แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2059 ความอยากเอาชีวิตรอดอันแรงกล้า / บทที่ 2060 พวกเราหนีตามกันเถอะ

บท​ที่​ ​2059​ ​ความอยาก​เอาชีวิต​รอด​อัน​แรงกล้า

ซือ​เยี​่ย​หาน​วาง​ถ้วย​ชาลง​ ​แล้ว​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​เธอ​แวบ​หนึ่ง​ ​“​บน​โลก​นี้​มี​คนที​่​ดูดี​อีก​มาก​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ตอบ​อย่าง​ไม่​ลังเล​เลย​ ​“​เหลวไหล​ ​ไม่มีใคร​ดูดี​ไป​กว่า​คุณ​แล้ว​!​”

ขณะที่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เพิ่ง​พูด​จบ​ ​ก็​พลัน​มีเสียง​หนึ่ง​แว่ว​ดัง​มาจาก​ทาง​ประตู​ ​“​สาวน้อย​ ​คำพูด​นี้​ของ​เธอ​…​ไม่​มั่นใจ​เกินไป​หน่อย​เหรอ​”

พอค​วาม​ทรง​จำ​ดำเนิน​มาถึง​ตรงนี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​แปลกใจ​นิดๆ​ ​ไม่​คิด​เลย​ว่า​จะ​ได้​เห็น​เจียง​หลี​เฮิ​่น​ใน​ความทรงจำ​ของ​เธอ​ด้วย​…

ความ​ดูดี​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​เหมือน​มี​ม่าน​ลวงตา​ชั้นหนึ่ง​ขวางกั้น​ไว้​ ​และ​รู้สึก​ถึง​ระยะห่าง​อัน​มหาศาล​ ​แต่​เจียง​หลี​เฮิ​่น​ไม่ใช่​แบบ​นั้น​ ​เขา​คือ​บุปผา​เลอ​ค่า​ใน​โลก​มนุษย์​อะไร​ทำนอง​นั้น​ ​มอง​แวบเดียว​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​ใครๆ​ ​ต่าง​ก็​เข้าไป​จีบ

ใน​ฐานะ​หมา​ชี​กอ​คน​หนึ่ง​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จึง​ตกตะลึง​ไป​เล็กน้อย

และ​ในเวลานี้​เอง​ ​ความรู้สึก​อัน​เฉียบ​ไว​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​สัมผัส​ได้​ว่า​บรรยากาศ​คล้าย​จะ​มี​ความ​เหน็บ​หนาว​สาย​หนึ่ง​เพิ่มขึ้น​มา​ ​ทำให้​เธอ​หนาว​สะท้าน​อย่าง​น่าประหลาด

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เก็บ​สายตา​กลับมา​ทันที​ ​และ​มอง​ไป​ที่​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​พลาง​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​ที่รัก​ ​เขา​เป็น​ใคร​กัน​ ​เพื่อน​คุณ​เหรอ​ ​ทำไม​คุณ​ถึง​มี​เพื่อน​หน้าตา​ขี้เหร่​แบบนี้​ด้วย​ล่ะ​”

เมื่อ​ได้ยิน​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เรียก​ซือ​เยี​่ย​หาน​ว่า​ ​‘​ที่รัก​’​ ​เจียง​หลี​เฮิ​่​นก​็​เกือบจะ​สะดุด​ล้ม​แล้ว​ ​พอได้​ยิน​ประโยค​สุดท้าย​ ​ก็​แทบจะ​สำลัก​น้ำลาย​ตาย​ ​ใบหน้า​เต็มไปด้วย​ความ​ไม่​อยาก​จะ​เชื่อ​ ​“​แค่ก​ๆ​ๆ​ๆ​…​เธอ​…​เธอ​…​เธอ​ว่ายัง​ไง​นะ​!​ ​เธอ​พูด​กับ​ฉัน​อีก​รอบ​สิ​!​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กระดึ​้บ​ๆ​ ​เข้าไป​อยู่​ข้าง​กาย​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​มอง​เขา​ด้วย​ท่าทาง​ว่านอนสอนง่าย​ ​“​ไม่เป็นไร​นะที​่​รัก​ ​ถึงแม้​ฉัน​จะ​เป็น​คน​ให้ความสำคัญ​กับ​หน้าตา​ ​แต่​ถ้า​เขา​เป็นเพื่อน​ของ​คุณ​ ​ฉัน​ก็​จะ​ฝืนใจ​ทักทาย​เขา​แล้วกัน​”

ความหมายแฝง​คือ​ ​ฉัน​เป็น​คน​ให้ความสำคัญ​กับ​หน้าตา​ ​แต่​ฉัน​ให้ความสำคัญ​แค่​กับ​หน้าตา​ของ​คุณ​นะ

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่อยู่​ระหว่าง​การ​สะกดจิต​ถูก​ความอยาก​เอาชีวิต​รอด​อัน​แรงกล้า​สุดขีด​ของ​ตัวเอง​ใน​ปีนั​้น​ทำเอา​เหวอ​ไป​แล้ว​ ​เกือบจะ​อดใจ​นั่ง​ต่อไป​ไม่ไหว​ลุกขึ้น​มาป​รบ​มือ​ให้​ตัวเอง​เสีย​แล้ว​!

เธอ​เจ๋ง​เกินไป​แล้ว​!

ที่แท้​เธอ​ใน​ตอนนั้น​ก็​ยอดเยี่ยม​ขนาด​นี้​!

ซือ​เยี​่ย​หาน​มอง​มือ​ของ​เด็กสาว​ที่​กอด​แขน​ตัวเอง​ไว้​ ​ดวงตา​ฉายแวว​อ่อนโยน​โดยที่​ตัว​เขา​เอง​ก็​ไม่​สังเกตเห็น​ ​“​เธอ​…​เรียก​ฉัน​ว่า​อะไร​นะ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เชิด​ศีรษะ​น้อย​ๆ​ ​ขึ้น​ ​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​ออดอ้อน​ ​“​ที่รัก​ไง​คะ​!​ ​คุณ​ชอบ​ให้​เรียก​แบบนี้​ไหม​”

ตั้งแต่​พวกเขา​รู้จัก​กัน​มา​จนถึง​ตอนนี้​ต่าง​ก็​ยัง​ไม่รู้​จัก​ชื่อ​แซ่​ของ​อีก​ฝ่าย​เลย​ ​และ​ต่าง​ฝ่าย​ต่าง​ก็​ไม่เคย​ถาม​มาก​่อน​ ​เพราะ​ถึง​ยังไง​ก็​อยู่​กัน​คนละ​ฝ่าย​ ​มีส​ถานะ​เป็น​ศัตรู​ ​พวกเขา​จึง​คิด​ตรงกัน​ไป​โดยปริยาย

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยังคง​กระแซะ​เข้าไป​ใกล้​ ​ท่าทาง​ระมัดระวัง​ราวกับ​กำลัง​เข้าหา​สัตว์​เล็ก​อะไร​สัก​ชนิด​ที่​ขี้​ตกใจ​เป็นพิเศษ​ ​“​งั้น​…​ต่อไป​ฉัน​เรียก​คุณ​แบบนี้​ได้​ไหม​”

เมื่อ​สบ​เข้ากับ​ดวงตา​อัน​สดใส​และ​เปล่งประกาย​ของ​เด็กสาว​ ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ก็​ผงะ​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​จึง​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​ไร้อารมณ์​ว่า​ ​“​ก็​แค่​คำ​เรียก​เท่านั้น​ ​ตามใจ​เธอ​เถอะ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มีสี​หน้า​ดีอกดีใจ​ทันที​ ​“​ดี​จัง​เลย​ ​งั้น​ต่อไป​ฉัน​จะ​เรียก​คุณ​ว่าที่​รัก​นะ​ ​ส่วน​คุณ​ก็​เรียก​ฉัน​ว่า​…​อืม​ ​เรียก​ฉัน​ว่ายา​หยี​แล้วกัน​!​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไม่รู้สึกตัว​เลย​สักนิด​ว่า​ก่อนหน้านี้​เพิ่ง​ถูก​คนอื่น​เขา​ปฏิเสธ​ไป​ ​แต่กลับ​ตัดสินใจ​เอา​เอง​อย่าง​มีความสุข

“​เวร​เอ้ย​…​ตา​ฉัน​…​”​ ​เจียง​หลี​เฮิ​่น​ไม่กล้า​จะ​เชื่อ​ใน​สิ่ง​ที่​ตา​ตัวเอง​เห็น

ซือ​เยี​่ย​หาน​มอง​เจียง​หลี​เฮิ​่​นที​่​ใบหน้า​เต็มไปด้วย​ความ​ไม่​อยาก​เชื่อ​แวบ​หนึ่ง​ ​ใน​ดวงตา​มี​ความ​ไม่​ชอบใจ​ปรากฏ​ขึ้น​อย่างชัดเจน​ ​“​นาย​มี​อะไร​”

เจียง​หลี​เฮิ​่น​จึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​เฮ้อ​ ​ฉัน​กลัว​ว่านาย​จะ​เบื่อ​ ​เลย​มา​เยี่ยม​นาย​ไง​ ​แต่​ตอนนี้​ดู​ทรง​แล้ว​ ​คง​ไม่ต้องการ​แล้ว​สินะ​”

ซือ​เยี​่ย​หาน​ตอบ​สั้น​ๆ​ ​“​ไม่ต้องการ​”

เจียง​หลี​เฮิ​่น​เหวอ​ไป​แล้ว

เพราะ​ความ​ไร้​เยื่อใย​ของ​เพื่อนรัก​ ​เจียง​หลี​เฮิ​่​นกุ​มอก​ที่​ได้รับบาดเจ็บ​สาหัส​ ​จากนั้น​ก็​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​มอง​ไป​ที่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แล้ว​พูด​ขึ้น​ว่า​ ​“​สาวน้อย​ ​สายตา​ของ​เธอ​พิเศษ​มาก​เลย​นะ​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ชอบ​เจ้า​หมอนี​่​ได้​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไม่พอใจ​กับ​วิธี​พูด​ของ​เจียง​หลี​เฮิ​่น​ ​จึง​โต้กลับ​ไป​ว่า​ ​“​สายตา​ของ​ฉัน​มัน​ทำไม​ ​ที่รัก​ของ​ฉันทั​้​งอ​่อ​นโยน​ทั้ง​หล่อเหลา​ทั้ง​ใจดี​ทั้ง​ใส​ซื่อ​ ​เกิด​จาก​ตม​แต่​ไม่​เปื้อน​โคลน​ ​ชิด​สายธาร​แต่​ไม่​ยั่วเย้า​!​ ​เป็น​คนดี​ที่​ดีที​่​สุด​ใน​โลก​!​”

———————————————————

บท​ที่​ ​2060​ ​พวกเรา​หนี​ตาม​กัน​เถอะ

เจียง​หลี​เฮิ​่น​ตกตะลึง​อย่างเห็นได้ชัด​ ​ตกตะลึง​อยู่นาน​ ​พลาง​มอง​ซือ​เยี​่ย​หาน​ด้วย​สายตา​แปลกใจ​สุดขีด​ ​“​เขา​…​อ่อนโยน​…​หล่อเหลา​…​ใจดี​…​ใส​…​ใส​ซื่อ​…​เป็น​คนดี​งั้น​เหรอ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ถลึงตา​ใส่​เขา​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ก็​ใช่​น่ะ​สิ​!​ ​ทำไม​!​ ​นี่​ ​นาย​เป็น​ใคร​กัน​แน่​ ​คง​ไม่ใช่​คนที​่​นาย​แห่ง​อาชู​ร่า​จอม​วิปริต​คน​นั้น​ส่ง​มาท​รมา​นที​่​รัก​ของ​ฉัน​ใช่ไหม​!​”

“​เดี๋ยว​…​เดี๋ยวก่อน​…​เธอ​ว่ายัง​ไง​นะ​ ​นาย​แห่ง​อาชู​ร่า​จอม​วิปริต​คน​นั้น​…​งั้น​เหรอ​”​ ​เจียง​หลี​เฮิ​่น​เผย​สีหน้า​เหมือน​กำลัง​ฝัน​อยู่​ ​แล้ว​เอ่ย​โพล่ง​ออกมา​ว่า​ ​“​สาวน้อย​ ​ฉัน​ว่า​เธอ​คง​ไม่รู้​สินะ​ว่า​เขา​ก็​คือ​…​”

เจียง​หลี​เฮิ​่น​เพิ่งจะ​กล่าว​มาถึง​ตรงนี้​ ​ก็​สัมผัส​ได้​ถึง​รังสี​พิฆาต​สาย​หนึ่ง​ที่​พุ่ง​เข้ามา​หา​เขา​ ​และ​ยิง​ทะลุ​ร่าง​เขา​โดยตรง

ดังนั้น​ ​เจียง​หลี​เฮิ​่​นก​็​หัก​เลี้ยว​คำพูด​ประโยค​สุดท้าย​ไป​เสียดื​้อ​ๆ​ ​จาก​ ​‘​เขา​ก็​คือ​นาย​แห่ง​อาชู​ร่า​จอม​วิปริต​ที่​เธอ​พูดถึง​’​ ​กลายเป็น​…

“​ใช่​!​ ​ถูกต้อง​!​ ​เขา​ก็​อ่อนโยน​หล่อเหลา​ใจดี​ใส​ซื่อ​แบบนี้​แหละ​!​ ​เป็นยอด​คนดี​ที่เกิด​จาก​ตม​แต่​ไม่​เปื้อน​โคลน​!​”

เจียง​หลี​เฮิ​่​นรู​้​สึก​ว่า​ ​ใน​ชีวิต​นี้​น่าจะ​ไม่เคย​พูด​อะไร​ที่​ไร้​มโนธรรม​ขนาด​นี้​มาก​่อน​เลย

พอ​เจียง​หลี​เฮิ​่​นพูด​จบ​ ​รังสี​พิฆาต​สาย​นั้น​ถึง​ถูก​ถอน​ออก​ไป​จาก​ร่าง​เขา

เจียง​หลี​เฮิ​่​นก​ระ​แอม​ไอ​เบา​ๆ​ ​ที​หนึ่ง​ ​แล้วจึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​งั้น​…​ให้​ฉัน​แนะนำตัว​หน่อย​เถอะ​ ​อันที่จริง​แล้ว​ ​ฉัน​เป็น​ญาติ​ของ​น้า​คนที​่​สอง​ของ​ป้า​คนที​่​สาม​ที่​เป็น​ลูกพี่ลูกน้อง​กับ​หัวหน้า​สาขา​ย่อย​ของ​กลุ่ม​สวรรค์​ชัง​น่ะ​ ​คอย​วิ่ง​ทำ​ธุระ​อยู่​ที่​กลุ่ม​สวรรค์​ชัง​ ​รู้จัก​กับ​ที่รัก​ของ​เธอ​มานาน​หลาย​ปี​แล้ว​ ​สนิท​กัน​มาก​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พยักหน้า​รับ​ ​“​ที่แท้​ก็​เป็น​แบบนี้​ ​งั้น​ฉัน​จะ​แนะนำตัว​สักนิด​ด้วย​แล้วกัน​ ​ฉัน​คือ​ลูกน้อง​ของ​ลูกศิษย์​รองหัวหน้า​สาขา​ฝ่าย​เหนือ​ของ​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ ​เพียงแต่​ก่อนหน้านี้​ฉัน​ถูก​แบด​เจอร์​นาง​มาร​ร้าย​แห่ง​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ที่​ควร​ถูก​เชือด​พัน​ดาบ​บังคับ​ให้​เข้าร่วม​กลุ่ม​ด้วย​”

เวลานี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่อยู่​ระหว่าง​การ​สะกดจิต​ตกตะลึง​จน​พูดไม่ออก​แล้ว

ไม่ต้อง​พูด​อะไร​ทั้งนั้น​ ​ขอม​อบ​ตุ๊กตา​ทองให้​ทั้ง​สาม​คนเลย​!

….

ความทรงจำ​ต่อจากนั้น​ ​ส่วนใหญ่​ต่าง​ก็​เป็น​เธอ​ที่​สรรหา​สารพัด​วิธี​มาตาม​ตื๊อ​สามี​โดย​ไม่มี​ซ้ำซาก​จำเจ​เลย​ ​ส่วน​ซือ​เยี​่ย​หาน​ก็​ใช้​แผน​แสร้ง​ปล่อย​เพื่อ​จับ​ ​กลยุทธ์​โฉมงาม​ ​แผน​เจ็บตัว​เข้า​แลก​…

ความรัก​ครั้งนี้​…​ทำให้​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ปวด​ประสาท​จริงๆ

พอค​่อย​ๆ​ ​ทำความรู้จัก​กัน​ไป​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ปรับเปลี่ยน​ทัศนคติ​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ไป​ทีละ​นิดๆ​ ​แน่นอน​ว่า​ ​ใน​มุมมอง​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่อยู่​ใน​ระหว่าง​การ​สะกดจิต​แล้ว​ ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ได้​ทำให้​เธอ​ไม่​อาจ​ถอนตัว​ออก​ไป​ได้ที​ละ​นิดๆ​ ​ด้วย​เช่นกัน

ใน​ช่วงเวลา​นี้​ ​เนื่องจาก​คุก​คน​บาป​และ​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ต่อสู้​กัน​อย่าง​สูสี​เป็นเวลา​นาน​ ​จึง​เข้าสู่​สภาวะ​สงบศึก​กัน​ชั่วคราว

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เห็น​ว่า​สบโอกาส​แล้ว​ ​ในที่สุด​จึง​เผย​เขี้ยวเล็บ​ออกมา​ ​เริ่ม​หลอก​ชิง​ตัว​คน​แล้ว

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เอ่ย​ขึ้น​มา​ว่า​ ​“​ที่รัก​ ​คุณ​คิด​จะ​ถูก​กักบริเวณ​ไว้​ใน​อาชู​ร่า​ไป​ชั่วชีวิต​เลย​เหรอ​ ​ออก​ไป​จาก​ที่นี่​กัน​เถอะ​!​”

ซือ​เยี​่ย​หาน​ตอบ​เรียบๆ​ ​ว่า​ ​“​นอกจาก​ที่นี่​ ​ฉัน​ก็​ไม่มี​ที่​ให้​ไป​แล้ว​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จึง​พูด​ไป​ทันที​ ​“​ไม่เป็นไร​หรอก​ฉัน​มีที​่​ให้​ไป​ ​คุณ​ไป​กับ​ฉัน​เถอะ​นะ​!​ ​ฉัน​จัดการ​เรื่อง​ครอบครัว​ไว้​แล้ว​ ​ฉัน​ก็​เตรียม​จะ​ออกจาก​พันธมิตร​อู๋​เว​่​ยด​้วย​เหมือนกัน​!​ ​แค่​พวกเรา​ไป​ด้วยกัน​!​”

ซือ​เยี​่ย​หาน​นิ่ง​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ปกปิด​ประกาย​ใน​ดวงตา​ไว้​ ​แล้ว​มอง​ไป​ที่​เธอ​ ​“​ไป​ด้วยกัน​งั้น​เหรอ​”

“​ใช่​แล้ว​!​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กังวล​อยู่​บ้าง​ว่า​เขา​จะ​ฟัง​ไม่เข้าใจ​ ​ดังนั้น​จึง​กระแอม​ไอที​หนึ่ง​ ​แล้ว​อธิบาย​ว่า​ ​“​ฉัน​ยัง​พูด​ไม่ชัด​พอ​ใช่ไหม​ ​งั้น​ฉัน​จะ​เปลี่ยน​คำพูด​นะ​ ​ความหมาย​ที่​ฉัน​จะ​พูด​คือ​…​พวกเรา​…​หนี​ตาม​กัน​ไป​เถอะ​!​”

หนี​ตาม​กัน​ไป​…

แววตา​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​คล้าย​จะ​สั่น​ไหว​อย่างรุนแรง​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ถ้า​เธอ​ทำ​เรื่อง​พวก​นี้​กับ​ฉัน​เพราะ​อุบัติเหตุ​ครั้งนั้น​ ​มัน​ไม่จำเป็น​เลย​จริงๆ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พูด​อย่างหนัก​แน่น​ ​“​ไม่เอา​น่า​ ​จะ​เป็น​เพราะ​เรื่อง​นั้น​ได้​ยังไง​ ​ฉัน​เป็น​คนที​่​กระหาย​และ​ต้องการ​แค่​ร่างกาย​ของ​คุณ​แบบ​นั้น​เหรอ​ไง​!​ ​ฉัน​เป็น​คนที​่​ชอบ​คุณ​ต่างหาก​!​”

ซือ​เยี​่ย​หาน​ถาม​นิ่ง​ๆ​ ​“​ไม่ต้องการ​เหรอ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​อึกอัก​ ​“​เอ่อ​…​ก็​ยัง​…​ยัง​ต้องการ​อยู่​…​”