แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2063 พวกแกตายแน่! / บทที่ 2064 ทำตัวเรียบง่าย ตอบแทนความแค้นด้วยคุณธรรม

บท​ที่​ ​2063​ ​พวก​แก​ตาย​แน่​!

​พอได้​ยิน​คำ​ว่า​ ​‘​ลูกพี่​ใหญ่​’​ ​ประโยค​นั้น​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไม่ได้​สังเกต​เลย​ว่า​ ​แววตา​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​หนาวเหน็บ​เหมือน​น้ำแข็ง​ขั้วโลกเหนือ​แล้ว

​สมุน​คน​หนึ่ง​เห็น​ว่า​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​นุ่มนิ่ม​น่ารัก​ ​ท่าทาง​ก็​พลัน​เปลี่ยนไป​ไม่น้อย​ ​“​เฮ้อ​ ​ลูกพี่​ ​แล้วกัน​ไป​เถอะ​นะ​ ​จะ​ไป​ถือสา​หาความ​ผู้หญิง​ตัวเล็ก​ๆ​ ​ทำไม​”

​ใบหน้า​ถมึงทึง​ของ​หัวหน้า​สาขา​คน​นั้น​ยังคง​โกรธเคือง​อยู่​บ้าง

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จึง​พูด​ต่อไป​ว่า​ ​“​ลูกพี่​ใหญ่​ท่าน​นี้​สง่างาม​มีบา​รมี​ ​มอง​แวบเดียว​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​เป็น​คน​ผึ่งผาย​และ​ใจกว้าง​ ​ไม่มีทาง​ถือสา​พวกเรา​แน่ๆ​!​”

​สีหน้า​ของ​หัวหน้า​สาขา​คน​นั้น​อ่อน​ลง​เล็กน้อย​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​พอใจ​คำ​ประจบ​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มาก

​“​ฮึ่ม​…​นับว่า​เธอ​โชคดี​นะ​!​ ​ครั้งนี้​ไม่เอา​เรื่อง​เธอ​ก็ได้​!​ ​แต่ว่า​…​”​ ​หัวหน้า​สาขา​พูด​ ​พลาง​เหลือบมอง​ลูกน้อง​แวบ​หนึ่ง

​ลูก​น้อย​ได้รับ​สัญญาณ​ ​ก็​เข้าใจ​ได้​ทันที​ ​จากนั้น​ก็​มองดู​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กับ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ตั้งแต่​หัว​จรด​เท้า​แวบ​หนึ่ง​ ​จากนั้น​ก็​เอ่ย​ว่า​ ​“​วันนี้​จะ​ไว้ชีวิต​พวก​แก​ก็ได้​ ​แต่ว่า​ ​ชน​ลูกพี่​ของ​พวกเรา​แล้ว​คิด​ว่า​จะ​จบ​ลง​แบบนี้​งั้น​เหรอ​ ​แบบนี้​ไม่มี​ความจริงใจ​เกินไป​แล้ว​นะ​!​”

​พอ​เยี​่ย​หวัน​หว่าน​ได้ยิน​ก็​เข้าใจ​แล้ว​ว่า​พวกเขา​หมายความว่า​ยังไง​ ​ใน​ใจ​ก็​นึกดู​ถูก​คน​พวก​นี้​มาก

​ถึงแม้​ชื่อเสียง​ของ​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ของ​พวก​เธอ​จะ​ไม่ดี​สัก​เท่าไร​ ​แต่​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ของ​พวก​เธอ​ก็​ไม่เคย​หาเรื่อง​คนอ่อนแอ​ ​ไม่​ฉกชิงวิ่งราว​รีดไถ​เงิน​เอารัดเอาเปรียบ​แบบนี้​ ​ ​ถ้า​ทำ​ก็​จะ​ทำ​กับ​พวก​ขา​ใหญ่​ ​ถ้า​จะ​เล่นงาน​ก็​จะ​เล่นพวก​บิ๊ก​ๆ

​และ​นี้​ก็​เป็น​เหตุผล​ที่ว่า​ทำไม​พันธมิตร​อู๋​เว​่​ยมี​ชื่อเสียง​มาก​ขนาด​นี้​ ​และ​ไม่มีใคร​กล้ามา​หาเรื่อง​ ​กลุ่ม​อำนาจ​ระดับสูง​ๆ​ ​ก็​ยัง​ต้อง​ยำเกรง​อยู่​สาม​ส่วน

​สรุป​คือ​ ​คน​พวก​นี้​ไม่​เข้าตา​เธอ​เลย​จริงๆ​!

​เยี​่ย​หวัน​หวั่นกลัว​ว่า​ซือ​เยี​่ย​หาน​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​จะ​ทนไม่ไหว​ ​จึง​รีบ​กระซิบ​บอก​ ​“​อย่า​วู่วาม​นะ​ ​ไม่งั้น​จะ​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ ​ถ้า​ฐานะ​ของ​พวกเรา​เปิดเผย​แล้ว​จะ​ซวย​เอา​”

​ถึง​ยังไง​พวก​เธอ​ทั้งคู่​ก็​เป็น​คนที​่​หนี​ออกมา​จาก​องค์กร

​โดยเฉพาะ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​…​คน​พวก​นี้​ต่าง​ก็​รู้จัก​เธอ​ ​ถ้า​วุ่นวาย​ขึ้น​มาค​วาม​ลับ​ของ​เธอ​คงจะ​ถูก​เปิดเผย

​“​ฉัน​จะ​ยก​ของมีค่า​ใน​ตัว​ให้​พวกเขา​ไป​หมด​เลย​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​รีบ​เอ่ย

​โชคดี​ที่​ซือ​เยี​่ย​หาน​ไม่ได้​คัดค้าน​ ​ท่าทาง​เยือกเย็น​มาก​ ​“​ได้​”

​บน​ตัว​ซือ​เยี​่ย​หาน​ไม่มี​ของมีค่า​อะไร​ ​ดังนั้น​ ​จึง​มี​แค่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่​มอบ​กระเป๋า​เงิน​บน​ตัว​กับ​จี้​ห้อย​เอว​ชิ้น​หนึ่ง​ให้​คน​พวก​นั้น​ไป

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เอ่ย​ว่า​ ​“​ลูกพี่​ทุกท่าน​ ​นี่​เป็นน้ำ​ใจ​เล็ก​ๆ​ ​น้อย​ๆ​ ​ของ​พวกเรา​ ​โปรด​รับ​ไว้​ด้วย​!​”

​คน​พวก​นั้น​รับเงิน​ไป​อย่าง​ไม่​เกรงใจ​ ​แต่กลับ​ยัง​ไม่พอใจ​ ​จ้อง​ซือ​เยี​่ย​หาน​แล้ว​พูดว่า​ ​“​แล้ว​ไอ้​หนุ่ม​นี่​ล่ะ​”

​“​พวก​พี่​เห็น​เขา​แต่งตัว​ธรรมดา​แบบนี้​ก็​น่าจะ​รู้​แล้ว​นี่​นา​ ​ใน​ตัว​เขา​ไม่มี​เงิน​หรอก​ ​ไม่มี​ของมีค่า​อะไร​เลย​ด้วย​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ชี้แจง​เสียงอ่อน

​สมุน​คน​นั้น​ยิ้ม​อย่าง​เยียบ​เย็น​แวบ​หนึ่ง​ ​“​นั่น​ก็​ไม่แน่​หรอก​ ​ต้อง​ค้น​ดู​ถึง​จะ​รู้​!​”

​แววตา​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เยียบ​เย็น​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​สวะ​!​ ​ให้​หน้า​แล้วยัง​ไม่​ไว้หน้า​อีก​!​ ​ที่รัก​ของ​ฉัน​เป็น​คนที​่​พวก​แกสา​มารถ​แตะต้อง​ได้​งั้น​เหรอ

​คน​พวก​นั้น​ว่า​แล้ว​ ​ก็​ส่ง​คน​ออกมา​ค้นตัว​ซือ​เยี​่ย​หาน​สอง​คน

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จะ​ปล่อย​ให้​คน​พวก​นี้​ใช้​อุ้งเท้า​ตัวเอง​มา​แตะต้อง​ซือ​เยี​่ย​หาน​ได้​ยังไง​ ​เส้น​ลวด​ที่​ขึง​ไว้​ใน​สมอง​ขาด​ผึ่ง​ ​จน​ใกล้​จะ​เสียการ​ควบคุม​แล้ว

​เวร​เอ้ย​!​ ​ไม่สน​แล้ว​!​ ​โป๊ะ​แตก​ก็ได้​!​ ​แต่​จะ​มา​แตะต้อง​ที่รัก​ของ​เธอ​ไม่ได้​เด็ดขาด​!

​แต่ว่า​ ​ในเวลานี้​เอง​ ​ซือ​เยี​่ย​หาน​กลับ​กด​มือ​ของ​เธอ​ไว้​อย่างกะทันหัน​ ​พลาง​มอง​เธอ​อย่าง​อ่อนโยน​ ​“​ไม่เป็นไร​ ​ปล่อย​ให้​พวกเขา​ค้น​เถอะ​”

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ได้​เห็น​ฉาก​นี้​ ​ก็​ตื้นตัน​แทบตาย​แล้ว​ ​ที่รัก​ของ​เธอ​ช่าง​อ่อย​โยน​และ​แสนดี​เกินไป​แล้ว​จริงๆ​!

​สุดท้าย​คน​พวก​นั้น​ก็​พุ่ง​เข้ามา​ค้นตัว​ซือ​เยี​่ย​หาน​อย่าง​หยาบคาย

​ซือ​เยี​่ย​หาน​อยู่​นิ่ง​ๆ​ ​ปล่อย​ให้​พวกเขา​ค้น​ไป​ ​ไม่ใส่ใจ​เลย​สักนิด​ ​มี​แค่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่​เดิมที​เธอ​ไม่ได้​ถือสา​เรื่องเล็ก​ๆ​ ​แบบนี้​สัก​เท่าไร​ ​แต่ว่า​ ​พอค​นพ​วก​นั้น​มา​แตะต้อง​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​ความโกรธ​ก็​พุ่ง​ทะยาน​สูง​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​แล้ว​…

​แม่ง​เอ๊ย​!​ ​กลุ่ม​พยัคฆ์​ทมิฬ​ใช่ไหม​!​ ​พวก​แก​ ​ตาย​ ​แน่​!

​————————————————————————-

บท​ที่​ ​2064​ ​ทำตัว​เรียบง่าย​ ​ตอบแทน​ความแค้น​ด้วย​คุณธรรม

​คน​พวก​นั้น​ค้น​ไม่​เจอ​ของมีค่า​ ​จึง​เผย​สีหน้า​ผิดหวัง​ ​แล้ว​ถึง​ปล่อย​พวกเขา​ไป

​หลังจาก​ออกมา​แล้ว

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยังคง​โมโห​อยู่​ ​“​โอ้ย​!​ ​ฉัน​โมโห​จะ​ตาย​อยู่​แล้ว​!​ ​ไอ้​คน​พวก​นั้น​!​”

​“​ก็​แค่น​กกา​ฝูง​หนึ่ง​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ใส่ใจ​พวกเขา​หรอก​ ​พวกเขา​อยากได้​เงิน​ ​ให้​พวกเขา​ไป​ก็​จบ​ ​ปลอดภัย​ไว้​ก่อน​”​ ​ซือ​เยี​่ย​หาน​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​ราบเรียบ​ ​แถม​ยัง​กำชับ​เธอ​ว่า​ ​“​ตอนนี้​เธอ​ออกจาก​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​แล้ว​ ​ต่อไป​ต้อง​ทำตัว​เรียบง่าย​หน่อย​ ​อย่า​ไป​มีเรื่อง​กับ​ใคร​ง่ายๆ​!​”

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​บ่น​อุบอิบ​ ​“​ที่รัก​คุณ​พูดจา​ดี​เกินไป​แล้ว​ ​นิสัย​ก็ดี​เกินไป​แล้ว​เหมือนกัน​!​”

​พอ​พูด​มาถึง​ตรงนี้​ ​เพื่อ​รักษา​ภาพลักษณ์​ของ​ตัวเอง​ไว้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จึง​เอ่ย​เสริม​ทันที​ว่า​ ​“​แต่​คุณ​พูด​ถูก​แล้ว​ละ​ที่รัก​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ใส่ใจ​พวกเขา​เลย​ ​ตอบแทน​ความแค้น​ด้วย​คุณธรรม​ ​นี่​สิ​ถึง​จะ​เป็นการ​สั่งสม​บุญบารมี​ ​ถึง​เวลา​เดี๋ยว​กรรม​ก็ตาม​สนอง​เอง​!​”

​ซือ​เยี​่ย​หาน​พยักหน้า​รับ​ ​“​อืม​”

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่อยู่​ระหว่าง​การ​สะกดจิต​ย้อน​ความทรงจำ​ได้ยิน​บทสนทนา​นี้​ของ​ทั้งคู่​แล้ว​ ​ก็​ไม่รู้​ว่า​ควรจะ​พูด​อะไร​ดี

​คน​หนึ่ง​เป็น​นักเลง​ใหญ่​ ​อีก​คน​ก็​เป็นหนึ่ง​ใน​สาม​ผู้ยิ่งใหญ่​แห่ง​คุก​คน​บาป​ ​ทำตัว​เรียบง่าย​เอย​ ​ใช้​คุณธรรม​ตอบแทน​ความแค้น​เอย​ ​จิตสำนึก​มโนธรรม​ของ​พวก​นาย​ไม่​เจ็บปวด​เลย​จริงๆ​ ​น่ะ​เหรอ

​เธอ​ไม่เชื่อ​หรอก​นะ​ว่า​ตัวเอง​ใน​ตอนแรก​จะ​ปล่อยไป​แบบนี้​!

​แน่นอน​ว่า​ ​ความทรงจำ​ก็​ดำเนินต่อไป​…

​พอต​กค​่ำ​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ออกมา​จาก​จุด​เปลี่ยว​ ​ค่อยๆ​ ​เดิน​เข้าไป​ ​ขวางทาง​ของ​กลุ่ม​พยัคฆ์​ทมิฬ​นั้น​ไว้

​“​ฮ่า​ๆ​ๆ​…​รูปร่าง​ของ​ผู้หญิง​คน​นั้น​ไม่เลว​เลย​จริงๆ​ ​เสียง​ก็​หวาน​ด้วย​!​”

​“​เยี่ยม​เลย​แหละ​ ​ช่างพูด​ซะ​ด้วย​ ​เสียง​เหมือน​นก​ขมิ้น​ไม่มี​ผิด​ ​ถ้า​รู้​แต่แรก​น่าจะ​ฉุด​เธอ​มาซะ​!​”

​“​แต่​ไอ้​หนุ่ม​ตัว​เหม็น​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​เธอ​ท่าทาง​ดุดัน​เอาเรื่อง​ ​ดูแล​้ว​ไม่​ค่อย​น่า​หาเรื่อง​อยู่​บ้าง​นะ​”

​“​ชิ​ ​ใน​ถิ่น​นี้​ ​ยัง​มี​ใคร​ที่​พี่​สาม​ของ​เรา​ไม่กล้า​หาเรื่อง​อีก​เหรอ​”

​“​นี่​ก็​ถูก​นะ​ ​ฮ่า​ๆ​ๆ​…​ลูกพี่​ ​ถ้า​พี่​ชอบ​ ​พวกเรา​จะ​ช่วย​ไป​ฉุด​กลับมา​ให้​พี่​เอง​!​”

​….

​เวลานี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​คาบ​ก้าน​ต้น​หญ้า​หาง​สุนัข​ไว้​ที่​มุม​ปาก​ ​นั่งยองๆ​ ​อยู่​ริม​ทาง​ ​บังเอิญ​ได้ยิน​เสียง​ที่​เมามาย​ของ​คน​พวก​นั้น​เข้า​ ​ดูเหมือนว่า​กำลัง​พูดถึง​เธอ​กัน​อยู่​พอดี

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พ่น​ดอก​หญ้า​หาง​สุนัข​ออกเสียง​ดัง​ ​‘​ถุย​’​ ​แล้ว​ค่อยๆ​ ​เดิน​ออกมา​จาก​ด้านหลัง​พงหญ้า

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ร้องทัก​ ​“​ทุกท่าน​…​ตามหา​ฉัน​อยู่​ใช่ไหม​”

​พอ​เห็น​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​กลุ่ม​พยัคฆ์​ทมิฬ​เหล่านั้น​ต่าง​ก็​ตกใจ​อยู่​บ้าง​ ​และ​ปฏิกิริยา​ต่อมา​คือ​ตื่นเต้น​ ​“​โอ๊ะโอ​๋​!​ ​นี่​ไม่ใช่​สาวน้อย​คน​นั้น​หรอก​เหรอ​ ​”

​“​ทำไม​ส่งตัว​เอง​มาหา​ถึงที่​เลย​ล่ะ​!​ ​หรือว่า​จะ​ต้องตา​ลูกพี่​ของ​พวกเรา​เข้า​แล้ว​”

​“​ฮ่า​ๆ​ๆ​ๆ​…​”

​ทั้ง​กลุ่ม​ต่าง​ก็​หัวเราะ​ประสานเสียง​กัน​ ​ด้วย​สีหน้า​กะลิ้มกะเหลี่ย

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​สบถ​เบา​ๆ​ ​“​ความอดทน​ของ​ข้ามี​จำกัด​ ​ก่อนหน้านี้​ ​ไอ้​หน้า​ไหน​ที่​บังอาจ​ไป​แตะต้อง​ผู้ชาย​ของ​ฉัน​ ​ตอนนี้​ ​ลุก​ออกมา​หา​ข้า​ด้วยตัวเอง​ซะ​!​”

​ท่าทาง​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เปลี่ยนไป​อย่างมาก​ ​ทำให้​สีหน้า​ของ​คน​พวก​นั้น​เปลี่ยนไป​แล้ว​ ​“​นัง​ตัวดี​!​ ​เธอ​ว่ายัง​ไง​นะ​ ​รนหาที่​ตาย​ซะ​แล้ว​!​”

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เอ่ย​อย่าง​ไม่​เกรงกลัว​ ​“​รนหาที่​ตาย​งั้น​เหรอ​ ​ใช่​แล้ว​ ​พวก​แกมั​นรน​หา​ที่​ตาย​จริงๆ​!​”

​“​เวร​เอ้ย​!​ ​นัง​ชั้นต่ำ​ ​ฉัน​ว่า​เธอ​น่ะ​…​”

​ใครคนหนึ่ง​ใน​กลุ่ม​นั้น​เอ่ย​พลาง​พุ่ง​เข้ามา​หา​อย่าง​ดุร้าย​ ​แต่​ผล​คือ​พูด​ยัง​ไม่ทัน​จบ​ ​วินาที​ต่อมา​ ​ก็​พลัน​มีเสียง​ ​‘​ปัง​’​ ​ดังสนั่น​แล้ว​ ​ร่าง​ของ​คน​ๆ​ ​นั้น​ประหนึ่ง​กระสอบ​ทราย​ ​ถูก​เตะ​ปลิว​ออก​ไป

​“​บัดซบ​!​ ​ไม่น่าเชื่อ​เลย​ว่านัง​ชั้นต่ำ​คน​นี้​จะ​มีฝีมือ​ด้วย​!​ ​มิน่า​ถึง​ได้​ผยอง​แบบนี้​!​ ​ไป​!​ ​เข้าไป​พร้อมกัน​!​”

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​บิด​ข้อมือ​ ​เงา​ร่าง​เคลื่อน​ไป​ด้านหน้า​เหมือน​สายฟ้า​แลบ​ ​จัดการ​คนอื่นๆ​ ​ก่อน​ ​จากนั้น​ก็​หิ้ว​ตัว​สอง​คน​นั้น​ที่​ค้นตัว​ซือ​เยี​่ย​หาน​มาท​รมา​นอย​่าง​หนัก

​สุดท้าย​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ก้าว​ช้าๆ​ ​เข้าไป​หา​หัวหน้า​สาขา​ของ​กลุ่ม​พยัคฆ์​ทมิฬ

​หัวหน้า​สาขา​เห็น​เหล่า​สมุน​ต่าง​ก็​ล้ม​กัน​หมด​แล้ว​ ​จึง​ตะโกน​ด้วย​ความโกรธ​ ​“​นัง​ตัวดี​!​ ​แก​ใจกล้า​มาก​นะ​มาจาก​กลุ่ม​ไหน​ ​บอกชื่อ​แซ่​มาซะ​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​กล้า​หาเรื่อง​แม้แต่​คน​ของ​กลุ่ม​พยัคฆ์​ทมิฬ​อย่าง​ข้า​!​”

​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ปัด​รอยเปื้อน​บน​ร่าง​พลาง​เลิก​คิ้ว​นิดๆ​ ​“​ชื่อ​ของ​ฉัน​งั้น​เหรอ​?​”

​……………………………………………….