แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 1574
“พิสูจน์ยา!”กรรมการคนนั้นพูดเสียงเบา ๆ
“ท่านเจ้าสำนักกู่ จะเริ่มพิสูจน์ยากันละ ท่านจะเข้าไปเฝ้าดูด้วยตัวเองไหม?“
กู่เยว่เหอตอนนี้ถึงได้สะดุ้งตื่น มองเฉินโม่ด้วยสายตางงเซ่อ ความรู้สึกไม่อยากเชื่อมีเต็มหน้า
“เป็นไปได้ยังไง?นั้นมันยาเม็ดทะลวงแดนเทพนะ มีแต่ระดับแดนดั่งเทพถึงจะปรุงกลั่นยาเม็ดขนิดนี้ได้นะ เขาทำไมเพียงแค่ชี้นิ้วไป ก็ ก็ ปรุงกลั่นแล้วเสร็จละ?”
“นี่ไม่ใช่วิถีธรรมชาติปกติเลยนะ!”
สีหน้าอึมครึมของกู่เยว่เหอ ยังพกเอาความหวังสุดท้ายมา พูดเสียงขรึมว่า “ข้าไม่เชื่อ ข้าต้องขอพิสูจน์ด้วยตัวเอง!”
“งั้นเชิญมาด้วยกันเลย!”
ท่าทางปฏิบัติต่อกู่เยว่เหอของกรรมการหลายคนนั้นก็ไม่ได้พินอบพิเทาอย่างก่อนหน้านี้แล้ว
กู่เยว่เหอพูดขึ้นว่า “เพื่อความเป็นกลาง คนที่ทดลองยานี้ต้องให้ข้าเป็นคนสรรหา!”
กรรมการทั้งหลายท่านนั้นสีหน้าเปลี่ยนไปดูไม่ได้ทันที ยาเม็ดทะลวงแดนเทพเม็ดนี้มีค่าสูงล้ำอย่างยิ่ง เท่ากับว่าอุปโลกผู้แข็งแกร่งใครก็ได้ขึ้นมาคนหนึ่ง ถ้ายาวิเศษนี้เป็นของจริง นั่นก็สบายไปกับคนลองยานั้นไปเลยงั้นหรือ?
เจ้ากู่เยว่เหอนี่ยังไงก็ไม่มีปล่อยให้น้ำปุ๋ยไหลไปนาคนอื่นแน่ ถึงแม้เขาแพ้แล้ว เขาก็ยังได้ยาเม็ดทะลวงแดนเทพมาเม็ดหนึ่งฟรี ๆ
แต่กู่เยว่เหอเป็นผู้ที่อยู่ในส่วนร่วมของการท้าประลอง เขาจึงมีสิทธิ์ในการระบุผู้ที่จะรับการทดลองยาได้
กู่เยว่เหอมองไปที่ผู้อาวุโสของสำนักตันจงท่านหนึ่งพูดไปว่า “ผู้อาวุโสฉี ท่านเป็นปรมาจารย์แดนมองขวัญ ท่านมาลองดูเถอะว่ายาเม็ดนี้จะเป็นของแท้หรือปลอม!”
“ได้!” ผู้อาวุโสฉีดีใจอย่างที่สุด แต่ฝืนไม่แสดงออกนอกหน้า
ขึ้นไปถึงบนเวที ผู้อาวุโสฉีรับยาเม็ดจากมือกู่เยว่เหอ กลืนกินเข้าไป ลงมือฝึกปฏิบัติทันที
พลังชี่ที่แข็งแกร่งกระแสหนึ่งโหมกระหน่ำทั่วทั้งบริเวณ ผู้อาวุโสฉีหัวเราะลั่นขึ้นมา “ฮ่า ๆ ๆ ไม่คิดว่าในชีวิตที่ข้ายังมีอยู่นี้ ในที่สุดก็มาถึงแดนดั่งเทพนี้ได้แล้ว”
“บุญคุณมหาศาลจากท่านเจ้าสำนักในครั้งนี้ ข้าจะไม่มีวันลืม!” ผู้อาวุโสฉีทรุดตัวลงกราบคารวะกู่เยว่เหอ
เฉินโม่พูดเสียงหนาวเหน็บ “ยาเม็ดนี้ดูเหมือนข้าเป็นคนทำเองมัง”
ผู้อาวุโสฉีออกอาการเก้อเขินเล็กน้อย แต่เขาก็รู้อยู่แก่ใจอย่างชัดแจ้ง ถ้าไม่ใช่กู่เยว่เหอช่วงชิงมา เขาก็ไม่มีทางได้ยาเม็ดนี้มา
ผู้อาวุโสฉีมองหน้าเฉินโม่ พูดเสียงเหยียด “ก็ใช่ แต่ยาเม็ดนี้ถึงเจ้าจะเป็นคนปรุงกลั่นมา แต่ถ้าท่านเจ้าสำนักไม่ได้ให้ข้าลองยา ยาเม็ดนี้ก็คงมาไม่ถึงข้า ฉะนั้นผู้ที่ข้าต้องขอบคุณก็ยังคงต้องเป็นท่านเจ้าสำนัก!”
เฉินโม่ไม่พูดอะไรต่อ กลับหันมองไปที่กรรมการหลายคนนั้น “ตอนนี้เรื่องของจริงหรือปลอมของยาเม็ดก็พิสูจน์ได้แล้วใช่ไหม?”
กรรมการหลายคนนั้นก็รีบผงกหัว “พิสูจน์ได้แล้ว ท่านเป็นผู้ชนะ!”
“งั้นก็ดีแล้ว”พูดจบ เฉินโม่ก็หันไปทางผู้อาวุโสฉี “ในเมื่อพิสูจน์รู้ว่าเป็นของจริงหรือปลอมแล้ว งั้นท่านก็ช่วยคายเอายาเม็ดนั้นคืนมาให้ผมด้วย”
ผู้อาวุโสฉีชะงักอึ้งนิด หัวเราะออกมาเสียงลั่น “ไอ้หนู ของก็กินลงไปแล้ว แกจะให้ข้าคายออกมา?มันน่าตลกนะ!”
“งั้นหรือ?แต่ผมให้คุณคายออกมา คุณก็คายออกมาซะ!”
พูดจบ เฉินโม่ยื่นฝ่ามือออกไป พลังดูดมหาศาลดูดเอาผู้อาวุโสฉีเข้ามาอยู่กับมือเฉินโม่
เฉินโม่กุมจับหน้าผากของผู้อาวุโสฉีไว้ ผู้อาวุโสฉีก็พยายามดิ้น แต่ไม่มีปัญญาดิ้นหลุดได้
“ไอ้เด็กน้อย แกจะทำอะไร?” ผู้อาวุโสฉีพูดอย่างหวาดหวั่น
“ก็แน่นอนว่าจะให้คุณคายเอายาเม็ดของผมออกมาไง!”เฉินโม่พูดพลาง มือก็ออกแรง ผู้อาวุโสฉีรู้สึกได้ว่าพลังชี่แท้ภายในตัวกำลังไหลทิ้งอย่างรวดเร็ว กับความเข้าใจพื้นฐานของหลักธรรมชาติก็เริ่มเลอะเลือน ชัดเจนว่าแดนกำลังเริ่มลดลง
“หยุด หยุดเถอะ…..โอ๊ย!” ผู้อาวุโสฉีร้องครวญลั่นอย่างฮีสทีเรีย “ท่านเจ้าสำนัก ช่วยด้วย พลังที่ฝึกมาของข้ากำลังลดหายไป!”
กู่เยว่เหอตกใจสุดขีด เขาคิดไม่ถึงว่าในโลกนี้จะมีกระบวนการทำให้พลังที่ฝึกมาของผู้อื่นลดหายไปได้
“แล้วทำไมข้าไม่ลงมือจัดการไอ้เด็คนนี้เสียก่อนเลยเล่า แกล้งทำเป็นเข้าไปช่วยผู้อาวุโสฉี ใช้โอกาสฆ่าไอ้เด็กคนนี้เสีย”
คิดมาถึงตอนนี้ กู่เยว่เหอตัดสินใจในทันที ถ้าไม่ฆ่าเฉินโม่ ต่อไปจะต้องเป็นภัยกับสำนักตันจงของเขาอย่างแน่นอน
“เจ้าหนู หยุดนะ!ปล่อยผู้อาวุโสของสำนักตันจงของข้าเดี๋ยวนี้” กู่เยว่เหอตวาดไปเสียงลั่น พุ่งหมัดใส่เข้าไป