เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 151

ตอนที่ 151 ความตึงเครียด

ความเชื่อซูฟ่านของฉินเสี่ยวหยุนก็เป็นสิ่งหนึ่ง แต่ความกังวลใจก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

เธอเดินไปมาอยู่ในห้องนั่งเล่นก่อนจะนั่งลงอีกครั้ง

แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จับโทรศัพท์และจ้องไปที่หน้าจอ

หลังจากที่หลินจูช่วยซูฟ่านเตรียมน้ํา เธอก็ไปเตรียมอาหารมื้อเย็น

เธอมีประโยชน์เพียงเล็กน้อยในการดําเนินเรื่องนี้ สิ่งเดียวที่เธอทําได้คือช่วยคนสองคนที่สามารถทําการลงทุนได้

เสียงทําอาหารจากห้องครัวทําให้หัวใจของฉินเสี่ยวหยุนหงุดหงิดมากขึ้น

เธอต้องการคุยกับใครสักคนอย่างด่วน

แต่มันผิดเล็กน้อยที่จะคุยกับหลินจูเกี่ยวกับความวิตกกังวลนั้น เพราะหลินจูไม่เข้าใจอะไรเลย ตอนนี้หลินจู เชื่อในซูฟ่านอย่างสมบูรณ์ และเธอก็ไม่รู้สึกเสี่ยงใด ๆ

เธอปิดโหมดห้ามรบกวนของโทรศัพท์ จากนั้นก็มีสายที่ไม่ได้รับหลายสิบสายปรากฏขึ้น

ฉินเสี่ยวหยุนตรวจสอบสายที่ไม่ได้รับ และสายอื่นก็โทรเข้ามา

ผู้โทรเป็นเพื่อนของฉินเสี่ยวหยุน

“เสี่ยวหยุนเธอยังชอร์ตหุ้น Yida Group อยู่หรือเปล่า”

อีกฝ่ายเป็นคนให้ฉินเสี่ยวหยุนยืมเงิน เมื่อเห็นว่าฉินเสี่ยวหยุนยังคงชอร์ตหุ้นอย่างบ้าคลั่งในขณะนี้ อีกฝ่ายก็อดกังวลไม่ได้

ไม่ใช่ว่าฉินเสี่ยวหยุนไม่สามารถจ่ายเงินคืนได้ แต่ในฐานะเพื่อน เธอรู้การเดิมพันระหว่างฉินเสี่ยวหยุนและ รอบครัวของเธอ

หากมันพังในครั้งนี้ ผลกระทบต่อฉินเสี่ยวหยุนอาจเลวร้ายมาก

“ใช่”

น้ําเสียงของฉินเสี่ยวหยุนฟังดูเย็นฉา เธอไม่ได้โกรธอะไรเพื่อนของเธอจริง ๆ แต่เธอกลับรู้สึกหงุดหงิด

“ทําไมล่ะ หยุดการสูญเสียและถอนตัวตอนนี้ยังทันเวลานะ แน่นอนว่าฉันไม่กลัวว่าเธอจะเอาเงินคืนฉันไม่ได้ เพราะเรารู้จักกันมาหลายปีแล้ว”

“เสี่ยวหยุน เธอยังมีข้อตกลงการเดิมพัน ในฐานะเพื่อนฉันไม่อยากเห็นเธอแพ้”

เพื่อนของฉินเสี่ยวหยุนพูดอย่างขมขื่น

ฉินเสี่ยวหยุนเงียบไปไม่กี่วินาที

“จากผลการวิเคราะห์ของฉัน การขายชอร์ตนั้นถูกต้องแล้ว”

ฉินเสี่ยวหยุนตอบกลับ

“นี่ก็ ฉันขอให้เธอประสบความสําเร็จแล้วกัน ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็มาหาฉันนะ อย่าเก็บไว้กับตัวเอง”

เมื่อได้ยินคําพูดของฉินเสี่ยวหยุน อีกฝ่ายก็ไม่พูดอะไรอีก

เพราะยังไงฉินเสี่ยวหยุนก็เป็นอัจฉริยะด้านการลงทุน ถ้าเธอมีความคิดของเธอเองแล้วใครจะทําอะไรได้?

อย่างไรก็ตาม ความเป็นไปได้นี้แทบจะเป็นศูนย์ ปัจจุบัน Yida Group กําลังได้รับแรงผลักดันยังรุนแรง และการขายชอร์ตเป็นเพียงการพุ่งหาทางตัน

หลังจากวางสายแล้วฉินเสี่ยวหยุนก็ได้รับสายอีกสองสามสาย

มีเพื่อนคนอื่นและเฉินปี่หยิง

ทุกคนโทรมาเหมือนกันคือการชักชวนให้ฉินเสี่ยวหยุนถอนตัวออกมาให้เร็วที่สุดและหยุดการขาดทุนนี้

แม้ว่าฉินเสี่ยวหยุนจะเต็มไปด้วยความวิตกกังวลและต้องการพูดคุยกับคนอื่น แต่ในที่สุดเธอก็อดทนไว้

เมื่อเธอวางสายล่าสุด ฉินเสี่ยวหยุนมองดูโทรศัพท์อีกครั้ง หุ้น Yida Group ยังคงพุ่งขึ้น…

หลินจูเตรียมอาหารมื้อเย็นและเสิร์ฟที่โต๊ะกาแฟ

บะหมี่สามชามและสลัดหนึ่งชาม

เมื่อเธอเตรียมอาหารเสร็จ เธอก็เห็นฉินเสี่ยวหยุนกําลังดูโทรศัพท์อย่างประหม่า

หลินจูรู้จักฉินเสี่ยวหยุนมานานและการเห็นเธอในสภาพนี้แปลว่ามีบางสิ่งอยู่ในใจของเธอ

เธอวางอาหารมื้อเย็นแล้วนั่งถัดจากฉินเสี่ยวหยุน

“เสี่ยวหยุน เธอเป็นอะไรไป?”

หลังจากพูด หลินจูก็ดันบะหมี่และสลัดผลไม่ไปต่อหน้าฉินเสี่ยวหยุน

“ไม่มีอะไร”

ฉินเสี่ยวหยุนยิ้มอย่างหมดพลัง

หลินจูขมวดคิ้ว เธอพูดได้ไงว่าเธอไม่เป็นไร?

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ? ตลาดหุ้นมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

หลินจูรู้สึกกังวล

ฉินเสี่ยวหยุนเม้มริมฝีปากของเธอ

“ไม่มีอะไรผิดปกติ ฉันแค่คิดว่าราคาหุ้นยังคงขึ้น แต่เราชอร์ตมันและฉันไม่รู้ว่าต้องทําอย่างไร”

ทันทีที่เธอพูดจบ ซูฟ่านก็เดินออกมาในชุดคลุมอาบน้ํา ผมของเขายังไม่แห้ง และเขากําลังเช็ดมันด้วยผ้าขนหนู

“อะไรนะ เป็นกังวลเหรอ?”

หลังจากพูดแล้วซูฟ่านก็นั่งลง

ฉินเสี่ยวหยุนก้มศีรษะลงและไม่พูดอะไร

ซูฟ่านยิ้ม

เขาหยิบตะเกียบบนโต๊ะและส่งให้ฉินเสี่ยวหยุนกับหลินจู

“ไม่ต้องเป็นห่วงทั้งสองคน ผมขอบอกว่ามันจะไม่เป็นปัญหา”

“โอเค ฉันเข้าใจ”

ด้วยคําพูดของซูฟ่าน ฉินเสี่ยวหยุนก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น

แต่ความกังวลยังไม่หมดไป

หากคนเราต้องการกําจัดความวิตกกังวลไป เราก็ทําได้เพียงรอผลสุดท้ายของมันเท่านั้น

หลังจากรับประทานอาหารเย็น หลินจูก็เก็บโต๊ะก่อนจะนอนบนโซฟา

แต่ฉินเสี่ยวหยุนและซูฟ่านยังคงจ้องมองโทรศัพท์

เฉินเสี่ยวหยุนนอนไม่หลับเพราะความกระวนกระวายใจ ส่วนซูฟ่านอายเกินกว่าจะหลับเพราะเขาเห็นฉินเสี่ยวหยุนไม่ได้นอน

อย่างไรก็ตาม ร่างกายของซูฟ่านแข็งแกร่งมากในตอนนี้ ดังนั้นถึงไม่นอนก็ไม่มีปัญหา

ผ่านไปครู่หนึ่ง โจวยู่ฉิงผู้ซึ่งผล็อยหลับไปที่ชั้นบนก็ตื่นขึ้นมาและลงไปชั้นล่าง เพราะเห็นว่าห้องนั่งเล่นยังคงเปิดไฟอยู่

เมื่อเห็นว่าหลินจูหลับอยู่บนโซฟา เธอก็กลัวว่าหลินจูจะหลับไม่สบาย โจวยู่ฉิงจึงพาหลินจูกลับไปที่ห้องของเธอ

มีเพียงฉินเสี่ยวหยุนและซูฟ่านเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในห้องนั่งเล่น

ไม่มีเสียงดังมาจากทั้งสองคน และมีเพียงเสียงนาฬิกาขนาดใหญ่เท่านั้นที่ดังอยู่ในห้องนั่งเล่น

“ถ้ามีอะไรผิดพลาด คุณจะโทษผมไหม”

ซูฟ่านทําลายความเงียบ

อันที่จริงเขารู้ว่าข่าวในอนาคตจะไม่ผิดพลาด และอีกไม่นานข่าวของ Yida Group ก็จะออกมา

แต่เขาก็ยังสงสัยเกี่ยวกับความคิดของฉินเสี่ยวหยุน

ไม่ว่าคนสองคนจะสนิทกันแค่ไหน แต่ก็อาจขัดแย้งกันเพราะผลประโยชน์ของตนได้

เขาอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาทําลายความไว้ใจของฉินเสี่ยวหยุนในตอนนี้?

ความรักที่ไร้ความลังเลของฉันเสียวหยุนจะยังคงอยู่หรือไม่?

ฉินเสี่ยวหยุนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและเงยหน้าขึ้นมองซูฟ่าน

“ทําไมฉันถึงต้องตําหนิคุณ มันเป็นฉันเองที่จะเลือกที่จะเชื่อคุณ และเงินที่ฉันลงทุนไปวันนี้ก็มาจากคุณที่ช่วยฉัน ฉันจะโทษคุณได้ยังไง?”

“ฉันบอกได้ว่าคุณให้ชีวิตนี้กับฉัน ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่โทษคุณ แน่นอน ถ้าฉันสูญเสียทุกอย่างจริง ๆ ฉันอาจถูกครอบครัวควบคุมให้แต่งงานกับคนอื่น เรื่องนี้คุณจะต้องรับผิดชอบนะ”

น้ําเสียงของฉินเสี่ยวหยุนนั้นจริงใจมาก ไม่เหมือนกับว่าเธอกําลังหลอกซูฟ่านด้วยคําพูดที่สวยงาม

และเธอไม่ได้ล้อเล่นในประโยคสุดท้าย

เธอคิดเกี่ยวกับมัน ถ้าเธอแพ้เดิมพันจริง ๆ ครอบครัวจะบังคับให้เธอแต่งงาน

ถ้าซูฟ่านยังไม่มีความรู้สึกกับเธอ เธอจะฆ่าตัวตาย

หากคนเราไม่สามารถดําเนินชีวิตตามความต้องการของตัวเองได้ และหากเธอต้องแต่งงานกับใครสักคน เธอจะยอมตายถ้าเธอไม่แต่งงานกับซูฟ่าน นี่คือแผนของฉินเสี่ยวหยุน

ซูฟ่านยิ้มเล็กน้อยและไม่พูดอะไร

ฉินเสี่ยวหยุนรู้สึกกังวลมากขึ้นกับคําถามของซูฟ่าน

แต่ถ้าเธอแพ้ เธอจะไม่โทษซูฟ่านจริง ๆ ความทุกข์ทรมานผ่านไปอีกสองชั่วโมง

ซูฟ่านมองดูเวลา

“คําตอบกําลังจะถูกเปิดเผยแล้ว”

ซูฟ่านพูดขึ้นกระทันหันอีกครั้ง

“คะ?”

ขณะที่ฉินเสี่ยวหยุนสงสัย โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นมา

แจ้งเตือนนี้มาจากช่องข่าวการเงิน

เมื่อเปิดโทรศัพท์ ฉินเสี่ยวหยุนก็เด้งตัวยืนขึ้น

มันเป็นข่าวที่น่าประทับใจ

ชิปตัวล่าสุดของ Yida Technology ที่มีกําหนดวางจําหน่ายในกลางเดือนนี้ ถูกเลื่อนออกไปเนื่องจากปัญหาทางเทคนิค วันที่วางขายไม่แน่นอนคือช่วงมีนาคมของปีหน้า

มือของฉินเสี่ยวหยุนที่ถือโทรศัพท์กําลังสั่น!

เธอมองไปที่ซูฟ่าน ปากของเธอสั่นขณะที่เธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง

“ซู…ซูฟ่าน…ปาฏิหาริย์ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้งแล้ว!”

หลังจากพูดแล้ว เธอก็หันโทรศัพท์ไปที่ซูฟ่าน

ซูฟ่านยิ้มอย่างสงบและเลิกคิ้ว

“มันไม่ใช่ปาฏิหาริย์ ผมบอกแล้วว่ามันจะไม่เป็นไร”