แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 1537 ไม่ถูกใจผู้ชายคนนี้ / บทที่ 1538 ยั่วฉันทีเดียวก็ติดแล้ว

บทที่ 1537 ไม่ถูกใจผู้ชายคนนี้

เยี่ยหวันหวั่นกลับปฏิกิริยารวดเร็ว ในชั่วพริบตา กระโปรงเธอพลิ้วสไว ร่างกายเอนเล็กน้อย หลบ หลบผ่านไปได้โดยสัญชาตญาณ

“แกยังกล้าหลบงั้นเหรอ!” เห็นดังนั้นผู้หญิงชี้เยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยอย่างโมโหว้าวุ่น

เวลานั้นสายตาของจี้ซิวหร่านกับซือเยี่ยหานตกลงบนตัวของเยี่ยหวันหวั่นตามๆ กัน

“หมายความว่ายังไง” เยี่ยหวันหวั่นประกายตาเย็นชา ต้องผู้หญิงตรงหน้าพล่งเอ่ยเสียงเย็น

“เฮ้อ เสี่ยวเวย ช่างเถอะ…ฉันผิดไปแล้ว เรื่องนี้แล้วๆ ไปเถอะนะ พวกเราอย่าพูดถึงอีกเลย…” ชายหนุ่มดึงแขนของหญิงสาวไว้ ท่าทางเหมือนอยากไกล่เกลี่ย

เวลานั้นสายตาคนรอบด้านต่างมองไปที่พวกเยี่ยหวันหวั่นทันที

เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้ายากบรรยาย ชายหญิงคู่นี้ป่วยหรือเปล่า…วิ่งออกมาจากโรงพยาบาลบ้าหรือไง

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“ไม่รู้สิ…”

ทุกคนมีสีหน้าเปี่ยมความสงสัย วิจารณ์กันเสียงต่ำ

“ช่างเถอะ?” ผู้หญิงมองผู้ชายหัวเราะหยัน “ยังไงล่ะ ไปแอบกินข้างนอกแล้วยังจะปกป้องนังสำส่อนนี่เหรอ หืม?”

“อย่า…ที่สาธารณะคนมากมาย พวกเรามีเรื่องอะไรกลับบ้านไปค่อยคุยกัน…ฉันยอมรับผิดแล้ว…” ผู้ชายเอ่ย

“ได้…ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นพวกเราก็เลิกกัน” ผู้หญิงชำเลืองมองชายหนุ่มหนึ่งที

ได้ยินดังนั้นผู้ชายส่ายหน้ารัวก่อนชี้เยี่ยหวันหวั่น “เสี่ยวเวย ฉันผิดไปแล้ว…แต่โทษฉันไม่ได้จริงๆ นะ ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ หเธอยั่วยวนฉัน…ฉันจะบอกคุณให้ เธอถูกใจเงินของฉันหรอก…ฉันก็แค่เล่นๆ กับเธอ ไม่ได้หลงรักเด็ดขาด…เสี่ยวเวย เธอจะเทียบคุณได้ยังไง!”

“เล่นๆ?” หญิงสาวแค่นหัวเราะ “เล่นเสียเงินไปไม่น้อยเลยสินะ…”

“ไม่เท่าไร…ฉันให้เงินเธอหนึ่งก้อน…ตัดขาดความสัมพันธ์แล้ว…” ชายหนุ่มรีบเอ่ย

ณ เวลานี้ คนรอบด้านฮือฮากันเป็นแถบ นี่คือเมียน้อยถูกเมียหลวงจับได้เหรอ

“ผู้ชายคนนี้คือคุณชายใหญตระกูลหังไม่ใช่เหรอ…ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้นคือคุณหนูใหญ่ตระกูลซุน สองคนเพิ่งจะหมั้นกัน…”

“คุณชายใหญ่ตระกูลหังเลี้ยงเมียน้อยข้างนอก ถูกคุณหนูใหญ่ตระกูลซุนจับได้เหรอ?”

“ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็คือเมียน้อยที่ล่อลวงคุณชายใหญ่ตระกูลซุน…”

เวลานี้ทุกคนพากันเอ่ยปากแสดงความคิดเห็น

เยี่ยหวันหวั่นกวาดตามองสองคนนี้ ก่อนหน้านี้ยังคงงุนงงอยู่บ้าง แต่ตอนนี้กลับฟังเข้าใจแล้ว…

สองคนนี้ เอาจริงเหรอ เป็นการเข้าใจผิดกัน หรือว่า…ถูกคนยุแหย่?

“นังสารเลว แกนับเป็นตัวอะไร กล้าอ่อยผู้ชายของฉัน? วันนี้ฉันจะต้องทำลายหน้าแกให้ได้!” คุณหนูใหญ่ตระกูลซุนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยเสียงเย็นเยียบ

เวลานี้บนที่นั่งแขกผู้มีเกียรติ ซือเยี่ยหานมองคุณชายใหญ่ตระกูลหังคนนั้นก่อน จากนั้นก็เก็บสายตาไม่มีความผิดปกติอะไร

“เสี่ยวเวย…ไม่ว่าคุณจะทำยังไงผมก็ยืนข้างคุณ…ผมผิดไปแล้ว ผมก็ถูกผู้หญิงคนนี้ล่อหลอก เธอเป็นมือโปร…ยั่วยวนผมอย่างนี้…ทำผมหุนหันเสียความมีเหตุผล…ทำเรื่องผิดไปชั่วขณะ…” คุณชายใหญ่ตระกูลหังถอนใจเอ่ยไม่หยุด

“นังชั้นต่ำ คุกเช่าให้ฉันเดี๋ยวนี้!” คุณหนูใหญ่ตระกูลซุนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางตวาดเสียงโมโห

ได้ยินดังนั้น มุมปากเยี่ยหวันหวั่นยกขึ้นน้อยๆ เธอหัวเราะเย็นแล้วเอ่ย “จิ๊…เธอพูดสิ ว่าแม้แต่ผู้ชายของตัวเองก็คุมไม่อยู่ แถมยังจะมาโทษคนอื่นว่าล่อลวงผู้ชายของเธอ…”

“แกว่าไงนะ” คุณหนูใหญ่ตระกูลซุนเอ่ยเสียงเย็น

“แต่น่าเสียดาย ผู้ชายคนนี้น่ะ…ฉันไม่ถูกใจสักนิด พวกเธอจำคนผิดแล้ว” เยี่ยหวันหวั่นเลิกคิ้วอ้าปากเอ่ย

—————————————————————————————–

บทที่ 1538 ยั่วฉันทีเดียวก็ติดแล้ว

“จำคนผิด?” คุณชายใหญ่ตระกูลหังขึ้นหน้ามาชี้เยี่ยหวันหวั่นทันที “ผู้หญิงคนนี้เป็นฝ่ายล่อลวงฉันก่อน…ต่อมายังขู่เอาเงินก้อนใหญ่จากฉัน ตอนนี้ยังมาบอกว่าพวกเราจำคนผิด?”

สายตาคนรอบข้างยิ่งทวีความตะลึง ผู้หญิงพรรค์นี้มาเข้าร่วมงานเลี้ยงตระกูลเสิ่นได้ยังไงกัน

ท่าทางของคุณหนูใหญ่ตระกูลซุนแทบอยากจะกลืนเยี่ยหวันหวั่นทั้งเป็นแล้ว

“เกิดอะไรขึ้น”

เวลานี้เนี่ยอู๋หมิงพลันเดินเข้ามาด้วยสีหน้างุนงง

“พี่คะ…” ฉับพลันนั้น ‘เนี่ยอู๋โยว’ ขึ้นหน้ามาและขมวดคิ้วเอ่ย “คุณหนูท่านนี้ล่อลวงคู่หมั้นของคุณหนูใหญ่ตระกูลซุน…”

“พี่อู๋โยว อย่าพูดมั่ว…เรื่องนี้ยังไม่ชัดเจนนะ บางทีอาจเป็นการเข้าใจผิดกัน” เนี่ยหลิงหลงเอ่ยปาก

“เข้าใจผิด?”

‘เนี่ยอู๋โยว’ ยิ้มเย็น “ถ้าเป็นการเข้าใจผิด งั้นก็ย่อมดีที่สุด…แต่ คุณชายใหญ่ตระกูลหังพูดชัดเจน แถมยังพูดว่าเธอขู่เอาเงินเขา…ไม่น่าเข้าใจผิดกันง่ายๆ ขนาดนี้มั้ง”

“เชี่ย ฉันคิดว่าเรื่องอะไร เรื่องเล็กแค่นี้เองเหรอ” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย

จากนั้นเนี่ยอู๋หมิงก็ชี้คุณชายใหญ่ตระกูลหัง “พวกนายได้เปรียบตั้งขนาดนั้นยังไม่แอบดีใจ จะมาโวยวาย​​​​​​​อะไรหา”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

เนี่ยอู๋หมิง…เป็นไอ้โง่เหรอ…ไอคิวไม่พอก็อย่าพูดได้ไหม

“พี่ใหญ่ เรื่องอย่างนี้พี่ก็อย่ายุ่งเลย” ‘เนี่ยอู๋โยว’ ดึงเนี่ยอู๋หมิงถอยออกมาหลายก้าว

“นางสารเลว กล้ายั่วผู้ชายของฉัน วันนี้ฉันจะให้แกตายในมือฉัน!” คุณหนูใหญ่ตระกูลซุนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพร้อมเอ่ย

ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นสวมรอยยิ้มยากบรรยายบนใบหน้า “ใครให้ความมั่นใจเธอกันแน่นะ…ทำให้เธอนึกว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบผู้ชายของเธอ”

“แกว่าไงนะ กล้ายั่วฉันแต่ไม่กล้ายอมรับ ตอนนั้นที่แกยั่วฉันแกพูดว่ายังไง แกพูดว่าตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ…ไม่ใช่ฉันก็ไม่แต่งงาน”

เมื่อคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นพูดประโยคนี้ออกมา เยี่ยหวันหวั่นก็กลับอดหัวเราะออกเสียงไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ ต่อให้เทียบกับเป่ยโต่วก็ยังห่างชั้นอีกล้านปีแสงเลยมั้ง…ค่าหน้าตาเนี่ย…

“ทำไมผู้หญิงคนนี้หน้าไม่อายขนาดนี้ ยั่วคุณชายใหญ่ตระกูหังแถมยังขู่เอาเงินเขา…แต่ตอนนี้กลับไม่กล้ายอมรับเนี่ยนะ”

“ฮ่าๆ นี่มีอะไรเล่า ผู้หญิงอย่างนี้ฉันเคยเห็นมาเยอะ ดูหน้าตาเธอสิ คนเขาก็มีต้นทุนอย่างนี้จริงๆ คนหนึ่งอยากอ่อยอีกคนยอมโดนอ่อย มีอะไรล่ะ”

“จิ๊ๆ คุณหนูใหญ่ตระกูลซุนออกจะน่าสงสารจริงๆ”

“แปลก ผู้หญิงอย่างนี้ก็เข้ามาในงานเลี้ยงของคุณชายใหญ่เสิ่นได้ด้วยเหรอ แอบลอบเข้ามาหรือเปล่า”

“ตามหลัก ด้วยการรักษาความปลอดภัยของตระกูลเสิ่น ก็ไม่น่ามีโอกาสลอบเข้ามาได้นะ…แต่…ตระกูลเสิ่นก็ไม่น่าเชิญผู้หญิงอย่างนี้มา…”

แววตาของกุลสตรีไม่น้อยที่มองเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความรังเกียจและดูถูก

ส่วนสายตาของผู้ชายบางส่วนก็ปรากฏแววคลุมเครือ

“โวยวายบ้าอะไรกันมาโวยวายที่นี่”

ทันใดนั้นคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นก็เดินเข้ามาและจ้องคุณชายใหญ่ตระกูลหังและคุณหนูใหญ่ตระกูลซุน “พวกนายสองคนก่อเรื่องในงานเลี้ยงฉัน?”

ได้ยินคำพูดนี้ คุณชายใหญ่ตระกูลหังรีบร้อนกล่าว “ไม่ใช่ครับๆๆ…พี่เสิ่น พี่ไม่รู้อะไร ผู้หญิงคนนี้ยั่วยวนผม แถมยังขู่เอาเงินจากผม…”

“อะไรนะ” ได้ยินคำพูดนี้คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นพลันตะลึง ก่อนจะมองเยี่ยหวันหวั่นแล้วมองคุณชายใหญ่ตระกูลหังอีก

ยั่วยวนเจ้านี่?

เทพธิดาเขา…ยอมยั่วยนคนอย่างนี้ดีกว่ายอมยั่วยวนตน…!?

“คะ…คุณยั่วยวนเขาทำไม ยั่วยวนผมนี่…ผมก็ไม่มีแฟนสักหน่อย! ยั่วทีเดียวก็ติดแล้ว!” คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางรีบร้อนเอ่ยปาก

เยี่ยหวันหวั่นนิ่งเงียบ

เมื่อสิ้นเสียงของคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น ทุกคนจึงเข้าใจ มิน่าผู้หญิงอย่างนี้ถึงเข้ามาในงานเลี้ยงตระกูลเสิ่นได้ นี่เป็นเพราะคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นถูกใจเธอเข้าแล้ว