แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2037 ประกาศศึกกับพันธมิตรอู๋เว่ย / บทที่ 2038 ผู้หญิงคนนี้ตีลูกเหรอ
บทที่ 2037 ประกาศศึกกับพันธมิตรอู๋เว่ย
จากนั้นทุกคนก็เริ่มซุบซิบพูดคุยกัน
กองกำลังมากมายที่อยู่ในงาน ล้วนมีความแค้นกับพันธมิตรอู๋เว่ยอยู่ไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะเมื่อได้ฟังคำพูดเหล่านี้ของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ แล้ว ในที่สุดตอนนี้ก็ทั้งตกตะลึงทั้งขุ่นเคืองพันธมิตรอู๋เว่ย ถ้าเรื่องที่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ พูดเป็นความจริง แบบนั้นตัวตนของพันธมิตรอู๋เว่ยก็น่ากลัวเกินไปแล้วจริงๆ
นายหญิงตระกูลเนี่ยมอง ‘เนี่ยอู๋โยว’ อย่างไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง ในใจของนายหญิงตระกูลเนี่ยชมชอบเยี่ยหวันหวั่น อีกอย่างสิ่งที่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ พูดในวันนี้ก็ไม่เคยบอกเธอมาก่อน
เพียงแต่นับจากวันนี้เป็นต้นไป ‘เนี่ยอู๋โยว’ จะเริ่มเข้ามาดูแลตระกูลเนี่ย และเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ยแล้ว เธอย่อมไม่สามารถแสดงความสงสัยคลางแคลงใดๆ ในตัว ‘เนี่ยอู๋โยว’ ต่อหน้าธารกำนัลได้
“เพื่อตระกูลเนี่ยของเรา และเพื่อคู่หมั้นของฉัน หลังจากฉันเข้าดูแลตระกูลเนี่ยแล้ว ก็จะประกาศศึกกับพันธมิตรอู๋เว่ย!”
‘เนี่ยอู๋โยว’ พลันเอ่ยออกมาอย่างเยือกเย็น
“ฮ่าๆๆ คุณหนูอู๋โยวทำเพื่อขจัดภัยให้รัฐอิสระ ไม่ว่าจะเป็นการหายตัวไปของจี้หวงหรือระดับสูงเหล่านั้น ไม่ว่าจะใช้ฝีมือของพันธมิตรอู๋เว่ยหรือไม่ แต่พันธมิตรอู๋เว่ยนั้นกำเริบเสิบสานอยู่ในรัฐอิสระมาหลายปี ทั้งเข่นฆ่าปล้นชิง เดิมทีก็เป็นเนื้อร้ายก้อนหนึ่งอยู่แล้ว ถ้าตระกูลเนี่ยประกาศศึกกับพันธมิตรอู๋เว่ย ฉันสนับสนุนอย่างเต็มกำลังเลย!”
“พวกเราก็สนับสนุนอย่างเต็มกำลังด้วยเหมือนกัน!”
ในเวลานี้ กลุ่มอำนาจมากมายต่างแสดงเจตนากับ ‘เนี่ยอู๋โยว’
จากคำพูดของพวกเขาก็แค่อยากสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลเนี่ย ตระกูลเนี่ยต้องการโจมตีพันธมิตรอู๋เว่ย ตระกูลเนี่ยจะต้องเป็นกำลังหลัก พวกเขาแค่เสริมกำลังคนไปบางส่วน ทำสิ่งที่สวยงามอยู่แล้วให้สวยงามยิ่งขึ้น และให้ตระกูลเนี่ยจดจำมิตรภาพของพวกเขาไว้เท่านั้น
“แม่ฉันไม่เคยทำเรื่องพวกนี้”
ถังถังจ้องมอง ‘เนี่ยอู๋โยว’ แล้วพูดขึ้น
“ถังถังจ๊ะ จะพูดแบบนี้กับคุณแม่ไม่ได้นะ” เนี่ยหลิงหลงมองไปที่ถังถัง
“ไม่ให้พูดแบบนี้ งั้นจะให้พูดแบบไหนล่ะ” ถังถังเหลือบมองเนี่ยหลิงหลงแวบหนึ่ง
“ถังถัง เมื่อก่อนตอนอยู่ในบ้าน ลูกจะพูดยังไงกับแม่ก็ได้ แต่วันนี้เป็นวันอะไร แม่ประกาศศึกกับพันธมิตรอู๋เว่ยไปแล้ว ลูกจะช่วยพูดแทนพันธมิตรอู๋เว่ยงั้นเหรอ!”
‘เนี่ยอู๋โยว’ มองถังถัง พลางเอ่ยเสียงเย็น
“แบบนั้นแล้วยังไง สิ่งที่ฉันพูดก็เป็นความจริง” ถังถังตอบ
“หลังจากแม่รับสืบทอดตระกูลเนี่ยแล้ว ลูกก็คือผู้สืบทอดสกุลเนี่ยรุ่นต่อไปนะ แต่ลูกน่ะ…ทำให้แม่ผิดหวังเกินไปแล้ว”
จากนั้น ‘เนี่ยอู๋โยว’ ก็ก้าวเข้าไป ดึงมือขวาของถังถัง จากนั้นก็ลากเด็กน้อยให้ก้าวออกมา
คล้ายว่าถังถังจะไม่ยินยอม ไม่แม้แต่จะขยับเท้าสองข้างเลย
“คุณชายน้อยถังถัง ท่านนี้สิถึงจะเป็นคุณแม่ของคุณชาย คุณชายจะไปเรียกผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยว่าแม่ได้ยังไงล่ะครับ”
เวลานี้ ชายวัยกลางคนรายหนึ่งมองไปที่ถังถังแล้วเปิดปากพูด
“ใช่แล้ว พันธมิตรอู๋เว่ยชื่อเสียงฉาวโฉ่ คุณชายน้อยถังถัง อย่าได้ไปเกลือกกลั้วอะไรกับพันธมิตรอู๋เว่ยเลย”
ถังถังกวาดสายตามองคนพวกนั้นแวบหนึ่ง แล้วพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “คนอ่อนแอชอบจับกลุ่มรวมตัววิพากษ์วิจารณ์ผู้แข็งแกร่ง”
สิ้นเสียงของถังถัง ทุกคนในงานต่างก็ผงะไปแวบหนึ่ง คำพูดของคุณชายน้อยตระกูลถังคนนี้ช่างระคายหูเกินไปแล้ว
‘เพียะ!’
ทันใดนั้น ‘เนี่ยอู๋โยว’ ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็พลันง้างมือขวาขึ้น ฝ่ามือที่หนักหน่วงฟาดลงบนใบหน้าของถังถัง
“ถังถัง วันนี้ลูกกล้าดียังไงถึงได้อวดดีแบบนี้!”
‘เนี่ยอู๋โยว’ มองถังถังพลางตะโกนเสียงกร้าว
“อู๋โยว ลูกทำอะไรน่ะ?” นายหญิงตระกูลเนี่ยมองไปที่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ “ถังถังยังเด็ก ไม่รู้ความก็เป็นเรื่องปกติ ทำไมลูกต้องตีเขาด้วย”
“แม่คะ ก็เพราะว่าถังถังยังเด็ก จะต้องได้รับการสั่งสอน ถ้ารอให้เขาโตไปกว่านี้ หนูจะสอนได้ยังไง ตอนนั้นที่หนูไปจากรัฐอิสระ ก็ไม่ได้ทำหน้าที่ของคนเป็นแม่เลย ตอนนี้หนูกลับมาแล้ว ลูกชายของหนู หนูจะสั่งสอนเอง”
‘เนี่ยอู๋โยว’ มองไปที่นายหญิงตระกูลเนี่ย
————————————————————
บทที่ 2038 ผู้หญิงคนนี้ตีลูกเหรอ
นายหญิงตระกูลเนี่ยยังคิดจะพูดบางอย่างอีก ทว่าหัวหน้าตระกูลเนี่ยที่อยู่ข้างๆ กลับส่งสายตาห้ามปรามนายหญิงตระกูลเนี่ย ไม่ให้เธอพูดอะไรมากอีก
นายหญิงตระกูลเนี่ยเงียบไปครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ถึงยังไงนับจากวันนี้ไป คนที่จะดูแลควบคุมตระกูลเนี่ยก็คือเนี่ยอู๋โยว อยู่ต่อหน้าสาธารณชน ก็ไม่ควรพูดอะไรให้มากความ
“แกทำอะไรน่ะ!”
เวลานี้ เนี่ยอู๋หมิงมองไปที่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ แล้วเอ่ยด้วยความไม่พอใจ “ตัวเองหายหน้าหายตาไปหลายปีขนาดนั้น ตอนนี้ยังมีหน้ามาตบถังถังอีกเหรอ?”
“พี่ นี่ฉันกำลังสั่งสอนลูกชายของฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่”
‘เนี่ยอู๋โยว’ พูดเสียงเย็น
เนี่ยอู๋หมิงคิดจะเอ่ยแย้ง แต่พอคิดให้ละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้ว กลับหาเหตุผลที่เหมาะสมไม่ได้เลย
“ถังถัง ขอโทษแม่ซะ!”
‘เนี่ยอู๋โยว’ มองถังถัง แล้วสั่งเขา
ในตอนนี้ บรรดากลุ่มอำนาจต่างๆ ที่ถูกถังถังเอ่ยถากถางก่อนหน้านี้ ลอบหัวเราะเยาะกันแล้ว ยังดีที่เนี่ยอู๋โยวของตระกูลเนี่ยคนนี้ไม่ลำเอียงให้ท้ายคนในบ้าน คุณชายน้อยตระกูลเนี่ยคนนี้กำเริบเสิบสาน สมควรถูกลงโทษแล้วจริงๆ
แววตาของถังถังเยียบเย็นเหมือนน้ำแข็ง จ้อง ‘เนี่ยอู๋โยว’ เขม็ง
เมื่อเห็นดังนั้น นัยน์ตาของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ก็ฉายแววเย็นเยือกแวบหนึ่ง แล้วพลันง้างมือขวาขึ้น คล้ายว่าคิดจะตบหน้าถังถังอีกรอบ
ทันใดนั้น ฝ่ามือของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ยังไม่ทันได้ฟาดลงไป กลับมีเสียงหัวเราะเยาะแว่วมาแต่ไกล “นี่ยังไม่ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ยเลยนะ ก็เจ้าอารมณ์มากขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอได้ขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ยจริงๆ แบบนั้นจะได้เรื่องเหรอ?!”
สิ้นเสียงที่แว่วดังขึ้น ทุกคนต่างพากันมองออกไปด้านหน้า
หลังจากมองเห็นผู้มาเยือนอย่างชัดเจนแล้ว สีหน้าของทุกคนก็แปรเปลี่ยนไปนิดๆ
“พันธมิตรอู๋เว่ย?!”
“ไป๋…ไป๋เฟิง?!”
ในเวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นเป็นผู้นำทีม พาผู้อาวุโสหลายท่านของพันธมิตรอู๋เว่ย สมาชิกระดับสูงหลายสิบคน แล้วยังมีสมาชิกหัวกะทิของพันธมิตรอู๋เว่ยอีกกว่าร้อยคนมาที่นี่
เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่นปรากฏตัว สีหน้าของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ก็แปลกพิกลไปเล็กน้อย ไม่น่าเชื่อว่ามันจะยังไม่ตาย หรือว่า พันธมิตรอู๋เว่ยจะใช้เวลาเพียงสั้นๆ หาคุกใต้ดินเจอแล้วช่วยมันออกมา?…
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง มุมปากของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยือกเย็น ไม่ตายก็ไม่เป็นไร
“เฮอะ ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย วันนี้เป็นวันมหามงคลของตระกูลเนี่ย เธอมาทำไมกัน”
สมาชิกระดับสูงจากกองกำลังหนึ่งมองไปที่เยี่ยหวันหวั่น แล้วเอ่ยด้วยเสียงเย็น
“เกี่ยวอะไรกับแกล่ะ หุบปากไปซะ” เป่ยโต่วชี้หน้าคนที่พูด แล้วเอ่ยอย่างไร้ซึ่งความอดทน
“แม่ครับ…”
หลังจากมองเห็นเยี่ยหวันหวั่น ดวงตาของถังถังก็ฉายแววยินดี ทำท่าจะวิ่งเข้าไปหาเยี่ยหวันหวั่น
เพียงแต่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ กลับคว้าถังถังไว้ บังคับให้เด็กน้อยอยู่ข้างกายตัวเอง
“อ่า ผู้นำไป๋ ฉันจำได้ว่าตระกูลเนี่ยของพวกเราไม่ได้เชิญคุณนะคะ”
เวลานี้ ‘เนี่ยอู๋โยว’ พูดกับเยี่ยหวันหวั่นพร้อมรอยยิ้มเย็น
เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้เอ่ยตอบ ทำเพียงเดินตรงไปหยุดข้างตัวถังถัง แล้วถามถังถังว่า “เมื่อกี้ ผู้หญิงคนนี้ตีลูกเหรอ?”
ถังถังมองเยี่ยหวันหวั่น จากนั้นพยักหน้าให้เล็กน้อย
“ตียังไง”
ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความเย็นชา
“ตบหน้าครับ” ถังถังตอบ
เมื่อเห็นแก้มซ้ายของถังถังที่แดงขึ้นมานิดๆ แล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็ยืดตัวขึ้นมา แล้วอาศัยจังหวะที่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ยังไม่ทันได้ตั้งสติกลับมา ง้างมือขวาขึ้น จากนั้นฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของฝ่ายตรงข้ามอย่างแรง ภายใต้สายตาของฝูงชนแทบจะในทันที
ได้ยินเพียงเสียงดัง ‘เพียะ’ ที่ดังก้อง ราวกับสายฟ้าฟาด
รอจนทุกคนได้สติกลับมา ก็มองไปที่ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ตลอดจนรอยแดงของนิ้วมือห้านิ้วที่อยู่บนใบหน้านั้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เวรแล้ว…”
เนี่ยอู๋หมิงจ้องมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยความสับสนมึนงง
“หัวหน้า นี่ไม่ถูกแล้วนะ ไม่ใช่ว่าตอนแรกเถ้าแก่โหย่วหมิงบอกไว้ว่า จะทำให้สองผู้อาวุโสเอาใจออกห่างเนี่ยอู๋โยวหรอกเหรอ ทำไมตอนนี้ถึงส่งตัวเองมาหาถึงหน้าประตูซะแล้วล่ะ?”
นักพรตใจบริสุทธิ์จ้องเนี่ยอู๋หมิงพลางเอ่ยด้วยความประหลาดใจ
“นายถามฉัน แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไง?” เนี่ยอู๋หมิงตอบไปตามจิตใต้สำนึก
YOU MAY ALSO LIKE
