แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2117 ที่รักของฉันอ่อนโยนขนาดนี้ / บทที่ 2118 ลูกชายของพวกเราสายตามีแวว
บทที่ 2117 ที่รักของฉันอ่อนโยนขนาดนี้
“ที่รัก…”
น้ำเสียงหวานใสของหญิงสาวราวกับน้ำแข็งหลอมละลาย ทำให้น้ำแข็งเย็นเฉียบถูกกะเทาะแตกในทันใด
ดวงตาของชายหนุ่มราวกับแสงตะวันลอดชั้นเมฆ ประกายแสงส่องเมฆหมอกสลายหายไปทีละนิดๆ
วินาทีต่อมา ชายหนุ่มยังไม่ทันมีปฏิกิริยาตอบสนอง ร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นราวกับขนมสายไหมก็มุดเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอย่างเอาจริงเอาจังแล้ว
ขาข้างหนึ่งของเยี่ยหวันหวั่นพาดอยู่บนตักของซือเยี่ยหาน สองมือโอบลำคอของชายหนุ่มอย่างใกล้ชิด โน้มตัวเข้าไปจุ๊บแก้มชายหนุ่มทีหนึ่ง สองตาส่องประกายแวววาว น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสุข “ที่รักมาได้ยังไง รอนานไหมคะ”
เมื่อเห็นผู้นำของตัวเองที่พุ่งเข้ามาเหมือนลมหอบหนึ่ง ชาวพันธมิตรอู๋เว่ยก็ราวกับมองเห็นดวงดาวช่วยชีวิต
โดยเฉพาะลูกน้องที่คุกเข่าอยู่บนพื้นคนนั้น มองดูเยี่ยหวันหวั่นด้วยท่าทางราวกับมองพระโพธิสัตว์โปรดโลกก็มิปาน
เพียงแต่หลังจากพวกเขาเห็นผู้นำของตัวเองโผเข้าหาอ้อมอกของนายแห่งอาชูร่าอย่างออดอ้อนเช่นนี้ แถมยังจุ๊บแก้มของจอมมารอีก ท่าทางของทุกคนก็แข็งทื่อราวกับรูปปั้นหิน ทุกคนต่างก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
ฉากนี้ เกินไปแล้วจริงๆ…ช็อคกันหมดแล้ว…
สายตาของซือเยี่ยหานเคลื่อนจากลูกน้องคนนั้นมาอยู่ที่ร่างของหญิงสาวอย่างสมบูรณ์ มือข้างหนึ่งโอบเอวหญิงสาวไว้ พยุงร่างเธอไว้ให้มั่นคง กันไม่ให้เธอเซล้ม จากนั้นก็เอ่ยตอบว่า “เพิ่งมา รอไม่นานหรอก”
“แย่เลย! วันนี้ฉันมีเรื่องต้องไปที่โรงเรียนชื่อเยี่ยน โอ้เอ้อยู่กับผู้อำนวยการเฒ่าคนนั้นตั้งนาน ฉันเหนื่อยจะตายแล้ว! รีบจุ๊บฉันหน่อยสิ!” เยี่ยหวันหวั่นออดอ้อนร้องขอจุ๊บๆ พลางลูบไล้คลอเคลีย
ซือเยี่ยหานมองท่าทางแง่งอนของหญิงสาว ดวงตาทั้งสองประกายสว่างไสว เวลาที่มองเขามีความสุขสันต์และสนิทสนมอย่างแท้จริง อารมณ์เกรี้ยวกราดที่เอ่อท้นขึ้นมาในหัวใจ แทบจะทำลายล้างเขาให้จมดิ่งลงไป พลันสลายหายไปในทันใด
มองเห็นเพียงว่าชายหนุ่มยื่นมือใหญ่ๆ ออกมา ลูบศีรษะของหญิงสาวอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็โน้มตัวเข้าหา แล้วประทับจุมพิตลงบนหน้าผากของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา เป็นจุมพิตที่อ่อนโยนสุดๆ
ราวกับปฏิบัติต่อสมบัติที่มีค่าที่สุดในโลก
ตอนที่เห็นผู้นำของตัวเองเข้าไปจุ๊บจอมมารอย่างออดอ้อนออเซาะ ชาวพันธมิตรอู๋เว่ยต่างก็ตกตะลึง
แต่ตอนที่เห็นจอมมารพูดเสียงแผ่วเบา แถมยังลูบหัวจุ๊บหน้าผากผู้นำของตัวเองอย่างอ่อนโยนแล้ว ทุกคนที่มุงดูอยู่ต่างก็ตะลึงพรึงเพริดกันไปหมด…
แม้แต่เป่ยโต่วและชีซิงที่ติดตามเยี่ยหวันหวั่นมานานก็ช็อคมากเหมือนกัน
ซือเยี่ยหานจุ๊บเด็กสาว จากนั้นไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ จู่ๆ ก็ยื่นมือมาดันเธออกไป
“ทำไมล่ะ” เยี่ยหวันหวั่นที่ถูกดันออกมามีสีหน้าบึ้งตึงทันที
ซือเยี่ยหานตอบสั้นๆ ว่า “เสื้อเปียกน้ำ อย่าแตะ”
เยี่ยหวันหวั่นถึงได้สังเกตเห็นว่าบนเสื้อของซือเยี่ยหานเต็มไปด้วยคราบน้ำชา และสังเกตเห็นว่ามีลูกน้องคนหนึ่งหมอบอยู่ตรงนั้นด้วย บรรยากาศในตอนนี้ค่อนข้างตึงเครียด
ไม่ต้องคิดให้มากความ เยี่ยหวันหวั่นก็พอจะเดาออกแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
เยี่ยหวันหวั่นคว้าคอเสื้อด้านหลังของลูกคนนั้นแล้วดึงให้เขาลุกขึ้นมา “ลุกขึ้นมาซะ! ก็แค่ทำน้ำชาหกโดยไม่ตั้งใจ นายจะตกใจกลัวขนาดนี้ทำไม ที่รักของฉันอ่อนโยนขนาดนี้ เป็นคนนิสัยดีขนาดนี้ จะจับนายกินหรือยังไง”
ลูกน้องที่ถูกลากขึ้นมาฟังแล้วมีสีหน้ามึนงง “อ่อน…อ่อนโยนเหรอ”
ฮะ
ผู้นำครับผู้นำละเมออยู่เหรอ
เยี่ยหวันหวั่นเตะลูกน้องออกไปด้วยความหงุดหงิด ช่างเถอะ เห็นแก่ที่เขารินชามาให้ ทำหน้าที่สำเร็จแล้ว จะไม่ถือสาเขาแล้วกัน
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็คลี่ยิ้มเหมือนบุปผาแล้วดึงมือซือเยี่ยหานให้ลุกขึ้น “ที่รัก คุณดูสิ เสื้อคุณเปียกแล้ว ไปเถอะ ฉันจะพาคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องฉัน!”
———————————————————————
บทที่ 2118 ลูกชายของพวกเราสายตามีแวว
“ชิ เห็นแก่ความดีความชอบของนาย จะเว้นโทษตายให้นายแล้วกัน! ยังไม่รีบไปอีก!”
เมื่อลูกน้องคนนั้นถูกผู้นำของตัวเองถีบก็มีสีหน้างงๆ ไม่เข้าใจเลยสักนิด สรุปแล้วตัวเองทำความชอบอะไรกันแน่
ไม่ใช่ว่าเขาสร้างเรื่องหรอกเหรอ
พอได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ลูกน้องก็ปาดเหงื่อเย็นๆ บนศีรษะ เรื่องนี้ข่มขวัญคนเกินไปแล้วจริงๆ!
ผู้นำบอกว่าเขามีความดีความชอบ ต้องเป็นข้ออ้างแน่ คงหักใจให้ตัวเองรับเคราะห์ไม่ได้ ใช่ ต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ
“ถ้างั้นผู้นำครับ นายแห่งอาชูร่า ผมไปก่อนนะครับ พวกคุณมีงานยุ่ง ไม่รบกวนแล้ว!”
จากนั้น ลูกน้องคนนั้นรวมถึงชาวพันธมิตรอู๋เว่ยก็มองเห็นผู้นำของตัวเองทำตัวเหมือนหมาป่าหางโต ใช้ข้ออ้างว่าจะพาคนอื่นไปเปลี่ยนชุด แล้วลักพาตัวคนเข้าไปในห้องของตัวเอง
ในเวลานี้ ท่าทางของทุกคนยากจะบรรยายได้อยู่บ้าง
ไม่คาดคิดเลยว่า รูปการณ์เวลาที่ผู้นำของตัวเองกับนายแห่งอาชูร่าอยู่ด้วยกันจะเป็นแบบนี้
ผู้นำเจ๋งจริงๆ! เผชิญหน้ากับผู้ชายน่ากลัวขนาดนี้ได้แล้วยังทนได้อีก!
รสนิยมแบบนี้…ไม่เหมือนใครเกินไปแล้ว!
จากนั้น วินาทีต่อมา สายตาของทุกคนต่างก็พากันมองไปที่นายแห่งอาชูร่า
มองเห็นแค่ว่าชายหนุ่มมีใบหน้าเย็นชาไม่ขยับเลย ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม พอได้ยินแล้วสายตาก็ค่อยๆ หยุดนิ่งอยู่ที่ใบหน้าของหญิงสาวแวบหนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยเสียงเรียบๆ ว่า “ไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไร”
ชาวพันธมิตรอู๋เว่ยร้องจุ๊ๆ กันทันที ท่าทางแบบนี้ ดูสิ! ถูกปฏิเสธแล้ว!
นายแห่งอาชูร่าเจ้าเล่ห์น่ากลัวขนาดไหนกัน จะมองลูกไม้ของผู้นำไม่ออกได้ยังไง
แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับไม่สนใจเลยสักนิด ยังคงยิ้มละไมแล้วพูดต่อไปว่า “ไปเถอะนะคะ ฉันซื้อชุดใหม่ไว้ให้คุณชุดหนึ่งพอดีเลย เข้าไปในห้องแล้วฉันจะช่วยเปลี่ยนให้คุณนะ!”
สีหน้าของซือเยี่ยหานชะงักค้างไปเล็กน้อย จากนั้นก็ตอบว่า “ได้”
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็จูงใครบางคนเดินขึ้นชั้นบนไปเลย…
ชาวพันธมิตรอู๋เว่ยต่างก็นิ่งงันอยู่ที่เดิม…
….
ภายในห้องพักส่วนตัวของเยี่ยหวันหวั่น
“ชุดล่ะ” ซือเยี่ยหานมองไปรอบๆ
“ไม่มีชุดหรอก ฉันหลอกคุณ!” เยี่ยหวันหวั่นพูดโดยที่หน้าไม่แดงหัวใจไม่เต้นถี่ จากนั้นก็เหวี่ยงคนลงบนเตียงแล้วโผเข้าใส่
ซือเยี่ยหานไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง…
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างออดอ้อน “กอดหน่อย”
หลังจากออกมาจากโรงเรียนชื่อเยี่ยน อารมณ์ของเธอก็หนักอึ้งอยู่บ้างจริงๆ
เพียงแต่ พอได้เห็นซือเยี่ยหาน ก็ดีขึ้นมามากทันที
ซือเยี่ยหานมีสีหน้าจนปัญญาอยู่บ้าง “ลุกขึ้นก่อน”
พูดจบก็พยุงเด็กสาวขึ้นแล้วดันออกไปเล็กน้อย
เวรเอ้ย! ดันเธอออกงั้นเหรอ!
เยี่ยหวันหวั่นที่โดนดันออกมาก็มีสีหน้าทะมึนแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “คุณมีกิ๊กอยู่ข้างนอกสินะ”
ซือเยี่ยหานเงยหน้าชำเลืองมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดจา ถอดเสื้อนอกสีดำที่เปื้อนคราบน้ำชาออกอย่างไม่เร็วไม่ช้า จากนั้นก็ค่อยๆ กางแขนให้เด็กสาว “มาสิ”
ไอ๊หยา ที่แท้จะถอดเสื้อด้วยตัวเอง! บอกกันแต่แรกสิ! แบบนี้ทำได้ไหม!
“รุกเองแบบนี้เลยเหรอ” ดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นพลันส่องประกาย แบบนี้ถึงจะพอใจ โผเข้าใส่อีกครั้ง ซุกตัวเข้าหาอ้อมอกของซือเยี่ยหานอย่างสบายใจ “ฮิๆ รอให้แผนการของพวกเราสำเร็จ พ่อแม่ของฉันยอมรับคุณ พวกเราก็ไม่ต้องเจอกับแบบหลบๆ ซ่อนๆ อีกต่อไปแล้ว!
ฉันได้ยินถังถังลูกรักบอกว่า ตอนนี้พวกคุณพอจะเข้ากันได้แล้ว เหมือนจะใกล้แล้วสินะ
เด็กคนนั้นถึงตอนพูดถึงคุณท่าทางจะดูเหมือนรังเกียจรังงอน แต่ความจริงฉันดูออก ว่าเขาชอบคุณมากเลย
คุณจำได้ไหม เมื่อก่อนตอนที่เขาไม่รู้ว่าคุณคือนายแห่งอาชูร่า ยังปกป้องคุณต่อหน้านายแห่งอาชูร่าด้วย บอกว่าคุณอ่อนโยนมาก สมกับที่เป็นลูกชายฉัน สายตามีแววเหมือนฉันจริงๆ”
……………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
![จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活]](https://novel-lucky.com/wp-content/uploads/2022/10/dsa5d15sa1ds-75x106.jpeg)
