกับเธอหลังจากเคลียร์กับผู้ใช้แมลง มันมากกว่าจำเป็นไปแล้ว

「นั่นมันน่าขัน…」

ได้ยินที่ริกกะพูด, คาซะฮานะได้มีรอยยิ้มที่ทรมานตัวเอง จากนั้นพึมพำ ขณะที่มองผม

ーสำหรับซูซูฮาระ โมทาโร่ที่เธอโหยหา, ซูซูฮาระ โมทาโร่ที่ฮิซูกิต้องการมากกว่าสิ่งใดเลือกริกกะ

ดูริกกะที่มาเป็นหมาของผมและยอมรับว่าผมยอมรับริกกะ, คาซะฮานะดูเหมือนจะหดหู่

สำหรับคาซะฮานะ, นายที่แน่นอนของเธอคือคามูโระ ฮิซูกิ ผมปฏิเสธคามูโระ ฮิซูกิ และยอมรับริกกะ, ยังไงซะ, มันช่วยไม่ได้ที่เธอรู้สึกหดหู่

แต่ดูนั่นสิ คาซะฮานะนั่นตรงๆ โดยเฉพาะ, มันง่ายต่อการเข้าใจจากการดูหูของเธอตก และหางห้อย

ผมคิดว่านิสัยของเธอปัญหาเยอะมากกว่าริกกะ แต่ทั้งหมดเพราะเธอเป็นพี่สาว

「ซูซูฮาระ โมทาโร่ ชั้นถามนายอย่างนึง」

คาซะฮานะถามผม, มองผมด้วยตาสีแดงของเธอและรอมยิ้มที่มาโซคิสม์

「พูดมันให้ถูก」

มันเป็นพริบตา, ไม่, มันไม่แต่ใช้ชั่วพริบตา

ริกกะที่ยืนต่อจากผมตอนนี้ยืนอยู่ตรงหน้าของคาซะฮานะ

ผมไม่เห็นมันซักนิด

มากกว่านั้น, ริกกะจิ้มเหล็กหมาดในมือขวาของเธอในตาขวาของคาซะฮานะ

ไม่ใช่ว่าเธอพยายามจะจิ้ม เธอจิ้มไปแล้ว

เลือดสีแดงหยดจากเหล็กหมาดที่จิ้มตาขวาของคาซะฮานะผ่านแก้มของเธอ

「อย่าเรียกชื่อมาสเตอร์โดยไม่คิด เรียกเค้าโดยไม่เคารพนั้นไร้สาระ พูดให้ถูกและขอโทษ ขอโทษโดยการคุกเข่า ชั้นจะไม่ฆ่าเธอโดยไม่ได้รับอนุญาติจากมาสเตอร์ แต่ชั้นจะไม่ยกโทษให้ถ้าเธอดูถูกมาสเตอร์ แม้ว่ามันเป็นเน่-ซัง, หรือแม้แต่ฮิซูกิ」

จิ้มตาขวาของคาซะฮานะด้วยเหล็กหมาด, ริกกะมองลงไปหาเธอด้วยตาสีแดงที่เย็นชา จากนั้นริกกะพูดกับคาซะฮานะในเสียงที่เยือกเย็น

เฮ้ เฮ้, อย่าไปควักลูกตากระทันหันสิ ไม่ใช่คำให้เกียรติไม่ใช่เรื่องใหญ่

「เธอได้งดงามในเวลาสั้นๆ, ริกกะ」

คาซะฮานะไม่แสดงอาการเจ็บปวดหรือร้องออกมาแม้ว่าตาขวาของเธอถูกควักออกมาด้วยเหล็กหมาด, เธอแสดงรอยยิ้มที่อ่อนโยนและพึมพำระหว่างที่เลือดสีแดง ได้ไหลไปที่แก้มของเธอ

แต่สีหน้าที่อ่อนโยนของเธอได้แย่ลงในทันที และเธอจ้องริกกะด้วยตาซ้าย

「ริกกะ, คิดเกี่ยวกับมาสเตอร์ของเธอนั้นงดงาม เธอโอเค แต่, นั่นมันก็เหมือนกันสำหรับชั้น มาสเตอร์ของชั้นมีแค่ฮิซูกิ ดังนั้น, ชั้นจะไม่เยินยอใครยกเว้นฮิซูกิ แม้ว่าเธอฆ่าชั้น, ความรู้สึกนั้นจะไม่หวั่นไหวเลยซักนิด」

จ้องริกกะด้วยตาซ้ายของเธอ, คาซะฮานะพูดในน้ำเสียงที่สง่างาม ริกกะที่มองลงไปหาคาซะฮานะด้วยตาที่เย็นชาและดันเหล็กหมาดที่จิ้มตาขวาของเธอลึกเข้าไปอีก

คาซะฮานะมีความสามารถการรักษาขั้นสูง แต่มันปรากฏว่าเธอตายเมื่อเราทำลายแมลงที่อยู่ที่หัวใจของเธอ จากนั้น, เธออาจจะตายถ้ามันไปถึงสมองเธอ

แต่กระนั้น, คาซะฮานะไม่หวั่นไหวเลยซักนิด

「ริกกะ, ถอยไป」

「ค่ะ」

ริกกะดึงเหล็กหมาดออกมาทันทีเมื่อผมบอกเธอ แต่เธอกระโดดกลับมาที่ข้างผมจากนั้นเล็งเหล็กหมาดไปที่หัวใจเธอ

「มาสเตอร์, ชั้นขอโทษ ชั้นได้ทำบางอย่างเห็นแก่ตัว ถ้านายบอกให้ชั้นตายー」

「เยี่ยมมากริกกะ, เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ชั้นจะให้รางวัลเธอภายหลัง แต่, อยู่เฉยๆเตรียมพร้อมก่อนตอนนี้」

「ขอบคุณมากค่ะ!」

ริกกะบอกคำขอบคุณของเธอจากคำพูดผม จากนั้นเธอนั่งอยู่กับที่, จัดท่านั่งของเธอ

ริกกะจะแยกเขึ้ยวเพื่อผม, แม้ว่าคู่ต่อสู้เป็นพี่สาวของเธอ และริกกะพยายามจะขอโทษด้วยความตายของเธอ สำหรับการทำอะไรบางอย่างโดยไม่ได้รับคำสั่ง, แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด

ผมรู้สึกว่ามันทำเกินไปแต่คาซะฮานะไม่ใช้พวก แต่มันก็ผิดที่จะดุริกกะด้วย, แทนที่จะอย่างนั้น, ผมต้องชมเธอว่าเธอทำได้ดี

เพราะทั้งหมด, ริกกะทำตัวปรกติแล้ว ในฐานะหมา

แล้วก็ー

「อย่างที่คาดกับพี่สาวของริกกะ เธอมีความภักดีที่ไม่เปลี่ยนแปลงกับคามูโระ ฮิซูกิ ชั้นไม่เกลียดคนแบบนั้น เธอเรียกชั้นยังไงก็ได้」

ผมบอกคาซะฮานะที่นั่งระหว่างที่เลือดหยดลงแก้มของเธอ, ไม่สั่นแม้แต่น้อย

จากนั้น, สีหน้าของคาซะฮานะได้สดใสในพริบตา

「ง-งั้น, งั้น, นายชอบฮิซูกิด้วยไม่ได้เหรอ!? ฮิซูกิเป็นผู้หญิงน่ารักมาก! การอยู่กับเธอไม่มีปัญหาเลย! แล้วก็, ฮิซูกิเป็นผู้หญิงที่อุทิศตัวเธอเอง!」

「อ่า, ไม่, นี่กะนั่นมันต่างกัน」

「อ-อย่างนั้นเหรอ…」

ผมยกโทษให้คาซะฮานะจากนั้นเธอพยายามจะขายคามูโระฮิซูกิให้กับผมอย่างสิ้นหวัง แต่ผมปฏิเสธทันที และจากนั้นหางเธอห้อยอีกครั้ง

หัวของเธอเต็มไปด้วยคามูโระ ฮิซูกิจนเธอไม่สนใจว่าตาขวาของเธอถูกควักออก

ยังไงซะ, มันจะใหญ่ถ้าการบาดเจ็บใช้งานการรักษาขั้นสูง

「ขอโทษทีคาซะฮานะ คามูโระ ฮิซูกิมัน, ชั้นพูดยังไงดีล่ะ, ชั้นไม่สามารถรับเธอได้ในทางจิตวิทยา ชั้นยอมรับว่าเธอสวย และตัวของเธอเร้าอารมณ์ชั้น แต่นั่นยังไม่ดีพอ เธออยากจะรู้เหตุผลที่ถูกต้องมั้ยว่าทำไม?」

「ช-ชั้นอยากจะรู้ถ้าเป็นไปได้」

สีหน้าของเธอแข็งจากที่ผมพูด, จากนั้นเธอพยักหน้า

เธอถามว่าทำไมจากนั้นจะได้บอกคามูโระ ฮิซูกิ, จากนันเธอจะให้คามูโระ ฮิซูกิแก้มัน แม้อย่างนั้น, มันดูเหมือนเธออยากจะให้ผมยอมรับคามูโระ ฮิซูกิไม่ว่ายังไง

「เธอควรจะเอาชั้นด้วยตัวเธอเองถ้าเธอต้องการชั้น ชันเดาว่ามันเป็นการเกลียดพวกเดียวกัน ชั้นไม่แฟร์และเหลี่ยมเยอะ ดังนั้น, ชั้นชอบที่จะชอบผู้หญิงที่ท้าทายชั้นตรงไปตรงมา ในจุดนั้น, ชั้นไม่สามารถรู้สึกรังเกียจคามูโระ ฮิซูกิที่เหมือนชั้นเลย นั่นคือเหตุผล」

「ม-มันไม่มีอะไรที่ตอบโต้ได้เลย…」

ได้ยินเหตุผลของผม, คาซะฮานะค่อนข้างมั่นใจ เพราะเธอจำการกระทำของคามูโระ ฮิซูกิได้, เธอแสดงรอยยิ้มที่เกร็งแล้วไหล่ตก

「แต่ยังไงซะ, เธอเป็นมาสเตอร์เก่าของริกกะ ชั้นจะช่วยเธอ」

「จ-จริงเหรอ!? ชั้นซาบซึ้ง! ชั้นจะไม่มีวันลืมหนี้ก้อนนี้! ชั้นจะทำทุกอย่างที่นายบอกชั้นตราบใดที่ชั้นทำได้! ชั้นจะเติมเต็มความหวังของนายแม้ว่ามันจะมีค่าคือชีวิตของชั้น!」

「โอ้, งั้น, หลังจากช่วยคามูโระ ฮิซูกิ, ทำอะไรซักอย่างที่จะพาเธอออกไปให้ห่างจากชั้น ทำอะไรเกี่ยวกับมันซักอย่าง, ซีเรียสนะ ชั้นขอร้องเธอล่ะ」

「…ช-ชั้นจะหามาตรการที่ถูกต้อง」

แม้ว่าเธอพูดว่าเธอจะเสี่ยงชีวิตของเธอกับความหวังของผม, คาซะฮานะเลี่ยงหน้าของเธอและตอบมาด้วยคำพูดราคาถูก

ーฉ-ฉันควรจะทำยังไงดี? ฮิซูกิจะถอยอย่างเชื่อฟังถ้าเธอรู้ว่า ซูซูฮาระ โมทาโร่ช่วยเธอมัน? เธอน่าจะไม่ถอย ไม่มีทางที่เธอจะถอย พูดจากใจ, ฉันไม่มั่นใจเลย แต่, ฉันไม่สามารถทำลายคำสัญญากับซูซูฮาระ โมท่าโร่ งั้น, ฉันจะยืมพลังของซูซูฮาระ โมทาโร่ จากนั้นช่วยฮิซูกิด้วยตัวฉันเอง ฉันไม่สามารถจ่ายความเมตตาด้วยแค่ความซาบซึ้งได้

ห้อยหัวของเธอ, หูและหางสัตว์ของเธอตก, สีหน้าได้แข็ง, คาซะฮานะคิดอย่างสิ้นหวัง ระหว่างที่ตาของเธอสั่น, เธอดูเหมือนจะมาถึงข้อสรุปที่จะปฏิเสธความช่วยเหลือของผม เพื่อให้เธอไม่ทำลายสัญญา

อ้า, เห้อ นั่นไม่แฟร์นะ ไม่ใช่ว่าเธอจะทำให้ผมชอบเธอถ้าเธอมาถึงข้อสรุปแบบนั้น

「เข้าใจแล้ว ชั้นเข้าใจแล้วน่า อ้า, เห้อ, ชั้นจะทำบางอย่างเกี่ยวกับคามูโระ ฮิซูกิ ชั้นเข้าใจแล้วน่า ชั้นจะช่วยเธอ อ๊ะ, เหี้ย, เหี้ยแล้ว」

「เอ๋?」

เมื่อผมลูบหัวเธอและพูด, หูของคาซะฮานะตั้งขึ้นจากนั้นเธอมองขึ้นมาหาผม

อ๊ะ, ผมทำมันแล้ว ผมดันไปตอบหัวใจของคาซะฮานะ

「เน่-ซังงี่เง่า มาสเตอร์พูดว่าเค้าจะช่วยฮิซูกิฟรีๆ มาสเตอร์พูดว่าเค้าจะจัดการกับมันเองแม้ว่าฮิซูกิพยายามจะเดินหน้าใส่มาสเตอร์ ถ้าเธอมีเวลาจะเอียงหัวของเธอ, เธอควรจะแสดงความซาบซึ้งและคุกเข่าซะ」

「อ-โอ้! นั่นใช่แล้ว! ขอโทษ! มันกระทันหันชั้นเลยไม่เข้าใจมัน! ชั้นไม่มีเจตนาไม่ดีเลยนะ! ชั้นขอโทษจริงๆ」

คาซะฮานะที่ตื่นตกใจจากการเสียอารมณ์ของริกกะ, เธอลุกขึ้นจากโซฟาแล้วนังลงไปที่พื้น จากนั้นเธอคำนับลึกๆ หูของคาซะฮานะกระตุกในความสุข และหางของเธอส่าย แสดงความสุขของมัน

ถ้าคุณมองหูและหางของเธอ, คุณจะเข้าใจใจของคาซะฮานะโดยไม่ต้องมองมัน

「มาสเตอร์, ได้โปรดยกโทษให้ความหยาบคายของพี่สาวชั้น คือที่ชั้นอยากจะพูด แต่ชั้นกลัวว่านั่นมันจะใจดีเกินไป? ชั้นชอบฮิซูกิ แต่ถ้ามาสเตอร์ช่วยเธอ, เธอจะกวนใจมาสเตอร์แน่」

「อืม, ชั้นเดาว่านะ」

「งั้น, หลังจากช่วยฮิซูกิ, เราจะทำให้มั่นใจว่าเธอจะถูกเฝ้าดู และให้เน่-ซังสัญญาว่าเธอจะเอาฮิซูกิออกห่างไปจากมาสเตอร์ ดังนั้นเธอจะไม่มอบความลำบากให้กับมาสเตอร์」

「ยังไงซะใช่」

ริกกะบอกความคิดเห็นของเธอ คิดถึงแต่ผม ระหว่างที่ยอมให้ผม

ผมอยากจะทำนั่นนะแต่เท่าที่ผมเห็นในใจคาซะฮานะ, มันดูเหมือนเธอทำอะไรเกี่ยวกับมันไม่ได้

「ความเห็นของริกกะมีเหตุผลแต่, ยังไงซะ, ใช่, มันนั่น, มันจะฟรีๆครั้งนี้ พูดจากใจ, ชั้นไม่สนว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับคามูโระ ฮิซูกิ แต่ชั้นชอบความดื้อด้านของพี่สาวเธอ」

「ขอบคุณมากค่ะ! ชั้นก็ขอโทษที่เสนอความคิดเห็นของชั้นด้วย!」

「ไม่, มันโอเค พูดความคิดเห็นของเธอถ้าเธอคิดว่าชั้นผิด แบบนั้นดีกว่า」

「มาสเตอร์ใจดีจังเลย ♥ นายจะทำให้ชั้นหลงไหลมากแค่ไหนกัน ♥ ชั้นรักนายมากมาสเตอร์ มากเสียจนหัวของชั้นอยากจะทำบางอย่างเกี่ยวกับมดลูกชั้น ♥」

หัวนมและเม็ดถั่วของริกกะแข็งขึ้นในทันตา, ตัวของเธอแดงเหมือนมันไหม้ และน้องหนูโลลิที่เรียบเนียนหยดไปด้วยน้ำกามจำนวนมาก

「ฮ่าา ♥ ฮ่าา ♥ ฮ่าา ♥」

จากนั้นคาซะฮานะที่คุกเข่าได้ถอนหายใจร้อน, เม็ดถั่วและหัวนมเธอได้แข็งและน้องหนูได้แฉะ มากว่านั้น, หูของเธอกระตุกและหางของเธอส่ายอย่างรุนแรง

ーม-ไม่, อย่าหวั่นไหว ♥ มาสเตอร์ของฉันคือฮิซูกิคนเดียว ♥ ต-แต่, อย่างไรก็ตาม ♥ ซูซูฮาระ โมทาโร่ ♥ ช่างเป็นชายที่มีเมตตา ♥ นี่คือความรู้สึกตกหลุมรักเหรอ ♥ ทั้งตัวของฉันร้อนผ่าวเหมือนมันไหม้ ♥ หน้าอกของฉันแน่นจนมันเจ็บ ♥ ฉันอยากจะรู้สึกสบาย ♥ ฉันอยากจะถูกหลับนอนโดยซูซูฮาระ โมทาโร่แล้วรู้สึกสบายตัว

คาซะฮานะสับสนระหว่างที่โดเกสะ แต่มองดูหางของเธอส่ายอย่างรุนแรง, คุณจะคิดได้แค่หัวใจเธอสั่นคลอน

ยังไงซะ, คามูโระ ฮิซูกิ คือผู้หญิงและผมคือผู้ชาย คาซะฮานะและริกกะถูกสอนให้ให้ความสำคัญกับการตั้งท้องมากกว่าทุกอย่าง และนั่นได้ถูกส่งผ่านมาหลายชั่วอายุคน

สั้นๆ, คาซะฮานะถูกขับโดยสัญชาติยานของเธอ ที่อยากจะรับอสุจิของผม

「ชั้นไม่ถือ」

「เอ๋ ♥」

คาซะฮานะกระตุกจากคำพูดผมและมองขึ้นมาหาผมด้วยหน้าที่แดง

「มันไม่จำเป็นต้องบริการชั้น ถ้าเธออยากจะไดเจ้าหนูชั้น งั้นชั้นจะมอบมันให้เธอ ทั้งหมดเพราะชั้นชอบเธอ ไม่มีปัญหาที่จะโอบกอดเธอ แล้วมันก็ยังโอเคที่จะภักดีกับคามูโระ ฮิซูกิต่อไป」

「ต-แต่ ♥ นั่นมันไม่มีเหตุผลเลย ♥ ชั้นซาบซึ้งกับสิ่งที่ซูซูฮาระ-ซามะมอบ, ยังไงก็ตาม ♥」

คาซะฮานะดูไม่เหมือนจะมั่นใจโดยความคิดเห็นของผม แต่เธอพูดด้วยคำให้เกียรติ, มากกว่านั้น, เธอเรียกผม “ซามะ*”

TLN* ท่าน

ผมควรพูดว่าเธอเปลี่ยน? แต่เธอได้ตกหลุมรักแล้วนะ

มากกว่านั้น, ยังไงซะ, หางของเธอเหวี่ยงขนาดนั้น

หืมม, นั่นน่ารัก

「จึ」

ริกกะที่นั่งลงมองคาซะฮานะกระดิกหางและจึ้ปากของเธอ

ーเน่-ซังโง่จังเลยที่สร้างปัญหาให้มาสเตอร์ที่ใจกว้าง

ผมคิดว่าเธออิจฉาแต่มันดูเหมือนเธอโมโหที่คาซะฮานะตอบผมอย่างคลุมเคลือ

คาซะฮานะที่ได้ยินเสียงจึ้ปากของริกกะ, เธอมองริกกะสั่นๆ จากนั้นลดหูของเธอแล้วยิ้ม

มันดูเหมือนเธอเสียศักดิ์ศรีต่อหน้าน้องสาวของเธอ, แต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไร, เธอแค่ยิ้มและพยายามไหลไป

「ยังไงซะ, ถ้าเธอรู้สึกเหมือนอยากจะพูด เรียกชั้น ถ้าเธอโหยหาชั้น งั้นชั้นจะโอบกอดเธอ, แค่นั้น ชั้นจะไม่ผูกเธอไว้มากไปกว่านั้น แต่, ถ้าเธอบอกว่าเธอจะยังอยากซื่อสัตว์กับคามูโระ ฮิซูกิอยู่, นั่นก็โอเคดว้ย」

มันไม่ใช่ว่าผมอยากจะป้าปๆกับคาซะฮานะมากขนาดนั้น ผมได้พูดว่าผมชอบเธอแต่ผมโอบกอดริกกะได้ถ้าผมต้องการ

「อ-อออุ…ชั้นดีใจมากสำหรับข้อเสนอของนาย, ชั้นได้มีความสุขกับข้อเสนอแรก, แต่, มันเป็นข้อเสนอที่มหัศจรรย์จริงๆ แต่…」

หน้าเกร็ง, คาซะฮานะมองดูผมด้วยเสียงที่สั่น

「จึ」

ริกกะที่ดูคาซะฮานะจึ้ปากเธออีกครั้ง

「เน่-ซัง, ให้ชั้นบอกเธอนะ, ถ้าเธออยากจะโอบกอดงั้นก็ตอบมาให้ชัดๆ, ชั้นจะไม่ยกโทษให้เธอถ้าเธออ้างว่ามันไม่ใช่เจตนาของเธอ, ว่าเธอถูกกดลงโดยมาสเตอร์」

「ออุ」

คาซะฮานะช็อกกับคำพูดของริกกะ, เธอเลี่ยงหน้าของเธอจากริกกะจากนั้นหัวเราะ ระหว่างที่เหงื่อออกเย็นๆ

ริกกะดูเหมือนจะหงุดหงิด กับคาซะฮานะ แต่มันไม่มีวี่แววว่าเธอจะกระโดด และคาซะฮานะที่ถูกจ้องโดยริกกะ แสดงรอยยิ้มที่บังคับ

บางอย่างเปลี่ยนไป

นี่ต้องเป็นตัวที่แท้จริงของพี่สาวน้องสาวนี้

คาซะฮานะต้องเป็นพี่ที่แข็งแกร่งเพื่อปกป้องริกกะน้อย ริกกะก้าวข้ามคาซะฮานะ, เธอได้รู้สึกอิจฉาและด้อยกว่า แต่ความรู้สึกที่อยากจะปกป้องน้องสาวเธอในฐานะคนโตกว่าอยู่ที่นั่นแน่นอน จากนั้น, คามูโระ ฮิซูกิหยิบพวกเขาขึ้นมาและความสัมพันธ์ของพีสาวน้องสาวไม่ดี, มันได้กลายเป็นแย่

คามูโระ ฮิซูกิเป็นผู้หญิงมันเลยเปลี่ยนเป็นภัยพิบัติ

ผู้หญิงทำให้ผู้หญิงท้องไม่ได้

สองคนนี้จะเสถียรโดยการเคารพนายผู้ชาย

ริกกะและคาซะฮานะนั้นต่างออกไปมากจากก่อนหน้าจริงๆแล้ว

ท่าทางของคาซะฮานะผ่อนคลายและ ปมด้อยของริกกะได้หายไป

มันดูเหมือนเธอได้โล่งใจโดยการถูกเหนือกว่าโดยผู้ชายที่ทำให้เธอท้องได้

「ถ้าคามูโระ ฮิซูกิไม่อยู่, ทุกอย่างจะลงตัวอย่างสงบสุข」

ผมควรจะทิ้งเธอถ้างั้น? ยังไงผมก็ไม่สนถ้าเธอตายด้วย แทนที่จะอย่างนั้น, ผมจะรู้สึกโล่งใจ

「น-นั่น! ซูซูฮาระ-ซามะ! ฮิซูกิเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจเมตตา!」

「ม-มาสเตอร์! ฮิซูกิเป็นผู้หญิงที่ใจดีจริงๆ!」

สองคนกระตุกจากที่ผมพูดจากนั้นทั้งสองปกป้องคามูโระ ฮิซูกิในเวลาเดียวกัน

「ชั้นรู้ชั้นแค่ล่อเล่นน่ะ ถ้าชั้นบอกว่าชั้นจะช่วยเธอ, ชั้นจะทำ ไม่จำเป็นต้องกังวล」

พูดสิ่งนั้นและยองสง, ผมลูบหัวริกกะและคาซะฮานะ

「คูนนนน ♥」

ถูกลูบหัวโดยผม, ริกกะได้แดงและส่งเสียงหวานจากนั้นเอนตัวของเธอมาทางผม

นั่นน่ารัก

ในอีกทางหนึ่ง, คาซะฮานะー

「ฮ่าา ♥ ฮ่าา ♥ ฮ่าา ♥ ฮ่าา ♥」

หายใจหยาบเหมือนหมา, หูสัตว์ของเธอกระตุกอย่างกระสับกระส่าย, หายของเธอกระดิกอย่างรุนแรง และเธอลดหน้าของเธอลงและเลียเท้าของผม

มากกว่านั้น, เธอไม่ได้แค่เลียแต่ก็ยังดูดนิ้วเข้าไปในปากเธอและเลียลิ้นของเธอระหว่างมัน

ーอ๊าาา ♥ รสชาติของผู้ชาย ♥ นี่คือรสชาติของผู้ชาย ♥ กลิ่นของผู้ชาย ♥ หัวของชั้นเต็มไปด้วยกลิ่นของผู้ชาย ♥ อร่อย ♥ อร่อยจนทนไม่ได้ ♥ ชั้นอยากจะเลียอีก ♥ ชั้นอยากจะเลียแล้วเลียอีก ♥ ชั้นอยากจะถูกเติมเต็มด้วยกลิ่นของผู้ชาย ♥ ชั้นอยากให้มดลูกของชั้นมีกลิ่นเหมือนผู้ชาย ♥

คาซะฮานะที่ลืมตัวเธอ เลียนิ้วเท้าของผม, น้ำกามหยดจากน้องหนูที่ลื่นของเธอคล้ายกันกับริกกะ

เฮ้, เธอกลายเป็นเบี้ยล่างอย่างสมบูรณ์แล้ว ทำเต็มที่ในการแสดงความดื้อกับศรัทธาที่มีต่อคามูโระ ฮิซูกิ

แต่ มันใช้แค่นั้นเองเหรอ? มีหูและหางสัตว์, คาซาฮานะนั้นเชื่อฟังโดยสัญชาติญานมากว่ามาก

มันดูเหมือนมันโอเคที่จะบังคับโจมตีคาซะฮานะ แต่ผมรู้สึกเสียใจกับเธอดังนั้นผมจะโจมตีเธอภายหลัง

「น-เน่-ซัง ♥เจ้าหนูของมาสเตอร์อร่อยกว่านี้มาก ♥」

「ธ-เธอรู้มันเหรอ? ♥ ริกกะ, เธอรู้รสชาติของเจ้าหนูซูซูฮาระ-ซามะเหรอ? ♥」

「อึน ♥ ชั้นดูดเจ้าหนูของเค้า ♥ มันแทงมดลูกชั้น ♥ เค้าปล่อยมันข้างในมดลูกชั้นติดกันห้าครั้งเลย ♥ มดลูกของชั้นดูเหมือนมันจะระเบิดเลยหล่ะ」

「น-น่าทึ่ง ♥」

「อึน ♥ มันน่าทึ่ง ♥」

คาซะฮานะเลียนิ้วผมเหมือนบ้า แต่เธอหวั่นไหวจากคำพูดของริกกะ จากนั้น, น้องหนูที่เอ่อล้นของเธอได้กลายเป็นน้ำกามท่วม ขณะที่เธอแสดงหน้าที่ปลาบปลื้ม

ริกกะพูดกับคาซะฮานะอย่างภาคภูมิใจ, ขวากหนามที่เธอมีกันหายไปอย่างสมบูรณ์

มันดูเหมือนพี่สาวเธอร่วงลงหนักกว่าเธอโดยเหตุผลเดียวกันที่ว่าจะบริการผม

นี่ดีเลย

「โอเค, มาเตรียมตัวกันเถอะ คาซะฮานะ, เอาข้อมูลมาให้ชั้น ริกกะ, เอาอุปกรณ์มาตามที่ชั้นสั่ง」

「ค่ะ!」

「อย่างแน่นอนค่ะ!」

สองคนได้ลืมตัวเองสนิทและ อยู่ในความกระสัน แต่พวกเธอได้ตึงเครียดในทันทีที่ผมสั่งพวกเธอ จากนั้นพวกเธอแข็งไป

เราเสียเวลาไปบ้างแต่พิจารณาถึงศักยภาพในการต่อสู้ของคาซะฮานะ, จะไม่มีปัญหาอะไร มากกว่านั้น, มันดูเหมือนเธอจะร่วมมือกับริกกะ

ริกกะจะโจมตีและคาซะฮานะจะป้องกัน ไม่มีดาบและโล่ที่ดีกว่านี้ถ้าพี่สาวน้องสาวร่วมมือกัน

ผมมอบคำสั่งให้ริกกะและรับข้อมูลจากคาซะฮานะ, จากนั้นเราตัดสินใจที่จะเริ่มทันที

ผมมีหมาที่ดุร้ายสองตัว ที่มีผลงานสูงในความสามารถในการหา

ถ้าเป็นไปได้, ผมอยากจะฝังคามูโระ ฮิซูกิไปด้วยกันกับผู้ใช้แมลงแต่นั่นมันนั่น ไม่ใช่ว่าเราควรจะรักษาหน้าให้หมาที่น่ารักสองตัวนี้เหรอ

งั้นตอนนี้, ผมคิดว่าไปเยี่ยมเยือนเถอะ?

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ได้ทั้ง facebook และ discord