เฮดโฟนของผมเชื่อมต่อกับอนาคตได้! My Headphones Can Connect to the Future - ตอนที่ 168
ตอนที่ 168 อีกหนึ่งผลงาน
ในที่สุด กลุ่มนั้นก็ย้ายไปที่ชั้นล่างของจุดที่โจวหลินอยู่
เจ้าหน้าที่เพียงที่รอจนกว่าทุกคนจะพร้อมก็ยื่นเครื่องส่งรับวิทยุให้หูกวงเทียน “ทําตามที่ฉันบอกไว้”
หูกวงเทียนพยักหน้า รับวิทยุสื่อสารและปรับช่องสัญญาณ
ไม่รู้ว่าเขากลัวจริง ๆ หรือแค่แกล้งทํา น้ําเสียงของเขาดูกลัวเป็นพิเศษ และตัวสั่นอย่างแรง“พี่โจววิ่ง! หยางเหวินจุน ถูกจับแล้ว! ตอนนี้ฉัน…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เจ้าหน้าที่เพียงก็คว่าเครื่องส่งวิทยุ
ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้ร้ายแรงเพียงใด เพื่อให้โจวหลินและคนอื่น ๆตื่นตระหนกได้มากขึ้น
ปิดเครื่องส่งวิทยุแล้วรอโจวหลินกับเพื่อนของเขาโยนตัวเองเข้าในตาข่าย
ซูฟ่านและชูหยุนซียังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
“คุณน่าพึ่งมาก คุณรู้ทุกอย่างเลย” ชูหยุนซีมองซฟานอย่างชื่นชมและในขณะเดียวกันก็มองไปที่ซอยด้วยความกังวล
ซูฟานเห็นความกังวลของเธอ “มีอะไรหรือ คุณกังวล?”
“ไม่เป็นไร…” ชูหยุนซีแสร้งทําเป็นสงบ “จ้าวเมิ่งและคนอื่น ๆ เก่งมาก ดังนั้นพวกเขาควรจะสามารถปกป้องตัวเองได้
“ถ้าพูดแบบนั้นทําไมยังดูกังวลอยู่ล่ะ”
“ไม่ล่ะ มาดื่มกันเถอะ”
หลังจากที่ชูหยุนซีพูดจบ เธอก็เทเบียร์ลงในแก้วเปล่าของซูฟาน
“คุณนักศึกษาซูควรจะยังดื่มได้ใช่ไหม?” ชูหยุนซียิ้ม
ทันใดนั้นใบหน้าของซูฟานก็เปลี่ยนไป
“รอสักครู่”
หลังจากที่พูด ซูฟ่านก็ลุกขึ้น อันที่จริงเขาแอบฟังการเคลื่อนไหวของเจ้าหน้าที่ตํารวจเจียงผ่านความสามารถในการได้ยินขั้นสูงที่ระบบมอบให้เขา
แต่ตอนนี้พบว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเจ้าหน้าที่เพียง
หลังจากที่รู้ว่าเพื่อนโดนซุ่มโจมตี ผู้หลบหนีก็ลงมาด้วยฝีเท้าที่เร่งรีบ
ตํารวจรีบเร่งเพื่อปราบเขา แต่พบว่ามีเพียงคนเดียว ส่วนโจวหลินหายตัวไป
ในขณะที่กลุ่มคนตกตะลึง โจวหลินก็วิ่งออกมาจากทางอื่น
แต่ทุกคนไม่ทันตอบสนอง และปล่อยให้โจวหลินวิ่งหนีไป!
เมื่อรู้สึกถึงอันตราย โจวหลินจึงกระโดดจากระเบียงไปยังบ้านของผู้พักอาศัยที่อยู่ใกล้เคียงและหลบหนีจากทางอื่น!
โชคดีที่ไม่มีใครในบ้านนั้น!
ซูฟ่านตกตะลึงและใช้การย้อนเวลาทันที
นี่คือตอนที่หูกวงเทียนเพิ่งสื่อสารผ่านเครื่องส่งวิทยุเสร็จ
ซูฟ่านหยิบเครื่องส่งวิทยุที่จ้าวเพิ่งทิ้งไว้ให้เขาทันที
“จ้าวเมิ่ง พาคนสองคนไปที่อาคารถัดไป โจวหลินฉลาดแกมโกงอย่าปล่อยให้เขาหนีไปจากที่นี่!”
หลังจากที่จ้าวเพิ่งได้ยิน เขาก็ตัวแข็งที่อและเขาก็ทําเช่นนั้นอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีเวลาอธิบายให้เจ้าหน้าที่เจียงฟัง
ไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงฝีเท้าตื่นตระหนกมาจากประตูอาคาร ผู้สมรู้ร่วมของโจวหลินวิ่งออกมาแต่โจวหลินหายไป!
ขณะที่ตํารวจดูประหลาดใจ พวกเขาได้ยินแต่เสียงตะโกนจากประตูอาคารอื่น
“จับมัน!” ประตูอาคารที่จ้าวเมิ่งคุ้มกันนั้นเป็นอาคารที่โจวหลินจะหลบหนี
ในขณะนี้โจวหลินถูกควบคุมโดยจ้าวเมิ่งอย่างสมบูรณ์ เขาก็ดิ้นไปมาแม้คุกเข่าลงบนพื้นพร้อมสาปแช่งอย่างไม่หยุดหย่อน
จนกระทั่งจ้าวเมิ่งเล็งปืนไปที่หัวของโจวหลิน โจวหลินจึงปิดปากของเขา
ตํารวจรีบวิ่งไปข้างหน้าและใส่กุญแจมือโจวหลิน
ในอีกด้านหนึ่งซูฟานได้ยินการเคลื่อนไหวทั้งหมด
เขายิ้มเล็กน้อย
นอกจากนี้ยังมีการสั่นจากหูฟังด้วย
คาดว่าจะเป็นรางวัลภารกิจ
เนื่องจากบชูหยุนซีอยู่ที่นี่ จึงไม่สะดวกสําหรับซูฟ่านที่จะได้รู้ว่าเขาจะได้อะไร
“เกิดอะไรขึ้น?”ชูหยุนซีเพิ่งเทเบียร์ให้ซูฟานเสร็จก็มองไปที่ซูฟ่านด้วยรูปลักษณ์ที่งงงวย
“เปล่า ผมแค่คิดว่าวันนี้เป็นวันที่ดี คนวิปริตที่ตามคุณก็หายไป ผมยังช่วยตํารวจจับตัวผู้หลบหนีได้ด้วยวันนี้เป็นวันที่ดีมาดื่มกันเถอะ!”
ซูฟ่านมีความสุขมาก
ไม่เพียงเพราะสองสิ่งนี้แต่ยังเพราะเงิน 5 พันล้านที่เขาหามาได้จะมาถึงในกลางดึกด้วย
นอกจากนี้เขาได้รับรางวัลในวันนี้
ซูฟ่านอารมณ์ดีและเทเบียร์ลงในแก้วของชูหยุนซี
“โอเค…” ชูหยุนซีมึนงงเล็กน้อย ทําไมจู่ ๆ ขู่ฟานถึงมีความสุขนัก
นอกจากนี้จ้าวเพิ่งยังไม่ได้ให้ข่าวใด ๆ ว่าผู้หลบหนีถูกจับ…
หลังจากที่ทั้งสองชนแก้วกัน เสียงวิทยุสื่อสารของซูฟ่านก็ดังขึ้น
“คุณซู การจับกุมเสร็จสิ้นแล้ว”
“อืม เหนื่อยหน่อยนะ”
ซฟานพูดด้วยรอยยิ้ม
หลังจากได้รับข่าวชูหยุนซีก็ไม่มีความกังวลบนใบหน้าของเธออีกต่อไป
ทั้งสองเริ่มดื่มอีกครั้ง
หลังจากการจับกุม รถตํารวจจํานวนมากก็รีบวิ่งไปที่เกิดเหตุ ตามที่ซูฟ่านทํานายไว้ พวกเขามาไม่เร็วพอ
แม้ว่าระยะห่างจากสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะเมืองเซี่ยงไฮ้จะอยู่ห่างเพียงสองถึงสามกิโลเมตรแต่อีกฝ่ายเป็นคนอันตราย ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาในการจัดหาบุคลากร
ลูกค้าที่ทานอาหารในศูนย์อาหารก็มองไปทางทางเข้าซอยนั้น
พวกเขาได้ยินมาว่ามีฆาตกรและเจ้าหน้าที่ตํารวจติดอาวุธด้วย จึงไม่มีใครกล้าไปดูการแสดง
เอ็นเนื้อที่สั่งโดยเจ้าหน้าที่หวังถูกเอาไปแล้ว พอชูหยุนซีก็กัดมัน มันก็ทําลายเธอ
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้กินของที่มีกลิ่นไม่อร่อยและมีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์แบบนี้
ตอนนี้เธอไม่ประหม่าแล้ว เธอดื่มกับซูฟ่านอย่างสบาย ๆ ใจ
สักพักตํารวจก็พาผู้หลบหนีออกจากซอย
เจ้าหน้าที่เพียงเดินไปหาซูฟ่านและขอโทษซูฟ่าน
“คุณซู ผมขอโทษจู่ๆก็เกิดเรื่องขึ้น ผมต้องกลับไปที่สํานักเพื่อจัดการเรื่องนี้”
เจ้าหน้าที่เพียงขอโทษ แต่เขารู้สึกขอบคุณซูฟ่านมาก
แต่คืนนี้มันเร่งรีบเกินไป ไม่ใช่เวลาที่จะขอบคุณ
ซูฟ่านยิ้มและแสดงความเข้าใจ “เจ้าหน้าที่เพียงอย่าสุภาพไปเลย”
เจ้าหน้าที่เพียงพยักหน้าขอบคุณ ก่อนจากไปเขาไม่ลืมที่จะช่วยซฟานจัดการเรื่องค่าอาหาร เพราะเขาและพี่น้องเชิญซูฟ่านมาทานอาหารมื้อนี้
เดิมจ้าวเพิ่งต้องการจะกลับไปนั่งที่เดิม แต่เมื่อเห็นว่าชหยุนซีและขู่ฟานรับประทานอาหารอย่างมีความสุขเขาจึงไม่กล้าไปดังนั้นเขาจึงรออยู่ในรถข้างถนนโดยมีบอดี้การ์ดอยู่ไม่ไกล
เมื่อมองดูซูฟ่านจากระยะไกล เขามักจะรู้สึกถึงความรู้สึกแปลก ๆ ที่อธิบายไม่ได้ในใจ
ทําไมชายหนุ่มคนนี้ถึงได้น่าทิ้งนัก?มันไม่สอดคล้องกับสามัญสํานึก…
ตํารวจไม่คิดว่าโจวหลินจะหนีออกมาจากอาคารที่อยู่ถัดไป แล้วซฟานทําได้อย่างไรทั้ง ๆ ที่ไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ?
ในอีกด้านหนึ่งซฟานและชหยุนซีกําลังพูดคุยและหัวเราะกัน ทานอาหารจนถึงเกือบสี่ทุ่ม ชูหยุนซีก็หน้าแดงหลังจากดื่มไปมาก
เธอเดินโซเซและบอกว่าเธอกําลังจะไปห้องน้ํา
เมื่อชูหยุนซีเพิ่งจากไป ซูฟานก็ใส่หูฟังเข้าไปในหูของเขา
“โฮสต์ทําภารกิจสําเร็จและได้รับทักษะ [Mind Reading] (ทักษะนี้สามารถฟังเสียงที่แท้จริงของผู้คนได้)”
ซูฟ่านรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อได้ยินว่าเขาได้รับทักษะนี้!
นี่มันเจ๋งเกินไปแล้ว!
อย่างไรก็ตาม ทักษะนี้ไม่ใช่ว่าจะฟังทุกคนรอบตัวได้ ซูฟ่านต้องใช้ความคิดริเริ่มในการเลือกว่าจะฟังใคร
เพราะถ้าเขาได้ยินเสียงของทุกคน ในสถานการณ์บนถนนเส้นนี้ หูของซูฟ่านคงระเบิด!
“ฟังฉันนะ ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย!” ผู้ชายข้างถนนกําลังไล่ตามแฟนสาวที่โกรธจัดเพื่ออธิบาย
ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ซูฟ่านอยากได้ยินเสียงของชายคนนี้
อ่านใจ!
