แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2297 ถูกน้องชายแย่งผู้หญิง / บทที่ 2298 ยังมีเรื่องที่น่าสนุกกว่า
บทที่ 2297 ถูกน้องชายแย่งผู้หญิง
“เอ่อ…นี่…นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
“อินเหิงกับฉินซีย่วนงั้นเหรอ”
“อินเหิงไม่ใช่ลูกชายบุญธรรมของอินเยวี่ยหรงหรอกเหรอ”
ทุกคนต่างมองกันอย่างทึ่มทื่อไปชั่วขณะ ทุกคนล้วนคิดไม่ถึงเลยว่า ฉินซีย่วนที่ไม่กี่วันก่อนยังมีข่าวซุบซิบกับซือเยี่ยหานแพร่ออกมาอย่างร้อนแรง แต่วันนี้คู่ควงของฉินซีย่วนกลับเป็นอินเหิง
นี่มันเกิดอะไรขึ้น
สายตาของคนแทบทั้งหมดต่างก็มองไปที่ซือเยี่ยหานตามสัญชาตญาณ ดูเหมือนเขาจะถูกสวมเขา ถูกคุณหนูฉินทอดทิ้งแล้ว
เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่ตกตะลึง เห็นใจต่างๆ นานา ของทุกคน ซือเยี่ยหานก็เสมือนปกคลุมด้วยละอองหิมะขาวผ่องตลอดเวลา ไม่มีการแสดงออกทางสีหน้าใดๆ เลย ราวกับอยู่กันคนละโลก
ตุลาการคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา อดไม่ได้ที่พูดเปรยกับซือเยี่ยหานว่า “ตุลาการซือ คุณหนูฉินชอบคุณไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไปอยู่กับน้องชายคุณได้ล่ะ นี่เกินไปแล้ว! แต่คุณก็อย่าเสียใจจนเกินไปเลย…”
พรุ่งนี้จะเริ่มการประชุมสมัชชาแล้ว ในสมองของซือเยี่ยหานกำลังเร่งปรับร่างกฎหมายฉบับล่าสุดได้แบ่งความสนใจออกมาเล็กน้อย ค่อยๆ เหลือบมองคนข้างๆ แวบหนึ่ง “เสียใจงั้นเหรอ”
“เฮ้อ ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันเข้าใจๆ! นายอย่าเสียใจเกินไปเลย!” ตุลาการคนนั้นทำท่าเข้าอกเข้าใจ ไม่ซ้ำเติมบาดแผลของเขาต่ออีก
ถ้าถูกพี่น้องในครอบครัวตัวเองแย่งผู้หญิงไป แถมผู้หญิงที่แย่งไปยังเป็นระดับนี้ด้วย ไม่ว่าใครก็รับไม่ได้กันทั้งนั้น
….
“คุณหนูฉินคุณมาแล้ว!”
“นางฟ้าวันนี้คุณงดงามมากจริงๆ ครับ”
หลังจากฉินซีย่วนเข้ามาในห้องจัดเลี้ยงพร้อมกับอินเหิง ทุกคนถึงได้สติกลับมา ต่างพากันทักทาย มองอินเหิงซึ่งอยู่ข้างกายเธอด้วยสายตาสำรวจตรวจตรา
เวลานี้ คู่ควงสาวของตุลาการคนหนึ่งที่รู้จักคุ้นเคยกับฉินซีย่วนได้ขยับเข้ามาใกล้ฉินซีย่วนแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ย่วนย่วน ก่อนหน้านี้เธอจับคู่กับตุลาการซือไม่ใช่เหรอ ทำไมวันนี้…”
ฉินซีย่วนมองไปทางซือเยี่ยหานที่อยู่ไม่ไกล ผลคือไม่เห็นคลื่นอารมณ์ใดๆ บนใบหน้าของอีกฝ่ายเลย ไม่มีความหึงหวงนึกเสียใจอย่างที่เธอต้องการเห็นเลย ดังนั้นสีหน้าจึงอึมครึมลงอีกขั้น
น้ำเสียงของฉินซีย่วนไม่ดังไม่เบา เพียงพอให้คนรอบข้างได้ยินพอดี “ฉันกับตุลาการซือเหรอ นี่ไปเอาข่าวลือมาจากไหนกัน ขอโทษนะ ฉันกับตุลาการซือไม่ได้สนิทสนมกัน และไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันด้วย หวังว่าทุกคนจะไม่เชื่อคำนินทาที่ไร้ความรับผิดชอบแบบนี้นะคะ”
พอพูดจบฉินซีย่วนก็มองอินเหิงที่อยู่ข้างๆ เอ่ยด้วยสีหน้าอ่อนหวาน “ขอแนะนำกับทุกคนสักนิดแล้วกัน อินเหิงสิถึงจะเป็นคนที่ฉันพูดคุยดูใจอยู่!”
ใบหน้าของอินเหิงเผยความอ่อนโยนและรักใคร่ออกมาทันที เมื่อได้เผชิญหน้ากับสายตาตกตะลึงและริษยาของทุกคน จิตใจอันฟุ้งเฟ้อของเขาก็ได้รับการเติมเต็มอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
หลายปีมานี้ ในที่สุดเขาก็เอาชนะซือเยี่ยหานได้สักครั้งแล้ว!
คำพูดนี้ของฉินซีย่วน เป็นการปฏิเสธเรื่องที่ตัวเองชอบซือเยี่ยหานไปตรงๆ ทั้งยังเป็นประกาศความสัมพันธ์กับอินเหิงด้วย...
สำหรับผู้ชายคนหนึ่งแล้ว นี่เป็นการหักหน้าเขาต่อหน้าฝูงชน
สาวสวยฟังแล้วก็เผยสีหน้าเก้อกระดาก รีบเอ่ยคล้อยตามคำพูดของฉินซีย่วน “โธ่ ที่แท้ก็เป็นข่าวเท็จ ใครกันนะที่แพร่ข่าวลือเหลวไหลแบบนี้ ไร้ศีลธรรมเกินไปแล้วจริงๆ!”
พูดจบก็ไม่ลืมที่พูดอวย “ที่แท้เธอกำลังดูใจกับอินเหิงอยู่! ช่างเป็นหนุ่มหล่อสาวสวยจริงๆ! สมกันเหลือเกิน!”
คนอื่นๆ ก็เริ่มพากันแสดงความยินดีกับทั้งคู่ ส่วนผู้ชายที่ก่อนหน้านี้ยังอิจฉาที่ซือเยี่ยหานถูกคุณหนูใหญ่หมายปอง ทั้งหมดได้มองไปทางซือเยี่ยหานอย่างยินดีในคราวเคราะห์ของคนอื่น
อินเยวี่ยหรงเดินไปหยุดข้างๆ ซือเยี่ยหาน “รู้สึกยังไงบ้างล่ะ ตอนนี้แกนึกเสียใจรึยัง ไปขอให้คุณหนูฉินยกโทษให้ดีๆ เถอะ บางทีอาจจะยังทัน”
ซือเยี่ยหานตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยชา “ตุลาการอินคิดได้ยังไงกัน คิดว่าสายตาของผมจะต่ำขนาดไปต้องตาฉินซีย่วนได้งั้นเหรอ”
พอได้ยินคำพูดนี้ อินเยวี่ยหรงก็แทบจะโมโหตายแล้ว
ลูกสาวรองประธานสภาตุลาการเขาก็ยังรังเกียจ กลับไปต้องตาแม่เด็กบ้านป่าแบบนั้น แล้วเขายังจะพูดจามั่นอกมั่นใจแบบนี้อีก!
—————————————————————————————
บทที่ 2298 ยังมีเรื่องที่น่าสนุกกว่า
ไม่รอให้อินเยวี่ยหรงได้เปิดปากพูด ซือเยี่ยหานก็กล่าวประโยคหนึ่งออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา “แล้วอย่าให้ผมเห็นว่ามีผู้หญิงมาปรากฏตัวในรัศมีสามก้าวของวิลล่าผมอีก”
อินเยวี่ยหรงคิดไม่ถึงเลยว่าการที่ตัวเองสิ้นเปลืองความคิดจิตใจไป ลูกชายกลับไม่รู้จักดีชั่วเลย “แก! ดี! ดีมาก! ดูแคลนลูกสาวรองสภาตุลาการ แกมันจองหองเหลือเกินนะ! ฉันจะดูสิว่าแกจะทนไปได้ถึงไหน! เจ้าเก้า จำคำที่ฉันพูดวันนี้เอาไว้ สักวันแกจะต้องเสียใจ!”
พออินเยวี่ยหรงพูดจบก็กระแทกส้นสูงเดินจากไปด้วยความโกรธเคือง ตอนนี้เธอหมดหวังในตัวลูกชายคนนี้อย่างสิ้นเชิงแล้ว
อีกด้านหนึ่ง ฉินซีย่วนเรียกได้ว่าเป็นเดือนกลางหมู่ดาว แทบทุกคนต่างก็หมุนอยู่รอบตัวเธอ
วันนี้ฉินซีย่วนสวมชุดราตรีหางปลาเลื่อมมุกสีน้ำเงินเข้ม ทั้งตัวส่องประกายพร่างพราว การตัดเย็บในระดับไฮเอนด์ยิ่งขับเน้นทรวดทรวงของเธอ ให้ดูโดดเด่นสะดุดตาเมื่ออยู่ท่ามกลางฝูงชน กลายเป็นจุดสนใจอย่างที่สมควรจะเป็น
ประกอบกับข้างกายเธอมีอินเหิงที่หล่อเหลางามสง่า หนุ่มหล่อสาวสวยจับคู่กันยิ่งดึงดูดสายตาผู้คน
“คุณหนูฉินสวยเกินไปแล้วจริงๆ! ช่างสมกับที่เป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของเมืองเทียนสุ่ยเรา! ฉันว่าทั่วทั้งสิบสองเขตรัฐอิสระคงหาคนที่งดงามไปกว่าคุณหนูฉินไม่ได้อีกแล้ว!”
“นั่นมันแน่อยู่แล้ว! ไม่ว่าจะหน้าตา ความสามารถ ชาติตระกูล ใครจะเหนือกว่าย่วนย่วนไปได้!”
“อินเหิงน่าอิจฉาเกินไปแล้วจริงๆ!”
อินเหิงมองฉินซีย่วนที่อยู่ข้างกายอย่างลึกซึ้ง แล้วเอ่ยด้วยความอ่อนโยน “ย่วนย่วนเป็นผู้หญิงที่สะสวยและดีเลิศที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา ได้รับความสนใจจากเธอ เป็นวาสนาที่ฉันสั่งสมมาสามชาติ”
สมาชิกระดับสูงหลายคนแบ่งกลุ่มถือแก้วไวน์ยืนอยู่ด้วยกัน ต่างทอดถอนใจอย่างมาก
“ไม่คิดเลยจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าเจ้าหนุ่มอินเหิงคนนี้จะชิงตัดหน้าก่อน คืนนี้นับว่าอินเหิงมีสุขสมหวังแล้ว!”
“น่ากลัวว่าจะมีใครบางคนต้องเสียใจ…”
“แน่นอนอยู่แล้ว ถูกน้องชายตัวเองแย่งผู้หญิงไป เรื่อนี้ใครบ้างล่ะจะไม่เสียใจ”
….
ในมุมหนึ่ง อวี๋เซ่ามองไปทางฉินซีย่วนกับอินเหิง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไม่คิดเลยว่าคุณหนูฉินจะไปอยู่กับอินเหิง...ถ้าเป็นแบบนี้ น่ากลัวว่าเรื่องราวจะตึงมือแล้ว”
โดยส่วนตัวแล้ว เขาไม่เห็นด้วยกับวิธีของซือเยี่ยหานเลยจริงๆ แต่ด้วยฐานะผู้ใต้บังคับบัญชา สำหรับเรื่องนี้เขาพูดอะไรมากไม่ได้
พอหลินเชวียที่อยู่ข้างๆ ฟังแล้วก็เอ่ยด้วยความชิงชังว่า “ฉินซีย่วนผู้หญิงคนนั้นเสแสร้งเกินไปแล้ว เป็นเพราะพี่เก้าของพวกเราไม่สนใจเธอชัดๆ แต่ตอนนี้กลับมาเทเหมือนหล่อนเป็นคนเขี่ยพี่เก้าทิ้ง! ยังมีอินเหิงคนนั้นอีก นายดูสีหน้าจองหองพองขนของเจ้าหมอนั่นสิ!”
“วันก่อนตุลาการไปเยี่ยมเยือนประธานสภาได้ประโยชน์บ้างไหม” อวี๋เซ่าถาม
หลินเชวียส่ายหน้า “ฉันก็ไม่รู้สถานการณ์ในตอนนั้น…แต่หลังจากกลับมาแล้วพี่เก้ามีท่าทางแปลกๆ นิดหน่อย…”
อวี๋เซ่าปวดหัวเหลือเกิน “ตอนแรกฉันก็บอกไปแล้ว ฉินซีย่วนผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญมาก…”
สถานการณ์ในตอนนี้ ไม่เอื้อประโยชน์กับพวกเขา
ณ ระเบียงห้องจัดเลี้ยง
เฮ่อเหลียนเจวี๋ยโทรหาเยี่ยหวันหวั่น “ลูกสาวคนดี ทำไมลูกยังไม่มาอีก คงไม่ใช่ว่านึกเสียใจแล้วใช่ไหม! อย่าโทษว่าพ่อไม่เตือนลูกแล้วกัน วันนี้ฉินซีย่วนมากับอินเหิง แบบนี้ต้องการตบหน้าผู้ชายของลูกต่อหน้าฝูงชนชัดๆ ตอนนี้คนที่ไม่รู้ความจริงต่างก็ชมละครแล้วนึกยินดีในโชคร้ายของคนอื่นกันหมดแล้ว…”
ปลายสาย เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะเบาๆ “อยากดูละครน่ะไม่ง่ายหรอก อีกเดี๋ยวยังมีเรื่องที่น่าสนุกกว่ารออยู่”
เวลานี้ ภายในห้องแต่งตัวที่เมดูซ่าจัดเตรียมไว้ให้เยี่ยหวันหวั่น
ช่างแต่งหน้าและสไตลิสต์กำลังจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า และทุกคนต่างก็ตะลึงงันอยู่ตรงนั้น
เยี่ยหวันหวั่นยกชายกระโปรงขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นนิดๆ “ศิษย์พี่ แบบนี้ใช้ได้ไหม”
—————————————————–
YOU MAY ALSO LIKE
