แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2295 บทบาทใหม่ / บทที่ 2296 ผลักไสโอกาสที่ยอดเยี่ยมออกไป
บทที่ 2295 บทบาทใหม่
“อีกอย่างด้วยทักษะการแสดงแต่งเติมของลูกสาวคนดีของพ่อแล้ว ยิ่งไม่มีอะไรน่ากังวลเลย พ่อเชื่อมั่นในตัวลูก!” เฮ่อเหลียนเจวี๋ยไม่ลืมที่จะเอ่ยกล่อมลูกสาว
เยี่ยหวันหวั่นยกมุมปากขึ้นนิดๆ คิดไปคิดมาแล้วเอ่ยว่า “ไม่ จะเป็นการแสดงไปได้ยังไง พ่อคะ นี่หนูไม่ได้แสดงอยู่นะ หนูเป็นคนซื่อสัตย์ พวกเราก็เป็นพ่อลูกกันอยู่แล้วนี่คะ!”
เฮ่อเหลียนเจวี๋ยตื้นตันจนน้ำตาไหลแล้ว จากนั้นก็เอ่ยด้วยท่าทีของพ่อลูกผูกพัน “ใช่ๆๆ ลูกสาวคนดีของพ่อพูดถูก! ลูกสาวคนดีวางใจเถอะ ต่อไปลูกสามารถเดินกร่างไปทั่วทั้งสิบสองเขตรัฐอิสระได้เลย อย่าว่าแต่ลูกอยากจะฉุดผู้ชายเลย ต่อให้ลูกอยากเปิดฮาเร็ม พ่อก็จะเติมเต็มความปรารถนาของลูก!”
เยี่ยหวันหวั่นชักจะปวดหัวแล้ว “ไม่ต้องหรอกค่ะพ่อ…”
เหอะๆ…ฮาเร็มเหรอ…จะตายเอาน่ะสิ…
เยี่ยหวันหวั่นคุยโทรศัพท์สายนี้อยู่ที่ระเบียง เป่ยโต่ว ฟู่หมิงซี ผู้อาวุโสใหญ่ และผู้อาวุโสสามได้ยินเยี่ยหวันหวั่นเอ่ยแค่คำว่าพ่อ ต่างก็นึกไปว่าเธอกำลังคุยกับหัวหน้าตระกูลเนี่ยอยู่ ใครก็คาดไม่ถึงว่า ปลายสายจะเป็นเฮ่อเหลียนเจวี๋ยไปได้
เฮ่อเหลียนเจวี๋ยเจื้อยแจ้วในสายอยู่นานสองนาน สุดท้ายก็ไม่ลืมเอ่ยกำชับเธอ “ใช่แล้ว ทางเจ้าหนุ่มบ้านซือน่ะ ลูกอย่าบอกเขาจะดีที่สุด แกล้งทำเป็นไม่รู้จักไปเลยก็ได้ ไม่งั้นถ้าโป๊ะแตกและจะไม่บรรลุผลสำเร็จเอานะ! เรื่องนี้สำคัญมาก!”
เยี่ยหวันหวั่นลูบคางคิดในใจ ทางคุณเก้า เธอจะต้องไม่อยากให้เขารู้เรื่องที่ตัวเองแอบย่องมาที่เมืองเทียนสุ่ย
แต่เขาจะจำเธอได้ไหม เธอรับประกันไม่ได้
เพียงแต่คิดๆ ดูแล้ว ตอนนั้นที่ซือเยี่ยหานแสร้งปลอมตัวเป็นคนแปลกหน้าในฐานะนายแห่งอาชูร่า ไม่ใช่ว่าเธอก็เกือบถูกหลอกเข้าซะแล้วหรอกเหรอ
ตอนนั้นที่พบนายแห่งอาชูร่า เธอเกือบจะนึกสงสัยในชีวิตตัวเองแล้ว…
จะยังไงทักษะการแสดงแบบมีอาชีพของเธอก็น่าจะเหนือกว่าเขารึเปล่า ยิ่งไปกว่านั้นยังมีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์แบบเฮ่อเหลียนเจวี๋ยหนุนหลังด้วย ระดับของบทบาทใหม่อันน่ายินดีนี้ของเธอไม่ด้อยไปกว่าเกราะใยทองของเฮ่อเหลียนเจวี๋ยเลย
โอ้ จู่ๆ ก็รู้สึกตั้งตารอขึ้นมานิดๆ แล้ว
ถ้าตัวเองกลายเป็นหญิงสาวแปลกหน้า เข้าหาซือเยี่ยหานด้วยฐานะลูกสาวประธานสภา เขาจะมีปฏิกิริยายังไงกันนะ
….
ขณะเดียวกัน ณ ที่พักของซือเยี่ยหานในเมืองเทียนสุ่ย
ในที่สุดหลินเชวียก็ตะเพิดคนจากทางตระกูลอินรวมถึงหญิงสาวสามคนที่พวกเขาส่งมาไปได้แล้ว
หลังจัดการเรียบร้อย หลินเชวียก็กลับไปรายงานซือเยี่ยหานด้วยความเหนื่อยใจ “เวรเอ๊ย! ในที่สุดก็ไล่ไปได้สักที! ฉันว่าน้าหรงน่ะเหี้ยมเกินไปแล้ว! โชคดีที่ฟ้าอยู่สูงจักรพรรดิอยู่ไกล พี่เฟิงไม่มีทางรู้เรื่องพวกนี้ ไม่งั้นคงซวยแล้ว!”
ถึงแม้ซือเยี่ยหานจะไม่ได้พูด แต่ชัดเจนมากว่าเขาก็โล่งใจในจุดนี้มากเหมือนกัน
เมื่อเห็นใบหน้าของซือเยี่ยหานเผยสีหน้าตึงมืออย่างยิ่งออกมาอย่างยากที่จะได้เห็น หลินเชวียจึงเอ่ยเสียงอ่อยๆ “พี่เก้า วันนี้ที่พี่ไปหามารอบหนึ่ง ทางประธานสภามีท่าทียังไงบ้าง”
ซือเยี่ยหานมองหลินเชวียแวบหนึ่ง ไม่ได้ตอบ ผ่านไปพักหนึ่งถึงค่อยเอ่ยขึ้นมา “ประธานสภามีลูกสาวด้วยเหรอ”
หลินเชวียไม่รู้ว่าซือเยี่ยหานถามเรื่องนี้ด้วยเหตุผลอะไร จึงส่ายหน้าไปตามจิตใต้สำนึก “ไม่มีนะ! ประธานสภาไม่ได้แต่งงานไม่ใช่เหรอ”
ซือเยี่ยหานตอบนิ่งๆ “นี่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่มีลูกสาว”
หลินเชวียมึนงงยิ่งกว่าเดิม “โอ้ ที่พี่พูดก็มีเหตุผลนะ เพียงแต่ จู่ๆ พี่เก้าถามเรื่องนี้ไปทำไม…”
ซือเยี่ยหานไม่ได้ให้หลินเชวียไปสืบเรื่องชีวิตส่วนตัวของอี้หลิงจวิน เรื่องแบบนี้ ในเมื่ออี้หลิงจวินออกปากพูด ต้องไม่ใช่เรื่องเท็จแน่นอน แต่เขารู้สึกว่ากะทันหันเกินไปหน่อย
แต่ค่อยยังชั่ว อี้หลิงจวินไม่ใช่ฉินจง ต่อให้วันนี้ตัวเองปฏิเสธเขาไป ด้วยปณิธานของอี้หลิงจวิน จะไม่มีทางสร้างความลำบากให้เขาเพราะเรื่องส่วนตัว
เพียงแต่ หลังจากนึกถึงการปฏิเสธของตัวเองในวันนี้ ท่าทางนั้นของอี้หลิงจวิน จู่ๆ เขาก็ชักไม่แน่ใจแล้ว…
เขาไม่มีเวลามาใส่ใจเรื่องอื่นเพราะเรื่องแต่งงานของลูกสาวจริงๆ หรือว่าตั้งใจสร้างความลำบากให้กันแน่
—————————————————————————————
บทที่ 2296 ผลักไสโอกาสที่ยอดเยี่ยมออกไป
วันเปิดประชุมสมัชชา
หลังเสร็จสิ้นพิธีเปิดประชุมอันเคร่งครัดเป็นทางการแล้ว เมื่อม่านราตรีคลี่กาง งานเลี้ยงก็เปิดฉากขึ้น
สภาตุลาการกล่าวได้ว่าเป็นยอดพีระมิดของอำนาจในสิบสองเขตของรัฐอิสระ สมาชิกระดับสูงของสภาตุลาการต่างก็เป็นเหล่าบอสใหญ่จากเขตต่างๆ และประธานสภาชุดนี้ก็คือปรมาจารย์วิถียุทธ์อี้หลิงจวิน
กล่าวได้ว่า อำนาจของสภาตุลาการชุดนี้แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่มีมาในประวัติศาสตร์
ดังนั้นจะเห็นได้ว่างานเลี้ยงประชุมสมัชชาในปีนี้เป็นโอกาสใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
แน่นอนว่า ครั้งนี้ที่ทำให้เหล่าตุลาการและบรรดาสมาชิกตื่นเต้นเป็นพิเศษไม่ใช่เพียงเพราะประธานสภาคนใหม่ในชุดนี้เท่านั้น ยังเป็นเพราะลูกสาวของรองประธานสภาฉินจงด้วย ฉินซีย่วนโฉมงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองเทียนสุ่ยกลับมาจากการศึกษาดูงานแล้ว
อีกทั้งทางตระกูลฉินได้ปล่อยข่าวออกมาแล้วว่า จะคัดเลือกลูกเขยให้กับคุณหนูใหญ่ฉิน
ธรณีประตูตระกูลฉินแทบจะถูกเหยียบจนสึกหรอไปทันที
นอกจากอำนาจแล้ว สิ่งที่ทำให้ผู้คนไล่ตามมากที่สุด ก็คือการครอบครองโฉมงาม ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงโฉมงามที่มีทั้งอำนาจและบารมีคนนี้เลย
ทุกคนต่างก็ทราบชัดเจนดีว่า การได้แต่งกับฉินซีย่วนมีความหมายยังไง
“ทำไมคุณหนูใหญ่ฉินยังไม่มาอีกล่ะ วันนี้เธอจะมาใช่ไหม”
“งานเลี้ยงแบบวันนี้ ต้องมาแน่นอน ต่อให้ไม่ใช่ในฐานะครอบครัวของท่านรองฉิน เธอก็เป็นที่ปรึกษาอาวุโสของสภาตุลาการด้วยตัวเองเหมือนกันนะ”
“เฮ้อ ไม่ว่าเธอจะมาหรือไม่มาก็ไม่สำคัญหรอก เพราะคุณหนูใหญ่มีคนที่หมายตาไว้ก่อนแล้ว!”
พอได้ยินประโยคนี้ บางคนที่อยู่ด้านข้างก็มองไปทางซือเยี่ยหานที่อยู่ไม่ไกล พลางก้มหน้าแล้วเอ่ยเสียงเบา “นายหมายถึงข่าวซุบซิบระหว่างคุณหนูใหญ่กับตุลาการซือเมื่อไม่กี่วันก่อนใช่ไหม”
“จะไม่ใช่ได้ยังไงล่ะ อย่าลืมสิว่าตระกูลฉินมีหน้าที่อะไร ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลฉินยินยอมแล้ว จะอนุญาตให้มีข่าวแบบนี้แพร่ออกมาได้ยังไง แถมได้ยินมาว่าคุณหนูใหญ่เป็นฝ่ายตามจีบด้วยนะ!”
“เฮ้อ งั้นฉันคงไม่มีโอกาสแล้วใช่ไหม”
“แต่ก็น่าแปลก ทำไมวันนี้ตุลาการซือมาก่อนคนเดียวล่ะ ถ้าเป็นไปตามที่ข่าวรายงานจริงๆ วันนี้คุณหนูใหญ่ก็น่าจะมาพร้อมเขาไม่ใช่เหรอ”
“ผู้หญิงน่ะจะต้องแต่งตัวแต่งหน้า คิดว่าอีกสักพักนั่นแหละถึงจะมาได้!”
….
ไม่ไกลออกไป ฉินจงถือแก้วไวน์แดงไว้ในมือ กำลังคุยกับอินเยวี่ยหรงอยู่
เมื่อเห็นอินเยวี่ยหรง สีหน้าของฉินจงก็เยียบเย็น ไม่น่ามองทันที “เฮอะๆ ตุลาการอิน ลูกชายคนนี้ของคุณ เย่อหยิ่งจองหองจริงๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกคุณจะดองกับคุณหนูตระกูลไหน ถึงทำให้เขากล้าดูถูกแม้แต่ลูกสาวของฉันฉินจง”
อินเยวี่ยหรงเอ่ยตอบ “รองฉิน คุณให้เกียรติเกินไปแล้วค่ะ คุณหนูตระกูลไหนอะไรกัน ก็แค่เด็กบ้านป่าคนหนึ่ง คุณหนูฉินเป็นหงส์ในหมู่มังกร ลูกชายของฉันแค่ตาไม่มีแววเท่านั้น”
ฉินจงร้องเหอะทีหนึ่ง “เหอะ! ยังดีที่ตระกูลของพวกคุณยังพอมีคนฉลาดอยู่บ้าง!”
อินเยวี่ยหรงขมวดคิ้ว มองลูกชายที่อยู่ไม่ไกลแวบหนึ่ง มองเห็นเขาดูสงบนิ่ง ในใจก็โกรธเกรี้ยวยิ่งกว่าเดิม
ถึงกับผลักไสโอกาสที่ยอดเยี่ยมแบบนี้ออกไปเพื่อผู้หญิงคนเดียว!
ในขณะที่ทุกคนคิดกันไปต่างๆ นานา พูดคุยวิจารณ์กันไปสารพัด
ในเวลานี้ รถยนต์หรูสีเงินคันหนึ่งพลันจอดนิ่งบริเวณประตู
มีคนตาไวจดจำได้ทันทีว่า นั่นคือรถของคุณหนูฉิน
ขณะที่ตั้งตารอยลสาวงามลงจากรถ คิดไม่ถึงเลยว่า คนแรกที่ลงมาจากรถจะไม่ใช่ฉินซีย่วน แต่กลับเป็น…ผู้ชายคนหนึ่ง
มองเห็นเพียงว่าผู้ชายคนนั้นลงจากรถมาก่อน จากนั้นก็ปิดประตูรถด้านหลังด้วยความเป็นสุภาพบุรุษอย่างยิ่ง
“เอ๊ะ นั่นไม่ใช่…อินเหิงหรอกเหรอ”
“ใช่แล้ว ทำไมเขาถึงลงมาจากรถของคุณหนูฉินกันล่ะ”
จากนั้น ฉินซีย่วนที่วันนี้แต่งตัวเจิดจ้าสะดุดตาก็ก้าวลงจากรถภายใต้การประคองของอินเหิง จากนั้นจึงควงแขนของอินเหิงอย่างเป็นธรรมชาติ ด้วยท่าทางสนิทสนม
—————————————————————————————
YOU MAY ALSO LIKE
