เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด - ตอนที่ 94

ตอนที่ 94

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

เสียงหายใจหยาบดังก้องอยู่ในห้องน้ำ

ลิ้นที่ลื่นไหลคลานอยู่ที่หูผม

นานะฟูชิได้ลูบไล้หูผมด้วยลิ้นของเธอ

มันดูเหมือนมันจะเป็นไปได้เพราะเธอเป็นแมลง แต่วิธีที่เธอใช้ลิ้นของเธอเพื่อสร้างความเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อน มันไม่ใช่บางอย่างที่อยู่ในสามัญสำนึกอย่างแน่นอน

ลูบไล้หูผมด้วยลิ้นของเธอ และสร้างความเคลื่อนไหวที่แหกคอกกับมัน จากนั้นแทงลิ้นของเธอเข้าไปในหูผม ระหว่างที่ดูดหูผมและปล่อยเสียงที่ไม่เหมาะสมออกมา นานะฟูชิเล่นกับหัวนมทั้งสองของผม

ความรู้สึกของความรู้สึกดีวิ่งขึ้นมาที่สันหลังผม และน้ำลายจำนวนมากได้มารวมกันอยู่ในปากผม เมื่อผมกลืนน้ำลาย นานะฟูชิหัวเราะคิกคักและดูดริมฝีปากของผม ขณะที่เธอพันลิ้นของเราเข้าด้วยกัน ดูดน้ำลายที่ได้รวบรวมอยู่ในปากผมและกลืนมันเข้าไปที่คอของเธอ

นานะฟูชิพันลิ้นของเราเข้าด้วยกันต่อไป สร้างเสียงที่ลามก ลูบไล้หัวนมทั้งสองของผมด้วยนิ้วของเธอ เธอมอบรอยยิ้มที่มีเสน่ห์จากการที่เห็นผมกระตุกด้วยปฏิกิริยาตอบสนอง

*ซุซุริ* เอวของผมเด้งขึ้นโดยที่ผมไม่รู้ตัว และเอ็นของผมจมเข้าไปอยู่ในรูที่แน่นไปด้วยเนื้อ

ทามะมูชิ แทงเอ็นของผมเข้าไปที่หลังคอของเธอ

กลืนเอ็นผมเข้าไปถึงโคน ทามะมูชิสามารถทำมันได้โดยไม่โดนฟันของเธอ ระหว่างที่กระตุ้นไข่ของผมด้วยมือขวาของเธอ และวางนิ้วมือซ้ายของผมไประหว่างไข่ผมและรูหลัง มันเป็นโซนที่ทำให้กระสันที่เรียกว่าฝีเย็บ

ด้วยเอ็นของผมถูกถูกกลืนเข้าไปถึงโคน ระหว่างที่กระตุ้นไข่ผมด้วยมือขวาของเธอ และวางนิ้วมือซ้ายไประหว่างไข่ของผมกับรูหลัง ผมได้ถูกโจมตีโดยความรู้สึกดีที่เหมือนไฟฟ้าช็อตซึ่งยิงผ่านตัวผม

ต่อมา ทามะมูชิเริ่มส่ายหัวของเธอขึ้นและลง ทำเสียงน้ำที่ลามกและเร่งความเร็วขึ้นอย่างช้าๆ

รูปลักษณ์ของทามะมูชิโลลิมากกว่าริกกะ ทามะมูชิคนนั้นมีปากของเธอเต็มไปด้วยเอ็นผม ข้างในปากที่เยาว์วัยของเธอ และภาพของเธอที่กลืนเอ็นผมถึงโคนมอบความรู้สึกที่ผิดศีลธรรม

ลิ้นที่ลื่นไหลวิ่งไปที่ต้นคอของผม ระหว่างที่มันลูบไล้ผมด้วยความรัก ลิ้นได้ลงไปจากต้นคอผมอย่างช้าๆไปถึงกระดูกไหปลาร้าและไปถึงหัวนมผม

ลิ้นของทามะมูชิกระตุ้นหัวนมผมเบาๆ ระหว่างที่หัวนมอีกข้างได้ถูกวนด้วยนิ้ว ลิ้นที่ได้ลูบไล้หัวนมผม ดูดหัวนมผมและเริ่มลูบไล้มันระหว่างที่ดูดมัน

เสียงน้ำที่ลามกสามารถถูกได้ยิน

ทามะมูชิที่มีโคนของเอ็นผมเข้าไปอยู่ในปากเธอ ดูไม่เหมือนว่าจะน้ำตาไหลจากมัน ใช้คอที่เต็มไปด้วยเนื้อ แน่น และลื่นไหลไปด้วยน้ำลาย ถูเอ็นของผม เธอได้กระตุ้นไข่ผมต่อไป และไล้นิ้วเธอไปที่บริเวณระหว่างไข่และรูหลัง

ความรู้สึกดีได้ถูกปล่อยออกมาจากตัวท่อนบนและท่อนล่าง การทำเป็นจังหวะเดียวกันที่น่าชื่นชมของนานะฟูชิและทามะมูชิ ความน่ากลัวของความรู้สึกดีนั้น

ทุกครั้งที่นานะฟูชิขยับลิ้นของเธอและนิ้ว ทุกครั้งที่ทามะมูชิส่ายหัวของเธอและขยับนิ้วของเธอ มอบความรู้สึกของความรู้สึกดีให้ผม เมื่อกระแสไฟฟ้าที่โจมตีผมจากบนและล่าง

ไม่มีทั้งนานะฟูชิหรือทามะมูชิที่แสดงศักยภาพเต็มที่

เพิ่มความเร็วและการกระตุ้นของพวกเธออย่างช้าๆ ผมบอกได้ว่าพวกเธอพยายามจะให้ผมแตก อย่างไรก็ตาม――

「ข-ขอโทษ ชั้นทนไม่ได้แล้ว」

พยายามจะยื้อมันอย่างสิ้นหวัง แต่ผมได้ถึงขีดจำกัดของผม

「นึปุ่-♥」

รู้สึกเหมือนสมองผมจะไหม้ ผมได้ถูกโจมตีโดยซึนามิของความรู้สึกดี และอสุจิได้วิ่งมาที่รูฉี่ของผมและยิงมันไปอย่างไร้ปราณีเข้าไปในคอของทามะมูชิ

ความคิดในใจผมได้ขาวโพลน ผมได้เด้งจากการกระชากที่แข็งแรงของความรู้สึกดี

ทามะมูชิและนานะฟูชิ มีทักษะที่เท่ากันหรือมากกว่ายูกะ มันมาจากการทำจังหวะเดียวกันที่สมบูรณ์แบบของพวกเธอ

ความรู้สึกดีที่ได้มาถึงจุดสุดยอดเริ่มที่จะบรรเทาลงอย่างช้าๆ และใจผมที่ได้ขาวโพลนก็เริ่มที่จะทำงาน

「นกุ-♥ นกุ-♥ นกุ-♥」

ด้วยคอของเธอที่รับเอ็นผมเข้าไปถึงโคน ทามะมูชิพยายามที่จะหาอากาศอย่างสิ้นหวังเพื่อที่จะดื่มอสุจิของผม

ผิวของทามะมูชิ ซีดเป็นศพ แต่ผิวของเธอกลับไปเป็นสีแดงอย่างช้าๆ ขณะที่เธอดื่มอสุจิของผมระหว่างที่ทำเสียงมากมายด้วยคอของเธอ

「อสุจิผู้ชายเข้ากันได้เป็นพิเศษกับพลังชี่ของแมลง♥」

นานะฟูชิที่ได้ดูดหัวนมผม แยกริมฝีปากของเธอจากมัน ทำเสี่ยงปั่บ ยืนขึ้นและเริ่มพูด

「พลังชี่ของแมลงเพิ่มคุณภาพของมัน ขณะที่มัน “ขัดเกลา” ตัวมันเองในการไหลเวียนรอบๆในตัว♥ จุดที่มันจบ อยู่ลงไปจากสะดือนิดหน่อย ที่ผิวนอกของมดลูก เมื่อไปถึงจุดนั้น พลังชี่ของแมลงเริ่มขดไปรอบๆเหมือนน้ำวน และเมื่อมันผสมกับอสุจิที่อยู่ข้างในมดลูก คุณภาพของพลังชี่ของแมงเพิ่มขึ้นอย่างมาก♥ จากนั้นพลังชี่ของแมลงจะกลับไปที่ตัวสำหรับการขัดเกลาอีกครั้ง และพลังของผู้ใช้แมลงจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก♥ ด้วยนั่นที่พูด มันน่าเสียดายนิดหน่อยที่จะดื่มอสุจิที่มีค่าจากปาก♥」

นานะฟูชิอธิบายมันให้กับผมแทนทามะมูชิที่มีสมาธิกับการกลืนอสุจิของผม

ผมสงสัยว่าผมพูดได้มั้ยว่าอย่างที่คาดกับเธอ แต่ระหว่างที่นานะฟูชิได้อธิบายสิ่งต่างๆให้ผม เธอก็ยังใช้นิ้วของเธอเพื่อแหย่หัวนมของผมในเวลานั้น

「จยุ้ จยุ้-♥ จยุ้โซ่ะโซ่ะโซ่ะโซ่ะโซ่ะ-♥ จยุ้ปุ่-♥ กุปุ่-♥ จยุ้ปุ่-♥ กุปุ่-♥」

「คุ-」

ระหว่างที่ได้รสชาติที่ค้างของความรู้สึกดีอยู่ ผมได้ถูกโจมตีโดยคลื่นแห่งความรู้สึกดีที่ไร้ความปราณีอีกอย่าง

ทามะมูชิที่ได้ดื่มอสุจิผมเสร็จ กลับไปโม๊กเอ็นต่อ

「คคคคุ โชะ โชตโตะ* มัตเตะ-」

TLN: รอเดี๋ยว

ขึ้นเสียงของผม ผมจับหัวของทามะมูชิด้วยสองมือและพยายามจะยกมันขึ้น แต่ทามะมูชิได้ดื่มดำกับการสายหัวของเธอ

เธอหยุดไม่ได้ ด้วยแค่พลังของผม ผมหยุดเธอไม่ได้

แม้ว่ามีรูปลักษณ์ที่โลลิ ความสามารถในการต่อสู้ของทามะมูชิเท่ากันกับริกกะ ในทางกลับกัน ผมเป็นมนุษย์ที่เปราะบางนอกจากความสามารถของผม ไม่มีทางที่ผมจะเอาชนะทามะมูชิได้โดยการใช้กำลัง

และใช่ ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ทามะมูชิฆ่าผมได้ถ้าเธอรู้สึกอยากจะทำมัน

ยังไงซะ นั่นไม่ได้สำคัญมาก แม้ว่ามันได้เกิดขึ้นในสถานการณ์นี้ ผมเป็นคนที่รับผิดชอบมัน ดังนั้นมันไม่มีความสำคัญถ้าผมได้ถูกฆ่า

ปัญหาคือการโม๊กเอ็นของทามะมูชิรู้สึกดีและน่าทึ่งมาก มันมหัศจรรย์มาก แต่มันยากนิดหน่อยสำหรับผมที่จะทนมันทันทีหลังจากการน้ำแตก

นั่นทำไมผมอยากจะหยุดการโม๊กเอ็นของเธอ แต่ด้วยความแข็งแกร่งของผม ผมไม่สามารรถจะทำอะไรได้ เพิ่มเติมไปจากนั้น ทามะมูชิดูเหมือนจะหมกมุ่นอยู่กับการเคลื่อนไหว

ทามะมูชินั่นเป็นสาวที่เป็นโลลิที่ตัวเล็กกว่าริกกะ

สั้นๆ มันน่าโมโหที่จะยอมครับความเป็นจริงที่ผมถูกเอาชนะโดยพลังของสาวโลลิ มันเป็นเพียงประสบการณ์ที่น่าโมโห

ผมสมควรจะฝึกกล้ามเนื้อ

คือที่ผมคิด

「อารย้า เธอลืมตัว ม่าา มันเป็นครั้งแรกที่เธอดื่มอสุจิ ดังนั้นมันเลี่ยงไม่ได้ที่เธอจะเมากับมัน แต่เธอมีมารยาทที่ไม่ดี」

พูดสิ่งนั้น นานะฟูชิเดินอย่างเร็วและยองอยู่ข้างหลังทามะมูชิ

และจากนั้น――

「เอ้」

「อึน-ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟู่-♥」

ตามคำพูดที่น่ารักของนานะฟูชิ ทามะมูชิมีประสบการณ์กระตุกเพราะถึงจุดสุดยอดอย่างผิดปรกติ ระหว่างที่ยังมีปากเธออยู่ที่โคนของเอ็นผม

「เธอยังไม่ปล่อยเอ็นเค้าไป งั้น…อุริอุริ」

「อึน-ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟู่-♥ อึน-ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟู่-♥」

นานะฟูชิที่นั่งอยู่ข้างหลังทามะมูชิทำบางอย่างกับเธอ และทามะมูชิได้ถึงจุดสุดของซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับความเคลื่อนไหวของนานะฟูชิ

แม้ได้รับประสบการกระตุกที่ผิดปรกติและแอ่นหลังของเธอ ระหว่างที่ตาของเธอเป็นสีขาว เธอยังเกาะติดกับเอ็นผมด้วยปากของเธอ

「นี่มันมีปัญหา ดูเหมือนเธอมีเจตนาจะเกาะเอ็นเค้าเหมือนเธอเกาะด้วยชีวิต ชั้นเข้าใจว่าเธอรู้สึกยังไง แต่ผู้หญิงที่ดื้อดึงจะถูกเกลียดนะ」

「นฟฟู่-♥ นฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟู่-♥ มุ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย-♥」

เสียงร้องที่อู้อี้ได้เล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำ เสียงน้ำที่ถูกพ่นก็ผสมมาในเสียงร้องนั้นด้วย

「ชั้นเดาว่านิ้วมันไม่ดี มันช่วยไม่ได้ ไม่มีทางเลือกนอกจากชั้นต้องใส่แขนชั้นเข้าไป」

ตอบคำพูดของนานะฟูชิ ทามะมูชิกระตุกอย่างรุนแรง

ทันทีต่อมา――

「เอ่ออรย่า」

「!?」

ตัวของทามะมูชิเด้งในเวลาเดียวกันกับที่นานะฟูชิตะโกน และเสียง *ซูรุ* สามารถถูกได้ยิน

เอ็นของผมได้ไหลออกมาจากปากที่เล็กและเต็มไปด้วยน้ำลายของทามะมูชิ

ต่อมา หัวเอ็นของผมออกมาจากปากของทามะมูชิดังป๊อป และทามะมูชิได้งอหลังของเธอเหมือนกุ้ง

「คะฮ่ะ-♥」

ตาของทามะมูชิขาวและลิ้นเธอแล่บออกมาจากปาก ปล่อยน้ำลายไหล ทั้งหมดระหว่างที่ยืนด้วยเข่า และหลังงอไปข้างหลัง

「ฮิ้-♥ อุว้า-♥ อุว้าา-♥」

ฮิซูกิที่แดงอย่างสมบูรณ์ปิดปากเธอด้วยยสองมือ และดูเหมือนเธอส่งเสียงแหลมอย่างมี่ความสุขจากที่ไหนซักที่

「อ-โอ้ ชั้น ใส่หมัดเข้าไปเลยเหรอ……」

แยกตาของเธอกว้าง คาซะฮานะส่งเสียงที่ประหลาดใจ

ระหว่างนั้น อาซาฮินะที่นั่งเซสะอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า กระตุกและสั่น

ทามะมูชิที่ยืนบนเข่าของเธอกระตุกระหว่างที่ยังหลังงอเหมือนกุ้ง

และหว่างขาของเธอ คุณสามารถเห็นแขนน้อยของทามะมูชิยัดอยู่ข้างในมัน

ด้วยแขนนั้น เธอใช้มันเพื่อแทงเข้าไปในทามะมูชิ

ใช่ นานะฟูชิได้ใช้แขนเธอแทงเข้าไปในทามะมูชิ

เพราะน้องหนุของเธอเห็นได้ เธอไม่ได้แทงเข้าไปในน้องหนุของเธอ มันเป็นรูหลังจากนั้นไปหน่อย มันหมายถึงแขนของเธอเข้าไปในรูอื่นที่อยู่หลังน้องหนุของเธอ

พูดอีกอย่าง ตูดเธอ

ไม่เพียงแค่นานะฟูชิแทงหมัดเข้าไปในตูดของทามะมูชิ แต่มีครึ่งของแขนแทงเข้าไปข้างในด้วย

「งั้นในที่สุดเธอก็ปล่อย เฮ้อ ช่างเป็นมาสเตอร์ที่ปัญหาเยอะ」

พึมพำอย่างนั้น นานะฟูชิถอนหายใจและดึงแขนเธอออก

「ค่ะหยู้-♥」

ทามะมูชิได้ตาเหลือกขาวอย่างสมบูรณ์และลิ้นของเธอออกมาจากปากเธออย่างหลวมๆ กระตุกซ้ำๆ จากนั้นหล่นมาทางผม ผมรับทามะมูชิเข้ามาในแขนของผม

「ห๋า-?!」

ขณะที่ผมกอดทามะมูชิเพื่อที่ไม่ให้เธอหล่น เธอได้หายใจสั้นๆในความตกใจ

「ช-ชั้นทำอะไร……」

ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ว่าอะไรเกิดขึ้น มันดูเหมือนว่าความคิดของทามะมูชิอยู่ในความระส่ำระส่าย

「เธอไม่ยอมปล่อยเอ็นของซูซูฮาระ-ซามะ」

นานะฟูชิพึมพำขณะที่เธอยืนขึ้นจากการยอง ถอนหายใจในความโกรธเคืองจากนั้นมองทามะมูชิ

「บะ-บากะนา*! เธอจะบอกว่าชั้นเสียความรู้สึกของเหตุผลไปเหรอ?! หยุดพูดอะไรบางอย่างที่ไร้สาระนะ!」

TLN: บ้าน่า

「เธอพูดถึงเรื่องอะไรน่ะมาสเตอร์? ไม่ใช่เธอลืมตัวอย่างเป็นธรรมชาติหลังจากที่เธอตื่นเต้นเหรอ?」

ในอ้อมกอดของผม ทามะมูชิดูนานะฟูชิและตอบมันด้วยเสียงที่โกรธ แต่หลังจากที่นานะฟูชิซึโคมิผสมกับหน้าตาที่ว่างเปล่าของเธอ ทามะมูชิส่งเสียงครวญในความโมโห

「เธอจะทำอะไรหลังจากที่ลืมตัว เมื่อเธอเป็นคนพูดว่าจะสอนทุกคนเกี่ยวกับการบริการ? เธอหมายถึงเธอต้องระงับความต้องการของเธอเองและอุทิศตัวในการบริการคู่ของเธอ นั่นคือการบริการ」

「ช-ชั้นรู้นั่นน่ะ」

「แต่ชั้นพูดนี่เพราะเธอไม่รู้มันนะ」

ทามะมูชิพยายามที่จะโต้แย้งกับคำพูดของนานะฟูชิ แต่ถูกปิดปากอย่างรวดเร็วด้วยซึโคมิของเธอ

ผมลูบหัวของทามะมูชิ

ทามะมูชิมองผมด้วยตาสีเขียวมรกตขณะที่ผมลูบหัวเธอและสูดหายใจสะอื้น

เธอน่ารักมาก ผมอยากจะแหย่เธอตอนนี้

「อออุ ซูซูฮาระ-ซามะ~ นานะฟูชิทำตัวใจร้ายอ่ะ~♥」

ชิดตัวเธอเข้ามาหาผม ทามะมูชิพยายามที่จะประจบผม

ได้ยินทามะมูชิเปลี่ยนน้ำเสียงเหมือนผู้ชายจากปรกติเป็นน้ำเสียงผู้หญิง เป็นประกายไฟข้างในความซาดิสม์ของผม

「อ้าー！นี่มันอะไร!? แม้ว่าพูดมันอย่างภาคภูมใจว่าเธอทิ้งความเป็นหญิงไปแล้ว ทันทีที่มีชายเข้ามาที่ห้อง เธอเอามันทั้งหมดกลับคืนมา?! ชั้นผิดหวังกับเธอนะมาสเตอร์!」

เห็นทามะมูชิเปลี่ยนพฤติกรรมเธอกระทันหัน นานะฟูชิเริ่มตะโกนการบ่นของเธอ

「……ชั้นทำเธอกลับเป็นรูปแบบเดิมของเธอได้ตลอดเมื่อไหร่ก็ตามที่ชั้นต้องการ」

ติดตัวเธอมาใกล้ผม ทามะมูชิพึมพำ ได้ยินสิ่งนั้น นานะฟูชิกระตุกอย่างเร็วและปิดปากเธอ ทำทรงเกาลัดด้วยริมฝีปากเธอ

และจากนั้น――

「โอ้ย เฮ้อ มาสเตอร์! เอาจริงเหรอเนี่ย? เหมือนเดิมเลยนะ มาสเตอร์ไม่เคยเข้าใจมุขชั้นเลย!」

ด้วหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ตบทามะมูชิอย่างอ่อนโยน

มันเป็นทามะมูชิที่เปลี่ยนแมลงเอ็นเป็นมนุษย์ ดังนั้นมันมีเหตุผลที่เธอจะเป็นคนที่ทำให้เธอกลับไปไปรูปแบบเดิมได้ด้วย

「นานะฟูชิชอบที่จะอยู่ในรูปแบบมนุษย์มากกว่าแม้ว่าเธอเป็นแมลงเหรอ?」

คำถามที่น่าสงสัยเด้งเข้ามาในหัวผม ดังนั้นผมถามนานะฟูชิ ขณะที่ผมลูบหัวทามะมูชิต่อไป

「โอ้ ยังไงซะ มันดีกว่าที่จะอยู่ในรูปแบบมนุษย์ ชั้นได้ถูกใช้อยู่ตลอดเวลาเมื่อชั้นอยู่ในรูปแบบแมลง ทันทีที่เธอมีเวลา เธอพูดอย่างเดียวว่า “เอ็น เอ็น”」

「โชะ-!? เฮ้ นานะฟูชิ!」

「มากกว่านั้น เธอใช้ทั้งหกของมันตลอด เธอพูดบางอย่างแบบที่ให้ชั้นใส่มันสองอันเข้าไปในน้องหนุ และสี่อันในตูด แม้ว่าเธอมีตัวที่เป็นอมตะ เธอได้ทำอะไรที่บุ่มบ่าม ชั้นได้เบื่อมันแล้ว ชั้นได้วิ่งหนีออกจากบ้านหลายครั้ง มันเป็นชีวิตที่เศร้าสำหรับแมลงแบบชั้น เพราะชั้นได้ทำสัญญากับเธอ ชั้นได้ถูกพากลับมาตลอดด้วยพลังแมลง ชั้นมีมาสเตอร์หลายคนก่อนหน้า แต่นี่เป็นครั้งแรกสำหรับชั้นที่มีมาสเตอร์ที่ความต้องการทางเพศแรงขนาดนี้ ฟฟฟู่ ยาเระยาเระ-ซุ」

「หยุดเลย นานะฟูชิ! ชั้นเข้าใจแล้ว! ชั้นเป็นคนผิด! ชั้นขอโทษ! ดังนั้นอย่าพูดอะไรอีก!」

รู้สึกดั่งเธอได้ถูกทรยศโดยสหายใกล้ชิด ดูเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้ ทามะมูชิส่งเสียงของเธอ

อาา ไม่ดีเลย ผมทนมันไม่ได้อีกแล้ว

มาเอาเปรียบความจริงที่ว่านานะฟูชิโกรธแล้วแหย่ทามะมูชิเถอะ

「ม่าา ม่าา นานะฟูชิ หยุดรังแกเธอมากไปได้แล้ว」

ผมพูดกับนานะฟูชิระหว่างที่ลูบหัวทามะมูชิ

「แต-แต่ ชั้นอารมณ์เสีย เธอโยนความเป็นหญิงของเธอทิ้งไป “ชั้นไม่ต้องการอะไรอีกตราบใดที่เธอยังอยู่ที่นี่” คือที่เธอพูด ชั้นเลยสงสารเธอและทำหน้าที่ของชั้นเป็นคู่ของเธอ แต่ทันทีที่มีชายเข้ามา เธอแค่ปัดชั้นไปข้างๆ! ชั้นอะไรจะเกิดขึ้นกับงานหนักทั้งหมดที่ชั้นทำมาจนถึงตอนนี้ล่ะ?」

ผมสงสัยว่าเธอถูกใช้งานเกินไปมากแค่ไหน เน้นคำพูดของเธอ ดูเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้ เสียงของนานะฟูชิสั่นขณะที่เธอพูด

ปล่อยมันให้ชั้นนานะฟูชิ ปล่อยมันให้ชั้น

「ฟังดีๆนะ นานะฟูชิ มันโอเคที่จะรังแกเธอด้วยคำพูด แต่ถ้าเธอรังแกทามะมูชิ งั้นมันดีกว่าที่จะ――」

พูดสิ่งนั่น ผมมอบรอยยิ้ม และใช้มือซ้ายของผมจับเอวที่เยาว์วัยของทามะมูชิระหว่างที่มือขวาของผมเอื้อมไปจับก้นที่อวบของเธอ

และจากนั้น――

「ฟุเอ่ะะ?」

ทามะมูชิส่งเสียงที่โง่เง่า ทันทีต่อมา ทามะมูชิกระตุกในปฏิกิริยาตอบสนอง ตาของเธอเปิดกว้างและเธอแดงอย่างสมบูรณ์ที่หน้าของเธอ จากนั้นเธอหันไปทางอื่น

「ซู-ซูซูฮาระ♥ โชะ-♥ มะ-♥ คูนนนนนน-♥」

ทามะมูชิสั่น ส่ายหัวของเธอไปข้างๆและทุบหน้าอกผมเบาๆ ขณะที่เธอตอบในเสียงจีบที่หวาน

มือขวาของผมที่ยืดไปที่ก้นของเธอ พร้อมด้วยปลายของนิ้วชี้ ผมแหย่รูหลังของทามะมูชิ

แม้ผมมองไม่เห็นจากตำแหน่งนี้ ผมบอกได้ว่ามันเป็นรูหลังของทามะมูชิด้วยนิ้วของผม

เมือวาดวงกลมด้วยนิ้วของผมผ่านขอบของรูหลังของเธอ มันเริ่มขยายและขมิบอย่างโลภ

「ฟุนนน-♥ คูนนน-♥ ฮ๊าาาาน-♥」

เมื่อผมวาดโค้งไปที่ขอบรูหลังเธอ ทามะมูชิกระตุก เล็ดเสียงครางที่หวานจนทนไม่ได้

「ทามะมูชิ เธออยากจะให้ชั้นใส่เข้าไปในรูนี้มั้ย? อึ๋นน? เธอจะว่าไง?」

ยิ้ม ผมเรียกเธอ บิดตัวของเธอไปทั่วอย่างเจ็บปวด ทามะมูชิดูเหมือนเธอได้ทุกข์ทรมานและเธอมองผมด้วยสายตาที่มองขึ้นมา

「ช-ชั้นไม่รู้♥ ทำตามที่นายเห็นสมควรเลย♥」

ทุกครั้งที่ผมแหย่รูหลังเธอ ทามะมูชิบิดอย่างเจ็บปวด แต่ยังรักษาท่าทางที่ต่อต้านอยู่

「เข้าใจแล้ว」

พูดนั่น ผมจิ้มรูหลังของทามะมูชิด้วยนิ้วของผม

「อะฮ๊าาาาน-♥」

ทามะมูชิกระตุกและเล็ดเสียงครางที่หวานจากการโดนจิ้มในรูหลัง

ด้วยแรงนิดหน่อย นิ้วของผมจะสไลด์เข้าไปในรูหลังที่กระตุกของเธอแน่ ผมคิดว่ามันมีความยืดหยุ่นที่จะทำแบบนั้น เพราะผมเพียงแต่แหย่รูหลังเธอ มันได้ขยายเท่านี้แล้ว

「คุ่ฮิ้-♥ คุนนน-♥ คุนนนน-♥」

ทามะมูชิกระตุกระหว่างที่เธอบิดอย่างเจ็บปวดไปทั่ว ขณะที่เธอปล่อยเสียงครางที่หวานและมองผมด้วยตาสีเขียวมรกตที่มีน้ำตา โปรยเสน่ห์ผม

――ชั้นอยากให้นายใส่มันเข้าไปข้างใน♥ ชั้นอยากให้นายแทงสมาชิกที่หนาและยาวเข้าไปในตูดชั้นและทำชั้นอย่างรุนแรง♥

และ

อา ผมผิด ทามะมูชิไม่ใช่นจยา-โลลิ* ผมคิดว่ามันจะน่ารักแบบนั้น ดังนั้นผมใช้มันโดยจิตใต้สำนึก

TLN: นจยา nojya คำลงท้ายการพูดที่ใช้ตั้งแต่สมัยยุคเอโดะ จะพูดว่าทามะมูชิแก่

「คุ่ฮฮฮิ้-♥ อะฮ๊าาาาน-♥」

ผมใส่นิ้วของผมเข้าไปในรูหลังเธอเล็กน้องและดึงมันออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นทามะมูชิได้กระตุก และบิดอย่างเจ็บปวด ขณะที่เธอส่งเสียงครางที่หวาน

เธอได้คาดหวังกับมัน? แหย่รูหลังเธอและแค่ใส่ปลายของนิ้วเข้าไป เธอช่วยไม่ได้นอกจากจะรอคอยมัน?

งั้นชั้นจะสั่งการเธอ

โดยการสั่งการให้เธอทำอย่างที่ผมต้องการ ผมจะมอบข้ออ้างที่เธอจะเคารพผมอย่างไม่เต็มใจ

「ทามะมูชิ หันไป งอตัวไปข้างหน้าแล้วแหวกรูหลังเธอด้วยสองมือ มันคือคำสั่ง」

สั่งทามะมูชิ ผมสามารถเห็นเธอยิ้มได้เสี้ยววินาทีหนึ่ง เธอเธอกลับมาสีหน้าไม่พอใจของเธอทันที

「ถ-ถ้ามันเป็นคำสั่ง งั้นมันช่วยไม่ได้♥」

พองแก้มของเธอ เธอพึมพำในน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

ตามที่วางแผนไว้

อย่างไม่เต็มใจ ไม่เต็มใจมาก ทามะมูชิแยกตัวของเธอจากผม และเธอพยายามจะทำเก็บหัวใจเธอไม่ให้มันส่ายอย่างสิ้นหวัง เอาตัวไปยืนอยู่ข้างหน้า หลังเธอหันหาผม

จากนั้นเธองอหลังของเอง และพยายามจะทำตัวไม่สบายสุดขีด

ตรงหน้าผม รูหลังเยาว์วัยที่เปิดเผยอย่างสมบูรณ์ และล่างมันเป็นน้องหนุที่เรียบเนียนและลื่นไหล

รูหลังสีลูกพีชของเธอขยายและขยิบ บอกผมว่าให้ใสเอ็นของผมเข้าไปโดยเร็ว ข้างล่างนั่น คุณจะเห็นน้องหนุที่เด็กและเรียบเนียนของเธอ และข้างในน้องหนุของเธอ คุณจะเห็นกำแพงได้ขยับและขมิบไปทั่วด้วย ขณะที่เส้นที่ลามกของน้ำเหนียวๆ สามารถเห็นห้อยจากมันได้

「ทุกอย่างที่ชั้นต้องทำคือเปิดมันใช่มั้ย♥」

ทามะมูชิที่ต่อต้านเล็กน้อยนำมือทั้งสองของเธอไว้ข้างหลังเธอ ขณะที่เธองอตัวและเปิดมัน

ตูดเธอยืดออกและน้องหนุที่เปิดกว้างของเธอ

แม้ว่าเธอโลลิ น้องหนุที่น้ำยืดมันลามก แต่มันมีบางอย่างที่ลามกอย่างอธิบายไม่ถูกเกี่ยวกับรูหลังที่ถูกแหวกของเธอ

ผมสงสัยว่าการฝึกมากเท่าไหร่ที่ทำให้มันยืดหยุ่นขนาดนี้ จากสิ่งนั้น มันเน้นความบริสุทธิ์ของสีชมพูซีดที่น่ารัก

แม้ว่าเธอแกล้งทำเป็นบริสุทธิ์และไร้เดียงสา ความเป็นจริงที่มันถูกใช้งานหนักไม่เคยลบไปจากหัวผม

「ซัตเตะ」

นั่งอยู่บนเก้าอี้ผมกอดอกและเปิดขาของผม

「มันดูเหมือนทามะมูชิกลายเป็นวัตถุดิบใช้ชักว่าว นานะฟูชิ เธออยากให้ชั้นทำอะไร? เธออยากให้ชั้นแทงเอ็นเข้าไปในน้องหนุเธอมั้ย? ชั้นจะใส่มันไม่ว่ารูไหนที่เธอต้องการ」

「น๋า!?」

「เอ๋-♥」

จากคำพูดผม ทามะมูชิที่ได้เองอยู่ส่งเสียงตกใจ ระหว่างที่นานะฟูชิส่งเสียงของความสุขและความคาดหวัง

「อึ๋น? ทามะมูชิ มีอะไร?」

ยิ้มขณะที่ผมจับเอ็นของผม ผมเริ่มเหวี่ยงมันไปรอบๆ แม้ว่ามันได้น้ำแตกไปทีหนึ่งแล้ว มันได้แข็งดั่งหินและอยากที่จะแทง

ผมได้สั่งให้ทามะมูชิแหวกรูหลังของเธอตรงหน้าผม แต่ผมจำไม่ได้ว่าผมบอกว่าจะแทงเอ็นเข้าไปในมัน

ระหว่างที่ยังแหวกรูหลังของเธอโดยใช้สองมือ ทามะมูชิได้แดงอย่างสมบูรณ์ และตามีน้ำตา และเริ่มสั่นในความโกรธ

ผมสงสัยว่าเธอจะเริ่มบ่นหรือไม่แต่ แหย่รูหลังเธอด้วยนิ้วของผม และใส่ปลายของนิ้วเข้าไปข้างใน ทุกอย่างมันเกิดขึ้น “โดยพลการ” และเพราะทามะมูชิรู้สิ่งนั้น เธอไม่พูดอะไร อย่างที่วางแผนไว้! ผมยืดมือขวาของผมไปที่สีลูกพีช ที่มันขยายและขมิบ และใช้นิ้วชี้ของผมเพื่อแหย่ขอบมัน

「อึน-♥ อึนน-♥ อ๊าาน-♥」

ทามะมูชิที่บิดและกระตุกไปทั่วจริงๆแล้วได้เล็ดเสียงครางที่หวานออกมา แทนที่น้ำเสียงที่เหมือนผู้ชายปรกติของเธอ

ทามะมูชิได้เล็ดเสียงครางต่อ และด้วยหน้าของเธอที่มันแดงขนาดนั้นอยู่แล้ว มันแดงกว่าเดิม ดูเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้ และปิดริมฝีปากเธออย่างแน่น

ทิ้งความเป็นผู้หญิงของเธอ น่าจะเป็นเหตุผลที่ทำไมทามะมูชิพูดในวิธีที่เหมือนผู้ชาย แต่อย่างชัดเชน สีหน้าที่ผู้หญิงขึ้นมาบนหน้าเธอ และดูเหมือนว่าเธออายจนถึงจุดที่ว่าเธอจะตายจากมัน

อาา นี่ดี นั่นทำไมการแหย่เธอมันคุ้มค่ากับความพยายาม

「ฟุฟุ♥ มันโอเคจริงๆเหรอที่ชั้นเลือกรูไหนก็ได้ทเอ็นของซูซูฮาระ-ซามะจะเข้าไปในตัวชั้น?♥」

มองดูทามะมูชิปิดริมฝีปากเธออย่างแน่น นานะฟูชิหัวเราะเยาะ และวางนิ้วชี้ไปบนริมฝีปากเธอ เธอเหมือนเธอลังเลและตกอยู่ในห้วงความคิด จากนั้นชำเลืองมองทามะมูชิ

「งั้นชั้นจะชอบมันถ้านายใส่มันเข้าไปในรูหลังชั้นและทำชั้นอย่างแรงด้วยมัน♥」

ระหว่างที่มอบสายตาที่มีเสน่ห์และจีบให้ทามะมูชิ ยั่วยุทามะมูชิ นานะฟูชิพึมพำขณะที่เธอได้คิดเกี่ยวกับมัน

「คุ-♥」

ระหว่างที่ถูกตัดสินด้วยแมลงที่ถูกสร้างโดยบรรพบุรุษของเธอ ทามะมูชิครวญออกมาในความอารมณ์เสีย จากกำแพงด้านในของน้องหนุที่สีชมพูแซลม่อน มีน้ำที่ลื่นอยู่

น้ำน้องหนุที่สร้างออกมาจากน้องหนุแมลงของเธอได้เริ่มไหลออกมา

เธอค่อนข้างเป็นเด็กน้อยมาโซคิสม์

ผมได้เริ่มชอบเธอมากกว่าก่อนหน้า มาแหย่เธอจนเธอร้องไห้เถอะ

「ฟุฟุ♥ ชั้นตัดสินใจแล้ว♥」

นานะฟูชิเช็ดนิ้วของเธอไปบนแก้มของทามะมูชิ ที่ได้เหงื่อออกอย่างเยอะ และเลียนิ้วของเธอแล้วมองผม

「อย่าประเมินชั้นต่ำไปนะ♥ ชั้นจะไมใส่มันเข้าไปในน้องหนุของชั้นหรือตูดของชั้น♥ ชั้นจะบริการมันด้วยปากของชั้น」

พูดสิ่งนั้น นานะฟูชิเดินมาที่ผมและคุกเข่าระหว่างทามะมูชิและผม จากนั้นฝังหน้าของเธอเข้ามาที่หว่างขาของผม

ทันทีต่อมา――

「โอ่ะฟุ-！？」

ผมไม่เข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้น

มันรู้สึกเหมือนเอ็นของผมได้ถูกกลืนโดยสไลม์เหนียวๆ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยรู้มาก่อน

เอ็นของผมได้ถูดดูดอย่างไม่จบไม่สิ้นด้วยเสียง *นุ่ชุ่* เสียงน้ำที่ชั่วร้ายอย่างสูงได้สะท้อนมาจากการโม๊กเอ็นของเธอ

เกิดอะไรขึ้น?

นานะฟูชิยัดเอ็นของผมเข้าไปในปากเธอ ผมรู้เรื่องนั้น แต่ที่มัน――

มันไม่ใช่การโม๊กเอ็นของมนุษย์

ทำเสียง *กุปุ* นานะฟูชิกลืนเอ็นผมตลอดทางถึงโคน จากนั้นเริ่มดูดมัน ทำเสียงน้ำที่เปียก จากนั้นเธอยกหัวของเธอขึ้น

「คคคุ-」

แม้ว่าผมถูกดูดอย่างรุนแรง ผมไม่รู้สึกถึงเสี้ยงของความเจ็บ แทนที่จะอย่างนั้น ผมถูกโจมตีโดยการโจมตีแห่งความรู้สึกดี

จากนั้นเธอแยกปากของเธอจากหัวเอ็นของผม ทำเสียงป๊อป

「มันเป็นยังไง♥ ชั้นเป็นแมลง ชั้นไม่มีความจำเป็นต้องหายใจ♥ และชั้นเปลี่ยนทรงข้างในปากชั้นได้อย่างอิสระ♥ นั่นทำไมชั้นทำอะไรบางอย่างแบบนี้ได้♥」

พูดสิ่งนั้น นานะฟูชิลดหัวของเธออีกครั้ง และดูดหัวเอ็นผมไปถึงโคนในทีเดียว จากนั้น ผมได้ถูกโจมตีโดยความรู้สึกดีจำนวนมหาศาล――

「คคคุ-」

นี่แน่นอนว่าเป็นบางอย่างที่มนุษย์ไม่สามารถจะทำได้

เนื้อของคอเธอพันกับหัวเอ็นผมและเริ่มขยับ

มากกว่านั้น ปลายของหัวเอ็นได้ถูกปกคลุมโดยเมือกและได้ไปโดนกับกำแพงเนื้อที่ยืดหยุ่น

นั่นใช่แล้ว นั่นเป็นที่ที่คอของนานะฟูชิ “จบ” เหมือนทางเข้ามดลูกข้างในช่องคลอด จริงๆแล้วมันมี “จุดจบ” ในคอของนานะฟูชิ

นั่นเป็นที่ที่ผมชนอยู่

「จยุโป่ะ-♥ จยุบุ-♥ จยุโป่ะ-♥ จยุบุ-♥ จยุโป่ะ-♥ จยุบุ-♥」

「คคคคุ-」

นานะฟูชิเริ่มส่ายหัวของเธออย่างแรง

ถ้านานะฟูชิยกหัวของเธอขึ้น เนื้อที่ห่อหัวเอ็นผมก็ได้ถูกดึงขึ้นไปโดยการดูดด้วย ถ้านานะฟูชิได้ลดหัวลง งั้นหัวเอ็นของผมจะถูกกลืนลึกเข้าไปข้างในเธอ และปลายของเอ็นจะไปชนกับกำแพงที่ยืดหยุ่นที่จุดจบของคอเธอ

ความรู้สึกดีของเนื้อเธอที่กลืนเอ็นผม ความรู้สึกดีที่เนื้อเธอได้ถูกับเอ็นผม และความรู้สึกดีที่เนื้อของเธอได้ดูดเอ็นผม

นานะฟูชิได้พูดว่าเธอไม่จำเป็นต้องหายใจผ่านปากและจมูกของเธอ และผมบอกได้จากการดูดที่ต่อเนื่อง

มากกว่านั้น แม้ว่ามันไร้เหตุผลสิ้นดี เมื่อหัวเอ็นของผมได้ไปชนจุดจบ เนื้อได้เข้ามาที่รูฉี่ผมด้วย

การโม๊กเอ็นนี้ไม่ใช่การโม๊กเอ็นของมนุษย์ ไม่มีทางที่มันเป็นไปได้

ความรู้สึกดีนำผมไปหาความบ้าคลั่ง แต่จากนั้นตาผมหยุด เมื่อผมเห็นรูหลังของทามะมูชิ

ถูกโจมตีต่อเนื่องโดยคลื่นลูกใหญ่ของความรู้สึกดี ผมที่ทำอะไรไม่ถูกได้หาที่ระบายอะไรซักอย่าง และจบที่การใส่นิ้วเข้าไปที่รูหลังของทามะมูชิและกระตุ้นข้างในเธออย่างรุนแรง

「มุ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย-♥」

คุณแทบจะบอกได้ว่าการกระทำของผมมันแค่ผมระบายความโกรธของผม และจากสิ่งนั้น ทามะมูชิได้ส่งเสียงร้องที่เหมือนสัตว์ป่า และได้กระตุกอย่างรุนแรงและได้น้ำแตกฉี่ออกมาทั่วพื้นห้องน้ำ

ระหว่างนั้น นานะฟูชิได้ส่ายหัวของเธอต่อและโจมตีหัวเอ็นผมด้วยความรู้สึกดี

มันถึงจุดที่ว่าผมแตกตอนไหนก็ได้ไปแล้ว แต่ความรู้สึกดีมันแรงเกินไปถึงจุดที่ว่ามันไม่ปล่อยให้ผมน้ำแตก

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้เกี่ยวกับความจริงที่ว่ามนุษย์จะอาละวาด หลังจากที่ได้มีประสบการณ์ความรู้สึกดีที่จินตนาการไม่ได้

ผมกระตุ้นข้างในของรูหลังทามะมูชิอย่างไร้ปราณีด้วยแรงผลักดัน

หลังจากที่ได้มีสามนิ้วกระตุ้นรูหลังของทามะมูชิ ผมแทงที่เหลือเข้าไปข้างใน พูดอีกอย่าง ผมได้มีทั้งหมัดของผมแทงทะลุเข้าไปในรูหลังเธอ

ด้วยรูหลังของทามะมูชิที่ขยายอย่างผิดปรกติ มันกลืนทั้งหมัดของผมและทำเสียง *โก่ะโป่ะ*

หลังจากนั้น ผมได้ใส่แขนผมเข้าไปข้างในด้วยเช่นกัน และแทงแขนของผมเข้าออกอย่างไร้ความปราณีที่รูหลังของเธอ

เสียงก้อง *โกริโกริ* สามารถได้ยินลึกเข้าไปข้างในรูหลังของทามะมูชิ

「อะฮิ้โอออออออออออออออออออออออออ่-♥゛」

หมัดของผม ไม่ต้องพูดถึง แขนของผมได้ถูกใส่เข้าไปข้างในเธอ และได้แทงเข้าออกอย่างไร้ปราณี จากการมองดูมัน สาวน้อยได้สร้างเสียงร้องเหมือนสัตว์ป่าจากที่ไหนบางที และเหมือนก๊อกน้ำพัง เธอได้ฉี่และน้ำแตกไปทั่วพื้นห้องน้ำ และได้กระตุกอย่างผิดปรกติ

「คุโออออ้-」

ทำลายขีดจำกัด และทำลายขีดจำกัดที่อยู่เหนือขีดจำกัดนั้นไปอีก และได้ทำลายขีดจำกัดที่อยู่เหนือขีดจำกัดของขีดจำกัดนั้นไปอีก

เหมือนเครื่องบินเจ็ทชนความเร็วเสียงและชนกำแพง บางอย่างเหมือนจะแตกออก

เหมือนพยายยามที่จะเป็นพยานกับสิ่งนั้น นานะฟูชิลลดหัวของเธอ เอาปลายของหัวเอ็นผมแทงกำแพงเนื้อของเธอ

เอ็นของผมได้ติดอย่างมั่นคงกับกำแพงเนื้อ การที่มีเนื้อเข้าไปดูดข้างในรูฉี่ มันได้สร้างเสียงดูดอย่างดังขณะที่เธอดูดมัน

อสุจิของผมที่วิ่งขึ้นรูฉี่ทั้งหมดได้ถูกดูดขึ้นไปถึงบนสุด ขณะที่ผมได้รับประสบการณ์ความรู้สึกดีที่ไม่ทราบได้ ที่ทำให้ผมคิดว่าผมจะหมดสติอย่างจริงจัง

มันรู้สึกดั่งน้ำทุกเศษเสี้ยวได้ถูกดูดออกไปจากตัวผม

ดูดอสุจิที่เหลือจากรูฉี่ผมและคะยั้นคะยอให้ตัวของผมฉี่

ฉี่ยิงออกมาระหว่างที่นานะฟูชิหายใจอสุจิผมเข้าไป

หลังจากที่ผมเสร็จการฉี่ นานะฟูชิดูดหยดสุดท้าย และเมื่อเธอยกหัวขึ้น เอ็นของผมออกมาจากปากเธอ ทำเสียงป๊อป แลบลิ้นเล็กๆสีแดงของเธอออกมา เธอลูบไล้หัวเอ็นผมอย่างอ่อนโยนด้วยมันแลมองผม มอบรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ให้ผม

นานะฟูชิไม่สูดหายใจแม้แต่ครั้งเดียว

ถ้าซัคคิวบัสมีตัวตนจริงๆ งั้นมันต้องเป็นอะไรอย่างนานะฟูชิแน่นอน

ขณะที่ผมคิดอย่างนั้น ผมยังมีแขนของผมฝังเข้าไปอยู่ในรูหลังของทามะมูชิซึ่งส่งเธอไปสวรรค์

หลังจากจบผลงานของเรา คนต่อไปที่ร่วงหลังจากริกกะคือทามะมูชิ

ทามะมูชิที่มีแขนของผมอยู่ข้างในรูหลังเธอ และหมดสติจากการที่ผมแทงแขนของผมเข้าและออก ได้ใส่หน้าที่เลอะเทอะ แต่พอใจ

ตรงกันข้ามกัน ฮิซูกิได้ซีดและสั่นจากการเห็นมัน

「อุว้าาาาาาาาาน- บริการมันสมควรจะยากขนาดนี้เหรอออออออ อ๊าาาาาาาาาาาา-」

เธอได้ปิดหน้าของเธอด้วยสองมือและร้องไห้

「ใจ-ใจเย็นฮิซูกิ! เมื่อกี้นี้แน่นอนว่ามันเป็นบางอย่างที่ระดับสูง！ มันปรกติที่เธอจะทำมันไม่ได้！ ชั้นคิดว่านะ！」

คาซะฮานะจับไหล่ของฮิซูกิที่นั่นเซสะบนพื้นห้องน้ำและได้ปิดหน้าเธอระหว่างร้องไห้ ขึ้นเสียงของเธอและเขย่าฮิซูกิไปข้างหน้าข้างหลัง

จากนั้นคาซะฮานะได้ซีด หูสัตว์ของเธอได้ห้องลงและขนฟูของเธอก็ตกด้วย

ทามะมูชิและนานะฟูชิ ระดับของทักษะของเธอสูงอย่างคาดไม่ถึง โดยเฉพาะเทคนิคของนานะฟูชิ ของเธอมันเหนือกว่ามนูษย์

หลังจากที่ได้แสดงให้พวกเธอดูและบอกให้พวกเธอลองทำมัน จะเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้ ถ้าพวกเธอสามารถที่จะทำมันได้ งั้นมันจะน่ากลัวจริงๆ

「โกเมนนาไซ- โกเมนนาไซซซซซ-* ชั้นโกหกเกี่ยวกับความจริงที่ว่าชั้นใช่สติร่วมกันกับอาซาฮินะ-ซังไม่ได้ ควมจริงคือชั้นทำได้ แต่ชั้นอยากจะมีเซ็กส์กับโมตะ-คุงชั้นเลยโกหกกก อ๊าาาาาาาาาาา-」

TLN: ขอโทษ

ฮิซูกิได้น้ำตาแตกขณะที่เธอสารภาพ

อย่างที่คาดได้

คู่ของเธอมันคืออาซาฮินะ ดังนั้นบางทีเธออาจจะไม่สามารถใช้สติร่วมกันกับเธอได้จริงๆ คือที่ผมคิด แต่ผมก็ยังถือความคิดที่ว่าเธอโกหกและแค่อยากจะหาทางมีเซ็กส์กับผม

ม่าา ยังไงซะผมได้รับความเป็นไปได้เข้ามาพิจารณาเมื่อผมยอมรับฮิซูกิ ผมเลยไม่มีแผนจะวิจารณ์เธอ

ยังไงซะ ถ้าให้พูดความจริง การโม๊กเอ็นของนานะฟูชิได้รู้สึกดีเกินไปและผลของมัน ความมุ่งร้ายของผมได้ถูดดูดไปพร้อมกับอสุจิของผม ผมเลยจะไม่โกรธเวลาไหนเร็วๆนี้

นี่มันเรียกว่าโหมดนักปราชญ์

ผมตอนนี้ยกโทษอะไรก็ได้

「ซู-ซูซูฮาระ-ซามะได้โปรดยกโทษให้ฮิซูกิ」

「อึน ชั้นยกโทษให้เธอ」

「เธอได้ถูกขับเคลื่อนโดยความใคร่ของเธอ เพราะเธอคิดเกี่ยวกับซูซูฮาระ-ซามะ」

「อึน ชั้นรู้」

「พูดว่าเธอไม่ถือเจตนาที่ไม่ดีอาจจะเป็นการโกหก แต่ความต้องการของเธอมันคงความบริสุทธิ์ไว้ มันเป็นเพราะเธอได้คิดถึงนายตลอดเวลาอย่างสุดใจ นั่นคือที่ความใคร่ของเธอได้งอกขึ้นมา」

「ชั้นไม่ได้ไม่ชอบคนแบบนั้น」

「ดังนั้น ได้โปรด ได้โปรดยกโทษให้ฮิซูกิ」

「ไม่ เหมือนที่ชั้นพูด ชั้นยกโทษให้เธอ」

「เพราะมันมาถึงจุดนี้ งั้นชีวิตนี้――อึ๋น?」

คาซะฮานะประจบประแจงแทนฮิซูกิ แม้ว่าผมบอกว่ายกโทษให้ฮิซูกิแล้ว เธอยังขอโทษต่อ จากนั้นดูเหมือนเธอจะทำกันเซ็ปปูกุ*ด้วยเจตนาของเธอ เธอยกหน้าของเธอขึ้นและเอียงหัวของเธอ

TLN: คว้านท้อง

「ม-เมื่อกี้นี้ ชั้นได้ยินว่านายยกโทษให้เธอเหรอ?」

「ชั้นพูด ชั้นพูดว่าชั้นยกโทษให้เธอ เธอไม่ได้ฟังชั้นผิด」

เมื่อผมตอบคำถามของคาซะฮานะ ที่ยังเอียงหัวของเธออยู่ ตาของคาซะฮานะถูกแทนที่ด้วยจุด

ฮิซูกิพยายามจะหลอกผมหลายครั้งจนถึงตอนนี้ และครั้งนี้ เธอได้โกหกผมด้วย นั่นทำไมผมโกรธอย่างสุดขีด น่าจะคือที่คาซะฮานะคิด

อย่างไรก็ตามผมอยู่ในโหมดนักปราชญ์ตอนนี้ ผมได้เป็นอิสระจากความต้องการทางโลก นักปราชญ์ที่ถึงจุดการตรัสรู้

「ชั้นรู้ว่าฮิซูกิซุ่มซ่าม เธอได้ผ่านจุดหนึ่งที่รู้ว่าเธอจะบอกความรู้สึกเธอยังไงแล้ว ฮิซูกินั้นเทียบได้ว่าเป็นมนุษย์มากกว่าก่อนหน้า แต่ฮิซูกิก่อนหน้าและฮิซูกิตอนนี้เป็นคนเดียวกัน เธอเปลี่ยนจากปลายนึงไปถึงอีกที่นึงจริงๆไม่ได่ง่ายๆใช่มั้ย? ยังไงก็ตาม ฮิซูกิได้พยายามที่จะเปลี่ยน ไม่มีเหตุผลที่จะไปเกลียดคนที่พยายามทำอย่างนั้น」

คาซะฮานะได้ชะงักจากคำพูดผมและถามอย่างตะลึง

ฮิซูกิเหมือนเด็กผ่านการสู้กับอาซาฮินะมันทำให้เธอเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แต่เธอยังเด็กอยู่

ไม่ เธอได้ซื่อสัตย์กับความรู้สึกเธอมากกว่า ดังนั้นเธออาจจะเป็นเด็กมากกว่าก่อนหน้า

อย่างไรก็ตาม จบความเห็นต่อฮิซูกิก่อนหน้านี้ ผมเรียนรู้ที่จะเดินหน้าต่อ

แต่การเดินหน้าต่ออาจจะนำผมไปให้ล้ม

ถ้าคุณนั่งลง งั้นคุณสะดุดล้มไม่ได้ หลังจากที่ได้ประเมินและเลี่ยงทุกอย่าง งั้นมันไม่มีอะไรที่ให้ต้องกลัวอีก

ตรงกันข้ามกัน ถ้าคุณยืนและเดิน คุณไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คุณจะสะดุดหรือไปชนกำแพง

แต่ฮิซูกิโอเคตอนนี้

บางทีฮิซูกิได้ไปชนกับกำแพงที่ใหญ่ที่สุดและแข็งแรงที่สุดไปแล้ว ในชีวิตของเธอ

กำแพงที่เรียกว่าอาซาฮินะ

เธอได้เผชิญหน้ากับกำแพงตรงๆ และสู้มันด้วยพลังทั้งหมดของเธอ และแพ้มัน แต่สามารถที่จะยืนกลับมาบนเท้าของเธอได้

จากวันนี้ต่อไป ไม่ว่าเธอจะล้มอีกกี่ครั้ง เธอจะสามารถยืนกลับมาที่เท้าของเธอได้

นั่นคือ เพราะผมอยู่ในโหมดนักปราชญ์ ผมได้ตรัสรู้

คิดเกี่ยวกับมัน ฮิซูกิยืนขึ้นและพยักหน้ารัวๆ ระหว่างที่ร้องไห้ จากนั้น เมื่อเธอมุ่งหน้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าและนั่งตรงหน้าอาซาฮินะที่ยังเซสะอยู่――

「ชั้นจะไม่ขอโทษเธอ」

พูดสิ่งนั้น เธอดันหน้าผากของเธอหาอาซาฮินะ

ทันทีต่อมาแสงที่อ่อนโยนออกมาจากฮิซูกิและเข้าไปหาอาซาฮินะ

ยืนขึ้น ฮิซูกิหันกลับมาและมองผม จากนั้นเธอวางมือขวาไว้บนหน้าอกเธอ และทำสีหน้าเธอแน่นๆ

「ทั้งหมดเพราะชั้นรักโมตะคุง-! ชั้นจะทำให้นายเป็นของชั้นอย่างแน่นอน-!」

หลังจากที่ตะโกนเธอออกมา ฮิซูกิหายใจออกมาทางจมูกของเธอและมองผมด้วยสีหน้าที่ไม่เคารพ

แต่เพราะเธอพองอกของเธอออกมา ผ้าเช็ดตัวที่พันตัวเธอหลวมและตกไปอยู่ที่พื้นห้องน้ำ

ตัวที่เปลือยของเธอเห็นได้เต็มตา

แม้ว่าทามะมูชิและนานะฟูชิได้แบนสุดยอด พวกเธอเป็นโลลิสวย ริกกะและคาซะฮานะเป็นโลลิสวยที่หน้าอกดี

ใช่ มีโลลิทุกที่เลย

ด้วยนั่น ตัวเปลือยที่ตระการตาของฮิซูกิเป็นสิ่งที่เลิศที่สุดในความงดงามทางกาย

ผมดำเงาเหมือนแล็คเกอที่ยาว ด้วยกันกับตัวที่สูง และผิวขาวที่เหมือนหิมะ

ต้นคอที่บางของเธอและกระดูกไหปลาร้าที่โดดเด่น นั่นทั้งหมดมีโครงสร้างที่สมบูรณ์แบบ แม้อย่างนั้น เธอมีก้อนเนื้อที่ไร้ประโยชน์สองก้อน ซึ่งกระตุ้นความกระสันของชาย เอวที่บางของเธอตรงกันข้ามกันเนื้อใหญ่สองก้อน และถ้าคุณมองลงไปข้างล่างอีก คุณสามารถเห็นก้นที่โค้งอวบของเธอและขาที่ยาวและแน่นของเธอ

ตอนนี้เป็นฤดูที่เธอสุกงอมมากที่สุด

วางมือขวาไว้บนสะโพกของเธอระหว่างที่พองอกออกมา หน้าของฮิซูกิไฟลุกทันทีและจากนั้น――

「อิย้าาาาาาาาาาาาา-! ชั้นได้ถูกเห็นโดยโมตะ-คุง อ๊าาาาาาาาาา-!」

ปิดตัวของเธอด้วยสองมือ เธอกรีดร้องและวิ่งหนีไป

เธอบ้าเกี่ยวกับการอยากจะทำเรื่องลามกกับผม แต่ดูเหมือนมันเป็นไปไม่ได้สำหรับตอนนี้

ม่าา แต่มันน่ารักนะ

「คาซะฮานะ ตามเธอไป」

「ห๋า？」

「มันโอเคถ้าเธออายและลนอยู่ในบ้าน แต่มันจะเป็นปัญหาถ้าเธอวิ่งออกนอกประตู ถ้าชั้นไล่ตามเธอเธอจะวิ่งออกนอกประตู」

「น-แน่นอน！」

คาซะฮานะส่งเสียงที่งี่เง่า แต่หลังจากได้ยินคำอธิยายของผม ไม่มันใจว่าเธอเข้าใจมันได้หรือไม่ คาซะฮานะวิ่งออกไปจากห้องน้ำ และผ้าของเธอได้หลุดออกมาด้วย

คาซะฮานะ อย่าลืมว่าเธอก็เปลือยด้วย

ผมโอบกอดริกกะที่หลับ และนานะฟูชิได้ดูแลทามะมูชิที่สลบ จากนั้นผมมีเจตนาที่จะออกจากห้องน้ำ ผมจำธุระเล็กน้องบางอย่างได้ จับริกกะด้วยมือหนึ่ง ผมได้หยิบผ้าเช็ดตัวจากชั้นวางและโยนมันไปที่กำแพง

ผ้าเช็ดตัวได้ตีไปบนหัวของอาซาฮินะที่ไม่แม้แต่จะสะดุ้ง

「มันเป็นจินตนาการของชั้น หรือชั้นได้ยินบางคนใช้มือขวาเพื่อช่วยตัวเองด้านหลังของพวกเธอและได้ทำเสียงที่เลอะเทอะ จากการที่เห็นชั้นแหย่รูหลังของทามะมูชิ?」

เมื่อผมพึมพำไม่ใช่กับใครเป็นพิเศษ อาซาฮินะได้กระตุกใต้ผ้าเช็ดตัว

「ชั้นจะไม่บอกว่ามันใคร แต่ถ้าเธอแหย่รูหลังเธอและทำพื้นเลอะด้วยน้ำน้องหนุที่มันเยิ้มอยู่ระหว่างที่ช่วยตัวเอง งั้นเธอต้องทำความสะอาดมันเองใช่มั้ย?」

พึมพำสิ่งนั้น ผมได้เดินไปสู่อาซาฮินะและยองอยู่ตรงหน้าเธอ

อาซาฮินะสั่นภายใต้ผ้าเช็ดตัว

ระหว่างที่ถือริกกะด้วยมือซ้าย ผมนำหน้าผมเข้าไปใกล้หูเธอและยื่นมือขวาไปที่ก้นเธอ และขณะที่ผมลูบตูดเธอผ่านกระโปรง――

「ชั้นรักซูซูฮาระ-คุง ชั้นเป็นหมูมาโซคิสม์ที่ร้องอู้ดๆอย่างดังเมื่อซูซูฮาระ-คุงทำรูหลังชั้น ชั้นจะทำทุกอย่าง ดังนั้นได้โปรดเตะชั้นและเอาใจชั้น ถ้าเธอพูดอย่างนั้น งั้นชั้นไม่ถือที่จะทำรูหลังเธอ」

ขณะที่ผมลูบไล้ก้นของอาซาฮินะผ่านกระโปรง และใช้นิ้วผมเพื่อกดรูหลังเธอ ผมยิ้มระหว่างที่กระซิบใส่หูเธอ

ยังใส่ผ้าเช็ดตัวไว้ที่บนหัวเธอ อาซาฮินะสั่นหนักขึ้นและเงียบต่อ

ยิ้มให้จมูกอาซาฮินะ ผมยืนขึ้นและออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

คือทีผมอยากจะให้เธอคิด แต่แทนอย่างนั้น ผมกลับไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าและซ่อนข้างหลังกำแพงและเฝ้าดูสถานการณ์

อาา เอ็น ถ้าผมมีพลังงั้นผมก็สามารถจะดูว่าอะไรเกิดขึ้นข้างในได้อย่างง่ายๆ

หลังจากที่รอซักพัก อาซาฮินะที่นั่งเซสะได้เริ่มขยับ ยังมีผ้าเช็ดตัวอยู่บนหัวเธออยู่

อาซาฮินะหยิบผ้าเช็ดตัวและกดไปที่จมูกเธอ อันที่ผมโยนไปให้เธอ สูดกลิ่นทั้งหมดจากมัน

「ม-มันได้ถูกทำให้สกปรก แม้ว่ามันเป็นบ้านคนอื่น……」

อาซาฮินะได้คุกเข้าสี่ขาและผมเห็นแองจากที่เธอนั่ง หน้าของเธอได้แดงอย่างสมบูรณ์และมีน้ำตาในตา จากนั้นเธอเริ่มเช็ดพื้นด้วยผ้าเช็ดตัว

ควายผมได้ฟื้นทันทีและยืนขึ้นขณะที่มันเต้นเป็นจังหวะ

อาา ผมรู้สึกไม่พอกับการเห็นอาซาฮินะเช็ดที่เธอทำเละระหว่างที่เธอกำลังจะร้องไห้

「ได้โปรดปล่อยมันให้ชั้น♥」

ทันใดนั้นผมได้ยินเสียงที่น่ารัก

ต่อมา หัวเอ็นของผมได้เข้าไปในบางสิ่ง

นานะฟูชิที่ได้แบกทามะมูชิ วางทามะมูชิไว้ที่พื้นพิงกำแพง ยืนด้วยเข่าของเธอและเริ่มโม๊กเอ็น

ช่างเป็นสิ่งที่มีประโยชน์

อาซาฮินะสะอื้นขณะที่เธอทำความสะอาดที่เธอทำเละโดยใช้ผ้าเช็ดตัว

มันเป็นเพราะไม่มีใครดูอยู่ เธอได้เปิดเผยฝั่งที่อ่อนแอของเธอ

ด้วยภาพที่ “กระตุ้น” นั้นและใส่การโม๊คเอ็นที่เหนือมนุษย์เข้าไป ผมแตก

—————————————————————

ซูซูฮาระ 「อย่างที่คาด ชั้นเดาว่ายุคนี้เป็นของนจยา-โลลิ」

ริกกะ 「นจยา！」

คาซะฮานะ 「เอ๋？โนะ-นจยา？」

ฮิซูกิ 「นจยา เดสุ！」

ทามะมูชิ 「นจยา ดาโซ่ย！」

นานะฟูชิ 「นจยา-ซุ！」

อาซาฮินะ 「ฟุ่นนน-……จยา」

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

ขอบคุณสำหรับเงิน 10 บาท

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord