เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด - ตอนที่ 84

ตอนที่ 84

อาซาฮินะชนะศึกนี้

แต่ー

ถ้านี่ดำเนินต่อไป, อาซาฮินะจะตายแน่นอน

ส่องส่วางโดยแสงจันทร์, หน้าของอาซาฮินะรับหมัดที่ยกขึ้นมา

ตาขวาขอเธอปิด จมูกของเธอหัก แ้มและกรามถูกขยี้

มันเป็นไปได้ที่จะเข้าใจโครงสร้างของตัวมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ ด้วยความสามารถของผม คามูโระ ฮิซูกิ ที่มีความสามารถที่ก้าวผ่านผมไปสามารถเข้าใจโครงสร้างของตัวมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยเช่นกัน

สั้นๆคือ, แม้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอและเปราะบาง, เธอทำลายร่างกายมนุษย์ได้ง่ายๆ

เธอเพียงแต่ต้องยิงหมัดของเธอไปในมุมที่ดีที่สุด และจุดที่เปราะบาง

แล้วก็, เธอคาดการเคลื่อนไหวของศัตรู มันเป็นไปได้ที่จะโจมตีสวนอย่างสมบูรณ์แบบ

ผลของมัน, แม้ว่าเธอเปราะบางและอ่อนแอ หมัดของเธอเปลี่ยนเป็นค้อนเหล็กที่ทำลายร่างกายมนุษย์

「ฮ่าา, ฮ่าา, ฮ่าา」

คามูโระ ฮิซูกิ ที่หายใจอย่างหนัก, จ้องอาซาฮินะด้วยตาที่สั่น, จากนั้นเธอยกหมัดที่เปื้อนเลือดของเธอขึ้น

「ตาย」

พึมพำอย่างนั้น, คามูโระ ฮิซูกิ มองลงไปที่อาซาฮินะด้วยตาที่บ้าไป, เธอยกมุมของปากเธอและมอบรอยยิ้มที่ย่ำแย่ แล้วเธอเหวี่ยงหมัดของเธอลงโดยไม่ปราณี

อาซาฮินะที่ขยับอย่างอ่อนแอถูกต่อยด้วยหมัดของเธอ

การโจมตีสวนที่ประณีตซัดเข้าไปทีตาขวาของอาซาฮินะ, เสียงแห้งได้ดังก้อง

หน้าอาซาฮินะถูกทำลาย หรือหมัดของคามูโระ ฮซูกิถูกขยี้?

ผมตัดสินไม่ได้เพราะความสามารถผมไปไม่ถึงอาซาฮินะและคามูโระ ฮิซูกิ แต่น่าจะเป็นทั้งสองอย่าง

「ฮย้าฮ่าฮ่าฮ่า! ลูกตาของเธอถูกขยี้แล้ว! ตาขวาของเธอจะไม่ได้เห็นแสงอีกต่อไป! เธอจะไม่เห็นซูซูฮาระ-คุงอีกแล้ว! มันสายเกินไป! มันสายเกินไปสำหรับเธอ」

เธอหัวเราะเหมือนคนบ้า, ไม่, เธอบ้าอยู่แล้ว คามูโระ ฮิซูกิยิ้มอย่างบ้าคลั่ง, เธอยกหมัดของเธอระหว่างที่ตะโกนจากนั้นเหวี่ยงลงไปโดยไม่ลังเล

อาซาฮินะที่กำลังจะล้ม ดันขาของเธอและไปข้างหน้า จากนั้นปล่อยหมัดของเธออย่างช้าๆ

รับหมัดเข้าไปที่หน้าของเธอ, เลือดและเหงื่อของอาซาฮินะกระจาย

ผิวของเธอฉีก, กระดูกของเธอหัก, หน้าของเธอบวมอย่างผิดปรกติ

หน้าที่งดงามของเธอเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดโดยไม่มีเงาของที่มันเป็นมาก่อน

แต่ー

「ส-สามสิบหก ชั้นบอกเธอว่ามันตาชั้น และแม้อย่างนั้นเธอโกง ม-มันเป็นตาชั้นต่อไป」

อาซาฮินะยกตัวของเธอแล้วพูดออกมาเป็นเศษเสี้ยว, แล้วเธอยื่นหมัดของเธออกไป

คามูโระ ฮิซูกิ หลบการต่อยที่มันอ่อนแอเกินไป จากนั้นเธอหมุนตัวเธอ, ใช้แรงเหวี่ยงนั้น, เธอน็อคอาซาฮินะด้วยศอกของเธอ

น้ำสีแดงดำได้กระจายไปที่พื้นไปด้วยกันกับเสียงแตก

「ไม่ใช่ว่ามันชัดเจนเหรอ! ชั้นเห็นได้ทุกอย่าง! ชั้นเห็นทุกอย่างได้! ฮย้าฮ๋าฮ่าฮ่าฮ่า! ชั้นควรจะทำนี่ตั้งแต่แรกเริ่ม! ชั้นฆ่าเธอได้ง่ายๆ! การสู้หนึ่งต่อหนึ่งที่ตรงไปตรงมา! มันเป็นชัยชนะของชั้นตราบใดที่เธอตาย!」

เสียงหัวเราะที่บ้าสามารถถูกได้ยิน

อาซาฮินะเซ, เธอพยายามจะยกตัวของเธอขึ้น, ลากเท้าของเธอไปข้างหน้า จากนั้นยิงหมัดของเธอ

「ม-ไม่ใช่ชั้นบอกว่ามันตาชั้นเหรอ?」

หมัดของอาซาฮินะตัดอากาศ

ไม่สามารถทนแม้แต่การต่อยที่อ่อนแอของหมัดเธอ, อาซาฮินะสะดุดเสียสมดุลย์ จากนั้นคามูโระ ฮิซูกิเข่าท้องของเธอ

「อุบุ」

ตัวของเธอพับเป็นมุม, เธอส่งเสียงครวญ, แก้มของเธอบวกจากนั้นเธอบ้วนเลือดจำนวนมากออกมา

การโจมตีสวนที่ดีที่สุด จากจังหวะเวลาที่ดีที่สุด

มันไม่ใช่แค่เข่าไปท้อง ทำตรงไหนและอย่างไรที่จะทำลายมัน

เธอโจมตีโดยเข้าใจนั่นอย่างสมบูรณ์

อาซาฮินะ, เครื่องในของเธอแตก

แตะละการซัดทำลายอาซาฮินะแน่นอน

「หยุด」

เสียงร้องดังก้อง

แม้ตัวของอาซาฮินะพับเป็นมุม, เลือดออกมากจากปากของเธอ, แต่ยัง, เธอยังหัวเราะ คามูโระ ฮิซูกิที่เห็นตาซ้ายของเธอกระตุกและกรีดร้อง

「หยุดตานั้นนะ! อย่ามองชั้นด้วยตาแบบนั้น! อย่าหัวเราะ! อย่าเข้ามา! ทำไมเธอไม่ตายไปซะที! ตาย ตาย ตาย! ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย!」

คามูโระ ฮิซูกิ เหวี่ยงหมัดของเธอลงไประหว่างที่ตะโกน

หมัดขวาของเธอเข้าไปที่หน้าของอาซะฮินะ จากนั้นโดนคาง

แล้วเธอเข่าโดนท้องของอาซาฮินะ ที่กำลังจะล้มลงไป ในการเพิ่มเต้ม, ศอกเธอตีกระหม่อมของสมองอาซาฮินะ

อาซาฮินะตาขาวจากนั้นหล่นลงไปที่เข่า

แต่, อาซาฮินะยังอยู่โดยไม่ล้ม, เธอมองคามูโระ ฮิซูกิด้วยตาซ้ายที่ขาวของเธอ

ตานั้นไม่รู้จักการปฏิเสธ, รอยยิ้มของเธอไม่มีวันหายไป

「แม้ว่าชั้นตามหลังอยู่สองที, เธอเพิ่มมันเป็นสี่ ม-ไม่ใช่ว่าชั้นบอกเธอว่ามันเป็นคนละตาเหรอ? เธอท้าทายชั้น ดังนั้นตามกฎด้วยซี่」

อาซาฮินะพึมพำระหว่างที่ถุยเลือดออกมา แล้วเธอแทงหมัดของเธอไปที่คามูโระ ฮิซูกิ

อาซาฮินะ แทงหมัดของเธอ แม้ว่ามันจะไม่แปลก ที่เธอจะสลบ นั่นมันอ่อนแอเกินไป จนศอกของคามูโระ ฮิซูกิซัดหมัดนั้นลง

การโจมตีสวนที่สมบูรณ์แบบー

หมัดของอาซาฮินะทลาย จากนั้นข้อมือของเธอหัก

「มันเป็นชัยชนะของชั้น เธอจะตายที่นี่」

ทำลายมือขวาของอาซาฮินะ, คามูโระ ฮิซูกิแสดงรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมระหว่างที่พูดอย่างนั้น

ทุกคนที่นี่เข้าใจมัน

ถ้านี่ดำเนินต่อไป อาซาฮินะจะตายแน่นอนในอนาคตอันใกล้ แต่, มันเป็นชัยชนะของอาซาฮินะ

อาซาฮินะไม่ถอยกลับ ในทางตรงกันข้าม, เธอไม่หลบการโจมตีของคามูโระ ฮิซูกิ และแค่เดินหน้าอย่างช้าๆ

ในอีกทางหนึ่ง, คามูโระ ฮิซูกิได้หลบการโจมตีของอาซาฮินะทั้งหมด และโจมตีสวนมันทั้งหมดในจังหวะเวลาที่สมบูรณ์แบบ

คามูโระ ฮิซูกิควรจะเป็นคนที่ดันไปข้างหน้า คามูโระ ฮิซูกิควรอยู่ในความได้เปรียบที่ท่วมท้น แม้อย่างนั้น, คามูโระ ฮิซูกิถอยเหมือนกับเธอได้กลัว, เธอได้ถูกต้อนจนมุม

ไม่, มันไม่ใช่ “เหมือนกับ” เธอกลัว

คามูโระ ฮิซูกิได้ถูกต้อนจนมุมเพราะเธอเห็นได้

อาซาฮินะไม่มีอนาคตที่เธอหนี

ผมมั่นใจว่าคามูโระ ฮิซูกิเห็นอนาคตที่เธอพ่ายแพ้เท่านั้น

「ร-เราปล่อยให้มันเป็นแบบนี้เหรอ?」

ผู้ใช้แมลงยืนอยู่ถัดจากผมมองขึ้นมาด้วยตาที่สั่น จากนั้นถามในเสียงที่สั่น

「ถ-ถ้านี่ดำเนินต่อไป, อาซาฮินะใช่มัย? สาวคนนั้นจะชนะ แต่เธอจะตายแน่นอน นั่นไม่สำคัญ ชั้นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับสาวที่ชื่ออาซาฮินะ แต่…」

พูดสิ่งนั้น, ผู้ใช้แมลงกลืนน้ำลายจากนั้นมองคามูโระ ฮิซูกิระหว่างที่เหงื่อวิ่งผ่านแก้ม

「ถ้าสาวที่ชื่ออาซาฮินะชนะ, คามูโระ ฮิซูกิจะไม่มีวันชนะอีก เธอเอาชนะคนที่ตายไม่ได้ นายควรจะรู้ว่านั่นหมายถึงอะไร」

ผมรู้ว่าเธอพยายามจะพูดว่าอะไร

แม้ว่าอาซาฮินะตาย, ถูกทำลายโดยคามูโระ ฮิซูกิ, ชัยชนะของอาซาฮินะจะไม่สั่นคลอน

อาซาฮินะจะไม่ถอยอย่างแน่นอนและล้มเอียงไปข้างหน้า

แล้วคามูโระ ฮิซูกิจะทำยังไง, ผู้ที่เจตนาจะทำลายและฆ่าอาซาฮินะจะคิดยังไงถ้าอาซาฮินะล้มไปข้างหน้า

เธอได้อะไรจากการหลบการโจมตีของอาซาฮินะ, ทำลายเธออยู่ฝ่ายเดียว

เธอจะไม่ได้อะไร ไกลจากสิ่งนั้น, เธอจะเสียทุกอย่างไป

เธอจะใช้ชีวิตอยู่กับความกลัวนั่นของเธอ

เธอจะใช้ชีวิตอยู่ในความกลัวเงาของอาซาฮินะ ผูที่ไม่มีวันถอย, ผู้ที่แค่เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว

มีแค่อาซาฮินะที่ล้างความกลัวนั้นไปได้ แต่ถ้าอาซาฮินะตาย, จะไม่มีใครเปิดหัวใจของคามูโระ ฮิซูกิได้อีกแล้ว

มันเป็นไปไม่ได้แม้แต่สำหรับคาซะฮานะ

ถ้านั่นเกิดขึ้น, คามูโระ ฮิซูกิจะหลุดการควบคุมแน่นอน

ผมรู้นั่นแต่ー

「เธอคิดว่าเธอหยุดนั่นได้เหรอ?」

ถามผู้ใช้แมลง, เธอมองขึ้นมาหาผมด้วยปากของเธอที่ดูสงสัย

「ชั้นรู้ นี่เป็นการสู้ที่ต้องหยุด แต่มันไม่ใช่การสู้ที่คนภาคนอกจะไปรบกวนได้ ชั้นรู้มากเท่านั้น แต่, แต่, ถ้าคามูโระ ฮิซูกินี้ อยู่เหนือการควบคุม, ชีวิตของชั้นจะตกอยู่ในอันตราย」

ผู้ใช้แมลงกังวลเกี่ยวกับชีวิตเธอ

เธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์จิงๆ

「อย่ากังวง มีแผนที่ตั้งขึ้นเพื่อหยุดคามูโระ ฮิซูกิแล้ว」

「โออ้!」

ผู้ใช่แมลงสามารถจะรู้สึกสงบจากที่ผมพูดได้, จากนั้นเธอกอดอกอย่างหยิ่งและชม

เธอเปลี่ยนไวเร็วเท่าที่ผมบอกเธอว่าชีวิตเธอไม่อยู่ในอันตราย

จริงๆ, เธอดูตัวเล็กแต่ข้างในเธอก็เล็กด้วย เธอต่างไปจากยูกินะ

แม้ว่าเธอได้ 30 ไปแล้วถ้าปัดเศษทึ่งโดยความคิดอย่างนั้น, ผมมองไปที่ริกกะ

ริกกะยืนอยู่ข้างหน้าเพื่อปกป้องผม มองตาของผมและพยักหน้า ผมพยักหน้าเพื่อตอบริกกะจากนั้นมองคาซะฮานะ

คาซะฮานะที่ดูการต่อสู้ของทั้งสองคนจากบางที่ไกลๆ มองเราจากนั้นพยักหน้า

การสู้นี้หยุดไม่ได้ ไม่มีใครในที่นี้มีสิทธิ์จะหยุดการสู้นี้

เหนือกว่านั้น, อาซาฮินะไม่ได้หวังมัน

แต่, เมื่อเราไม่สามารถหยุดมัน และ คามูโระ ฮิซกิ ได้อยู่นอกเหนือการควบคุม, มันเป็นความรับผิดชอบของเราที่ไม่หยุดมัน

ดังนั้นー

คาซะฮานะและริกกะ เจตนาจะท้าทายคามูโระ ฮิซูกิด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจว่าเมื่อเธออยู่นอกเหนือการควบคุม แต่แน่นอนว่า, มันเป็นไปได้สำหรับคาซะฮานะ และริกกะ ที่จะฆ่าคามูโระ ฮิซูกิ

ไม่ว่าความสามารถเธอน่าทึ่งแค่ไหน, คามูโระ ฮิซูกิเหมือนกับผม, ตัวของเธอเป็นแค่มนุษย์

มันเป็นไปได้สำหรับริกกะและคาซะฮานะที่จะฆ่าคามูโระ ฮิซูกิ

งั้นคาซาฮานะ และริกกะ ที่ฆ่าคามูโระ ฮิซูกิ จะฆ่าตัวพวกเธอเอง

มาสเตอร์ของคาซะฮานะ และ มาสเตอร์เก่าของริกกะ พวกเธอไม่สามารถใช้ชีวิตโดยรู้ว่าพวกเธอฆ่าคามูโระ ฮิซูกิ

คาซะฮานะ และริกกะ จะฆ่าตัวเองอย่างแน่นอน

แต่, นั่นจะไม่รู้สึกโอเค

ผมรู้สึกสงสารริกกะและคาซะฮานะ แต่ผมตัวผมเองทำอะไรตามใจ

แต่เมื่อพวกเขารู้มัน, ริกกะและคาซะฮานะจะหยุดผม

ขอโทษ ชั้นจะทรยศพวกเธอสาวๆ

คามูโระ ฮิซูกิ ถ้าเธออยากได้ผมมากขนาดนั้น งั้นก็โอเค ผมจะมอบชีวิตนี้ให้ อย่างไรก็ตาม, ผมไม่สนใจในเธอที่แพ้ กับเธอที่แพ้ต่ออาซาฮินะและหลุดการควบคุม

ผมจะแสดงให้เธอดู, ต่อหน้าต่อตาเธอ ผมจะตายไปด้วยกันกับอาซาฮินะ

ถ้าเธอเห็นผมตายไปด้วยกันกับอาซาฮินะ, คุคุคุ, เธอจะพิการแน่นอน

สมควรล่ะ

ผมรู้สึกสงสารคาซะฮานะและริกกะจริงๆ แต่นั่นคือวิธีที่ดีที่สุดที่จะสรุปมัน

「โอ้, มันถึงเวลาที่ชั้นเหนื่อยแล้ว ชั้นรู้สึกง่วง แต่ชั้นยังมีหลายอย่างที่ชั้นอยากทำนะ」

อาซาฮินะที่ไม่ใช่แค่ตาขวาเธอแต่ตาซ้ายเธอพัง พึมพำกับตัวเธอเอง, จากนั้นหน้าที่บวมน่าเกลียดของเธอยิ้ม

ช่างเป็นหน้า, อาซาฮินะ เธอมีนิสัยที่แย่ที่สุด ดังนันเธอมีแค่หน้าเธอ, รู้มั้ย? แต่กระนั้น มันดูเละเทะแบบนั้น, มันไม่อะไรดีในตัวเธอแล้ว

ไม่มีผู้ชายในโลกนี้ที่จะมองเธออีกแล้ว

เพราะ, เธอเป็นผู้หญิงที่โง่เขลาที่มีหน้าตาดี

งั้น, ชั้นจะตายไปด้วยกันกับเธอ ดังนั้น, เอาเลยแล้วพุ่งไป

「อ้า, อ้าาา, อ้าาาาา!」

คามูโระ ฮิซูกิที่ทั้งสองหมัดหยดเลือด, เธอส่งเสียงที่กลัวและสัน และถอยด้วยตาที่สั่น

อาซาฮินะที่ดื้อด้านลากขาของเธอไปข้างหน้าเพื่อไล่ตามคามูโระ ฮิซูกิ

「อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!」

เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่งดังก้องในท้องฟ้ายามค่ำคืนที่พระจันทร์ลอยอยู่

「คาซะฮานะ! ฆ่าผู้หญิงคนนี้ซะ! การสู้นี้เป็นชัยชนะของชั้น! เธอจะเข้าใจเมื่อเธอเห็นตัวที่น่าเวทนาของผู้หญิงคนนี้! ไม่จำเป็นที่ชั้นจะต้องเป็นคนฆ่า! มันไม่คุ้มค่ากัน! คาซะฮานะ, ฆ่าเธอ! มันคือคคำสั่ง! ฆ่าผู้หญิงคนนี้ตอนนี้เลย!」

มันเป็นคำร้องขอที่อนาถ

คามูโระ ฮิซูกิเข้าใจว่าเธอแพ้แล้ววิ่งหนี

มันเป็นชัยชนะของอาซาฮินะ

「ฮิซูกิ, ชั้นทำนั่นไม่ได้」

คาซะฮานะที่ดูสองคนอยู่โยนคำร้องของของคามูโระ ฮิซูกิทิ้ง

「ฮิซูกิ, อย่าวิ่งหนี มันโอเคที่จจะแพ้ มันโอเคที่จะเอาเข่าของเธอไปติดพื้น ชั้นจะอยู่กับเธอ ชั้นจะอยู่กับเธอตลอดตลอดไป」

คำพูดนั้นที่ออกมาจากคาซะฮานะ ไม่อาจสั่นไหวใจของคามูโระ ฮิซูกิได้

แต่, คามูโระ ฮิซูกิรู้

เธอรู้ว่าคำพูดของคาซะฮานะนั่นเป็นความจริง

「อ-เอ้!」

อาซาฮินะดันหมัดเธออกมาระหว่างที่เธอกำลังจะทรุด

หมัดที่อ่อนแอโดนแก้มของคามูโระ ฮิซูกิ

「ฟุ, ฟุฟุ, ช-ชั้นโดนเธอ ในที่สุดชั้นก็โดนเธอ ชั้นพูดว่าหนึ่งทีคือทีนึงแม้ว่ามันไม่โดน, อย่างที่คาดชั้นอยากจะโดนอย่างน้อยซักครั้ง」

อาซาฮินะพูดนั่นอย่างมีความสุข จากนั้นเธอทรุดลงไปที่เข่าและเอนไปหาคามูโระ ฮิซูกิ จากนั้น, เธอล้มร่วงลงไปข้างหน้า

ดันตัวเธอเองจนถึงท้ายที่สุด, อาซาฮินะล้มลงไปข้างหน้าสู่พื้น

แก้มของคามูโระ ฮิซูกิมีเลือดของอาซาฮินะจากหมัดที่ทลายที่มันโดนเธอ

คามูโระ ฮิซูกิแตะแก้มของเธออย่างอ่อนโยน, ตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา จากนั้นน้ำตาได้วิ่งอาบแก้ม

อาซาฮินะล้มแต่คามูโระ ฮิซูกิยืนโดยไม่บาดเจ็บ

แต่, อาซาฮินะชนะ

「คาซะฮานะ, ชั้นแพ้, ใช่มั้ย?」

คามูโระ ฮิซูกิพึมพำ

「ใช่, มันเป็นการพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์ เธอแพ้เธอเลยยืนขึ้นและเดินหน้าเพื่อเอาชนะได้ ผู้หญิงตรงหน้าเธอจะรับคำท้าทายของเธอ ไม่ว่าเธอจะทำมันกี่ครั้ง ผู้หญิงคนนั้นจะไม่มีวันหนี, เธอรู้นั่นดีกว่าใครทั้งหมด งั้น, เธอควรจะแค่เดินหน้าและเอาชนะ เธอแพ้กี่ครั้งก็ได้ เธอแพ้ได้จนกว่าเธอจะชนะ」

คาซะฮานะจ้องคามูโระ ฮิซูกิด้วยตาที่ใจดี, เธอพูดในน้ำเสียงที่อ่อนโยนขณะที่เธอเข้าใกล้เธอ

คามูโระ ฮิซูกิมองไปที่ท้องฟ้า, มองดูพระจันทร์ลอยอยู่ในท้องฟ้าตอนกลางคืน จากนั้นปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้ม

「มันโกหกที่ว่าชั้นไม่กลัว มันโกหกที่ว่าชั้นไม่ลังเล ชั้นกลัวอาซาฮินะ ยู, ชั้นอยู่ในความส่งสัย แต่, ฟุฟุ, ช่างเป็นคนที่ดื้อรั้น มันทำให้ชั้นหัวเราะ」

คามูโระ ฮิซูกิพึมพำขณะที่เธอมองไปบนพระจันทร์, ถูกหนุนโดยคาซะฮานะ, เธอมองผมอย่างช้าๆ

「ชั้นจะกลับมาใหม่」

พูดสิ่งนั้น, คามูโระ ฮิซูกิ ยิ้ม

「อะไร? เธอจะกลับมาเหรอ?」

ผมถอนหายใจจากนั้นถามคำถามระหว่างที่เกาหัวของผม คามูโระ ฮิซูกิหัวเราเมื่อผมถามอย่างนั้น

「ใช่, ครั้งนี้, ชั้นจะท้าทายเธอตรงไปตรงมา อาซาฮินะ-ซังบอกชั้นให้ชั้นทำตามใจ」

ผมยักไหล่ของผม

「งั้นนั่นโอเค ชั้นไม่เกลียดผู้หญิงแบบนั้น」

ผมพูดระหว่างที่ยิ้ม, จากนั้นคามูโระ ฮิซูกิแสดงรอยยิ้มที่ดูถูกตัวเอง

「มันง่ายมากและแม้อย่างนั้น, ทำไมชั้นไม่สังเกตมัน ชั้นเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่นี่」

「ชั้นไม่ปฏิเสธมันแต่อาซาฮินะเห็นแก่ตัว, ไม่ต้องสงสัย」

「แต่, เธอเห็นแก่ตัวอย่างตรงไปตรงมา」

「ยังไงซะ ใช่ เธอตรงไปตรงมาอย่างเห็นแก่ตัว」

「มากกว่านั้น, เธอไม่งอหรือหักเลย」

「สิ่งที่มันแข็งเกินไปนั้นแตกหักง่ายแต่มันมีข้อยกเว้น」

「นายพูดถูก」

คามูโระ ฮิซูกิ หัวเราะจากที่ผมพูด, เธอดูเหมือนสาวปรกติ

「เธอค่อนข้างจะแย่นะ แต่ชั้นทิ้งอาซาฮินะ-ซังไว้ให้นายได้มั้ย?」

「ใช่, นั่นคือที่ชั้นมีเจตนาจะทำ ตั้งแต่ทีแรก, มันความผิดของอาซาฮินะ มันความผิดของอาซาฮินะที่โง่ มันไม่ใช่บางอย่างที่เธอต้องถือมัน」

「ขอบคุณมากมาก」

คามูโระ ฮิซูกิถามผมอย่างขอโทษขอโพย, เมื่อเธอได้ยินคำตอบผม, เธอคำนับหัวของเธออย่างลึก จากนั้นยกหน้าของเธอ, แล้วมองไปที่ริกกะ

「ชั้นจะพาพี่สาวเธอไป, เธอเป็นแค่เพื่อนคนเดียวของชั้น」

「ฮิซูกิ, ขอโทษ, ชั้นไปกับเธอไม่ได้」

「มันโอเค ปกป้องซูซูฮาระ-คุงนะ ถ้าไม่, ชั้นไม่สามารถมาเพื่อท้าทายอีกครั้ง」

「อึน」

ริกกะพยักหน้าไปที่คามูโระ ฮิซูกิ คามูโระ ฮิซูกิพยักหน้ากลับ จากนั้นมองด้านข้างมาหาผม ไม่พูดอะไร, เธอหันหลังให้ผมและเดินโดยการหนุนจากคาซะฮานะ จากนั้น, เธอออกจากที่นี่โดยไม่หันกลับมา

「งั้นตอนนี้」

ผมถอนหายใจขณะที่ผมเข้าหาอาซาฮินะที่นอนอยู่บนพื้น, จากนั้นคุกเข่า

「นี่มันน่ากลัว」

มันโหดร้ายเกินไปที่จะเห็น

「มันเป็นสถานการณ์ที่อันตรายมาก」

ริกกะยองต่อจากผมพึมพำระหว่างที่มองลงไปที่อาซะฮินะ มันเหมือนกับที่ริกกะพูด, เธอจะตายถ้าเราไม่พาเธอไปโรงพยาบาลโดยเร็ว แล้วก็

「เธอกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว」

กระดูกของหมัดของเธอแตกหักอย่างจริงจัง แล้วก็, ความเสียหายในเครื่องในเธอค่อนข้างมากด้วย, โดยเฉพาะ, หน้าของเธอดูน่ากลัว

กระดูกบนจมูก, แก้ม, คาง, และฟันของเธอ หัก จากนั้นตาของเธอ, ตาทั้งสองข้างเธอบอด ดวงตาถูกทำลาย, นี่มันรักษาไม่ได้อีกแล้ว

ยังไงซะ, ผมมีตาที่ดีกว่าคนทั่วไป ตาของอาซาฮะเหมือนปลา, เธอจะไม่ถือแม้ว่าเธอตาบอด

ไม่มีความหมายที่จะคิดไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม, ไปที่โรงพยาบาลก่อนเถอะ

「ชั้นควรรักษาเธอมั้ย?」

「หืม?」

เมื่อผมพยายามจะแบกอาซาฮิะ ผมเอียงหัวของผมจากเสียงที่ผมได้ยินมาจากข้างหลัง

รักษา? เนี่ยนะ? จริงๆเหรอ?

「แม้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรักษามันในทันทีเหมือนตัวของชั้น, หืมม, มาดูกัน การบาดเจ็บมากเท่านี้รักษาได้ในครึ่งวัน」

「จริงๆเหรอ?」

「อุมุ, จริงๆ」

เมื่อผมหันกลับไปและถามผู้ใช้แมลง, เธอตอบมาเหมือนเป็นเรื่องธรรมชาติ

「อย่างไรก็ตาม, การรักษาที่ใช้แมลง, นั่น, นายเห็นมั้ย, มันค่อนข้าง」

ผู้ใช้แมลงมองผมจากนั้นลังเลที่จะพูด

ผมมองดูใจของเธอจากนั้นเข้าใจ

ว้าว, จริงๆเหรอ? เว้นให้ผมเถอะนั่น

「แมลงพิเศษรุกรานรูหลังและวางไข่ข้างใน จากนั้นแมลงรักษาจะฟักตัวไปที่สั่วนที่ถูกทำลาย เพราะมันเป็นแมลงที่พัฒนามาเพื่อรักษาร่างกายมนุษย์, มันเป็นแมลงที่สะดวกที่จะรักษาเครื่องในด้วยตัวมันเอง มันรู้สึกเหมือนกับการรักษาด้วยเครื่องจักรนาโนที่ทันสมัย อย่างไรก็ตาม, มันจะรักษาโดยพลการ, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมมัน」

「สั้นๆคือ, เมื่อใส่เข้าไปในตัวแล้ว…」

「อุมุ, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาออก มีวิธีที่จะเอาออกโดยการผ่า แต่ไข่ที่เกิดฟักตัวเป็นจำนวนมาก มากกว่านั้น, มันวางไข่เมื่อมันโต แม้ว่าผ่าเพื่อเอามันออก, มันจะเพิ่มอีกเมื่อยังมีเหลืออยู่หนึ่งตัว มากกว่านั้น, ตัวน้อยมันทำงานหนัก แม้ว่าการรักษาเสร็จแล้ว, มันคืบคลานอยู่ในตัวต่อไปเพื่อหาแผลและร่อยข่วน มันเป็นนรกสำหรับพวกนั้นที่ไม่ชินกับมัน มันเป็นแมลงหลักๆที่ผู้ใช้แมลงไม่ว่าคนไหน ก็เก็บไว้ในตัวของพวกเขา」

ผมอิ่มแค่ได้ยินเธอพูด

「แล้วก็, ให้ชั้นบอกนาย, มันไม่อเนกประสงค์ มันไม่สามารถชุบชีวิตคนตาย และมันจะจบถ้าคนไข้ตายระหว่างการรักษา มันไม่แข็งแกร่งเหมือนแมลงที่ชั้นเก็บไว้ในมดลูก แต่, ถ้านายใช้แมลงนั้น, สาวคนนี้จะรักษาอย่างแน่นอน เธอจะรอดชีวิตแน่นอน แล้วก็, เธอจะดูสวยกว่าก่อนหน้า ผิวของเธอจะเด้งเป็นพิเศษ หน้าอกจะออกมานิดนึงด้วย」

「อะไร…?」

หน้าอกของเธอจะพวก? งั้นผมก็เรียกเธอเพฉะฮินะไม่ได้อีกต่อไป

「ยังไงซะ, มันมีความต่างของแต่ละคนเมื่อมันเป็นนม」

「ข-เข้าใจแล้ว」

ความต่างรายบุคคล ผมอยากจะให้มันไม่บวก หรือ, ผมจะล้ออาซาฮินะไม่ได้อีกต่อไป

「แต่มันไม่ใช่วิธีการรักษาที่จะแนะนำคนธรรมดามาก เจ้าตัวน้อยใช้น้ำในตัวมันเพื่อรักษาแผล, แต่น้ำในตัวของมันมีผลยากระตุ้นความเงี่ยนที่ทรงพลัง มากกว่านั้น, มันตามมาด้วยอาการคันที่น่ากลัว มันคือผลข้างเคียง ไม่มปัญหาสำหรับผู้ใช้แมลงเพราะเรามีความต้านทาน แต่สำหรับมนุษย์ปรกติ, มันต่างออกไป ตัวของมนุษย์จะมีแผลตลอด ทันทีที่มันรักษาเสร็จ, แมลงตัวน้อยจะรวมที่แผลเล็กเพื่อรักษามัน ยกตัวอย่างเช่น, หัวนมและเม็ดถั่ว, มันมีรอยข่วนที่มองไม่เห็นแม้ว่ามันจะดูปรกติ แมลงตัวเล็กจำนวนน้อยจะมารวมในที่แบบนั้น ผลของมัน, มันสร้างความรู้สึกดีมหาศาลและอาการคัน มันไม่มีปัญหาสำหรับผู้ใช้แมลงที่เกิดมากับมันแต่, มันจะทำให้คนปรกติบ้าไป เธอจะถูกโจมตีด้วยความรู้สึกดีที่บ้าคลั่ง และอาการคันที่ดุร้าย」

เพื่อสรุปที่ผู้ใช้แมลงพูด, แม้แผลจะหาย, มันมีผลข้างเคียงกับมัน, มากกว่านั้น, มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาออกแม้ว่าแผลหายแล้ว, จากนั้นคุณต้องสู้กับผลข้างเคียงที่ถูกสร้างโดยแมลงต่อไป

สั้นๆคือ, อาซาฮินะจะถูกโจมตีโดยแมลลงตลอดและเธอจะหายใจหยาบตลอดไป

ผมขยะแขยงกับความคิดที่ว่าเก็บแมลงไว้ในตัวคุณ แต่มันไม่ใช่ตัวของผม, แล้วก็, มองดูอาซาฮินะที่ดิ้นรนจากความรู้สึกดีและอาการคันนั้นน่าสนใจー*แค่ก, แค่ก* ถ้ามันเพื่อช่วยยอาซาฮินะ, งั้นมันก็เลี่ยงไม่ได้

「แม้ว่ามันไม่แนะนำ, พลังใจของผู้หญิงคนนี้มันไม่ใช่ครึ่งๆกลาง」

「ได้โปรด! ทำมัน! ชั้นอยากจะช่วยอาซาฮินะ!」

「จริงเหรอ? มันไม่ใช่แมลงร้าย แต่นายทำอะไรไม่ได้อีกแล้วหลังจากใช้มันไปครั้งนึง ชั้นจะมีปัญหาถ้านายขอให้ชั้นหยุดครึ่งทางเพราะเธอบ้าไป ไม่มีอะไรที่นายทำได้แล้วจริงๆ 」

「ไม่มีปัญหา! อาซาฮินะควรจะสามารถทนมันได้! ทำมัน! แทนที่จะอย่างนั้น, ใช่มันด้วยความเมตตา!」

「ยังไงซะ, ถ้านายพูดนั่นชั้นจะทำ」

ผู้ใช้แมลงพยักหน้ากับคำพูดผม

「โอ้ ใช่ ชั้นลืมพูดไป」

พูดสิ่งนั้น, ผู้ใช้แมลงตีมือของเธอเหมือนเธอจำอะไรบางอย่างได้

「ให้ชั้นบอกนายเผื่อไว้ก่อนะ แมลงจะถูกติดอยู่กับเนื้อตลอดไป สั้นๆคือ, มันไม่ขยับไปที่ร่างอื่น ดังนั้น, ไม่มีอันตรายหรือการติดเชื่อโดยการสัมผัส」

โอ้, เข้าใจแล้ว คุณจะไม่ติดแมลงแม้ว่าคุณสัมผัสเธอ?

สั้นๆคือ, มันปลอดภัยที่จะแทงเจ้าหนูเข้าไปในน้องหนูอาซาฮินะ

มากกว่านั้น, ถ้าผมแทงเจ้าหนูเข้าออกในน้องหนูเธอ, น้องหนูเธอจะถลอก จากนั้นแมลงจะไปรวมกันอยู่ที่นั่น

ผลข้างเคียงของแมลงคือยากระตุ้นความเงี่ยนที่ทรงพลังแต่อาการคันที่ย่ำแย่

หรือแทนที่จะอย่างนั้น, ไม่ใช่ว่าน้องหนูเธอจะน่าทึ่งด้วยนี่เหรอ

น่าสนใจ

「ทำมัน! อย่าลังเลแล้วทำมัน!」

「โอเค โอเค, แม้ว่ามันอันตรายสำหรับคนธรรมดา, นายดูมีความสุขด้วยเหตุผลบางอย่างนะ」

「เธองี่เง่าเหรอ! เธอเห็นชั้นดีใจได้ไง! ชั้นกังวลเกี่ยวกับอาซาฮินะมาก มากจนชั้นขอให้เธอช่วยอาซาฮินะด้วยหัวใจทั้งหมดของชั้น!」

「…ยังไงซะ, โอเค」

ผมจับไหล่ของผู้ใช้แมลง, เขย่าเธอระหว่างที่ขึ้นเสียง จากนั้นเธอพึมพำบางอย่างระหว่างมองมาที่ผม

เฮ้ เฮ้, อย่าเข้าใจมันผิดเซ่ ผมเพียงแต่อยากให้อาซาฮินะถูกช่วยเหลือ

ผมไม่ได้คิดว่ามันน่าสนใจเลยซักนิด

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord