แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2225 จุดสูงสุดของอำนาจ / บทที่ 2226 ทำลายหนูไปด้วยเถอะค่ะ
บทที่ 2225 จุดสูงสุดของอำนาจ
“ตาบอกหลานไปกี่ครั้งแล้วว่าพวกเขาไม่ใช่พ่อแม่ของหลาน พวกเขาไม่คู่ควร!” ชายชราเอ่ยเสียงกร้าว “คนอกตัญญูไม่ซื่อสัตย์ หลานจะไปสนใจพวกเขาทำไม!”
“คุณตา หนูรู้เรื่องระหว่างคุณตากับพ่อแม่แล้วนะคะ จริงอยู่ที่พวกเขาทำไม่ถูก แต่ว่า หลายปีที่ผ่านมา หนูเชื่อว่าพวกเขาก็อยากขอโทษคุณตาให้ดีๆ สักครั้งเหมือนกัน…คุณตา พวกเรากลับบ้านกันดีไหมคะ ไปบ้านตระกูลเนี่ย อยู่กับพ่อแม่ แล้วก็พี่ชายอย่างพร้อมหน้า…ถ้า แม้แต่บ้านก็ยังไม่เหลือ ต่อให้คุณตาได้ครอบครองรัฐอิสระทั้งรัฐ มันจะมีความหมายอะไรกันคะ!” เด็กสาวมีสีหน้าร้อนรน
เธอไม่เข้าใจเลย ทำไมคุณตาถึงมีความคิดทะเยอะทะยานแบบนี้ เขาได้เป็นผู้นำกลุ่มสหพันธุ์วิทยายุทธ์แล้วยังไม่พอใจอีกเหรอ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะถลำลึกอยากครอบครองรัฐอิสระทั้งรัฐ…
กลุ่มสหพันธุ์วิทยายุทธ์ มีอำนาจเหนือสี่ตระกูลใหญ่ เป็นรองแค่ตระกูลเก่าแก่สายรองเท่านั้น หรือว่าเท่านี้ยังไม่เพียงพออีกงั้นเหรอ
“คุณตาคะ ได้ครอบครองรัฐอิสระแล้วมันมีอะไรดีคะ จุดสูงสุดของอำนาจ…ทำให้คนสูญสิ้นตัวตนและจิตใจ…” เด็กสาวเอ่ยด้วยความขมขื่น
“ครอบครองงั้นเหรอ…” ดวงตาของชายชราส่องประกายน่าพิศวงแวบหนึ่ง
“อู๋โยว หลานรู้ไหม จุดสูงสุดของอำนาจคืออะไร…อิสระไงล่ะ” ชายชรามองเด็กสาว
“คุณตา แล้วตอนนี้พวกเราไม่มีอิสระรึไงคะ พวกเราอยากทำอะไรก็ทำได้ แล้วทำไมจะต้องขึ้นไปยังจุดสูงสุดของอำนาจให้ได้ด้วยล่ะคะ” เด็กสาวไม่เข้าใจเลย
“อิสระ ไม่ใช่แค่ว่าหลานอยากทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น” ชายชราส่ายหน้า “อิสระที่แท้จริงคือ เมื่อหลานไม่อยากทำอะไร ก็ไม่จำเป็นต้องทำ”
“คุณตา สิ่งที่คุณตาพูดลึกซึ้งเกินไป หนูไม่เข้าใจเลยสักอย่าง” เด็กสาวกล่าวต่อไปว่า “แต่ต่อให้เป็นแบบนี้ ทำไมต้องเสียสละมากมายขนาดนั้นด้วยล่ะคะ ทำไมต้องเป็นสี่ตระกูลใหญ่ อีกอย่าง ถ้าคุณตาทำแบบนั้นจริงๆ สภาตุลาการไม่มีทางอยู่เฉยกับเรื่องนี้…”
“สภาตุลาการงั้นเหรอ” ชายชราหัวเราะหยัน “สิบสองเขตของรัฐอิสระ ทุกเขตต่างก็อยู่ภายใต้การบริหารของสภาตุลาการ พวกเขาทำเรื่องดีอะไรให้สิบสองเขตของรัฐอิสระบ้างล่ะ ทำไมกฎระเบียบและข้อบังคับของทุกเขตต้องขึ้นอยู่คำพูดของพวกเขาด้วย”
“นี่…”เด็กสาวอับจนไร้คำพูดไปชั่วขณะ
“อู๋โยว หลานจำเอาไว้ สิ่งที่ตากำลังทำอยู่ตอนนี้ นอกจากจะเข้าครอบครองรัฐอิสระแล้ว ยังจะปิดกั้นรัฐอิสระอย่างสิ้นเชิงด้วย ทำให้รัฐอิสระอยู่อย่างสันโดษ และทำให้สภาตุลาการไม่สามารถเข้ามายุ่มย่ามกับเขตรัฐอิสระของพวกเราได้แม้แต่นิดเดียว” ชายชรามองเด็กสาว แล้วค่อยๆ เอ่ยออกมา
สำหรับเรื่องนี้ เด็กสาวไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธอะไร
ถ้าคุณตาเริ่มดำเนินการจริงๆ ต้องทำสำเร็จแน่…
จัดซื้อยุทโธปกรณ์รบและดินปืนจำนวนมากจากภายนอก เมื่อถึงเวลา ต่อให้สภาตุลาการคิดจะสอดมือเข้ามา ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
“ถึงยังไงไอ้สารเลวจี้ซิวหร่านคนนั้นก็ทอดทิ้งหลานแล้ว ตาจะทำให้ตระกูลจี้ล่มจมไปด้วย และทำให้สี่ตระกูลใหญ่ล่มสลายไปซะ!” ดวงตาของชายชราสาดประกายหนาวเหน็บ
“ไม่ได้นะคะ….คุณตา ไม่ได้เด็ดขาด!” เด็กสาวเอ่ยด้วยสีหน้าแน่วแน่
“ฮึ่ม ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ถ้าไอ้สารเลวคนนั้นมาโขกหัวขอโทษหลานตอนนี้ ตาจะลองคิดที่จะไว้ชีวิตเขาก็ได้ หลานสาวของตา ใช่คนที่ใครจะมาข่มเหงได้งั้นเหรอ?!” ชายชราตะคอกเสียงเย็น
“คุณตาคะ คุณตาลักลอบนำเข้าดินปืนมหาศาล ต้องการให้สี่ตระกูลใหญ่ล่มจม จริงๆ แล้วคิดจะสยบด้วยกำลัง…ตระกูลเก่าแก่มีคนมากอำนาจสูง แถมยังมีสายหลักกับสายรองอีก คุณตาคิดจะใช้การล่มสลายของสี่ตระกูลใหญ่มาข่มขู่สายหลักกับสายรอง จากนั้นก็ให้พวกเขายอมจำนนต่อคุณตา…” น้ำเสียงของเด็กสาวสั่นเครืออยู่บ้าง
“อู๋โยว หลานพูดถูกแล้ว” ชายชราไม่ปฏิเสธ พยักหน้ารับแล้วกล่าวว่า “สายหลักและสายรอง มีกำลังรบแข็งแกร่งที่สุดในรัฐอิสระ ขอเพียงพวกเขายอมสยบต่อตา ช่วยตาต่อต้านสภาตุลาการ เมื่อรวมกับยุทโธปกรณ์จำนวนมากของตา ก็เพียงพอที่จะกีดกันสภาตุลาการออกไป และปิดกั้นรัฐอิสระได้ ต่อไปในภายหน้า กฎเกณฑ์ทั้งหมดของรัฐอิสระจะกำหนดขึ้นโดยตา”
—————————————————————————————
บทที่ 2226 ทำลายหนูไปด้วยเถอะค่ะ
“คุณตาคะ ที่คุณตาพูดมา มีแค่นี้เหรอคะ” เด็กสาวมองชายชรา พลางเอ่ยปากถาม
ความทะเยอทะยานของคุณตา มากมายเกินไปแล้วจริงๆ เขาไม่มีทางทำเพื่อรัฐอิสระเพียงอย่างเดียวแน่นอน
เมื่อได้ฟังคำพูดของเด็กสาว ชายชราก็เงียบไป ผ่านไปเนิ่นนาน ชายชราถึงได้เปิดปากพูดอีกครั้งว่า “อู๋โยว เป้าหมายของตา ไม่ใช่เพื่อรัฐอิสระอย่างเดียว”
“คุณตา คุณตาคิดจะทำอะไรกันแน่คะ!” เด็กสาวพบว่า คุณตาที่อยู่ตรงหน้า จู่ๆ ก็กลายเป็นคนที่ไม่คุ้นเคยอยู่บ้าง
“ครอบครองสิบสองเขตของรัฐอิสระ ขับไล่สภาตุลาการออกไป หรือไม่ก็ล้มล้างสภาตุลาการซะ” ชายชราตอบ
“หนูเข้าใจแล้วค่ะ” เด็กสาวพยักหน้า “คุณตา…คุณตาคิดจะ…ทำให้สิบสองเขตของรัฐอิสระกลายเป็นหนึ่งประเทศ…คุณตา คุณตา…คิดจะขึ้นเป็นราชา!”
“ไม่ดีรึไง” ชายชราขยับปากเอ่ย “นับแต่โบราณมา โอรสสวรรค์เป็นที่เทิดทูน ตาแก่แล้วจะอยู่ได้อีกสักเท่าไรกัน วันข้างหน้าทุกอย่างก็จะเป็นของหลาน”
“คุณตา หนูไม่อยากได้…และหนูก็ไม่สนใจด้วย พวกเราครอบครัวอยู่กันสงบสุขพร้อมหน้าพร้อมตา คือความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหนู ครอบครองแผ่นดินอะไร โอรสสวรรค์อะไร ราชาอะไร หนูไม่สนใจอะไรทั้งนั้น!” เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้า “คุณตา คุณตาอย่าทำผิดเลยนะคะ!”
“ผิดงั้นเหรอ” ชายชราขมวดคิ้วแน่น “หลานบอกว่าตาทำผิดงั้นเหรอ”
“ค่ะ!” เยี่ยหวันหวั่นตอบอย่างหนักแน่น
“งั้นหลานบอกมาสิ ตาทำผิดตรงไหน” ชายชรามองเด็กสาว “คนที่ทำการใหญ่จะต้องไม่ใส่ใจเรื่องเล็กน้อย ตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบันนี้ มีคนนับไม่ถ้วนที่เหยียบย่ำกองกระดูกขาวโพลนแล้วย่างขึ้นบนจุดสูง พวกเขาผิดรึไง”
“สิบสองเขตของรัฐอิสระ ถ้าให้ตาเป็นคนจัดการดูแล มีแต่จะดีขึ้นเรื่อยๆ” ชายชราไม่ให้โอกาสเด็กสาวได้อ้าปากก็พูดต่อไปอีกแล้ว
เวลานี้ เด็กสาวอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่อาจหาถ้อยคำใดมาโต้แย้งได้เลย
ความสามารถและศักยภาพของคุณตา เด็กสาวไม่นึกสงสัยแม้แต่น้อย ถ้าสิบสองเขตของรัฐอิสระอยู่ใต้การบริหารของคุณตา ก็ไม่มีอะไรไม่เหมาะสม และเด็กสาวก็เชื่อว่า ถ้าให้คุณตาบริหารจัดการ ก็มีแต่จะดียิ่งขึ้น
แต่ว่า…
ราคาที่ต้องจ่ายนั้นมากมายเกินไป…
อีกอย่าง ในหมู่คนที่ต้องสละทิ้งเหล่านี้ มีคนใกล้ชิดของเธออยู่ด้วย
“หลายปีมานี้ สภาตุลาการใช้มือเดียวปิดฟ้าไว้ ปกครองสิบสองเขตของรัฐอิสระแบบโจ่งแจ้ง อิสระที่ตาต้องการ พวกเขาให้ไม่ได้ ตาได้แต่ไปช่วงชิงมาเอง พ่อแม่ของหลาน คิดคดอกตัญญู ไม่สมควรเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ ตั้งแต่เล็ก พวกเขาไม่เคยมาไยดีกับหลานเลย เป็นตาที่เลี้ยงดูหลานจนโตด้วยตัวคนเดียว ตอนนี้เพื่อพ่อแม่ที่ไม่เคยดูแลหลานแล้ว หลานถึงกับมาทะเลาะกับตาเชียวเหรอ” ชายชรามองเด็กสาว พลางคิ้วขมวดแน่น
“คุณตา…หนูเข้าใจค่ะ อันที่จริง คุณตาไม่ผิดเลย…” เด็กสาวจ้องมองชายชรา “ถ้ามองในมุมและจุดยืนของคุณตาแล้ว คุณตาก็มีเหตุผลของคุณตา ต่อให้ทำลายล้างสี่ตระกูลใหญ่ ก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว…แต่ว่า ถ้ามองจากจุดยืนของหนู หนูก็ไม่ผิดเหมือนกัน ไม่ว่าพวกเขาจะเคยดูแลหนูหรือไม่ และไม่ว่าหนูจะมีความผูกพันกับพวกเขารึเปล่า แต่ถึงยังไงก็เป็นพ่อแม่ของหนู หนูเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ไม่ได้มีความทะเยอทะยานคิดทำการใหญ่แบบคุณตา ตอนนี้หนูจะกลับไปที่ตระกูลเนี่ย ถ้าคุณตาคิดจะทำลาย งั้นก็ทำลายหนูไปด้วยเถอะค่ะ”
พอเด็กสาวพูดจบ ก็หันหลังคิดจะจากไป
“เธอหยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
ขณะที่พูด ชายชราก็ได้ปราดเข้าไปขวางอยู่ข้างกายของเด็กสาว “หลานไว้ใจตาหน่อยได้ไหม?! หลานเป็นหลานแท้ๆ ของตา ต่อให้ตาต้องตาย ก็ไม่มีทางทำร้ายหลาน หลานรู้บ้างไหม!”
“งั้น…พ่อแม่ของหนูล่ะคะ…พวกเขาก็เป็นลูกของคุณตานะคะ” เด็กสาวเอ่ย
“หุบปากซะ!” ใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “พวกเขาไม่คู่ควร!”
—————————————————————————————
YOU MAY ALSO LIKE
