แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2183 ลูกพี่อย่าฆ่าผมเลย / บทที่ 2184 แปลงโฉม
บทที่ 2183 ลูกพี่อย่าฆ่าผมเลย
พอเยี่ยหวันหวั่นพูดจบ ทุกคนในห้องขังก็พลันมีสีหน้ามึนงง
พวกเขาไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม รวมหัวกันรังแกเธอเหรอ รังแกงั้นเหรอ
เป็นใครที่รังแกใครกันแน่! ซื้อตั๋วเรือใบเดียวก็เพียงพอจะได้หลานชายแล้ว! สรุปแล้วใครเป็นคนซื้อ ใครเป็นคนขายกันแน่…
“เอาละ หยุดพูดไร้สาระกันได้แล้ว สองวันนี้แหละ พวกนายเตรียมตัวไว้ให้ดีเถอะ รอคำสั่งจากฉันแล้วค่อยลงมือ ยังมีอีก ถ้าใครปล่อยข้อมูลของฉันออกไป…ถ้าถึงเวลาแล้วออกไปไม่ได้ แบบนั้นเขาจะกลายเป็นศัตรูของคนทั้งหมด ต้องรับผิดชอบผลจากการกระทำของตัวเอง…อีกอย่าง ในหมู่พวกนาย ต้องคอยสอดส่องอะไรกันให้ดี ต้องรับประกันกับฉันให้ได้ว่าจะไม่เกิดข้อผิดพลาด…”
….
หลังจัดการเรื่องตั๋วเรือเรียบร้อยแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็พาซือเยี่ยหานออกไป ไปหาพวกไห่ถังและเวินจื่อหรานเพื่อวางแผนเรื่องที่จะหนีออกไปในอีกสามวันให้หลังอย่างละเอียด
ตกดึกคืนนั้น
ภายในกระท่อมเล็กๆ โกโรโกโสที่อยู่ริมเกาะ
ซือเซี่ยกอดก้อนหินไว้ พลางสัปหงกหลับ ได้ยินเสียงกรนดังขึ้นเป็นครั้งคราว
ในเวลานี้ มีคนเปิดประตูออกอย่างแผ่วเบา แล้วย่องเข้าไป
เมื่อเห็นซือเซี่ยหลับลึกอยู่ นัยน์ตาของคนที่เข้ามาก็ส่องประกายยะเยือกแวบหนึ่ง มุมปากเชิดขึ้นนิดๆ หยักเป็นรอยยิ้มเยียบเย็นชวนให้คนหลงใหล
ในมือของผู้มาเยือน ถือเชือกเส้นหนาเอาไว้ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปหาซือเซี่ย หลังจากไปถึงข้างกายของซือเซี่ยแล้ว ก็ทาบเชือกไว้รอบคอของซือเซี่ยครู่หนึ่ง คล้ายว่าคิดจะใช้เชือกรัดซือเซี่ยให้ตาย
จากนั้น เมื่อผู้มาเยือนมองเห็นจอบที่อยู่ด้านข้าง ก็เหมือนจะเปลี่ยนใจในทันใด โยนเชือกในมือไปด้านข้าง แล้วยกจอบขึ้นมาอย่างแผ่วเบา
“หึๆ…ไอ้หนุ่ม เรื่องนี้จะมาแค้นฉันไม่ได้นะ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษที่แกดวงไม่ดีเอง…”
ระหว่างที่พูด ผู้มาเยือนก็ยกจอบขึ้น แล้วเล็งไปที่หัวของซือเซี่ย จากนั้นก็เงื้อจอบขึ้นอย่างไม่ลังเลเลย ฟาดเข้าไปที่หัวของซือเซี่ยอย่างแรง
แรงครั้งนี้ไม่เบาเลย อย่าว่าแต่กะโหลกคน ต่อให้เป็นหินก้อนหนึ่ง ก็เกรงว่าคงแตกกระจายเช่นกัน
ในเวลาเดียวกันนี้ จู่ๆ ซือเซี่ยก็พลิกตัวกะทันหัน จอบจึงฟาดไม่โดนซือเซี่ย
“บัดซบ ไอ้หนุ่ม…ดวงไม่เลวเลยนี่ แต่ว่า…รอดไปได้แค่อีกไม่กี่สิบวิ จะมีประโยชน์อะไร”
ผู้มาเยือนร้องฮึเสียงเย็น และโจมตีไม่หยุด ฟาดเข้าใส่หัวของซือเซี่ยอีกครั้ง
สิ่งที่ทำให้ผู้มาเยือนต้องหัวเสียก็คือ ลงมือโจมตีเอาชีวิตถึงสองครั้งติด แต่ไอ้หนุ่มนี่กลับหลบได้ทุกครั้ง
“ฮึ่ม!”
ผู้มาเยือนร้องฮึเสียงเย็นครั้งหนึ่ง จากนั้นก็วางจอบลงที่เดิม แล้วหยิบเชือกเส้นหนาที่ตัวเองโยนทิ้งไว้ด้านข้างขึ้นมาอีกครั้ง
วินาทีต่อมา ผู้มาเยือนก็คร่อมร่างซือเซี่ยไว้ ตรึงซือเซี่ยให้อยู่กับที่ ทำให้เขาขยับไม่ได้ จากนั้น จึงคล้องเชือกในมือเข้าที่คอของซือเซี่ยอีกครั้ง
“ฮ่าๆๆ ไอ้หนุ่ม ฉันจะดูว่าครั้งนี้ดวงแกจะดีแบบนั้นอีกไหม แกจะพลิกใส่ฉันอีกไหม แกพลิกเลยสิ!”
ผู้มาเยือนสวมชุดดำ บนหน้าสวมหน้ากากที่ถักสานขึ้นจากดอกไม้ใบหญ้าบนเกาะ เสียงหัวเราะลำพองโอ้อวดอย่างยิ่ง
“ดูสิว่าวันนี้ผู้เฒ่าอย่างฉันจะรัดไอ้เด็กเวรแบบแกให้ตายได้ไหม”
ผู้มาเยือนหัวเราะเสียงเย็น วินาทีต่อมา ก็ส่งแรงไปที่ฝ่ามือ รัดคอซือเซี่ยไว้แน่น
แทบจะในวินาทีนี้เอง สองตาที่ปิดสนิทของซือเซี่ยก็พลันเบิกโพล่งขึ้นมาทันที
“เวรเอ้ย…แกเป็นใครเนี่ย!”
ซือเซี่ยจ้องมองคนชุดดำที่คร่อมอยู่บนร่างตัวเอง ด้วยสีหน้ามึนงง
“หึหึ ไอ้หนู ฉันคือยมทูตเฮยไป๋…มาเอาชีวิตแกไง” ผู้มาเยือนหัวเราะด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย
“ยมทูตเฮยไป๋หรอ?! งั้นยมทูตอู๋ฉางล่ะ”
ซือเซี่ยคล้ายจะยังไม่ตื่นดี จึงอ้าปากถามไป
“ยมทูตอู๋ฉางก็ไปรอแกที่อยู่สะพานน้ำพุเหลืองแล้วไง!” ผู้มาเยือนเอ่ยเสียงกร้าว
“ลูกพี่…ลูกพี่…ลูกพี่อย่าฆ่าผมเลย!” ซือเซี่ยตะโกนขึ้นมาทันที “มีอะไรก็คุยกันดีๆ เถอะ!”
——————————————————–
บทที่ 2184 แปลงโฉม
จากนั้น ผู้มาเยือนก็ไม่เปลืองน้ำลายกับซือเซี่ยอีก เชือกในมือออกแรงมากขึ้น หมายจะรัดคอซือเซี่ยให้ตาย
เวลานี้ ใบหน้าของซือเซี่ยแดงเถือกแล้ว ผลักผู้มาเยือนออกไป จากนั้นก็กระโดดหนี วิ่งออกไปจากห้อง
คนชุดดำหัวเราะเสียงเย็น “ฉันจะดูสิว่าแกจะหนีไปไหนรอด”
ระหว่างที่พูด คนชุดดำก็ไล่ตามออกไปทันที
ซือเซี่ยวิ่งไปได้ไม่เท่าไร คนชุดดำก็ไล่ตามมาทัน แล้วไปขวางทางซือเซี่ยไว้
“ฉันไปมีความแค้นอะไรกับแก” ซือเซี่ยจ้องคนชุดดำ และเอ่ยถามออกไป
“พล่ามไร้สาระให้มันน้อยๆ หน่อย”
คนชุดดำร้องฮึเสียงเย็น ไม่พูดมากแล้วเช่นกัน เหวี่ยงจอบที่หยิบออกมาจากในกระท่อมใส่ซือเซี่ยอย่างแรง
ปฏิกิริยาของซือเซี่ยก็นับว่าว่องไว เบี่ยงหลบได้ทัน จอบจึงฟาดไม่โดน
คนชุดดำพุ่งเข้าประชิดตัวซือเซี่ยอย่างรวดเร็ว แล้วคว้าลำคอของซือเซี่ยไว้
ในช่วงชุลมุน ซือเซี่ยก็เหวี่ยงแขนไปมา ดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย
“ตายซะ” คนชุดดำเอ่ยเสียงเย็น
เวลานี้ ซือเซี่ยที่อยู่ในมือของคนชุดดำ ในที่สุดก็ไม่ขยับอีก ดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย ส่องประกายความโหดเหี้ยมออกมา
“ฉันสงสัยจริงๆ” ซือเซี่ยจ้องมองคนลึกลับ “ว่าแกเป็นใครกันแน่ อยู่ดีๆ จะมาเอาชีวิตฉันทำไม”
ระหว่างที่พูด นิ้วมือก็ขยับไปมาเล็กน้อย
จากนั้น คนลึกลับราวกับโดนสายฟ้าฟาด ปล่อยตัวซือเซี่ยในทันที ตัวคนกระเด้งถอยไปด้านหลัง
“ไอ้หนุ่ม ไม่คิดเลยว่าแกจะซ่อนเอาไว้มิดชิดนัก…”
คนชุดดำมองสำรวจซือเซี่ยอยู่หลายวินาที แล้วหันหลังเตรียมจะหลบหนี
“ในเมื่อมาแล้ว ตอนนี้คิดจะไป…จะง่ายดายขนาดนั้นซะที่ไหน แกว่าไหม”
ซือเซี่ยยกมุมปากขึ้นนิดๆ ใบหน้าเผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา
เห็นเพียงว่า ความเร็วของซือเซี่ยว่องไวสุดๆ คว้าแผ่นหลังของคนชุดดำเอาไว้
คนชุดดำหมุนตัวทันควัน และในเวลานี้ คนชุดดำและซือเซี่ย ต่างก็คว้าตัวของอีกฝ่ายเอาไว้พร้อมกัน
….
“เป็นเธอ”
ซือเซี่ยกระชากหน้ากากของคนชุดดำออก หลังจากดวงหน้าหวานละมุนพริ้มเพราเผยออกมา ซือเซี่ยก็มองอย่างใช้ความคิด
ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นไห่ถังบอสใหญ่ของเทียนเซียว
ส่วนไห่ถัง แค่โจมตีไปตามสถานการณ์ กลับไม่ทันระวังจึงข่วนโดนผิวบริเวณใต้หางตาของซือเซี่ย
ว่ากันตามจริงแล้ว นี่ไม่ใช่ผิวหนังของซือเซี่ย ถึงขั้นที่ไม่ใช่ผิวของสิ่งมีชีวิตใดๆ เลยด้วยซ้ำ
นี่คือหนังเทียมสำหรับแปลงโฉมปลอมตัว บางเฉียบเรียบเนียน สัมผัสตอนที่คว้าไว้ในมือ ไม่มีความแตกต่างกับผิวหนังมนุษย์เลย อ่อนนุ่มอย่างยิ่ง หากไม่ใช่เพราะความบังเอิญ ใครจะคาดคิดว่า มุมหางตาของซือเซี่ยจะมีของแบบนี้อยู่ด้วย
ซือเซี่ยในเวลานี้ บริเวณหางตาที่ไม่รู้ว่าถูกปกปิดเอาไว้นานแค่ไหนแล้ว ถูกเปิดเผยออกมาทันที ประกอบกับรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้านั้น ทำให้คนหนาวสะท้านอยู่บ้าง
“มา บอกมา ทำไมต้องฆ่าฉัน”
ซือเซี่ยจ้องไห่ถัง แล้วเอ่ยพร้อมเสียงหัวเราะเยียบเย็น
ไห่ถังจ้องซือเซี่ย ไม่เปิดปากพูด
“ในเมื่อไม่พูด…ถ้างั้น ก็ไม่ต้องพูดอีกชั่วชีวิต”
ซือเซี่ยหัวเราะเสียงเย็น ตัวคนดูว่องไวราวกับลมพายุ ชั่วพริบตาเดียวก็คว้าตัวไห่ถังที่คิดจะหนีไปจากที่นี่เอาไว้ได้
ในมือขวาถือจอบไว้
มองเห็นเพียงซือเซี่ยถือจอบไว้ แล้วฟาดเข้าใส่ศีรษะของไห่ถังอย่างแรง
ไห่ถังขมวดคิ้ว พลังของซือเซี่ยคนนี้ อยู่เหนือความคาดหมายของเธออย่างสิ้นเชิง รวดเร็วเกินไปแล้วจริงๆ ถึงขั้นที่ไห่ถังสามารถรับรู้ถึงเสียงแหวกอากาศของจอบที่ตัดผ่านอากาศมาได้เลย
จากนั้น ในเวลานี้เอง เงาร่างสายหนึ่งก็แวบเข้ามาตรงหน้าของคนทั้งสอง
‘ปัง!’
เกิดเสียงดังกึกก้อง
เยี่ยหวันหวั่นขวางอยู่ข้างกายไห่ถัง มือซ้ายรับจอบที่ซือเซี่ยฟาดออกมา
———————————————————–
YOU MAY ALSO LIKE
Budsaba
สนุกมากค่ะ อยากให้อัปวันละ5ตอนไแเลยลุ้นทุกตอน ขอบคุณแอดมินมากๆน่ะค่ะที่ลงให้อ่าน
อยากอ่านเรื่อง ตามใจรักสาวนักแฮกใหม่อีกค่ะ ไฟล์โหลดไม่ได้แล้วที่ลงไว้ ถ้าลงให้ใหม่จะขอบคุณมากๆๆเลยค่ะ