แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2125 นี่มันสติปัญญาแบบไหนกัน / บทที่ 2126 ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเธอ

บท​ที่​ ​2125​ ​นี่​มัน​สติปัญญา​แบบ​ไหน​กัน

ใน​วินาที​นี้​ ​ความง่วง​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แทบจะ​หาย​ไป​เป็นปลิดทิ้ง​ ​มีสติ​อย่าง​สมบูรณ์​แล้ว​ ​จึง​เงี่ยหู​ฟัง​เสียง​จาก​ชั้นล่าง​อย่างละเอียด

สรุป​แล้ว​ตัวเอง​หู​แว่ว​ ​หรือว่า​มีเสียง​จริงๆ​ ​กัน​นะ

มี​คน​บุก​เข้ามา​ใน​วิลล่า​งั้น​เหรอ

ตอนนี้​ ​สีหน้า​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แลดู​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​ ​ถึงขั้น​ที่​ไม่​อยาก​จะ​เชื่อ​เลย

ก่อนหน้านี้​ตัวเอง​สั่งการ​พวก​เป่ย​โต​่ว​ชี​ซิง​ไว้​ ​ให้​พวกเขา​คุ้มกัน​อยู่​รอบ​ๆ​ ​วิลล่า​ ​ต้อง​คอย​ระแวดระวัง​ตลอดเวลา

เป่ย​โต​่ว​และ​ชี​ซิง​ ​รวมถึง​ยอด​ฝีมือ​กลุ่ม​หนึ่ง​จาก​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ ​จะ​ไม่ได้เรื่อง​ขนาด​นั้น​เชียว​เหรอ​ ​มี​คน​บุก​เข้ามา​ใน​วิลล่า​ก็​ไม่รู้​ตัว​สักนิด​เลย​งั้น​เหรอ

ยังไง​ก็ตาม​ ​ใน​ใจ​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กลับ​ไม่แน่ใจ​เลย​ ​จึง​ทำได้​แค่​สังเกตการณ์​ต่อไป

จากนั้น​ ​ชั่ว​ระยะเวลา​ไม่​กี่​ลมหายใจ​ ​กลับ​มีเสียง​ฝีเท้า​ที่​แผ่วเบา​มาก​แว่ว​มาจาก​ชั้นล่าง​ ​ราว​กัน​แมว​ย่อง​ ​ถ้า​ไม่​ตั้งใจฟัง​ให้​ดี​ ​จะ​ไม่ได้​ยิน​เลย

“​หรือ​จะ​เป็น​แมว​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ขมวดคิ้ว​ ​เสียง​ฝีเท้า​นี้​แผ่วเบา​เกินไป​จริงๆ​ ​ถ้า​ไม่ใช่​แมว​ที่​หลง​เข้ามา​ใน​วิลล่า​ ​ก็​ต้อง​เป็นยอด​ฝีมือ​คน​หนึ่ง​แน่นอน​!

แต่ว่า​ ​ก่อนที่​ตัวเอง​จะเข้า​นอน​ ​ก็​มั่นใจ​ว่า​ได้​ล็อค​ประตู​และ​หน้าต่าง​ทุก​บาน​แล้ว​ ​หมา​แมว​จะเข้า​มา​ใน​วิลล่า​ได้​ยังไง​…

ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​แน่ใจ​ได้​อย่าง​สมบูรณ์​แล้ว​ ​นี่​ไม่ใช่​หมา​แมว​แน่นอน​ ​แต่​เป็น​คน​…​แถม​ยัง​เป็นยอด​ฝีมือ​คน​หนึ่ง​ด้วย

เสียง​ฝีเท้า​ใกล้​เข้ามา​เรื่อยๆ​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ฟังออก​ว่า​ ​มุ่งหน้า​มายัง​ชั้นบน​ ​แถม​ยัง​เข้าไป​ใน​หลาย​ห้อง​ของ​ชั้นบน​ด้วย​ ​ดูเหมือน​จะ​ตามหา​อะไร​อยู่

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​หยิบ​มือถือ​ขึ้น​มา​ ​แล้ว​ส่ง​ข้อความ​หา​เป่ย​โต​่ว​ ​‘​มี​คน​’

ในไม่ช้า​ ​ก็​ทำให้​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เหลือ​จะ​เชื่อ​เลย​ ​เจ้า​โง่​เป่ย​โต​่ว​คน​นี้​ ​ไม่ใช่​แค่​ไม่เข้าใจ​ความหมาย​ของ​ตัวเอง​ ​ยัง​โทร​กลับมา​ด้วย​!

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไม่ได้​เปิด​โหมด​ปิด​เสียง​มือถือ​ไว้​ ​เสียง​ริง​โทน​จึง​ดัง​ขึ้น​ทันที

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ตอบสนอง​อย่างว่องไว​มาก​ ​รีบ​ตัด​สาย​เป่ย​โต​่​วทั​นที

เพียงแต่​ ​เสียง​ฝีเท้า​พลัน​เปลี่ยน​ทิศทาง​แล้ว​ ​ค่อยๆ​ ​มุ่งหน้า​มาทาง​ห้องนอน

‘​ติ​๊ง​!​’

เป่ย​โต​่ว​ส่ง​ข้อความ​มา

เป่ย​โต​่ว​ ​‘​พี่​เฟิง​ ​พี่​ตัด​สาย​ผม​ทำไม​ ​เมื่อกี้​ที่​พี่​บอก​มี​คน​หมายความว่า​ยังไง​ ​ส่ง​ผิด​เหรอ​ ​ปัด​โถ​่​ ​พี่​เฟิง​ ​ดึกดื่น​ค่อนคืน​แล้ว​ ​พี่​เป็น​ผู้​บำเพ็ญ​เซียน​เหรอ​ไง​ ​ยัง​ไม่​หลับ​ไม่​นอน​อีก​ ​อยาก​ให้​พวกเรา​เข้าไป​พูดคุย​กิน​มื้อ​ดึก​เป็นเพื่อน​พี่​อะไร​ทำนอง​นั้น​ไหม​’

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​นึกในใจ​ ​บัดซบ​!

พอ​อ่าน​ข้อความ​ของ​เป่ย​โต​่ว​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​อยาก​ร้องไห้​แต่​ร้อง​ไม่​ออก​แล้ว​ ​ทำไม​กัน​นะ​ ​ใคร​กันที่​มอบ​ความกล้าหาญ​ให้​ตัวเอง​ ​คิด​ไป​ได้​ยังไง​ว่า​เป่ย​โต​่​วจะ​เข้าใจ​ข้อความ​ของ​ตัวเอง​ ​ทำไม​เธอ​ไม่​ส่ง​หา​ชี​ซิง​กัน​นะ​ ​ส่ง​ข้อความ​หา​เป่ย​โต​่​วทำ​บ้า​อะไร​!

‘​แม่ง​เอ๊ย​…​มี​คน​บุก​เข้ามา​ใน​บ้าน​ฉัน​แล้ว​ ​นาย​มัน​โง่​!​’

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กด​แป้นพิมพ์​อย่างว่องไว​ ​แล้ว​ส่ง​ข้อความ​ออก​ไป​ ​ภายใน​ระยะเวลา​ที่​สั้น​ที่สุด​ ​ขณะเดียวกัน​ก็​เปิด​โหมด​ปิด​เสียง​ใน​มือถือ​ไป​ด้วย

ค่อยยังชั่ว​ ​เป่ย​โต​่ว​ไม่ได้​ส่ง​ข้อความ​กลับมา​ ​ในที่สุด​ก็​คงจะ​เข้าใจ​ความหมาย​ของ​เธอ​แล้ว

….

ในเวลานี้​ ​เสียง​ฝีเท้า​อัน​แผ่วเบา​นั้น​ ​ก็​เดิน​มาถึง​หน้า​ประตู​ห้อง​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แล้ว

ลูกบิด​ค่อยๆ​ ​บิด​หมุน​ ​แต่​ไม่​สามารถ​เปิด​ประตู​ห้อง​ได้​ ​เพราะ​ก่อนที่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จะเข้า​นอน​ ​ได้​ล็อก​ประตู​ห้องนอน​เอาไว้​แล้ว

คนที​่​อยู่​นอก​ประตู​ ​คล้าย​จะ​ไม่​อยาก​ทำให้​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ตกใจ​ ​ดังนั้น​จึง​ไม่ได้​ใช้กำลัง​พัง​ประตูเข้า​มา

เวลานี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ขมวดคิ้ว​แน่น​ ​หรือว่า​จะ​เป็น​คน​พวก​นั้น​ที่จับ​ตัว​จี้​ซิว​หร่าน​ไป

หากว่า​ใช่​ ​เกรง​ว่า​จะ​ค่อนข้าง​ตึง​มือ​แล้ว​…

แม้แต่​คน​ระดับ​จี้​ซิว​หร่าน​ ​ยัง​ถูก​พาตัว​ไป​ได้​ง่ายๆ​ ​เลย​ ​ดูเหมือนว่า​ตัวเอง​จะ​รับมือ​ไม่ไหว​อยู่​บ้าง

ตอนนี้​ ​ทาง​ที่​ดีที​่​สุด​คือ​ยืนหยัด​ไว้​จนกว่า​พวก​เป่ย​โต​่ว​ชี​ซิง​จะ​มาถึง​ ​คน​เยอะ​ก็​มี​กำลัง​มาก

—————————————————————————————

บท​ที่​ ​2126​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​เป็น​เธอ

ใน​ราตรี​อัน​เงียบสงัด​นี้​ ​ไม่รู้​ว่า​ผ่าน​ไป​นาน​แค่ไหน​ ​ประตู​ห้องนอน​ของ​วิลล่า​ก็​เกิด​เสียงดัง​ ​‘​แอ๊ด​’​ ​เปิด​ออก​อย่าง​ช้าๆ

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​นอน​อยู่​บน​เตียง​ ​ยัง​ไม่ได้​เคลื่อนไหว​อะไร​ ​ลมหายใจ​แผ่วเบา​มาก​ ​ราวกับ​กำลัง​หลับใหล

หลังจาก​ประตู​ถูก​เปิด​ออก​ ​เสียง​ฝีเท้า​กลับ​หยุด​ลง​อย่างกะทันหัน​ ​ราวกับ​ผู้มาเยือน​กำลัง​สำรวจ​สภาพ​ภายใน​ห้อง​อยู่

บน​เตียงนอน​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มุ่น​คิ้ว​นิดๆ​ ​อาศัย​ความมืด​สลัว​ ​เพ่งมอง​ไป​ที่​หน้า​ประตู

ด้วย​แสงสว่าง​อันน้อย​นิด​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พอ​จะ​มองเห็น​ว่า​ ​รูปร่าง​ของ​ยอด​ฝีมือ​ไม่​นับว่า​สูงใหญ่

เงา​ร่าง​ที่อยู่​ตรงหน้า​ประตู​เพ่งมอง​มาทาง​เตียงนอน​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​อย่าง​เงียบๆ​ ​ยัง​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว​ใดๆ​ ​ราวกับ​กลายเป็น​รูปปั้น​ไป​แล้ว​

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ไม่ได้​เคลื่อนไหว​ใดๆ​ ​เลย​เช่นกัน​ ​เธอ​กำลัง​รอ​อยู่​ ​รอ​ให้​พวก​เป่ย​โต​่ว​ชี​ซิง​พา​คน​มา

ภายใต้​สถานการณ์​ที่​ไม่ทราบ​แน่ชัด​แบบนี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ไม่ได้​วู่วาม​ ​เธอ​ไม่รู้​ว่า​ผู้มาเยือน​เป็น​ใคร​ ​และ​ไม่รู้​ว่า​ผู้มาเยือน​มี​จุดประสงค์​อะไร​ ​จึง​ทำได้​แค่​รอ​ให้​พวก​เป่ย​โต​่ว​ชี​ซิง​มา​อย่าง​เดียว​เท่านั้น​ ​ถึง​จะ​ปลอดภัย

ในเวลานี้​ ​หัวใจ​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เต้น​แรง​ ​และ​ทำการ​ตัดสินใจ​แทบจะ​ทันที

หากว่า​คนที​่​มา​เยือน​คือ​คน​พวก​นั้น​ของ​สาย​หลัก​ที่​ลักพาตัว​จี้​ซิว​หร่าน​ไป​จริงๆ​ ​หลังจากที่​เป่ย​โต​่​วกับ​ชี​ซิง​พา​คน​มาถึง​แล้ว​ ​จะ​ต้อง​จับตัว​เขา​ไว้​ให้​ได้​ใน​ระยะเวลา​สั้น​ๆ

ขอ​แค่​จับตัว​คน​ๆ​ ​นี้​ไว้​ได้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มั่นใจ​ว่า​ ​จะ​ต้อง​เค้น​ข้อมูลออก​มาจาก​ปาก​เขา​ได้​แน่

ตอนนี้​พวก​เธอ​ตกเป็น​รอง​สุด​ๆ​ ​และ​สาเหตุ​ที่​สำคัญ​ที่สุด​ใน​การ​ตกเป็น​รอง​แบบนี้​ ​ก็​เป็น​เพราะ​ขาดแคลน​ข้อมูล

ใน​สถานการณ์​แบบนี้​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​พันธมิตร​อู๋​เว​่​ยก​็​ดี​ ​หรือ​อาชู​ร่า​ก็ช่าง​ ​รวมทั้ง​บ้าน​ตระกูล​เนี่ย​ ​ต่าง​ก็​ตกเป็น​รอง​กัน​ทั้งนั้น

สรุป​แล้ว​เป็น​ใคร​กัน​แน่​ ​ที่จับ​ตัว​เหล่า​บอส​ใหญ่​ที่​มีชื่อเสียง​เลื่องลือ​ใน​รัฐ​อิสระ​ไป​ ​เป้าหมาย​ของ​เขา​คือ​อะไร​ ​เป้าหมาย​ราย​ต่อไป​คือ​ใคร​ ​ไม่รู้​เลย​สัก​อย่าง​เดียว

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​นอน​อยู่​บน​เตียง​ ​ใน​ใจ​ไม่มี​ความหวาดหวั่น​เลย​สักนิด​ ​แต่​ใน​ใจ​กลับ​คาดหวัง​อยู่​บ้าง​ ​หวัง​ให้​แขก​ไม่ได้​รับเชิญ​คน​นี้​เป็น​คน​กลุ่ม​นั้น​ที่จับ​ตัว​จี้​ซิว​หร่าน​ไป​ ​แบบนี้​ ​เธอ​ถึง​จะ​มีโอกาส​พลิก​มา​เป็น​ฝ่าย​ได้เปรียบ

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยัง​ไม่ได้​คิดมาก​ไป​กว่านี​้​ ​เงา​ร่าง​ที่​เดิมที​หยุดนิ่ง​อยู่​หน้า​ประตู​ ​กลับ​เริ่ม​เคลื่อนตัว​มุ่งหน้า​เข้ามา​อย่าง​ช้าๆ​ ​ท่ามกลาง​ราตรี​อัน​เงียบสงัด​ ​เสียง​ฝีเท้า​ที่​แผ่วเบา​มาก​ ​ก็​แว่ว​ขึ้น​มา​อีกครั้ง

เวลานี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กับ​เงา​ร่าง​นั้น​อยู่​ใกล้​กัน​มาก​ ​ด้วย​แสงสว่าง​อันน้อย​นิด​ที่​ส่อง​ลอด​บานหน้าต่าง​เข้ามา​ ​ในที่สุด​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​เห็นชัด​เจน​แล้ว​ ​เป็น​ผู้หญิง​คน​หนึ่ง

รูปร่างหน้าตา​ของ​ผู้หญิง​คน​นั้น​ ​ดู​คุ้นตา​อยู่​บ้าง​ ​แต่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​รู้สึก​อยู่​ตลอด​ว่า​ดูเหมือน​ตัวเอง​จะ​เคย​เห็น​ผู้หญิง​คน​นี้​ที่ไหน​มาก​่อน

เวลา​ผ่าน​ไปราว​ๆ​ ​สิบ​ช่วง​ลมหายใจ​ ​ผู้หญิง​คน​นั้น​ก็​โน้มตัว​ลงมา​ ​ลูบ​ฝ่ามือ​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น

ทันใดนั้น​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่​เดิมที​หลับตา​อยู่​พลัน​ลืมตา​ขึ้น​ ​แล้ว​คว้า​มือขวา​ของ​ผู้หญิง​คน​นั้น​ไว้

ในเวลาเดียวกัน​นี้​ ​ก็​มีเสียง​ร้อง​ตะโกน​และ​เสียง​ฝีเท้า​เป็น​โขยง​ดัง​ขึ้น​มา​ใน​วิลล่า

‘​แป้ก​’

โคมไฟ​ใน​ห้องนอน​ถูก​คน​เปิด​แล้ว

ความมืด​หาย​ไป​ ​มีแสง​สว่าง​เข้ามา​แทนที่

“​พี่​เฟิง​ ​พี่​ไม่เป็นไร​ใช่ไหม​ ​พวกเรา​มา​แล้ว​!​”

หลังจาก​เป่ย​โต​่ว​เปิดไฟ​แล้ว​ ​ก็​รีบ​เอ่ย​ถาม​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ทันที

ชี​ซิง​มอง​แผ่น​หลัง​ของ​ผู้หญิง​ที่อยู่​หน้า​เตียง​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​ดวงตา​ส่อง​ประกาย​เยียบ​เย็น​แวบ​หนึ่ง

“​เป็นคุณ​?​”

ในเวลานี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มองเห็น​ผู้หญิง​ที่​ยืน​อยู่​ข้าง​กาย​ตัวเอง​แล้วก็​ตกใจ​ในทันที​ ​ใบหน้า​เต็มไปด้วย​ความประหลาดใจ

“​เธอ​เป็น​ใคร​ ​กล้า​บุก​เข้ามา​ใน​บ้าน​พี่​เฟิง​ของ​ฉัน​ ​เธอ​รนหาที่​ตาย​แล้ว​!​”

เป่ย​โต​่ว​ตะโกน​กร้าว​ ​แล้ว​พุ่ง​ไป​หน้า​เตียง​ทันที

จากนั้น​ ​หลังจากที่​เป่ย​โต​่ว​มองเห็น​ใบหน้า​ของ​ผู้หญิง​คน​นั้น​ชัดๆ​ ​กลับ​ทึ่ม​ทื่อ​อยู่​ที่​เดิม​ทันที

“​แม่​?​!​”

………………………………………